donderdag 15 december 2016

Misdaadjournalist Martin Kok naast Cor van Hout begraven op begraafplaats Vredenhof

Vanmiddag vond op begraafplaats Vredenhof in Amsterdam de besloten uitvaart plaats van collega misdaadjournalist / blogger Martin Kok van Vlinderscrime. Martin is naast zijn vroegere vriend Cor van Hout begraven. De begrafenis werd bezocht door een select gezelschap waaronder zijn broer, enkele goede vrienden, zijn advocaten en ook een aantal misdaadjournalisten en redacteuren, van o.a. weekblad Panorama. De familie had vanmorgen reeds in Volendam afscheid genomen. Het was een mooie informele plechtigheid waarbij de kist van Martin door een aantal knappe dames in stemmig lang zwart met hoge split naar zijn laatste rustplaats werd gereden. Daarachter begeleid door de stoet bezoekers. Hier alvast twee foto's.

(klik)

De begrafenis werd beveiligd door politie en bewaking. Vlakbij het vers gedolven graf was een detectiepoortje opgesteld en moesten telefoons in bewaring worden gegeven bij enkele security's. Geheel naar wens van Martin werd er daarna getoost met champagne en gaven een goede vriend en een broer van Martin een emotioneel toespraakje. Later volgen wat meer foto's. Eerst zal er op Vlinderscrime een exclusief filmverslag komen en bij Powned zullen in 'De week van Powned' om 22:25 ook videobeelden te zien zijn van de teraardebestelling.

(klik)

RIP << Martin Kok >> RIP

Bondtehond

zondag 11 december 2016

Prof. mr. Stijn Franken draagt pleidooi voor in de zaak Opa met zijn cliënte Pinny Song

Vrijdag heeft prof. mr. Stijn Franken zijn pleidooi voorgedragen in het Passage-proces voor zijn cliënte Pinny Song in deeldossier Opa, oftewel de liquidatie van Tonny van Maurik. Het pleidooi werd gehouden in het Gerechtshof aan het IJdok. Zelf kon ik er wegens ziekte niet bij zijn en ook de onverwachte liquidatie van Martin Kok van Vlinderscrime viel me toch wel koud op mijn dak vrijdagochtend toen WNL als eerste het schokkende nieuws bracht. Denk niet dat je dan erg geconcentreerd bent om mee te schrijven. Ben daarom blij dat ik van de raadslieden van Passage de pleidooien (tot nu toe) integraal mag publiceren. Ook van mr. Stijn Franken en zijn cliënte. Over de zitting kan ik dus op zich niet zoveel vertellen, maar het pleidooi spreekt boekdelen.

(klik)

De zaak van Pinny Song in de zaak Opa is zo'n geval waarbij ik gedurende de 10 jaar dat het liquidatieproces Passage nu bijna duurt vaak grote vraagtekens heb gezet. De aardige vrouw Pinny Song heb ik regelmatig mogen spreken en ook wel eens koffie mee wezen drinken. Ik hoorde reeds in de eerste jaren van het proces dat er wellicht heel andere motieven ten gronslag liggen aan de liquidatie van Tonny van Maurik. Overigens niet van haarzelf. Dat was nog voor ik haar sprak en niet uit de eerste beste bron, maar van een aantal mensen die behoorlijk veel kennis droegen over hetgeen er gebeurd is rondom de dood van de sportschoolhouder van een sportschool op de Amstedamse wallen die in 1993 bij het toenmalige Altea-hotel werd doodgeschoten. Verschillende scenario's hoorde ik de revue passeren.

En ook kroongetuige Peter la Serpe wees een andere persoon aan als opdrachtgever. Een andere getuige was Harrie Wolzak. Deze getuige had een vrij duidelijk eigen belang om een dealtje te sluiten met het OM en interessante dingen te kunnen getuigen voor het OM. Maar dan wel in een fase toen er reeds erg veel op verschillende misdaadsites was geschreven over pijnpunten van het OM in de verschillende Passage-deeldossiers. Hij wist in elk geval dat men met alleen de verklaringen van La Serpe niet erg sterk stond. Ook deze getuige komt dus uitgebreid aan de orde in het pleidooi van prof. mr. Stijn Franken.

Ik weet dat Franken een rots in de branding is voor zijn cliënte en dat zij, om maar in dezelfde term te blijven, ook rotsvast vertrouwen heeft in haar raadsman. Laten we het pleidooi dus maar gauw gaan lezen. Ik vind de meeste pleidooien sowieso lezen als een boek.


Lees hier:
het pleidooi van Mr. Stijn Franken


<<0>>

Ik zou bijna vergeten dat het Hof vrijdag ook de beslissing bekend heeft gemaakt in verband met het verzoek opheffing voorlopige hechtenis van kroongetuige Fred Ros door zijn raadsman mr. Onno de Jong. Ook daar kon ik helaas niet bij zijn, maar het Hof heeft de beslissing gelukkig ook integraal gepubliceerd op rechtspraak.nl.

Lees hier: 
de beslissing van het Hof



Persoonlijk denk ik dat dit de enige juiste beslissing is die het Hof heeft heeft kunnen nemen. Daar was het Hof bij het laatste verzoek ook al vrij duidelijk over, echter Ros heeft kortgeleden toch een hernieuwd verzoek gedaan. Nou ja, hernieuwd... eigenlijk kwam het er vooral op neer dat Ros het niet leuk vindt dat hij nog in detentie moet blijven terwijl zijn straf er in principe op zit. Maar dat is het hem nu juist, dat weten we helemaal nog niet, want het Hof is niet gebonden aan de deal die Ros heeft met het OM. Het zou net zo goed kunnen dat het Hof na het onderzoek ter zitting, waarbij vele getuigen ook over Ros hebben verklaard en na het voordragen van de pleidooien waarin de (on)betrouwbaarheid en volgens de verdediging aantoonbare leugens van Ros uitgebreid aan de orde zullen komen, tot een heel anders slotsom komt dan het Openbaar Ministerie. De verdediging was en is van mening dat het Hof een voorschot zou nemen op die vraagstukken indien men Ros wel reeds in vrijheid zou stellen en in dit geval Dino Soerel, de cliënt van Mr. Meijering, niet.

<<0>>

Maandag 12 december, morgen dus, draagt mr. Geert-Jan Knoops, de advocaat van Nan Paul de B., zijn pleidooi voor om 9:30 in het JCS.

Bondtehond

vrijdag 9 december 2016

'Ik ben niet bang voor de dood. Als het m'n tijd is, is het m'n tijd' - RIP Martin Kok

Het is dan toch gebeurd waar ik Martin vaak voor heb gewaarschuwd: 'Jongen, als je zo door gaat, maak je het niet lang'. Dat wuifde hij weg met: 'Aaach joh, ik ben niet bu-bu-bu-bu-bu-bang voor de d-d-d-d-d-d-dood. Als het je tijd is, is het je t-t-t-t-t-t-t-tijd'. Uitgeluld.... Punt. Probeerde nog wel: 'Martin luister, je schopt echt de verkeerde mensen tegen de schenen. Je daagt ze bewust uit. Je provoceert. Waarom toch? Wat wil je daar nu mee bereiken? Zijn antwoord was simpel: 'Iedereen zijn ding toch? Jij doet het op jouw manier, ik op de mu-mu-mu-mu-mu-mijne. Vlinderscrime is wel spraakma-ma-ma-ma-makend'. Daar kon ik het niet anders dan mee eens zijn. Ik begreep dat een verdere poging dus ook geen zin had. Maar ik heb nooit kunnen voorzien dat hij na ons eerste gesprekje in het JCS zo extreem en gevaarlijk bezig zou gaan met zijn Vlinderscrime...

Keertje in de stijl van Martin:


Kan me dat allereerste gesprekje in het JCS nog goed herinneren. Ook de vele gesprekjes nadat hij eenmaal z'n felbegeerde journalistenpasje kreeg. Meestal in het rookkamertje op de journalistengang van de extra beveiligde rechtbank in het JCS. Martin kwam die eerste keer naar me toen en zei: 'Ik lees je artikelen altijd, ben fan van jouw site, maar hoe verdien je nou geld met een misdaadsite?' Ik antwoordde: 'Nou je moet allereerst zorgen dat je zo vaak mogelijk unieke artikelen publiceert en niet andere media na gaat zitten papagaaien of zelfs bij de kranten gestolen nieuws gaat zitten ombouwen zoals veel andere misdaadsites wél doen. Daar is geen kunst aan en het is eigenlijk ook diefstal. Je moet zorgen dat mensen naar je site komen om speciaal jouw artikelen te lezen en als je eenmaal wat bezoekers hebt, probeer je adverteerders te krijgen. Dan maak je reclame voor ze en verkoop je reclame-banners aan ze'. 'Ja', vroeg hij, 'maar wat moet ik dan vragen voor zo'n banner?' Heb hem daarin wel wat geadviseerd. Dat was tegen geen dovemans-oren gezegd en met een noodvaart probeerde Kok diverse potentiële adverteerders geïntereseerd te krijgen. Eerst nog kennissen, later volgden een reeks PGP-telefoonaanbieders, of deed hij wat met zijn eigen probeersels, een heuse eigen sexsite. Overal zag hij wel brood in. Handelsgeest kan Martin niet ontzegd worden, dat had hij gewoon.

Ken meerdere mensen die Kok vroeger mee hadden gemaakt toen hij nog zeer jong was en samen met zijn vader in Volendammer vissers-kostuum paling kwam verkopen in Amsterdamse kroegen, vooral in het Wallengebied. 'Nooit verwacht dat die wat verlegen tengere stotterende jongen zou uitgroeien tot crimineel, laat staan een misdaadjournalist die wekelijks in het nieuws is', zei iemand laatst nog tegen me. Moet zeggen dat ik er persoonlijk wel om kon lachen, maar me ook dikwijls heb zitten irriteren aan Martin z'n idioterie. Dat zei ik hem ook in zijn gezicht, maar dat wuifde hij net zo hard weer weg. Hij genoot van de aandacht en het middelpunt te zijn van controverse rondom zijn persoon. Keertje zei hij: 'Goed voor de pageviews toch? Veel pageviews betekent veel bezoekers. En veel bezoekers zijn weer goed voor nieuwe adverteerder, toch?'. Ja, wat moest ik daar tegenin brengen?

