Presentatie De Kouwe Ouwe in Café De Omval

Gisterenavond bij de leuke presentatie geweest van het langverwachte misdaadboek 'De Kouwe Ouwe' van Panorama-misdaadredacteur Vico Olling en misdaadjournalist Martijn Haas. Uitgeverij Lebowski van Oscar van Gelderen had een beste stapel boeken aan laten rukken en was weer zeer gul in het weggeven van de eerste exemplaren. Het allereerste exemplaar was echter gereserveerd voor ex-crimineel Donald Groen die met wat goede maten de presentatie bezocht. Verder was zo'n beetje iedere misdaadjournalist die ik ken aanwezig. Het boek is goed ontvangen als ik zo de eerste recensies lees en wat ik er zelf tot nu toe van heb gelezen beloofd dat veel onthullende informatie op een boeiende wijze geschreven. Laat dat maar aan de journalisten Vico Olling en Martijn Haas over.

Het waren een paar gezellige uurtjes waar dus behalve heel wat misdaad-journalisten ook wat oude penose aanwezig was. Lees op Crimesite deze recensie en dit verslagje met wat namen van aanwezigen. Hieronder nog een kleine foto-impressie.

Nieuwtje:'Big Willem' weg bij No Surrender
Zo sleep je tussen neus en lippen door toch ook weer wat nieuwtjes weg her en der. Één daarvan vond ik wel opmerkelijk: Big Willem van Boxtel schijnt afscheid te hebben genomen van motorclub No Surrender. Dat hoor je dan op een steenworp afstand van de locatie waar Van Boxtel vroeger woonde. Ik heb er vanmorgen nog maar even niks over geschreven of getwitterd, want voor je't weet krijg je het verwijt dat je suggereert dat het allemaal met die inval in het clubhuis van No Surrender in Emmen te maken heeft. Eerlijk gezegd denk ik dat niet omdat dit scoopje mij gisteravond reeds ter ore kwam. Toen wist ik natuurlijk nog helemaal niet dat er vanmorgen vroeg een inval zou komen bij No Surrender. Maar ik lees er verder ook helemaal niets over, dus ik zie een half etmaal later ook geen reden om me nog langer in te houden en zal dit scoopje dus ook niet langer onder de pet houden. De reden weet ik niet, maar je zou je daar wellicht wel wat bij voor kunnen stellen. Speculeren doe ik echter maar niet aan, dus het is verder aan andere media om verder uit te zoeken of dit klopt en wat daar de specifieke reden voor is. Ikzelf twijfel niet aan mijn doorgaans betrouwbare bron. Ben op dit moment zelf even te druk met Passage-gerelateerde zaakjes.

Of de inval terecht is blijf ik ook even vanaf. No Surrender baas Henk Kuipers vindt van niet.

(klik voor groot formaat)

Vico Olling en Martijn Haas

Donald Groen

Met vrienden: (vlnr) Olav, Donald Groen, Rini Scholten en Max

Advocaat van Stanley Hillis Mr. Mark Teurlings + Donald Groen

De Kouwe Ouwe bestellen

kan hier:
(klik)

Bondtehond

'Dit viel niet altijd in goede aarde bij het Hof kreeg ik de indruk'

Er is in het liquidatieproces Passage in eerste aanleg vele dagen besteed aan de getuigenverhoren van kroongetuige Peter La Serpe door zowel de rechtbank, openbaar ministerie en de advocaten van de verdachten. Je kunt wel zeggen dat er sprake was van een goede samenwerking tussen de advocaten en dat die het beste waarneembaar was tussen Mrs. Nico Meijering en Sander Janssen. Waarbij Mr. Janssen zich richtte op de nieuwe kroongetuigen-regeling, de OM- en TGB-deals en de toetsing daarvan. Zoals gezegd zullen vragen daarover straks aan de orde komen bij de rechter-commissaris.

Tussen de raadslieden van het kantoor van Meijering bestaat natuurlijk altijd al een nauwe samenwerking, beter kun je nog zeggen dat de leden van het zogenaamde 'liquidatiekantoor' samen als hecht team heeft optreden namens hun 3 cliënten Dino Soerel, Ali Akgün en Sjaak Burger in de Bunker te Osdorp. Mrs. Meijering, Van Kleef, Ficq en Van der Werf hebben alle vier opgetreden namens deze 3 cliënten. Verhoren van La Serpe werden echter grotendeels door Mr. Nico Meijering voor zijn rekening genomen. Ik weet niet of daar nu een specifieke afgesproken tactiek achter stak, maar het valt niet te ontkennen dat Mr. Meijering vaak de leidinggevende rol kreeg toebedeeld en die taak ook met verve op zich nam. Zo ook weer in Hoger beroep.

Tijdens de getuigenverhoren van La Serpe tijdens de afgelopen twee weken hield het Hof met name 'het voortbouwende karakter' van de verhoren in de gaten. M.a.w. is het niet de bedoeling om weer precies dezelfde vragen te stellen die reeds tijdens de eerste aanleg aan de orde zijn geweest. Soms ontkom je daar natuurlijk niet aan, maar het is vooral ook fijn dat je als toeschouwer niet bij ieder vraag een lichtje van herkenning gaat branden. Het is voor de verdediging van belang dat het Hof een goede indruk krijgt van hun bevindingen tijdens de eerste aanleg. En ik moet zeggen dat ik donderdagmiddag sterk het gevoel had dat Mr. Meijering er erg goed in slaagde om, afgewisseld door de raadsheren van het Hof die tussendoor het stellen van de vragen overnamen ('graag zelfs', aldus Meijering), mogelijke leugens, tegenstrijdigheden en andere manco's bloot te leggen. Anders gezegd: La Serpe zei zich totaal niet meer met het dossier bezig te hebben gehouden sinds de uitspraak en wilde nu spontaan en 'uit de bron' getuigen (uit zichzelf), maar kon zich toch vaak niet meer herinneren wat hij nu had verklaard. Soms zelfs niet meer óf hij bepaalde dingen überhaupt wel had verklaard. De oplossing was dan vaak er maar weer eens één van zijn mantra's in te gooien: Ik kan met niet herinneren dat ik daar over verklaard heb. Maar als ik dat verklaard heb, blijf ik daarbij'.

Dit viel niet altijd in goede aarde bij het Hof kreeg ik de indruk. En ook niet bij mezelf. Maar ja, wie ben ik? Ik durf echter wel te zeggen dat ik intussen als burger en rechtbankverslaggever de meeste verhoren van La Serpe op openbare zittingen heb meegemaakt en ik er verder geen belang bij heb om nu kritiek op de kroongetuige of OM te hebben of iets dergelijk, maar ik mag denk wel zeggen dat het mij af en toe sterk verbaasde dat de kroongetuige op momenten toch behoorlijk slecht uit de verf kwam tijdens de belangrijke zittingsdagen in Hoger beroep. Natuurlijk, aan het mondje van La Serpe zal het niet liggen, hij is mondig genoeg en heeft een bepaalde routine en handigheid gekregen in het pareren van lastige vragen sinds de aanvang van het proces. Maar een getuige moet denk van goede huize komen, wil hij ontkomen aan de routine en handigheid in het bovenhalen van ongerijmdheden in verklaringen door ervaren raadsheren als van dit Hof en een advocaat als Mr. Nico Meijering.

Er is ook zeer veel gebeurd in eerste aanleg waarvan je je als toeschouwer al dikwijls afvroeg: Hoe is het mogelijk dat het rechtssysteem akkoord heeft kunnen gaan met sommige gebeurtenissen en bekroop me onwillekeurig toch regelmatig het gevoel lichtelijk tot zwaar in de maling te worden genomen. Feitelijk was dat ook zo, dat heeft de kroongetuige zelf ook meermaals toegegeven, alleen werden daar andere benamingen aan gegeven. Ik zou tenminste niet weten hoe je anders dubieuze zaken als 'het inbouwen van zekerheidjes', de 'weglatingen', het op zijn laptop gevonden manuscript van zijn eigen boek 'De Doomgetuige', een verweer van 27 A4-tjes, zijn zogenaamde '11 herinneringen' ( lees HIER en HIER ) etc. allemaal moet noemen? Om nog maar te zwijgen van al hetgeen aan je zicht wordt ontrokken door de vermeende scheiding van trajecten, het geheime TGB-traject en het traject van het zaaks-OM. Het ondeelbare OM blijkt hier toch wél deelbaar kennelijk, terwijl La Serpe zegt dat het in zijn ogen één pot nat is, die twee gescheiden delen binnen hetzelfde openbaar ministerie. Geen wonder dat je als toeschouwer de kluts af en toe een beetje kwijt raakt en niet meer precies weet wat nu waar is of niet waar.

Dat creatieve draaien met waarheden binnen een proces waar de belangen zo enorm groot zijn, kun je daar als Hof wel mee akkoord gaan? That's the Question. In eerste aanleg, nu en helemaal straks aan het einde. Het zal duidelijk zijn dat de verdediging vond/vindt van niet en dat de raadslieden weer alles uit de kast trekken om de volgens hun vele ongerijmdheden en (gerechtelijke) misstanden aan te tonen. Een kroongetuige moet natuurlijk allereerst gewoon naar waarheid en zonder voorbehoud verklaren en niet allerlei spelletjes spelen die in het milieu kennelijk ook gespeeld worden. "Schaken doe je maar in je eigen tijd", zou je graag eens willen horen zeggen door raadsheren die met de verdediging net zo goed op zoek zijn naar de juiste beslissing aan het einde. Maar goed, zo werkt het spel kennelijk niet, maar je mag wel hopen dat men ook niet pikt dat La Serpe in zijn allesoverheersende, opmerkelijke spel de verdachten als pionnetjes ziet om zijn doel te bereiken en hen op ongeoorloofde wijze zeer langdurige tot levenslange gevangenisstraffen kan bezorgen. En het OM zou dat wellicht ook niet moeten willen. Zeker niet nu er met zo'n nieuwe kroon-getuigenregeling ongetwijfeld jurisprudentie geschreven gaat worden die van groot belang zijn in toekomstige strafrecht-processen.

Maar ja, nogmaals: ik heb geen rechtenstudie afgerond en moet het puur en alleen doen met de informatie en hetgeen ik zie, hoor en meemaak(te) tijdens de openbare zittingen van het liquidatie-proces. Daarnaast zijn er natuurlijk ook ontzettend veel dingen waar je als toeschouwer geen zicht op hebt gekregen. Simpelweg omdat het Passage-dossier bestaat uit vele honderden ordners met verklaringen, tapgesprekken, afbeeldingen, foto's en technische bevindingen, maar ook het geheim gehouden TGB-traject en (verklaringen van) anonieme bedreigde getuigen. Ongetwijfeld ben ik nog zaken vergeten in dit onmetelijk grote proces en zal er nog veel gaan gebeuren. Wel heb ik de strijd van de verdediging van redelijk dichtbij mee mogen maken en ontzettend veel mensen leren kennen tijdens Passage, zowel de officials als de wat minder direct bij het proces betrokken mensen, variërend van getuigen tot familieleden en/of vrienden van verdachten, maar ook van slachtoffers en nabestaanden. Erg leuk was het om rechtbankvoorzitter Mr. Frits Lauwaars even te hebben gesproken, maar ook officier van justitie Mr. Michiel van IJzendoorn en politiewoordvoerder Ellie Lust tijdens de uitreiking van de Jacques van Veen Persprijs aan misdaadverslaggever Paul Vugts van Het Parool.

Om niet verder af te dwalen van het Hoger beroep zal ik deze week twee verslagen kort achter elkaar schrijven. Dit eerste deel laat ik meteen opvolgen door een tweede deel, meer met samengevat verhoor, omdat hetgeen ik hierboven schreef toch het beste opgevolgd kan worden door dat deel van het verhoor waarvan ik donderdagmiddag getuige van ben geweest en waarvan ik vond dat de verdediging, met tussendoor aangevuld met vragen door het Hof, het beste tot zijn recht kwam. U zult, gezien de boven-staande tekst, begrijpen dat ik een deel van het verhoor van La Serpe door Mr. Meijering heb uitgekozen om samen te vatten, omdat dit getuigenverhoor voor mij eruit sprong tijdens de afgelopen 6 verhoordagen. Speelt ook mee dat ik gedeeltes van dit verhoor redelijk compleet heb kunnen noteren. Morgen deel twee.

