Siem Wulse - Freek Geukens |
Ze kent de verdachten alleen uit de media, alleen Dino Soerel kent ze als bekende van haar ex-partner, maar had hem maar een paar keer gezien. Voor het laatst bij het afscheidwedstrijd van Dick Vrij jaren geleden, ergens in 2003 dacht ze, een keer in een uitgaansgelegenheid in Eindhoven en op een Nieuwjaarsfeest ergens in Westpoort.
Wat het Hof en het OM voornamelijk wilden weten was informatie over de mensen die ze zag tijdens de bezoekuren van Danny Kuiters in de bajes destijds. Bijvoorbeeld in Heerhugowaard waar Danny lang heeft gezeten. Wie zag ze daar? Wie kende ze daarvan? Waren er journalisten op bezoek? Was John van den Heuvel er een keer? Wat voor zaken deed Danny? Dat soort vragen. En een hele reeks bekende namen van al dan niet onderwereldfiguren passeerden de revue.
Kent ze Dick Vrij? Patricia antwoordde dat Dick Vrij echt een van de beste vrienden is van Kuiters. Of ze Soerel ooit heeft gezien op bezoek kon ze zich niet herinneren. Ze had wel ooit een keer met ene Mathijs Slijper aan een tafel gezeten. Ze durfde echter niet zeggen of Danny en Mathijs vrienden waren: 'ze kenden elkaar'. Of Danny echt bevriend was met Soerel, kon ze ook niet zeggen: 'ik weet dat ze elkaar kenden'. Volgens haar ging Danny wel eens stappen met een groep vrienden en daar was Soerel dan ook wel eens bij, meer wist ze daar eigenlijk niet van. Danny praatte sowieso nooit met haar over zaken, dus ze kon ook niet zeggen of Soerel zaken deed met haar ex. Voor zover ze wist, want dat had Kuiters haar verteld, zat hij in de zonnebanken. Waar die zaken waren, wist ze echter niet. John van den Heuvel kende ze alleen uit de media en had ze slechts een keer gezien bij haar eigen strafzaak Andes. Kuiters had nooit met haar over een van de Passage-verdachten gesproken, alleen dat hij ooit een periode bij de familie Remmers in huis had gewoond toen het thuis even wat minder ging.
Op vragen van het OM vertelde ze dat de bezoekzaak vierkant was met 3 rijen tafels en dat het volgens haar niet mogelijk was om tijdens het bezoek even bij een andere gedetineerde aan tafel te gaan zitten. De relatie met Danny duurde van 2001 tot 2010. Ze kon niet met zekerheid zeggen wanneer Soerel en Kuiters elkaar hadden leren kennen. Of ze gemeenschappelijke interesses hadden? Timmers antwoordde: 'Ja, die hadden ze wel ja'... Ovj Mr. Posthumus: 'Wat bijvoorbeeld?' 'Vrouwen', zei ze vrolijk en keek even heel vlug lachend Soerel aan die schuin achter haar zat. De voorzitter reageerde: 'Als u dat zegt, kijkt u grijnzend achterom en kijkt u meneer Soerel aan... Timmers schoot in de lach. Voorzitter: 'Daar zit een wereld achter lijkt me als u zo doet'... Timmers: 'Nee, dat was een beetje sarcastisch, maar ehm... nee, dat durf ik echt niet te zeggen. Ik ben voor zover ik weet nooit bij die gesprekken geweest dus ik heb geen flauw idee'. Voorzitter: 'Maar u maakt me echt nieuwsgierig, misschien kunt u er iets over zeggen?' Timmers: 'Nee, dat was gewoon een grapje...'. De voorzitter klonk nu lichtelijk geïrriteerd: 'Gewoon een grapje? Ik stel u een vraag'... Timmers zuchte even diep. De voorzitter streng: 'Wat is de aanleiding dat u dit zo doet? Er zit een voorval in uw hoofd, dus ik wil graag dat u één van die voorvallen...' Timmers: 'Ik weet uit alle tapverslagen die ik heb in mijn strafzaak dat het voornamelijk over vrouwen ging, dus ik denk dat ze dat gemeenschappelijk leuk vinden, of zo... dus ik had het alleen even over de tapverslagen in mijn eigen dossier'. Voorzitter: 'En toen was uw schroom even weg en dacht u ik kijk hem eens even aan en maak dan dit grapje?' Timmers klonk onschuldig: 'Ja!'...