Daar was geen speld tussen te krijgen. Sterker nog: Ik had hem min of meer zelf eens uitgelegd dat het zo werkte. Niet dat ik daarmee bedoelde dat hij geen journalistieke codes in acht zou moeten nemen, integendeel, want ik heb daarna vele WhatsApp gesprekken gevoerd met hem en telefoontjes waarin ik hem op de risico's wees. Ik heb ook wel eens gezegd: 'Martin, heb je nou niet in de gaten dat al die mensen die nu zo vol van jou zijn, het echt geen minuut interesseert als jou straks wat overkomt? Denk je nou nooit eens aan dat lieve kleine kereltje van je? Wil je nou echt dat ze dadelijk weer van jeugdzorg aan je deur staan? Wat bereik je ermee? Pas toch op jezelf man!' Niks hielp. Hij nodigde me meermaals uit om bij hem thuis langs te komen in Osdorp. Daar is het echter nooit van gekomen. En daar zal het nu ook nooit meer van komen...

Het is triest dat de verantwoordelijken een markant persoon nu het zwijgen hebben opgelegd en zijn zoontje vaderloos hebben gemaakt. Ok, Martin Kok had zelf 17 jaar achter de tralies doorgebracht voor onder meer twee levensdelicten, maar ieder mens verdient een tweede kans in zijn leven. Buiten dat, ik kon Martin als persoon met veel humor wel waarderen. Minder als degene die steeds sigaretjes kwam bietsen bij me in dat rookhok. Zeker in het begin was het natuurlijk allemaal geen vetpot en ook de latere verhalen dat Martin tonnen zou verdienen waren schromelijk overdreven. Vanmorgen las ik ook weer iets wat niet klopt. Je wordt niet rijk met een misdaadsite. Als dat zo was, had Martin toch een ander knap tweedehands autootje voor zichzelf kunnen kopen?

Maar goed, dat zal allemaal wel. Het ging wel steeds beter. Ik heb ook vaak gedacht: Martin Kok wordt in principe groot gemaakt door media-mensen die er zelf ook van profiteren. Je kon op een gegeven moment geen TV-programma meer zien, of het ging weer over Martin Kok en zijn Vlinderscrime. De rare fratsen van Kok waren een dankbaar onderwerp. Zijn bijna dyslectische wijze van schrijven, zonder correctie of juist door auto-correctie geplaagde schrijfstijl, het deerde hem en ook veel lezers kennelijk niet.

Ik gunde Martin zijn succes, maar tegelijkertijd dacht ik wel eens: Beseffen al deze media-mensen nou niet dat ze straks een heel grote nagel kunnen vormen aan zijn doodskist? Ik hoorde twee maanden geleden al dat hij het einde van het jaar niet zou halen. En als je dan bijna wekelijks bekende misdaadjournalisten bijna lyrisch hoort praten en ziet schrijven over een losgeslagen projectiel als Martin, die zich totaal niet stoorde aan de codes, kun je niet anders dan concluderen dat zij mede-verantwoordelijk zijn voor de snelle opmars van Martin Kok en z'n Vlinderscrime, maar zeker dus ook (onbedoeld natuurlijk) voor zijn dood. Dat klinkt wellicht hard, maar dat is echt mijn mening.

Kok werd totaal niet tegen zichzelf in bescherming genomen. Integendeel, in mijn ogen juist aangemoedigd. Kok werden continu veren in zijn reet gestoken. Kok kreeg platformen. Kok kreeg eigen artikelen. Gratis reclame. Kok kreeg zijn felbegeerde linkjes bij serieuze media. Hij werd vaker uitgenodigd. Kwam op de radio. Mocht zelfs wat doen op tv. Iedereen die hem niet tegen zichzelf in bescherming nam, kan zich afvragen of dat eigenlijk niet nodig was. Gisteren nog schijnt half misdaad-journalistiek Nederland met hem vrolijk aan tafel te hebben gezeten bij de The Harbour Club, grapjes makend over of het wel veilig was naast hem te zitten... Het lachen zal hen nu wel even vergaan zijn. En een ander, die daar ook samen met Kok aan de oesters zat, werd boos omdat Kok daar een foto van publiceerde. Was dat contact dan toch not done? Het geeft wel te denken.

Maar goed, hoe dan ook, een grapje moet kunnen en heb ik eerlijk gezegd zelf ook wel gemaakt, dus dat zal ik echt niemand verwijten. Laatst nog in het JCS. Martin wilde na de zitting weer samen met me naar de parkeerplaats lopen waar onze auto's altijd vlak bij elkaar stonden als Kok het Passage-proces bezocht. Dit was kort na berichten over plaatsing op een dodenlijst. Dus ik dolde wat met hem: 'Neeee, loop jij maar vast lekker vooruit. Ik moet eerst nog even naar de toilet. Dat lijkt me ook veel gezonder. Heb geen zin in loodvergiftiging'... Wel met een knipoog erbij natuurlijk. Hij lachte wat en liep alvast naar z'n auto. Toevallig moest ik wel echt nog even naar de toilet, maar ik dacht intussen nog bij mezelf. 'Als ze Martin een keer willen pakken, dan is die stille afgelegen parkeerplaats zonder camera-bewaking bij het JCS wel de meest uitgelezen plek om toe te slaan. Dus in wezen heb je nog gelijk ook'. Moet er wel bij zeggen: Waar journalisten eerder gratis mochten parkeren op de met security-camera's bewaakte parkeerplaats van het JCS, werden we plotseling gedwongen op een nogal veraf gelegen zanderige, kale en onveiligde parkeerplaats met modderplassen zonder beveiliging te parkeren. Maar goed, toen ik even later bij mijn auto aankwam, zag ik nog net dat Kok de schuine weg van het viaduct over de A4 op reed. Dat was tevens de allerlaatste keer dat ik hem in levende lijve zag... 

Spreken deed ik hem bijna iedere week wel even. Zondag belde hij me nog en zei dat hij met een of andere Colombiaanse vriend in huis zat. Hij klonk ook of diegene wat Colombiaanse kabouterpost voor hem had meegenomen, dus dat kon wel kloppen. Gek genoeg stotterde hij niet, maar struikelde meer over zijn woorden, zo snel en onsamenhangend praatte hij. Kan daarom niet met zekerheid zeggen wat hij allemaal te vertellen had. Iets met een usb-stick... Eerlijk gezegd wou ik het liever niet weten ook. Een ding weet ik wél zeker. Dat ik mezelf recht kan blijven aankijken in de spiegel. Ik heb hem vaak genoeg gewaarschuwd en zondagmiddag nog voor het laatst: 'Kijk er nou maar mee uit. Meer zeg ik niet'... De verbinding werd plots verbroken. Geen oren naar...

Ik weet bijna ook zeker dat Martin zelf wel een grapje gemaakt zou hebben, als je tegen hem gezegd zou hebben: 'Kijk maar uit daar bij Boccaccio, dat ligt zo verscholen in de bossen, dat kan linke soep zijn'. Dan zou hij ongetwijfeld wel iets gezegd hebben als: 'Nou, als ze het daar doen, ben ik in ieder geval nog wel effe lekker naar de hoeren geweest'... Dat was Martin.

Een tweede grapje had kunnen zijn: 'Vlinderscrime is dan wel weer volop in het nieuws'...

Tja, dat wel, echter nu wel de laatste keer. Dat is het trieste van het verhaal. Ook dat zijn zoontje nu vaderloos is.

Hier het verslag van de zitting met Martin Kok als getuige in het Passageproces over de bewering van Fred Ros dat hij op de rode motor zou hebben gezeten bij de liquidatie van Cor van Hout.


(klik)


<<0>>


* RIP Martin Kok *

Bondtehond

dinsdag 6 december 2016

Getuigen Henry Bernard en vastgoedman Erik de Vlieger gehoord in Passage-proces

Vandaag stonden de getuigenverhoren van Henry Bernard, een neef van Dino Soerel, mevrouw Fillipo en vastgoedman Erik de Vlieger op de rechtbankrol van het Hof. Bernard was als eerste aan de beurt. Over dat verhoor kunt u wat teruglezen in mijn Twitter-timeline. Getuige Fillipo had zich ziek gemeld. Ik begreep dat ze een beetje grieperig was. Het verhoor van Erik de Vlieger vond plaats achter gesloten deuren. Uiteindelijk zag het Hof af van het horen van Fillipo, omdat met deze twee getuigen wel genoeg vragen zijn beantwoord die Soerel en zijn verdediging Mr. Nico Meijering hadden. Henry Bernard mocht tijdens de middagpauze even  naar huis om wat bewaarde plannen met bouwtekeningen en de visitekaartjes van Erik de Vlieger en mogelijk ander betrokkenen bij een plan om bioscoop te bouwen op te halen. Het plan heette 'Cineship' en was het idee om een soort drijvende bioscoop in het Oostelijk Havengebied aan de Veemkade te ontwikkelen.

(klik)
Cineship-plan aan Veemkade - op de achtergrond het KNSM-eiland

Bernard zocht een investeerder en Soerel wist misschien wel iemand. Dat was dan Erik de Vlieger. Uiteindelijk is er een afspraak geweest op kantoor van Imca Vastgoed. Bernard vond De Vlieger een aardige, flamboyante man, beetje anders dan verwacht bij andere kantoor-mensen vergeleken, met z'n spijkerbroek en haren beetje door de war. Dat vond hij wel wat hebben en had er een goed gevoel over. Uiteindelijk is het plan toch niet doorgegaan. Verder kan ik over het getuigenverhoor van Erik de Vlieger weinig zeggen omdat het Hof besloot op verzoek van Erik de Vlieger en zijn meegenomen advocaat Mr. Frits Schneider de zitting dus voort te zetten achter gesloten deuren.

Fred Ros en zijn raadsman Mr. Onno de Jong waren ook aanwezig om een verzoek opheffing voorlopige hechtenis, of desnoods schorsing, te doen. Er schijnt iets te spelen, maar daar mocht Ros niets over zeggen. Het Hof heeft iets langer bedenktijd nodig en gaat erover raadkameren. Vrijdag horen we wat het Hof heeft beslist.