Sowieso vond ik donderdag en vrijdag interessantere procesdagen omdat donderdag weer eens wat bekende mensen op de publieke tribune zaten. Onder andere de vader van Jesse Remmers, de beruchte en immer sympathieke Greg Remmers, kwam zijn zoon groeten in het JCS vanaf de tribune boven. Wat overigens niet meteen lukte, maar na een seintje in de eerstvolgende pauze door z'n advocaat Mr. Sander Janssen, keek Jesse eindelijk omhoog bij het verlaten van de zaal en zwaaide enthousiast lachend terug naar zijn vader. En vrijdag zag ik voor het eerst sinds het 'Briard'-proces, waar ik enkele zittingen van bijwoonde en na zijn vrijlating na de uitspraak in dat proces, de eveneens beruchte Donald Groen verschijnen op de publieke tribune van het JCS. Kennelijk omdat hij zijn raadsman Nico Meijering even wilde spreken in de pauze. Donald zag er goed uit, had al een goede tint voor iemand die net 3 jaar vast heeft gezeten en kwam relaxed over. Ik dacht uit enige woorden die ik met hem wisselde te kunnen opmaken dat hij op zich redelijk tevreden was met de Briard-uitspraak. Drie jaar, in plaats van de geëiste tien jaar, is in principe ook een heel mooi resultaat voor hem en zijn advocaat Nico Meijering. Niettemin vernam ik gistermiddag van Meijering dat maandag jl. zowel het OM als Donald Groen toch in Hoger beroep zijn gegaan.

Morgen (mogelijk vrijdag) dus een samengevat getuigenverhoor van La Serpe door Meijering.

Bondtehond

Remko van Lent en 'De verzonnen ontmoeting'...

Het strafproces tegen Harry Stoeltie en Donald Groen haalde eind mei even alle media. Remko van Lent verklaarde tijdens dat proces dat hij in 2005 toenmalig officier van Justitie Fred Teeven, Willem Holleeder en Dick Vrij samen met Panorama’s misdaadverslaggever Bas van Hout in Café Danzee in Zandvoort had gezien. Dat zou heel opmerkelijk zijn geweest, omdat Holleeder in 2006 werd opgepakt voor het afpersingsproces, waarin hij werd veroordeeld tot negen jaar celstraf. Teeven was de aanklager in die zaak. Waarom Van Lent dit verklaarde, is nog steeds een groot vraagteken. Was het een slip of the tongue of wilde hij interessant doen? In ieder geval leidde zijn bewering tot een onderzoek van justitie; ook misdaadverslaggever Bas van Hout van Panorama werd gebeld.

Bas van Hout: “Vijf korte vragen,” stelt rechercheur A. van de Nationale Recherche me gerust. Hij heeft opdracht gekregen van de officier van justitie om getuigen te horen. Dat mag telefonisch: “Het gaat over de ontmoeting in Zandvoort.”
“Dat vermoedde ik al,” zeg ik cynisch.
“Volgens de getuigenverklaring van Remko van Lent voor de rechtbank in het Briard-proces zou Teeven in 2005 een ontmoeting hebben gehad met Dick Vrij, Willem Holleeder en u. Dat zou zijn gebeurd in Café Danzee, in Zandvoort. Kent u Café Danzee?”
“Ja.”
“Bent u daar weleens geweest?”
“Ja.”
“Heeft u Fred Teeven daar ooit gezien?”
“Nee.”
“Heeft u Holleeder daar ooit gezien?”
“Ja, twee keer.”
“Dan eigenlijk een overbodige vraag: heeft u Holleeder en Teeven daar ooit samen gezien?”
“Als dit symptomatisch is voor de kwaliteit van kroongetuige Remko van Lent, dan kunt u zijn hele getuigenverklaring in het Briard-proces tegen Hells Angels-topman Harry S. door de plee spoelen.”
De rechercheur lacht schamper.

Het antwoord is inderdaad overbodig. Ik heb Teeven en Holleeder nooit samen gezien. Met de onbegrijpelijke verklaring van Remko lijkt er zand te komen in de motor van het megaproces waar justitie zo hoog op heeft ingezet.

Ook Serge van Lent weet het zeker: “Willem Holleeder heeft nooit een ontmoeting gehad met Fred Teeven in mijn zaak. Dat zou ik hebben geweten. Teeven is weleens in de zaak geweest. Als bezoeker. Hij had zijn hond op het strand uitgelaten of zo, en gewoon iets gedronken.”

Serges verontwaardiging is overtuigend. “Mijn broer Remko is een fantast, een leugenaar.Ik wist alles wat er gebeurde in mijn café. En dan zou ik het weten als Holleeder, Vrij, Teeven en jij hier een ontmoeting hadden gehad. Ik was altijd in de zaak, Remko was er zelden. Nee, als die zaak drijft op de betrouwbaarheid van mijn broer, dan is die strafzaak de Titanic…”

BRON: Panorama  

Bondtehond

'Als dit het kookpunt is, dan valt het nog wel mee'

Kerngetuige Remko van Lent verscheen vanaf dinsdag eindelijk voor het eerst in de Bunker om te getuigen over de vermeende afpersing door onder andere Donald Groen en Harrie Stoeltie. Zijn vrouw Jessica was niet met hem meegekomen. Indien nodig zou zij vrijdag via een videoverbinding vragen kunnen beantwoorden, zei voorzitter Mr. Jacco Janssen voor het verhoor van Van Lent door de advocaten van de verdachten zou beginnen. Zo was de planning van de rechtbank: eerst de advocaten van Groen en Stoeltie die vragen konden stellen, daarna één voor één de andere advocaten. De rechters hielden intussen 'de vinger aan de pols'.

Fotobron: Marian Husken/Harry Lensink - VN

Vier dagen verhoor dacht de rechtbank nodig te hebben. De advocaten spraken daar wel hun zorg over uit. Mr. Nico Meijering stelde dat Van Lent dagen lang(er) door de recherche was gehoord, dus hij maakte zich wel zorgen gezien de belangen van z'n cliënt. Ook Mr. Els van Nieuwenhuizen wilde wel weten hoe het opgelost ging worden indien zou blijken dat die 4 dagen onvoldoende zijn. Mr. Nienke Hoogervorst, die de verdediging van Stoeltie kortgeleden overnam van ex-advocaat Bram Moszkowicz, stelde voor anders maar 's avonds door te gaan. Ze dacht met name aan het schorsingsverzoek dat er lag namens cliënt Harrie Stoeltie, nog niet wetende dat getuige Van Lent een verrasing voor haar cliënt in petto had, waar hij later mee zou komen.


Voordat Van Lent eenmaal in de zaal zat, was de zitting alweer een uur verder. De verdediging wilde de getuigen liefst buiten het gepantserde getuigenhokje verhoren. Men wilde de bodylanguage van Remko van Lent graag kunnen waarnemen. Het OM verzette zich daar echter tegen. Mr. Van Nieuwenhuizen, de advocate van Michel Groen, vroeg: Waarom dan? Immers Van Lent was reeds met foto's en al in de media verschenen. Maar er zouden ook andere belangen spelen, aldus de officier van justitie. Hij doelde op de tribune en de aanwezige pers, die dan de uiterlijke kenmerken zouden kunnen waarnemen. Mr. Mark Teurlings merkte terecht op: Mag ik u erop wijzen dat hij zelf contact heeft gezocht met de pers? De rechtbank wilde zich hier eerst over beraden en besloot na de pauze toch dat Van Lent in de getuigen-box zou plaatsnemen. Voorzitter Mr. Janssen grapte tot slot van zijn beslissing: 'Van Lent ziet er zo uit als hij eruit ziet'. (gelach in de zaal)

Het verhoor van alleen Remko heeft intussen vier dagen in beslag genomen. Zijn vrouw Jessica, zo bleek later, kon vrijdag niet naar de locatie gaan waar de camera stond omdat een van de kinderen ziek was. Remko nam dus de hele week alleen plaats in de cabine, ook zonder zijn advocaat. Die was wel ergens in het gebouw aanwezig, aldus Van Lent. De kerngetuige praat zeer rustig en bedachtzaam. Op vragen wordt door hem behoorlijk gedetailleerd geantwoord. Die rust in zijn manier van praten en z'n bijna monotoon klinkende stemgeluid waarmee hij langdradig uitleg geeft, leek de verdediging op momenten zelfs te irriteren.

Donderdag was er ook weer zo'n moment. Het ging over een keer dat Donald Groen Van Lent meenam op een wandeling in een laantje bij de woonboerderij van Groen in Nieuw-Buinen. Van Lent sprak met Groen, in bijzijn van verdachte Pim K. en Remko's broer Serge die achter hen aan liepen. Eigenlijk was dit moment de eerste keer dat het feitelijk over de dreiging ging die zou uitgaan van Donald Groen. Zo zou hij volgens Van Lent hebben gezegd dat hij met een oplossing moest komen voor de problemen die hij zou hebben veroorzaakt. Hij kreeg vervolgens tot het einde van het laantje om met die oplossing te komen. Daarover straks meer.

Groot gedeelte van de 4 dagen ging het eerst over het financiële plaatje, de bedrijven van Van Lent en de bedragen die hij steeds aan zijn afpersers moest betalen, volgens hem. De verdediging trachtte in ieder geval beter inzicht te krijgen of Van Lent niet één groot spel speelt om onder bescherming van het TGB-OM van zijn enorme schuldenlast af te komen. Dat is wel wat de verdachten en hun advocaten wel vermoeden. Bijvoorbeeld: Het miljoen dat kerngetuige Van Lent had geïnvesteerd in een vastgoedproject in de VS was toch gewoon geld dat zijn broer Serge voor Kris Jagernath had geparkeerd op een rekening? En dat Jagernath boos werd toen die z'n geld terug wilde zien en het geld toen vast bleek te zitten in dat vastgoedproject was toch ook niet zo heel vreemd?

Hoe dan ook, er is dus veel tijd besteed aan het helderder krijgen van de hele financiële wirwar, de vele bedrijven waar het over gaat in het dossier Briard, waaronder talloze BV's met allerlei klinkende namen en de vraag of Remko werkelijk wel zo'n genie is met cijfers en geld verdienen. Dat dit erg moeizaam ging op momenten lag niet zozeer alleen aan de vraagstelling van verdediging als wel die zeer kalme, bijna trage monotone wijze van praten door de kerngetuige en het vermogen om over bijna iedere vraag een discussie aan te gaan met de verdediging over de kleinste details.

De rechtbank wees de verdediging er een aantal keren op dat het nu maar eens gewoon over de feiten moest gaan. 'Anders zouden de rechters mogelijk zelf vragen gaan stellen', waarschuwde voorzitter Mr. Jacco Janssen zelfs een keer. Elkaar afwisselend stelden de vele raadslieden vragen aan de getuige, elkaar soms aanvullend, dan weer nam de ene advocaat het even over van de ander. Iedere advocaat met eigen (cliënten-)belangen, maar hetzelfde doel: de (on)geloofwaardigheid van Van Lent proberen aan te tonen en de waarheid voor hun cliënten boven tafel zien te krijgen.

Terug naar het laantje. Mr. Nico Meijering begon over het incident op het bewuste laantje in Nieuw-Buinen.

(samengevat)
Meijering: Ik maak even een sprongetje. U liep bij dat laantje bij de woonboerderij in Nieuw-Buinen.
Donald Groen: Waar meneer Van Lent over zegt dat er toen recherche in de greppel lag.
Rechter: Dat er observatie was.
Groen: Ja.

De rechters lazen een stukje voor uit de verklaring van Van Lent over dat incident. Van Lent zou zijn ontboden bij Donald Groen te komen en was met zijn broer Serge naar Nieuw-Buinen gegaan. Daar is een wandeling geweest in een laantje van zo'n 2,5 km vlakbij de woonboerderij van Groen. Van Lent zou daar zijn bedreigd door Groen. Er zou o.a. gezegd zijn door Groen dat hij Van Lent naakt naar huis zou sturen als hij niet met een oplossing voor schulden kwam. Met name deze laatste bedreiging zou Van Lent getriggerd hebben om met de politie te gaan praten, naar eigen zeggen omdat de vernedering zo groot was dat hij op dat moment brak. Zijn broer Serge die ook op dat laantje aanwezig was, heeft dat nog net gehoord, maar zwaardere bedreigingen niet. De verdediging van Groen vroeg aan Van Lent of hij kon verklaren hoe het nou toch kan dat zijn broer Serge in een veel mildere vorm verklaart over die wandeling en hetgeen daar gezegd zou zijn door Donald Groen dan Remko daar zelf over verklaart?

Rechter: Verbalisanten hielden Serge voor wat Donald tegen Remko gezegd zou hebben op dat laantje. Hij kon zich er zelf niet veel meer over herinneren, maar Serge zei: "Wat ik nog weet, is dat we bij de boerderij een heel stuk over de weg hebben gelopen. Donald liep samen met Remko en ik liep samen met Pim, ongeveer een meter of 10 achter Remko aan. Ik kon niet precies horen wat Donald tegen Remko zei. Wat ik nog wel weet is dat Donald aangaf dat Remko voor het einde van de weg een oplossing moest hebben voor het terugbetalen van het geld aan Donald". En dan zegt de verbalisant: "Remko heeft over deze ontmoeting gezegd dat Donald aldaar bedreigingen heeft geuit in de vorm van: "Ik ga vandaag beslissen of ik jou ga begraven. Ik ga vandaag beslissen of ik jullie met z'n tweeën ga begraven. Als je niet met een oplossing komt steek ik je lek, ik prik je lek, ga me tevreden stellen want anders neem ik afscheid van je en ga je naakt naar huis". En dan wordt er gevraagd: "Wat is jouw reactie daarop?" En dan zegt Serge: "Ik kan me wel herinneren dat Donald het inderdaad had over 'naakt teruglopen naar huis', dat heb ik wel kunnen opvangen toen Donald dat riep toen we daar aan het lopen waren".