(het grapje kwam op mij over als een kleine spontane opwelling van plezier over de telefoon-gesprekjes die ze zonder strafdossier Andes nooit te weten zou zijn gekomen, niet iets om nu eerst diep over na te denken. Vandaar het grapje, van enige schroom merkte ik persoonlijk weinig, eerlijk gezegd. Ik zag een leuke, goedgehumeurde dame met lang verzorgd blond haar op haar rug die haar best deed de vragen zo goed mogelijk te beantwoorden.)
Ovj Mr. Posthumus ging verder: Of Timmers Mink Kok, Willem Holleeder, Greg Remmers, Gilbert Rommy, Ali Akgün, Luis Miguel Magan Tier kende? Ze kende geen van allen. Sommige namen alleen uit de media en ze wist dat Greg Remmers de vader is van Jesse Remmers, maar verder... En Mark Burbach? Nee, die kent Timmers niet. Maar is een keer tegelijk met hem op bezoek geweest bij Danny, volgens de officier. Timmers heeft wel een Mark gezien die in de vastgoed zit uit Vinkeveen, maar zijn achternaam weet ze niet. Mark X ? Oh ja, dat is de Mark die in het vastgoed zit en een bekende is van Danny, maar ze had geen flauw idee of Danny wel eens bemiddeld had bij een ruzie om een vrouw. En Charles Zwolsman? Ja, die kent ze wel, maar op de vraag of Danny voor Zwolsman heeft gewerkt: 'geen flauw idee'. Over de begrafenis van de vader van Kuiters: daar was ze niet geweest, omdat Danny niet mocht gaan naar de begrafenis van zijn eigen vader en zij op dat moment bij Danny op bezoek was.
Over Fred Ros heeft ze het nooit gehad met Danny, ook nooit naar gevraagd. Ze had de laatste jaren heel weinig contact met Danny, dus sowieso nooit over Passage of whatever. Degene voor wie Danny werkte in de zonnebanken had ze wel eens gezien, maar zijn naam kon ze niet herinneren. Ze wist wel dat Kuiters, Vrij en Soerel wel eens gingen stappen in de Baja in Rotterdam. Dan kwam Danny wel vrij laat thuis, maar ze dacht niet dat hij dan reed, ze dacht Dick Vrij. Ze wist verder heel weinig van Kuiters, dus probeerde de voorzitter nog eens te vragen naar wat zij wél wist. Waar praatte ze eigenlijk wél over? Timmers: 'Ja... de kinderen, ik had mijn werk, wat in de krant stond, mijn vader, andere familie, gewoon de dagelijkse dingen van het leven enzo'. Hoe het kwam dat ze zo weinig weet van Danny terwijl ze zo'n 9 jaar met hem ging? Danny schermde zijn leven af en zij ook voor Danny op sommige vlakken, aldus Timmers. En waarom dan? Timmers: 'Omdat ik niet in discussies wilde komen met Danny over wat ik wel of niet deed'. Geef eens een voorbeeld? Timmers: 'Nou Danny vond het bv. niet leuk als ik alleen wegging met mijn vriendinnen'...
Op wat koetjes en kalfjes na was dit het wel zo'n beetje. Het OM, het Hof en de advocaten hadden geen van allen vragen (meer), Fred Ros en zijn raadsman ook niet. Mevrouw Patricia Timmers mocht dus gaan.
*
Hierna kon meteen de volgende getuige binnenkomen: mevrouw Donna van D. (43), een ex-vriendin van Fred Ros. Zij bezocht zoals gezegd vroeger dus regelmatig zittingen in Osdorp, waar ik haar wel eens sprak. Ze kwam binnen en aanvankelijk herkende ik Donna niet omdat ze in de Bunker-jaren lang zwart haar had en nu had ze het opgeschoren aan de zijkanten met een hanekam, maar wel nog steeds zwart. Ze zag er stoer uit op zeer hoge hakken en een skinny spijkerbroek met kort jasje. Ook was ze iets aangekomen in haar gezicht. Later zou blijken waarom.