De rest staat allemaal in mijn Tweets van vandaag. Anders wordt het een beetje dubbelop natuurlijk. Tijdens de zitting klaagde AG De Jong dat ik de tag @EWdeVlieger gebruikte waardoor sommige Tweets rechtstreeks op de Timeline van De Vlieger terecht kwamen. Het Hof besloot daarop dat het Twitteren moest stoppen. Kennelijk was het OM bang dat getuige De Vlieger beïnvloed zou worden. Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Ik gebruikte deze tag zoals Twitteraars dat wel vaker doen om de persoon aan de juiste account te koppelen, maar zonder verdere bedoeling. En wie kent De Vlieger nu niet op Twitter?

Vrijdag is het pleidooi van Mr. Stijn Franken in de zaak Opa met Pinny Song in het Gerechtshof aan het IJdok. Weet nog niet of ik daar bij kan zijn.

Bondtehond

maandag 5 december 2016

Pleidooi in Passage-zaak Opa met Freek Stevens voorgedragen voor Gerechtshof in JCS - Schiphol

Vandaag droegen Mrs. Pelle Tuinenburg en Max den Blanken hun pleidooi voor in het Hof van het JCS op Schiphol voor hun cliënt Freek Stevens in deeldossier Opa. Freek Stevens is een van de verdachten die niet zo heel vaak in mijn artikelen naar voren kwam. Als verdachte in de zaak Opa, de liquidatie van sportschoolhouder Tonny van Maurik, zou hij een bijrolletje hebben vervuld volgens het OM, maar zag in eerste aanleg niet genoeg bewijs hem daarvoor te veroordelen en vroeg vrijspraak. Niettemin werd Freek Stevens toch veroordeeld door de rechtbank tot een gevangenisstraf van 6 jaar. In Hoger beroep eist dit zaaks-OM 5,5 jaar, een half jaartje strafkorting vanwege de lange duur van het liquidatieproces Passage. Helaas kon ik vandaag wegens ziekte het proces niet bijwonen, maar de raadslieden van Stevens waren zo vriendelijk mij het pleidooi toe te zenden.

(klik)
Mrs. Max den Blanken en Pelle Tuinenburg

Stevens, met name bekend als fervent karpervisser, is dan wel veroordeeld, maar houdt bij hoog en laag vol niets met de liquidatie van doen te hebben. Hij had destijds voor zijn werk een ATF-telefoon (autotelefoon) die hij wel eens uitleende. Zo werd de telefoon op 19 april 1993 uitgepeild in de buurt van het Altea-Hotel (nu Mercure-Hotel) aan de Johan Muyskenweg langs de A2 waar je de stad in rijdt. Hij is daar uitgebreid over gehoord, maar heeft nooit willen zeggen aan wie hij zijn telefoon, die hij gebruikte voor zijn werk, had uitgeleend die dag. De rechtbank heeft bewijs gezien in het feit dat de telefoon kort na de liquidatie werd uitgepeild bij de plaats-delict in de buurt, in samenhang met de verklaring van kroongetuige Peter la Serpe dat Stevens chauffeur was, dat Stevens nauw betrokken moet zijn geweest bii de liquidatie. De verdediging bestrijdt deze stelling(en).

De verdediging van Stevens zegt onder meer in het pleidooi:
'Het door de rechtbank aangenomen scenario is in de ogen van de verdediging een bijzonder gammele constructie, waarbij de ene aanname op de andere wordt gestapeld en dat grotendeels op basis van een onzekere interpretatie van op zichzelf inhoudsloze data. Geen van de door de rechtbank betrokken stellingen volgt dwingend uit deze data. De rechtbank doet hier hetzelfde als het openbaar ministerie: Een vooraf geconstrueerde theorie bevestigen aan de hand van daarvoor geschikte data en de ogen sluiten voor de bestaanbaarheid van een andere gang van zaken. Dit is in algemene zin waarom het vonnis niet deugt.'

Beter leest u het pleidooi zelf, aangezien ik de zitting heb gemist en u alleen kan vertellen wat daarin staat. Het is ook aangenamer, omdat het zich laat lezen als een goed onderbouwd verhaal waar maar één uitspraak op zijn plaats is volgens de advocaten van Freek Stevens en dat is: vrijspraak.

HIER: het pleidooi van Mrs. Pelle Tuinenburg + Max den Blanken

De raadslieden van JSTW-advocaten merken aan het einde van hun pleidooi nog op:
'Ook het openbaar ministerie heeft deze afzonderlijke zaak, zowel in eerste aanleg als in hoger beroep, niet de aandacht gegeven die nodig is om de zaak op zijn eigen merites te beoordelen. ln twee instanties heeft Stevens geen 'eigen' requisitoir gekregen. Van maatwerk is geen sprake'.

'Maar waar wij -op basis van het dossier terecht- dachten de wind in de zeilen te hebben toen het openbaar ministerie zelÍ al tot een vrijspraak kwam, bleken wij buiten het micro-klimaat van de rechtbank te hebben gerekend. De rechtbank heeft de door interpretaties en aannames opgebouwde scenario's van het openbaar ministerie hartelijk omarmd en er vervolgens een conclusie aan verbonden die zelfs het openbaar ministerie te ver ging'.

'ln hoger beroep heerst gelukkig -tot nu toe- een heel ander klimaat. Wij hebben er vertrouwen in dat u Stevens zult vrijspreken'.



<<0>>

Morgen zullen als het goed is vastgoedman Erik de Vlieger en nog twee andere getuigen worden gehoord voor het Hof in het JCS op verzoek van de verdediging van Dino Soerel.

Bondtehond

dinsdag 29 november 2016

Kantoor Kuijpers & Nillesen vraagt vrijspraak in alle Passage-zaken cliënt Moppie Rasnabe

Dinsdag is door de raadslieden van kantoor Kuijpers & Nillesen het resterende gedeelte voorgedragen van het pleidooi in de zaken tegen cliënt Moppie Rasnabe in overkoepelende Passage-proces. De drie advocaten van Rasnabe droegen afgelopen twee procesdagen beurtelings het onderstaande pleidooi voor. Mohamed 'Moppie' Rasnabe had goed meegelezen, merkte te voorzitter aan het einde op, echter Moppie besloot niets meer op te merken toen Mr. Ruud Veldhuisen hem die gelegenheid gaf. 'Er is al genoeg gezegd', antwoordde de kleine Marokkaan. Daarop sloot het Hof de zitting af. Opmerkelijk: geen één (!) journalist had moeite genomen het pleidooi bij te wonen.

(klik)

In het pleidooi in de zaak Tanta oftewel de dubbele moord op de twee Joegoslavische jongens, de 22-jarige Salim Hadziselimovic en de 19-jarige Djordje Ilic, ook wel de Barbecue-moorden genoemd, bepleitte mr. Jan Hein Kuijpers dat de verklaringen van getuige Malika Nassri niet als bewijs zouden mogen dienen, aangezien Nassri in de ogen van de verdediging volkomen onbetrouwbaar is. De ex-vriendin van de inmiddels aan de ziekte van Huntington overleden verdachte Raymond Verbaan heeft volgens der verdediging zeer inconsistent verklaard en was erg rancuneus ten opzichte van de verdachten. Ze was een stevige drugsgebruiker begin jaren '90 en ging zonder aanwijsbare reden zo tekeer tegen mr. Kuijpers op zitting en stak bepaald niet onder stoelen of banken dat ze een bloedhekel had aan Moppie Rasnabe, Jessy Remmers, Raymond Verbaan en zijn ook aan zijn familieleden, dat haar verklaringen zeer behoedzaam zouden moeten worden benaderd.

Ze gaf de familie de schuld dat haar kindje was afgenomen en op Kuijpers was ze zelfs boos toen bleek op zitting dat de ziekte van Huntington erfelijk was in de mannelijke lijn van een gezin dat getroffen wordt door deze slopende ziekte, dat ze Kuijpers ook bijna verweet dat zij erachter kwam op zitting dat het zoontje van haar en Raymond mogelijk ook ooit deze erfelijke ziekte zou krijgen. Ze had daar kennelijk nooit zo bij stil gestaan. Ze was ooit zwaar mishandeld door Raymond, had in een blijf van mij lijf-huis gezeten en had destijds met de politie gepraat. In de jaren '90 waren haar verklaringen echter geen reden om Rasnabe en Remmers vast te houden. Pas na kroongetuige La Serpe is gaan verklaren in 2007, zijn de stoffige verklaringen van Nassri uit de kast gehaald en heeft men bijna 15 jaar na dato Nassri weer laten verklaren. Niet erg consistent dus, aldus de verdediging.

Hieronder enkele zittingen waar Malika Nassri behoorlijk uit haar dak ging. Haar verklaringen worden door het OM als belastend beschouwd. Of dat stand houdt bij het Hof, betwijfel ik. Zij was wel één van de meest grillige getuigen in het Passage-proces. De voorzitter liet zich nu nog niet in de kaarten kijken, want op de opmerking van Kuijpers dat het Hof vast wel een bepaalde indruk heeft gekregen van deze getuige, antwoordde de voorzitter neutraal: 'Ja, ik heb van iedere procesdeel-nemer wel een bepaalde indruk'

*
Getuige Malika Nassri op zitting in Passageproces: Eerste aanleg + Hoger beroep

EA: 24-9-2009  | 25-9-2009  | 29-9-2009  | 9-3-2010  | 10-3-2010

HB: 12-3-2014

*

Lees hier de pleidooien van Kuijpers en Nillesen in de Passage-zaken van Moppie Rasnabe:

Pleidooi Kuijpers & Nillesen deel 1

Pleidooi Kuijpers & Nillesen deel 2

(Media die citeren uit het pleidooi: graag bronvermelding en/of doorlink, er waren geen andere journalisten aanwezig bij deze zitting)

<<0>>



Bondtehond

maandag 28 november 2016

Pleidooi advocaten Mohamed 'Moppie' Rasnabe: Mrs Kuijpers, Nillesen en Schoolderman

Het kantoor Kuijpers en Nillesen beet maandag de spits af met het eerste pleidooi in Hoger beroep van het liquidatieproces Passage. Mrs. Jan Hein Kuijpers, Mark Nillesen en Fébe Schoolderman droegen beurtelings delen van het pleidooi voor dat ongeveer anderhalf procesdag in beslag zal nemen. Morgen wordt het voortgezet. Hieronder de timeline van mijn Twitter.