Donald Groen merkt op: Dit is waar ik op doelde, maar ik wou nou juist Remko laten vertellen of hij dat nog wist. Misschien kunnen we vragen waarom er anders verklaard wordt in soortgelijke situatie waarover wordt verklaard door zowel Remko als Serge van Lent, maar wat Serge dus niet beaamt.
Voorzitter Janssen: Ja, dat kunnen we doen. Meneer Van Lent, er wordt terecht geconstateerd door meneer Groen, maar ook door meneer Meijering, dat Serge over dit incident in mildere vorm verklaart dan u. Uw eigen broer, over een situatie die niet mis is zoals u het beschrijft.
RvL: Ja volgens mij, nogmaals, volgens mij heeft u een situatie beschreven dat hij 10 meter daarachter liep, dat hij niet alles gehoord heeft en dat hij wel gehoord heeft van 'naakt naar huis'. Dus het is ook niet zo dat Serge gezegd heeft dat het niet gezegd is. Kijk, als u wilt weten wat er wel gezegd is dan kan ik dat wel herhalen...
Voorzitter: Nou ja, vertelt u maar. Want dat hebben wij nog niet voorgehouden. U eh...wat wilt u daarover zeggen?

RvL: Donald heeft dingen gezegd: 'Ik weet niet wat ik met jou moet doen'. En eh...'Ik ga naar de Forbo en koop ik een bijl' en: 'In het bijzijn van je kinderen sla ik die in je hoofd' en uh, hij heeft ook geroepen: 'Anders begraaf ik je levend', of : 'jullie, met je broer'. Uhm... dat zijn de uitspraken die hij op dat moment gedaan heeft. Uhm, mij staat nu niet bij dat hij gezegd heeft dat hij me lek zou steken, hij heeft paar weken hiervoor gezegd dat hij me in stukken zou laten snijden.
Meijering: En nu even, ehm... ik heb daar ook allemaal vragen over hè, maar wat voor persoon is Donald? Is-ie net.. zo.. rustig.. als.. u.. bent.. of kan hij ook heel opgewonden zijn?
RvL: Donald is op heel veel momenten heel rustig, en op latere momenten en dat was met name in de laatste fase, was-ie uh... agressief en zeer intimiderend.
Meijering: En u? (met zeer rustige stem) U bent altijd rustig of kunt u ook agressief en intimiderend zijn? Of bent u eigenlijk altijd zo. Ik vind het wel opmerkelijk hoor. Ik heb nog nooit zo'n getuige meegemaakt... maar bent u altijd zo rustig of heeft u medicijnen ook, of zo, dat u zo rustig bent?
RvL: Nee, ik heb geen medicijnen.
Meijering: Nee, maar bent u dan altijd zo rustig, of ?
RvL: Uh... ik ben over het algemeen rustig.
Meijering: Ja.

RvL: Als ik boos wordt of confrontaties heb, was dat over het algemeen in een relatie met mijn broer. En eh... ik heb geloof ik in augustus/september 2009 een confrontatie gehad met Michel Groen.
Meijering: Hij was op het laatst agressiever hè Donald, zegt u?
RvL: Tijdens de eerste betalingen die te laat waren was het altijd Donald die met Michel sprak, want ik had geen rechtstreeks contact en dan hoorde je op de achtergrond geschreeuw en dan moest Michel de boodschap overbrengen dat-ie boos was en naar mijn huis zou komen en in een latere fase, met name, en ik heb nooit goed begrepen waarom dat gebeurd is, want eerst in oktober 2009 bood hij aan dat ik het kon afkopen en er was nog een bedrag nodig van 32.000 euro om het af te kopen en plotseling, twee maanden later, wordt dat bedrag ongeveer 360.000 euro en toen werd Donald steeds bozer, van: 'Je moet komen, we halen je op' en 'Serge moet komen', en dat soort dingen.
Meijering: Was het ook wel een schreeuwen aan de telefoon? Door Donald?
RvL: Nou eh, het was wel eens zo dat als je de telefoon niet opnam of je reageerde niet op een sms, dan kwam er vrij snel een sms achteraan van: 'Ik ben het'. Met andere woorden, je moet reageren. En uhm... er was voor mij geen keuze om niet te reageren.
Meijering: Het gaat mij even om de toonzetting, van eh... meneer Groen. Dus nu weer even bij het laantje. (citeert): "Ik weet niet meer wat ik moet doen. Een bijl. Anders begraaf ik je levend. Naakt teruglopen". Nou, die hoorde ik net niet trouwens in dat rijtje, maar dat zal ook wel schreeuwend zijn gegaan, of niet?
RvL: Dat is op de manier waarop Donald praat en dat is niet altijd schreeuwend, want Donald is in veel gevallen ook voorzichtig...
Meijering: Hoe ging het toen?
RvL: Hoe ging het... ja eh, dat gi.. uh, dat kan ik-uh.. bijna niet nadoen hoe-die dat deed.
Meijering: Nee, maar dat is ook een antwoord. Probeer het maar hoor...
RvL (plots harde stem): Nou heel, heel, heel, eh heel, eigenlijk in eerste instantie koel, beredeneerd uitleggen waarom ik een heel groot probleem heb, daaraan gevolgen verbinden en de actie die hij daarop gaat ondernemen, de straf die hij gaat opleggen en wat-ie eventueel met mij of mijn broer gaat doen.
Meijering: Maar u loopt op dat laantje en nou willen we eigenlijk heel graag dat u dat gaat nadoen. Of loopt hij naast u en zegt hij dan eh: (Meijering praat weer heel rustig) 'Nou ja Remko, dan zal ik toch wel een bijl in uw hoofd moeten zetten'. Of gaat dat met veel agitatie en boosheid, van: 'En dat niet! en 'Wat is dat?' en 'Die praatjes van je altijd!', hoe ging dat?
RvL: Zo uh uh...
Meijering: Hoe ging dat?
RvL: Zo ging dat niet, uh...
Meijering: Zeg het maar, hoe?
RvL: Donald is heel, heel berekend en weet precies wat hij zegt en welke boodschap hij wil overbrengen en op welke manier hij duidelijk wil maken dat er een eh... dat doet-ie op een bepaalde manier met z'n handen, hij legt het uit op een manier alsof het voor jou een heel groot probleem is en hij dwingt op die manier af, hij dwingt af dat je voelt dat je geen andere keus hebt dan te betalen.
Meijering: U wilt het niet zeggen hè? U wilt het niet voordoen hoe-ie dat nou zei? En we hebben het nu over een bijl, we hebben het over... ik kijk nu ook even naar de griffier... dan hadden we de bijl, levend begraven, wat hadden we nog meer? 'Ik weet niet meer wat ik met je aan moet', 'Naakt naar huis', 'Bijl in je hoofd zetten', ja eh, we kunnen hier bij wijze van spreken wel even door de zaal lopen, dat we even samen lopen en dat u het nadoet. Dan ben ik Donald Groen en dat u gewoon... sorry, ik ben dan u en dat u even nadoet wat Donald Groen doet en hoe hij dat dan gezegd heeft. Hoe zei die dat nou?
Groen: Mag ik dat voorzetje even maken?
Rechter: Dat moet u aan uw advocaat vragen.
Meijering: Ja hoor.
Groen: Dat laantje begint bijna bij mijn huis. Als je van mij af bij de rotonde aankomt, sta je meteen op het laantje, dat laantje gaat rechtsaf, dat laantje eindigt ergens...
Voorzitter: Bij een hek?
Groen: Nee, dat eindigt bij een bosje, niet bij een hek. Bij een soort bosstruik. Ik schat dat dat laantje is: 2 a 2,5 kilometer. Het moment dat we dat laantje oplopen, daar heb je geen stoep. Je hebt gras of meteen de weg. Daar rijden auto's en die auto's moeten er zachter rijden omdat ze niet makkelijk tegenover mekaar kunnen eh... ze moeten bijna in het gras omdat, het is er allemaal smal. Waarom eh... wat ik ermee wil zeggen, je kunt er niet met z'n vieren op de weg lopen, want dan loop je op het gras en dat loopt een beetje ongemakkelijk. Voorop liepen Remko en ik, achterop liepen Pim en Serge. Remko zegt dat er 10 meter tussen zat....
RvL: Nee, dat verklaart Serge.
Groen: Dat verklaart Serge?
RvL: Dat werd net voorgelezen.
Groen: En wat verklaart...
Meijering: Nee, maak maar even af.

Groen: Dus hij verklaart dat daar 10 meter tussen zou zitten. Ze zijn achter ons gaan lopen omdat het verkeer er anders niet langs kan en dan moet je alsnog achter gaan lopen. Tussen ons in zal niet meer dan een meter zijn geweest. Zou jij kunnen vertellen wat er vanaf het begin tot het bosje aan het einde van de weg kunnen herhalen wat er dan gezegd is? En hoe ik dan gereageerd heb en wat voor gebaren, met handen of met mij voeten of wat dan ook gemaakt heb? En wat ik dan gezegd zou hebben? Zou je dat nog alsjeblieft kunnen herhalen?
RvL: Ik herhaal. Ik zal nog één stapje terugdoen. Serge en ik parkeerden de auto, en uh... we kregen meteen te horen de opmerking dat we de mobiele telefoons achter moesten laten. En we liepen eh...eh... wij liepen voor, Serge en Pim liepen achter en de opmerkingen die ik beschreven heb werden gedurende die wandeling gemaakt, waarbij je ook gezegd heb dat ik langdurig stil ben geweest, waarbij jij voornamelijk aan het woord bent geweest, dingen geuit hebt, dingen geroepen hebt, gezegd hebt, in de trant van: "Ik weet niet wat ik met je aan moet, ik ben boos, ik wil uh.. ik ga naar de Forbo en dan koop ik een bijl en sla hem ik je hoofd", je hebt gezegd tijdens die wandeling: "Ik laat je levend begraven met je broer", dat soort gedachtes kwamen er allemaal bij je op en ik kreeg tot wat ik noem het hekje, maar dat was misschien een bosje wat misschien lijkt op een hekje omdat het een bosje als hekje is, uh... kreeg ik de tijd om met een oplossing te komen voor de betalingen die ik allemaal nog moest doen. Tijdens die wandeling heb je ook gezegd dat ik een schulden heb aan vrienden van jou en dat je daar ook een oplossing voor uh... wilde.

Groen: Was dat op de heenweg of op de terugweg?
RvL: Uh... ook op de heenweg en op de terugweg is er, omdat we dichter bij het hekje kwamen, door mij met een oplossing genoemd en die heb je op dat moment geaccepteerd. Het heeft heel lang geduurd voor ik wat gezegd heb omdat ik niet wist wat ik moest zeggen op dat moment.
Groen: Maar... waar blijven die uitingen van mij en die handgebaren van mij?
RvL: Die zijn gemaakt op de heenweg en wat mij bijstaat is dat op de helft die uitspraken kwamen, dus je was eerst heel berekend en heel koel en we kregen vooraf heel duidelijk de instructie om de mobiele telefoon achter te laten en gedurende de wandeling ging je over tot uitingen en dit soort dreigingen, waarbij je wel, en dat doe je altijd, de indruk wekt dat er oplossingen moeten komen en dat je me daar dan ook wel weer bij zou willen helpen. Uiteindelijk leidt dat dan weer tot nieuwe verplichtingen en nieuwe betalingen.
Meijering: En hoe zit het met die stemverheffingen? (nu met fluister-stem): Ik ga een bijl kopen, die sla ik in je hoofd? Hoe ging dat?
RvL: Het ging op dezelfde manier waarop Donald nu praat, waarbij hij ook zijn handen gebruikte, waarbij hij op momenten waarop hij dit soort ingrijpende opmerkingen maakte iets verhoogd sprak, maar niet schreeuwend of iets dergelijks.
Meijering: Maar hoe heeft u er nu een verklaring voor dat uw broer voor zover we kunnen overzien bij de rechter-commissaris het alleen over 'naakt naar huislopen' heeft gehad?
RvL: Volgens mij heb ik gehoord dat mijn broer gezegd heeft dat-ie dat wel gehoord heeft en dat andere niet gehoord heeft.
Meijering: Ja, u zegt dus: Dat is het enige dat ie gehoord heeft, over dat naakt naar huis lopen en dat andere heeft hij dus niet gehoord? Zo moet het zijn geweest?
RvL: Dat is wat hij gezegd heeft.
Meijering: Nee maar, heeft u er een verklaring voor? Wat waarom hoort ie nu wel het ene en waarom nou niet het andere?
RvL: Nee, maar ik heb er wel een persoonlijke mening over.
Meijering: En dan gaan we weer terug naar dat-ie bang is?
RvL: Inderdaad.
Meijering: Hèhè... ok. Dank u.

