maandag 30 maart 2015

'En die gele Hummer, dat was op Majorca?'

Getuige Z. K. van dinsdagmiddag kwam wat later binnen in het Justitieel Complex Schiphol, omdat hij het complex niet goed kon vinden. Daar hebben wel meer mensen last van, omdat de Duizendbladweg 100 nog niet in iedere navigator voorkomt, zo nieuw is dat uithoekje van Schiphol naast de A4. Zijn advocaat Mr. Boersma was wel aanwezig en dacht dat zijn cliënt gewoon zou komen. Dat had hij tenminste wel gezegd een paar uur voor de zitting. Later kwam hij toch opdagen en was dankzij begeleiding van de Marechaussee iets later toch nog bij het JCS gekomen, zei hij. K. is een in '75 in Tanger geboren Marokkaan. Is voormalig Muay Thai bokser, chauffeurt af en toe 'en verdient van alle kanten', aldus K.. Later merkte hij een keer op: 'Met alle respect, maar ik heb ook geen werk nodig, meneer de rechter'


Het was bijna een lachwekkende vertoning, ware het niet dat het om een serieuze zaak gaat. Volgens kroongetuige Fred Ros kwam K. op een zeker moment op bezoek bij hem in de bajes om te solliciteren. Fred Ros beweert dat K. zei dat hij door Ali Akgün was gestuurd. Daar is echter uit dit verhoor niets van gebleken. K. ontkent Ali Akgün überhaupt te hebben gekend. Het enige waar hij de bekende namen van kent, is uit de media. Op de vraag of hij Sjaak Burger kent. zei hij eerst van wel, en die persoon kwam net als Sjaak Burger ook uit Badhoevedorp, echter later zou blijken dat dit om een vechtsporter met de naam 'Jan Burgers' ging. De andere verdachten kende hij allemaal, maar ook alleen van AT5 en uit de kranten en bladen als Panorama.

Waar het Hof op doorvraagde was een voorvalletje tijdens het bezoek. K. kwam nl. bij Fred in PI Alphen aan den Rijn en had een tijdschrift bij zich van 20 jaar geleden toen hij hij als Muay Thai-bokser wedstrijden had gewonnen, of kampioen was geworden. (Volgens Ros in z'n verklaringen heeft hij toen opgemerkt: 'Goh, dat is nog uit de guldentijd', waardoor de andere bezoekers aan tafel ook in een deuk zouden hebben gelegen, aldus Fred. Hij vond het raar dat iemand zomaar op bezoek kwam en om werk kwam vragen. Het deed Ros denken aan die keer met Peter La Serpe die ook een keer bij hem op bezoek was gekomen in de bajes. - red.)

Het Hof wilde natuurlijk weten hoe K. Ros dan wel niet kende toen hij besloot de advocaat van Ros te bellen om te vragen of hij bij hem op bezoek mocht komen. (Fred had hem daarop maar even teruggebeld en op de bezoeklijst gezet.)

(Even terug naar het begin van het verhoor)

Voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen: En Fred Ros, kent u die naam?
K.: Ja, die ken ik wel.
Voorz: Ook van AT5?
K.: Nee.
Voorz: Hoe dan?
K.: Spanje.
Voorz: Als u iets zegt, zou ik het prettig vinden als u dan ook uw best doet om het in de tijd te plaatsen.
K.: Absoluut, ja ja ja.
Voorz: Kunt u het ongeveer in de tijd plaatsten? Wanneer was dat? U zegt Spanje...
K.: Uuuh... 2004/2005.
Voorz: Waar in Spanje?
K.: In Spanje... ik eh... Majorca.
Voorz: Majorca? Eh... Waar kent u hem van op Majorca.
K.: Nou niet eh, niet eh, ik heb hem daar gezien met een paar jongens, met een paar reizigers... kampertjes...jongens daaro...
Voorz: Ok.
K.: En hij zei: 'Ik ken Fred', maar ik ken hem niet persoonlijk.
Voorz: Zeg, en waar was die ontmoeting?
K.: Ook in een nachtclub.
Voorz: In een nachtclub. Was dat de eerste keer dat u hem ontmoette?
K.: Ja, hij had een gele, gele, gele zwembroekie aan en een gele Hummer.. een beetje, beetje, beetje brede jongen.
Voorz: Juist, een beetje brede jongen, een gele zwembroek, een Hummer en een nachtclub, dat zijn de dingen die we bij elkaar moeten leggen? Maar ik neem aan dat hij die gele zwembroek niet in die nachtclub droeg?
K.: Nee, hehe, ook, ook, ook aan het strand... het issuh..
Voorz: Toen heeft u hem ook gezien?
K.: Ja, op het strand heb ik hem ook gezien, daar was hij ook met vrouwen aan het babbelen, met vrouwen om zich heen, zeg maar...
Voorz: En dat zag u dan allemaal gebeuren?
K.: Nou je ziet dat hij aan het praten is met vrouwen in cafeetjes en met tafeltjes en je bent aan het drinken en dan zie je bepaalde contacten met bepaalde vrouwen.
Voorz: Ja, ja ja ja... en dat was op Majorca. Heeft u hem wel eens op een andere plek gezien dan op Majorca?
K.: Een keer op bezoek, ik heb hem één keer bezocht in detentie inrichting in Alphen aan den Rijn. In 2006.
Voorz: Dat was in 2006?
K.: In 2006, of 2005, of 2007, dat weet ik niet meer. Ik ben er wel een keer geweest, dat zeg ik eerlijk.
Voorz: Ja, natuurlijk zegt u dat eerlijk, want u bent in alles eerlijk wat u nu doet, want u staat onder ede.
K.: Ja hehe, ja maar ik zeg het alleen.
Voorz: Ja. Zeg ehm... dus een ontmoeting op Majorca, meegemaakt op het strand, in een nachtclub en weet ik wat en toen dacht u in 2006: 'Ik ga hem eens bezoeken' ?
K.: Ja.
Voorz: Hoe is dat gegaan? Tussen dat moment op Majorca en dat bezoek in 2006... hij zat toen vast zei u hè?
K.: Hij zat vast in Alphen aan den Rijn, ja.
Voorz: Hoe kwam u erbij om naar Alphen aan den Rijn te gaan? Had u nog tussentijds contact met hem onderhouden?
K., Nee, nee, nee, nee... nee maar, ik weet ook echt niet meer waar het over ging, dat zeg ik gewoon open kaart.
Voorz: Nee, maar bij die vraag ben ik nog niet, ik probeer even te begrijpen hoe u dan ineens bij Fred Ros in Alphen aan den Rijn terecht komt.
K.: Ik zat ook in 2006 in Alphen aan den Rijn...
Voorz: U zat ook vast?
K.: ...en toen kwam ik vrij en toen, toen zei... eh, toen heb ik hem ook, eh... ik zat ook echt vast in 2006, dat kunt u controleren, daar ga ik niet om liegen.
Voorz: Ja, ja, ja...nee... dus u zat vast in Alphen aan de Rijn en heeft u hem toen ook gesproken?
K.: Nee.. nee.. nee.
Voorz: wel gezien?
K.: Nee... ja, hij zat toen in beperkingen bij de medische, medische, medische dienst.
Voorz: En waarom bent u hem gaan bezoeken dan? Want toen was u vrij, neem ik aan?
K.: Ja klopt.
Voorz: Waarom bent u hem dan gaan bezoeken?
K.: Dat weet ik echt niet meer, meneer de rechter.
Voorz: Wacht even hoor, ik probeer het te begrijpen... gele zwembroek, dat detail heeft u goed onthouden, gele Hummer, Majorca, discotheken, contact met vrouwen, zeg maar, u ziet het allemaal nog voor u.
K.: Zeker... zeker ja.
Voorz: Nou, en dan gaat de tijd verder, dan zit u in Alphen aan den Rijn, u zegt dat Fred Ros daar toen ook vastzat, u zegt: 'Ik ben toen vrijgelaten en toen hem ik hem bezocht'?
K.: Ja.
Voorz: Ik vraag nu twee keer wat is de aanleiding dat u hem opzoekt en dan zegt u: 'Dat weet ik niet meer'. En dan zeg ik: denkt u er nu eens goed over na hoe dat nu zit. Want als uw geheugen op die andere punten zo goed is, kan het niet zo zijn dat u hier niets meer van weet.
K.: Ja...sssssss, hehe... nee, maar ik weet het echt niet meer.
Voorz: Nee?
K.: Als u me even tijd geeft, ga ik er even over nadenken.
Voorz: Ja, u hoeft niet meteen antwoord te geven, denk er gerust even over na.

K.: (lange stilte)


Voorz: U bent nog steeds aan het denken?
K.: Eh...
Voorz: Heeft u vroeger gebokst, ja hè? U was kampioen geworden?
K.: Ja, meneer de rechter.
Voorz: Wanneer bent u kampioen geweest?
K.: In '99, 2001, 2003.
Voorz: En wanneer heeft u in een tijdschrift gestaan? Heeft u wel eens in een tijdschrift gestaan?
K.: In Thailand.
Voorz: Heeft u wel eens met meneer Ros gesproken over boksen? Gedeelde interesse?
K.: Jawel, ik heb wel eens gesproken over Thaiboksen, kickboksen...
Voorz: Met meneer Ros?
K.: Ja.
Voorz: Was dat op het strand in Majorca, of in Alphen aan den Rijn?
K.: Ook in Alphen aan den Rijn.
Voorz: Oh, dat weet u nog?
K.: Eh... ook, ook, ook in Majorca.
Voorz: Ja. Maar u weet nog dat u ook in Alphen aan den Rijn met hem over kickboksen heeft gesproken?
K.: Hij zei tegen mij: Ga je nog wedstijden doen, ja eh.. of ga je nog vechten, of ga je nog wedstrijden doen?
Voorz: Dat herinnert u zich ineens?
K.: Ja, ik ben nog aan het denken... ik wil ook graag dat u het weet hè...
Voorz: Ja zeker.
K.: Maar voor de rest weet ik het... ja... ga je nog een sportschool beginnen of heb je nog gesponsord. Nou dat zijn de dingen die ik echt met hem besproken heb.

Voorzitter Mr. Veldhuisen vroeg hoe het contact met Ros tot stand kwam. Dat ging via de advocaat van Ros, maar hoe die heet dat wist K. niet. Welke plaats of stad: wist K. ook niet meer. Niets kon hij zich meer herinneren. En waarom hij bij Ros op bezoek ging? K.: 'Nou, ik ga wel vaker op bezoek bij mensen'. Voorzitter: 'Maar wat er is besproken weet u ook niet meer?' K.: 'Nee, echt niet meer'. Dat ging er maar moeilijk in bij de voorzitter. K. wist zich allerlei kleine details wél te herinneren, maar zoiets als een gesprek tijdens een bezoek of een gesprek met een advocaat en wie dat dan is: één zwart gat in het geheugen van getuige K.. Hij scheen tegen de politiemensen die hem wilden ophalen, gezegd te hebben 'geen trek om altijd achterom te moeten kijken' en dat hij 'geen zin had om altijd een Glock bij me te dragen' ivm zware misdrijven, maar niets kwam meer boven wat nu de reden was om bij Ros op bezoek te gaan. Dat had met Marokko-mafia te maken, niet met Fred Ros.

De voorzitter probeerde nog: 'Was het bezoek op verzoek van iemand?' K.: Absoluut niet! Voorzitter: 'Absoluut niet?! Als u zelfs niet meer weet waarom je bent gegaan, dan zou je zeggen, dan bent nu wel heel stellig in uw antwoorden, vind u zelf ook niet?' K. zuchte diep en was duidelijk gespannen, bewoog veel, schoof nerveus op z'n stoel. Hij maakte het er ogenschijnlijk voor zichzelf niet eenvoudiger op. Het kwam hem een paar keer op opmerkingen te staan van de raadsheren: 'Zit nu even stil' en 'Laat die papieren maar even liggen, meneer K., kijk maar even naar ons', maar het geheugen bleef K. in de steek laten.