(klik)



Dinsdag 29 november verder met het pleidooi van Kuijpers & Nillesen. Het pleidooi van Mr. Stijn Franken in de zaak van Pinny Song is uitgesteld tot nader order. De nieuwe datum wordt nog doorgegeven.

Bondtehond



woensdag 23 november 2016

6e dag requisitoir in Passage met de strafeisen + 'Nou, dat lijkt me eerlijk gezegd ... Heel sterk'

Op dinsdag was de laatste dag van het requisitoir van het OM in Hoger beroep van het liquidatieproces Passage met aan het einde de strafeisen tegen de 10 verdachten. Maar liefst 4 maal levenslange gevangenis-straffen eisten de advocaten-generaal Mrs. Frits Pothumus en Cynthia de Jong tegen Dino Soerel, Jessy Remmers., Mohamed ’Moppie Rasnabe. en Siegfried Saez. Ook een reeks tijdelijke gevangenisstraffen werden geëist. Kroongetuigen Peter la Serpe en Fred Ros hoorden respectievelijk 8 en 14 jaar tegen zich eisen. Tegen Pingy Song (11,5 jaar), Nan Paul de B. (9,5 jaar), Freek Stevens (5,5 jaar) en Sjaak Burger (3 jaar en 3 maanden).



Het Hof besteedde eerst wat aandacht aan het e-mailtje van Peter R. de Vries dat hij zaterdag nog heeft gestuurd ter aanvulling van zijn eerdere e-mail waar ik dinsdag 15 november over schreef. Journaliste Wil Thijssen van de Volkskrant had mijn bericht wél opgepikt en heeft daar dit artikel over gepubliceerd. In de e-mail gaat De Vries dieper in op de bewering van het OM dat hij niet naar waarheid zou hebben verklaard op zitting. De Vries heeft zijn agenda nog eens uit zijn archief gehaald en grondiger gekeken naar afspraken in de week van de Arsenaal-afspraak in Naarden-Vesting. Nu bleek De Vries dat hij op dinsdag 9 november 2004 uitvoerig geluncht heeft in Het Arsenaal en dat was de dag na de vermeende ontmoeting waar volgens het OM Peter la Serpe (die dat als kroongetuige verklaart), Jessy Remmers, Peter R. de Vries en Holleeder bij aanwezig zouden zijn geweest. De Vries houdt het OM maar voor dat het wellicht mogelijk is dat het personeel 3 jaar na dato in 2007 deze afspraak door elkaar heeft gehaald met de vermeende afspraak, die in werkelijkheid (zonder dat Holleeder daar bij was) in Brasserie Chefs heeft plaatsgevonden. De Vries vertelt de AG's dat hij daar op 9 november 2004 was voor de  officiële lancering van het tijdschrift 'Must Magazine' op 10 november 2004, waarvan hij een van de gezichten was. Hier een kopie van een internet-artikeltje van het reclamevakblad 'ADFORMATIE' . Ook stuurt De Vries de cover met o.a. zijn foto.

(klik)

Mr. Nico Meijering deed n.a.v de nieuwe inzichten in de e-mail opnieuw een verzoek Peter R. de Vries op te kunnen roepen als getuige. Het OM kreeg gelegenheid op het verzoek te reageren en AG Cynthia de Jong stelde het allemaal niet zo stellig te hebben gezegd in het requisitoir. Daar zijn de meningen nogal (erg) over verdeeld en Meijering noemde het schijnheilig van het OM om nu te zeggen dat men De Vries geen leugenachtige en/of meinedige getuige heeft genoemd. Dat vindt De Vries en ook de verdediging wel degelijk. Nu stelt het OM dat De Vries zich de afspraak waar Holleeder al dan niet bij aanwezig zou zijn geweest niet meer goed te kunnen herinneren. Hij zou niet stellig hebben beweerd dat Holleeder helemaal niet bij die afspraak aanwezig was. Met andere woorden, leugenachtigheid of meineed zou men De Vries niet hebben willen verwijten. In een toegezonden verklaring van De Vries bij de politie zegt De Vries over de vermeende aanwezigheid van Holleeder: 'Nou, dat lijkt me eerlijk gezegd ... Heel sterk'.

(Verbalisant: dikgedrukte tekst / Peter R. de Vries: dungedrukt)

(klik voor groter)


Even verderop zegt Peter R. de Vries:



Zijn e-mail van 19 november sluit Peter R. de Vries af met de volgende suggestie:

'Dit doet bij mij de volgende vraag rijzen, die ik maar voorzichtig formuleer: 


Is het geheel uitgesloten dat de door u opgevoerde ober zich misschien één dag vergist, als hij nota bene jaren later (in 2007) naar mijn aanwezigheid wordt bevraagd en zich dan meent te herinneren dat ik die dag in het Arsenaal heb geluncht? Of zou het kunnen dat twee verschillende, opeenvolgende dagen – maandagmiddag 8 november en dinsdagmiddag 9 november – drie jaar later  in zijn herinnering zijn samengesmolten?

Dit klemt temeer omdat hij (de ober - red.) – voor zover ik weet – niet heeft verklaard dat hij een en ander nog goed weet, omdat hij mij 'een dag later wéér heeft gezien', toen ik prominent aanwezig was op een lunch voor de lancering van een tijdschrift.

Voor het geval u wéér zegt dat het nogal 'ongeloofwaardig' is dat ik nu 'ineens' met deze informatie aan kom en zich in een eventuele repliek de vraag stelt waarom ik daar 'niet eerder mee ben aangekomen?' het volgende:

Toen ik in 2007 door de politie werd gehoord over de 'Arsenaal ontmoeting' en toen op eigen initiatief mijn oude agenda heb opgezocht en nageplozen, was ik louter gefixeerd op de datum van maandag 8 november 2004 en heb ik eigenlijk niet of nauwelijks naar de rest van de week gekeken aangezien ik niet kon vermoeden dat er later hierover een controverse zou ontstaan. Ik heb mijn agenda toen weer in archief-opslag teruggezet en nooit meer ingekeken. Nu u echter in uw requisitoir de afspraken met Aleyna Wassink er bij haalde, wilde ik een en ander naslaan en heb derhalve mijn agenda opnieuw opgezocht en toen viel mij meteen op dat ik op dinsdag 9 november heb geluncht in Het Arsenaal. Dat lijkt mij van belang voor de waarheidsvinding.'

(einde e-mail.)

Uiteindelijk besloot het Hof na een beraad van een kwartier het verzoek van de verdediging toch weer af te wijzen. Nu omdat het Hof kennelijk meegaat met de veronderstelling van het OM dat De Vries het zich allemaal niet zo goed meer kon herinneren. Men twijfelt dus aan het (doorgaans messcherpe) geheugen van Peter R. de Vries. Hij zou zich amper meer kunnen herinneren dat hij met een van de hoofdpersonen uit zijn boek: 'De ontvoering van Alfred Heineken', die hij toch behoorlijk goed kent, daar in Het Arsenaal zou hebben gezeten. De veelbesproken ontmoeting waar La Serpe over beweert dat Jessy Remmers om klussen (nog te plegen liquidaties) zou hebben gevraagd aan Holleeder en deze gezegd zou hebben: 'Ga maar naar Dino, die heeft er genoeg'...

Persoonlijk geef ik niet zo graag mijn mening over dit soort prangende vraagstukken, maar ik wil toch wel stellen dat het Hof beter wel een uurtje had kunnen uittrekken om Peter. R de Vries alsnog op te roepen om iedere twijfel weg te nemen. Nu blijft het een heikel punt en heeft Soerel het gevoel dat het OM hem koste wat kost veroordeeld wil zien, ook al wijst alles erop dat deze bewering van kroongetuige Peter la Serpe niet waar kán zijn. Het Hof gaat tenslotte ook Erik de Vlieger na de voordracht van het requisitoir nog horen op de zitting van 6 december.

Ik lees net dat Korterink aka De Misdaadjournalist er ook iets over schrijft. Beter kan ik het niet verwoorden. 

Slechts één maar-tje. Korterink schrijft: 'Het levenslang tegen Jesse Remmers, Moppie Rasnabe en Siegfried Saez zal ongetwijfeld grotendeels standhouden, de spanning zit ‘m in Dino Soerel'.

Dat 'ongetwijfeld' mag dan in de opinie van Korterink zo zijn, die niet zo vaak aanwezig was bij het Passage-proces als mij en heel veel gemist moet hebben, echter in geval van een kroongetuige die mogelijk keihard zit te liegen over een van de heetste hangijzers in het Passage-proces, deze Arsenaal-bewering, hoe kun je er dan zo zeker van zijn dat La Serpe het OM niet op meerdere punten de waarheidsvinding een handje heeft geholpen in voordeel van het OM dat zo graag veroordelingen wil? Een kroongetuige MAG nou eenmaal niet liegen volgens zijn deal. Hoe graag je ook wilt dat vermeende moordenaars ook in Hoger beroep veroordeeld worden. En laten we eerlijk wezen, in de 9 jaar liquidatieproces zijn er echt wel meer vraagtekens te plaatsen bij verklaringen van La Serpe en misschien nog wel meer bij die van kroongetuige Fred Ros. Deze laatste is immers pas gaan verklaren na jaren dossierkennis te hebben kunnen vergaren. Is dat wel zo eerlijk? Is het uit te sluiten dat hiaten in de verklaringen van La Serpe door Ros bewust zijn opgevuld met leugens? Ik durf in dit proces zo langzamerhand nergens mijn hand meer voor in het vuur te steken.

Tijdens het requisitoir heb ik wat getwitterd, hier:




Maandag gaat het eerste pleidooi plaatsvinden. Dan zullen volgens een Tweet van Mr. Jan Hein Kuijpers 3 advocaten pleiten in de zaken van Mohamed 'Moppie' Rasnabe.


Nieuwe Passage-schema (klik)


Bondtehond




dinsdag 15 november 2016

'Ik vind dit ongelofelijk, is dit waarheidsvinding?'