Rechter: Dat was het incident F33 in Nieuw-Buinen?
.....
Donald Groen: Ok, dan zijn we op de heenweg en jij zegt dat ik heb lopen dreigen en zelfs een oplossing aan het zoeken ben, dus alle twee, het goede en het slechte, toch?

Rechter tegen getuige: Is dat de manier waarop meneer Groen sprak toen, op die eh...?
RvL: Op dat moment is dat de manier waarop Donald uh.. uh.. een gesprek aangaat. Het is uh... aan de ene kant een probleem en de andere kant een oplossing.
Voorzitter: Ja ik stel deze vraag niet uit het niks, meneer Groen, hoor. Want we hebben ook in het dossier een moment van eh... ja, ik zal er niet veel over uitweiden, maar soms heeft u dat wat u nu ook heeft, dat toontje heeft u dan. Dus vandaar dat ik de vraag stel. Iets wat er op lijkt. U begint iets harder te praten, niet veel harder, maar wel een eh... op z'n minst een eh...
Groen: Gaat het nu over mijn toontje?
Voorzitter: Ja..ja... nee, ik heb er geen mening over. Ik heb geen mening over uw toontje, maar ik constateer soms wanneer u gaat praten....dat eh...
Michel Groen merkte kennelijk op (microfoon stond nog uit): Dat-ie aandacht wil?
Voorzitter: Nou, wat uw broer zegt: ik wil even de aandacht. En dat is hier natuurlijk ook, want u wilt nu ook de aandacht, maar daarom stel ik de vraag nu: Was dat toen ook, een beetje dezelfde toon?
RvL: De manier waarop Donald zeg maar nu praat, dat is de indruk die ik heb en die me altijd bijbleef. Op het moment dat het indringender wordt, gaat het licht omhoog en er zijn momenten dat-ie bozer is, maar daarvan weet ik niet of dat echt of gespeeld is.
Voorzitter: Mag ik daar nog iets over zeggen? Misschien een hele gekke opmerking, maar u moet me niet verkeerd begrijpen. Je zou ook kunnen denken, als u zo praat, komt dat op een bepaalde manier ook binnen. Daar kunt u niets aan doen, misschien? Maar u heeft ook meteen die aandacht.... Ja, dat is een waarneming van de rechter.

Groen: Maar eh, kom ik dan bij u eh... raar over of is dat alleen eh...
Voorzitter: Nee, het is niet altijd. Als u gewoon hier bent is dat niet, maar er zijn momenten en dat was net, dat je dan eh... ik eh... dat je dan schrikt wel. Ja schrikken, niet schrikken in de zin van bang of zo hoor, maar wel van: Meneer Groen is aan eh... eh... (het woord?)
Groen: En dat had u net niet toen meneer ineens zijn stem verhoogde?
Voorzitter: Jawel toen hoorde ik...
Groen: Dat ging nog effe een toontje hoger.
Voorzitter: Ja zeker, het zit hem dus niet in de... Ja, daar schrok ik ook van.
Meijering: Maar zou dat ook kunnen zijn, en ik werp het maar op hoor, dat zo'n beeld wordt neergezet van iemand, variërend van het beeld wat in het dossier terechtkomt tot ook nog aan de zijlijn een beeld (media?), een beeld dat niet altijd even gunstig is, dat je dan dat beeld vervolgens...
Voorzitter: Combineert...?
Meijering: ...dat je vervolgens dat beeld neemt en als iemand praat, dat je dan 'oeps!' denkt?
Voorzitter: Ja, ik zeg het maar hoor, omdat...
Meijering: Ik bedoel, ik kan mijn stem ook verheffen, ook naar de getuige toe en als je dan net zo'n beeld dan dat u eh... dan ben je al lang de zaal uit geknikkerd.
Voorzitter: Jazeker maar ik eh...
Er volgde wat geroezemoes in de zaal onder de advocaten en verdachten over een 'wel heel persoonlijke mening van de voorzitter' .... (er volgde nog net geen wrakingsverzoek (grapje)

Donald Groen doorbrak het geroezemoes: Nou, daar wil ik dan we even wat op zeggen. Want als u dat zo ervaart en als een ander dat misschien ook zo ervaart en Remko zegt: Dat laantje was zo'n beetje de laatste fase, dan zou je dat dus als het kookpunt kunnen zien?
Voorzitter: Ja...
Donald Groen: Dus als dit het kookpunt is...
De voorzitter vulde Donald aan: Dan valt het nog wel mee...
Donald Groen: ...dan valt het nog wel mee. Zo kun je het dan ook zien! (hard gelach in de zaal én op de tribune)

Later kreeg Donald Groen nog een keer gelegenheid van de rechtbank om gerichte vragen te stellen aan kerngetuige Van Lent over die voornoemde wandeling in het laantje naast zijn boerderij. Het is dan ook een belangrijke gebeurtenis: Na die ontmoeting, die als een soort ijkpunt wordt gezien omdat Van Lent naar eigen zeggen toen 'brak' na een mededeling dat hij 'naakt naar huis kon' als hij niet met een oplossing voor zijn schulden zou komen. Remko liet vervolgens in een telefoongesprek met zijn broer Serge ineens allerlei strafrechtelijk relevante termen vallen over een telefoonlijn die al getapt werd, zoals: bedreiging, intimidatie, afpersing, mishandeling, en ontvoering.

In elk geval hebben Donald Groen en zijn verdediging de overtuiging dat er reeds contact met de recherche moet zijn geweest en dat Remko van Lent die termen toen bewust is gaan gebruiken, terwijl hij voorheen die termen nooit gebruikte. Op deze wijze zou hij zijn vermeende afpersers incrimineren en mogelijk daardoor worden gearresteerd, om vervolgens zelf in een TGB-traject (getuigenbeschermings-programma) te kunnen verdwijnen samen met zijn gezin om op deze wijze van zijn miljoenenschuld(en) af te komen. Deze laatste theorie is overigens door de verdediging van Groen naar voren gebracht tijdens een eerdere zitting in april.

(samengevat)
Donald Groen: Meneer van Lent, kunt u zich herinneren na de wandeling op het bewuste laantje, hoe wij afscheid van elkaar hebben genomen? ........ Het moment dat we uit elkaar gingen. Kun je dat herinneren?... of, kunt u zich dat herinneren?
Remko van Lent: Ik was eh... opgelucht. Volgens mij stonden we eerst op dat rotondetje bij de boerderij en mij staat ook bij, maar dat weet ik op dit moment eh... nog dat wij naar binnen zijn gelopen en jij me vroeg of ik dat moment wilde tekenen. Dat is wat mij op dit moment bijstaat. Ik zeg daarbij dat ik opgelucht was.
Groen: Meneer de voorzitter, mag ik daarover vragen waarom meneer opgelucht was? (voorzitter knikt) En waarom was je opgelucht? Uhm... meneer van Lent waarom was u opgelucht?
RvL: Omdat het een heel zwaar en ingrijpend gesprek.... in ieder geval wat ik voor het hekje, of bosje, moest oplossen... uhm bij het hekje opgelost leek te zijn.
Groen: Kwam dat door u of kwam dat door mij?
RvL: Kunt u dat toelichten?
Meijering ongeduldig: Nou, misschien maar een andere vraag: Wat was de oplossing?
RvL: De oplossing was dat eh... dat ik eh... verder zou betalen. Dat er een bedrag terug zou komen van onder andere de BTW die ik nog terugverwachtte en dat dat bedrag opgenomen zou worden en dat dat eh... betaald zou worden en dat ik door een eh... eh... mogelijk valutabedrijf dat een bepaalde waarde in mijn ogen vertegenwoordigde de mogelijkheid had om ook andere schulden, aan o.a. Eric B. en derden te betalen.
Meijering: Hoe lang duurde ook weer die hele sessie bij dat laantje?
RvL: Ja, wat mij bijgebleven is, ben ik de heenweg heel stil en geconcentreerd geweest en wist ik niet precies wat ik moest doen en terug is eenzelfde afstand, dus als iemand gelopen heeft twee kilometer dan denk ik ja... dat het bij elkaar een uur geduurd heeft. Heen en terug. We hebben niet gerend, we hebben niet een andere mogelijkheid, dus we hebben gelopen in een rustig tempo.
Meijering: U heeft dus aangegeven, schat ik zo in, maar verbeter mij als dat onjuist is, dat u op de terugweg met die BTW-oplossing bent gekomen?
RvL: Nee, dat was één van de mogelijkheden die ik op dat moment had en die besproken is en eh... daarover is dan ook nog een vervolgafspraak gemaakt dat dat op een bepaalde dag betaald moest worden. Dat is de bewuste dag die ook later in de SMS naar voren is gekomen, waarbij Donald zei: 'Ik zie je dinsdag' en ik reageerde: 'Nee, het was vrijdag'...
Meijering: En u was opgelucht? Het was één van de oplossingen die was gegeven... Had u het zo gebracht dat dat een oplossing was, of was het een mogelijke oplossing?
RvL: Nou dat met die BTW dat was de eerste forse betaling en ik moest komen met een oplossing voor schulden die ik had bij vrienden van Donald en daarbij heb ik het valutabedrijf als optie genoemd en de mogelijke waarde daarvan en op dat moment waren we bij dat hekje en is Donald daarmee akkoord gegaan.
Meijering: Dan krijg je twee dingen, valutabedrijf en BTW?
RvL: Ja.

Meijering: En u kwam daar zelf mee of opperde Donald dat?
RvL: Ik had de hele weg tot aan dat hekje om met een oplossing te komen en ik ben zoals ik het mij herinner de hele weg heel stil geweest, omdat ik zoekend in mijn hoofd was naar een oplossing, daarbij werd ook gezegd dat Donald zich het recht kon toe-eigenen dat mensen die hij kende in mijn huis konden gaan wonen, of in het huis van mijn ouders, en dat ik dat dan maar moest accepteren voor de problemen die ik veroorzaakt had... Dus als ik heenloop en eigenlijk niet precies weet wat ik moet doen en je loopt dan terug en Donald zegt: 'Er is een oplossing', dan ben je opgelucht.
Donald Groen: Ja maar, sorry meneer de voorzitter, als ik eh... mijn stem verhef, want nu beginnen er wel een beetje emoties te komen, want ik vind het echt verschrikkelijk, want nu laat meneer Van Lent blijken dat ik dus één of andere kracht zou hebben om maar te beslissen zijn ouders die ik nog nooit van mijn leven gezien heb, ik weet niet eens waar zijn ouders wonen, om die zomaar uit huis te zetten en om maar te zeggen: Nou, ik krijg nog van meneer Van Lent huppelepup en ík heb maar besloten dat jij dat huis krijgt en u gaat er onmiddellijk uit... Je kunt echt alles van me zeggen en denken of wat dan ook... maar... dat zit er echt niet in bij mij hoor. Ik heb nog wel een stukje menselijkheid in me dat ik me met dat soort dingen echt niet eh... kan verenigen. Maar goed...
Voorzitter Janssen: Het is goed dat u dat zegt, maar eh...
Donald Groen: Maar ik wil terug naar wat ik wou zeggen, dat is eh... ik wou weten hoe er afscheid is genomen en ik wou zeggen, er is eh... en daarom waren we over de observatie begonnen, er is dus waarschijnlijk een observatie geweest. Daar is althans een verslag van. En die zouden natuurlijk kunnen zeggen of ik met mijn benen zwaaide en of ik met een bijl de lucht in ging of met stemverheffingen eh...
Voorzitter: Dat staat daar niet in.
Groen: Nee, maar die zouden dat dus kunnen beamen, van in het verslag kun je inderdaad zien dat meneer Groen met zijn benen zwaaide, en...
Voorzitter: Maar u weet ook dat er een tapverslag is hè, een korte, waarin eh... ik praat nu even uit mijn hoofd.
Groen: Maar misschien is dat later?
Meijering: Hebben jullie elkaar de hand geschud? Schouderklop gegeven, of iets in die zin?
RvL; Ik heb zijn hand geschud, of op een andere dag, dat weet ik niet, het zou goed kunnen. Dat weet ik niet.
Voorzitter: Ja, ik zou u willen vragen, maar dat vraag ik niet hoor. Nou ja, ik stel u wel de vraag, maar ik wil geen antwoord van u, want die stel ik graag op een ander moment, want ik ben wel heel erg nieuwsgierig wat er wél is besproken daar. Want ja, we weten ook dat dat loopje...
Groen: Dat wil ik wel vertellen hoor, als u dat wilt.
Voorzitter: Nee maar dat is voor nu eh... ja...
Groen: Maar het is niet zo groot hoor, het is misschien een klein lijntje met een grote betekenis.
Voorzitter: Nou ja... eh, ik ben wel heel erg geïnteresseerd, dat we daar...
Groen: Maar het is wel heel belangrijk.
Voorzitter: Maar ja, dat is daarna. Ja, ik heb het steeds over dat de verklaringen van meneer Van Lent 90% van het dossier vormt en dat er maar weinig ondersteuning is op andere manieren. Op sommige punten wel, maar hier is wel ondersteuning...
Groen: Ja...
Voorzitter: Ja... (stilte)

