Posts tonen met het label Holleeder-proces. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Holleeder-proces. Alle posts tonen

zaterdag 23 september 2017

Korte pro-forma zitting in Holleeder-zaak Vandros

Vrijdagochtend vond er weer een pro-forma zitting plaats in de Holleeder-zaak Vandros. Uiteindelijk was het maar een korte zitting. Na een half uurtje stonden de aanwezige journalisten alweer buiten. Het OM noemde een aantal getuigen die nog gehoord zullen worden. Niet alleen Kok en Urka werden genoemd, maar ook Burger en De Vries. Het ging verder feitelijk alleen even over de samenstelling van het dossier en wanneer het klaar is voor de inhoudelijke behandeling, als antwoord op vragen van mrs. Janssen en Malewicz, de advocaten van Holleeder: Wat is de stand van zaken met het politie-onderzoek en hoe staat het met het dossier? Wanneer hebben de proces-partijen de beschikking over het (eind-)dossier en kan er begonnen worden met de inhoudelijke behandeling?


Officier van justitie Sabine Tammes zei over het dossier dat het een illusie zou zijn om te denken dat er ooit een 'einddossier' van Vandros zou komen. Volgens haar is een dossier als Vandros zo uitgebreid en zal het onderzoek, net zoals bij het Passage-onderzoek het geval was, ongetwijfeld weer nieuwe onderzoeken doen uitlokken, waardoor het nooit de status einddossier zal krijgen. Dat wil echter niet zeggen dat er niet een moment komt waarop men kan zeggen dat er voldoende informatie ligt waaruit niet alleen tot in detail de contouren zijn te ontwaren van diverse feiten, maar waarin volgens het OM ook tot in detail duidelijk wordt waaruit de betrokkenheid van verdachte Holleeder bij die feiten blijkt. En dat men net als in Passage de knoop op een gegeven moment doorgehakt zal moeten worden omdat men op een moment voldoende heeft om daarmee de voor strafvordering relevante vragen te beantwoorden. In november komt volgens het OM het onderzoeksdossier digitaal doorzoekbaar ter beschikking van Holleeder en zijn verdediging. Daaraan zullen ook dossiers Kolbak en Passage worden toegevoegd.

Ook wordt het digitale dossier nog aangevuld met stukken uit oudere dossiers waar de verdediging om heeft gevraagd. Daar wordt nog steeds volop onderzoek naar gedaan. De inhoudelijke behandeling begint naar verwachting begin 2018, mogelijk met een verhoor van Holleeder zelf. Holleeder en zijn verdediging maken daar bezwaar tegen omdat de dames getuigen Astrid Holleeder, Sonja Holleeder en Sandra den Hartog dan mogelijk kunnen anticiperen op hetgeen doorgaans vrijwel meteen breeduit in de media zal worden gemeten en dus ook door hén over te lezen zal zijn. Men wil Holleeder allereerst horen over zijn negen afgelegde verklaringen waarin hij volgens het OM een algemeen beeld schetst en niet ingaat op de hem ten laste gelegde feiten omdat de verdachte die ontkent. Hij gaat met name in op de tijd vanaf de Heineken-ontvoering in 1983 en relaties die hij met verschillende slachtoffers heeft gehad. Die verklaringen zijn momenteel nog onderwerp van verificatie. Als tegenwerping op de bewering van de verdediging dat er veel media-aandacht zal zijn en meteen al het besprokene in de media zal verschijnen, stelt het OM dat Holleeder daar voorheen zelf ook debet aan zou zijn geweest door de media-aandacht op hem te vestigen.

Holleeder zelf had dit keer weinig op te merken. Wel voorziet hij veel leeswerk, nu de dossiers digitaal beschikbaar komen en liever wordt hij eerst gehoord bij de onderzoeksrechter. Wat hem betreft kan dat al gauw beginnen.

Op 15 december is de volgende pro-forma zitting.

Bondtehond


vrijdag 9 december 2016

'Ik ben niet bang voor de dood. Als het m'n tijd is, is het m'n tijd' - RIP Martin Kok

Het is dan toch gebeurd waar ik Martin vaak voor heb gewaarschuwd: 'Jongen, als je zo door gaat, maak je het niet lang'. Dat wuifde hij weg met: 'Aaach joh, ik ben niet bu-bu-bu-bu-bu-bang voor de d-d-d-d-d-d-dood. Als het je tijd is, is het je t-t-t-t-t-t-t-tijd'. Uitgeluld.... Punt. Probeerde nog wel: 'Martin luister, je schopt echt de verkeerde mensen tegen de schenen. Je daagt ze bewust uit. Je provoceert. Waarom toch? Wat wil je daar nu mee bereiken? Zijn antwoord was simpel: 'Iedereen zijn ding toch? Jij doet het op jouw manier, ik op de mu-mu-mu-mu-mu-mijne. Vlinderscrime is wel spraakma-ma-ma-ma-makend'. Daar kon ik het niet anders dan mee eens zijn. Ik begreep dat een verdere poging dus ook geen zin had. Maar ik heb nooit kunnen voorzien dat hij na ons eerste gesprekje in het JCS zo extreem en gevaarlijk bezig zou gaan met zijn Vlinderscrime...

Keertje in de stijl van Martin:


Kan me dat allereerste gesprekje in het JCS nog goed herinneren. Ook de vele gesprekjes nadat hij eenmaal z'n felbegeerde journalistenpasje kreeg. Meestal in het rookkamertje op de journalistengang van de extra beveiligde rechtbank in het JCS. Martin kwam die eerste keer naar me toen en zei: 'Ik lees je artikelen altijd, ben fan van jouw site, maar hoe verdien je nou geld met een misdaadsite?' Ik antwoordde: 'Nou je moet allereerst zorgen dat je zo vaak mogelijk unieke artikelen publiceert en niet andere media na gaat zitten papagaaien of zelfs bij de kranten gestolen nieuws gaat zitten ombouwen zoals veel andere misdaadsites wél doen. Daar is geen kunst aan en het is eigenlijk ook diefstal. Je moet zorgen dat mensen naar je site komen om speciaal jouw artikelen te lezen en als je eenmaal wat bezoekers hebt, probeer je adverteerders te krijgen. Dan maak je reclame voor ze en verkoop je reclame-banners aan ze'. 'Ja', vroeg hij, 'maar wat moet ik dan vragen voor zo'n banner?' Heb hem daarin wel wat geadviseerd. Dat was tegen geen dovemans-oren gezegd en met een noodvaart probeerde Kok diverse potentiële adverteerders geïntereseerd te krijgen. Eerst nog kennissen, later volgden een reeks PGP-telefoonaanbieders, of deed hij wat met zijn eigen probeersels, een heuse eigen sexsite. Overal zag hij wel brood in. Handelsgeest kan Martin niet ontzegd worden, dat had hij gewoon.

Ken meerdere mensen die Kok vroeger mee hadden gemaakt toen hij nog zeer jong was en samen met zijn vader in Volendammer vissers-kostuum paling kwam verkopen in Amsterdamse kroegen, vooral in het Wallengebied. 'Nooit verwacht dat die wat verlegen tengere stotterende jongen zou uitgroeien tot crimineel, laat staan een misdaadjournalist die wekelijks in het nieuws is', zei iemand laatst nog tegen me. Moet zeggen dat ik er persoonlijk wel om kon lachen, maar me ook dikwijls heb zitten irriteren aan Martin z'n idioterie. Dat zei ik hem ook in zijn gezicht, maar dat wuifde hij net zo hard weer weg. Hij genoot van de aandacht en het middelpunt te zijn van controverse rondom zijn persoon. Keertje zei hij: 'Goed voor de pageviews toch? Veel pageviews betekent veel bezoekers. En veel bezoekers zijn weer goed voor nieuwe adverteerder, toch?'. Ja, wat moest ik daar tegenin brengen?

Daar was geen speld tussen te krijgen. Sterker nog: Ik had hem min of meer zelf eens uitgelegd dat het zo werkte. Niet dat ik daarmee bedoelde dat hij geen journalistieke codes in acht zou moeten nemen, integendeel, want ik heb daarna vele WhatsApp gesprekken gevoerd met hem en telefoontjes waarin ik hem op de risico's wees. Ik heb ook wel eens gezegd: 'Martin, heb je nou niet in de gaten dat al die mensen die nu zo vol van jou zijn, het echt geen minuut interesseert als jou straks wat overkomt? Denk je nou nooit eens aan dat lieve kleine kereltje van je? Wil je nou echt dat ze dadelijk weer van jeugdzorg aan je deur staan? Wat bereik je ermee? Pas toch op jezelf man!' Niks hielp. Hij nodigde me meermaals uit om bij hem thuis langs te komen in Osdorp. Daar is het echter nooit van gekomen. En daar zal het nu ook nooit meer van komen...

Het is triest dat de verantwoordelijken een markant persoon nu het zwijgen hebben opgelegd en zijn zoontje vaderloos hebben gemaakt. Ok, Martin Kok had zelf 17 jaar achter de tralies doorgebracht voor onder meer twee levensdelicten, maar ieder mens verdient een tweede kans in zijn leven. Buiten dat, ik kon Martin als persoon met veel humor wel waarderen. Minder als degene die steeds sigaretjes kwam bietsen bij me in dat rookhok. Zeker in het begin was het natuurlijk allemaal geen vetpot en ook de latere verhalen dat Martin tonnen zou verdienen waren schromelijk overdreven. Vanmorgen las ik ook weer iets wat niet klopt. Je wordt niet rijk met een misdaadsite. Als dat zo was, had Martin toch een ander knap tweedehands autootje voor zichzelf kunnen kopen?

Maar goed, dat zal allemaal wel. Het ging wel steeds beter. Ik heb ook vaak gedacht: Martin Kok wordt in principe groot gemaakt door media-mensen die er zelf ook van profiteren. Je kon op een gegeven moment geen TV-programma meer zien, of het ging weer over Martin Kok en zijn Vlinderscrime. De rare fratsen van Kok waren een dankbaar onderwerp. Zijn bijna dyslectische wijze van schrijven, zonder correctie of juist door auto-correctie geplaagde schrijfstijl, het deerde hem en ook veel lezers kennelijk niet.

Ik gunde Martin zijn succes, maar tegelijkertijd dacht ik wel eens: Beseffen al deze media-mensen nou niet dat ze straks een heel grote nagel kunnen vormen aan zijn doodskist? Ik hoorde twee maanden geleden al dat hij het einde van het jaar niet zou halen. En als je dan bijna wekelijks bekende misdaadjournalisten bijna lyrisch hoort praten en ziet schrijven over een losgeslagen projectiel als Martin, die zich totaal niet stoorde aan de codes, kun je niet anders dan concluderen dat zij mede-verantwoordelijk zijn voor de snelle opmars van Martin Kok en z'n Vlinderscrime, maar zeker dus ook (onbedoeld natuurlijk) voor zijn dood. Dat klinkt wellicht hard, maar dat is echt mijn mening.