Dinsdag werden de requisitoiren in de zaken Agenda (liquidatie Kees Houtman) en Perugia (liquidatie Thomas van der Bijl) voorgedragen. Twee journalisten waren maar aanwezig: Sakia Belleman en ikzelf. Het OM stuurt de requisitoiren ook op aan journalisten. Echter op zitting bleek ook een en ander. Onder meer dat Peter R. de Vries op z'n zachtst gezegd 'not amused' is over het feit dat het OM hem verwijt meinedig te hebben verklaard. Weliswaar niet direct gebruik makende van het woord meineed, maar Peter R. de Vries heeft als reactie op het requisitoir een niet mis te verstane e-mail gestuurd aan OM. En gelijk ook maar een kopie daarvan aan de verdediging. Mr. Nico Meijering verzocht naar aanleiding van deze e-mail Peter R. de Vries dan ook meteen op te roepen als getuige, echter het Hof wees dat verzoek af.


Het OM ging er als het ware voor liggen want men blijft erbij dan wel kennis genomen te hebben van het standpunt van De Vries, maar te blijven bij het ingenomen standpunt in het requisitoir. Uiteindelijk besloot het Hof het verzoek af te wijzen omdat: 'wat verschillende getuigen verklaren niet dragend is'.

Het is ook mogelijk dat het Hof wellicht reeds voldoende heeft aan de uitleg van Peter R. de Vries, liep ik te prakkiseren. Die laat geen spaan heel laat van hetgeen AG Cynthia de Jong in het requisitoir beweert op dit punt. Ongetwijfeld horen we daar nog wel wat over. Ik kan me niet voorstellen dat Peter R. de Vries er geen woord meer aan vuil maakt. Zijn integriteit wordt min of meer toch te grabbel gegooid, terwijl hij aan officier van justitie Mr. Betty Wind toch uitvoerig heeft zitten verklaren. Die verklaring heb ik al een poosje in mijn bezit omdat ik er kortgeleden nl. wat vraagjes over wilde stellen aan De Vries en heeft me daarop zijn verklaring toegezonden. Daar blijkt toch zonneklaar uit dat Holleeder niet aanwezig was in Naarden-Vesting tijdens de afspraak die hij had met Jessy Remmers en Peter la Serpe. Sterker nog, ze hebben helemaal niet bij Het Arsenaal gezeten, maar zijn vrijwel meteen lopend vertrokken naar een andere horecagelegenheid in de buurt. Dat wilde La Serpe graag omdat hij het (onterechte) vermoeden had dat er mogelijk reeds verborgen camera's zouden zijn geïnstalleerd in Het Arsenaal. Uit eerdere correspondentie met De Vries bleek dat het gezelschap naar Brasserie Chefs in Naarden is gelopen om daar hun conversatie voort te zetten.

Maar goed, om nu even bij de kern te blijven: Het OM heeft volgens Mr. Meijering in de Hoger beroep-vijvers lopen vissen in tapgesprekken en daarin wordt gesproken over bij 'Ome Jan' afspreken.
Om annemelijk te maken dat Holleeder wel degelijk bij de bespreking met La Serpe was in het Arsenaal schrijft AG De Jong in haar requisitoir:

'Wij merken op dat het Arsenaal van Jan des Bouvries is, daarin is zijn woonwinkel. In datzelfde pand is later ook het restaurant van Fagel gevestigd, waar de ontmoeting is geweest. De verwijzing 'Ome Jan' slaat gezien de datum die wordt genoemd, op het Arsenaal'.

En in de volgende alinea's stelt ze dat uit tapgesprekken regelmatig is gebleken dat Peter R. de Vies met Holleeder bij 'Ome Jan' afsprak. Vervolgens komt ze dan tot de conclusie:

'Holleeder heeft, gehoord als getuige in Passage, verklaard dat hij in 2004 voor het laatst in het Arsenaal is geweest. Hij kwam alleen met vrouwen bij het Arsenaal, dat weet hij absoluut zeker. Hij weet ook zeker dat hij nooit met De Vries in een café heeft gezeten, dus ook niet in Naarden-Vesting. Holleeder heeft op dit punt niet naar waarheid verklaard. Uit de gesprekken met De Vries die in hoger beroep zijn gevoegd blijkt dat hij in 2004 regelmatig afspraak bij het Arsenaal. Wij merken op dat De Vries in zijn verhoren bij de politie, bij de RC en als getuige op de zitting in Passage, waar het ging over zijn contacten met Holleeder, waar en of hij Holleeder ontmoette, en met welke frequentie, duidelijk niet het achterste van zijn tong heeft laten zien'.

Er BLIJKT dus op basis van die afgeluisterde gesprekken, zo stelt De Jong, dat Holleeder regelmatig afsprak bij het Arsenaal.

En op pagina 97:
'Maar dat is niet waar: uit de overlegde tapgesprekken is gebleken dat Holleeder en De Vries wél contact hebben gehad over een ontmoeting in het Arsenaal op 8 november 2004'.

En ook:
'Ze hebben afgesproken elkaar te ontmoeten op 8 november 2004 om kwart voor twee, twee uur in het Arsenaal'.

En op pagina 98:
'De Vries zegt de afspraak die hij met Holleeder had gemaakt voor die zelfde dag, niet af. Die afspraak is gewoon blijven staan. De Vries wist dus dat hij Holleeder die dag in het Arsenaal zou ontmoeten, dat had hij nota bene zelf met hem afgesproken'.

De Vries schrijft:
'Er is op grond van dit voorgaande maar één conclusie mogelijk: Peter R. de Vries is onbetrouwbaar, heeft onwaarheid gesproken en in feite dus meineed gepleegd.

Ik maak aan het bovenstaande nogal wat woorden vuil, omdat u op basis van een simpele aanname ('Ome Jan' = Arsenaal: dus De Vries liegt) een enorme uitglijer heeft gemaakt. Uw aanname is speurwerk-van-de-koude-grond. De wijze waarop u een en ander aan elkaar knoopt heeft mij geschokt en doet mij eerlijk gezegd twijfelen aan uw intenties. Het punt is namelijk dit: Met 'Ome Jan' wordt helemaal niet 'Het Arsenaal' bedoeld. Waarom heeft u mij niet gewoon even gebeld en gevraagd: 'Je hebt het over 'Ome Jan', wat bedoel je daar eigenlijk mee? Als u dat had gedaan, had ik geantwoord: 'Ome Jan' is het motel JANTabak op de grens van Bussum en Naarden. Een heel andere lokatie dan 'Het Arsenaal'!'

Vervolgens legt De Vries uit aan AG's mrs. De Jong en Posthumus dat Jan Tabak een vaste journalistieke 'hang-out' van hem geweest, waar hij talloze malen heeft afgesproken met Cor van Hout, Willem Holleeder en anderen. Niet in Het Arsenaal. Er is daar geen misverstand over mogelijk wat De Vries betreft: 'U had dit zo kunnen checken: het personeel in Jan Tabak wist heel goed dat ik daar altijd afsprak en zij kenden ook Willem Holleeder.'

Hij sluit zijn e-mail af met:
'Kortom: u heeft mijn integriteit lichtvaardig in twijfel getrokken op grond van een onjuiste veronderstelling. Elke afspraak waarbij sprake was van 'Ome Jan' heeft plaatsgevonden bij Jan Tabak en nergens anders! U refereert in uw requisitoir graag aan wat obers hebben verteld. Welnu, ik daag u uit mijn verhaal over Jan Tabak te checken bij het personeel aldaar. Dan zult u zien dat ik gelijk heb en dat uw conclusies op dit punt derhalve op drijfzand berusten.

Het lijkt mij dat alle betrokkenen er recht op hebben dat dit gecorrigeerd wordt. Ik vrees echter dat u niet verder zal gaan dan een halfslachtige mededeling dat 'volgens Peter R. de Vries' met 'Ome Jan' niet Het Arsenaal wordt bedoeld, maar een andere horeca-gelegenheid: waarvan akte. Don't mix me up with facts… I already made up my mind…

Als u de indruk heeft dat ik gepikeerd bent over deze gang van zaken, dan heeft u dat goed gezien. Ik vind dit ongelofelijk. Is dit waarheidsvinding???
'

Bron: E-mail Peter R. de Vries

Ja, wat moet je hier verder nog aan toevoegen? Het laatste woord zal er nog niet over gesproken zijn, vermoed ik. Laten we maar snel wat Tweetjes gaan lezen. We moeten niet vergeten dat vandaag de belangrijke requisitoiren van zowel deeldossier Agenda als Perugia zijn voorgedragen door het OM. En nog een stuk over de bedreigde getuigen en tot slot de poging op Atilla Önder.





Bondtehond


zondag 13 november 2016

Jessy Remmers schrijft in gevangenschap tweede boek: 'Beyond The Truth of Life part II'

Wat veel mensen waarschijnlijk nog niet weten, is dat Jessy Remmers de activiteiten van stichting Unipax geheel uit eigen zak financiert en dat doet met de opbrengst van door hem geschreven boeken. Tijdens de zitting van donderdag, bijna aan het einde, heeft Jessy Remmers mij als enige nog aanwezige verslaggever een gesigneerd exemplaar van 'Beyond the Truth of Life - part 2' gegeven, die hij in de week daarvoor ook reeds aan de Raadsheren van het Hof en de Advocaten-Generaal van het Openbaar Ministerie had verstrekt. Andere journalisten waren namelijk al niet meer aanwezig. Het was eigenlijk alleen de eerste dag van de requisitoirs even druk met journalisten van bekende media.


De inhoud van het Engelstalige boek is gedeeltelijk fictie. Maar de hoofdpersoon heeft dezelfde principes en wijze van denken als de schrijver. Voor een groot deel is het gebaseerd op eigen ervaringen. Het omvat humor, drama, romantiek, wijsheid en actie, waaronder (pogingen tot) liquidaties. Enige intelligentie om het allemaal goed te kunnen volgen is echter wel vereist.


aka 'Jessy' Remmers


Beyond the Truth of Life

Part II


(klik voor groter)


The 7th Bosatsu

The sequel is written from the viewpoint of Enrique. That could be expected from the end of Part 1, and also that he has to participate in the assignment to finish one of the biggest present problems in the world; that of North Korea. How to prevent a nuclear missile attack from North Korea, and so World War 3 as well? It’s the biggest operation of The Bosatsu Mission Force so far, and Enrique has to do the hardest part of it, while he’s still a rookie. But he’s the only male member of the team who speaks Korean. Containing humor, drama, romance, action, suspense and, above all, valuable knowledge and divine wisdom, the novel takes the reader through a mind-blowing adventure.
Bondtehond

vrijdag 11 november 2016

4e dag requisitoir Hoger beroep liquidatieproces Passage

Vrijdag was weer een lange zittingsdag in het Passage-proces met de reeks requisitoiren rondom de '93-zaken. Aanwezig waren verdachten: Nan Paul de B., Freek Stevens, Pinny Song, Dino Soerel, Jesse Remmers en Moppie Rasnabe. Het eerste requisitoir was van de zaak Tanta, oftewel de dubbele moord op een parkeerplaats naast de Ouderkerkerplas bij Ouderkerk a/d Amstel. De ouders van Samir Hadziselimovic waren vanuit Australië overgekomen om hun slachtofferverklaring zelf voor te lezen. Tussen de regels door kon je wel een hoop wrok richting eigenlijk alles en iedereen, ook de Staat en instanties, maar vooral de verdachten merken.

