'Wederom ben ik de klokkeluider. Daar ben ik goed in'

Kroongetuige Peter La Serpe had vorige week al zijn wens kenbaar gemaakt een verklaring af te leggen voor de rechtbank in het liquidatieproces. Volgens zijn advocaat Mr. Jan Peter van Schaik zou deze verklaring mogelijk zaaksoverstijgende invloed kunnen hebben op de rest van het proces. Nou zijn we wel wat gewend van Peter La Serpe, dus zo'n aankondiging wordt in de regel niet echt meteen als schokkend ervaren. Alhoewel, er was vandaag wel weer eens wat meer media aanwezig in de bunker dan de week hiervoor. Ook alle verdachten en raadslieden waren er klaar voor. Nadat rechtbankvoorzitter Lauwaars de zitting had geopend, viel de microfoon uit, dus met een minuut of 5 zat iedereen weer in de wachtkamer. Toen het mankementje was opgelost, en iedereen weer had plaatsgenomen in de zaal en op de tribune, kon La Serpe beginnen. Echter Mr. Sander Janssen, de advocaat van Jesse Remmers, vroeg het woord om vervolgens de rechtbank te wijzen op de mogelijkheid dat La Serpe zou kunnen gaan speculeren, net als hij eens eerder deed tijdens een zitting, over wie nou mogelijk de anonieme bedreigde zou kunnen zijn. Dat zou volgens de raadsman onwenselijk zijn en verzocht de rechtbank daarin een standpunt in te nemen. Zou La Serpe zich dan toch wagen aan speculaties, zou hij moeten beseffen dat het in gevaar brengen van deze getuige(n) zijn eigen verantwoordelijkheid is. Volgens Mr. van Schaik zou La Serpe niet gaan speculeren over de anonieme getuige(n).

Peter La Serpe merkte terloops nog wel op dat het in totaal vijf verklaringen betrof. Meteen hierna, nog voor La Serpe kon beginnen, kreeg het OM het woord van Lauwaars. Officier van justitie Betty Wind vond dit het juiste moment de rechtbank te verzoeken dit onderwerp achter gesloten deuren te behandelen, echter niet alleen zonder aanwezigheid van pers en publiek, maar ook zonder verdachten en advocaten. Dit met het oog op het thema van de aangekondigde verklaring, het afluisteren van geheimhoudersinformatie die van belang zou zijn betreffende La Serpe's eigen strafzaak en zijn contacten bij het TGB (Team Getuige Bescherming). Het OM heeft een zelfstandige verantwoordelijkheid in dit de veiligheid te waarborgen, aldus Wind. Daarnaast zou de verklaring ook anderen in gevaar kunnen brengen. Een goede rechtspleging zal moeten prefaleren boven de openbaarheid. De deuren zullen moeten worden gesloten, meende ze.

Het advocaten-team kon hier op reageren en verzette zich uit alle macht tegen dit verzoek. Samengevat kwam dat op het volgende neer.

Mr. Jan Hein Kuijpers: Toen ik het zo hoorde, leek het wel of we in Rusland beland waren. In de zaak met grote Willem en kleine Willem was dit ook aan de orde. Daar werd het afgewezen. Het criterium is niet het criterium wat het wetboek stelt. Het OM wil nu een geheim proces. Ik vraag u de vordering met grootst mogelijke klem af te wijzen.

Mr. Nico Meijering: Ik ben zojuist bijna van mijn stoel gevallen dat het OM de kroongetuige zou willen horen buiten ons om en dat het alleen gedeeld wordt met u en niet met ons allen. Het raakt ons allen en zeker de verdediging. Dit kan natuurlijk niet. Het OM komt steeds verder in de knel met de kroongetuige-regeling. Je ziet allerlei punten waarmee de regeling in de knoei komt. Het kan niet anders dat het een keer aan de orde komt dat er geklaagd gaat worden over zo'n regeling. Het is 'All in the game' dat dat een keer gebeurt. Ik sluit mij aan de vordering af te wijzen.