Kok werd totaal niet tegen zichzelf in bescherming genomen. Integendeel, in mijn ogen juist aangemoedigd. Kok werden continu veren in zijn reet gestoken. Kok kreeg platformen. Kok kreeg eigen artikelen. Gratis reclame. Kok kreeg zijn felbegeerde linkjes bij serieuze media. Hij werd vaker uitgenodigd. Kwam op de radio. Mocht zelfs wat doen op tv. Iedereen die hem niet tegen zichzelf in bescherming nam, kan zich afvragen of dat eigenlijk niet nodig was. Gisteren nog schijnt half misdaad-journalistiek Nederland met hem vrolijk aan tafel te hebben gezeten bij de The Harbour Club, grapjes makend over of het wel veilig was naast hem te zitten... Het lachen zal hen nu wel even vergaan zijn. En een ander, die daar ook samen met Kok aan de oesters zat, werd boos omdat Kok daar een foto van publiceerde. Was dat contact dan toch not done? Het geeft wel te denken.

Maar goed, hoe dan ook, een grapje moet kunnen en heb ik eerlijk gezegd zelf ook wel gemaakt, dus dat zal ik echt niemand verwijten. Laatst nog in het JCS. Martin wilde na de zitting weer samen met me naar de parkeerplaats lopen waar onze auto's altijd vlak bij elkaar stonden als Kok het Passage-proces bezocht. Dit was kort na berichten over plaatsing op een dodenlijst. Dus ik dolde wat met hem: 'Neeee, loop jij maar vast lekker vooruit. Ik moet eerst nog even naar de toilet. Dat lijkt me ook veel gezonder. Heb geen zin in loodvergiftiging'... Wel met een knipoog erbij natuurlijk. Hij lachte wat en liep alvast naar z'n auto. Toevallig moest ik wel echt nog even naar de toilet, maar ik dacht intussen nog bij mezelf. 'Als ze Martin een keer willen pakken, dan is die stille afgelegen parkeerplaats zonder camera-bewaking bij het JCS wel de meest uitgelezen plek om toe te slaan. Dus in wezen heb je nog gelijk ook'. Moet er wel bij zeggen: Waar journalisten eerder gratis mochten parkeren op de met security-camera's bewaakte parkeerplaats van het JCS, werden we plotseling gedwongen op een nogal veraf gelegen zanderige, kale en onveiligde parkeerplaats met modderplassen zonder beveiliging te parkeren. Maar goed, toen ik even later bij mijn auto aankwam, zag ik nog net dat Kok de schuine weg van het viaduct over de A4 op reed. Dat was tevens de allerlaatste keer dat ik hem in levende lijve zag... 

Spreken deed ik hem bijna iedere week wel even. Zondag belde hij me nog en zei dat hij met een of andere Colombiaanse vriend in huis zat. Hij klonk ook of diegene wat Colombiaanse kabouterpost voor hem had meegenomen, dus dat kon wel kloppen. Gek genoeg stotterde hij niet, maar struikelde meer over zijn woorden, zo snel en onsamenhangend praatte hij. Kan daarom niet met zekerheid zeggen wat hij allemaal te vertellen had. Iets met een usb-stick... Eerlijk gezegd wou ik het liever niet weten ook. Een ding weet ik wél zeker. Dat ik mezelf recht kan blijven aankijken in de spiegel. Ik heb hem vaak genoeg gewaarschuwd en zondagmiddag nog voor het laatst: 'Kijk er nou maar mee uit. Meer zeg ik niet'... De verbinding werd plots verbroken. Geen oren naar...

Ik weet bijna ook zeker dat Martin zelf wel een grapje gemaakt zou hebben, als je tegen hem gezegd zou hebben: 'Kijk maar uit daar bij Boccaccio, dat ligt zo verscholen in de bossen, dat kan linke soep zijn'. Dan zou hij ongetwijfeld wel iets gezegd hebben als: 'Nou, als ze het daar doen, ben ik in ieder geval nog wel effe lekker naar de hoeren geweest'... Dat was Martin.

Een tweede grapje had kunnen zijn: 'Vlinderscrime is dan wel weer volop in het nieuws'...

Tja, dat wel, echter nu wel de laatste keer. Dat is het trieste van het verhaal. Ook dat zijn zoontje nu vaderloos is.

Hier het verslag van de zitting met Martin Kok als getuige in het Passageproces over de bewering van Fred Ros dat hij op de rode motor zou hebben gezeten bij de liquidatie van Cor van Hout.


(klik)


<<0>>


* RIP Martin Kok *

Bondtehond

donderdag 22 mei 2014

Boek-aanrader: DOORGESCHOTEN - De nieuwe generatie onstuitbare criminelen

De nietsontziende, vuurwapengevaarlijke generatie criminelen van nu

Ze trekken om niets hun vuurwapens. De ene liquidatie lokt de andere uit – ook in woonbuurten, ook met automatische wapens. Het tempo waarin ze overvallen plegen, vaak met grof geweld, is beklemmend. De nieuwe generatie criminelen is al jong uitgegroeid van lastpakken tot zware misdadigers. Recherche-teams, aanklagers, rechters, wetenschappers en hulp-verleners zagen ze onder hun ogen doorgroeien, maar konden ze niet stuiten. Dat het overgrote deel van de jonge daders kampt met een gebrekkig ontwikkeld geweten of een laag IQ, of met allebei, maakt het toekomstperspectief extra somber. In Doorgeschoten schetst misdaadverslaggever Paul Vugts aan de hand van een ontluisterende reeks misdrijven hoe het mis ging en komt hij uit bij de grote vraag: Wat nu?
Over De strijd tegen de Amsterdamse onderwereld, schreef de pers o.a.:

‘Een aanrader!’ Elsevier

‘De elf geruchtmakende zaken laten zich stuk voor stuk lezen als thrillers. Vugts schrijft prettig en is als geen ander ingevoerd in de dwarsverbanden.’  nu.nl

‘Prima round up. Boek van Vugts is een goede geheugenopfrisser van de details in die zaken. Ben weer helemaal bij!’ Peter R. de Vries, Twitter


*
'De sympathieke Parool-misdaadverslaggever Paul Vugts, die ik vooral heb leren kennen als één van de die-hard verslaggevers van het liquidatieproces Passage in eerste aanleg en andere spraak-makende strafrechtprocessen, heeft het weer geflikt: Als een van de eerste komt hij deze maand met een boek over de nieuwe generatie criminelen van overwegend Marokkaanse afkomst. Het kan bijna niet anders of Paul Vugts heeft weer een meesterwerkje geschreven. Kan niet wachten tot ik het boek kan lezen. Paul is een van de best geïnformeerde journalisten van dit moment, als het gaat om contacten bij politie en justitie.' 
(Bondtehond)

Halen dus dit boek!

Of bestel hier:
Doorgeschoten
224 pagina's
verschenen mei 2014
paperback € 14,95  Bestel
eBook € 7,99

Bondtehond

dinsdag 14 februari 2012

'Het is niet zo dat Holleeder en ik rollebollend over straat heen gingen'

Het openbaar ministerie verzocht de rechtbank maandag, na de discussie omtrent de onvrede van Peter La Serpe over de aangeboden beschermingsovereenkomst, enkele nieuwe stukken toe te voegen aan het Passage-proces. Het ging o.a om tapgesprekken uit het Kolbak-onderzoek waarin Willem Holleeder zelf te horen is. Ook Danny Kuiters klinkt over de lijn. In gesprekken zou kennelijk iets gezegd zijn wat volgens het OM mogelijk een ander licht zou kunnen werpen op het verweer dat Dino Soerel zelf voordroeg op de zitting van 11 oktober j.l. 'Wij denken dat we indirect kunnen afleiden en daarmee kunnen aantonen dat er wél contact was tussen Soerel en Holleeder', aldus officier van justitie mr. Betty Wind.


De nieuwe informatie zou niet lang geleden per toeval zijn ondekt tijdens een heel ander onderzoek naar iets heel anders. Pas na het verweer van Soerel zijn die gesprekken overigens pas van belang geworden, volgens officier van justitie Mr. Betty Wind. Er is wel navraag gedaan bij andere onderzoeks-teams met de vraag of er informatie beschikbaar was die iets zou kunnen zeggen of het klopt dat Soerel en Holleeder gebrouilleerd waren geraakt.

Soerel vertelde, onder meer bij de rechter-commissaris, dat hij en Holleeder sinds 2005 geen intensief contact meer onderhielden. Dit is gekomen door een pittig gesprek dat heeft plaatsgevonden op de Nieuwmarkt tussen de twee, op verzoek van Soerel. Dit was omdat hij had gehoord van Arjen Kaale jr. dat Holleeder hem een aantal keren ongewild zou hebben betrokken bij problemen die Holleeder had en waar Soerel niets mee van doen had. Dat was de druppel geweest en reden Holleeder hier op aan te spreken.

Dino Soerel: Het is niet zo dat Holleeder en ik rollebollend over straat heen gingen. Het was dus alleen een pittig gesprekje, waarna onze vriendschappelijke omgang bekoelde. Er waren geen zakelijke belangen. Het was puur vriendschappelijk. Eerder gingen we nog wel eens sporten samen, daarna niet meer. Het is wel mogelijk dat wij elkaar tegen zijn gekomen in uitgaansgelegen- heden, maar het was dan alleen van hey, hoi of hallo. Het is niet zo dat we nog afspraken met elkaar.

Rechter: Het kan soms raar lopen, aangezien de heer Meijering nog heeft gevraagd om toevoeging van het totale Kolbak-dossier.
Mr. Meijering: Dunkt mij!
(Meijering heeft diverse keren zelf verzocht om voeging van het gehele Kolbak-dossier, waaronder natuurlijk deze gesprekken. Daar heeft het openbaar ministerie zich toen telkens tegen verzet - red.)

Mr. Meijering: Maar ja, dan is het nog maar de vraag of die tapgesprekken waren toegevoegd, aangezien enkele weken geleden, ik weet niet meer exact tijdens welke zitting, bleek dat niet alle gesprekken waren toegevoegd aan het Passage-dossier.

Mr. Meijering had enkele vragen aan de officier: Holleeder komt onder andere over de lijnen. Wie komen er nog meer over de lijnen?
Mr. Betty Wind: Onder andere Danny Kuiters en ook Mink Kok.
Mr. Meijering: Hoe lang beschikt u al over deze taps? Op zich wel een gerechtvaardigde vraag.
Mr. Betty Wind: Nog maar net, anders hadden we ze zeker eerder toegevoegd. Ze komen uit het Kolbak-dossier, uit de periode eind 2005, begin 2006. Uiteraard krijgt mijnheer Soerel ook de gelegenheid daar zijn zegje over te doen.

Mr. Meijering: Dat is mooi dat mijnheer Soerel 'zijn zegje kan doen', maar wat kan het OM zeggen over de wensen van de verdediging om mijnheer Holleeder daar over te horen, om mijnheer Kuiters daar over te horen en om andere daarover te horen? En de eventuele interpretatie die de verbalisant daaraan geeft in het proces-verbaal van bevindingen? Hoe staat het OM dáár tegenover?
Mr. Betty Wind: Het is moeilijk om daar nu al op vooruit te lopen. Dat is natuurlijk afhankelijk van welke wensen u heeft. In zijn algemeenheid is het natuurlijk altijd denkbaar dat u daar onderzoekswensen aan koppelt. Tja, wat moet ik daar nu verder over zeggen?
Mr. Meijering: Nou ja, ik kan er wel wat over zeggen, en dat is dat ik mij verzet tegen voeging van de tapgesprekken aan het Passage-dossier, en wel om verschillende redenen:
(samengevat) Allereerst het stadium waarin we zijn terecht gekomen, rekening houdende met de nieuwe onderzoeks-criteria die de rechtbank onlangs heeft neergelegd. Het tweede is dat het OM alle gelegenheid heeft gehad om die stukken in te brengen.