Voorzitter: Kent u de naam Ali Akgün?
K.: Ja, die ken ik wel ja.
Voorz: Waar kent u die van?
K.: Ja, ook van eh, van eh, van eh, van AT5.
Voorz: Van AT5. Alleen van AT5?
K.: Ja.
Voorz: Heeft u de heer Akgün wel eens gezien of gesproken?
K.: Nee.
Voorz: Nooit?
K.: Nee.
Voorz: Ook niet met een ander ertussen, zal ik maar zeggen?
K.: Nee.

De zenuwen speelde hem op een gegeven moment echt parten, wat op momenten tot een komische vertoning leidde. Vooral toen een raadsheer het even overnam van de voorzitter:

Raadsheer: Meneer K., ik ben zo benieuwd naar die ontmoeting in Majorca. U zei net 2004, 2005? Kunt u daar nog iets meer over vertellen, hoe dat ging?
K.: Gewoon feesten, meneer de rechter. Het is niet zo dat ik op vakantie ben geweest, maar er waren gewoon jongens uit Nederland, een beetje bekende namen, die waren aan het feesten en die Fred heb ik wel es gezien daaro, gewoon een beetje feesten, maar dat betekent niet dat ik hem ken, het is gewoon van hoi, hoi en hoi, wil je wat drinken of dit...
RH: Ja. U zei net: 'Ik heb hem in een nachtclub een keer ontmoet', maar dus ook buiten een nachtclub kennelijk ontmoet, of hoe moet ik dat zien?
K.: Met alle respect, maar 'ontmoet', dan krijg je meteen weer 'ontmoet'. Als je gewoon met 12, 13 jongens en een paar lekkere wijven, sorry dat ik het zeg in straattaal, een biertje aan het drinken bent, betekent dat niet dat je een vriend van me bent, of zo.
RH: Nee.
K.: We waren gewoon wat aan het drinken en dat is het.
RH: En die gele Hummer, dat was op Majorca?
K.: Ik zag hem met een gele auto, een geile*...uh.. uh.. een gele zwembroekie... een beetje strakke eh...

(*: ik dacht dat hij er hier niet meer uitkwam, maar het woord geel, klinkt bij Marokkanen en Turken wel vaker als 'geil', laat ik er dus vanuit gaan dat dit een Turkse verspreking was van K.)

RH: Ja, maar u zei eerder een gele Hummer.
K.: Ja ook een Hummer, een gele auto.
RH: Ja, maar een gele Hummer en een gele zwembroek is toch net weer iets anders.
K.: Of hele roze ondergoed, ik weet niet, hele rare kleuren.
Voorz: Het worden steeds wildere beelden die wij ons hierbij voorstellen, meneer K..
K.: Nah, maar ik zeg gewoon wat ik kan vertellen.
RH: Ja, maar ja, u vertelt ons dan bepaalde details die opvallend zijn en als je dan doorvraagt veranderen ze van kleur en vorm lijkt het.
K.: Ja maar meneer de rechter, wat moet ik zeggen, ik ken die man niet persoonlijk.
Voorzitter: Dat was in 2006 wel anders, want toen heeft u hem nog opgezocht.
K.: Ja, ik heb hem bezocht ja, maar dat betekent niet dat je iemand persoonlijk kent.
Voorz: Nou ja, laten we daar niet verder over filosoferen, maar u bent wel bij hem op bezoek geweest. Samen nog gelachen, zei u.
K.: Ja, we hebben wel gelachen ja.
Voorzitter: Waarover dan?
K.: Hehehe, dat weet ik ook niet meer.
Voorz: Maar dat er werd gelachen weet u nog?
K.: Ja, ik lach altijd als ik met mensen aan het praten ben. Een beetje komisch...
Voorz: Aha, is dat het...

Tot zover.

Dat het Hof deze getuige op momenten niet echt leek te geloven, was een sterke indruk die ik had. Hoewel de raadsheren wel zo professioneel zijn om dat niet met zoveel woorden te zeggen en ik inmiddels al heel wat getuigenverhoren heb meegemaakt, durf ik dat in dit geval wel te zeggen.

Het rare is dat K. Fred Ros met zijn Hummer in Majorca plaatst, terwijl Fred Ros op 3 augustus 2006 op de onder Nederlanders populaire camping 'El Delfin Verde' in Torroella de Montgri aan de Costa Brava is gearresteerd. Majorca is een eiland boven Ibiza in de Middellandse Zee. Het is wel mogelijk, maar of dat nu die keer was dat K. Ros zag? De Hummer had Ros destijds geleend van iemand. Het vermoeden leek te bestaan bij de raadsheren dat K. de foto had gezien (zie afbeelding - bron: misdaadjournalist.nl) en daar zijn verhaal wellicht op had gebaseerd. Die indruk kreeg ik omdat het Hof er ook expliciet naar vroeg, of hij deze foto kende.

Ros ontkende overigens ooit op Majorca te zijn geweest met een gele Hummer. Laat staan dat hij een roze onderbroek en/of gele strakke zwembroekjes droeg, aldus Ros. Hij kreeg daar een visioen bij van Dries Roelvink...

Maandag het verhoor van Passage zaaks-officier (eerste aanleg) Mr. Betty Wind.

Bondtehond

zondag 22 maart 2015

Nieuwe aangepaste schema getuigenverhoren Passage-proces + Persbericht Meijering

UPDATE (lees onderaan) Op 23 januari publiceerde Bondtehond.nl het zittingschema met de getuigenverhoren in het Hoger beroep van het Passage-proces. Ik heb tijdens zittingen gemerkt dat veel getuigen vaak al hadden gelezen op internet dat zij (waarschijnlijk) zouden worden opgeroepen. Tijdens ieder getuigenverhoor werd door het Hof of de Advocaten-generaal gevraagd aan de getuigen of zij hadden verwacht te zullen worden opgeroepen. In veel gevallen was het antwoord bevestigend en op de vraag van het Hof hoe zij dan op de hoogte waren, bleek slechts een deel van deze groep getuigen zich exact te kunnen herinneren waar.


Vaak was het antwoord: 'Het stond op internet'. Voorzitter: En op welke site had u dat gelezen? Vaak was het antwoord: 'Ik dacht op Crimesite of Misdaadjournalist'. Dat laatste kan, omdat Hendrik Jan Korterink de meeste van mijn zittingsverslagen vermeld op zijn website, echter ik wil benadrukken dat de getuigenlijst (via de doorlink) alleen op Bondtehond stond en nog staat. Deze week heeft het Hof het schema echter aangepast, dus zal ik ook dit nieuwe schema publiceren, om verwarring te voorkomen.

Hierbij het aangepaste zittingsschema Passage:

Maart
week 12
do

09.30 - Lesley Verkaart (Rem;Ras;Stev;Song;Saez;DeB) (reeds geweest)
13.00 - Ed Smit (Soer;Bur;La S;Rem;Ros) (reeds geweest)

week 13
ma 23 (komen te vervallen)

09.30 - Heinicke (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)  (verplaatst naar 1 mei)
13.00 - Robin van der Bos (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)  (verplaatst naar 1 mei)

di 24
09.30 - Piet Schneider (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)
13.00 - Z. K. (Soer;Bur;La S;Rem;Ros) (nog onzeker)

do 26
09.30 - Sander de Haas (alle zaken)
13.00 - Michiel Zwinkels (alle zaken)

week 14
ma 30
9.30 - Betty Wind (alle zaken), (aansluitend debat m.b.t. verhoor Francis K.)

di 31
9:30 - uitloop (alleen ochtend, middag vervallen)

April

week 15 
do 9
09.30 - Dwight Saro, Remy Habes (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)

vr 10 
09.30 - Menno Dik (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)
13.00 - Nico Haaker (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)

week 16 
do 16 
09.30 - Alex de Boer (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)

vr 17
09.30 uitloop

week 17

ma 20 
09.30 - Danny Kuiters (Soer;Bur;La S;Rem;Ros;Rasn)
13.00 - Dick Vrij (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)

di 21 
09.30 - John van den Heuvel (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)
13.00 - Bas van Hout (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)

do 23 
09.30 - Theo Eggens (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)
13.00 - Mulder (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)

week 18 
di 28
9.30 - Greg Remmers (alle zaken)

do 30
09.30 - Francis K. (alle zaken)

Mei

vr 1

09.30 Anthony Heinicke (verplaatst van 23 maart)
13:00 Robin van der Bos (verplaatst van 23 maart)

week 21 
di 19 
09.30 Maikel Bronkhorst (Soer;Bur;La S;Rem;Ros;Saez)
13.00 Martin Kok (Soer;Bur;La S;Rem;Ros)

do 21 
09.30 Willem Holleeder (alle zaken)

vr 22
09.30 uitloop

week 22 
di 26  } zittingsdatum is komen te vervallen
do 28 }
vr 29  }

             } Ros/La Serpe/ regie*

Juni

(deze datums zijn wel ingepland, echter moet nog worden beslist door het hof voor wie (getuigen?) of wat.)

week 23 
do 4  }                            

week 24
di   9   }
do 11  }
vr 12   }

Vooralsnog is dit het nieuwe kloppende schema. Mochten er veranderingen worden doorgevoerd, zal ik daar indien mogelijk weer melding van doen op Bondtehond.nl.

***

'Nieuwe getuige in zaak Holleeder verre van betrouwbaar'

Nieuwe getuige Hidir Korkmaz in de rechtszaak over liquidaties tegen Willem Holleeder is helemaal niet zo betrouwbaar als het OM ons wil doen geloven, zegt advocaat Mr. Nico Meijering. Zoals we weten, staat Nico Meijering Dino Soerel bij.
Meijering is kwaad dat het OM van alles over Soerel en over de nieuwe getuige, Hidir Korkmaz in de media heeft gezegd. 'Onze cliënt Dino Soerel ondervindt daardoor grote schade.' Meijering kent de getuige reeds uit 'Elclave', het proces rond de liquidatie van vastgoedman Willem Endstra. De verklaringen van Hidir Korkmaz over Holleeder, Soerel en Hillis zijn volgens de raadsman in die zaak afgelegd. 
Vanmorgen heeft het kantoor van Mr. Nico Meijering in verband daarmee het volgende persbericht gepubliceerd:

Persbijeenkomst over nieuwe getuige Hidir K. 