Lauwaars ging alle raadslieden een voor een af en iedereen was het er verder mee eens dat dit verzoek diende te worden afgewezen. Betty Wind benadrukte nog dat het belang zeer groot is en dat het een afweging zou kunnen zijn in eerste instantie de zaak achter gesloten deuren te behandelen en als mocht blijken dat het toch openbaar zou kunnen dat het dan achteraf alsnog behandeld zou kunnen worden, ook al zou dit twee keer tijd kosten. Desnoods samengevat door de rechtbank.

De rechtbank trok zich terug en had een tijdje nodig zich te beraden over deze kwestie. Na ongeveer een kwartier beraad kwam zij terug en wees de rechtbank het verzoek van het OM af. Dit volgens de voorzitter omdat het OM aan de vage kant was en te speculatief om bij voorbaat te kunnen spreken van het in gevaar brengen van de veiligheid.

Vanuit het gepanserde, beschermde getuigenhokje klonk vervolgens de stem van de kroongetuige luid en duidelijk over de speakers. La Serpe las 4 van de 5 verklaringen voor, omdat hij samen met zijn raadsman had besloten dat de 4e verklaring waarschijnlijk toch te veel zou prijsgeven. Deze bewaard hij voor een later tijdstip. Het lukt niet alle 4 de verklaringen in zijn geheel te herhalen. Wel heb ik een groot aantal quotes genoteerd Daarvan zal ik er later wat benoemen. Het komt er op neer dat Peter La Serpe zich in de hoek gedrukt voelt door het OM. Hij zou zijn bedreigd, geïntimideerd, gemanipuleerd, voorgelogen en bedrogen.

In zijn zaak zijn o.a geheimhoudersgesprekken gebruikt, wat hij niet wist. Ze hebben hem nooit verteld dat dit is gebeurd. Alleen al daarom zou volgens de getergde getuige het OM niet-ontvankelijk verklaard moeten worden. Eigenlijk had ie geen goed woord over op de manier waarop handtekeningen onder verklaringen zijn gekomen, hoe met zijn veiligheid wordt omgegaan en hoe hij het OM en TGB als een ziet en niet als twee onafhankelijk van elkaar opererende instanties. Afluisteren zou voor de veiligheid zijn. Geheimhoudersinformatie is echter doorgespeeld aan het OM en weer gebruikt in zaken tegen hemzelf. Dit alles onder het mom van veiligheid.

La Serpe: Ik wist niet dat deze geheimhoudersinformatie tegen mij gebruikt werden. Ze hebben het me nooit verteld dat dit gebeurde. Mijn advocaat zou zijn geïnformeerd. Dit is een leugen !! Van de 5 advocaten die ik heb gehad, is er maar 1 bij die geïnformeerd is. Daar is geen woord Spaans bij........ Ik heb officieren en adjudantes op leugens betrapt. TGB-hoofd mevrouw Verwiel zei me, het afluisteren beslaat meerdere doelen, niet alleen de veiligheid. Mijn dank voor deze bekentenis. Het OM heeft schaamteloos tegen me gelogen. Ik zal het met opnames en geschriften aan kunnen tonen. Ik heb 5 advocaten als klankbord gebruikt en allen hebben mij gezegd dat het TGB onwettig heeft gehandeld.

Hoe de deal tot stand is gekomen, is La Serpe evenmin over te spreken. Volgens hem zijn er handtekeningen onrechtmatig onder de kluisverklaringen gekomen. Het bron-document, de intentieverklaring, lag bij het TGB en naar aanleiding daarvan is de overeenkomst gesloten. Deze is echter zoekgeraakt dus kan hij nu niet meer aantonen wat de afspraken precies inhielden. Hem is aangeraden een arbiter in te schakelen en daar heeft hij zich bij neergelegd. Deze arbiter heeft uitspraak gedaan en bleek achteraf ambtshalve niet bevoegd te zijn. Later, tijdens een zitting in de bunker weer wel. Nadien is dit weer terug getrokken. La Serpe: Dit zou niet moeten kunnen, van terugwerkende kracht iets herroepen. Een scheidsrechter fluit. Er vallen doelpunten. Na de wedstrijd zegt hij, ik ben onbevoegd, ze tellen niet meer. De tegenpartij is geïnfomeerd over onze tactiek...... Er is vals gespeeld met een hoofdletter. Alles om het liquidatieproces niet te schaden. Op advies van mijn advocaat richt ik mij nu tot uw rechtbank.