Een ander punt gaat om het 'indirect afleiden'. Daar ga je al, zei Mr. Meijering daarover, 'indirect afleiden', daarmee ga je dus interpreteren. Dat is in ieder geval wat het OM nu doet. En dit is ook een speerpunt in de verdediging, en daar moet nu niet ruis op de lijn gaan komen in dit stadium, die nogmaals al eerder had kunnen komen vanwege het OM. Maar die ruis zal de verdediging alle gelegenheid toe willen hebben om die ruis te kunnen wegnemen door die diverse mensen die kennelijk over die lijnen komen, om die te kunnen horen, om die conclusie die het OM hier meent impliciet te kunnen trekken ongedaan te maken. Dus primair: verzet. En subsidiair: en daar gaan we dan natuurlijk vanuit dat wij die zullen krijgen, die gelegenheid als we ons niet kunnen verzetten, aldus Meijering.

De rechtbank zou zich erover beraden in de pauze.

Het tweede thema waar officier van justitie Mr. Betty Wind het over wilde hebben, ging over hulzen die zouden zijn gevonden op de PD (plaats delict) aan de Johan Braakensiekhof, door de dochter van Kees Houtman.Vlak na de moord op Houtman zou dochter Gillian Houtman nog enkele hulzen hebben gevonden, meende ze zich te kunnen herinneren tijdens een gesprek dat Mr. Betty Wind en recherchechef Bart Gietema van de Amsterdamse politie kortgeleden hebben gehad met Maria Houtman en haar dochter. Het werd geheel onverwacht en min of meer tussen neus en lippen door verteld door Gillian, in bijzijn van haar moeder. De dochter heeft toen op verzoek een omschrijving gegeven van de hulzen en globaal aangewezen waar zij ze gevonden zou hebben. Mevrouw Maria Houtman bevestigde dat er zoiets had voorgevallen.

Het was nogal een verrassend verhaal, aldus Wind. Daarop had ze aangegeven het verhaal eerst te zullen laten bezinken. Later zijn Mr. Wind en de heer Gietema terug gegaan om een uitgebreidere verklaring af te nemen van de dames, los van elkaar. Gillian Houtman verklaarde dat ze op 4 plekken in totaal zo'n 7 of 8 evengrote hulzen had gevonden en aan haar moeder had laten zien. Maria Houtman had nogal geëmotioneerd gereageerd en had tegen haar dochter gezegd: Gooi maar weg! Gillian zou de hulzen daarop in de vuilcontainer hebben gegooid. Maria Houtman zei dat ze nooit meer teruggevonden zouden kunnen worden.

Mr. Betty Wind: Wat we vervolgens gedaan hebben. We hebben een verklaring af laten leggen en dat opgenomen. Dat is vorige week gebeurd. Het is een letterlijke uitgewerkte verklaring geworden. Ik schrok zelfs wel wat van de hoeveelheid uh's bij het teruglezen. Ik ben vervolgens gaan kijken op de 3D-foto's. En ik heb contact opgenomen met de forensisch technische rechercheur die op die avond van de moord zijn werkzaamheden heeft gedaan. Die komt zelf tot de conclusie dat het verhaal eigenlijk niet zou kunnen kloppen. Hij acht het zeer onwaarschijn- lijk. Wij kunnen in ieder geval niet vaststellen of het verhaal waar is. De technische rechercheur is op de foto's van de PD gaan kijken op de computer waarbij je kunt inzoomen en hij kan op de foto's geen hulzen ontdekken. Dat daarmee gezegd is dat ze er dan dus ook niet lagen, is mischien wel een stap te ver, maar hij kon ze niet ontdekken.

Dat is wat ik voor u heb. We denken dat het van belang kan zijn en ook past binnen de door de rechtbank vastgelegde criteria. Het is een proces-verbaal van mijn hand en de twee letterlijke uitwerkingen van dat verhoor. De vragen die ik bij uw rechtbank op tafel leg is: Vindt u ook dat dit stuk aan het dossier zou moeten worden toegevoegd? Vraag twee is: Ziet u aanleiding de dochter en mevrouw Houtman te horen bij de RC? Of mischien wel door een lid van deze combinatie? Ik zeg er meteen bij dat we er bij dit laatste weinig heil in zien, en wel om het volgende: We hebben een aantal maanden geleden mevrouw Houtman gehoord in de Kolbak-ontnemingsprocedure en dat verhoor was zo zwaar en emotioneel voor haar dat zij voortijdig is vertrokken. De Haarlemse RC vond dit aanleiding om te laten onderzoeken door een deskundige of het medisch verantwoord was om haar verder te verhoren. Het antwoord was dat deze het niet verantwoord acht. We hebben hier een brief van de deskundige waar dat in staat. Dat is eigenlijk het verhaal dat ik bij u op tafel leg.

Mr. Meijering: Mag ik even?
Mr. Lauwaars: Ja.
Mr. Meijering: Er staat mij iets van bij dat er ooit iets is gezegd over hulzen die zouden zijn gevonden, of die zouden daar ergens gelegen hebben en toen is daar door de recherche al eens naar gekeken. Dat is nu zo'n 3 jaar geleden, mischien wel 4 jaar geleden. Toen kwam de recherche ook al tot de conclusie dat... Kunt u daar iets over zeggen? Of ben ik nu gek?
Rechter: Er staat mij iets bij van de reinigingsdienst. Die had verklaard dat het in zijn wijk was. Dat verhaal is uitgezocht.
Mr.Wind: We hebben dat verhaal uit 2007 van de hulzen in de tuin van de overburen. Maar nog weer daarna is dat verhaal van die reinigingsdienst.
Mr. Meijering: Ja, dat was het.
Mr. Wind: Maar we hebben dat uitgezocht, en de uitkomst was dat dat absoluut een broodje aap-verhaal is.
Mr. Meijering: Nee klopt, dat haal ik nu door de war.

Mr. Lauwaars: Nou ja, het lijkt wel van belang, maar aan de andere kant, is het van belang voor enige door de rechtbank te nemen beslissingen? Dat vraag ik nu aan u, of u al een standpunt heeft, of u er in gelooft, of dat het iets uitmaakt voor uw requisitoir, dan wel voor de verdediging ter ontlasting voor hun cliënten? Ik bedoel, dat zie ik nog niet. Want dat is eigenlijk het criterium. Ik denk op zich wel dat de getuige iets verteld dat iets brisants is. Dat wil ik nog wel aannemen, maar het criterium om het nu in te brengen is dat u zegt, ik wil er iets mee, of de verdediging kan er iets mee voor de verdediging, en dat kan ik nu niet direct plaatsen? Verandert dit uw visie als u het voor waar aanneemt? Nou ja, u heeft nu wel begrepen waar ik naar toe wil.

Mr. Wind: Wij hebben het criterium goed tussen de oren, 'van wezenlijk belang', voor de door de rechtbank te nemen beslissingen. Kijk, ik wil hier de vraag eigenlijk geheel open op tafel leggen en verdachten, raadslieden en rechtbank ten volle de gelegenheid bieden er zelf een oordeel over te vellen. Wij vinden dat we dit gegeven niet zonder mee onbesproken kunnen laten. Met de informatie die we verzameld hebben, kunnen het niet vaststellen en weten we gewoon niet of dit verhaal waar is. We hadden wel heel veel twijfel bij dit verhaal, maar bij het horen van de dochter hebben we wel de indruk gekregen dat zij vrij stellig en zeker is van haar verhaal.

Aan de andere kant, als ik hoor wat voor werkzaamheden en hoe en waar de forensisch technisch rechercheurs hun werkzaamheden hebben verricht, die is er ook heel stellig in dat dit verhaal in zijn beleving eigenlijk niet kan. Wij kunnen het gewoon niet vaststellen en wij zie eigenlijk niet hoe we dit in ons requisitoir een standpunt kunnen laten bepalen. Als je niet kunt vaststellen of het wel of niet klopt, dan kan je er niet zoveel mee. Het zou iets kunnen vertellen over het verhaal van La Serpe, die zegt dat ie vanaf bepaalde plekken heeft geschoten, maar dan nog, als je het niet kunt vaststellen, dan kan je er niet zo gek veel mee. Wellicht vindt de verdediging wel dat hier iets mee moet.

Mr. Betty Wind, omschrijft vervolgens de plekken waar Gillian Houtman de hulzen gevonden zou hebben. Daarbij maakte het meisje zo'n gebaar van daar ergens ongeveer, dat ze het niet geheel precies zeker meer wist. Ze vertelde dat het 7 a 8 hulzen waren, waarbij ze voordoet hoe ze ze in het kommetje van haar had hield, een stapeltje zeg maar. Ze gaf met een meetlatje aan dat de hulzen ongeveer 6 a 7 cm lang waren en dat heeft ze ook getekend.
Mr. Meijering: Wanneer heeft ze ze gevonden?
Mr. Wind: Ongeveer twee a drie dagen na de moord. De eerste dagen was er nog veel familiebezoek, ongeveer daarna. Ze ging toen de carport opruimen omdat er een bouwbedrijf de kogelgaten in de muur zou komen herstellen. Ze zag aanleiding om daar wat op te ruimen. Ik moet wel zeggen, we hebben de foto's bekeken en ik moet zeggen dat er wel heel veel blad ligt op straat en op de stoep, en ook bij die carport. Daardoor is het ook heel moeilijk om op de foto's nou echt iets te kunnen zien. Het is dus heel wel de vraag of we daar helderheid mee kunnen krijgen.

Rechter: Ok, dank u wel. Nou, verrassend is het in ieder geval wel.

Mr. Wind: Ik wil er nog bij zeggen. Het is inmiddels zes en een half jaar geleden, maar het is ongelovelijk en bijzonder schrijnend om te ervaren hoe ontzettend veel impact het hele gebeuren nog altijd heeft op de moeder als ook op de dochter. Dus als er verzoeken zullen worden gedaan om deze mensen te horen, dan zullen wij ons daartegen verzetten. Ik zou ook een beroep doen op de media willen doen, gebruikt u dit, grijpt u dit gegeven alstublieft niet aan om deze mensen nou weer te gaan benaderen. Ze zijn echt platgebeld en dat willen we ze eigenlijk niet weer aandoen. Een beroep op de pers: U gaat niets meer horen dan u nu van mij hoort. Laat u ze alstublieft met rust.

Rechter: Helder, dank u wel. Ik ga nu snel naar mijnheer Meijering.

Mr. Nico Meijering: Ja, ik heb nog 2 korte vragen. U had het net over media. Wat mij betreft mag dit ook wel gezegd worden, want het kan al heel snel verkeerd uitgelegd worden. Vandaar nu een vraag, maar ik meen het bloedserieus. We hebben het hier over de dochter die ook aanwezig is geweest bij het overlijden van haar vader. Is er nog gekeken naar, want dat is mogelijk, dat weet ik, is er nog gekeken naar, en nogmaals ik heb er altijd een beetje moeite mee om dit hier te zeggen, maar ik bedoel het bloedserieus, maar dat ze zich mischien dingen heeft ingebeeld achteraf? Ik kan me voorstellen dat je bijvoorbeeld heel erg naar gaat dromen. Dat dus je gedachten ook met jou op de loop gaan. Ik stel deze vraag in al z'n serieusheid, omdat ik ook van u hoor en me daar ook wat bij kan voorstellen dat de technische recherche daar onderzoek heeft gedaan en ja, die zijn natuurlijk nog al professioneel.