Groen: Wat daar besproken is, meneer de voorzitter, geachte leden van de rechtbank, is het feit dat, en daar gaan we het later nog over hebben... Ja, ik krijg geld van Remko. Ik heb dat geld teruggebracht, en ik kan niet exact het bedrag zeggen, niet precies, maar het is 300 en nog wat. Dat heb ik teruggebracht...
Voorzitter: 300.000?
Groen: Ja, 300.000 en nog wat. Of het nou 300 en 20 is en nog wat dat weet ik niet meer, maar dat heb ik teruggebracht naar 2 keer 50.000 euro. Ik werd er zo gek van dat ik er vanaf wou en ik had die laatste 100.000 nodig om derden terug te betalen. En ik wou zelfs afscheid nemen en wou het zelfs met andere mensen gaan regelen, want ik had hier geen zin meer in om na 80 afspraken en etc. etc. om verder mijn leven verder te laten beïnvloeden... Daar hebben we het over gehad. Ik heb aan meneer voorgesteld, ja ik wou ook graag een keer een oplossing hebben in dit verhaal en het tot een einde brengen. Meneer komt al naar mij toe en dat is 2, 3 uur rijden vanaf Zandvoort vandaan. Dan heb je al genoeg tijd om na te denken. Want hij weet er zullen vandaag wel vragen komen. Van één, hoe gaan we het nu doen?
Ik ben niet een persoon geweest van: nu gaan we het zo doen, zo gebeurt het en zo gebeurt het, ik heb de vragen altijd open gelaten van luister, want ik ga al van 300 naar 100, wat is dan de mogelijkheid om dat dan eventueel wel te kunnen gaan betalen en wat kun je concreet zeggen zodat ik tegen derden kan zeggen van luister: Ik heb je al zo vaak gevraagd om te komen dat ik nu een concrete afspraak wil maken. Dit is ook waarom we omhelzend uit elkaar zijn gegaan en ik hoop ook dat de observatie dat heeft gezien. Ik ben eruit gekomen met meneer Van Lent, en dat weten ook Serge van Lent en Pim K. We zijn handenschuddend... bijna, maar nog net niet kussend is hij bij me vandaan gegaan, omdat meneer Van Lent opgelucht was, dat er toch nog een oplossing was en dat ik eh... ja, hoe moet je dat zeggen, van 300 naar eh...
Voorzitter: Waarom deed u dat eigenlijk?
Groen: Ik wilde er vanaf. Ik wilde er echt vanaf. En ik kan u later vertellen, morgen al, als u mij toestaat, waarom het uh uh... mij niet altijd om het geld gaat. Maar ik zou u nou alleen vertellen wat er besproken is...
Voorzitter: Ja.
Groen: Dan is dit besproken.
Voorzitter: Ja, maar daarna stoppen we ermee hoor, maar kijk, u bent verdacht van afpersing hè...
Groen: Ja.
Voorzitter: Waar we het zeker nog veel over gaan hebben, denk ik, is de juridische duiding van de feiten. Ja dat is een moeilijk woord voor eh... ja, is nou als je geld van iemand krijgt, ook al is dat terecht en simpel hè, ook al is dat terecht, dan kan dat nog... dan nog kun je dat afpersen.
Groen: Ja.
Voorzitter: Dat is ook nog wel eens de vraag geweest hoor, maar...
Groen: Ja eh hehe... maar ik heb nooit van mijn leven dreigend mijn geld teruggevraagd, of van derden teruggevraagd. Ik ben altijd, ten alle tijde voor een oplossing eh... heb ik meegedacht, of heb meegedacht om een oplossing te creëren om derden weer terug te kunnen betalen.
Voorzitter: Ja, ik vind het goed dat we in gesprek zijn hoor. We hebben 1,5 jaar eh.... En dat is ook de reden dat we alles op een rijtje willen zetten. Het is niet voor niets dat we die 33 gedachten-streepjes die we met bloed, zweet en tranen in het dossier gemarkeerd en bij de bedragen, die willen wij door
exerceren, met u doornemen, van hoe zat het nou met dat geld. En ook met de getuige hè, dat proberen we dan nu. En om dat dan naast elkaar te leggen, en om dat dan naast elkaar te leggen van nou, hoe zit dat dan precies?
Groen: Ik heb zelf wel mijn eigen gedachte, ik wou dat voorstellen maar ik heb dat niet gedaan, maar om eigenlijk met een groot bord dan te gaan zitten, om al die bedragen van meneer Van Lent, van waar dat dan allemaal naartoe gegaan zou moeten zijn en wie dat dan allemaal gehad zou moeten hebben, want als ik het dossier lees... ja dan begrijp ik zelf allemaal niet wat er nou bedoeld wordt en waar eh... ja, bijna wou ik zeggen waar het vandaan komt allemaal, maar...
Voorzitter: Ja, weet u wat natuurlijk ook wel is en daarna stoppen we echt. Kijk, meneer Van Lent vertelt het verhaal, maar dat doet hij in 800 pagina's en wij zijn nu aan het kijken van hoe zit het nou met dat verhaal hè, en dat merkt u vandaag ook, Serge zegt iets anders en daar proberen we de getuige op te laten antwoorden, alleen maar om erachter te komen: hoe is het nou gegaan? En dat doen we straks ook met name met meneer Groen, de beginfase, de heer Stoeltie ergens in het midden en jammer genoeg met meneer K. kunnen we dat eh.... niet.
Groen: Ja, dat is belangrijk.
Voorzitter: Goed. We gaan afsluiten voor vandaag.

Mr. Nienke Hoogervorst droeg vrijdag een aanvulling voor op het opheffingsverzoek voorlopige hechtenis in de zaak van Harrie Stoeltie dat Bram Moszkowicz nog had gedaan. Daarbij kwam ze ook terug op het feit dat Remko van Lent donderdag iets zei dat ontlastend was voor Stoeltie. Het kwam er in het kort op neer dat Van Lent zei over een ontmoeting bij een Chinees restaurant, waar Kris Jagernath en Donald Groen ook bij aanwezig waren, niet met zekerheid te kunnen zeggen of Harrie Stoeltie wel op de hoogte was van een gesprek dat de avond daarvoor had plaatsgevonden waar volgens Van Lent bedreigingen zouden hebben plaatsgevonden.

De voorzitter complimenteerde Mr. Nienke Hoogervorst met de wijze waarop zij had gepleit, de rechtbank ging vervolgens 20 minuten in beraad en honoreerde het verzoek. Harrie Stoeltie mocht naar huis. Hij kreeg geen schorsing voor onbepaalde tijd, maar tot aan de volgende zitting. Na afloop kuste Stoeltie zijn advocaat en werd hij gefeliciteerd door de andere verdachten. Voor Donald Groen was de rechtbank tot zijn teleurstelling nog niet aan toe aan een schorsing van zijn voorlopige hechtenis, zei voorzitter Mr. Jacco Janssen tot slot. Er moeten nog meer verhoren plaatsvinden in Briard.

Wanneer de volgende zitting is, hangt af van de beschikbaarheid van de kerngetuigen Remko van Lent en Jessica van Boven.

TERUG naar Camilleri.nl

Bondtehond

'Maar... ze hebben dus op een bankje moeten slapen'

Proces Briard ligt voorlopig weer even stil. Woensdag bleek dat getuige Remko van Lent maandag 8 april naar de verkeerde rechtbank was gegaan. Het was de rechtbank opgevallen dat op de oproeping niets vermeld stond over de locatie waar de zittingen zouden plaatsvinden: nl. de Bunker in Osdorp. En dus niet de beveiligde rechtbank in Rotterdam, zoals voorzitter Mr. Jacco Janssen al zag afgelopen week. Volgens de officier wist men ten tijde van de oproep nog niet dat de zittingen verplaatst zouden worden. En hoe moet de getuige dan begrijpen dat hij in Amsterdam moest verschijnen?, wilde de voorzitter weten. Kennelijk dachten het zaaks-OM, dan wel het TGB-OM, dat de getuige toch niet zou komen.

Tijdens de zitting las Mr. Mark Teurlings, de advocaat van de vrouw van Donald Groen, enkele Tweets voor in de rechtszaal die net op Twitter waren gezet door Vrij Nederland-misdaadverslaggever Harry Lensink:

Mr. Teurlings: Ik geef het u mee!
(hard gelach op de tribune)

De soap rondom de zg. 'kerngetuigen' Remko van Lent en zijn vrouw Jessica bleek dus weer een nieuwe wending te krijgen. De voorzitter merkte op: Ik ben toch heel modern, maar dit is voor het eerst dat ik via een Twitter... eh sorry, via een Tweet feiten en omstandigheden tot mij krijg.
(weer gelach op de tribune)

De rechtbank ging erover in beraad. Ook over een binnengekomen PV van de CRC (coördinerend rechter-commissaris) over het contact van voormalig rechter-commissaris Stemker Köster die nu nog als enige contact onderhoudt via email met de getuigen. (buiten misdaad - verslaggever Harry Lensink dan, maar Lensink is geen officieel contactpersoon van de rechtbank)

Die emailwisseling riep vragen op bij de verdediging. Men verzocht eerder of deze als stukken zouden kunnen worden gevoegd, maar dat mocht niet van de CRC de heer Mul. Niemand mag de emails lezen vanwege het veelgebruikte argument dat er informatie in zou staan die de veiligheid van Van Lent en Van Boven zou raken. Er stond zelfs in het PV dat mogelijk de veiligheid van de RC in gevaar zou kunnen komen als de emails gevoegd zouden worden.

Voorzitter Mr. Janssen: We zijn toen naar het kabinet van de CRC, de heer Mul, gegaan en die zei dat we de email niet zouden krijgen.

Mr. Els van Nieuwenhuizen las in de PV dat de voormalig RC gewoon door is gegaan met onderhandelen en dat hij een cursus zou hebben gevolgd om zijn eigen veiligheid te waarborgen. 'En nu neemt hij besluiten, terwijl deze rechtbank de leiding heeft in het onderzoek Briard?', aldus Mr. Van Nieuwenhuizen. Ze vond het maar een vreemd idee dat een niet meer in functie zijnde RC onderhandelingen kan doen (lees: zo'n beslissing kan nemen over wel/niet laten lezen van emails) in een zaak waar deze rechtbank de leiding heeft.

Mr. Van Nieuwenhuizen: Het is toch niet mogelijk dat een RC die niet meer in functie is, dat die doorgaat met onderhandelingen terwijl het uw zaak is, waar u de leiding heeft? Het is toch gek dat hij doorgaat met handelingen waar niet om gevraagd wordt? Het kan toch niet zo zijn dat een niet meer functionerende RC dan doorgaat?

Voorzitter Mr. Janssen: Dat denk ik niet. Wat ik wel denk is dat mevrouw Van der Kolk (huidige zaaks-RC) contact op zal moeten nemen met de gewezen zaaks-RC om het lijntje op te pakken.
Mr. Nieuwenhuizen: Om het lijntje over te nemen!
Mr. Janssen: Ja, zo bedoel ik het...

De kerngetuigen Remko van Lent en Jessica van Boven hadden via de RC waarmee ze corresponderen via email laten weten wel bereid te zijn via een video-verbinding te willen getuigen. De mitsen en maaren kwam de getuigen echter op kritiek van de verdediging te staan aan het adres van de rechtbank. Van Lent stelde kennelijk voorwaarden over wie en wat er gefilmd zou mogen worden en vanuit welke hoek de camera zou moeten komen te staan. Dat schoot enkele raadslieden in het verkeerde keelgat. Het laatste woord is hier nog niet over gesproken. Wordt dus vervolgd...

Intussen waren er nog enkele Tweets binnengekomen van Harry Lensink en ook deze werden door Mr. Teurlings voorgelezen aan de rechtbank.

Mr. Teurlings: Staat u mij toe. Overigens niet om bommetjes te leggen, de bommetjes komen van buiten, maar het geeft aan hoe zeer de heer Van Lent er buiten mee bezig is.
Voorzitter Janssen: U bent inmiddels ook aan het Twitteren geslagen?
Mr. Teurlings: Ik heb er één geretweet.
Mr. Meijering: Doe nog even die van dat bankje. Dat is wel heel erg als je dat hoort.
Mr. Janssen: Nou ja, doe maar wel...