Tony Vaz aka 'Raps' - Moppie Rasnabe - Jessy Remmers

In verband met de zaak Cobra was de zuster van Anne de Witte vanuit België naar het JCS gekomen en zij volgde zaak aandachtig. Was een aardige vrouw die ik even sprak in de pauze. Bleek dat ze niet geweten heeft dat Henie Shamel in de drugshandel heeft gezeten en dat ze de dood van haar zuster ook beschouwd als toevallig op het verkeerde moment op de verkeerde plek en dat de moord eigenlijk niet bedoeld was voor haar zus.

Ik heb ook vandaag weer mee getwitterd. Op momenten ging dat wel goed, andere momenten gaat de voordracht best snel en krijg je niet echt een goede samenhang. Wellicht dat twee timelines beter te volgen is. Saskia Belleman was er ook weer vandaag, dus haar timeline zal ik ook hieronder neerzetten. Sowieso tik ik iets langzamer met mijn iPhone. Met een iPad gaat het allemaal wat sneller.






Dinsdag gaat het requisitoir van het OM verder. Hier alvast het programma:

                                                      (klik voor groter)


Bondtehond

donderdag 10 november 2016

3e dag requisitoir Hoger beroep liquidatieproces Passage

Op de extra ingevoegde zittingsdag van donderdag kwamen verschillende onderwerpen aan de orde, zoals de overeenkomst met Fred Ros, de toezeggingen aan Ros, de proceshouding van Dino Soerel, de proceshouding van Moppie Rasnabe en deeldossier Indiana. Deze zaak gaat om de poging tot moord op Russel Jones aka Tony Vaz aka Raps, die aan het IJsbaanpad bij Spothallen-Zuid in Amsterdam-Zuid werd neergeschoten. Vaz wist echter gewond te ontkomen door in een sloot te springen. Lees onder het Twitterverslag. Het schrijven van gedetailleerde verslagen na de zitting begon me soms een beetje op te breken, vandaar dat ik ook nu ook weer het even hou bij een Twitterverslag. Dank u voor het begrip. Morgen worden onder meer de '93-zaken behandeld. (zie foto's slachtoffers onderaan)




Slachtoffers '93-zaken:
(klik voor groter)


©
                                                                   ©
Morgen om 9:30 gaat het Passage-proces verder met het requisitoir. Aan de orde zullen komen onder andere de zg. '93-zaken. Zie verdere programma boven.


Bondtehond


woensdag 9 november 2016

2e dag requisitoir Hoger beroep liquidatieproces Passage

De tweede dag van het requisitoir van het OM is een feit. Al veel minder druk kwa aanwezige OMers, advocaten en journalisten als op de eerste dag, droegen advocaten-generaal Mrs. Postumus en De Jong diverse deel-requisitoirs voor. Nu al bleek dat er een extra dag nodig is om het enorme requisitoir voor 22 november, de dag waarop de eis zal worden geformuleerd, in het zittingsschema in te passen. Dus donderdag as. zal een extra zittingsdag worden van het Passage-proces in het JCS. Zoals gezegd zal ik minder schrijven aankomen de tijd omdat er ook andere journalisten aanwijzig waren en er getwitterd is. Zie onder timelines van Sakia Belleman en mezelf.



Even naar beneden scrollen en lezen maar.


maandag 7 november 2016

1e dag requisitoir Hoger beroep liquidatieproces Passage

Vandaag trapte het OM af met het eerste requisitoir in een reeks van 5 op verschillende zittingsdagen. Omdat er weer voldoende journalisten aanwezig waren, hou ik het even bij hetgeen ik getwitterd heb vandaag. De rechtszaal was voor de verandering weer eens afgeladen vol met advocaten, van iedere verdachte, de verdachten Jessy Remmers, Dino Soerel en Moppie Rasnabe zelf en een hele stoet aan OMers en journalisten. Mooi om te zien. Het lijkt me dat er genoeg over deze dagen geschreven wordt. Saskia Belleman van De Telegraaf twitterde, maar ook Wil Thijssen van De Volkskrant en ongetwijfeld nog wel wat andere aanwezige journalisten.

Advocaten-generaal mrs. Frits Posthumus en Cynthia de Jong

Morgen verder....

Bondtehond

woensdag 2 november 2016

'De heer De Vlieger zet me nu een beetje neer als leugenaar'

Dinsdag 1 november stond op het Passage-schema gereserveerd voor de 3D-presentatie in de zaak Houtman. Eerlijk gezegd dacht ik dat het om de telecomgegevens zou gaan, maar het bleek om de plaats-delict van de Kees Houtman-liquidatie te gaan in de zaak Agenda. Verdachten: Jessy Remmers, Dino Soerel, Sjaak Burger en Peter la Serpe. Alleen Soerel en Remmers waren aanwezig. In de extra beveiligde rechtszaal in het JCS was het projectiescherm opgesteld achter de raadsheren van het Hof en op de eerste rij zaten twee technische rechercheurs van de politie die de computer bedienden en de presentatie afspeelden op het scherm. Het bleek echter dat door het sterke licht in de zaal de presentatie achterin de zaal niet goed te volgen was. Het Hof besloot daarom de presentatie voort de zetten in een andere rechtszaal iets verderop, maar wel aan dezelfde loopgang gelegen.

Apkenstraat - Purmerend

Het was een mooie presentatie, gemaakt met speciale software en de presentatie was opgebouwd in een aantal fasen van te weergeven details. De politie heeft met speciale 360-camera's de PD van alle kanten gefilmd, zo konden de kijkers de blikvelden van getuigen van iedere invalshoek bekijken. We zagen o.a de blikvelden van Gillian en Maria Houtman vanuit de keuken, maar ook van overburen. De technici konden het gezichtsveld van een denkbeeldig "poppetje" als het ware door het hele beeld op het scherm laten "wandelen" en zonodig ook weer draaien en van hoogte veranderen. Gekleurde bolletjes gaven de locaties aan van waar de speciale camera's hadden gestaan. Ieder blikveld gaf precies aan wat men kon zien vanaf welke locatie dan ook binnen en rondom de PD Houtman aan de Johan Braakensiekhof.

Daarna werden de schietproefen getoond. Er werd geschoten met een Kalashnikov en een Glock, de gebruikte wapens bij de liquidatie. De Kalashnikov werd zowel semi-automatisch als automatisch afgevuurd. Van het wapen dat gebruikt is, is bekend dat het alleen semi-automa-tisch afgevuurd kon worden omdat het automatisch schietmechanisme onklaar was gemaakt bij het gebruikte wapen. De wapens werden achtereenvolgens afgevuurd, maar ook tegelijkertijd. Ik meen dat dit te maken had met het geluid van de wapens. Mr. Meijering vroeg of het geluid harder kon, zodat de aanwezigen het geluid van de Kalashnikov goed konden horen. Het kaliber afgeschoten met de Glock was .45 ACP en met de AK 7.62 x 39 (lichtspoormunitie). Ook dat werd getoond in de presentatie, lichtspoormunitie bij daglicht en in het donker afgevuurd.

Opmerkelijk vond ik de opmerking dat de technische recherche expliciet heeft gezegd dat vanaf de positie die La Serpe had aangegeven van waar hij zou hebben geschoten volgens een technische rechercheur onmogelijk was, gezien hoe de kogelinslagen in de voor het huis van Houtman geparkeerde Combo terecht zijn gekomen.

Mr. Nico Meijering stelde de heer Lucassen van de technische recherche een aantal vragen.
Meijering: Klopt het dat de 3D-presentatie is gelegd naast hetgeen de heer La Serpe en anderen hebben verklaard?
Hr. Lucassen: Ja, dat klopt.
Mr. Meijering: kunt u nog aangeven welke verklaringen van welke getuigen?
Het OM wees op een lijstje getuigen in de erbij verstrekte documentatie.
Meijering vroeg na nog een aantal vragen ook nog het beeld vanuit een aantal posities nog eens te laten zien. Dat was wel mogelijk, aldus het OM, dus werd na een korte pauze, waarin het beeld door de technici van de recherche weer werd klaargezet, opnieuw getoond op het grote videoscherm achter de raadsheren van het Hof. Bij requisitoir en pleidooi zullen de procespartijen er uitgebreid op terugkomen.

Persoonlijk vind ik zo'n presentatie wel mooi om te zien. Super zelfs op momenten, echter ik vraag me toch af wat nu echt de toegevoegde waarde is?  Met name voor de bewijslast bij een verdachte als Jessy Remmers die pertinent ontkent terplekke te zijn geweest.  En waarvan ook geen technisch bewijs in de vorm van DNA of vingerafdrukken is gevonden om maar een dwarsstapje te noemen, terwijl hij beweert dat La Serpe zelf ook helemaal niet aanwezig was op de plaats-delict ten tijde van de liquidatie...  We gaan zien hoe het Hof de presentatie zal interpreteren. Mr. Sander Janssen vroeg wel aan het Hof daar alvast iets over te zeggen, echter het Hof wilde er nu nog geen uitspraak over doen nu het nog onderwerp van debat is, daar kwam het in grote lijnen op neer.