Mr. Wind: Daar kun je wel vanuitgaan dat die professioneel zijn. Ehm... de vraag die u hier stelt, hebben wij ons natuurlijk ook gesteld. We hebben de dochter vlak na de moord 2 of 3 keer gehoord en daarna nog eens een keer in 2007, twee korte verklaringen van haar. Ik sluit niets uit. Als ze het verhaal verteld klinkt ze behoorlijk overtuigd, maar ze verteld er ook wel bij dat ze het eigenlijk niet meer zeker wist. Ik kan niet uitsluiten dat er later een invulling aan is gegeven op wat voor manier dan ook. We hebben ook gevraagd of het ooit besproken is tussen die twee, ze zeggen er dan wel bij dat dát niet het geval is.

Mr. Nico Meijering: Toen wij dit hoorden, hadden ik en mijn collega's iets van: 'Nee toch!' Maar goed, het belang is wel groot, want als het openbaar ministerie het voor mogelijk houdt dat het inderdaad zo gegaan is als de dochter verteld heeft, dan staat dat dus haaks op de 3D-informatie die wij gekregen hebben, het staat ook haaks op...

Rechter: En waarom is dat uw conclusie dan? Ik hoor mevrouw Wind dat nl niet zeggen. Ze zegt dat het geen invloed heeft op de 3D-animatie.

Mr. Meijering: Nou ja, als je de 3D even probeert terug te halen, want die hebben we nu natuurlijk niet paraat, dan is de recherche uitgegaan van de sporen die zijn aangetroffen en niet van deze sporen, waar dan mogelijk sprake van zou kunnen zijn. Dus in die zin past het niet bij de 3D zoals ik die in mijn hoofd heb. En overigens, als je uitgaat van de sporen die de technische recherche heeft vastgesteld, dan zegt dit heel veel over het waarheidsgehalte van de verklaringen van mijnheer La Serpe over de zaak Houtman.

En zoals bekend is, geloven wij niets van het verhaal van mijnheer La Serpe, maar denken wij aan twee varianten. Dat is de variant dat mijnheer La Serpe mijnheer Houtman zelf heeft vermoord met de Glock, hetzij daar niet aanwezig was en een andere rol in het geheel heeft gehad waarbij hij bepaalde kennis heeft opgedaan. Dus daar ligt toch wel een heel groot belang voor ons en als het OM zegt: 'wij willen die mogelijkheid toch wel open houden dat daar hulzen zijn aangetroffen'. We hebben ook het verhaal gehad dat mijnheer La Serpe zich ineens kon herinneren dat hij met de hulzen in zijn hand in de auto was gestapt. Dan is het belang zodanig dat ik het wel verder en nader uitgediept zou willen hebben.

Kijk, als het OM deze mogelijkheid wil openhouden, dan moeten wij die stukken ook zien, want anders gaan straks in het requisitoir krijgen dat men zegt: 'We houden het wel voor mogelijk is dat daar hulzen zijn aangetroffen en dat strookt met het verhaal van La Serpe'. Wij zullen dan zeggen: 'Nee die zijn niet aangetroffen'. En als dit de hele tijd in de lucht blijft hangen willen we wel de mogelijkheid hebben om dit uit de lucht te krijgen.

Rechter mr. Van Dale merkte op dat als die stukken zouden worden ingebracht, dat het OM daar iets suggestiefs over zouden kunnen zeggen in het requisitoir, dus ze vroeg zich hardop af of die stukken wel zouden moeten worden ingebracht als daar vervolgens geen onderzoekswensen zouden kunnen worden toegestaan. 'Is daar überhaupt een mogelijkheid toe als die stukken niet zouden worden toegevoegd?', vroeg de rechter.

Mr. Betty Wind: Nee, wat ons betreft is het alles of niets. Of de stukken worden toegevoegd en dan kunnen we er ook iets over zeggen in het requisitoir. Wordt de beslissing, we gaan die stukken niet toevoegen, dan zullen we er ook helemaal geen aandacht aan besteden in ons requisitoir. Dan blijft het gegeven wat ons betreft buiten het beoordelingskader

Rechter: Dus als de rechtbank besluit dat de stukken niet worden ingebracht, blijft het dus ook buiten het requisitoir?

Mr. Betty Wind: Ja. Mag ik ook iets zeggen over de 3D-visualisatie? Mijnheer Meijering ging er vanuit dat de 3D-animatie niet zou kloppen, maar dat is niet zo. De 3D-animatie is gemaakt met wel aangetroffen sporen, dus met keiharde feiten. Er verandert niets aan die visualisatie.

Meijering: I rest my case!

De rechtbank besloot na een beraad in de pauze de stukken toe te voegen wat betreft de tapgesprekken, echter de stukken over de hulzen worden niet toegvoegd.

Donderdag gaat het proces verder met een verhoor van getuige Harry W.

Bondtehond 
.
.

vrijdag 27 januari 2012

Willem Holleeder heeft mazzel

'Blauwe lucht en mooi zonnig weer, vanmorgen. Een goede dag om vrij te komen. Beter dan op een koude, miezerige, regenachtige dag als je na zoveel jaren weer eens je voeten op vrije bodem kunt zetten'. Dat zou ik denken als ik in Holleeder's schoenen zou staan. Want vandaag is het dan eindelijk zover. Precies na 6 jaar is Willem 'de Neus' Holleeder met ontslag gegaan in gevangenis 'De Schie' in Rotterdam. Zonder verlof gedurende zijn detentie, zonder resocialisatietraject na afloop, maar hoogstwaarschijnlijk wel met een envelope met €13,60 voor een treinkaartje Rotterdam CS - Amsterdam CS op zak, heeft justitie Holleeder vanmorgen naar een geheime locatie gereden.



Die vergoeding voor een treinkaartje heb je als gedetineerde die met ontslag gaat tenslotte recht op, of je nu weggebracht wordt of niet. Wat er verder nog aan geld in de envelope zat, weet je niet. Zat zijn laatste weekloon er in, bijvoorbeeld? Heeft Willem eigenlijk wel gewerkt op de arbeidszaal? Arbeid is namelijk niet verplicht als je als verdachte nog niet bent veroordeeld en nog wacht op een uitspraak, echter na uitspraak van Hoger Beroep wordt iedere gedetineerde normaalgesproken geacht mee te doen aan de arbeid op de werkzaal.

Vroeger was het wasknijpers maken, keukendoekjes inpakken, postzakken naaien, matten snijden, houtbewerking, TL-balken in elkaar zetten en dat meer van dat soort geestdodende produktiewerk. Maar ach, je bent uit je cel en je hebt wat te babbelen met je mede-gedetineerden. Er worden halve dagen gewerkt. De meeste gedetineerden gaan gewoon werken. Niet zo zeer voor het magere loontje, maar eerder om maar even aan die muffe cel te ontsnappen en je benen te kunnen strekken. Verder regel je het beste wat genotsmiddelen op de werkzaal, bijvoorbeeld een blowtje. Of Willem Holleeder blowt, weet ik echter niet.

Vaak zie je dat op de werkzaal groepjes worden gevormd. Ik vraag me af of Holleeder zijn eigen groepje had georganiseerd, of het gezellig was aan zijn tafel en of er afluisterapparatuur was geïnstalleerd, of dat er (verborgen) camera-toezicht was op zijn werkzaal? Je weet als justitie-medewerker/werkmeester immers dondersgoed dat er in de bajes, met name op werkzalen, vaak weer nieuwe contacten worden opgedaan en vaak "zakelijke" afspraken worden gemaakt tussen gedetineerden onderling. Zou dat bij Willem Holleeder ook het geval geweest zijn? In ieder is het een gezellige babbelaar gebleken tijdens Kolbak en humor heeft ie zat.

Kan natuurlijk ook zijn dat hij vanwege zijn hart vrijgesteld was van de arbeid en een arbeidsongeschiktheiduitkering kreeg, bestaande uit het basissalaris, maar dan zonder zonder provisie. Provisie vang je namelijk alleen als je hard doorwerkt. Gemiddeld loon voor gedetineerden voor halve dagen arbeid in het HvB: net onder de 20 euro, mét provisie: net boven de 20 euro. Scheelt geloof ik rond de 60 - 80 cent per werkdag. In de gevangenis beur je iets meer. Maar ja, iedereen begrijpt natuurlijk dat Holleeder sowieso eigen geld op zijn bajes-rekening had staan.

Nee, alle gekheid op een stokje. Holleeder heeft waarschijnlijk een vermoeiende dag voor de boeg vandaag. Ontmoetingen, handjes schudden, dingen regelen, alert zijn voor mogelijke (beweerde) wraakacties en tegelijkertijd letten op wat je zegt met de vele politiemensen in je buurt die ongetwijfeld op de loer liggen op zo'n eerste vrije dag. Welke buurt eigenlijk? Daar wordt alweer volop over gespeculeerd in de media. Als ik het mocht zeggen, zou ik zeggen dat ie wellicht ergens aan de Rozengracht een appartement kan lenen op 4 hoog. Dat staat sinds Augustus 2010 leeg. Maar goed, dat is natuurlijk ook speculeren. (wel met een knipoog zoals u begrijpt)

Als je Dino Soerel's advocaat Mr. Nico Meijering hebt gevolgd, die overigens afgelopen week nog te gast was bij Pauw & Witteman, of Dino zelf tijdens zittingen tijdens het Passage-proces, is dat ondenkbaar. Soerel zou het contact met zijn oude gabber reeds jaren geleden hebben verbroken. Het lijkt wel een kwestie van tijd voor bekend wordt waar Holleeder daadwerkelijk neerstrijkt.

Of er een feestje wordt georganiseerd, zoals te lezen is in De Telegraaf, valt nog te bezien. Een aantal Cafébazen in de Jordaan hebben inmiddels wel al laten weten dat Willem Holleeder wat hen betreft gewoon weer welkom is aan de bar. Zou ik trouwens ook zeggen als ik kroegbaas was, daar niet van, maar of en zo ja waar er slingers opgehangen worden van te voren, heb ik nog niks over gehoord.

De waarheid zal wel ergens in het midden liggen, maar het zou maar zo kunnen dat die heel anders is dan de verwachtingen van veelgehoorde journalisten de afgelopen week. De een gunt hem kennelijk een spoorslags vertrek naar een buitenlands onderduikadres, de ander geeft hem blijkbaar liever geen tweede kans zijn leven dit keer anders in te richten dan voor zijn detentie. Een ander weer wel. Ook vergeten veel mensen dat Holleeder kinderen heeft. Onder andere samen met zijn voormalige vriendin Maike Dijkhuis, die in 2005 is bevallen van een zoontje van Willem. Zou hij niet de behoefte hebben eindelijk zijn jongste kind eens in vrijheid in zijn armen te houden? En hoe zal de relatie momenteel met de moeder van zijn kind zijn? Allemaal vragen waar je nu nog maar weinig over hebt gehoord of gelezen. Het privéleven van de beruchtste crimineel van Nederland lijkt aardig goed afgeschermd de laatste jaren. Je zou bijna vergeten dat Holleeder naast dat ie ex-crimineel en (volgens het OM nog steeds) verdachte is, ook nog gewoon een leven had, en mogelijk weer zal gaan hebben met de zijnen.