Het waren de volgende Tweets:

Mr. Teurlings: Dat is dus wat Harry Lensink heeft getweet.

Mr. Meijering: Maar... ze hebben dus op een bankje moeten slapen...

Voorzitter Mr. Janssen: Er staan wel bankjes op de Postemalaan...

Mr. Teurlings: En dan niet doorrijden naar Amsterdam. Dat heb ik nog wel aan Harry Lensink gevraagd: 'Hoe zit dat, waarom reden ze dan niet door?'

Mr. Meijering: En als ik even mag reageren. Als ik dan het PV zie van de CRC... Zie hier het voorland van de "beschermde kroongetuige", voor zover we daar niet al lang en breed in beland zijn hoor, maar we worden natuurlijk al lang en breed geterroriseerd door dit soort getuigen en vooral alle beschermingsmaatregelen die zo ongelooflijk noodzakelijk zouden moeten zijn, want wat mijn cliënt betreft is er geen enkele rede om hier te beveiligen en dat allemaal zo te regelen. Maar ja, dat gaat allemaal langs ons heen en dat betekent uiteindelijk als het openbaar ministerie zegt: 'Oei oei oei, het is allemaal zo... het moet allemaal beschermd worden'. U wordt daar ook helemaal door verlamd, de CRC wordt daar ook weer door verlamd, en wat is dan de conclusie? Het is dat 'het proces' geterroriseerd wordt door dit soort praktijken en dit soort "vrienden"-verhoren. De getuigen houden ons allen in gijzeling.

Nog heel even. Als je dit nou ziet. Dit is een rechter-commissaris (leest voor): 'Ondergetekende voegt eraan toe, en dat is geheel op eigen titel, dat de modaliteit van een poging tot aanvullend verhoor bepaalde integriteits-, veiligheid- en/of andere risico's met zich mee kunnen brengen waarvoor de rechtbank als organisatie en werkgever van de zaaks-RC niet wenst in te staan'.

Mr. Meijering: Dit is toch... Hoe leg je dit uit? Aan wie, aan wie leg je dit uit? De integriteit... de modaliteit... waar gaat dit over? Er moet gewoon een getuige komen en dan ben je in dit soort situaties terecht gekomen. Ik vind het ook inmiddels... te dol.

Voorzitter Mr. Janssen: U koppelt hieraan 'dol' en uw confrère koppelt daaraan: we willen dat gewoon hebben dat PV, nou ja PV... die email, eh...maar de kern van dit verbaal is: U krijgt het nog niet. Ehm... het punt is een beetje, we kunnen niet verstrekken wat er niet is.

De verdediging bleef echter bij het standpunt dat de email(s) gevoegd moeten worden. Desnoods moet die tekst dan maar zwart, of van hun part oranje, gemaakt worden. De vraag aan de rechtbank was nu dus om toch nog een verzoek uit te vaardigen die email te voegen.

De rechtbank gaf tot slot aan aan dat het belangrijk is de lijntjes zo kort mogelijk te houden de aankomende dagen omdat er steeds meer vragen rijzen bij de verdediging, niemand nog weet hoe dingen zich zullen ontwikkelen en dat ontwikkelingen nogal snel kunnen gaan in deze zaak. De voorzitter zou de griffier laten vragen om een aanspreekpunt te vragen, ook telefonisch, waar partijen, met name de verdediging, is te bereiken in voorkomend geval er ontwikkelingen zijn.

*

's Middags deed Mr. Bram Moszkowicz een opheffingsverzoek-voorlopige hechtenis aan de rechtbank voor zijn cliënt Harrie Stoeltie. De raadsman hield een vlammend pleidooi van een kleine drie kwartier en vroeg primair schorsing van de voorlopige hechtenis voor onbepaalde tijd.

Officier van Justitie Mr. Greetje Bos vond in haar reactie dat het verzoek moest worden afgewezen omdat er nog forse verdenkingen liggen tegen de heer Stoeltie.

Mr. Moszkowicz zei daarop: Mevrouw de officier zegt, en dat was te voorzien, er liggen nog forse verdenkingen. Dat klopt. Er is alleen geen fors bewijs. Er is flinterdun bewijs. Dus: Ja, forse verdenkingen. Nee, bewijs!

De raadsman had ook nog een voorstel aan de rechtbank voor deze in beraad ging: Als u het nou koppelt aan de komst van de heer Van Lent, dan kan ik daar goed mee leven.

En zo geschiedde.

De beslissing van de rechtbank was nl. als volgt (samengevat):
Voorzitter Mr. Janssen: Van Lent en Van Boven komen op zitting. Althans dat bevelen wij en dat is uiterlijk 1 juni. Bij de veiligheidsmaatregelen is RC Van der Kolk betrokken. Zij gaat over de reis hier naartoe en de vergoeding. Indien de getuigen niet voor 1 juni worden gehoord, zal de rechtbank overgaan tot schorsing van de heer Stoeltie.

Richting Harrie Stoeltie: Simpel: Per is juni zal u worden geschorst als Van Lent niet komt opdagen.

Na afloop omhelste Harrie Stoeltie zijn raadsman Bram Moszkowicz vanwege deze bescheiden zege en zwaaide even met een grijns richting wat vrienden/kennissen op de publieke tribune.

Voor Mr. Moszkowicz was dit misschien wel (voorlopig?) zijn laatste optreden in de rechtszaal, mocht de uitspraak in Hoger Beroep maandag as. leiden tot schorsing of schrapping van het tableau.

Bij deze wens ik hem veel geluk en sterkte toe de komende dagen!

Wanneer het proces Briard precies verdergaat is nog niet bekend. Daarover volgt later bericht. Mogelijk pas na verlof van de rechtbank dat gepland staat voor begin mei.

Bondtehond

'Het lijkt wel een koehandel!'

Het woensdag aangekondigde verhoor van TGB-officier Mr. Marjolein Verwiel in de Bunker liep niet helemaal op rolletjes en zal woensdag worden hervat. Deze zittingsdag werd gekenmerkt door het ruime aantal keren dat de rechtbank in beraad ging. De TGB-er had plaatsgenomen op het "getuigenbankje", in de Bunker niet meer dan een stoel aan een tafel links voor in de rechtszaal. Ze zou het liefst onherkenbaar worden vermomd, zo verzocht het TGB-OM. Volgens de zaaks-officier had dat niet zoveel om handen als de verdediging kennelijk verwachtte, nadat een verdachte en enkele van de raadslieden protesteerden.

(samenvatting)
Mr. Mark Teurlings had gehoord van confrère Mr. Inez Weski dat mevrouw Verwiel wel vaker in het openbaar tijdens een cursus had opgetreden zonder vermomming. Hij vond dat de vordering daarom moest worden afgewezen.

Verdachte Donald Groen merkte droogjes op: Voorzitter, als mevrouw Verwiel onherkenbaar in beeld mag, mag ik dan ook een snor en een baard?
Voorzitter Mr. Janssen: U mag van mij u snor en uw baard laten staan.
Donald Groen: Nee maar, mag ik dan ook onherkenbaar zijn?
Voorzitter: Ik begrijp wat u zegt... ja. Maar ik kan daar geen antwoord op geven... behalve dan wat ik al zei.

Mr. Nico Meijering: Ik sluit mij graag aan bij de andere sprekers. Op het moment dat nu ook al de TGB-offcieren onherkenbaar gaan worden, dan ben ik bang dat we misschien wel krijgen dat je straks ook de zaaksofficieren onherkenbaar in de rechtszaal gaat krijgen en misschien wel de rechters... Ik vind dus dat we de vordering af moeten wijzen.

Mr. Els van Nieuwenhuizen: Ik stem niet mee in de vordering.

Officier van justitie: Om even te relativeren, mevrouw Verwiel komt hier niet in een Boerka. Daar zouden wij ook op tegen zijn. Ze heeft alleen wat andere make-up en een andere kleur haar. Er zitten hier ook mensen op de tribune die niet tot de groep professionelen hoort als bij zo'n cursus waar mevrouw Weski over het over heeft.

Mr. Bram Moszkowicz: Als ik dit argument hoor, zou ik willen voorstellen de deuren te sluiten, want dan valt dat argument dat zij zich dan in dat hok zou mogen verschuilen weg. Ik kies ervoor om mevrouw in de ogen te kunnen kijken.
Voorzitter: Nee nee, ze komt wel gewoon in de zaal zitten.
Mr. Moszkowicz: Oh, ik dacht dat ze in dat hok zou komen te zitten.
Voorzitter: Nee hoor. Laten we eerst maar even in beraad gaan.

Na dit eerste korte beraad besloot de rechtbank(voorzitter): 'Dan gaan we nu verder met mevrouw Verwiel. We zullen het verzoek toewijzen. We vinden met name dat wat de officier zei, dat wat ze over dat punt naar voren bracht, omdat Mr. Verwiel een TGB-officier is, dat het wel kan. Dus dat gaan we straks doen'.

De voorzitter had voor het verhoor eerst nog een mededeling over afwezige (kroon-)getuige Remko van Lent. De getuige die in conflict is met TGB en nog steeds ergens op een geheime locatie verblijft, had contact gezocht per email met (naar ik begreep voormalig) RC Stemker Köster, en die had weer contact met de zaaks-RC van 'Briard' mevrouw Van der Kolk. Daarover heeft de rechtbank een Proces-Verbaal ontvangen van de coördinerend RC van de rechtbank Rotterdam de heer Mull. Van Lent had aan de RC gevraagd 'of hij privé met de zittingsrechters kon spreken' en daarbij aangegeven dat 'het van belang voor hem is dat dat buiten het zaaks-OM om kan'. De RC had gezegd dat dat niet kan vanwege de onverenigbaarheid met de beginselen van strafvordering. De RC heeft wel toegezegd een bericht te zullen terugsturen waarin hij zegt dat hij mee zal werken aan een oplossing die wel wettelijk is toegestaan en recht doet aan de belangen van de verdachten.

Hoe verder? Later, na de middagpauze kwam daarop een antwoord van de voorzitter Mr. Janssen, die ook even diep zuchtte: De getuige Van Lent heeft dit voorstel in beraad en heeft in dit verband de zaaks-RC laten weten: 'Ik zal daarop uiterlijk aanstaande zondag reageren. De zaaks-RC zal door mijn tussenkomst zo spoedig mogelijk reageren'.

Dat ontlokte Mr. Bram Moszkowicz de uitspraak: Krijgt u daar nou zelf ook niet genoeg van, voorzitter? Dat is een retorische vraag. Dit is toch een kwestie van gijzelen en de boel marchanderen? Het lijkt wel een koehandel! Sorry, ik wil dat toch ook voor het PV wel even hebben gezegd. Dan heb ik het maar gezegd. Dat staat wat beter. Ik word er echt misselijk van. We zijn hier al twee jaar mee bezig. En nu wil hij bedenktijd tot zondag?
Voorzitter: Ja...
Mr. Moszkowicz: Het wordt tijd dat er wat gaat gebeuren, vind ik.
Voorzitter: Jaha...
Mr. Moszkowicz: Ja, nee, ik doel dan eigenlijk op de voorlopige hechtenis. En ik wil daar.... ja sorry, ik hoop dat u mij dat toestaat, ik zal daarna mijn mond weer houden, maar ik wil daar toch wel een verzoek aan koppelen.

Later vroeg de raadsman van Harrie Stoeltie aan de voorzitter om 3 kwartier 'in te ruimen' voor aanstaande woensdag om een opheffingsverzoek voorlopige hechtenis te kunnen doen voor zijn cliënt. Dat was goed wat de voorzitter betrof.

De procesdag werd dus grotendeels besteed aan het getuigenverhoor van TGB-officier Mr. Marjolein Verwiel. Zoals gezegd verliep dat op momenten behoorlijk stroef, aangezien TGB-ers zich zoals gewoonlijk regelmatig (kunnen) beroepen op hun zwijgrecht ivm de veiligheidsaspecten rondom het traject van getuigenbescherming. De overeenkomst met getuigen Van Lent en Van Boven is weliswaar opgezegd, maar er is nog wel de zorgplicht van de Staat, die blijft hoe dan ook intact. Dat houdt in dat de officier op ogenschijnlijk simpele vraagjes geen antwoord kon geven omdat men nog steeds zorgdraagt voor de veiligheid van de getuige. Al zegt de getuige zelf anders...

Het contact met het TGB verloopt zoals bekend al sinds 2012 zeer slecht. Misdaadverslaggevers Marian Husken en Harry Lensink hebben daar destijds verschillende artikelen over geschreven in Vrij Nederland: Artikel I + Artikel II. Dat was kort nadat Remko van Lent en partner Jessica van Boven contact met hen hadden gezocht middels deze 'noodbrief'.