La Serpe: Ik stel ter discussie:
- Mijn handtekeningen die onrechtmatig zijn.
- De OM deal.
- De orginele bron.
- De TGB-dwaling hoe het bedrag tot stand is gekomen.
- De TGB-intentieverklaring die opzettelijk is zoekgeraakt.
- Geheimhoudersgesprekken die niet gebruikt hadden mogen worden.
- De conclusie is dat deze bij Betty Wind terecht zijn gekomen.
- De schending van het afluisteren van geheimhoudersgesprekken.
- De keuze deze te gebruiken is door bedrog door stand gekomen.

Zonder deze intentieverklaring zou de deal nooit tot stand zijn gekomen. Mijn inzet was het tekenen van de kluisverklaringen. Ik heb 23 dwalingpunten om te bewijzen dat ik bedrogen ben. Ze hebben mij glashard voorgelogen. De TGB-intentieverklaring is weg. De bron is verdwenen. De weggemaakte overeenkomst bleek gebakken lucht te zijn. Door het geheime karakter van de overeenkomst zijn ze er telkens mee weggekomen.

Ik wilde het liquideren stoppen. Maar nu voel ik mij compleet in de maling genomen. Mijn zoon is in een onveilige situatie geplaatst. Mij wilden ze in een gewone gevangenis zetten in de gewone populatie. Helaas ben ik niet vatbaar voor intimidatie. De gevolgen zijn groot. Wederom ben ik de klokkeluider. Daar ben ik goed in. Maar ik vrees de wraakzuchtige toorn van het OM. Ik ben begonnen een eind te maken aan de liquidaties. Als beloning ben ik bedrogen door de staat. Ik dacht dat ik uit het milieu zou stappen, maar ik ben regelrecht in een ander milieu terechtgekomen. Ik ben bereid mijn eigen veiligheid op te geven. Wanneer alles op de hoogte is, kunt u zelf oordelen. Ik speel niet meer mee met dit toneel. Nu verwacht ik van het OM de meest grove beledigingen. Eerder was ik Oh zo betrouwbaar. Nu zul je zien dat ik de onbetrouwbaarste sujet ben die er rondloopt. Van de media weet ik het nog niet. Daar ligt het aan wat het beste verkoopt. Ik geloof niet meer in een goede afloop.

Dit waren wel de hoofdlijnen. Morgen nog wat quotes en de reactie van het OM, rechters en advocaten.

Door Bondtehond

'Wat weet u nou uit eigen wetenschap over de liquidatie van Tonny van Maurik?'

Gisteren heeft u in het eerste gedeelte kunnen lezen hoe Pinny Song tijdens de zitting kritisch werd ondervraagd door rechters en OM. Hier het vervolg. Rechtbankvoorzitter Lauwaars wilde wel eens weten wat Pinny nou eigenlijk zelf wilde vertellen. Ze had zich geërgerd aan allerlei onwaarheden die in de media waren verschenen. Zij kon zich daar nooit tegen verdedigen vanwege de keuze zich steeds te beroepen op haar zwijgrecht. Nu ze had besloten in overleg met haar nieuwe advocaat, Mr. Meerman van het Kantoor Plasman - Advocaten, het stilzwijgen te verbreken, moest ze dat ook maar doen dan, aldus Lauwaars. Nadat Pinny een en ander had toegelicht, kwam er een moment waarop Lauwaars haar het woord gaf om te zeggen wat ze al min of meer in een brief aan de rechtbank scheen te hebben aangekondigd.