De beslissing om Willem Holleeder niet te vervolgen in het lopende liquidatieproces Passage zal wellicht goed doordacht zijn genomen. Een van de grootste vragen is inderdaad de vraag die Mr. Nico Meijering afgelopen week terecht stelde in de talkshow Pauw & Witteman: Hoe is het uit te leggen dat zijn cliënt Dino Soerel op mogelijk minder (vermeend) bewijs, en aanvullende bewijzen/bewijsmiddelen/verklaringen, nog wel wordt vastgehouden?

In de Volkskrant zegt Meijering daarover het volgende: [bron]

"Als ik kijk naar het dossier dan kunnen ze Holleeder niet langer vasthouden. De belangrijkste reden is dat de kroongetuige onbetrouwbaar is gebleken.

Het is dan ook heel opmerkelijk dat Justitie heeft besloten om mijn client Dino S. te vervolgen, omdat de zaak tegen hem rust op hetzelfde bewijs, maar dan minder. En dan heeft getuige Peter la S. Holleeder ook nog eens aangewezen als de opdrachtgever van diverse moorden.

Officieel zegt het Openbaar Ministerie dat Holleeder vrij moet worden gelaten maar wel verdachte blijft in de zaak, maar dat is
'window dressing' om de aandacht af te leiden van de problemen in het onderzoek en van de vervolging van mijn cliënt."

De betrouwbaarheid van kroongetuige La Serpe wordt door de advocaten al vanaf het begin van het Passage-proces betwist, echter het kan zijn dat het openbaar ministerie daar gedurende de loop van het proces pas steeds meer van doordrongen is geraakt. Daarnaast, wie weet wat er zich tijdens de zittingen achter gesloten deuren heeft plaatsgevonden? Om nog maar te zwijgen over alle verklaringen van getuigen en/of anonieme bedreigde getuigen inzake betrokkenheid van La Serpe bij de liquidatie van Gerrie Bethlehem die tijdens het proces zijn opgedoken. Mogelijk kiest het OM eieren voor haar geld?

Ongetwijfeld zullen er aankomende weken intressante ontwikkelingen volgen en wellicht zeer belangrijke gebeurtenissen plaatsvinden in de Bunker te Osdorp. Nog een grote vraag is: Hoe zal de rechtbank reageren op een verzoek tot opheffing voorlopige hechtenis van Soerel, dat advocaat Nico Meijering nog in de koker heeft zitten en dat naar verwachting binnenkort zal worden ingediend bij de rechtbank?

Wordt vervolgd.
Tot slot: Er schijnt nogal jacht te worden gemaakt op de eerste foto van Willem Holleeder in vrijheid.

Editie NL schrijft: [bron]
Wie maakt de eerste foto?
Heel journalistiek Nederland aast vandaag op de eerste foto van Holleeder in het wild. De roddelbladen en kranten willen weinig kwijt, zo blijkt uit een belronde van Editie NL. Sommigen doen geheimzinnig, maar de fotografen lijken ook wat angstig. Eén ding is zeker: degene die de eerste foto maakt krijgt niet alleen een bak met geld maar vooral eeuwige roem. De maker, dat kan ook jij zijn.

Ook ik hoop natuurlijk ook snel wat pics van Willem Holleeder te mogen zien en heb stille hoop spoedig wat plaatjes te mogen ontvangen. Een verzoek is reeds de deur uit. Weinig kans natuurlijk, maar nooit geschoten is altijd mis.... bondtehond@xs4all.nl

PRIMEUR: De eerste foto is vanmiddag gemaakt door Peter R. de Vries meldt hij op Twitter

Bondtehond

dinsdag 19 april 2011

Marcel Kaatee : 'Bakkie koffie?'

Begin februari liep ik in het Wallengebied een oude bekende uit het Holleeder-proces tegen het lijf. Nee, Bondtehond was niet op zoek naar wat nachtelijk vertier in het ‘Red Light District', maar kwam ’s ochtends rond 10 uur net bij zijn huisarts vandaan die op nog geen steenworp afstand van de rosse buurt praktijk houdt. De oude bekende was Marcel Kaatee, die toevallig kwam aanlopen toen de rolluiken voor zijn 'Redlight Casino' in de Molensteeg omhoog gingen. We raakten in gesprek, en dat leverde onderstaand interview op.

De actualiteit heeft dit interview intussen ingehaald nu blijkt dat de gemeente Amsterdam Marcel Kaatee zijn vergunning volgens de laatste berichten weigert te verstrekken. Ondanks zijn vrijspraak blijft men Kaatee zien als stroman van Willem Holleeder. Met de wet Bibob in de hand wil men hem binnen een aantal weken van de Wallen jagen. Des te intressanter dus om te lezen hoe Kaatee over de overheid denkt en lieden die het kennelijk maar niet lukt te wennen aan het idee dat Kaatee als onschuldig man door het leven zou behoren te kunnen gaan.


Terug naar die ochtend in Februari:

"Bakkie koffie?", vroeg de sympathieke Kaatee, en nam me mee naar binnen. Een schoonmaakster legde de laatste hand aan het schoonmaken van de gokkasten. De eerste klant had al plaatsgenomen achter een elektronische roulettetafel. Het bekertje euro’s voor hem was waarschijnlijk de eerste omzet van Redlight Casino die dag.

We kennen Marcel Kaatee vooral als voormalig verdachte uit het Holleeder-proces. Het Openbaar Ministerie beschuldigde hem er jarenlang van te hebben gefungeerd als een criminele boekhouder van de tot 9 jaar celstraf veroordeelde Willem Holleeder. Ten onrechte zo bleek, want hij werd in Hoger Beroep volledig vrijgesproken.

De behandeling van de strafzaak tegen Holleeder en de medeverdachten begon in 2007 en was het eerste proces waarover ik onder pseudoniem 'Bondtehond' verslagjes begon te schrijven voor Crimesite. Een spannende tijd waarin ik veel leerde, onder meer dat rechtspraak niet altijd leidt tot rechtvaardigheid. Hoewel vrijgesproken wordt Kaatee bijvoorbeeld nog steeds achtervolgd en dwarsgezeten door de overheid vanwege de rol die het O.M. hem destijds toedichtte. Ik was daar wel benieuwd naar en ook hoe het met zijn vriendin Priscilla Jourdan gaat, auteur van het boek Gangsterliefje tegen wil en dank en tegenwoordig galeriehoudster op de Wallen. Haar boekpresentatie in Oliver’s, een bijzonder sfeervol etablissement tussen de hoge kantoorreuzen gelegen aan de Zuidas, was de laatste gelegenheid dat ik Marcel had gesproken. Vanwege tijdgebrek besluiten we na de koffie ons gesprek een andere keer voort te zetten.


Twee maanden later op een vrijdag meld ik me klokslag 14:00u in de speelhal. De kassier belt meteen naar de baas. Ik kijk om me heen en stel vast dat het een nette zaak is, alles goed geregeld. De automatenhal had vroeger een open voorpui waar iedereen zo in- en uit kon lopen. Nu is er een toegangscontrole. De tijden veranderen. Niet dat er in de Molensteeg nu meer toezicht of bewaking nodig is dan vroeger toen de Zeedijk en haar zijstraatjes en steegjes als de Molensteeg vergeven waren van drugsdealers en junks. Het tegenovergestelde. Wat dat betreft is de Wallenbuurt erg opgeknapt. Je kunt er nu rustig over straat slenteren zonder voortdurend op je hoede te zijn.

Marcel komt vanuit zijn kantoor aanlopen, groet me en stelt voor om samen te gaan lunchen in een van de vele Aziatische restaurantjes op de Zeedijk. Het is rustig in de steeg. Er lopen enkele toeristen langs het casino en twee dames van lichte zeden wenken me en proberen me voor de tweede keer naar binnen te lokken met hun lach. Helaas dames. Onder het lopen vraag ik aan Marcel: "En dit zou de crimineelste straat van Amsterdam zijn?" Kaatee begrijpt onmiddellijk dat ik doel op het artikel dat in december in Het Parool heeft gestaan waarin de Molensteeg door misdaadjournalist Bart Middelburg als ‘de crimineelste straat van Amsterdam’ werd omschreven. De journalist lijkt een heel andere Molensteeg te bedoelen dan waar we nu in lopen. “Hoeveel ondernemers of pandeigenaren in de Molensteeg denk jij dat die verslaggever voor zijn artikel heeft gesproken,” vraagt Marcel. Ik had geen idee. “Geen enkele”, zegt Kaatee voordat ik kon reageren op zijn vraag. “Van hoor en wederhoor heeft ie kennelijk nooit gehoord."

Volgens Marcel spelen er bij Het Parool andere motieven om de Molensteeg te criminaliseren. De krant schetst al jaren een zo negatief mogelijk beeld van de Wallen om het veronderstelde draagvlak in stand te houden om de plannen van wethouder Lodewijk Asscher kritiekloos uit te kunnen voeren. Asscher en toenmalig burgemeester Cohen vonden dat de onderwereld de baas was op de Wallen. Alle criminele elementen moesten uit de buurt verdwijnen. Wat de gemeente betreft is Kaatee zo’n crimineel element, ook al is hij vrijgesproken. Kaatee moet neer. “Als je ziet hoe zo'n journalist over mij schrijft. Er zou zogenaamd gevaar bestaan dat ik de vergunning voor de automatenhal misbruik voor witwasserij. Ik word neergezet als een notoire witwasser.” Het zit Kaatee hoog. Hij nam dan ook geen genoegen met het bewuste artikel en heeft bij de Raad voor de Journalistiek een klacht ingediend tegen Bart Middelburg en Het Parool wegens het niet toepassen van hoor- en wederhoor in hun publicatie over de Molensteeg. Zie ook crimesite.

Bondtehond: Eigenlijk zeg je dat Parooljournalisten zich voor hun artikelen over de Wallen voornamelijk baseren op de politie en de gemeente?

Kaatee: Zonder meer. De stelling ‘Crimineelste straat’ is opgehangen aan oncontroleerbare statistieken van de politie. Driemaal raden hoe de journalist aan die informatie komt. Vervolgens praat de journalist alleen met een woordvoerder van stadsdeel Centrum en met wethouder Asscher en niet met de ondernemers in de steeg, die de gang van zaken in de Molensteeg veel beter kennen.

Volgens Het Parool zijn de bedrijven er allemaal verdacht, laagwaardig of criminogeen. Met andere woorden, het soort bedrijven in de Molensteeg trekt criminaliteit aan. Door zulke berichtgeving blijven klanten weg.

In de Reguliersbreestraat zitten vijf gokhallen waarin 3x zoveel gokkasten staan dan in het hele Wallengebied. Toch noemt niemand van de gemeente de Reguliersbreestraat een criminogene straat. Nee, het stempel ‘criminogeen’ wordt alleen op de Wallen geplakt. Ondernemers in de buurt zijn het ondertussen zat om voortdurend gecriminaliseerd te worden.