Soerel en zijn verdediging verzochten het Hof om vastgoedman Erik de Vlieger en twee andere getuigen te kunnen horen op zitting i.v.m een recent verhoor van De Vlieger door de recherche. Het OM is kortgeleden nog met aan het dossier toegevoegde stukken gekomen en Meijering kreeg de indruk dat het horen van De Vlieger over een verbouwing van een huis van Soerel enkel tot doel had zijn cliënt als onbetrouwbaar neer te zetten. Erik de Vlieger zou nogal geagiteerd hebben gereageerd tijdens het verhoor en dat is ook wel begrijpelijk ook gezien zijn verleden waar hij ook met justitie te maken kreeg, aldus Meijering, en liever had Soerel dit verhoor niet gedaan, maar er moeten toch wat feiten rechtgezet worden. Soerel begrijpt heel goed dat Erik de Vlieger niet geassocieerd wil worden met hem, hij is een gerespecteerd zakenman, maar De Vlieger zou wel iets met een verbouwing van een huis waar de ex van Soerel woonde of ging wonen te maken gehad. Dat had Imca gedaan volgens Soerel. Melbouw kwam eerst, maar dat duurde heel lang. Toen heeft ene Marcel het gedaan, maar de eerste verbouwing door Imca. "Het kan zijn dat De Vlieger zich dat niet meer kan herinneren, maar ik ben drie keer bij hem thuis geweest en drie keer op z'n bedrijf", aldus Soerel. "Hij kan echt niet zeggen dat er nooit contact is geweest. Daar ziet ook het verzoek op van de heer Meijering, want de heer De Vlieger zet me nu een beetje neer als leugenaar".

Het Hof ging over het verzoek in beraad en besloot dat Erik de Vlieger, ene Henry Bernhard en ene Filipo gehoord moesten worden, Eerst om 9:30 Bernhard, dan om 11:00 Filipo en tot slot Erik de Vlieger om 13:30 's middags. Het is op zich wel opmerkelijk dat de requisitoiren maandag 7 november reeds beginnen en dat in deze fase van het proces nog een getuigenverhoor zal plaatsvinden. Het Hof acht het dus wel van voldoende belang dat er nog gelegenheid komt om duidelijkheid te scheppen. Het OM komt er kennelijk in requisitoir uitgebreid op terug en dus moet de verdediging wel de kans hebben verweer te voeren tegen de zo laat nog ingebrachte stukken.

Het doel van het OM is wel duidelijk, men wil het vermeende contact tussen Soerel en Holleeder aantonen. Soerel heeft meermaals verklaard dat hij en Holleeder weinig contact hadden. Het OM zegt dat het belang ziet om aan te tonen dat verklaringen van Soerel niet kloppen. Er waren meerdere panden geregeld door Endstra, in dat verband moeten we het zien volgens OvJ Mr. Posthumus.

Op maandag 7 december as. trapt het OM af met het eerste requisitoir om 9:30 in het JCS.

Zie hier de indeling van het requisitoir (klik op afbeelding) :

Bron: Openbaar Ministerie

Bondtehond

dinsdag 27 september 2016

'Het voelde alsof ik in een levende nachtmerrie was beland'

De nabestaanden van Kees Houtman, zijn vrouw Maria, zoon Joey en dochter Gillian hebben maandag in het Passage-proces gebruik gemaakt van hun spreekrecht bij monde van hun advocaat. Zij waren dus niet zelf naar het JCS gekomen, maar lieten de vrouwelijke advocaat Mr. E. Hulst en ene Menno van Slachtofferhulp hun verklaringen voorlezen voor het Hof. De afgelopen elf jaar na de moord op hun man en vader is een zeer moeilijke periode geweest, dat bleek wel uit de verklaringen die voor ieder van de gezinsleden afzonderlijk werd voorgedragen. Hun leven is dusdanig op de kop gezet, dat ze buiten het zware en emotionele verlies van hun naaste en geliefde ook financieel een flinke klap te verduren hebben gekregen. In totaal eisen zij 455.000 euro schadevergoeding. Aanwezig van de verdachten waren alleen Dino Soerel en Jessy Remmers.

Kees Houtman 20 dec. 1959 - 2 nov. 2005 (RIP)

Deze Menno was pas na zoveel jaar ingezet om de familie Houtman enigzins steun te geven. Dat deed hij met verve, want op een gegeven moment kon je de betrokkenheid bij dit dossier Houtman bijna aan de emotie in zijn stem horen. Ik begreep uit de woorden van de familie Houtman dat de hulp de eerste jaren ver te zoeken was en pas veel later op gang gekomen is. Ik zal de verklaring van zoon Joey eruit pikken, omdat hij erg goed onder woorden heeft gebracht wat de moord op zijn vader met hem en de andere gezinsleden heeft gedaan.

Als eerste las advocate Mr. E. Hulst ook deze door Joey Houtman zelf-geschreven tekst voor. Uit de verklaring van Joey blijkt zonneklaar dat zijn leven als het ware is gestopt op die 2e november in 2005. Hij zat in een restaurant en werd gebeld door zijn zusje Gillian dat hun vader was neergeschoten. Joey voelde kippenvel over zijn hele lichaam en kreeg de nare smaak van bloed in zijn mond. Hij snelde zich naar huis. Wat er daarna gebeurde, is met geen pen te beschrijven. Het begon al op straat in de wijk waar hem bruut en gevoelloos werd medegedeeld: "Nee, hij is dood" door een politieagent op straat. Zijn wereld stortte op dat moment in. Anderhalf uur heeft hij nog in de kou en de regen moeten staan wachten voor hij hun huis aan de Johan Braakensiekhof eindelijk binnen mocht. Wat hij binnen aangekomen allemaal aantrof, was onbeschrijfelijk. Overal lag bloed. Hij was doodsbang en geloofde niet wat er gebeurd was. Vijf dagen later op 10 november werd zijn vader begraven en een dag later was Joey jarig. Toen besefte hij dat hij zijn vader nooit meer zou zien met z'n verjaardag. Dat was altijd een leuke dag, maar er zal voortaan altijd een schaduw over die dag zijn geworpen. Net als met alle andere leuke dagen, Sinterklaas, daarna zijn vaders verjaardag op 20 december*, Kerst, Nieuwjaar, al deze dagen zijn verpest wat er toen in die periode is gebeurd. Ze deden altijd leuke dingen samen, maar in plaats van zich vrolijk te voelen, wordt hij nu niet goed...

*(Op de wikipedia over Kees Houtman staat overigens zijn geboortedatum verkeerd aangegeven, nl. 2 november 1959. Beide kinderen van Houtman hadden het echter over 20 december. - red.)

De ellende die Joey daarna beschrijft is ongelooflijk (maar ongetwijfeld waar). Het begon bij de banken die ineens niets meer met het gezin te maken wilden hebben en hun geld vrijwel meteen kwamen opeisen.
(Zou graag eens willen weten welke gutmenschen van welke hypocriete roof- en plunderbank(en) daar nu weer achter zitten die ongetwijfeld zelf alleen bestaansrecht hebben omdat ze met miljarden Staatssteun overeind zijn gebleven nadat ze een kredietcrisis van jewelste hadden veroorzaakt met hun graaicultuur...- red.)

Joey: "Er werd gezegd dat ze al hun geld terug wilden hebben omdat wij verwikkeld waren in een criminele zaak en ze wilden geen zaken doen met criminelen. Alles moest direct geregeld worden. Toen  mijn vader wegviel, viel daarmee ook de grootverdiener weg. We zagen ons inkomen slinken naar 15%. Panden en andere bezittingen moesten verkocht worden zodat we schulden konden betalen. Natuurlijk bracht dit een enorme stress met zich mee. Buiten het feit dat we kapot van verdriet waren, plus het proces dat zwaar op ons drukte, kwam de stress om het geld er bovenop. Het voelde alsof ik in een levende nachtmerrie was beland".

Ook zijn sociale leven had er zwaar onder te lijden beschrijft Joey. Vriendjes had hij niet meer, want de jongens waar hij mee omging, waren zoontjes van mensen die de meest verscrikkelijke dingen met zijn vader hadden uitgehaald. Hij vond het heel erg dat hij niet meer wist hoe hij met ze om moest gaan. Verder bleven mensen die dagelijks langskwamen weg, die zagen ze niet meer. Ze waren bang.

Ook Joey was bang. Hij had geen vader meer, geen vrienden meer en daarvoor in de plaats kregen ze alleen maar problemen en schulden. Hij voelde zich heel erg alleen en in de steek gelaten. Hij wist niet meer wat hij moest doen. Vanaf dat moment stopte zijn leven. Alles ging op de automatische piloot.

Zijn moeder Maria Houtman heeft Justitie zoveel mogelijk proberen te helpen, wat enorm zijn tol heeft geëist. Elke keer kwamen er politiemensen om haar te begeleiden naar de rechtbank en elke keer moest hij maar hopen dat ze terugkwam. Als ze dan terugkwam, was zijn moeder 4 a 5 dagen ziek van alle spanning.
Joey Houtman: "Als je moeder, iemand waar je veel om geeft, die samen met je zusje nog de enige is die je hebt kwa gezin, als je haar in foetushouding naast de wc ziet liggen, ziek van de spanning en misselijkheid, dan ga je kapot van binnen, dood van binnen, dan kun je niet begrijpen waar je in bent beland, dat dit kan gebeuren... Het enige wat ik kon, was mijn moeder weer opvegen samen met mijn toen 14-jarige zusje. Dit was zo'n zware taak voor kinderen wiens vader op de meest verschrikkelijke manier is weggehaald. Het was ontzettend zwaar voor ons om te voelen wat dat doet en heeft gedaan met ons. Daarbij speelde angst ook een hele grote rol in ons leven. Mijn moeder heeft vertrouwelijke documenten overlegd aan Justitie en deze documentatie is gelekt en daarna gewoon gepubliceerd. Kunt u zich voorstellen hoe bang je dan bent? Wat mensen niet beseffen is dat iedereen die er iets mee te maken had nog vrij rondliepen. Als zij kwaad hadden gewild, dan zou dit ook gebeuren. En het gebeurde ook. Maanden later met een goede vriend van de familie, ome Thomas. (van der Bijl - red.) Ook hij is weggemaaid van familie en vrienden en iedereen die hem dierbaar was. Hierdoor werd mijn angst werkelijkheid en durfde ik al helemaal niet meer te praten. De eerste periode kreeg het proces veel aandacht en stond mijn vader veelvuldig in de tabloids. Ik weet dat hier niets aan te doen is, maar het doet ontzettend veel pijn. Mensen die kranten lezen, hebben al direct een verkeerde mening over je. Ik ben al bij voorbaat veroordeeld door de maatschappij, terwijl wij aan het eind van de dag ook maar gewoon mensen zijn. Mensen van wie hun vader en man is weggenomen. Telkens wordt de wond weer open gerijd en lukt het niet om zoiets te verwerken".