Lauwaars: U wilde een moment op zitting. Waar wilde u het over hebben?
Pinny: De bedreiging door Tonny, dat is niet waar. Ik zou onder de blauwe plekken zitten. Dat is ook niet waar. Ik heb zijn hele huis ingericht. Ik gaf hem ook wel eens geld. Tonny was nogal spaarderig zelf. Zelf waren we heel vrij. Hij had diverse vriendinnetjes. O.a Jacky Achtien, en ook de ex van George Plieger is ie mee gegaan. Ik vond dat niet erg. Ook dat geld en de bedreigingen klopt niet.
Lauwaars: Er gebeurt iets op 18 April.
Pinny: Ik kon dat moeilijk uitleggen. Ik zei dat ik dan naar Arnhem ging, maar dan ging ik naar hem. Ik ben om een uur of vier bij hem geweest en bleef tot 5 uur 's morgens.
Rechter: Hij was boos?
Pinny: Hij was geïrriteerd, ja. Dat geld was weg.
Rechter: Welk geld?
Pinny: Van de pillen.
Rechter: Welk geld dan?
Pinny: Er werden pillen gesmokkeld naar Zweden door een ouder echtpaar in een camper. In ene waren die mensen weg met die pillen. Al het geld zat daar in.
Rechter: Even terug naar de hoofdlijn. U dwaalt af.
Mr. Meerman nam het op voor zijn cliënt: Tonnie van Eunen en Tonny van Maurik. Dat is wel belangrijk. U kapt het nu steeds af.
Rechter: Dat is niet helemaal waar. We hebben vele zittingen gehad... Wat is het volgende punt?

Rechter: Die drie ton en die waardepapieren, hoe zit dat?
Pinny: Tonny vroeg aan mij iets. Ik ken iemand, die zit in het bankwezen. Ik zou het vragen aan hem. De papieren konden alleen bij banken onderling ingeleverd worden.
Rechter: Die zijn in beslag genomen?
Pinny: Nee, ik heb ze zelf gegeven.
Rechter: Is het nou zo dat Tonny geld aan u heeft gegeven?
Pinny: Nee, waarom? Ik kon er toch niks mee....
Rechter: Als ik u nu vertel wat Tonnie van Eunen vertelde? Het zou toch nog 30 miljoen op kunnen leveren.
Pinny: Nou, dat is niet waar. Er was niets mee te doen.
Rechter: Peter van Maurik zei dat hij ze heeft gebracht op de sportschool.
Pinny: Nou, dat is niet waar. Ik had ze al heel lang in bezit.
OM: Waarom gaf hij het aan u?
Pinny: Ik bewaarde ze wel vaker?
OM: Waarom zou hij ze aan u gegeven hebben en niet op de plek waar ze altijd bewaard werden?
Pinny: Dat weet ik niet.
OM: U had toch ook een sleutel van zijn woning?
Pinny: Ja.
OM: Waar lagen die papieren dan?
Pinny: Ik had een naaitafeltje in de gang....
OM: Zulke details hoeven we niet te weten. Waar ze eerst lagen?
Pinny: Dat weet ik niet.

Rechter: En die drie ton?
Pinny: Dat weet ik niet. Dat Jacky Achtien zoveel geld aan hem had gegeven, dat geloof ik ook niet.
Rechter: Was dit het wat u wilde zeggen?
Pinny:Er staat ook iets over dat ik zo gek ben op geld. Dat is ook wel zo, min of meer, anders was ik wel ander werk gaan doen. Maar, door Bassie & Adriaan (rechercheurs), die karakteromschrijving, dat ik bijna zou bekennen. De hoogmoed. En dat ie als het ware in me was gekropen. Ik zei, het is niet zo. Ik had heel veel rijke klanten. Ik deed SM. Daar komen rijke mensen op af. Bouwvakkers komen niet.

