zaterdag 21 februari 2015

Bada Bing-onderzoek ORCA: de rechtszaak in Philipsburg - Sint Maarten

Op 11, 12 en 13 februari vond in 'Courthouse' Philipsburg op Sint Maarten dan eindelijk de reeds enkele malen uitgestelde rechtszaak ORCA plaats, oftewel de strafzaak rondom het zogenaamde Bada Bing-omkoopschandaal. Nachtclub-eigenaar Jaap van den Heuvel zou politicus Patrick Illidge hebben betaald voor vergunningen om vrouwen langer te mogen laten werken en een aanvraag voor ruimere openingstijden. Een en ander zou blijken uit een videofilmpje dat in Nederland verscheen op de website van De Telegraaf. 'Videobewijs omkoping St.-Maarten' kopte de wakkere krant tegelijkertijd op 7 maart 2013 's ochtends in een rood-omlijnd voorpagina-artikel. Het toeval wilde dat ik Jaap van den Heuvel ken uit mijn jeugdtijd in Gelderland. Reden om hier eens wat dieper in te duiken.

Bada Bing Adult Entertainment-club + Neverland Bar & Restaurant
Klik voor groot

Nog geen uur nadat ik dit stuk in de ochtendkrant las, ging mijn telefoon. Het was Jaap van den Heuvel vanuit Sint Maarten die via via mijn nummer had achterhaald en mij vroeg waar dit artikel op sloeg. Hij had gehoord dat ik tegenwoordig iets deed in de journalistiek en vertelde me hoe de vork echt in de steel zou zitten. Kort daarop besloot hij naar Nederland te vliegen om uit te zoeken hoe het door hemzelf gemaakte videootje nu zo geheel onverwacht bij De Telegraaf terecht was gekomen. En omkoping? Hoe komt De Telegraaf daarbij? Er klopt werkelijk he-le-maal niets van dat artikel, aldus Van den Heuvel, mag dat zomaar? Ik besloot na een eerste gesprek in Nederland over deze zaak te gaan schrijven.

Één van de redenen: het op grote schaal negeren van onschuld-presumptie door sommige journalisten, de media waar zij voor werken en gekozen landsvertegenwoordigers in de Tweede Kamer waarvan er één zonder ooit een stap in een eerlijk bedrijf als Bada Bing te hebben gezet ijskoud durfde te stellen: "we moeten er toch niet aan denken dat politici in shorts en op slippers eventjes smeergeld komen ophalen bij een louche bordeelhouder"... Was getekend: Ronald Raak van de SP.

"Ja hallo!", was het eerste dat Van den Heuvel uitriep, "weet die vent eigenlijk wel waar we het hier over hebben? Patrick was bij me op een zondagmiddag en het was die dag boven de 30 graden, op Sint Maarten loopt iedereen er dan zo bij! Of moeten vrienden van me dan in driedelig grijs op visite komen in hun vrije tijd omdat ze een baan in de politiek hebben?" Jaap wierp een meewarig blik op de foto van SPer in De Tweede Kamer Van Raak en vroeg grinnikend aan me: "Is die vent eigenlijk wel goed bij zijn hoofd?!"

Voor alle duidelijkheid: De bij het Telegraaf-artikel afgebeelde politicus, onafhankelijk Parlementslid Patrick Illidge en Jaap kennen elkaar al sinds beide jonge twintiger waren. Zij raakten bevriend, bezochten elkaars huwelijksfeesten, hun kinderen zaten op dezelfde scholen en kwamen elkaar natuurlijk regelmatig tegen op het kleine eiland, dat je kwa bewonersaantal kunt vergelijken met een middelgroot stadje ergens in Nederland. Hetgeen er ogenschijnlijk gebeurt in de video, blijkt gelukkig toch een heel ander verhaal achter te zitten. Jaap van den Heuvel legt dat zelf hier uit.

Maar dat is ook al uitgebreid aan de orde gekomen en uitgelegd in deze vorige twee artikelen: Lees HIER artikel I en HIER artikel II.

Na mijn eerste bezoek aan Sint Maarten bleek dat het Openbaar Ministerie op Sint Maarten buiten de vermeende omkoping met een heel scala aan beschuldigingen kwam aan het adres van Jaap van den Heuvel en zijn bedrijfsleider Krijn van der Brug. De laatste werkte nog maar kort voor Bada Bing en het naastgelegen Neverland, een bar/restaurant met lounge-gedeelte en inpandig zwembad waar overdag ook mooie dames rondhangen om de heren eilandbewoners en toeristen het naar de zin te maken onder de vlag van het legale (24/7 hours open) Adult Entertainment-bedrijf Bada Bing, samen met de naastgelegen Neverland Mansion.