Bondtehond: Maar jij bent toch vrijgesproken? Heb je aanwijzingen dat journalisten en de gemeente jou toch nog schuldig vinden aan de toen ten laste gelegde strafbare feiten?

Kaatee: Jazeker. De beeldvorming dat ik de boekhouder van Holleeder zou zijn heeft het OM er tijdens het proces goed ingepeperd. Dat verdwijnt niet zomaar, zelfs niet na een vrijspraak. De meeste journalisten hebben nu eenmaal een blind vertrouwen in het O.M. en luisteren met een half oor naar wat de verdediging tijdens een zitting inbrengt. Jij bent wat dat betreft een uitzondering. Jouw verslag van het getuigenverhoor van de échte boekhouder van Holleeder kun je zo naast het rechtbankverslag van de zitting leggen. Zo accuraat weergegeven. De kranten deden de volgende dag alsof de boekhouder uit Leusden niks te melden had terwijl de échte boekhouder van Holleeder verklaarde dat hij van 1995 tot 2006 Holleeder’s boekhouding deed, de aangiften inkomstenbelasting verzorgde en in 2005 bestuurder was van Holleeder’s vastgoed BV. Als je mij na die getuigenis toch blijft aanduiden als ‘de boekhouder van Holleeder’ heb je echt een plaat voor je hoofd. Tijdens de zitting bleek verder dat Plooij in juli 2005 huiszoeking had laten verrichten bij de boekhouder en diens afgelegde verklaring buiten het dossier had gehouden. Allemaal belangrijke details die de professionele journalisten hebben gemist. Ze hebben te weinig kennis van de zaak om alleen op hun geheugen te vertrouwen. Journalisten zouden beter moeten opletten of desnoods meeschrijven.

Bondtehond: Dat kan wel kloppen. Ik zie misdaadjournalisten als Paul Vugts en John v.d. Heuvel zelden notities maken tijdens een zitting.

Kaatee: Precies. Die krijgen hun info toch wel van de politie of van het Openbaar Ministerie. Dat is meestal hun enige bron. Zij vinden dat voldoende.

Een dag na de getuigenis van de echte boekhouder van Holleeder stond ik in de entree van de bunker te wachten tot de deur van de sluis open ging. Toen hoorde ik een verslaggeefster vragen aan Martijn de Rijk, je weet wel die slungel van BNR, hoe het getuigengehoor van de echte boekhouder van Holleeder was verlopen. Zegt die De Rijk tegen haar: “Nou dat stelde niks voor. Dat was gewoon een stoffig boekhoudertje, ook zoals hij praatte. Dat was voor mij wel de bevestiging dat Kaatee de echte boekhouder is van Holleeder.” Onbenullen als De Rijk zitten er dus ook tussen. Hij had niet eens in de gaten dat ik ondanks het dikke glas precies kon horen hoorde wat hij zei.

Bondtehond: Heb je die Martijn de Rijk hiermee geconfronteerd?

Kaatee: Omdat ook de advocaten deze figuur niet serieus namen door de onnozele vragen die hij hen voortdurend stelde, vond ik dat niet eens de moeite waard.

Bondtehond: Mij dunkt dat je samen met jouw advocaten je onschuld hebt aangetoond. Die vrijspraak ligt er gewoon. En het Openbaar Ministerie is niet in beroep gegaan.

Kaatee: Klopt. Maar eerherstel is een heel ander verhaal. Het Parool, een krant die door veel Amsterdammers wordt gelezen, zweeg over mijn vrijspraak tot er 9 maanden later een miniberichtje verscheen, overgenomen van het ANP, dat ‘de vrijgesproken Kaatee’ een schadevergoeding kreeg.

Wat een contrast met hoe die krant mij in het begin heeft neergezet. Ik was een stroman, witwasser en weet ik het allemaal. Ik zou op Endstra kantoor in de boeken hebben gekeken of er nog wat te halen zou zijn. Schandalig gewoon. Nog steeds probeert Het Parool de lezers wijs te maken dat ik niet zou deugen. Het lijkt wel alsof het O.M. hier achter zit. Er lopen natuurlijk rechtstreeks lijntjes naar justitie. De Parooljournalisten laten zich maar al te graag ‘voorlichten’ door politie en justitie.

Bondtehond: Een gevalletje, wiens brood men eet, wiens taal men spreekt?

Kaatee: Ik denk het. Het Parool laat herhaaldelijk blijken aan de kant van de overheid te staan. Zo komen officieren van justitie en politie er niet zo best vanaf in Priscilla’s boek Gangsterliefje tegen wil en dank. En als enige kwam Het Parool met een negatieve recensie. Paul Vugts zette Priscilla schaamteloos neer als een naïef vrouwtje dat tijdens de zittingen alleen maar zat te tekenen en maar niet wil begrijpen waarom de boze buitenwereld het op haar man heeft voorzien. Vugts weet wel beter: ‘Het is maar goed dat ze niet op de tribune zit bij het omvangrijke witwasproces tegen vastgoedmiljonair Jan Dirk Paarlberg, die volgens justitie ruim zeventien miljoen wegsluisde die Holleeder van Endstra had afgeperst. Ook in die zaak laat justitie nu en dan fijntjes blijken bepaald niet overtuigd te zijn van Kaatees onschuld’.

Bondtehond: Nou ja zeg. Zoals ik jou ken, laat je het er niet bij zitten tot ook dit is rechtgezet. Ik heb gelezen dat je ook wel begrijpt uit welke hoek dit komt. Je brief aan Koos Plooij staat immers integraal op je website. Onverwacht kwam zijn aanval tijdens het proces van Jan Dirk Paarlberg niet, schrijf je.

Kaatee: Op dat moment had ik dat stukje van Vugts natuurlijk gelezen. In Vrij Nederland stond ook iets dergelijks; volgens het OM zou ik hebben gefungeerd als een soort tussenpersoon tussen afperser Holleeder, witwasser Paarlberg en hun slachtoffer Willem Endstra.

Het OM heeft maling aan mijn vrijspraak maar heeft geen recht van spreken meer. Door niet in beroep te gaan verklaarde zij zich akkoord met de uitspraak van het hof: not guilty. Dan moet je daarna niet meer aankomen met beschuldigingen dat ik de ‘adjudant van Holleeder’ was.

De Haarlemse rechtbank heeft die stelling van het OM in de uitspraak in de Paarlberg-zaak trouwens volkomen genegeerd. Dat was duidelijk het gevolg van de openbaarmaking van mijn brief aan Plooij via mijn weblog. Ik heb dit gedaan omdat de officier publiekelijk had verkondigd dat mijn brief onbekend was bij het OM. Hij wilde niet dat mijn brief tot de processtukken ging behoren. Internet is een openbare bron en de rechters hebben langs deze weg toch kennis kunnen nemen van mijn verweer.

Bondtehond: Je had het ook op z’n beloop kunnen laten want aan jouw vrijspraak kan het OM toch niks meer veranderen. Die is onherroepelijk. Of denk ik nu iets te gemakkelijk? Ik sta natuurlijk niet in jouw schoenen.

Kaatee: Dat zie ik anders. Ondanks de vrijspraak denkt de gemeente er toch over na om mijn speelhallen te gaan sluiten, en bij het toepassen van de wet Bibob hoeft de gemeente niet eens te bewijzen dat er strafbare feiten zijn of worden gepleegd. Een vermoeden is al voldoende. De burgemeester hoeft dus alleen maar het requisitoir van het Openbaar Ministerie in de Paarlberg-zaak te citeren om het vermoeden van betrokkenheid bij strafbare feiten aannemelijk te maken. Daarom moest ik mij wel verzetten tegen de beschuldigingen van Plooij. Niet alleen omdat ze onterecht zijn, maar ook omdat ze mijn zakelijke ondergang kunnen betekenen.

Bondtehond: Zo had ik het nog niet bekeken.

Kaatee: Daar komt nog bij dat het financieel ook niet echt voor de wind gaat. De toegekende schadevergoeding was maar een fractie van de werkelijke kosten die ik heb gemaakt in verband met de strafzaak en de Bibob-procedure. Om kosten te besparen val ik mijn advocaten tegenwoordig zo min mogelijk lastig.

Bondtehond: Maar je speelhallen draaien toch goed?

Kaatee: De tijd dat het exploiteren van een automatenhal lucratief was, is al lang voorbij. Mensen gokken tegenwoordig op internet. En halverwege 2008 heeft de overheid kansspelbelasting ingevoerd in de branche. Over de speelautomatenopbrengst wordt ruim 80% méér belasting geheven dan voorheen.

Bondtehond: De overheid heeft er dus belang bij dat je openblijft want anders lopen ze inkomsten mis?

Kaatee: Ik ben bang dat de druk van hogerhand om mijn bedrijven te sluiten het wint van het gemis aan belastinginkomsten. Zo hield de politie begin vorig jaar herhaaldelijk preventieve fouilleeracties in mijn speelhal. Dat heeft mij anderhalf ton aan omzet gekost omdat de meeste klanten daarna ergens anders gingen spelen.

Bondtehond: In jouw zaak? Die fouilleeracties vinden toch alleen plaats op straat en in metrostations?

Kaatee: In de praktijk blijkbaar niet. En zoiets gaat als een lopend vuurtje. Een zaak waar de politie om de haverklap binnenvalt gaan klanten mijden. Geef ze eens ongelijk. Wie vindt het nou prettig om herhaaldelijk door agenten lastig gevallen te worden terwijl je roulette zit te spelen en hoopt dat je favoriete nummer valt? In Holland Casino zie ik dat niet gebeuren.

Bondtehond: Wat doe je eraan?

Kaatee: Ik heb een officiële klacht ingediend bij de burgemeester. Sindsdien zijn er geen fouilleerteams meer binnen geweest en zijn veel vaste klanten weer teruggekomen.

Bondtehond: Is het op de Wallen door de plannen en maatregelen van de gemeente stiller geworden?

Kaatee: In december 2007 kwam het stadhuis ineens met berichten naar buiten over vrouwenhandel, laagwaardige en criminogene bedrijven en onderwereld die de baas was op de Wallen. De helft van de ramen moest verdwijnen. Dat nieuws ging de hele wereld over. Zoals het gemeentebestuur over de buurt sprak, leek het wel een negatief reisadvies. In januari 2008, toen van een economische crisis nog geen sprake was, gingen de omzetten van de meeste bedrijven op de Wallen dan ook in een rap tempo omlaag vergeleken met voorgaande jaren. Zo’n impact had het.

Bondtehond: In het Van Traa rapport werd ook al gesproken over 16 niet bij naam genoemde criminele ondernemers die op de Wallen de dienst zouden uitmaken. Is de situatie dan niet veranderd sinds de jaren negentig?

Kaatee: Van de figuren die in het de Van Traa rapport werden genoemd zijn er weinig meer over op de Wallen. Ik heb geen idee wie de gemeente nu bedoelt met onderwereld of maffia. In een ingezonden brief aan Het Parool heb ik daar naar gevraagd. Daarop reageerde de fractievoorzitter van de PvdA die mij eerst woorden in de mond legde en vervolgens beweerde dat ik spookverhalen verkondigde. Volgens hem lag de werkelijk macht op de Wallen wel degelijk bij verschillende criminele organisaties maar hij noemde weer geen namen.