Op donderdag 19 maart jl. heeft het OM te Amsterdam via het televisieprogramma EenVandaag publiekelijk een nieuwe getuige (Hidir K.) gepresenteerd in het lopende liquidatieproces tegen Willem H. Praktisch gelijktijdig met de uitzending van EenVandaag ontvingen wij in het grote liquidatieproces Passage de verklaringen van Hidir K. K. heeft overigens zijn verklaringen afgelegd in een ander strafproces: het bij de rechtbank al negen jaar slepende proces (Enclave) tegen verdachten inzake de gewelddadige dood van de heer W. Endstra.
Daar waar voorheen het OM altijd gesteld heeft het beleid voor te staan om ontwikkelingen in strafprocessen enkel in de rechtszaal bekend te maken, stellen wij vast dat het OM met deze gecoördineerde actie kennelijk de rechtsstrijd deels verplaatst heeft naar de media.
Onze cliënt Dino S. ondervindt daardoor grote schade.
Zo spreekt persofficier Hoppenbrouwers in de uitzending van een vermeend crimineel “samenwerkingsverband tussen Willem Holleeder, Dino S. en Stanley Hillis” waarover Hidir K. zou hebben verklaard. Het samenwerkingsverband zou als doel hebben gehad het plegen van moorden.
Volgens de persofficier zou het OM Hidir K. “een betrouwbare getuige” vinden “omdat hij ook niet om een tegenprestatie (geld, strafvermindering) heeft gevraagd”.
De getuige Hidir K. is ons reeds bekend uit het proces Enclave. Zowel de getuige als de door hem afgelegde verklaringen zijn o.i. verre van betrouwbaar. Voorts is onlangs gebleken dat Hidir K. twee jaar met het OM heeft onderhandeld om – zoals hij het zelf inmiddels genoemd heeft – zijn “toekomst op orde te stellen”.
Ten einde publicitaire tegenwicht te bieden en de vanwege het OM aangerichte schade te beperken, zal op dinsdag 24 maart a.s. te 16.00 uur op ons kantoor ten behoeve van media nadere informatie omtrent Hidir K. worden verstrekt. Tevens zal (onder voorwaarden*) de verklaringen afgelegd door Hidir K. beschikbaar worden gesteld opdat media zichzelf een oordeel kunnen vormen.
Meijering Van Kleef Ficq & Van der Werf Advocaten
Voor meer informatie: Nico Meijering (020 6166676 & 06 53254465)
Amsterdam, 22 maart 2015
*Op vertoon van perskaart; stukken komen niet beschikbaar aan degenen die moeten getuigen in een der genoemde strafprocessen; stukken mogen niet verder verspreid/gepubliceerd worden; s.v.p. tevoren aanmelden via info@ficqadvocaten.nl

BRON: Meijering Van Kleef Ficq & Van der Werf Advocaten




UPDATE:>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>





Persbijeenkomst Hidir K. opgeschort  23/03/2015

Naar aanleiding van ons persbericht van gisteren betreffende mediaberichtgeving van het OM inzake de “nieuwe getuige” Hidir K., heeft de Deken van de Amsterdamse Orde van advocaten vanavond contact gezocht met de mededeling dat zowel de hoofdofficier van justitie mr. Hofstee als de raadsman van de getuige “ernstig bezwaar” maken tegen ons voornemen om de verklaringen van de getuige beschikbaar te stellen aan media.
De Deken heeft aangedrongen op bemiddeling zijnerzijds in deze.
Afgesproken is dat op korte termijn een bespreking zal plaatshebben met de Deken, de hoofdofficier, een van de leden van de raad van de orde met de strafrechtportefeuille en ons kantoor.
Vanwege de bemiddeling wordt onze uitnodiging van gisteren gericht aan belangstellende media vooralsnog met twee weken opgeschort tot dinsdag 7 april a.s.
Meijering Van Kleef Ficq & Van der Werf Advocaten
Amsterdam, 23 maart 2015
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

Bondtehond

vrijdag 20 maart 2015

Roerige tijden in de misdaadverslaggeving, wat doet de toekomst?

Zo zit je weer een dag bij het meest langdurige misdaadproces ooit in Nederland te luisteren naar twee getuigen die bepaald niet het achterste van hun tong leken te laten zien en denk je: 'Zou Fred Ros de vuurdoop aan getuigenverhoren wel overleven?'  En zo kom je thuis en wordt je wederom geconfronteerd met een persbericht van een "nieuwe getuige", ditmaal tegen Willem Holleeder, passage-hoofdverdachte Dino Soerel en de reeds geliquideerde Stanley Hillis. Het was al lang bekend dat Hidir Korkmaz was gaan praten en ene Ali 'Kale' T, aanwees als de schutter bij de liquidatie van Willem Endstra. Het nieuwe aan deze Turkse getuige is dat hij nu ook is gaan getuigen tegen de vermeende opdrachtgevers, met name in de zaak 'Enclave' (onderzoek liquidatie Willem Endstra). Hoeveel bewijswaarde en of ze dat überhaupt wel hebben deze verklaringen van Korkmaz ten opzichte van de drie genoemde personen zal nog moeten blijken.

Lesley Verkaart + Ed Smit (wit overhemd)

De reeks verdachten betrokken bij de liquidatie van Willem Endstra is inmiddels een behoorlijk lijstje geworden:

Namik Abassov - Rus (dood), verdachte Endstra-liquidatie, overleden in cel na hersenbloeding.
Ali Nalkiran - Turk, verdachte liquidatie Endsta, 2 keer gearresteerd + vrijgelaten.
Özgur Cozgun - Turk, verdachte liquidatie Endsta, neef Ali Nalkiran, 2 keer gearresteerd + vrijgelaten.
Cleon Preston Dorder - Surinamer, verdachte liquidatie Endsta, zou busje geleverd hebben.
Ziya ‘Pasja’ Genc - Turk, verdacht van facilitaire rol bij liquidatie Willem Endstra.
Ali ‘Kale’ T. - Turk, verdacht van liquidatie Endstra, (schutter), handlanger Ziya Genc.
Murat K. - Turk, verdacht als handlanger Ziya Genc.
Hidir Kormaz - Turk, getuige: verraadde eerder de vermeende schutter: Ali 'Kale' T.

Het is overigens geen toeval dat deze nieuwe getuige tegen Holleeder op dit moment wordt gepresenteerd, want aanstaande woensdag 25 maart is er een eerste pro-forma zitting in de zaak Vandros in de Amsterdamse rechtbank aan de Parnassusweg. Daar ga ik wel even kijken. De grote vraag is natuurlijk: Hoe betrouwbaar kun je zo'n getuige achten? Ik zou er denk zo mijn vraagtekens bij hebben als ik advocaat zou zijn, na zoveel tijd en vele publicaties verder. We gaan het zien.

Verder begint maandag de 23e in de Bunker te Osdorp eindelijk proces 'Ebetsu' - de inhoudelijke zittingen ivm de liquidaties in de Staatsliedenbuurt.

De afdeling Voorlichting & Communicatie van de rechtbank schrijft:
Op woensdag maandag 23 maart 2015 start bij de rechtbank Amsterdam inhoudelijke zitting van de strafzaak tegen drie verdachten in de liquidaties in de Staatsliedenbuurt. De zitting begint om 9.30 uur en vindt plaats in de beveiligde zittingszaal in Osdorp, Zuidermolen weg 1 in Amsterdam. De zaak dient ook op 24, 26, 27, 30, 31 maart en 2 en 3 april. Alle dagen vanaf 9.30 uur.

Planning:
maandag 23 maart: behandelen feiten
dinsdag 24 maart: behandelen feiten
donderdag 26 maart: behandelen feiten; slachtoffers/ benadeelde partijen; persoonlijke omstandigheden
vrijdag 27 maart: uitloop dag
maandag 30 maart: requisitoir
dinsdag 31 maart: pleidooi
donderdag 2 april: pleidooi
vrijdag 3 april repliek; dupliek; laatste woord

De zaak 'Ebetsu' volg ik wel, maar ga er niet heen omdat tegelijktijd ook Passage-zittingen zijn. En er zijn misdaadsites die zeggen veel beter op de hoogte te zijn van het Marokkaanse onderwereldje. Dat zullen we dan maar geloven. Persoonlijk heb ik er te weinig affiniteit mee. Ik hoop dat deze personen dan ook eens moeite nemen om zelf eens een zitting bij te wonen. Dat zou mooi zijn.

Met betrekking tot Passage besloot ik al een tijdje geleden niet over iedere zitting weer een nogal uit de kluiten gewassen zittingsverslag te schrijven. Ik vind dat je ook anderen de kans moet geven zich te profileren en met nieuwe collega Martin Kok heb ik eindelijk een "mededader" gevonden in het verslaggeven van het meest spraak-makende onderwereldproces in de Nederlandse rechtsgeschiedenis. Iedere verslaggever heeft toch zijn/haar eigen invalshoek en Kok heeft zo zijn eigen levenservaringen op bepaalde vlakken van de misdaad en kent veel mensen. Dus kwaad kan het nooit om na 7 jaar af en toe ruimte te geven aan anderen. In concurrentie heb ik nooit geloofd en hoe meer hoe beter, zeg ik altijd maar. De keuze om het iets rustiger aan te gaan doen, was al genomen lang voor Kok's Vlinderscrime het leven zag. Hoe je daar invulling aan gaat geven, is vers twee. Je komt vaak aan andere dingen niet meer toe. Dus ik ben ergens blij dat de "last", die je toch wel eens een beetje voelt als je zo ineens zou stoppen na zoveel jaren trouwe verslaggeving, omdat je je vaste lezers toch ook niet wilt teleurstellen, een stukje minder voelbaar is, laat ik het zo zeggen. Één ding heb ik namelijk wel geleerd: Eerdere twitterverslaggeving of verslaggeving van zittingen door aanwezige bekende journalisten geven nu eenmaal geen garantie voor de toekomst.

Natuurlijk ga ik nog door met het archiveren van het liquidatieproces, en zal de ene keer wel en de andere keer niet een verslag(je) schrijven, pas later zal blijken met welk doel. Dat er iets aan zit te komen is zeker, maar wat precies hou ik nog even in het midden tot dat meer vorm heeft gekregen.

De zittingen in Passage zetten zich met een noodvaart voort en de aan reeks interessante getuigen komt voorlopig nog geen einde. Aan een aantal getuigenverhoren ben ik dus ook niet toegekomen. Kort voor en na het getuigenverhoor van George van Dijk zagen we in totaal 8 getuigen in het Justitieel Complex Schiphol voorbij komen op zitting en iedere getuige heeft zo zijn/haar eigen verhaal, vaak rechtlijn tegenover hetgeen Fred Ros allemaal heeft verklaard.

do 5
09:30 Chris Matthijsen - zakenpartner Ros
13.00 Freek Geukens - voormalig vriend van Ros
vr 6
09:30 Ed Smit (verzet naar uitloopdag)
13.00 Dirk Ter Linde - zakenpartner Ros
ma 9
09.30 Z. K. (niet op komen dagen)
13.00 Paul Thijssen - zakenpartner Ros
di 10
09.30 George van Dijk - slachtoffer Ros (verslag)
vr 13
09.30 Siem Wulfse - voormalige vriend Ros
13.00 Mark Burbach - vriend Moppie Rasnabe + Jesse Remmers
do 19 (uitloop-dag)
09:30 Lesley Verkaart - voormalige chauffeur Jesse Remmers in '93
13:00 Ed Smit - voormalige vriend van Ros (verslagje hieronder)

(Excuses aan mensen die me gevraagd hebben waar bepaalde verslagen blijven.)

De eertste getuige was dus Lesley Verkaart en werd eerder gegijzeld omdat hij toen niet genoeg wilde meewerken volgens de raadsheren van het Hof. In 1994 heeft Verkaart verklaringen afgelegd ivm de liquidaties van Henie Shamel en Anne de Witte in Antwerpen, oftewel de zaak Cobra. Destijds zou Verkaart de chauffeur geweest zijn van Remmers en Jesse hebben rondgereden rondom de datum van de liquidaties. Die waren nogal belastend voor Jesse Remmers en Moppie Rasnabe. Met grote tegenzin en met een nekhernia kwam Lesley Verkaart vorige keren opdagen, maar er kwam niet viel meer uit. Verkaart zegt aan geheugenverlies te lijden, zeker als het gaat om gebeurtenissen van meer dan 20 jaar geleden. Ook al lazen de raadsheren passages voor uit zijn verklaringen, deed dat geen enkel lampje meer branden, mede door zijn medische toestand, beweert hij zelf, wat er bij de raadsheren van het Hof maar moeilijk in ging. Volgens de literatuur is niet bekend dat een nekhernia tot geheugenverlies zou lijden, aldus de voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen. Maar goed, Verkaart is niet opnieuw in gijzeling genomen, wel werd de zitting onderbroken voor 10 minuten zodat diens raadsman Mr. J. van Weers zijn cliënt kon uitleggen dat Verkaart zich in sommige gevallen ook op zijn verschoningsrecht kon beroepen. Daarna ging het ietsje soepeler, maar aan geheugenverlies bleef hij lijden.

Jesse Remmers vertelde dat Verkaart in '99 nog bij hem op bezoek kwam in HvB De Havenstraat en dat Verkaart toen heeft gezegd, dat als het nodig mocht zijn, dat hij dingen recht zou zetten die hij in '94 foutief zou hebben verklaard. Maar Verkaart kon zich dat bezoek ook niet herinneren, zei hij. Daarop merkte Jesse op dat het toch wel opvallend dat hij spontaan aan Alzheimer was gaan lijden. Zo wou de voorzitter het toch niet noemen, corrigeerde hij Jesse. Mr. Robert Malewicz vroeg daarop wel aan het Hof het OM op te dragen de bezoekerslijst van destijds bij het dossier te voegen. Rond het middaguur zat het erop voor Verkaart en mocht hij gaan.