Het Hof leidde de vragensessie in zoals gewoonlijk en vroeg of mevrouw Van D. verwachtte dat ze opgeroepen zou worden? Ja, dat had ze wel, eigenlijk had ze het al veel eerder verwacht. Ze zag kortgeleden op Bondtehond.nl dat ze zou worden opgeroepen als getuige. Ze volgt het proces niet echt van A tot Z, maar ze leest soms wel eens zittingsverslagen op Bondtehond.nl en kijkt ook wel bepaalde programma's als RTL Boulevard over het verloop van het liquidatieproces en in de krant leest ze er wel eens wat over, maar volgen is een groot woord. Ze is er wel in geïnteresseerd 'om het af te sluiten, zeg maar', aldus Van D. Ze wil graag verder met haar leven. Tot 2010 was ze toch erg gek op Fred Ros, tot ze erachter kwam dat Ros ook contact had met haar beste vriendin. De relatie met Fred Ros is volgens Van D. niet echt uitgelopen op een teleurstelling, ergens was ze er wel een beetje blij om. Ze had Fred Ros leren kennen als een leuke, gezellige, aardige man waar ze op slag verliefd op was vanaf het moment toen ze hem voor het eerst zag en in de periode dat hij getrouwd was, had ze niet echt een relatie buiten (de bajes) gehad, maar was ze wel heel, heel, heel lang verliefd op Ros.
Donna van D. verwachtte dat het Hof haar wel eens zou willen horen over Ros zelf, niet zozeer over de anderen. Van Sjaak Burger, Dino Soerel, Peter La Serpe, Jesse Remmers of andere verdachten weet ze sowieso niets, die kent ze niet. Ze zag Ros ergens in januari 2001 voor het eerst en was eigenlijk meteen verliefd. Toch verloor ze hem een tijd uit het oog, maar later kwam hij als gast op sportschool waar ze werkte in Leidschendam binnen. Toen is het eigenlijk begonnen, voor zover het kon dan, want Fred was ook getrouwd. Dat was voor haar een niet zo leuke situatie. Maar ja, toen vond ze hem nog leuk, nu dus niet meer zo. Het was een ingewikkelde relatie, voor zover je daar van kon spreken, maar Donna vond hem in ieder geval verschrikkelijk leuk, zei ze. Ze ontmoetten elkaar op de sportschool en ook wel bij haar thuis. Tijdens de detentie van Ros in 2003/2004/2005 heeft ze Ros niet gezien, hij heeft haar wel een keer gebeld. Nadat hij vrij kwam begon het contact weer omdat Ros dus weer kwam sporten op de sportschool. Ze draaiden een beetje om elkaar heen, maar Donna was nog steeds verliefd op Ros.
Voordat Ros in 2006 vast kwam te zitten kwam Ros regelmatig bij het benzinestation waar ze destijds werkte om te tanken, koffie te drinken en z'n krantje te lezen en toen merkte ze dat haar liefde voor Ros nog ontzettend groot was. Donna: 'Waarom weet ik zelf ook nog steeds niet, haha, want ik was in die tijd zelf ook getrouwd, dus vond ik het eigenlijk niet eerlijk voor die man waarmee ik getrouwd was omdat mijn hart niet voor hem was maar toch nog steeds voor Fred'. Ros kwam toen vast te zitten in 2006 en pas in 2008 kreeg ze via een vriendin het nummer van Ros en heeft ze iets liefs ingesproken in een voicemail die hij kon beluisteren. Daarna heeft hij weer contact met haar gezocht. Zodoende kwam er weer wat op gang. Donna: 'Fred stuurde me kaartjes en briefjes met ontzettende lieve teksten en liedjes waar je als vrouw wel van eh.. smelt ja, hehe... omdat je helemaal hoteldebotel bent'. Het was met medeweten van Astrid, de ex-vrouw van Ros want Donna ging ook met de kinderen van Ros om. Daar hield ze gewoon van en nu nog eigenlijk wel.