OM: Nou moet u toch es vertellen. De moord op u vriend, daar praat u dan niet over.
Pinny: Ik heb er niks mee te maken. Ik geloof het allemaal niet meer deze rechtszaak. Het is plakken en knippen. Allemaal leugens. Volgens mij heeft het OM uit een aantal verklaringen wat gebruikt. Ik vind het hier een politiestaat worden.
Lauwaars: Grote woorden.
Pinny: Dat dossier heb ik helemaal niet zo goed gelezen uit '94.
Rechter: Ze hadden de indruk dat u nog een klein zetje nodig had. U zou gezegd hebben: Ik kan niets verklaren, anders ben ik de volgende.
Pinny: Er was een bekende van van Eunen en Tonny, die nog werkt, daar was ik wel bang voor.

Rechter: Wat weet u nou uit eigen wetenschap over de liquidatie van Tonny van Maurik?
Pinny: Niet veel eigenlijk. Ik las in het dossier....
Rechter: Nee, niet dat. Uit eigen wetenschap?
Pinny: Nou, niet veel dus.
Rechter: Hoe kunt u dan in januari 1998 zeggen dat de broer Peter van Maurik zeker niets te maken heeft met de dood van zijn broer Tonny?
Pinny: Tja, dat is toch gewoon? Ik neem het dan gewoon op voor hem.

Rechter: Samegevat, Karin Zwager liegt, Tonnie van Eunen liegt, Mijnheer B. liegt, Geurt Roos liegt, Rick Lam liegt, u zusje liegt, iedereen liegt. Waarom blijf je dan beroepen op je zwijgrecht?
Pinny: Mijn advocaat zei, je moet je op je zwijgrecht blijven beroepen. Met alles. Ik kan me nog niet eens iets van 3 maanden geleden herinneren, laat staan iets van 17 jaar geleden.

OM: U heeft er zelf dus niet goed over nagedacht?
Pinny: U moet niet vergeten. Hem vertrouwde ik. Hij is ook te vertrouwen, maar achteraf had ik beter kunnen praten hoor ik nu ook.....

Rechter: Nog een klein puntje. U zou niet bellen met Tonny. Nou heb ik gelezen dat uw ouders u naar het ziekenhuis zouden brengen. U vond een briefje dat hij naar zaalvoetballen was. Waarom heeft u niet gebeld?
Pinny: Ik was te ziek om te bellen.

Rechter: Dank u, ik heb verder geen vragen meer.
Betty Wind merkte nog op: Weet u wat uw zuster vertelde? U zou lacherig geweest zijn en geen zieke indruk gemaakt hebben.

Lauwaars: Afsluitend. We hebben er weer lang over gesproken. Iemand nog wat?

Betty Wind: Hoe zit dat met Jesse Remmers, hoe zit dat met Nampaul de B., met Mohammed Rasnabe? Heeft u dat nou nooit eens zelf afgevraagd? Nooit eens mee bezig geweest?
Pinny: Ik was gewoon bang.
Betty Wind: Ooit eens met Moppie gesproken?
Pinny: Nee.
Betty Wind: Begrijpt u dat ik daar moeite mee heb dat te geloven?
Pinny: Tja, dat weet ik niet.
Betty Wind: Dank u wel.

Voorzitter Lauwaars wou nog wat zeggen tegen advocaat Mr. Meerman: Ben toch erg onaangenaam getroffen door de verwijten van Dhr. Meerman. We hebben de hele ochtend uitgetrokken. We hebben alle tijd genomen. Dan wil ik dit gezegd hebben. Ik ben daar erg onaangenaam door getroffen. U hoeft niet te reageren, maar ik laat niet alles passeren, ongemerkt.

Lauwaars deelde nog mede dat de planning toch weer enigzins op de schop moet. Niemand heeft garantie wat betreft de getuigen Q5, F1 en F3, dus dit schema houden we waarschijnlijk niet overeind.
Lauwaars: Ik wens iedereen een prettig rest van de dag.

Maandag de 15e gaat het proces verder.

Door Bondtehond.