Getuige Ed Smit was 's middags aan de beurt. Hij was speciaal overgekomen vanuit Spanje nadat op 6 maart bleek dat hij tegenwoordig op het partyeiland Ibiza woont. Hij dacht dat hij 'op Crimesite of zo' had gezien dat hij moest komen getuigen, op navraag van de voorzitter. Ed Smit is naar eigen zeggen persoonsbeveiliger en is onder andere lijwacht geweest van Charles Zwolsman. Fred kent hij uit Huizen van sportschool Power-Gym en Fred Ros kwam er destijds in café De Botter van Ed Smit. Er is een conflict ontstaan over een verdwenen partij hasj van 300.000 gulden en Ros stelde Ed Smit daarvoor aansprakelijk, Naar eigen zeggen besloot Smit zijn vijand dichtbij te houden. Hij schijnt te zijn bedreigd door een stel Albanezen waar er één Pata van heette, waarschijnlijk Andreas Pata, een oude bekende van Ros. Zij hadden een tas met wapens bij zich en lieten er een zien. Er is ook een handgranaat gegooid in een bedrijf van Ed Smit, naar hij later van Ros zelf hoorde in opdracht van hemzelf. Waar het natuurlijk om ging en daar heeft het Hof hevig naar zitten vissen, is of Ed Smit wat wist van betalingen aan Ros en waar die bedragen dan wel vandaan zouden komen. Smit bleef volhouden dat alle bedragen die door zijn handen gingen van Ros voor 'klokken' waren. Bekend is nu dat de horloges gekocht werden door Smit bij ene Mustafa met het bedrijfje 'Watch It' in de Diamantbeurs. Maar van betalingen aan Ros was Smit niets bekend.

Regelmatig zat Smit bij bezoeken waar Freek Geukens en Siem Wulfse ook bij waren, maar nooit ving hij gesprekken op over bedragen, waar in afgeluisterde gesprekken over werd gesproken. Hij zat dan misschien met de moeder van Ros te praten, zei Smit. Dino Soerel Ali Akgün kende hij niet. Dick Vrij wel, want hij kwam wel eens op diens sportschool maar gesprekken gingen dan over zijn zoon die nogal getalenteerd is in kickboksen. Smit bleef bij Ros op bezoek gaan en later heeft Ros de schuld van 300.000 kennelijk kwijtgescholden. Ed Smit is het totaal niet eens met het feit dat Fred Ros nu kroongetuige is geworden en vindt dat je maar op de blaren moet zitten als je je kont brandt.
Kortom, veel bruikbaars kwam er niet uit deze getuige. Ooit had hij Ros uitspraken proberen te ontlokken toen er 'op straat' al sprake van was dat Ros al scheen te praten, maar destijds ontkende Fred dat en vond hij het feit dat Alex de Boer kroongetuige werd verwerpelijk, dus nu Fred Ros zelf kroongetuige was geworden, deed voor Ed Smit de deur definitief dicht.

Fred Ros probeerde Ed Smit, die zegt niet bang te zijn voor Ros en verwacht Ros nooit meer te zien, op het einde nog wat uitspraken te ontlokken. 'Dat weet u niet', zei officier Mr. Frits Posthumus een keer tijdens een kritische vragensessie, waarbij het OM op momenten duidelijk liet blijken Smit niet te geloven.

Mr. Meijering vroeg aan Smit of de indruk die er bestaat dat Ed Smit contact was blijven houden met Fred Ros wel klopte?
Ed Smit: Nee!
Mr. Meijering: Dank u.

Dinsdag 9:30 gaat het proces verder met het getuigenverhoor van Piet Schneider en 's middags 13:00 getuige Z.B.

Bondtehond

donderdag 12 maart 2015

'Ik sla wel graag iemand in de poeier als het moet, maar ik ben geen moordenaar'

De getuigenverhoren door het Hof in het liquidatieproces Passage zetten zich gestaag voort. De een na de andere getuige maakt zijn/haar opwachting in het Justitieel Complex Schiphol i.v.m met het onderzoek naar de (on)betrouwbaarheid van kroongetuige Fred Ros. Voormalige vrienden, ex-vriendinnen, kennissen, zakenpartners, slachtoffers, je kunt het zo gek niet bedenken. Het gebeurt in zo'n hoog tempo dat ik het niet meer bij kan benen, althans niet gedetailleerd. Daarom sla ik even een aantal getuigenverhoren over, die ik op een later moment probeer in te halen, en geef ik even een getuigenverhoor voorrang dat ikzelf opmerkelijk vond: het verhoor van (zelfverklaard) crimineel George van Dijk, aka 'Sjors', die op een dodenlijst van Ros zou hebben gestaan.


George was samen met vriendin naar de extra beveiligde rechtbank gekomen en vanaf minuut één apart gehouden in een getuigenkamertje. Daar was het wachten voor hem tot het Hof hem zou binnenroepen. Contact met journalisten, ook al spreek ik George wel eens, zoals laatst tijdens een zitting die hij kwam bezoeken, is verboden door de marechaussees die voor het ordelijk verloop van iedere zitting zorgen. Veel vragen gingen vandaag ook over contact dat George van Dijk zou hebben gehad met mensen, waaronder dus journalisten. De suggestie klonk daar wel een beetje in door dat George zich mogelijk kon laten beïnvloeden door derden. Maar dat zijn bijna standaard vragen geworden tijdens ieder getuigenverhoor. Het verhaal van George is sinds hij zijn slachtofferverklaring in de Bunker te Osdorp voordroeg niet veranderd. Destijds was hij echter nog geen getuige, nu wel en kwamen er veel meer details naar buiten.

Samenvatting van verhoor:
George van Dijk had voorin de zaal plaatsgenomen en de voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen startte het verhoor met de normale plichtplegingen.
Voorzitter: Ik zie meneer met een grote glimlach voor me zitten.
George: Mooie dag vandaag toch?
Voorz: Ja, dat zou zomaar kunnen, ik weet niet hoe de dag zich gaat ontwikkelen, maar de voortekenen zijn gunstig. U bent Van Dijk?
George Nog steeds.
Voorz: Heeft u legitimatie?
George; Ja, anders kwam ik hier niet binnen.
Voorz: U bent George van Dijk uit Hilversum, geboren in 1965. Woont u ook in Hilversum?
George: Ja.
Voorz: Heeft u een beroep?
George: Niks. Ik...
Voorz: Wat zegt u? Kunt u dichter bij de microfoon gaan zitten, dan kunnen we u beter verstaan.
George: ...Ik sta aangeschreven als crimineel, dus geen beroep.
Voozitter: U lacht?
George: Ja, ik mag lachen toch?

George legt vervolgens de belofte af zegt op vragen van de voorzitter dat hij iedereen wel kent in het liquidatieproces, zoals iedereen hem wel kent die de kranten, bladen en internetsites een beetje volgt, maar niet iedereen persoonlijk. Dino Soerel, Sjakie Burger kende hij ook. Uit de media bedoelde George, Jesse Remmers is echter een vriend van hem en Fred Ros kent hij natuurlijk ook, want dat was zo'n beetje zijn grootste plaaggeest de afgelopen jaren. Daar gaat het vandaag dan ook over.

De voorzitter wees Van Dijk er maar wel even op dat hij uit de verklaringen wel valt op te maken dat George beslist geen vriend is van Fred Ros. Het zou daarom voor Van Dijk wellicht moeilijker zijn om bij de feiten te blijven. Want ja, als je iemand een 'paashaas met grootmoed' noemt, dan zijn de voortekenen niet zo gunstig. Daarom verzocht de voorzitter Van Dijk om wel bij de feiten te blijven en het er niet mooier of slechter op te maken voor iemand, in dit geval meneer Fred Ros.

Voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen: Heeft u zich voorbereid?
George: Nee. ik laat het maar over me heenkomen. Ik heb het niet voorbereid, alles staat op internet. Ik heb wel een boek gelezen, een spannend boek.
Raadsheer: U zegt: die namen ken ik allemaal wel, Soerel, Burger, het staat allenmaal in de media, in kranten, op websites, heeft u het proces intensief gevolgd de afgelopen jaren?
George: Nou dat niet, ik heb veel in detentie gezeten, dan kun je niks volgen.
Raadsheer: Wat heeft u zoal bekeken? U noemde sites, u noemde kranten... een boek noemde u.
George: Ja, ik lees die flauwekul van die Ros wel eens.
Rh: Die flauwekul van die Ros... en andere dingen?
George: Nou daar ben ik niet zo in geïntereseerd.
Rh: Ik had begrepen dat u zelf ook boeken heeft geschreven.
George: Ja, dat klopt. Boeken over mijn leven.
Rh: En boeken van anderen over dit proces heeft u niet gelezen?
George: Nee, niet gelezen.
Rh: En websites?
George: Ja, die volg af en toe.
Rh: Welke websites leest u?
George: Crimesite, Vlinderscrime...
Rh: Bondtehond?
George: Misdaad, Bondtehond ook ja.
Rh: Vanaf wanneer doet u dat, vanaf het begin?
George: Nou, dat doe ik niet continu hoor, dat doe ik heel af en toe.
Rh: Maar vanaf dat de zaak bij de rechtbank speelt?
George; Nou, zal maar zeggen, heel af en toe als ik hoor dat er wat over mezelf geschreven wordt, dan kijk ik wel eens. Daar waar ik eigenlijk wil dat ik door het OM ingelicht wordt met bepaalde stukken, en als dat niet gedaan wordt, ga ik ergens anders heen om het te halen.
Rh: Heeft u de afgelopen jaren over deze zaak contact gehad met anderen?
George: Nee.

Van Dijk had niemand van de verdachten gesproken, alleen Jesse een keer gegroet tijdens de zitting waar hij bij was. Hij heeft ook Greg Remmers wel eens gesproken tijdens de zitting waar een tekening van gemaakt is door rechtbanktekenaar Aloys Oosterwijk. En Martin Kok ook wel eens.