Ros zat toen in Zutphen en later in de Bijlmer Bajes, maar op een gegeven moment ging hij naar 'Landelijke-afzonderingen' in Vught. In die periode, begin 2010, zag ze Ros weinig en heeft ze hem een brief geschreven om er een punt achter te zetten. Donna: 'Het was gewoon stuk toen ik erachter kwam van die vriendin en hem'. Ze was er via Astrid, de ex-vrouw van Ros, achter gekomen dat die vriendin belde en foto's van zichzelf stuurde: 'En dat doe je niet als je vriendin zijnde', aldus Donna. En nu wilde Donna het afsluiten, zei ze eerder, door het proces te volgen, daar kwam het op neer. Ze had op een gegeven moment een schuld van 25.000 euro en raakte haar huis zelfs kwijt. Op de vraag van een raadsheer of dat nu te maken had met Fred Ros antwoordde ze dat Ros er zeker mee te maken had. Ze deed allerlei dingen die Fred Ros leuk vond dat ze zou doen, uit eten gaan, kleding kopen, ze betaalde allerlei dingen als benzine tot zelfs alimentatie die Ros hoorde te betalen aan zijn ex. Ros zei dan: Ga maar even met die kids uit eten, koop wat leuks voor jezelf en/of schiet die alimentatie even voor. Dat deed Donna dan...
Een keer moest ze voor Fred een Rolex van 23.000 euro ophalen bij een juwelier in Eindhoven. Daar had ze geld voor gekregen, een Limited Edition met steentjes. Of als ze kleren moest halen voor Fred dan waren dat geen schoenen bij de Bristol vandaan, nee dat waren dan wel schoenen van een honderdje of drie. Kleding moest wel merkkleding zijn, bv. Iceberg of Hugo Boss. Ze kreeg ook wel eens geld via Siem Wulfse, maar dat was dan voor Fred.
Waar het om leek te gaan vanmiddag, was of Donna van D. ook dingen wist te vertellen over Siem Wulfse. Siem zou op een dodenlijst te zijn gezet en worden bedreigd. Daar zijn tapgesprekken over dat Wulfse het daar met de vrouwen die vandaag getuigen over heeft. De andere vrouw was de volgende getuige: een vriendin van Ros die hij ooit had leren kennen met een dagje Efteling, Nicole Kik. Zij is getrouwd en heeft kinderen en zij kende Siem Wulfse ook van vroeger. Maar op een of andere manier konden beide vrouwen nu juist over deze cruciale informatie zich weinig meer voor de geest halen. Dat was wel opmerkelijk, dat precies op dit punt het geheugen van beide dames hen in de steek leek laat, terwijl ze zich andere dingen toch behoorlijk goed wisten te herinneren.
Het geld werd toch wel een groot probleem voor Donna. Alles gaf ze uit. De schulden stapelden zo op, dat ze haar huur niet meer kon betalen. Donna: 'Ik kreeg wel eens geld van Fred, maar dat was voor Fred, via Siem Wulfse'. Ze hield over dat geldgebrek dan haar mond tegen Fred. Ze was stapelgek op hem, dus ze dacht dat hij dat niet wilde horen. Er ging ook een paar keer geld naar Astrid, de ex van Fred. De kinderen van Fred woonden praktisch bij haar in die tijd. Of ze wel eens met Siem Wulfse tegelijk bij Ros op bezoek was? Ja, dat was Donna wel. Ze zei: 'Ik zat er altijd maar een beetje bij, een beetje verliefd te staren'... Maar waar Siem Wulfse het geld vandaan haalde wist Donna niet. Raadsheer: Vertelde hij dat niet? Donna: 'Nee niks!' Raadsheer: 'Kende u Siem al?' Donna: 'Ja, van vroeger toen ik portier was in de horeca en van de sportschool'. Sinds wanneer? Donna: 'Sinds januari 2009 denk ik?' Van bezoek? Donna: 'Nee, nee, nee, ik werd opgehaald door Siem'. Weet u dat Siem in 2009 zelf in de problemen kwam? Donna: 'Nee' Dat er mensen aan z'n deur kwamen? Bedreigingen? Donna: 'Nou nee, daar praatte hij niet over'.