De advocaten en rechters onderwierpen Mr. Verwiel aan een pittig verhoor. Daaruit bleek gedurende de verloop van het gesprek dat getuige Van Lent als een onbetrouwbare onderhandelingspartner wordt gekwalificeerd door het TGB. Van Lent reageert niet op oproepen, kwam met eisen die onbespreekbaar waren, omdat die op geen enkele manier gerelateerd waren aan veiligheid, aldus Verwiel, en hij gaf geen gehoor aan oproepen door de arbiter nadat de getuige reeds verscheidene arbitrage-procedures had opgestart vanwege het conflict dat Van Lent zegt te hebben met TGB.

Waar het conflict over gaat kon Mr. Verwiel niet zeggen. Maar dat is nou precies waar de advocaten achter wilden komen en wat er zoal is ondernomen om het conflict bij te leggen of om de getuige op zitting te krijgen. Volgens Mr. Verwiel zijn er meerdere pogingen ondernomen, voor het laatst in december 2012. Mr. Nico Meijering vroeg of er daarna nog pogingen zijn ondernomen, waar ontkennend op werd geantwoord. En waarom dan wel niet? Volgens Mr. Verwiel omdat duidelijk was dat pogingen op niets uit zouden lopen en dat zoiets waarschijnlijk op wederom een heilloze poging uit zou lopen

Mr. Nico Meijering: Ik heb begrepen (onder meer uit de publicaties in Vrij Nederland) dat hij wel graag wil komen, maar dat de Staat zijn afspraken niet nakomt. Er zouden kosten vergoed worden om hier naartoe te komen. Kortom, je ziet dat hij wel hier naartoe wil komen.

Mr. Verwiel vertelde (onder meer) dat het een aantal keer is voorgekomen, als men van het TGB dacht dat het voor elkaar was en dat Van Lent eindelijk leek te zullen komen, dat Van Lent toch weer zijn eisen bijstelde en dat het toch weer op niets uitliep. 'Eisen die niet gerelateerd zijn aan getuigenbescherming en daar zijn wij niet voor', aldus Verwiel.

(later)
Mr. Meijering: Ik had begrepen dat de heer Van Lent op een gegeven moment is gaan refereren aan het Passage-proces, met name aan hetgeen gebeurd is met de heer La Serpe. Moet ik het ook zo zien dat hij eisen heeft gesteld van: en dan moet ik een paar ton voor dit, en een paar ton om mijn eigen veiligheid te regelen, een paar ton voor bewoning en om wat te kunnen kopen, een paar ton om een bedrijf te kunnen opbouwen en een jaarlijkse toelage om zijn eigen veiligheid te kunnen regelen?

Mr. Verwiel: Nee, meneer Van Lent was al failliet op het moment van de overeenkomst en in het convenant was een bepaling opgenomen dat wanneer een faillissement zou ontstaan dat over betalingen die niet te relateren zouden zijn aan veiligheid met de curator contact zou moeten worden opgenomen. En de heer van Lent was al in een vroeg stadium failliet. Natuurlijk is hem medegedeeld dat hij zijn leven weer zou kunnen opstarten en dat er voor levensonderhoud betaald zou worden. Maar meneer van Lent kent het convenant en weet dus heel goed hoe de vork in de steel zit.

Voorzitter Janssen: Even concreter, we weten dat in de zaak met meneer Soerel en anderen, waar meneer Meijering het over heeft, een bedrag is betaald dat aan de forse kant was voor de rechtbank. En de vraag van de heer Meijering is nu: Is er iets soortgelijks afgesproken met meneer Van Lent?
Mr. Verwiel: Nee. Als dat al aan de orde zou zijn, dan zou dat vanwege de verplichtingen die hij heeft naar allerlei schuldeisers niet zomaar kunnen.
Voorzitter Janssen: Ja, tenzij het is voor zijn veiligheid, zou je dan denken.
Mr. Verwiel: Ja, maar dan is dat zeker iets wat eerst met de curator besproken zou moeten worden.
Voorzitter: Dus eigenlijk zorgt u in natura voor zijn veiligheid?
Mr. Verwiel: Ja, nu dus intussen niet meer, maar dat is natuurlijk wel... Ja, dat klopt. In beginsel zorgen wij dat meneer en mevrouw kleren aan kunnen trekken.
Voorzitter: En eten...
Mr. Verwiel: En eten.
Voorzitter: U zorgt voor geld voor eten en dat soort dingen.
Mr. Verwiel: Ja.

Tot zover. De middag werd nog grotendeels besteed aan het ondervragen van mevrouw Verwiel.

De rechtbankvoorzitter vond op een gegeven moment echter dat de scherpte er een beetje af begon te raken bij de rechtbank en dat is toch wel nodig in deze zaak. Ook dacht de rechtbank dat het misschien wel goed is dat de raadslieden en de officieren zich zouden herbezinnen welke vragen er nog gesteld moeten gaan worden. Dat kan beter nadat de getuige zondag heeft gereageerd en de email van de RC die men verwacht in verband daarmee binnen is.

Woensdag gaat het Briard-proces verder.

Bondtehond

'Alle overige verzoeken van de verdachte Donald Groen worden afgewezen'

Een zeer korte zitting woensdagochtend in het Briard-proces. De rechtbank maakte de tussenbeslissing bekend inzake de onderzoeks- wensen die de advocaten van de verdachten maandag indienden. De verdediging had verzocht een groot aantal getuigen te horen. Mrs. Nico Meijering en Leon van Kleef, de advocaten van Donald 'Don' Groen, alleen al zo'n 32 (!) getuigen. De meeste getuigen werden vanmorgen echter afgewezen door de rechtbank. Dit (natuurlijk) tot ongenoegen van beide raadslieden die de zaak van Donald Groen pas laat op zich namen. Welke stappen nu door hen zullen worden gezet, zijn vooralsnog onbekend. Toen ik de Bunker verliet zou er in ieder geval nog overleg gepleegd worden met de voorzitter.

De rechtbankvoorzitter Mr. J. H. Janssen van de Rotterdamse rechtbank die de zaak in de Osdorpse Bunker-rechtbank behandelt, besliste wel dat TGB-officier van justitie mr. Marjolein Verwiel naar de bunker moet komen om helderheid te verschaffen waarom het nog steeds niet is gelukt de zogenaamde 'kerngetuigen', Remko van Lent en Jessica van Boven, in de rechtszaal te laten komen om te getuigen. Zij hebben tot nu toe de belangrijkste belastende verklaringen afgelegd en de verdediging wil hen daar over kunnen horen op zitting.

TGB-officier Mr. Verwiel is belast met het getuigenbescherming, echter gedurende het onderzoek kregen Van Lent en zijn partner een conflict met het TGB dat tot op heden nog voortduurt. De getuigen- beschermingsmaatregelen werden daarom beëindigd. Het Openbaar Ministerie heeft er volgens de rechtbank te weinig aan gedaan deze kerngetuigen op zitting te krijgen, aldus voorzitter mr. Janssen.

Lees hier integraal de beslissing van vanmorgen:

RECHTBANK ROTTERDAM

Straf team 1

Datum uitspraak: 10 april 2013

Beslissingen in onderzoek 'Briard'
Rechtbankvoorzitter mr. J.H. Janssen:
'Vooropgesteld wordt dat de verdachte Donald G. zijn procespositie en/of zijn proceshouding vanaf oktober 2011 heeft bepaald in samenspraak met mr. Moszkowicz. Door deze raadsman zijn veel verzoeken gedaan en door de rechtbank zijn veel van deze verzoeken toegewezen. Met instemming van deze raadsman en ook die van alle andere procespartijen is de inhoudelijke behandeling van de zaak Briard geappointeerd en is deze behandeling afgelopen maandag aangevangen.

Bij deze stand van zaken ziet de rechtbank zich gesteld voor de vraag of er ruimte is voor toewijzing van verzoeken die thans door de nieuwe raadslieden van de verdachte Donald G. zijn gedaan. Het antwoord op die vraag is dat die ruimte slechts bestaat indien uit nieuwe feiten en omstandigheden de noodzaak tot het doen van dat gevraagde nadere onderzoek is gebleken. Een dergelijke nieuwe omstandigheid is niet dat de verdachte nieuwe raadslieden heeft gekozen, noch zijn - mogelijk mede hierdoor - veranderde proceshouding.

Het is in de eerste plaats deze achtergrond waartegen de rechtbank de gedane verzoeken heeft beoordeeld. Toepassing van dit criterium leidt tot toewijzing van de gevraagde getuigen Pellekooren en Sanders in de zaak van de verdachten Donald G. en F. K.

Daarnaast bestaat, gelet op hetgeen in het Briard onderzoek reeds eerder is gebeurd en beslist en de omstandigheid dat de getuigen Van Lent en Van Boven (hierna: de kerngetuigen) op 8 april 2013 niet zijn verschenen om te worden gehoord, een ander/aanvullend kader waarbinnen de rechtbank de ingediende onderzoekswensen heeft geplaatst en beoordeeld, hetgeen in alle zaken in het onderzoek Briard leidt tot de navolgende vaststelling van feiten en de daarop volgende beslissingen.

Op de zitting van 9 januari 2012 heeft de rechtbank beslist dat de kerngetuigen dienden te worden gehoord en heeft zij de stukken in handen gesteld van de rechter-commissaris. De rechtercommissaris heeft gedurende maanden zeer vele inspanningen verricht om tot een verhoor te komen. Die inspanningen hebben evenwel niet tot meer resultaat geleid dan tot een één op één gesprek met Van Lent en een kort verhoor met Van Boven (zie o.m. verslag rechter- commissaris d.d. 14 december 2012).

De rechtbank heeft in samenwerking met de TGB-officier van justitie mr. Marjolein Verwiel in het weekend volgend op 28 September 2012 getracht tot een verhoor te komen toen bleek dat de kerngetuigen mogelijkerwijs in Nederland zouden gaan verblijven (een en ander zoals onder meer beschreven in de brief van de voorzitter van 18 februari 2013 en zoals op de zittingen van 14 februari 2013 en 8 april 2013 is uiteengezet).

Op de zitting van 1 oktober 2012 heeft de rechtbank vastgesteld dat ten aanzien van de kerngetuigen zich niet een situatie voordeed als bedoeld in artikel 288 lid 1 aanhef en onder a Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) en heeft zij bevolen dat de kerngetuigen voor een volgende zitting opnieuw moesten worden opgeroepen.

Op de zitting van 13 december 2012, in de zaken van de verdachten Donald G. en Harry S., heeft de officier van justitie de rechtbank medegedeeld dat de kerngetuigen weliswaar waren opgeroepen, maar dat de oproepingen de beide getuigen niet hadden bereikt.

Op de zitting van 14 februari 2013, in de zaken van de verdachten Donald G. en Harry S., heeft de rechtbank opnieuw bevolen dat de kerngetuigen tegen de nadere inhoudelijke behandeling dienden te worden opgeroepen.

Op de zitting van 9 april 2013 heeft de rechtbank een proces-verbaal ontvangen, opgemaakt door de TGB-officier van justitie, mr. Marjolein Verwiel, waaruit in ieder geval niet blijkt dat de oproepingen de kerngetuigen hebben bereikt.

Deze gang van zaken overziend, stelt de rechtbank vast dat de rechter-commissaris en de rechtbank (in voorkomende gevallen met medewerking van de TGB-officier van justitie) datgene hebben gedaan dat redelijkerwijs binnen hun mogelijkheden en bevoegdheden lag, om te bewerkstelligen dat de getuigen, in tegenwoordigheid van de verdediging, zouden kunnen worden gehoord. Dát kan van het handelen van het openbaar ministerie, sinds de zitting van 1 oktober 2012, in geen geval worden gezegd. Gelet op het belang van de verklaringen van de kerngetuigen had van het openbaar ministerie een grotere inspanning mogen worden verwacht om deze getuigen op zitting te krijgen dan louter aan de wettelijke oproepingseisen te trachten te voldoen. Dit laatste heeft tot gevolg dat thans nog immer niet kan worden geoordeeld dat ten aanzien van de kerngetuigen zich een situatie voordoet als bedoeld in artikel 288 lid 1 aanhef en onder a Sv.

Gelet op het voorgaande zal de rechtbank thans de oproeping van TGB-officier van justitie mr. Marjolein Verwiel bevelen. Zij zal zo spoedig mogelijk dienen te worden bevraagd over de gang van zaken rondom de oproeping van de kerngetuigen sinds 1 oktober 2012. Voorts zal in ieder geval met haar worden besproken wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn om de kerngetuigen binnen de kortst mogelijke termijn ter zitting te doen verschijnen teneinde te worden gehoord.