Het verhoor ging verder, nu meer over de inhoud.
Raadsheer: Als ik het goed begrepen heb, heeft u een uitgebreide verklaring afgelegd bij de politie? Dat is al langer geleden, in juni 2004, een uitgebreide verklaring afgelegd, toen bij de politie, en u heeft twee keer een verklaring afgelegd bij de rechter-commissaris, in 2005 en in 2009. Kunt u zich die verhoren nog voor de geest halen?
George: Ja, gedeeltelijk.
Rh: Weet u nog waar dat toen over ging?
George: Gedeeltelijk.
Rh: Heeft u in die verklaringen destijds volledig, open en naar waarheid verklaard?
George: Naar mijn weten wel.
Rh: Geen dingen achtergehouden, omdat u toen dacht: nou, dat laat ik nog maar even buiten beschouwing?
George: Nou nee.
Rh: Nee? Ehm, hebt u afschriften van deze verklaringen?
George: Nee, want ik heb nooit wat in handen gekregen.
Rh: Nou, daar kom ik zometeen nog wel op, volgens mij heeft u wel sommige stukken in handen gekregen...
George: Nou dan weet u meer dan mij, want ik heb helemaal niks in handen gekregen, dus. En ook mijn advocaat niet, dus ik weet ook niet.
Rh: Daar komen we straks nog wel even op terug, maar over PV's van dit verhoor daar beschikt u niet over?
George: Nee niet gezien.
Rh: U heeft ze dus ook niet kunnen nalezen?
George: Ik heb ze niet kunnen nalezen, nee.
Rh: Laten we maar eens beginnen bij dat eerste verhoor, bij de politie, 2004, toen bent u uit uzelf naar de politie gekomen hè?
George: Nee! Ik ben niet uit mezelf naar de politie gegaan. Het zijn mijn vrienden niet, dus ik zou er niet uit mezelf naar toegaan.
Rh: Nee? De indruk uit het PV bestaat namelijk dat u dat wel uit uzelf heeft gedaan.
George: Nou, ik ken me nog goed herinneren, dat er in 2003 of 2004 een politieteam bij mij aan de deur kwam, dat ik op een dodenlijst stond...
Voorzitter: De eerste zin, meneer Van Dijk, van dat proces-verbaal, als het gaat om uw verklaring is: 'Ik heb jullie inderdaad gebeld om hier te komen'...
George: Nou. dat is voorafgaande dat hun bij mij kwamen met de mededeling dat ik op een dodenlijst stond.
Voorzitter: Dat staat er.
George: Nou, dat weet ik 100% zeker. Dus ik heb hun niet uit me eigen gebeld. Ik zou niet weten waarom, als ik geen angst heb of reden om voor iemand bang te moeten zijn, zou ik niet weten waarom ik moet bellen. Dus hun zijn als eerste bij mij aan de deur geweest om me te zeggen dat ik op een dodenlijst stond.
Voorzitter: En toen heeft u gebeld.
George: Enige tijd later, nadat ze nog een paar keer waren geweest.
Rh: En toen dacht u: ik ga nu naar de politie dingen vertellen?
George: Ja, als mensen mij het leven proberen af te nemen, om wat voor reden dan ook, dan heb ik het recht om mij daar tegen te beschermen.
Rh: Dat was de reden, om u daarzelf tegen te beschermen?
George: Ja, je zou zeggen dat je jezelf daar tegen kán beschermen, maar dat is tegenwoordig niet zo, want elke verklaring wordt juist tegen je gebruikt. Aan twee kanten...
Rh: En wat was dan uw idee erachter dat ze u zouden beschermen? Hoe zag u dat voor u?
George: Van Justitie hoeft je niks te verwachten, die beschermen je niet.
Rh: Nee, maar kennelijk was dat een reden voor u om dingen te gaan vertellen.
George: Ja, dat was wel een reden om dingen te gaan vertellen ja. Als mensen jacht op mij maken, dan heb ik wel reden om mij daartegen te beschermen.
Rh: Ja, daarom mijn vraag: hoe had u dan gedacht dat de politie n.a.v uw verklaring zou kunnen helpen? Het idee daarachter?
George: Nou, hun hoeven mij niet te beschermen, dat ken ik zelf wel. Dat heb ik ook nooit verwacht van ze.

Rh: Dat snap ik niet helemaal, want u zegt eerst: 'ik praat niet met de politie, maar dit keer wel, want ik dacht ze kunnen me beschermen omdat ik word bedreigd', en nu zegt u: 'ze kunnen me niet beschermen'...
George: Nou, ik leg het nu nog één keer uit: toen is de politie bij me geweest door te zeggen dat ik op een dodenlijst stond, mijn naam is genoemd en meneer Ros is genoemd, dat hij mij ook graag dood wilde hebben en toen ben ik maar gaan verklaren over meneer.
Rh: Maar was dat omdat u boos op hem was of bang voor hem was?
George: Ik ben niet bang. Nooit in mijn hele leven.
Rh: Of omdat u boos op hem was, dat u ging vertellen wat u weet?
George: Nee, ik ben niet boos, dan zou ik dit toch uit rancune doen?
Rh: Maar dan probeer ik nog steeds te achterhalen wat dan de reden is. U kreeg een melding, er zijn bedreigingen uit de richting van Ros, zegt u, 'dat is me door de politie verteld, toen ben ik naar de politie gegaan om een boekje over Ros open te doen'. Moet ik het zo begrijpen?
George: Nou, laat ik het zo zeggen: De CIE-Amsterdam kwam toen bij mij aan de deur dat ik op een dodenlijst stond, toen hebben ze aan me gevraagd of ik enig idee had wie dat zou kunnen zijn? Toen zei ik: 'waarom zeggen jullie dat zelf niet als jullie die informatie hebben? Jullie weten toch wie het zijn? Dat ik op die dodenlijst sta en dat jullie hebben telefoons getapt van bepaalde mensen, dan weten jullie ook wie er achter mij aan jagen, dus ik hoef die naam niet te noemen. Toen is er een spelletje met me gespeeld, of ik een paar namen kon noemen die mogelijk daarachter zouden kunnen zitten en toen is de naam Fred Ros genoemd, de rechercheur heeft toen met zijn hoofd geknikt, dus ik wist toen dat hij het was. Ja, toen heb ik een verklaring tegen hem afgelegd.
Rh: Dat was mijn vraag: Waarom heeft u toen een verklaring tegen hem afgelegd?
George: Mocht dat niet dan?!
Rh: Maar mijn vraag is: Waarom heeft u dat toen gedaan? U was niet boos, niet uit rancune, waarom dan wel?
George: Ik heb een verklaring afgelegd, ik heb drie kleine kinderen, inmiddels zijn ze al wat groter, ik dacht als ik dan toch doodgeschoten moet worden, dan weten ze in elk geval met welke betrekking dat te maken heb en waarom, informatie die je misschien maar kunt hebben van één persoon, dus... dat is mijn antwoord.
Rh: Toen er geknikt werd, wist u toen al zeker dat het Ros was, of waren er meer mensen waavan u dacht: het zou wel eens uit die hoek kunnen komen?
George: Ja...ben geen lieve jongen geweest, het kon uit alle hoeken komen, maar Ros was toch wel nummer 1.

Rh: U heeft in die verklaring ook een aantal redenen genoemd waarom Ros u dan wel dood wilde hebben.
George: Ja.
Rh: Kunt u dat nog even kort noemen, die dingen waar dat mee te maken zou kunnen hebben?
George: Ja, die kan ik wel even kort noemen ja.
Rh: Gaat uw gang.
George: U kunt ze ook even voorlezen.
Rh: Nee, ik vraag het nu aan u.
George: Dat had te maken met de Katja Schuurman-zaak, de wapenvondst in de villa.
Rh: Nog andere dingen?
George: Ja, dat had te maken met de liquidatie-opdracht die ik van hem gekregen heb.
Rh: Welke liquidatie-opdracht?
George: Piet Schneider. En nog iemand anders.
Rh: Laten we beginnen met de wapens in de villa, wat weet u daarvan?
George: Nou, daar wist ik eigenlijk niks van, maar ik ben door Fred Ros gevraagd om iemand die u net genoemd heeft en pas door zijn hoofd is geschoten in Panama, het is daarom moeilijk om over die jongen te praten hier, want hij is er niet bij, maar eh... meneer Ros heeft toen aan mij gevraagd of ik ene Sjaak in Amsterdam, die jongen kon ik toen nog helemaal niet, de schuld wilde geven van die wapenvondst en hem weg wilde tippen bij de CIE. Toen heb ik gezegd dat ik daar nooit van me leven contact mee heb gehad en ook dat ik dat niet zou willen doen, ook niet voor een geldbedrag of wat dan ook en vervolgens heeft hij gevraagd of ik de schuld dan op me zou willen nemen, maar ik had net een celstraf van 17 jaar achter de rug, dus ik was blij dat ik me kinderen weer effe onder ogen was gekomen dus ik had geen trek om nog eens een tijd te gaan zitten voor meneer Ros z'n wapens.
Rh: Even terug, u zegt: 'meneer Ros heeft dat aan mij gevraagd'. In welke situatie was dat? Was meneer Ros gedetineerd? Was u gedetineerd? Hoe was dat?
George: Nou... ik weet niet meer precies hoe dat zat, maar ik heb een paar gesprekken gehad met hem op bepaalde locaties...
Rh: U weet niet meer waar?
George: Nou ja, ik weet het wel ongeveer, ik ben in de Powerzone met hem geweest, ik ben een paar keer op bezoek geweest bij hem.. dus ja.
Rh: Kende u Ros toen hij dat vroeg... kende u hem toen al.
George: Ja, ik ken Ros al een tijd.
Rh: U kwam ook uit Hilversum hè?
George: Ik ken hem al vanaf zijn jeugd.

Tot zover het verhoor, het ging hierna te snel om letterlijk te noteren. In het begin kun je het nog wel bijhouden. Het getuigenverhoor ging ook de hele dag verder, dus sowieso kwam er teveel aan bod. George van Dijk is in mijn ogen één van de duidelijkste getuigen, in vergelijking tot sommige in de reeks die reeds voorbij kwam in het JCS. Een aantal getuigen kwam nogal terughoudend over en/of hielden op cruciale punten de boot vaak af. George van Dijk, die juist van zijn hart geen moordkuil maakte en vrijuit sprak, is kennelijk niet het type mens waar de Raadsheren en/of Advocaten-generaal meteen begrip voor leken te hebben, gezien sommige vragen die zij stelden of hoe zij reageerden op antwoorden van George. De gewoontes in het milieu zijn dan ook geen dagelijkse kost voor hen en hoe George aan bepaalde wetenschap zou komen, dus de feitelijke wetenschap, daar leken zij op momenten ook nogal moeite mee te hebben om aan te nemen dat Van Dijk dingen nu eenmaal zeker weet. George van Dijk heef in mijn ogen gedurende de dag toch hard zijn best gedaan om duidelijk te maken dat hij 100% overtuigd is van het feit dat hij door Ros z'n moordplannen tegen zijn leven gericht een aantal keren door het oog van de naald is gekropen.

Een paar losse onderwerpen + quotes die nog voorbij kwamen:

Van Dijk is ervan overtuigd dat Fred Ros hoogstpersoonlijk zelf een keer een poging heeft gedaan in Kortenhoef bij een weiland om hem te liquideren. Waarom hij dat dacht? Van Dijk: Omdat het iemand met een breed postuur was met lang haar en dat had Ros destijds. Hoe het komt dat Van Dijk niet beter heeft kunnen zien of het Ros was? Van Dijk: Ja, als je wegrent voor kogels, heb je alleen maar zicht op wat er voor je is...

De opdracht die hij kreeg van Fred Ros om 600.000 te incasseren bij Piet Schneider noemde George 'een verkapte opdracht om Piet Schneider te liquideren', omdat Ros had gezegd: 'Als hij niet betaalt, dan moet je hem gewoon liquideren'. George wilde Schneider echter niet liquideren, maar heeft Piet Schneider wel benaderd om te vragen hoe dat nu zat met dat geld en Schneider zei: 'Ik laat me niet afpersen door zo'n snotneus als Ros'.  En tegen George had hij gezegd: Kijk jij zelf ook maar uit, want als je zulke opdrachten accepteert, ben je straks ook doelwit zijn van een liquidatieopdracht', in elk geval in woorden van deze strekking. Van Dijk zei zelf dat hij helemaal geen zin had om mensen dood te schieten. Van Dijk: 'Ik sla wel graag iemand in de poeier als het moet, maar ik ben geen moordenaar'.

Over de powerzone-ontmoeting is al veel geschreven. Van Dijk merkte daar over op: 'Ros had z'n eigen tot lijfwacht van Greg Remmers opgebombardeerd, maar dat was dus niet zo'. Ros had tegen Greg Remmers gezegd dat hij geen zin had om als schietschijf te dienen en met George in één auto te zitten, omdat er veel mensen wraak wilden nemen op George omdat hij vroeger iemand had vermoord. Zo kwam het dat Greg zei: George, kom maar niet bij mij in de organisatie, ga maar naar huis, naar je vrouw en kinderen. George was er niet boos over, maar wel teleurgesteld. Greg Remmers heeft echter nooit tegen Van Dijk gezegd dat Ros nu lijwacht van hem was, dat had Ros zelf gezegd. Wat dus achteraf niet zo bleek te zijn.