Bondtehond: De PvdA vertelt dus zelf spookverhalen?

Kaatee: Ze worden in ieder geval onvoldoende onderbouwd. En ondertussen zijn al veel raambordelen gesloten.

Bondtehond: Van het wereldberoemde Amsterdamse Red Light District dat jaarlijks vele tienduizenden toeristen trekt blijft op die manier weinig over.

Kaatee: Inderdaad. Tenzij je komt voor de slecht onderhouden modevensters, door de gemeente ‘fashion hotspot voor de internationale modeliefhebber’ genoemd. In de voormalige raambordelen van Charles Geerts hebben prostituees plaatsgemaakt voor tassen, jurkjes met bloemen en een paar kapstokken met lege klerenhangers. Het is geen gezicht maar zo faciliteer je in ieder geval geen vrouwenhandel.

Bondtehond: Laten we hopen dat ze op het stadhuis bij zinnen komen.

Kaatee: Ja, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Bondtehond

donderdag 11 december 2008

'Dat zult u vast wel jammer vinden hè?'

Crimesite was zoals gewoonlijk weer aanwezig op deze eerste procesdag van het Hoger Beroep van Willem Holleeder. Ik las ergens dat mensen zich hadden geërgerd aan halverwege binnenkomende collega's, maar daar merk je meestal niets van. Ik kwam rond 12:00 binnen. John van den Heuvel had net plaatsgenomen in het getuigenbankje. Het viel me op dat de tribune wat breder is na de verbouwing en herkende veel bekenden van vorig jaar, ook nu weer met hun blocnotes in de aanslag. 


Peter Elberse van ANP, Paul Vugts van Parool, Harry Lensink van VN, Bert Huisjes van De Telegraaf, Bas van Hout van Panorama, tja wie niet eigenlijk? In de eerste pauze liepen ook de al vrijgelaten verdachten tussen de journalisten in de verbouwde wachtruimte. Paja, Maike Dijhuis, Marcel Kaatee met vriendin en her en der natuurlijk hun raadslieden.

Het verhoor was vrij saai. Een herhaling van de al eerder gepubliceerde verhalen, vooral uit de Mieremet-artikelen van John van den Heuvel. Het was mooi te zien hoe de journalist zich strak aan de feiten hield en in niets afweek van zijn artikelen. Alsof ie de adem van de Nederlandse pers in zijn nek hoorde hijgen. Je probeert je als toeschouwer toch voor te stellen hoe het is om voor de beweerde Godfather van de Nederlandse onderwereld te moeten getuigen over de voor Holleeder niet allervrolijkste gebeurtenissen uit zijn loopbaan. John deed dat overigens zonder blikken of blozen.

Holleeder schoof wat heen en weer, boog soms voorover en sprak zo nu en dan met zijn nieuwe advocaat, Mr. Stijn Franken. Aan zijn rechterzijde zat Mr. Chrisje Zuur. Stijn Franken klonk rustig en overtuigend. Na het O.M, die 'de film' nog een keer herhaald wilden hebben schijnbaar, was mr. Franken aan de beurt om John te ondervragen. Ik had niet echt de indruk dat het John te heet onder zijn voeten werd door toedoen van de verdediging van Holleeder.

Tijdens het verhoor maakte Stijn Franken wel een soort stekende opmerking richting John van den Heuvel. Op de vraag of er intensief contact was met de politie over de dreiging die uitging richting John antwoordde John dat ze hem wel hadden gewaarschuwd voor bepaalde dreigingen vanuit het milieu, maar dat zijn contact nou ook weer niet zo close was met bepaalde politiemensen dat ze hem maar van alles mededeelden over lopende zaken en onderzoeken. Daarop zei Stijn Franken als een soort sneer richting John van den Heuvel, tenminste zo klonk het...: "Dat zult u vast wel jammer vinden hè?" Waarop John zweeg..... Holleeder leek wat te grinniken....

Iedereen die de Telegraaf-artikelen van John van den Heuvel kent, weet ook wat er zo ongeveer gezegd is vandaag. John bij Johnnie Mieremet thuis, geweer op tafel. Bij latere gesprekken waren Barry Mieremet en Ferry de Kok ook wel eens toehoorders. Die zwegen meestal. Johnnie was voornamelijk aan het woord. Hij wilde openheid van zaken geven aan de politie. Niet in ruil voor strafvermindering voor hemzelf maar wel met de toezegging dat ze Ria Eelzak en haar bezittingen met rust zouden laten.

Soms was Johnnie erg emotioneel en woedend dat zijn vroegere vrienden hem dit kunstje flikten aan de deur bij Toenbreker Advocaten toen Hingst de deur achter zijn rug in het slot had gedraaid en Johnnie meteen werd neergeknald op de stoep. Hij wist dat het uit de hoek van Endstra moest komen, dus van diezelfde mensen die met zijn kinderen bij hen op schoot bij hem thuis op verjaardagen hadden gezeten. Hij zat nou ook weer niet te snotteren zei John, maar erg kwaad en soms emotioneel was Johnnie Mieremet wel geweest. John van den Heuvel had driftig zitten pennen die eerste keer, later had ie zijn laptop meegenomen en daarop zitten typen.

Door Bondtehond

vrijdag 21 december 2007

Uitspraak: 'Willem Holleeder teleurgesteld en aangeslagen'

Het was een vroegertje vanmorgen. Dat moest wel, anders kon je toegang tot de Bunker in Osdorp wel vergeten. Toen ik om 7:45 aankwam bij de beveiligde rechtbank stonden er al zeker twintig vaste bezoekers van het Holleeder-Proces in de rij voor de ingang. Het was toen al duidelijk dat het een erg drukke dag zou worden rondom de uitspraak van het vonnis. De hele Nederlandse pers was uitgerukt en stonden al klaar met hun camera's en zendwagens met schotel op het dak. Gelukkig hadden parketwachters al aangegeven dat dit zo zou zijn op deze dag. We waren er dus ook op tijd bij van crimesite.



De verdachten kwamen binnen, met Renee van Deene voorop, en Holleeder die als laatste de rechtszaal binnen liep. Er werden wat begroetingen tussen raadslieden en verdachten uitgewisseld. De publieke tribune zat bomvol, alle plaatsen waren bezet. Toen de rechters, met Rino Verpalen voorop de zaal betraden, stond iedereen zoals gewoonlijk op uit respect voor de rechters. Vrijwel meteen begon de rechtbankvoorzitter Verpalen met het vonnis, na een korte inleiding.

Je kon een speld horen vallen op dat moment en iedereen hoorde gespannen toe. Het vonnis was verdeeld in 4 gedeeltes en duurde zo'n 2,5 uur. Rechter Verpalen ging in op waar de advocaten eerder over hadden gepleit tijdens de verdediging. Deze hadden grote vraagtekens gehad bij de betrouwbaarheid van de getuigen, zoals bv die van Maria Houtman, de vrouw van de geliquideerde ex-bankovervaller en drugshandelaar Kees Houtman. Volgens de rechters was haar getuigenis echter wel geloofwaardig omdat anderen haar getuigenis hadden ondersteund.

Ook de Endstra-tapes hadden wel bewijskracht, ondanks dat de vastgoedman zelf nu dood was en het niet meer kon komen bevestigen. De vele verklaringen van mensen rondom Willem Endstra waren volgens de rechtbank genoeg om zijn verhaal te bevestigen. Juist het feit dat Willem Holleeder eerst goed bevriend was met Endstra en in die begin-periode juist verdienstelijk optrad voor hem, en dat ie de vastgoedhandelaar later juist is gaan afpersen, werd Holleeder zwaar aangerekend.

Van alle verdachten werd ingegaan op de pleidooien.
Stapsgewijs kwam Rino Verpalen dichterbij het einde, de uitspraak. Ook verzachtende omstandigheden werden besproken, zoals het feit dat Fred Teeven wel degelijk uitspraken had gedaan in de media. Steeds kwam de rechtbank tot vrijspraken op diverse punten, waardoor het leek of ook dit proces met een sisser af zou lopen voor de verdachten.

Voor Senol Tuna en Ozan Turfanda liep het inderdaad op algehele vrijspraak uit, echter de andere verdachten werden allen veroordeeld. Zelfs Maike Dijkhuis kreeg witwassen van crimineel verkregen gelden aan haar broek, maar hoeft hier niet voor te zitten. Een werkstraf is voldoende voor deze first offender.
Willem Holleeder, Richard Geisterfer, Maruf Mrzic en Marcel Kaatee kregen allen een celstraf.

Het enige feit waarvoor Marcel Kaatee voor veroordeeld is, was het geval waarbij hij een envelope met 250.000 Euro aan contanten had opgehaald op het kantoor van Willem Endstra. Deze had hij later echter teruggebracht. De verklaring was dat ie geen melding bijzondere transacties wou en het bedrag daarom over de bank betaald wilde krijgen. De Rechtbank vond dit ongeloofwaardig, daar een bedrag van een legale transactie gewoon zonder problemen op te geven zou zijn als bijzondere transacties. Na afloop baalde Marcel Kaatee omdat hij zich van geen kwaad bewust was toendertijd en nu door deze veroordeling wel onder de Bibob-wet zou komen te vallen, waardoor grote kans bestaat dat hij dan toch zijn Amusements-hallen kwijt kan raken. Immers alleen mensen zonder veroordeling onsnappen meestal aan de wet-Bibob. Hij zal zeker in beroep gaan. 

De hoogste straf was voor Willem Holleeder. Hij wordt gezien als de leider. De rechtbank sprak 9 jaar gevangenisstraf tegen hem uit. Er was eigenlijk weinig tot niets aan Holleeder te merken. Hooguit wisselde hij wat teleurgestelde blikken met zijn advocaat Jan Hein Kuijpers. Kort daarop zei Rino Verpalen: "En dit was het dan" De parketwachten stonden op, liepen richting de verdachten alsof ze deze naar de cellen wilden begeleiden. Deze namen nog kort afscheid van hun raadslieden en waren eigenlijk in no-time vertrokken. De publieke tribune stroomde meteen leeg. Dit was het dan waar we maanden op hadden gewacht....

Buiten de rechtszaal gaf Jan Hein Kuijpers nog een korte verklaring voor de camera's nadat hij zijn cliënt kort had bezocht in zijn wachtcel. Hij vertelde dat Willem Holleeder teleurgesteld en aangeslagen had gereageerd op de straf-uitspraak. Verder noemde Mr. Kuijpers de staf fors en noemde de motivering op onderdelen tegenstrijdig. Ook begreep hij niet waarom de rechtbank geen rekening hield met de medische situatie en de levensverwachtingen van zijn cliënt. Hoogstwaarschijnlijk gaat Willem Holleeder in hoger beroep. 

Door Bondtehond

donderdag 20 december 2007

‘Slechte, slechte Willem...’

Allereerst, niemand zal tegenspreken dat Willem Holleeder een boef is, zelfs hijzelf en zijn advocaat Jan Hein Kuijpers hebben meerdere keren ronduit gezegd dat hij geen koorknaapje is, en ook nooit zal worden. Maar klopt het wat Willem Endstra bij hoog en bij laag beweerde op de achterbank van een rijdende auto? Is Willem Holleeder een keiharde crimineel aan het hoofd van honderden bendeleden en minimaal 40 killers op motoren die de één na de ander naar de andere wereld stuurde? Is het die nietsontziende afperser waar ie nu door velen voor wordt aangezien?