'Ik wil niets horen wat je ook niet aan de politie zou vertellen'

Pinny Song, een van de verdachten in het liquidatieproces zit al meer dan 2 jaar in voorarrest. Kortgeleden heeft zij een andere advocaat genomen, Mr. R.D. Meerman van het Kantoor Plasman - Advocaten. Deze nieuwe raadsman heeft haar aangeraden zich, in tegenstelling tot haar oude raadsman Mr. Brander, niet meer alleen te beroepen op haar zwijgrecht. Mr. Meerman denkt daar anders over. Mischien was het zelfs beter geweest vanaf het begin vragen gewoon te beantwoorden. Pinny Song had kortgeleden aangegeven dat zij nu wel wat wilde verklaren. Groot gedeelte van de dag werd daar vandaag aan besteed. OM en rechters vuurden nu voor de zoveelste keer een reeks vragen op de verdachte af. Men vroeg zich ook af waarom zij dan al die jaren bleef zwijgen. In 1993 was zij immers al verhoord en had zelfs ook enige tijd vastgezeten op verdenking van de opdracht geven voor de liquidatie op Tonny van Maurik. Dit heeft zij altijd ten stelligste ontkend. Maar waarom ze dan niet gewoon vertelde hoe zij dan dacht hoe het wel gegaan was, en waarom zij zich bleef beroepen op haar zwijgrecht, daar kon ze maar een antwoord op geven: Mijn advocaat wilde dat zo....

Aanvankelijk begon het verhoor wat stroef. Pinny kon zich blijkbaar niet veel herinneren bij de eerste vragen. Voorzitter Lauwaars merkte op een gegeven moment op dat hij het nut van deze bijeenkomst dan niet echt zag als Pinny zich voortdurend niets kon herinneren. Een tweede rechter voegde daaraan toe dat haar vragen tot nu toe niets opleverden. Het klonk bij beide rechters lichtelijk geïrriteerd. Mr. Meerman vond echter dat Pinny de vragen beantwoordde die werden gesteld. Mischien moesten de rechters maar eens vragen: Wat weet u van mijnheer Rasnabe? De rechter antwoordde: Dat heb ik dacht ik gevraagd. Het verhoor ging hierna allemaal wel wat gesmeerder. Mischien dat Pinny even een duwtje in de rug nodig had.

De familie van Pinny waren net zoals de keren hiervoor dat zij voor de rechtbank verscheen ook weer allen aanwezig. Zij steunen haar door dik en dun en geloven ook allen steevast in haar onschuld. Paul Visser, de zoon van Pinny, heeft kortgeleden ook nog een verklaring afgelegd bij de politie. Daar werd zijdelings over gesproken. Zo opende de rechter vandaag ook de zitting, met deze mededeling. Of Pinny wilde beginnen met datgeen ze nu wel wilde verklaren of met een brief die aan de rechtbank is gezonden. De keuze was dat laatste. In de brief staat dat het klopte dat Moppie wel een periode bij haar woonde. Moppie was het huis uitgezet door zijn ouders en daarom mocht hij bij Pinny wonen. Hij was een vriend van haar zonen waarmee hij samen naar voetbalwedstrijden ging. Pinny deed in die tijd ook de was voor Moppie.

Samengevat enkele passages uit het verhoor:
Rechter: Er was een vriendenclubje om u zonen heen. Mijnheer Remmers, kent u die?
Pinny: Nee, hij is wel eens met Rasnabe meegeweest, maar was niet echt een vriend van mijn zoons. Ik was er natuurlijk ook vaak niet. Moppie was al wel eens bij mij, maar Jesse niet.
Rechter: Kwam Nampaul de B. wel eens bij u?
Pinny: Nee.
Rechter: Freek Stevens?
Pinny: Nee. Hij werkte bij een tankstation.
Rechter: Niet bij een bedrijf waar uw zoon ook werkte?
Pinny: Dat was veel later.
Rechter: Kende u Rommy?
Pinny: Ja. Ik heb hem een keer gezien. Ik moest was ophalen bij de wasserij in Abcoude. Toen heb ik Henk gezien ja.
Rechter: Werd hij aan u voorgesteld?
Pinny: Ja.
Rechter: En de relatie Rasnabe - Rommy?
Pinny: Nee, weet ik niets van.
Rechter: Rasnabe was toen bij Rommy?
Pinny: Ja.
Rechter: Dus op het adres van Rommy ging u de was afgeven?
Pinny: Ja.