De raadsheren vroegen hier wel op door. Of ze wel zeker wist dat ze zich dit niet kon herinneren, want er zijn toch tapgesprekken, ondere andere één waarin Siem tegen haar zegt: 'Nou mocht het gebeuren dat ze me liquideren, alvast een prettige Kerst'. Maar hoe de raadsheren (en later ook de verdediging) ook probeerden, op dit punt liet haar geheugen haar in de steek. Van D. vertelde dat zij in die periode behoorlijk veel drugs gebruikte, met name speed. Dat klopt op zich wel met de indruk die ik soms kreeg van Donna tijdens de bezoekjes aan de Bunker in 2008/2009. Dat was voor Ros weigerde nog naar zitting te komen uit protest tegen zijn plaatsing in Landelijke-afzonderingen. Buiten dat ik haar gewoon best een heel aardige stoere meid vond in zo'n grote X5 en we in de pauzes leuke gesprekjes hadden, vond ik haar er destijds wel eens magertjes uitzien en soms wat bewegelijk. Of ze maar moeilijk stil kon staan op haar hoge hakken en of ze haar kaken op een bepaalde manier bewoog. Ik vond haar stem ook anders klinken vergeleken bij nu. Maar goed, je gaat ook niet zomaar vragen: 'Heb jij drugs gebruikt'?
Uiteindelijk heeft Donna van D. dus hulp gezocht.
Donna: 'Ik ben 1,5 jaar niet buiten geweest'
Raadsheer: 'Vertelt u daar een over?'
Donna: 'Er was een heel team hulpverleners, psychologen, financiële hulpverleners, die zijn allemaal met me bezig geweest. Was erg van het padje af, zeg maar, dat ik wel professionele hulp nodig had.
Achteraf gezien vind ik haar er nu stukken beter uitzien als toen. Ik mocht echter niet met haar praten in de pauze toen ze met een parketwacht in het rookhok stond waar ik in de pauzes ook altijd even ga roken en nu dus ook weer gedachteloos naar binnen ging. Daar stak de suppoost nu een stokje voor en riep me terug. Het enige wat ik kon doen was Van D. even snel groeten en zeggen dat ze er nu goed uitziet. Ze kende mij natuurlijk ook nog wel en groette vriendelijk terug. Dat was het eigenlijk, want we mochten dus verder niet praten...
Het ging na deze pauze al gauw weer over Ros en de financiën. Donna vertelde over haar leven en het Hof vroeg naar gebeurtenissen en over personen. Hierna was Mr. Nico Meijering aan de beurt om vragen te stellen. Ook in deze vragensessie bleef Van D. volhouden dat ze zich vanwege haar drugsgebruik in die tijd niets meer kon herinneren over hetgeen Siem Wulfse is overkomen.
Kort daarvoor stelde de voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen al vragen over deze vergeetachtigheid. Het gaat er bij het Hof (kennelijk) maar moeilijk in dat Van D. zich niets meer kan herinneren van de bedreigingen met de dood die Siem Wulfse aan zijn adres kreeg in Dordrecht. (adres werd geheim gehouden)
Voorzitter Mr. Veldhuisen: 'Heeft u nog nagedacht in de pauze?'
Donna: 'Ja'.
Voorz.: 'En wat voor gedachte kwam er bij u op?'
Donna: 'Nou sowieso dat ik nooit gedacht had hier zelf te komen zitten, toen ik in 2009 u zag toen ik als publiek op de tribune zat, dat ging er door me heen, zeg maar'...
Voorz: 'Ja... ja... dat was het?'
Donna: 'Ja'...
Voorz.: 'Heeft u niet gedacht: hoe is het nou mogelijk dat ik aan de hand van telefoongesprekken wordt herinnerd aan iets wat uit die gesprekken naar voren komt, nl. dat mijn oude bekende Siem Wulfse voor zijn leven vreest, dat-ie bang is te worden omgelegd, dat Freek Geukens daar een rol in speelt, dat Fred daar misschien een rol in speelt, dat er arrestaties zijn verricht daar dan van Freek, in verband met het serieus genomen worden van de bedreiging die er zou zijn tegen Wulfse... en dat dat geen enkel belletje bij u doet rinkelen?!'
Donna: 'Nee'.
Voorz.: 'Schrikt u daar dan niet van?'
Donna: 'Ja natuurlijk... natuurlijk schrik ik daar van'.
Voorz.: 'Nou dat zou nou een gedachte kunnen zijn die tijdens zo'n onderbreking bij u opkomt'...
Donna: 'Ja nou wat ik zelf ook probeer te zeggen, hoe zeer ik mezelf ook kwijt ben geweest... als persoon'...