Bordeel klinkt voor de mooie nachtclub nogal denigrerend in dat opzicht. Het is een waar paradijsje waar het goed toeven is. De dames zijn immer vrolijk en vrij om te gaan en staan waar zij willen, in tegenstelling tot wat het OM beweert. Van opgesloten zitten is totaal geen sprake, heb ik met eigen ogen kunnen zien. Regelmatig zagen we dames op straat lopen om vervolgens te constateren dat deze chica's simpelweg aan het winkelen waren of een kappertje pakten. Heb zelfs een nacht doorgebracht in één van dezelfde ruime airco gekoelde damesverblijven van het voormalige hotel op de boven-etage van het grote Bada Bing-pand die op dat moment leeg stond. Dit alles steekt dus nogal schril af tegenover de zware beschuldigingen waar de clubeigenaar en zijn bedrijfsleider mee geconfronteerd werden naderhand.

Dat is dan ook het beeld wat je krijgt als je stukken leest uit het ORCA-dossier. Van alles wordt erbij gehaald. De indruk bestaat dat officieren van justitie met hagel lijken te schieten in de hoop niet met lege handen te komen staan na alle commotie die er ontstond in Nederland, tot moord en brand schreeuwende politici in de Tweede Kamer aan toe dus. Inmiddels waren aanklachten opgelopen tot een forse rij: onder meer omkoping van politici, valsheid in geschrifte, vrouwenhandel, belastingont-duiking, witwassen en dat allemaal onder de noemer van Art. 140, oftewel 'lidmaatschap van een criminele organisatie'.

Nu had ik Jaap van den Heuvel reeds meer dan 20 jaar niet gezien of gesproken, maar één ding wist ik ongezien: Jaap discrimineert niet, is absoluut niet vrouwonvriendelijk of een crimineel. Laat staan dat al deze beschuldigingen allemaal waar zouden zijn. Als rechtbank-verslaggever jeukten mijn vingers en ik besloot het onderste boven te halen. Al was het maar voor mezelf. Als ik me vergist zou hebben in Jaap, zou ik mezelf voor mijn hoofd hebben kunnen slaan, maar eerlijk is eerlijk en tot mijn opluchting: niets heb ik vernomen van enige vrouwenmishandeling, vrouwonvriendelijkheid of gedwongen prostitutie. Integendeel.

De dames komen vrijwillig van heinde en verre naar Sint Maarten om te mogen werken voor die Hollanders van Bada Bing, door de chica's steevast uitgesproken als "Badda Bieng". Mond op mond reclame onder deze professionele dames doet de rest. Jaap van den Heuvel en Krijn van der Brug zijn bekend van Venezuela tot Colombia en/of Dominicaanse Republiek. Het andere, zowel mannelijke als vrouwelijke personeel is ook zeer geliefd onder de tijdelijke mooie vrouwelijke seizoenswerkers. Neem de goedhartige Michael, de hulp-manager en manusje van alles. Hij kwam pas bij de club werken na aanvang van het Orca-onderzoek. De vrouwen lopen weg met hem. Het gaat de hele dag: Michael! Michael! en dan komen de chica's met hun vraagjes bij hem. Hij regelt met alle geduld veel dingetjes voor ze, van bewaking, papieren regelwerk, betalingen, tot inkopen voor de keuken van het Neverland-bar/restaurant. Ben even een middagje meegeweest met hem om ook dat met eigen ogen te zien.


Op 11 februari begon dan eindelijk de rechtszaak in het monumentale Courthouse van Philipsburg. De Orca-zaak zou uiteindelijk 3 dagen duren. Aan de repliek/dupliek kwam de rechtbank donderdag de 12e niet eens meer toe. Iedereen was om 17:00 dan ook dodelijk vermoeid. Rechtbankvoorzitster Mr. Maria Paulides besloot de zitting daarom vrijdag de 13e voort te zetten. Het advocaten-team van Van den Heuvel, Illidge en Van der Brug had reeds uren de blaren op hun tong staan pleiten. Alleen het pleidooi van Mr. Cor Merx duurde bijna 4 uur. 's Ochtend beet Mr. Geert Hatzmann, raadsman van bedrijfsleider/ manager Krijn van der Brug de spits af. Vervolgens was het de beurt aan Mr. Ralph Richardson, de advocaat van voormalig Statenlid Patrick Illidge. Daarna hielden de belasting-advocaten van BZSE hun pleidooi en hekkesluiter was dus Mr. Cor Merx die onder meer een lijvig niet-ontvankelijkheidsverweer voordroeg. Hij nam ook de verweren 'mensenhandel', 'valsheid in geschrifte' en 'omkoping' voor zijn rekening.