-Hierna kwamen de rechters op de avond van de liquidatie bij het Altea-hotel. Men vroeg zich af waarom Pinny de afspraak met Tonny afgezegd had? Volgens Pinny was er niet echt een afspraak geweest en had zij zich niet lekker gevoeld die avond. Daarom was zij niet gegaan. Pinny was die avond met haar man Tonny Visser naar het ziekenhuis gegaan. Er zou eigenlijk nog gebeld worden met Tonny van Maurik voor een definitieve afspraak. Dat is echter toen niet gebeurd. Kennelijk had Tonny in zijn beleving al wel een afspraak gehad. Pinny bleef echter volhouden dat ze geen definitieve afspraak hadden gemaakt bij het Altea-hotel. Volgens een eerdere verklaring sprak ze wel vaker af bij het Altea-hotel en een Esso-pompstation. Nu zei Pinny dat ze nou ook weer niet zo vaak afspraken. Wat er precies is gebeurd, weet ze niet.

-Er is een keer gebeld met een toestel vanaf de woonboot met een toestel waarvan het nummer eindigde op 1810. Volgens Pinny was zij dat niet. Wie het dan wel was, kon Pinny niet zeggen, maar in die tijd deed haar zusje de was voor Moppie, dus mischien was zij het. Haar zusje is volgens Pinny erg labiel en had veel psychische problemen. Het zusje van Pinny had nl verklaard dat Pinny wel degelijk had gebeld met Moppie in die tijd, maar dat liegt ze, volgens Pinny. Ze weet ook zeker dat haar zusje contact heeft gehad met Moppie over de was en het eten. De elf keer dat er vanaf de woonboot gebeld is met een toestel van Moppie waren waarschijnlijk de zonen van Pinny. En vanaf het huis van haar ouders dus haar zusje.

- Pinny werd wakker gemaakt in het ziekenhuis door haar partner Tonny Visser. Die zei: Weet je wie er doodgeschoten is? Tonny van Maurik, zei ie toen. Rechter: Hoe wist hij dat? Pinny: Dat weet ik niet. Hij had met iemand gebeld. Rechter: Het ligt toch voor de hand dat hij vertelde met wie hij belde? Pinny: Volgens mij zei hij, je moet even in de krant lezen. Partner Tonny Visser heeft in die tijd niet verteld van wie hij het nou gehoord had. Later bleek dat ene Joop K. geweest te zijn. Deze kon het zich allemaal niet meer herinneren later. Er is op die ochtend een contact van 1 minuut geweest tussen tussen toestel 1810 en de woonboot. Rechter: Je zou kunnen zeggen dat de 1810 met uw partner belt en dat die het weer aan u doorgeeft. Pinny: Dat weet ik niet. Niemand weet het meer. Rechter: Het toestel 1810 wordt op dat moment uitgepeild in Krimpen a/d IJsel. Dat is een toestel dat wordt toegeschreven aan Dhr. Henk Rommy, vanuit Maarsen en Krimpen a/d IJsel.