Wat je wel vaker hoort, is dat hulp aan slachtoffers te wensen over laat. Zeker voor slachtoffers die als familielid van een vermeende crimineel worden gezien.

Joey Houtman: "Vanaf het begin hebben wij geprobeerd om hulp te krijgen, maar hier werd niets mee gedaan. Geen enkele overheids-instantie wist waar wij hoorden of wie daar verantwoordelijk voor was. Niemand heeft zich bekommerd om ons of wegwijs gemaakt waar we terecht konden. We werden elke keer van het kastje naar de muur gestuurd, om uiteindelijk als antwoord te krijgen dat ze niets voor ons konden doen. Omdat wij crimineel waren? We hadden alle problemen, maar we hadden recht op niets. Al die jaren werd er geen gehoor gegeven aan de hulp die wij vroegen. Uiteindelijk probeerden we ons leven een beetje op te pakken, zo goed en zo kwaad als dat ging".

Zijn zusje deed haar best en ging weer naar school. Ze ging door, maar Joey lukte dat niet. Hij was de weg kwijt en wist niet wat hij wilde, wat hij wilde worden en of dat überhaupt nog nut had. Hij wist het helemaal niet meer en had nergens zin in.

Joey: "Er gebeurt iets in je leven en je hebt gewoonweg geen idee waar je het zoeken moet. Ik kon steeds minder. Op den duur zijn de stress en de spanningen mij teveel gewordsen. Zelfs zo erg dat ik angstaanvallen heb gekregen waar ik nog steeds mee kamp. Dit komt vooral omdat ik nooit de kans heb gehad om het te verwerken of om er iemand over te praten, want dit is mij nooit aangeboden. Na 10 jaar hebben we uiteindelijk gehoord dat we wél recht hebben op hulp. We hebben nu een case-manager, Menno. Hij vertelt ons wat wij eigenlijk al 10 jaar geleden hadden moeten doen. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat Menno ons nu helpt. Gesprekken met hem laten heel veel opgekropte gevoelens naar boven komen. Toch ben ik nu blij dat ik nu eindelijk kan beginnen met verwerken. Ik vecht nog dagelijks tegen angst en stress. Er zijn door elke instantie zoveel fouten gemaakt, dat alles heeft bemoeilijkt. Dit mag nooit meer gebeuren. Bij niemand. Wat ik heb meegemaakt, wat ik heb zien gebeuren, wat dat met mij heeft gedaan als persoon en hoe het mijn omgeving heeft veranderd, wat ik kwijt ben en de gevolgen daarvan, door deze dingen ben ik een wrak geworden. Ik heb dit opgeschreven omdat dit een deel is van mijn genezingsproces. Ik wil niet de rest van mijn leven opgesloten zitten. Ik ben 10 jaar van mijn leven kwijtgeraakt aan niets en ik wil dat dat nu stopt. Ik wil de medewerking van alle partijen en de hulp krijgen die wij verdienen".

Vervolgens las case-manager Menno de eveneens zelfgeschreven tekst van Gillian Houtman voor en tot slot droeg Mr. Hulst de slachtofferverklaring van Maria Houtman voor. Merouw Houtman maakt meteen duidelijk dat het haar verschrikkelijk veel moeite kost om haar verhaal voor de zoveelste keer te doen. Haar gezin heeft enorm veel door moeten maken. Ze heeft haar nek uitgestoken om iedereen te helpen. Ze doelde daarbij ook op de politie en justitie. "Maar wie helpt ons?", verzucht ze.

Het proces is ontzettend zwaar voor het gezin, zegt Maria Houtman. Tegelijkertijd krijgt de media een soort van sneer van Maria Houtman dat volgens haar alles maar klakkeloos wordt overgenomen, zonder daarbij aan de nabestaanden te denken. Ik vroeg mezelf wel even af, want ze moemde daarbij geen specifieke namen, of ik mezelf aangesproken zou moeten voelen. Bedoelt ze de uitgebreide verslaggeving op (onder meer) mijn blog, of in het algemeen alle artikelen die de eerste jaren tot aan de uitspraak in eerste aanleg verschenen in diverse media? Of had ze het vooral over de periode in Hoger beroep van het liquidatieproces Passage? Of de hele periode van 10 jaar? Dat werd mij uit haar tekst niet helemaal duidelijk. Als ze wel doelde op de (soms letterlijke) verslaggeving op dit weblog van vooral de laatste jaren en dat liever niet had gezien, kan ik alleen (gemeend) zeggen dat het me dan spijt voor haar en haar kinderen.

Maar toch ook wel dat berichtgeving rondom een enorm belangrijk proces als dit eveneens bedoeld is om de omgeving van zowel slachtoffers en betrokkenen als verdachten en betrokkenen te informeren. En dat je alleen kunt hopen dat de ware daders opgespoord zijn en op een eerlijke wijze veroordeeld worden. Als het allemaal zo duidelijk was, had het Passage-proces natuurlijk geen tien jaar hoeven duren. Dat had men na een jaartje, hooguit twee, kunnen afhameren als er volop technisch bewijs zou zijn geweest en niet gerede twijfel blijven houden die er nu (eigenlijk nog steeds) heerst bij heel veel mensen. Eenzijdige berichtgeving zitten we tenslotte ook niet op te wachten. Een proces is een strijd tussen twee procespartijen met tegenstrijdige belangen en die zijn enorm. Wij Nederlanders hebben het recht om te volgen wat er gebeurt tijdens zo'n groot proces en wat er naar voren wordt gebracht door zowel verdediging als OM, niet alleen het OM. Ik neem dan maar aan dat geen mens zou willen dat verdachten mogelijk ten onrechte tot levenslange straffen worden veroordeeld. (Ik kom daar nog uitgebreid op terug...)

-Wil bij deze wel mijn medeleven betuigen met het gezin Houtman en alle sterkte toewensen die zij nog zo hard nodig zullen hebben, nu en in de toekomst. Het is goed dat zij uiteindelijk nu wel goede hulp krijgen.-

De vordering die er al lag uit eerste aanleg blijft gehandhaafd. Ik zal niet in details treden, die werden ook niet allemaal opgelezen trouwens, maar de vordering is opgebouwd uit 3 componenten: materiële schade, immateriële schade en shockschade. Advocate Mr. Hulst overhandigde een gespecificeerde vordering. Ik weet niet of deze nog is aangepast sinds de vordering werd ingediend in eerste aanleg, maar zoals gezegd omvat het totaalbedrag van de vordering nu 455.000 euro. Voornamelijk gebaseerd op inkomen dat het gezin heeft misgelopen door de moord op hun vader, man en kostwinner. Hun inkomen was nl. grotendeels afkomstig van verhuur van panden die vrijwel meteen verkocht dienden te worden, dus dat inkomen viel weg.

***

George van Dijk was dit keer wel op komen dagen en had plaats genomen op de publieke tribune tot hij de rechtszaal binnen mocht komen. Ook de vader van Jessy Remmers, Greg Remmers, was reeds voor Van Dijk aan de beurt was aanwezig op de tribune. Zo melde AG. Mr. Posthumus in de zaal, die wilde dat dit opgetekend werd in het zittingsverslag door de griffiers. Van Dijk vroeg later nog naar de reden daarvan omdat het volgens hem geen geheim is dat de band, die Ros voor hem verpest had, met Greg Remmers hersteld is en dat hij Greg Remmers meer als zijn vader beschouwd als zijn eigen vader ooit voor hem geweest is. De AG antwoordde dat de band tussen de familie Remmers en George van Dijk ook onderwerp is van onderzoek.

De reden dat George van Dijk vorige week niet kon komen, was nogal schokkend. Het bleek dat zijn dochter een zelfmoordpoging had ondernomen en hij met het treinkaartje reeds op zak meteen is teruggegaan toen hij dat hoorde. George heeft drie kinderen, van 20, 17 en 14, waarvan de middelste die dochter is.

George vertelde dat hij hier ook alleen aanwezig was voor zijn kinderen, niet zozeer voor hemzelf. Hij kan zijn eigen boontjes wel doppen, zei hij, maar vind wel dat zijn kinderen recht hebben op schadevergoeding van Fred Ros en Peter la Serpe, omdat hun leven ook erg op de kop is gezet door de pogingen om George om het leven te brengen nadat bleek dat hij op een dodenlijst was gezet door Fred Ros. Zijn dochter neemt hem volgens Van Dijk bepaalde dingen kwalijk. Zij zit zwaar getraumatiseerd in een inrichting in Almere momenteel. Daarom vindt George dat zijn kinderen op z'n minst een flinke schadevergoeding toekomt. De schade die zijn kinderen is aangedaan, is met geen pen te beschrijven, aldus George. Hij begrijpt niet dat meneer Fred Ros 15 jaar heeft gekregen en kennelijk "op zijn zaak" strafvermindering zou hebben gekregen, nu met 1,4 miljoen wegloopt en ergens mooi weer gaat lopen spelen, terwijl hij en vooral zijn kinderen er daarentegen zwaar onder te lijden hebben gehad en nog hebben, want ze hebben allen last van PTSS, zijn dochter van 20 heeft afstand van hem genomen en de andere die nu een zelfmoorpoging gedaan heeft zei: "Pap, als ik dan toch dood moet, doe ik het liever zelf, want ik laat het lot niet in handen leggen van anderen" ... "Zeker niet in die van meneer Ros!", vulde Van Dijk de woorden van zijn dochter aan. Aan het einde liet Van Dijk zijn ongenoegen nog blijken, omdat hij geen antwoord kreeg op bepaalde vragen, door op zijn weg naar buiten te roepen: "Wat een poppenkast!" Hij verliet daarop het gebouw.

Hiermee was de zitting ten einde gekomen. Op 1 november is er in de zaak van La Serpe een 3D-presentatie in de extra-beveiligde rechtszaal van het JCS op Schiphol en op 7 September beginnen op diezelfde plek de requisitoirs van het Openbaar Ministerie in alle strafzaken van Passage.

Bondtehond