In het licht van het voorgaande zal de officier van justitie worden gevraagd zo spoedig mogelijk een proces-verbaal te doen opstellen omtrent de verdenkingen die kennelijk zijn gerezen tegen de getuige Van Lent. Dit proces-verbaal zal tevens, voor zover de opportuniteit dit toelaat, een zakelijke weergave dienen te bevatten van wat het onderzoek tegen deze Van Lent inhoudt en wanneer een mogelijke vervolgingsbeslissing te verwachten valt.

Indien de rechtbank na het verhoor van TGB-officier van justitie mr. Verwiel tot de conclusie komt dat verdere oproeping van de kerngetuigen zinloos is en aldus zich de situatie als bedoeld in artikel 288 lid 1 aanhef en onder a Sv voordoet zal de rechtbank de navolgende onderzoekswensen honoreren als formele compensatie voor het feit dat de kerngetuigen niet kunnen worden ondervraagd, maar dan ook alleen in dat kader:

• horen van TGB-officier van justitie Mr. Verwiel;
• horen van de leider van het onderzoek Briard;
• horen van de zes verbalisanten: RN-C02, MN-C02, W.M. Douma, K. Alserda, J. van Ee en B. Kamstra.
• toevoegen aan het dossier van de niet ingebrachte verklaringen van getuige Van Lent waarbij de passages die betrekking hebben op een mogelijk ander onderzoek onleesbaar zouden kunnen worden gemaakt.

Alle overige verzoeken van de verdachte Donald G. worden afgewezen.

In het voorgaande liggen de toe- en afwijzende beslissingen op de verzoeken van de andere raadslieden besloten.'

Vrijdag 9:30 verder met het verhoor van mr. Marjolein Verwiel.

Bondtehond

'Cliënt denkt dat er een bonnetje openstaat'

De inhoudelijke behandeling van de zaak Briard is maandag van start gegaan in de Bunker te Osdorp. Even wat anders dan Passage... De zaak omvat een reeks afpersingen waarvan Donald Groen, Harrie Stoeltie en Michel Groen de hoofdverdachten zijn. Het betreft enkele afpersingen van o.a. de drugshandelaren Ferenc J. en Erik B., enkele antiekhandelaren in de wereld van de antiek(e klokken) en (kroon)getuige Remko van Lent met zijn vriendin Jessica van B., gedurende een periode van een slordige 6 jaar. De laatste twee verblijven op een onbekende locatie na conflicten met het TGB (Team Getuigen Bescherming). Mogelijk ergens in het buitenland.

De zitting begon reeds om 9:00. De bunker rechtszaal was als vanouds weer eens gevuld met zwarte toga's aan zijde van de aanwezige verdachten en zaten verspreid door de hele zaal. Van achter gezien zat links vooraan Donald Groen met aan weerszijden zijn advocaten Mrs Nico Meijering en Leon van Kleef, rechts zat Harrie Stoeltie met naast zich Mr. Bram Moszkowicz. Verder aanwezig, voor zover ik kon zien waren Mrs. Mark Teurlings, Els van Nieuwenhuizen, Van Straten, Van Stratum, Verbeek en Van Heijningen (voornamen mij (nog) onbekend) aan zijde van hun cliënten.

Het is volgens de verdediging duidelijk dat het venijn zit in de afpersingen, aldus Mr. Nico Meijering, die samen met zijn confrère Mr. Leon van Kleef de nieuwe advocaat van Donald Groen is, hoewel de overige tenlaste gelegde feiten, onder meer witwassen, niet gebagatelliseerd moeten worden. Het is ook duidelijk dat aan de afpersingsfeiten het zwaarst getild wordt door het OM. Het onderzoek Briard richt zich primair op hun cliënt.

We zien dat het dossier inmiddels het beeld is gaan uitstralen van een beestachtig, niets en niemand ontziende persoon die gedurende jaren grootschalig slachtoffers is gaan afpersen. Donald Groen wordt neergezet als een afperser waaraan eerder voor afpersing veroordeelde verdachten een spreekwoordelijk puntje zouden kunnen zuigen. Hij zou niet onderdoen voor personen als Willem Holleeder (in Kolbak) en Itzhak Meiri.

Er is volgens de verdediging echter wel een wezenlijk verschil dat in afpersingszaken gemaakt kan worden. Om het verschil maar simpel te duiden: een slachtoffer kan zijn eigen geld afgeperst worden, maar kan ook afgeperst worden van geld dat rechtens zijn (vermeende) afperser toekomt. Dat laatste mag ook niet, maar ligt toch aanzienlijk anders dan de andere variant.

Donald Groen zou volgens het dossier zich schuldig maken aan "een zeer geraffineerde werkwijze betreffende het afpersen van personen". Er zou sprake zijn "van een opeenstapeling van misleiding, manipulatie, intimidatie en dreiging met geweld" en van "een bewuste werkwijze". Er zou betrokkenheid zijn van meerdere verdachten die "lijken elk op eigen wijze een significante rol te spelen bij de afpersingen". Volgens het verbaal "lijkt het gerechtvaardigd om te spreken van een bepaalde roldifferentiatie" van betrokkenen. De modus operandi zouden "in verschillende fasen" kunnen worden onderverdeeld. Er zou eerst "een bepaald probleem gecreëerd" worden, "of een feitelijk bestaand probleem worden aangegrepen. Vervolgens krijgt het slachtoffer'hulp'aangeboden voor een oplossing voor deze problemen in de vorm van bemiddeling". Er zou verder sprake zijn van een "procesmatig en vaak cyclisch verloop" van de afpersingen.

Mr. Nico Meijering: Als we het allemaal zo lezen is hier aldus sprake van een jarenlang opererende gesmeerde organisatie – met cliënt als hoofdverdachte of misschien wel leider – die op geraffineerde wijze het land afpersend onveilig heeft gemaakt, telkens weer met dezelfde modus operandi bestaande uit verschillende fasen: contact- of aanloopfase; bemiddelingsfase; drukopbouw en escalatie. De organisatie bestaat volgens de recherche uit contactmakers, vertrouwenspersonen, bemiddelaars, controleurs, agressors en regisseur(s). Het is een analyse van de feiten die – indien die door uw rechtbank in vonnis zou worden overgenomen – welliswaar niet tot straffen zou kunnen leiden zoals hiervoor aangehaald in de zaken tegen Holleeder en M., maar toch serieuze consequenties voor cliënt tot gevolg zouden kunnen hebben.

De vraag is echter of de recherche en het OM ook zelf daadwerkelijk geloof hechten, althans nog steeds geloof hechten aan het bestaan van een dergelijk geraffineerd en gesmeerd opererende organisatie. Zou er misschien een totaal andere analyse moeten passen bij de feiten zoals die in het dossier zijn opgetekend en zouden recherche en OM daar zelf in essentie ook meer en meer in zijn gaan geloven?

Wij denken dan aan de analyse dat in het geheel geen sprake is geweest van vooropgezette, uitgedachte gesmeerde wijzen van afpersen, maar van meerdere incidenten waarbij sprake was van normaal tot stand gekomen verplichtingen van derden aan betrokkenen, en dat vanwege niet nakoming de spanningen zijn opgelopen en nu en dan uitgedraaid zijn op onvriendelijke bejegening en een enkele keer ruw gedrag zoals vernieling (T.), tot een schop onder de kont (Van Lent).

Dat de recherche en het OM zelf ook minder lijken te geloven in de analyse van een gesmeerd lopende afpersingsorganisatie, moge in de eerste plaats reeds blijken uit het feit dat bijvoorbeeld deelname of leidinggeven aan een criminele afpersingsorganisatie niet tenlastegelegd is (in tegenstelling tot bijvoorbeeld genoemde Kolbakzaak). Maar het blijkt ook wel overigens uit het dossier.

(samengevat) Cliënt heeft met ons gesproken en heeft ons kunnen overtuigen dat hij zijn visie op de zaak kan geven en daarover te zullen verklaren. Cliënt zal zelf op zitting over feiten en beschuldigingen verklaren en vragen beantwoorden.

De rechtbankvoorzitter onderbrak de raadsman en vroeg of Donald Groen eerst zelf kon aangeven waarom hij van raadsman was gewisseld. Dat kon.

Donald Groen: U wilt weten waarom ik van advocaat ben gewisseld?
Voorzitter: Jawel.
Donald Groen: Ik heb de volgende punten opgeschreven:
Mijn ex-advocaat is maar 2 keer 1,5 uur op bezoek geweest;
Ik heb vragen gesteld die nooit zijn gesteld in de rechtszaal;
Er zijn getuigen niet opgeroepen;
Er is mij nooit wat gevraagd over de zaak;
Mensen van het kantoor vertelden dat Bram Moszkowicz ook niets over de zaak wilden horen;
Mijn aantekeningen zijn niet besproken;
In de gevangenis wilde Bram ook niet over mijn dossier praten;
Achteraf was mijn vertrouwen misplaatst.
Voorzitter: Dank u wel.

De verdediging van Donald Groen ging vervolgens meteen verder met bespreking van de visie van hun cliënt.

Mr. Meijering: Cliënt kan zich niet aan de indruk onttrekken dat er ergens een zogenoemd justitieel 'bonnetje' tegen hem openstaat. Een bonnetje naar aanleiding van het feit dat cliënt in het verleden in beeld is gekomen bij, en met (vermeend) "grote namen" die figureren en figureerden in het zogenaamde milieu. Mogelijk dat daardoor de analyse van de in het dossier opgetekende feiten danig is opgeklopt.

Zuiverder zou het echter zijn om te rekenen met het feit dat cliënt -die tegen de 50 loopt- in het geheel geen antecedenten heeft en al jaren een eigen bedrijf runt. Het is de vraag of dat past bij het beeld dat in het dossier omtrent cliënt wordt opgeroepen. En of het beeld van de miljoenenafpersing gedurende jaren wel past bij wat de recherche aan vermogen -voor zover daarvan gesproken kan worden- tot cliënt heeft kunnen terugbrengen.

De verdediging ging vervolgens in op de visie van hun cliënt op de verschillende zaaksdossiers.

Samengevat waren dat de volgende:
De zaak Van Lent;
De zaak B. en J.;
Cliënt: handelaar in, en restaurateur van Antieke klokken
De zaak Toebosch;
De zaak Lolkes de Beer;
De zaak Degenaar;
De kwestie Vadertje Tijd;
De zaak witwassen Nieuw-Buinen;
De zaak witwassen Epoque;
De zaak beïnvloeding getuigen.

Kom daar nog zeker op terug. Aankomende week gaat de rechtbank de verdachten horen op zitting. Ongetwijfeld komen zaken dan inhoudelijk aan de orde.

De verdediging had meteen al een hele reeks onderzoekswensen. Ik zal me vandaag beperken tot het pleidooi van Mr. Meijering en zijn onderzoekswensen, hoewel de andere advocaten natuurlijk ook aan het woord zijn geweest met ieder een aantal eigen wensen en/of verzoeken. Echter Meijering en Van Kleef kwamen voor vandaag met het meest uitgebreide pleidooi en aanverwante verzoeken/wensen. Een aantal advocaten hielden de middag reeds rondom het middaguur voor gezien.

De kroongetuige kwam ook ruimschoots aan de orde in het pleidooi.

De kerngetuige is Remko van Lent, aldus Mr. Meijering, aangezien zijn partner Jessica van B., hoewel er met haar ook een deal is gesloten, als een de-auditu getuige, oftewel 'een van horen zeggen van Van Lent-getuige', kan worden gekwalificeerd.

De grote vraag is (samengevat) of Van Lent nou geen mega-belang heeft om onder zijn schuldeisers uit te komen waar hij al gauw zo'n 9 miljoen aan schulden heeft openstaan, onder meer bij de fiscus zo'n 550.000 euro en zo'n 8,1 miljoen aan concurrerende crediteuren. Van Lent zit dus dik in de schulden en dan hebben we het alleen over de schulden die zichtbaar zijn geworden. In de Quote had een curator het zelfs over 'tussen de 10 en de 20 miljoen euro'.

Kortom: Het roept het beeld op van een persoon die een megabelang had om te kunnen verdwijnen, om zijn schepen achter zich te verbranden en zonder schulden een nieuw leven op te bouwen. En dat kon alleen in het buitenland. Maar dat gaat niet zomaar. Dat kost geld, heel veel geld. Echter crediteuren kunnen hun debiteur ook in het buitenland achterhalen en aldaar procederen om hun geld te krijgen. Er was slechts één uitweg: met behulp van de Staat een verzorgd beschermingsprogramma met een nieuwe identiteit. Niemand anders kan een dergelijk nieuwe leven regelen en verzorgen, aldus Meijering.

Tot slot verzocht de verdediging een hele reeks getuigen te horen en hadden de raadslieden van Donald Groen aansluitend de onderzoekswensen. Ook daar kom ik nog wel op terug.

Later in de week......

Bondtehond