- Karin Zwager, een oud-collega prostituee uit de Stoofsteeg waar Pinny werkzaam was in de tijd van de liquidatie, die inmiddels overleden is, heeft een belastende verklaring afgelegd over Pinny. Volgens Pinny liegt zij dat ze aan haar gevraagd zou hebben Tonny dood te laten schieten. Geurt Roos en Rick Lam hadden het verhaal van Karin wel bevestigd, maar Pinny bleef volhouden dat ze liegt. Waarom weet ze niet. Ze had Karin vaak geholpen. Ze zat aan de coke, en Pinny gaf haar vaak geld. Op een gegeven moment werd het haar te veel. Mischien zit daar een motief om Pinny te beschuldigen, omdat ze geen geld meer kreeg. Karin begon Pinny toen te chanteren. Ze wou 25.000 gulden hebben. De rechter vond het vreemd dat Pinny daar dan niet open over is geweest tegen de politie, als ze toch niets te verbergen had. Pinny had in die tijd wel contact met Kees de buurtagent van de Wallen, maar ze had dit niet verteld omdat ze er gewoon heel erg mee zat, aldus Pinny. Karin Zwager heeft verteld dat Pinny Moppie Rasnabe heeft ingeschakeld om Tonny van Maurik dood te schieten. Allemaal onzin, zegt Pinny nu. Karin kende Moppie niet eens in die tijd. Ze had hem nooit gezien. Ook dat Pinny 10.000 gulden voor wapens zou hebben gegeven is gelogen. Karin was een heel vreemd meisje, ze had de pest aan Tonny van Maurik. Ze vond hem arrogant en vervelend. De officier van justitie merkte nog wel op dat het vreemd is dat Pinny überhaupt gevoelig is voor chantage als alles gelogen is van Karin.....


- De rechter hield Pinny stukken voor. Er was een afspraak met Tonnie van Eunen in Motel Breukelen. Er is ook een tapgesprek. Pinny verteld dan uit zichzelf: Ze zaten in de pillen. Ze brachten ze met een camper naar Zweden, een ouder echtpaar. Dat heeft een paar jaar geduurd. De winst lieten ze staan om weer te investeren. Op een gegeven moment was de hele camper weg. Ik wilde daar over praten. Dat ging niet over Tonny. Dat ging over heel wat anders. Ik kwam daar, toen liet ie een wapen zien. Hij zei ook, ik ben niet alleen gekomen. Daar was ik kwaad over.

Rechter: Wat wilde u bespreken?
Pinny: Hoe het zo gelopen was. Hoe het kon allemaal. Hij zei, ik wil niet dat je het hebt over die pillen. We hebben twee minuten gesproken. Hij zei het en vertrok weer.
Rechter: Die mijnheer B., dat was de bodyguard, zegt dat het een ontmoeting met u was en het komt er min of meer op neer dat u op een beetje jankerige toon zou hebben gezegd: Dit was nou ook weer niet de bedoeling. Mijnheer van Eunen is inmiddels overleden. De broer van mijnheer van Maurik heeft Dhr. van Eunen gesproken en zegt dat hij u afwimpelde. Hij zou gezegd hebben: Ik wil niets horen wat je ook niet aan de politie zou vertellen.
Rechter: Wat is er nou wel besproken?
Pinny: Bijna niets.
Rechter: Wat dan wel?
Pinny: Nou, bijna niets.
Rechter: Wat houd dat in? Vertel dan.
Pinny: Ik had nog heel veel pillen thuis staan. Ik wilde daar geen last mee krijgen. Hij moest ze ophalen. Hij zei toen, gooi ze maar weg. Ik zei, waarom heb je die jongen meegenomen? Als die meneer B. erbij had gezeten, had ik niet over die pillen gesproken. Dat deed ik gewoon niet als anderen erbij waren. Ik vond het gewoon raar dat ie kwam met een pistool en een vriendje wat bij de deur stond, en buiten stonden er ook nog een paar.
Rechter: De getuigen verzinnen gewoon dat er over is gesproken? Dat Van Eunen met u over de dood van Tonny van Maurik heeft gesproken?
Pinny: Ik heb het daar helemaal niet over gehad toen. Die B. zat buiten in de hal om de hoek ergens. Er is bijna niets besproken.
Lauwaars ging verder: Dat 'bijna', als er iets is gezegd, is er iets gezegd. Wat is het nou? We doen aan waarheidsvinding. Bijna niks, is toch iets. Er is wel iets besproken, maar u weet niet meer wat? U wilde zelf een moment op zitting. Waar wilde u het dan over hebben?

Morgen nog een laatste gedeelte van het verhoor.

Door Bondtehond