De medogenloze topcrimineel die je enerzijds in je armen sloot, maar na bewezen diensten zelf naar de andere wereld probeerde te helpen via Big Willem van Boxtel? En had Willem Endstra er zelf niet het grootste belang bij de ex-Heinekenontvoerder zo zwart mogelijk af te schilderen? Was het hijzelf niet die opdracht gaf tot minmaal één, zoniet meerdere liquidaties? Te beginnen met Ronald van Essen, de oud XTC-producent/handelaar. Waarom werd deze crimineel die toch echt een hele berg geld had ingelegd bij Endstra om zodoende die XTC-miljoenen wit te wassen eigenlijk invalide geknald tijdens een liquidatie-poging?

Had die niet gewoon 'recht' op zijn xtc-geld? Was dat niet omdat Endstra eigenlijk helemaal niet van plan was dat geld terug te betalen? Of vond ie het wel goed zo dat de halve, zo niet de hele onderwereld bij hem hun avontuurlijk verkregen kapitalen kwamen witwassen? Met het grootste gemak van de wereld onderhandelde de vastgoedman met top-criminelen, waar Willem Holleeder er maar één van was. Voorheen zat Endstra al met de grootste criminelen van Nederland om de tafel.

Niets scheen te veel, te gevaarlijk of te opvallend te zijn. Het één na het andere huizenblok, cacaoloodsje of bedrijfspand werd opgekocht met drugsgeld. Geen enkel probleem mijnheer, komt u maar. Werd hij daartoe onder druk gezet ? Daarvoor is geen enkele aanwijzing. Dacht Stille Willem toen eigenlijk wel es aan de kinderen en/of ouders van verslaafden, of verslaafden zelf toen ie weer es een paar miljoen verdiende met cocaïne-, heroïne- of amphetamine-geld afkomstig van topcriminelen? Dacht Endstra ooit wel es aan de schade die hij de maatschappij berokkende, anders dan die met die achteloosheid van een geldbelust mannetje waarmee hij weer eens een paar plastic tassies met miljoenen kreeg aangedragen door zware criminelen als bijvoorbeeld Klepper en Mieremet?

Dacht Willem Endstra wel es aan de gevolgen voor zijn eigen familie? Waar dacht Willem Endstra eigenlijk wel aan? Tijdens het Holleeder-proces heb ik maar één ding kunnen bespeuren waar hij zeker wel aan dacht: Vooral aan zichzelf..... En hoe hij nog meer geld kon maken van de 450 miljoen waarvoor hij al werd ingeschat in de Quote500 toentertijd.... Als een middelpunt fungeerde hij in een risicovolle wereld waar ie steeds vaker in zijn eigen web verstrikt raakte dan goed voor zijn handel was. Steeds ontsprong Endstra de dans. Of hij kocht het af, of hij zette er weer eens stinkend dure top-advocaten op, die eens te meer voor afkoping, seponering, vrijspraak of niet-ontvankelijkheid zorgden. Wat maakt het uit, toch geld zat, moet ie haast wel es gedacht hebben na zo'n afkoping van straf.

Het OM zegt hard te hebben gejaagd achter deze super-witwasserette, maar tegelijkertijd laat ons OM zich afkopen voor een schamel miljoentje, peanuts vergeleken bij wat binnenkwam op jaarbasis in het bedrijf van Stille Willem. (Of was het OM weer bezig met zo'n top-actie, zo'n laat maar effe gaan, kijken-of-we-er-zelf-wat-beter-van-worden actie) En de criminelen?..... die werden alsmaar rijker en rijker.

Wat moet die man gelachen hebben. Aan de ene kant stromen de crimineel verkregen IRT-miljoenen binnen via die beruchte doorlaatmethodes van het oh zo vertrouwde OM, aan de andere kant heeft dat OM steeds geen poot om op te staan. Maar aan alles komt een einde. Mieremet 'adverteerde' in de Telegraaf zijn bedrijf kapot. Die 'lastige' Mieremet, met zijn 'lastige' vriendje Klepper. Willem Holleeder stond echter nog aan zijn kant, zelfs volgens John Mieremet in dat artikel waarin hij werd genoemd als de 'Bankier van de Onderwereld' De andere spinnetjes in het web begonnen echter ook onraad te ruiken en wilden zich terugtrekken in hun holletjes, maar wel graag met medeneming van hun centen.

Maar hoe? Stille Willem had tenslotte hun geld. En wie liep er het vaakst in de buurt van Stille Willem? Juist ja, zijn vriend Willem 'de Neus' Holleeder. Natuurlijk werden de toppers panisch. Natuurlijk keken die met argusogen naar de sterk benijdde positie van die ex-ontvoerder. En het net van het OM rond Willem Endstra begon zich tegelijkertijd steeds meer aan te trekken. Wat doe je op zo'n moment? Wat doe je als een Mieremet vanuit zijn Belgische vesting in Neerpelt je belt met woorden als:  "Seg Willum, kreig ik muh cente nou es een keertje trug? Of mot ik je soms ook op je kont komme gooien of zow?"

Of toen Sam Klepper weer es witheet en paranoia schreeuwend begon te dreigen dat het nou over was als ie niet snel zijn miljoenen terug kreeg. En terwijl Willem Holleeder tegelijkertijd onder druk werd gezet door Spic en Span tijdens de 'Mieremet-pandjes-kijken-routes' om zo Stille Willem in de gaten te kunnen houden, werd deze 'huisvriend' dus alleen maar een extra luis in de pels van de eens zo door alle top-criminelen op handen gedragen 'Bankier van de onderwereld'.

Maar kon Holleeder wel anders? Wat zou er gebeuren als hij weigerde de Bankier in de gaten te houden voor zijn hoofdcliënten? Was Willem Holleeder dan zelf zijn leven nog wel zeker? Wanneer zouden Klepper en Mieremet het treinwagonnetje (Holleeder) loskoppelen? Welke kant kon ie nog op? En welke kant kon Stille Willem nog op? Stukje bij beetje verslechterde het contact tussen die twee kameraden, terwijl Endstra's bloedeigen zuster toen nog zei "Het lijkt wel of die twee verkering hebben met elkaar, ze zitten dag en nacht bij mekaar". Is het niet heel goed mogelijk dat Stille Willem zijn eigen vriend opofferde voor het 'goede doel', voor ééns en voor altijd van zijn schuldeisers af te komen? (Nee hoor, kijk maar, die Neus is er vandoor met jullie cente.....)

Erg veel compassie met de mensen in deze maatschappij kun je Stille Willem niet toeschrijven, dus waarom wel met die ene ex-ontvoerder? Wat is één crimineel opofferen in vergelijking tot al die miljoenen? Lastig wel dat nou net die allergevaarlijkste topcriminelen hun centen terugwilden. Wat lastig dat je die berg poen niet gewoon in het vastgoed kan laten zitten om zodoende te vermeerderen. Wat lastig dat je op dit punt nou niemand de schuld kunt geven..... of toch wel? Zie hier, het plan om 'de schuld' in de schoenen van Willem Holleeder te schuiven is zo eenvoudig geboren tussen twee neukpartijtjes, met elke vrouw behalve dan met zijn eigen vriendin Anita Schuts, door. Ook hierin bleek Stille Willem onbetrouwbaar. De één na de andere 'in de suikerpot gedoopte klokkies' vonden hun weg naar de hoerderige en snoerderige golddiggende vrouwtjes die in 'zijn' pandjes woonden voor een habbekrats. Hoeveel kinderen, bij hoeveel vrouwen had ie ook al weer ?

Hoeveel heroïnedoden waren er ook weer de afgelopen jaren? Hoeveel coke-verslaafden kwamen er weer bij? Laat maar komen hoor op m'n vliegveld. En hoeveel kunnen niet meer leven zonder er elk week-end een paar pillen in te gooien? Over Hasjproblemen zullen we het nu maar niet hebben. Nee hoor, het was zooo'n lieve hardwerkende, betrouwbare vent die Stille Willem. Je zou echt helemaal niet van zo ééntje denken dat ie in staat is één miezerige ex-ontvoerder die zijn imago tegen heeft de schuld te geven om zijn eigen zeer dure huid te redden. Nee hoor daar zien we Stille Willem echt niet voor aan......

Daarentegen hebben we nu wel het ware beest kunnen zien vertellen voor de rechtbank. Ginnegappend, lachend, ontspannen zijn verhaal vertellend in plat Amsterdams, doordrenkt van humor met zijn ook al zo ontspannen lachende advocaat, hoe durven ze, zo zat verdachte Willem Holleeder zijn proces uit. Je ziet toch meteen dat we met de waarheid te maken hebben, de waarheid van Stille Willem dan. *kuch* De waarheid opgenomen op bandjes waarvan een groot gedeelte zoekgeraakt of beschadigd was. Bandjes waar het OM zoals gewoonlijk weer zo ordelijk mee om is gegaan. De waarheid van een man die een zondebok nodig had.

Of, is het juist de waarheid, opgetekend uit de mond van een vrijwillig (anders deden anderen dat wel)van het tableau geschrapte advocaat, de inmiddels door superdom drugsgebruik van ons heengegane 'adviseur van Endstra', die zelf bezig was de familie van zijn geliefde vriend wat panden en geld te ontfutselen na diens 'zeer betreurde dood', 'omdat diezelfde Willem Endstra hem dat in goed vertrouwen had beloofd'.Dat vertrouwen waar Brammetje nu zelf eens keihard tegenaan was gelopen.

Of was het de waarheid van een café-baas die 'die Neus' (Je moet die Neus zijn centen afpakken, dan raak je hem het hardste) niet kon luchten of zien, na wat familie relatieperikelen. Dezelfde die met zijn Golfje VW Miljoenen ging opgraven in het Parijse Bos. (Om jaloers van te worden al die tassen geld.) Een Hasj-handelaar die na enkele weekjes voorarrest op straat stond na de vondst van maar 27.000 Kg Hasj op het eindpunt, of was het 37.000 Kg? Vreemd, maar begrijpelijk.... dan, toch?....

Of mischien was het wel die ex-bankovervaller (Houtman-bende) en drugshandelaar, de ook al zo betrouwbare en trouw aan zijn vrouw zijnde Kees Houtman (op de brommert naar Yab Yum), die op zijn beurt weer zo goed was met café De Hallen-eigenaar van der Bijl? Hoe durft zo'n crimineel als Willem Holleeder al deze hondsbetrouwbare mensen nou af te persen ?

Want dat iedereen, behalve Willem Holleeder, te vertrouwen is, staat als een paal boven water. Het water wat het OM nu zo onderhand tot de kin moet staan, na gisterochtend. Alleen al daarom moet je er wel vanuit gaan dat er vandaag uiteindelijk een kop moet gaat rollen, die van een ten dode opgeschreven ex-ontvoerder die het in de eerlijke bovenwereld nooit kon maken. Of toch? Met behulp van zijn vriend, Stille Willem, die hem een kans bood, zo meelevend als deze man altijd was, zonder enkele berekening vooraf in al zijn gedrag en zaken.......

Arme, arme Willem...

Door Bondtehond