Voorz.: 'Ja, zo verklaart u het. Dat is best opmerkelijk hè, dat zoals u hier verklaart, weet u sommige dingen tot op de maand nauwkeurig terug te brengen en als ik nou eens veronderstel dat u regelmatig mensen meemaakt en dat u mensen aan de telefoon heeft die zeggen tegen u bedreigd te worden en te worden geliquideerd en "misschien zien we elkaar niet meer en alvast een prettige Kerst", als je dat niet zo vaak meemaakt, dan is het toch wel fascinerend dat je daar helemaal níks meer van weet'.
Donna: 'Nee'.
Voorz.: 'Echt nul?'
Donna: 'Echt nul'.
Voorz.: 'Ook nu ik het zo weer even doorga, is er geen enkele herinnering?'
Donna: 'Nee echt... wat betreft met Freek en Siem, voor mij waren dat gewoon gezellige gesprekjes... sowieso ook met Freek en zijn vrouw. En met Siem, ik weet inderdaad nog wel dat eh... ja ik ben tot voor zover ik weet tot het einde met Siem Wulfse nog gewoon gezellig op bezoek geweest... en met Freek'...
Voorz.: 'U heeft in de verste verte geen herinneringen aan ook maar een begin van een probleem dat er lag?'
Donna: 'Nee, echt niet'.
Voorz.: 'Nul?'
Donna: 'Nul!... echt niet'.
Voorz.: 'Advocaat-generaal'... (hierna ging het OM verder)
Ik vond dit wel een heel opmerkelijk moment. Het leek er op z'n minst op dat Van D. toch nog steeds in de ban is van Ros en er niets over durft te zeggen. Dat leek ook nog weer uit het volgende moment: Fred Ros en zijn raadsman Mr. Onno de Jong kregen ook even gelegenheid om vragen te stellen op het einde. Ros hield Van D. vervolgens een reeks bedragen voor die er naar haar gegaan zouden zijn. Bij elkaar meer dan 70.000 euro. (Een lening aan André 15.000, een Rolex van 23.000, een vakantie van 8000 (Van D. + kinderen van Ros), een scooter van 3000, 24.000 van Siem, Freek + André cs., etc) Ros: 'Dan zitten we al op 70.000 euro, zoals ik het nu even snel bekijk'...
Dus allemaal bedragen die Van D. zou hebben ontvangen van Ros, die bij haar zouden zijn gebracht. Ros vroeg (met woorden van gelijke strekking): 'Hoe kan het dan dat je toch in de schulden terecht komt en dat je beweert dat je mede door mij uit je huis bent gezet vanwege een huurschuld omdat je al je geld uit zou hebben gegeven aan mij? Je had toch geld in huis?'
Daar kwam een onduidelijk antwoord op, maar het kwam over of Van D. amper tegengas gaf over wat Ros tegen haar zei. Je zou eerder iets verwachten als: 'Ja hallo Fred, allemaal leuk en wel, die bedragen waren bedoelt voor jou Iceberg- en Hugo Boss-kleding, je dure schoenen van 300 euro, stortingen op je bajes-rekening, je kids die ik in jouw opdracht mee uit eten nam (zo noemde ze het zelf een keer), jouw alimentatie die ik voorschoot en je klokkie van 23.000 etc., maar intussen was ik wel je loopvrouwtje die blind was van verliefdheid en intussen kapot ging aan drugsgebruik. Je gebruikte me, want intussen lag je dus wel gewoon achter mijn rug te flikvlooien met mijn beste vriendin'...
Of iets dergelijks. Dat zou je eerder verwachten van een vrouw die toch jaren alles maar liet welgevallen omdat ze gewoon met haar hoofd in de wolken achter Fred aanhobbelde uit verliefdheid die niet (oprecht) werd beantwoord. Hoe het Hof hier tegenaan kijkt of de verdediging en het OM zal waarschijnlijk pas veel later in het proces blijken. Maar dit ging er wel even door mij heen...
Een ander opmerkelijk (grappig) voorvalletje was dat het OM tot twee keer toe het Hof mededeelde dat aankomend getuige Martin Kok nu op de voorste rij van de (pers-)tribune zat. De voorzitter merkte op dat het Hof dat ook reeds was opgevallen en zei dit ter kennisgeving aan te nemen. Verder niks. Alleen vroeg de voorzitter terwijl hij omhoog keek: 'Zien we nu iets van een slabbetje bij de heer Kok?'
Mr. Posthumus: Nee, dat is zijn perskaart...
Donderdag verder...
Bondtehond