George is al jaren bevriend met Greg Remmers en de laatste tijd spreekt hij Greg weer regelmatig. Laatst kwamen ze elkaar tegen bij een zitting waar Ros getuigde. Over het contact met Remmers werden kritische wat vragen gesteld door de AG's, maar Van Dijk liet zich niet van de wijs brengen. Hij werd op een gegeven moment wel even geïrriteerd en merkte op tegen de AG's: 'Oh, als we een spelletje gaan spelen?... Met andere woorden, de raadsheren en AG's vroegen maar door over contact dat Van Dijk zou hebben gehad met bepaalde personen (o.a. Greg Remmers en Martin Kok) en het werd wel niet met zoveel woorden gezegd, maar daar klonk toch wel de suggestie in door dat Van Dijk daarom wellicht minder onbevooroordeeld zou zijn. Dat klinkt sowieso uit de mond van de AG's wél bevooroordeeld, omdat het OM koste wat kost Fred Ros als kroongetuige overeind willen zien te houden, dus is het zaak voor het OM om George van Dijk neer te zetten als ongeloofwaardige getuige.

Op een gegeven moment leek het even uit de hand te lopen. Advocaat-generaal Mr, Cythia de Jong en een raadsheer vroegen door over stukken met verklaringen die Van Dijk wel of niet gehad zou hebben.
Raadsheer: U zei toen nog: 'ik ben heel blij met die verklaringen, want daar staat het adres van Ros in'. Kunt u zich dat nog her...
George: Oh ja, dat zou best kunnen ja, dat ik nieuwsgierig was naar zijn adres.
Rh: Dat roep dus wel herinneringen bij u op?
George: Ja dat roept wel herinneringen op. Fred was nieuwsgierig naar mijn adres en ik naar die van hem.
AG. De Jong: En waarom was u nieuwsgierig naar zijn adres?
George: Waarom ik daar nieuwsgierig naar was?
AG: Ja?
George: Ja, dat wilde ik graag weten, graag.
AG: Wat wilde u daar dan mee doen?
George geïrriteerd: Moet u mij de woorden uit mijn mond halen, mevrouw? Iemand die mij het leven nalaat, wil ik zelf ook het leven ontnemen, dat mag u gerust van me weten. Want als hij dat nog een keer bij me aanhaald vermoord ik zijn hele rottroep!
AG: Wij hebben vandaag een aantal vragen ges...
George: Mijn kinderen zitten nog steeds in klinieken door meneer. Moet ik dat goedkeuren wat hier gebeurt? Het is één groot poppenspel.
Voorzitter: Zeg het is interessant hoor...
George: Ja, ik vind het vervelend meneer de voorzitter, om dit zo te moeten zeggen, maar ik ben, ik ben... kijk, mijn dochter van 18 die snijft zichzelf nog steeds helemaal open, voor wat meneer Ros heeft aangehaald...
Voorz: Ik zie he...
George: Hij noemt namen die totaal helemaal niet kloppen en ik laat me hier ook niet uitlokken door officieren van justitie, door niemand niet, want ik verweer me gewoon op mijn manier!
Voorz: Nou, u wordt niet aangevallen hier, ze stelt de vragen...
George: Ja, de vragen... dan moet ze de vragen eens op een andere manier stellen en niet van welles en nietus, klaar! Recht door zee. Klaar!  Iedereen wil antwoord hebben hier, dan krijgen ze antwoord ook.
Voorz: Voor er misverstanden onstaan, u wordt niet aangevallen, er worden gewoon vragen gesteld, misschien zijn ze af en toe lastig, dat kan dan wel wezen, die emotie wil ik ook wel van u aannemen, maar we moeten proberen het een beetje uit elkaar te houden, anders gaat het allemaal zo lang duren.
George: Dat begrijp ik wel.
Voorz: Dat is voor u ook niet prettig. Laten we zo maar even een kop koffie drinken, en dan...
George: Dat hoeft niet voor mij hoor.
Voorz: Maar misschien voor anderen wel. Dus we gaan zo toch even pauzeren. Ik zeg nu tegen u, toch even uw best doen en uw emoties proberen onder de duim te houden, ja? Dus we gaan gewoon vragen...
George: Voorzitter, mag ik nog één ding zeggen?
Voorz: Jawel.
George: Kijk, weet u wat het is? Het OM heeft er alles aan gedaan om mij hier te krijgen. Ze hebben er alles aan gedaan om Ros tot 30 jaar veroordeeld te krijgen. Daar hebben ze mij voor gebruikt. Ik heb als lopend schietschijfje 7 jaar rondgelopen. Er zijn aanslagen op mij gepleegd, die ik ternauwernood heb overleefd, waarvan ik 100% zeker weet dat meneer Ros erachter zit en geen enkele andere vanuit deze zaal, ja? En dat Ros mijn hele gezin stuk heeft gemaakt, met kinderen die nog steeds in therapie zitten en zichzelf nog steeds open snijden, kinderen van 15 jaar oud, omdat ze niet meer willen leven, omdat meneer Ros ze het zo moeilijk heeft gemaakt, dat nu het OM in één keer zegt dat er een hele andere wending aan de zaak zit, dat het niet klopt dat wat ooit door henzelf is aangebracht om hem veroordeeld te krijgen... en nou mag de clown meneer Van Dijk weer komen om het verhaal even anders te doen formuleren dan dat het zit... Nee, zo zit het niet, het is zoals ik het zeg: meneer Ros is degene die dit heb aangehaald en meneer Ros is degene geweest die alle opdrachten heeft verstrekt... en niemand anders.
Voorz: Ok, ik heb u nu uit laten spreken. U heeft uw punt gemaakt. We hebben het allemaal goed gehoord en het wordt ook opgeschreven, van begin tot het eind...
George: Dat weet ik.
Voorz: Dus we gaan nu weer terug naar de vragen.
George: Ik zal proberen mijn emotie in bedwang te houden, maar eh...
Voorzitter: Dat gaat u vast lukken.

Later biedt Van Dijk zijn excuses aan voor zijn ietwat emotionele uitbarsting.

George vertelde later nog iets opmerkelijks:
George: 'Ik kreeg destijds al een verkapte opdracht om een caféhouder ivm een probleem met een hasjtransport in Amsterdam te liquideren. Maar daar trapte ik niet in. Ik moest toen die sieraden ophalen. Dat was een aanbetaling om dat te doen'. George weet nu dat het om Thomas van der Bijl ging. Dat wist hij destijds nog niet. Het was een optelsom voor George. Hij kreeg van Ros dezelfde dingen aangeboden als die jongens kregen die het uiteindelijk gedaan hebben (Saro en Habes), o.a. die Audi.

En George is een keer naar Hotel De Witte Bergen gestuurd door Ros om een tas met coke, wapens en handgranaten op te halen die in een auto zou staan. Maar bij de auto aangekomen, was deze dicht en er zat geen sleutel tussen de zonneklep zoals afgesproken. Hij kreeg een briefje met een kenteken. ( 'Ros doet alles met briefjes') De tas moest ik naar een huis in de Wategraafsmeer brengen.
George: Ik ben er niet ingetrapt, maar achteraf was dit al een poging om mij te liquideren...

Rond 16:00 was het verhoor klaar en kon George gaan.

(Wilt u meer lezen over George van Dijk, kunt u (een van) z'n boeken kopen. -zie afbeelding- )

Vrijdag gaat het proces verder met het getuigenverhoor van Siem Wulfse.

Bondtehond

zondag 8 maart 2015

Bada Bing-nachtclubeigenaar veroordeeld tot lange straf door rechtbank Sint Maarten

Bada Bing-nachtclubeigenaar Jaap van den Heuvel, waar ik eerder over schreef na mijn 2e bezoek aan Sint Maarten, diens bedrijfsleider Krijn van der B. en politicus Patrick Illidge zijn vrijdag 6 maart veroordeeld tot forse straffen. Van den Heuvel moet als het aan de rechtbank ligt 42 maanden de cel in, waarvan 12 maanden voorwaardelijk + een boete betalen van 1,5 miljoen Antilliaanse guldens (770.000 euro), Van der B. kreeg 9 maanden voorwaardelijk + 240 uur dienstverlening en politicus Illidge 18 maanden, waarvan 6 voorwaardelijk + vijf jaar mag hij niet verkiesbaar zijn.


Het OM op Sint Maarten gaf de volgende korte reactie:  'Wij zijn zeer tevreden met de uitspraken! De uitspraken kunnen nogal wat betekenen voor het eiland Sint Maarten dus wij zullen ze inhoudelijk ook nog goed bestuderen met het oog op mogelijke nieuwe onderzoeken'.

Mogelijk later meer. Zaterdagmiddag heb ik wel even kort gesproken met Jaap van den Heuvel, maar op dit moment wil hij zich liever eerst beraden over eventuele vervolgstappen, alvorens te reageren.

Bondtehond

woensdag 4 maart 2015

'Nou mocht het gebeuren dat ze me liquideren, alvast een prettige Kerst'

Maandag waren maar liefst drie dames naar het JCS gekomen om te getuigen. Een damesdagje dus. De eerste getuige was Patricia Timmers, de ex-vriendin van de beruchte Danny Kuiters. De tweede was Donna van D, een ex-vriendin van kroongetuige Fred Ros. Als derde kwam 's middags Nicole Kik getuigen, ook een vriendin van Ros, met wie hij niet echt een liefdes-relatie had. Het waren meer vrienden, zij is nl. getrouwd en heeft kinderen. Donna van D. was vroeger een regelmatige bezoekster van de Bunker in Osdorp waar zij voor Ros kwam, nog lang voor hij kroongetuige werd. Ik sprak haar daar regelmatig in de wachtkamer of op de trap voor de rechtbank waar de rokers in de pauzes buiten stonden te roken. Ik vond het een leuke stoere vrouw om te zien en ook erg aardig. Ik kon toentertijd merken dat ze nog behoorlijk gek was op Ros die ze ook regelmatig opzocht in de bajes. Ze reed meestal in een grote zwarte BMW X5, die ze van Ros te leen had gekregen om bij hem op bezoek te kunnen komen.

Siem Wulse -  Freek Geukens + Patricia - Donna - Nicole

Maar eerst kwam dus Patricia Timmers (37) 's ochtends de JCS-rechtszaal van het Hof binnen. Zij is een knappe vrouw met lang blond haar, modieus gekleed en is manager in het bedrijfsleven. Aan de relatie met Danny Kuiters is in 2010 een eind gekomen, maar ze heeft een zoon samen met hem, dus om die reden heeft ze nog wel eens contact met Kuiters. Ze is overigens ook verdachte in de Andes-zaak in verband met beschuldigingen van witwassen, waarvoor 7 maanden is geëist, vertelde ze zelf. Donderdag as. krijgt ze de uitspraak. Ze schrok zich wezenloos toen ze de brief op haar deurmat vond, dat ze nu ook hier moest komen getuigen. Daar baalde ze best wel van en had haar advocaat meegenomen. Haar vader had ze het niet eens aan verteld, zei ze, want ze dacht dat die misschien wel een hartaanval zou krijgen als hij het zou weten, bij wijze van spreken.

Ze kent de verdachten alleen uit de media, alleen Dino Soerel kent ze als bekende van haar ex-partner, maar had hem maar een paar keer gezien. Voor het laatst bij het afscheidwedstrijd van Dick Vrij jaren geleden, ergens in 2003 dacht ze, een keer in een uitgaansgelegenheid in Eindhoven en op een Nieuwjaarsfeest ergens in Westpoort.

Wat het Hof en het OM voornamelijk wilden weten was informatie over de mensen die ze zag tijdens de bezoekuren van Danny Kuiters in de bajes destijds. Bijvoorbeeld in Heerhugowaard waar Danny lang heeft gezeten. Wie zag ze daar? Wie kende ze daarvan? Waren er journalisten op bezoek? Was John van den Heuvel er een keer? Wat voor zaken deed Danny? Dat soort vragen. En een hele reeks bekende namen van al dan niet onderwereldfiguren passeerden de revue.

