zondag 7 oktober 2007

'Maw, van mij hoeft het allemaal niet'

Voor het digitale tijdperk moest Vincent Heus, de technische man van Endstra, elke dag de bandjes nakijken op verdachte bewegingen in het kantoor van Endstra. Dit was nadat Vincent camera's had ingebouwd om zg de dossiers in de gaten te houden. Het was op klaarlichte dag gebeurd. Aad, een medewerker van het kantoor, had nog staan kijken toen Vincent bezig was.Voor de digitalisering moesten de bandjes nog elke dag versneld worden teruggespoeld om te kijken of er weer mensen in het pand waren geweest voor een inkijkoperatie.
.

Daar had Vincent 3500 Euro per kwartaal voor betaald gekregen. Later, na de digitalisering, hoefte de technische man maar 1 keer in de week door de discs heen te spoelen. Dat ging vlotter want de dics begonnen alleen op te nemen wanneer er verdachte bewegingen werden waargenomen.
"Ik was 8 maanden aan het kijken voor ze kwamen" zei Vincent Heus. Hij doelde op de rechercheurs van de inkijkoperatie."Was het niet goedkoper om gewoon de sloten te vervangen?" merkte Koos Plooy scherp op."Dat had Endstra op dat moment nog niet gewild", volgens de techneut.

Hij moest zelfs ook in IJmuiden apparatuur inbouwen. Eerst voor het Restaurant van Seaport IJmuiden omdat ze een personeelslid verdachten van diefstal uit de kassa. Later had Endstra gevraagd "Kun je hier afluisteren? De belastingdienst komt 3 dagen hier." Dat was op het kantoor dus ook op die plek werd apparatuur ingebouwd, tussen een plafond. Daar had Officier Koos Plooy wel een vraag over.
"Wist Haico hiervan?"
Vincent: "Nou nee, niet dat ik weet"
"Was directeur Funke Küpper op de hoogte van het plaatsen van afluister-apparatuur?"
Vincent: "Dat weet ik niet, maar die moet het haast wel geweten hebben, want hij stond erbij toen ik gaten boorde"
"Was het makkelijk te verwijderen?"
Vincent: "Nou nee, want dan moet je het slopen, volgens mij is het nooit weggehaald"

Hij had Willem Endstra later met oordopjes van de Discman in gezien om de opname van een hele dag te beluisteren wat er zoal besproken werd door de belasting-mannen die zijn boeken controleerden.

Ook had Vincent de woning van Holleeder eens 'gesweeped'. "Willem Holleeder had zo'n koffer die dat automatisch voor je doet. Twee minuutjes werk"
Koos Plooy: "Nou, ik geloof dat u aan wat bijscholing toe bent want voor het vakkundig sweepen van een ruimte ben je in de regel toch zo'n 1 a 2 dagen bezig"
"Nou nee hoor, zei Vincent, je zette die koffer neer, zet hem aan, dan gaat ie zelf zoeken en na een tijdje kun je het rapport uitdraaien, zo gebeurt. Maar ik had al gezegd "Je hebt er niets aan, want op GSM's reageerde hij weer niet en daar kun je ook mee afluisteren, dus..."

Hij en Holleeder hadden het wel leuk gevonden wat te spelen met de koffer.
Verder wou Koos Plooy nog weten van wie de namen Maike en Sandra toebehoorden die in zijn telefoon gevonden waren. Is dat soms Maike Dijkhuis? En Sandra, is dat soms Sandra den Hartog? (weduwe van Klepper) Deze mensen had Vincent via Holleeder leren kennen en had er ook wat klusjes gedaan, zoals bij Sandra een CV-ketel en ook een cameraatje bij de deur ingebouwd.

Na afloop van de zitting stond Bondtehond als eerste buiten de Bunker na een lange dag, nog voor alle journalisten naar buiten kwamen. Daar stond hij oog in oog met Vincent en vroeg hem: "En, viel het mee?"
De wat schuchtere technicien keek eerst goed om zich heen, en antwoordde toen "Maw, van mij hoeft het allemaal niet" zweeg verder en wandelde via de overkant van de weg rustig achter een camerateam langs het bedrijventerreintje op. De cameramannen stonden wat met hun spullen te klooien. Zouden ze hebben beseft dat de hoofdpersoon van deze Bunker-dag op enkele meters van hen vandaan anoniem wegslenterde ?

Door Bondtehond