Kent ze Dick Vrij? Patricia antwoordde dat Dick Vrij echt een van de beste vrienden is van Kuiters. Of ze Soerel ooit heeft gezien op bezoek kon ze zich niet herinneren. Ze had wel ooit een keer met ene Mathijs Slijper aan een tafel gezeten. Ze durfde echter niet zeggen of Danny en Mathijs vrienden waren: 'ze kenden elkaar'. Of Danny echt bevriend was met Soerel, kon ze ook niet zeggen: 'ik weet dat ze elkaar kenden'. Volgens haar ging Danny wel eens stappen met een groep vrienden en daar was Soerel dan ook wel eens bij, meer wist ze daar eigenlijk niet van. Danny praatte sowieso nooit met haar over zaken, dus ze kon ook niet zeggen of Soerel zaken deed met haar ex. Voor zover ze wist, want dat had Kuiters haar verteld, zat hij in de zonnebanken. Waar die zaken waren, wist ze echter niet. John van den Heuvel kende ze alleen uit de media en had ze slechts een keer gezien bij haar eigen strafzaak Andes. Kuiters had nooit met haar over een van de Passage-verdachten gesproken, alleen dat hij ooit een periode bij de familie Remmers in huis had gewoond toen het thuis even wat minder ging.

Op vragen van het OM vertelde ze dat de bezoekzaak vierkant was met 3 rijen tafels en dat het volgens haar niet mogelijk was om tijdens het bezoek even bij een andere gedetineerde aan tafel te gaan zitten. De relatie met Danny duurde van 2001 tot 2010. Ze kon niet met zekerheid zeggen wanneer Soerel en Kuiters elkaar hadden leren kennen. Of ze gemeenschappelijke interesses hadden? Timmers antwoordde: 'Ja, die hadden ze wel ja'... Ovj Mr. Posthumus: 'Wat bijvoorbeeld?' 'Vrouwen', zei ze vrolijk en keek even heel vlug lachend Soerel aan die schuin achter haar zat. De voorzitter reageerde: 'Als u dat zegt, kijkt u grijnzend achterom en kijkt u meneer Soerel aan... Timmers schoot in de lach. Voorzitter: 'Daar zit een wereld achter lijkt me als u zo doet'... Timmers: 'Nee, dat was een beetje sarcastisch, maar ehm... nee, dat durf ik echt niet te zeggen. Ik ben voor zover ik weet nooit bij die gesprekken geweest dus ik heb geen flauw idee'. Voorzitter: 'Maar u maakt me echt nieuwsgierig, misschien kunt u er iets over zeggen?' Timmers: 'Nee, dat was gewoon een grapje...'. De voorzitter klonk nu lichtelijk geïrriteerd: 'Gewoon een grapje? Ik stel u een vraag'... Timmers zuchte even diep. De voorzitter streng: 'Wat is de aanleiding dat u dit zo doet? Er zit een voorval in uw hoofd, dus ik wil graag dat u één van die voorvallen...' Timmers: 'Ik weet uit alle tapverslagen die ik heb in mijn strafzaak dat het voornamelijk over vrouwen ging, dus ik denk dat ze dat gemeenschappelijk leuk vinden, of zo... dus ik had het alleen even over de tapverslagen in mijn eigen dossier'.  Voorzitter: 'En toen was uw schroom even weg en dacht u ik kijk hem eens even aan en maak dan dit grapje?' Timmers klonk onschuldig: 'Ja!'...

(het grapje kwam op mij over als een kleine spontane opwelling van plezier over de telefoon-gesprekjes die ze zonder strafdossier Andes nooit te weten zou zijn gekomen, niet iets om nu eerst diep over na te denken. Vandaar het grapje, van enige schroom merkte ik persoonlijk weinig, eerlijk gezegd. Ik zag een leuke, goedgehumeurde dame met lang verzorgd blond haar op haar rug die haar best deed de vragen zo goed mogelijk te beantwoorden.)

Ovj Mr. Posthumus ging verder: Of Timmers Mink Kok, Willem Holleeder, Greg Remmers, Gilbert Rommy, Ali Akgün, Luis Miguel Magan Tier kende? Ze kende geen van allen. Sommige namen alleen uit de media en ze wist dat Greg Remmers de vader is van Jesse Remmers, maar verder... En Mark Burbach? Nee, die kent Timmers niet. Maar is een keer tegelijk met hem op bezoek geweest bij Danny, volgens de officier. Timmers heeft wel een Mark gezien die in de vastgoed zit uit Vinkeveen, maar zijn achternaam weet ze niet. Mark X ? Oh ja, dat is de Mark die in het vastgoed zit en een bekende is van Danny, maar ze had geen flauw idee of Danny wel eens bemiddeld had bij een ruzie om een vrouw. En Charles Zwolsman? Ja, die kent ze wel, maar op de vraag of Danny voor Zwolsman heeft gewerkt: 'geen flauw idee'. Over de begrafenis van de vader van Kuiters: daar was ze niet geweest, omdat Danny niet mocht gaan naar de begrafenis van zijn eigen vader en zij op dat moment bij Danny op bezoek was.

Over Fred Ros heeft ze het nooit gehad met Danny, ook nooit naar gevraagd. Ze had de laatste jaren heel weinig contact met Danny, dus sowieso nooit over Passage of whatever. Degene voor wie Danny werkte in de zonnebanken had ze wel eens gezien, maar zijn naam kon ze niet herinneren. Ze wist wel dat Kuiters, Vrij en Soerel wel eens gingen stappen in de Baja in Rotterdam. Dan kwam Danny wel vrij laat thuis, maar ze dacht niet dat hij dan reed, ze dacht Dick Vrij. Ze wist verder heel weinig van Kuiters, dus probeerde de voorzitter nog eens te vragen naar wat zij wél wist. Waar praatte ze eigenlijk wél over? Timmers: 'Ja... de kinderen, ik had mijn werk, wat in de krant stond, mijn vader, andere familie, gewoon de dagelijkse dingen van het leven enzo'. Hoe het kwam dat ze zo weinig weet van Danny terwijl ze zo'n 9 jaar met hem ging? Danny schermde zijn leven af en zij ook voor Danny op sommige vlakken, aldus Timmers. En waarom dan? Timmers: 'Omdat ik niet in discussies wilde komen met Danny over wat ik wel of niet deed'. Geef eens een voorbeeld? Timmers: 'Nou Danny vond het bv. niet leuk als ik alleen wegging met mijn vriendinnen'...

Op wat koetjes en kalfjes na was dit het wel zo'n beetje. Het OM, het Hof en de advocaten hadden geen van allen vragen (meer), Fred Ros en zijn raadsman ook niet. Mevrouw Patricia Timmers mocht dus gaan.

*

Hierna kon meteen de volgende getuige binnenkomen: mevrouw Donna van D. (43), een ex-vriendin van Fred Ros. Zij bezocht zoals gezegd vroeger dus regelmatig zittingen in Osdorp, waar ik haar wel eens sprak. Ze kwam binnen en aanvankelijk herkende ik Donna niet omdat ze in de Bunker-jaren lang zwart haar had en nu had ze het opgeschoren aan de zijkanten met een hanekam, maar wel nog steeds zwart. Ze zag er stoer uit op zeer hoge hakken en een skinny spijkerbroek met kort jasje. Ook was ze iets aangekomen in haar gezicht. Later zou blijken waarom.

Het Hof leidde de vragensessie in zoals gewoonlijk en vroeg of mevrouw Van D. verwachtte dat ze opgeroepen zou worden? Ja, dat had ze wel, eigenlijk had ze het al veel eerder verwacht. Ze zag kortgeleden op Bondtehond.nl dat ze zou worden opgeroepen als getuige. Ze volgt het proces niet echt van A tot Z, maar ze leest soms wel eens zittingsverslagen op Bondtehond.nl en kijkt ook wel bepaalde programma's als RTL Boulevard over het verloop van het liquidatieproces en in de krant leest ze er wel eens wat over, maar volgen is een groot woord. Ze is er wel in geïnteresseerd 'om het af te sluiten, zeg maar', aldus Van D. Ze wil graag verder met haar leven. Tot 2010 was ze toch erg gek op Fred Ros, tot ze erachter kwam dat Ros ook contact had met haar beste vriendin. De relatie met Fred Ros is volgens Van D. niet echt uitgelopen op een teleurstelling, ergens was ze er wel een beetje blij om. Ze had Fred Ros leren kennen als een leuke, gezellige, aardige man waar ze op slag verliefd op was vanaf het moment toen ze hem voor het eerst zag en in de periode dat hij getrouwd was, had ze niet echt een relatie buiten (de bajes) gehad, maar was ze wel heel, heel, heel lang verliefd op Ros.

Donna van D. verwachtte dat het Hof haar wel eens zou willen horen over Ros zelf, niet zozeer over de anderen. Van Sjaak Burger, Dino Soerel, Peter La Serpe, Jesse Remmers of andere verdachten weet ze sowieso niets, die kent ze niet. Ze zag Ros ergens in januari 2001 voor het eerst en was eigenlijk meteen verliefd. Toch verloor ze hem een tijd uit het oog, maar later kwam hij als gast op sportschool waar ze werkte in Leidschendam binnen. Toen is het eigenlijk begonnen, voor zover het kon dan, want Fred was ook getrouwd. Dat was voor haar een niet zo leuke situatie. Maar ja, toen vond ze hem nog leuk, nu dus niet meer zo. Het was een ingewikkelde relatie, voor zover je daar van kon spreken, maar Donna vond hem in ieder geval verschrikkelijk leuk, zei ze. Ze ontmoetten elkaar op de sportschool en ook wel bij haar thuis. Tijdens de detentie van Ros in 2003/2004/2005 heeft ze Ros niet gezien, hij heeft haar wel een keer gebeld. Nadat hij vrij kwam begon het contact weer omdat Ros dus weer kwam sporten op de sportschool. Ze draaiden een beetje om elkaar heen, maar Donna was nog steeds verliefd op Ros.

Voordat Ros in 2006 vast kwam te zitten kwam Ros regelmatig bij het benzinestation waar ze destijds werkte om te tanken, koffie te drinken en z'n krantje te lezen en toen merkte ze dat haar liefde voor Ros nog ontzettend groot was. Donna: 'Waarom weet ik zelf ook nog steeds niet, haha, want ik was in die tijd zelf ook getrouwd, dus vond ik het eigenlijk niet eerlijk voor die man waarmee ik getrouwd was omdat mijn hart niet voor hem was maar toch nog steeds voor Fred'. Ros kwam toen vast te zitten in 2006 en pas in 2008 kreeg ze via een vriendin het nummer van Ros en heeft ze iets liefs ingesproken in een voicemail die hij kon beluisteren. Daarna heeft hij weer contact met haar gezocht. Zodoende kwam er weer wat op gang. Donna: 'Fred stuurde me kaartjes en briefjes met ontzettende lieve teksten en liedjes waar je als vrouw wel van eh.. smelt ja, hehe... omdat je helemaal hoteldebotel bent'. Het was met medeweten van Astrid, de ex-vrouw van Ros want Donna ging ook met de kinderen van Ros om. Daar hield ze gewoon van en nu nog eigenlijk wel.

Ros zat toen in Zutphen en later in de Bijlmer Bajes, maar op een gegeven moment ging hij naar 'Landelijke-afzonderingen' in Vught. In die periode, begin 2010, zag ze Ros weinig en heeft ze hem een brief geschreven om er een punt achter te zetten. Donna: 'Het was gewoon stuk toen ik erachter kwam van die vriendin en hem'. Ze was er via Astrid, de ex-vrouw van Ros, achter gekomen dat die vriendin belde en foto's van zichzelf stuurde: 'En dat doe je niet als je vriendin zijnde', aldus Donna. En nu wilde Donna het afsluiten, zei ze eerder, door het proces te volgen, daar kwam het op neer. Ze had op een gegeven moment een schuld van 25.000 euro en raakte haar huis zelfs kwijt. Op de vraag van een raadsheer of dat nu te maken had met Fred Ros antwoordde ze dat Ros er zeker mee te maken had. Ze deed allerlei dingen die Fred Ros leuk vond dat ze zou doen, uit eten gaan, kleding kopen, ze betaalde allerlei dingen als benzine tot zelfs alimentatie die Ros hoorde te betalen aan zijn ex. Ros zei dan: Ga maar even met die kids uit eten, koop wat leuks voor jezelf en/of schiet die alimentatie even voor. Dat deed Donna dan...

Een keer moest ze voor Fred een Rolex van 23.000 euro ophalen bij een juwelier in Eindhoven. Daar had ze geld voor gekregen, een Limited Edition met steentjes. Of als ze kleren moest halen voor Fred dan waren dat geen schoenen bij de Bristol vandaan, nee dat waren dan wel schoenen van een honderdje of drie. Kleding moest wel merkkleding zijn, bv. Iceberg of Hugo Boss. Ze kreeg ook wel eens geld via Siem Wulfse, maar dat was dan voor Fred.

Waar het om leek te gaan vanmiddag, was of Donna van D. ook dingen wist te vertellen over Siem Wulfse. Siem zou op een dodenlijst te zijn gezet en worden bedreigd. Daar zijn tapgesprekken over dat Wulfse het daar met de vrouwen die vandaag getuigen over heeft. De andere vrouw was de volgende getuige: een vriendin van Ros die hij ooit had leren kennen met een dagje Efteling, Nicole Kik. Zij is getrouwd en heeft kinderen en zij kende Siem Wulfse ook van vroeger. Maar op een of andere manier konden beide vrouwen nu juist over deze cruciale informatie zich weinig meer voor de geest halen. Dat was wel opmerkelijk, dat precies op dit punt het geheugen van beide dames hen in de steek leek laat, terwijl ze zich andere dingen toch behoorlijk goed wisten te herinneren.

Het geld werd toch wel een groot probleem voor Donna. Alles gaf ze uit. De schulden stapelden zo op, dat ze haar huur niet meer kon betalen. Donna: 'Ik kreeg wel eens geld van Fred, maar dat was voor Fred, via Siem Wulfse'. Ze hield over dat geldgebrek dan haar mond tegen Fred. Ze was stapelgek op hem, dus ze dacht dat hij dat niet wilde horen. Er ging ook een paar keer geld naar Astrid, de ex van Fred. De kinderen van Fred woonden praktisch bij haar in die tijd. Of ze wel eens met Siem Wulfse tegelijk bij Ros op bezoek was? Ja, dat was Donna wel. Ze zei: 'Ik zat er altijd maar een beetje bij, een beetje verliefd te staren'... Maar waar Siem Wulfse het geld vandaan haalde wist Donna niet. Raadsheer: Vertelde hij dat niet? Donna: 'Nee niks!' Raadsheer: 'Kende u Siem al?' Donna: 'Ja, van vroeger toen ik portier was in de horeca en van de sportschool'. Sinds wanneer? Donna: 'Sinds januari 2009 denk ik?' Van bezoek? Donna: 'Nee, nee, nee, ik werd opgehaald door Siem'. Weet u dat Siem in 2009 zelf in de problemen kwam? Donna: 'Nee'  Dat er mensen aan z'n deur kwamen? Bedreigingen? Donna: 'Nou nee, daar praatte hij niet over'.

De raadsheren vroegen hier wel op door. Of ze wel zeker wist dat ze zich dit niet kon herinneren, want er zijn toch tapgesprekken, ondere andere één waarin Siem tegen haar zegt: 'Nou mocht het gebeuren dat ze me liquideren, alvast een prettige Kerst'. Maar hoe de raadsheren (en later ook de verdediging) ook probeerden, op dit punt liet haar geheugen haar in de steek. Van D. vertelde dat zij in die periode behoorlijk veel drugs gebruikte, met name speed. Dat klopt op zich wel met de indruk die ik soms kreeg van Donna tijdens de bezoekjes aan de Bunker in 2008/2009. Dat was voor Ros weigerde nog naar zitting te komen uit protest tegen zijn plaatsing in Landelijke-afzonderingen. Buiten dat ik haar gewoon best een heel aardige stoere meid vond in zo'n grote X5 en we in de pauzes leuke gesprekjes hadden, vond ik haar er destijds wel eens magertjes uitzien en soms wat bewegelijk. Of ze maar moeilijk stil kon staan op haar hoge hakken en of ze haar kaken op een bepaalde manier bewoog. Ik vond haar stem ook anders klinken vergeleken bij nu. Maar goed, je gaat ook niet zomaar vragen: 'Heb jij drugs gebruikt'?

Uiteindelijk heeft Donna van D. dus hulp gezocht.
Donna: 'Ik ben 1,5 jaar niet buiten geweest'
Raadsheer: 'Vertelt u daar een over?'
Donna: 'Er was een heel team hulpverleners, psychologen, financiële hulpverleners, die zijn allemaal met me bezig geweest. Was erg van het padje af, zeg maar, dat ik wel professionele hulp nodig had.

Achteraf gezien vind ik haar er nu stukken beter uitzien als toen. Ik mocht echter niet met haar praten in de pauze toen ze met een parketwacht in het rookhok stond waar ik in de pauzes ook altijd even ga roken en nu dus ook weer gedachteloos naar binnen ging. Daar stak de suppoost nu een stokje voor en riep me terug. Het enige wat ik kon doen was Van D. even snel groeten en zeggen dat ze er nu goed uitziet. Ze kende mij natuurlijk ook nog wel en groette vriendelijk terug. Dat was het eigenlijk, want we mochten dus verder niet praten...

Het ging na deze pauze al gauw weer over Ros en de financiën. Donna vertelde over haar leven en het Hof vroeg naar gebeurtenissen en over personen. Hierna was Mr. Nico Meijering aan de beurt om vragen te stellen. Ook in deze vragensessie bleef Van D. volhouden dat ze zich vanwege haar drugsgebruik in die tijd niets meer kon herinneren over hetgeen Siem Wulfse is overkomen.

Kort daarvoor stelde de voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen al vragen over deze vergeetachtigheid. Het gaat er bij het Hof (kennelijk) maar moeilijk in dat Van D. zich niets meer kan herinneren van de bedreigingen met de dood die Siem Wulfse aan zijn adres kreeg in Dordrecht. (adres werd geheim gehouden)
Voorzitter Mr. Veldhuisen: 'Heeft u nog nagedacht in de pauze?'
Donna: 'Ja'.
Voorz.: 'En wat voor gedachte kwam er bij u op?'
Donna: 'Nou sowieso dat ik nooit gedacht had hier zelf te komen zitten, toen ik in 2009 u zag toen ik als publiek op de tribune zat, dat ging er door me heen, zeg maar'...
Voorz: 'Ja... ja... dat was het?'
Donna: 'Ja'...
Voorz.: 'Heeft u niet gedacht: hoe is het nou mogelijk dat ik aan de hand van telefoongesprekken wordt herinnerd aan iets wat uit die gesprekken naar voren komt, nl. dat mijn oude bekende Siem Wulfse voor zijn leven vreest, dat-ie bang is te worden omgelegd, dat Freek Geukens daar een rol in speelt, dat Fred daar misschien een rol in speelt, dat er arrestaties zijn verricht daar dan van Freek, in verband met het serieus genomen worden van de bedreiging die er zou zijn tegen Wulfse... en dat dat geen enkel belletje bij u doet rinkelen?!'
Donna: 'Nee'.
Voorz.: 'Schrikt u daar dan niet van?'
Donna: 'Ja natuurlijk... natuurlijk schrik ik daar van'.
Voorz.: 'Nou dat zou nou een gedachte kunnen zijn die tijdens zo'n onderbreking bij u opkomt'...
Donna: 'Ja nou wat ik zelf ook probeer te zeggen, hoe zeer ik mezelf ook kwijt ben geweest... als persoon'...
Voorz.: 'Ja, zo verklaart u het. Dat is best opmerkelijk hè, dat zoals u hier verklaart, weet u sommige dingen tot op de maand nauwkeurig terug te brengen en als ik nou eens veronderstel dat u regelmatig mensen meemaakt en dat u mensen aan de telefoon heeft die zeggen tegen u bedreigd te worden en te worden geliquideerd en "misschien zien we elkaar niet meer en alvast een prettige Kerst", als je dat niet zo vaak meemaakt, dan is het toch wel fascinerend dat je daar helemaal níks meer van weet'.
Donna: 'Nee'.
Voorz.: 'Echt nul?'
Donna: 'Echt nul'.
Voorz.: 'Ook nu ik het zo weer even doorga, is er geen enkele herinnering?'
Donna: 'Nee echt... wat betreft met Freek en Siem, voor mij waren dat gewoon gezellige gesprekjes... sowieso ook met Freek en zijn vrouw. En met Siem, ik weet inderdaad nog wel dat eh... ja ik ben tot voor zover ik weet tot het einde met Siem Wulfse nog gewoon gezellig op bezoek geweest... en met Freek'...
Voorz.: 'U heeft in de verste verte geen herinneringen aan ook maar een begin van een probleem dat er lag?'
Donna: 'Nee, echt niet'.
Voorz.: 'Nul?'
Donna: 'Nul!... echt niet'.
Voorz.: 'Advocaat-generaal'...  (hierna ging het OM verder)


Ik vond dit wel een heel opmerkelijk moment. Het leek er op z'n minst op dat Van D. toch nog steeds in de ban is van Ros en er niets over durft te zeggen. Dat leek ook nog weer uit het volgende moment: Fred Ros en zijn raadsman Mr. Onno de Jong kregen ook even gelegenheid om vragen te stellen op het einde. Ros hield Van D. vervolgens een reeks bedragen voor die er naar haar gegaan zouden zijn. Bij elkaar meer dan 70.000 euro. (Een lening aan André 15.000, een Rolex van 23.000, een vakantie van 8000 (Van D. + kinderen van Ros), een scooter van 3000, 24.000 van Siem, Freek + André cs., etc) Ros: 'Dan zitten we al op 70.000 euro, zoals ik het nu even snel bekijk'...

Dus allemaal bedragen die Van D. zou hebben ontvangen van Ros, die bij haar zouden zijn gebracht. Ros vroeg (met woorden van gelijke strekking): 'Hoe kan het dan dat je toch in de schulden terecht komt en dat je beweert dat je mede door mij uit je huis bent gezet vanwege een huurschuld omdat je al je geld uit zou hebben gegeven aan mij? Je had toch geld in huis?'

Daar kwam een onduidelijk antwoord op, maar het kwam over of Van D. amper tegengas gaf over wat Ros tegen haar zei. Je zou eerder iets verwachten als: 'Ja hallo Fred, allemaal leuk en wel, die bedragen waren bedoelt voor jou Iceberg- en Hugo Boss-kleding, je dure schoenen van 300 euro, stortingen op je bajes-rekening, je kids die ik in jouw opdracht mee uit eten nam (zo noemde ze het zelf een keer), jouw alimentatie die ik voorschoot en je klokkie van 23.000 etc., maar intussen was ik wel je loopvrouwtje die blind was van verliefdheid en intussen kapot ging aan drugsgebruik. Je gebruikte me, want intussen lag je dus wel gewoon achter mijn rug te flikvlooien met mijn beste vriendin'...

Of iets dergelijks. Dat zou je eerder verwachten van een vrouw die toch jaren alles maar liet welgevallen omdat ze gewoon met haar hoofd in de wolken achter Fred aanhobbelde uit verliefdheid die niet (oprecht) werd beantwoord.  Hoe het Hof hier tegenaan kijkt of de verdediging en het OM zal waarschijnlijk pas veel later in het proces blijken. Maar dit ging er wel even door mij heen...

Een ander opmerkelijk (grappig) voorvalletje was dat het OM tot twee keer toe het Hof mededeelde dat aankomend getuige Martin Kok nu op de voorste rij van de (pers-)tribune zat. De voorzitter merkte op dat het Hof dat ook reeds was opgevallen en zei dit ter kennisgeving aan te nemen. Verder niks. Alleen vroeg de voorzitter terwijl hij omhoog keek: 'Zien we nu iets van een slabbetje bij de heer Kok?'
Mr. Posthumus: Nee, dat is zijn perskaart...

Donderdag verder...

Bondtehond