De dagen ervoor waren Jaap en ik aangekomen, hadden onze intrek genomen in een hotel en werd ik meegenomen naar bezoekjes aan advocaten-kantoren op het eiland. Niets werd mij in de weg gelegd om vragen over te stellen aan de heren. Allereerst bij Mr. Cor Merx, de advocaat van Jaap van den Heuvel die kantoor houdt vlakbij de rechtbank in het centrum van Philipsburg. Mr. Merx is de voormalig hoofd-Officier van Justitie van het OM op Sint Maarten, maar is jaren geleden wegens omstandigheden overgestapt naar de advocatuur en bestiert nu het zeer goedlopende advocaten-kantoor 'Cor Merx Legal Services', met diverse advocaten die onder hem werken. De heer Merx is populair als raadsman en je merkt al gauw waarom. Hij neemt geen blad voor de mond en is nogal recht door zee. Hij neemt zijn cliënt bij de hand en probeert deze door moeilijke tijden en justitiële problemen te leiden op geheel eigen wijze. Als voormalig hoofdofficier van justitie kent Mr. Cor Merx de klappen van de zweep bij Justitie op het Antilliaanse eiland Sint Maarten natuurlijk als geen ander. Één van de redenen dat Jaap rotsvast vertrouwen heeft in zijn advocaat.

Het monumentale Courthouse te Philipsburg - Sint Maarten

Vervolgens bezochten wij het kantoor BZSE - Attoneys at Law / Tax Lawyers, waar wij spraken met de belasting-advocaten Mrs. Eric Jansen en Gert Bergman, die Jaap van den Heuvel in de arm heeft genomen op advies van Mr. Merx om aan te tonen dat van belastingontduiking totaal geen sprake is. Primair omdat ten laste gelegde gedragingen niet strafbaar zijn, dus er ook geen sprake is van een misdrijf en subsidiair, zo stellen de raadslieden, mocht de rechtbank tot een ander oordeel komen, dat de ten laste gelegde feiten niet opzettelijk zijn gepleegd. Ik heb er alleen terzijde bij gezeten en kan niet anders concluderen dat de heren belastingexperts wel een goed punt hebben, daar waar zij stellen dat de boekhouder de heer John de Vroom van Lunteren NV., het bedrijf van Jaap van den Heuvel (overigens zelf door hem toegegeven in een brief) nalatigheid is te verwijten met het begeleiden van de boekhouding van Lunteren NV. en het invoeren en verwerken van data in Quickbooks, het nieuwe boekhoudsysteem van het bedrijf. Kun je dit nu Van den Heuvel nu wel aanrekenen? Over deze vraag zal de rechter zich aankomende weken zeker buigen. In elk geval heeft Van den Heuvel boekhouder De Vroom meermaals proberen aan te sporen door hem een hierop aan te spreken omdat hij geen problemen wilde hebben met de Belastingdienst.

Zoals gezegd, op woensdag 11 februari begon het onderzoek ter zitting en zagen we de nieuw aangestelde rechter Mr. M.T. 'Maria' Paulides voor het eerst. Zij was een slanke dame van naar schatting ergens in vijftig en kwam over als een strenge maar rechtvaardige rechter die kritische vragen stelde en de orde in de oude rechtszaal van het Courthouse goed bewaakte. Officieren van justitie Mrs. Gonda van der Wulp en Maarten Noordzij hielden woensdag hun requisitoir dat eindigde kort voor vijf uur in de namiddag. De zitting was daarmee ook meteen ten einde gekomen en zou donderdag de 12e worden voortgezet met nu de advocaten aan zet.

Het OM droeg die woensdag dus de requisitoiren voor m.b.t. het ORCA-onderzoek en de drie afzonderlijke verdachten Van den Heuvel, Illidge en Van der Brug. Volgens officier van justitie Mr. Gonda van der Wulp kan het delict omkoping met de video-opname niet mooier geïllustreerd worden. Dat roept dan meteen een grote vraag op: Als het al bewezen zou zijn dat er sprake is van omkoping, wat beide verdachten ontkennen, waarom zijn dan alleen Van den Heuvel en Illidge in staat van beschuldiging gesteld en niet de politici die omgekocht zouden worden? De genoemde heren politici zijn dan wel gehoord, maar ontkennen dat er überhaupt omgekocht zou kunnen worden. Toenmalig Minister van Justitie Roland Duncan verklaart tevens dat overleg tussen burgers en Parlementsleden niet geheel ongewoon is op Sint Maarten.

De vele zaken die het OM de verdachten (door elkaar) ten laste legt zijn:
  • Omkoping
  • Valsheid in geschrifte
  • Belastingontduiking
  • Onjuist aangifte doen BBO-belasting (Belasting op Bedrijfsomzetten)
  • Witwassen
  • Vrouwenhandel (Van den Heuvel / Van der Brug)
  • Overtreding LAV (Landsverordening Vreemdelingen)
  • Vuurwapen en munitie (Illidge)
  • Beslaglegging enkele bedragen (9.087,- USD, 1770, - Ang, 545,- Euro) en 280.898,88 USD + 4,82 Ang op rekeningen van Lunteren NV.)
  • Art 140. (deelname aan criminele organisatie)

De strafeisen:


Jaap van den Heuvel: 48 maanden onvoorwaardelijk + proeftijd van 2 jaar + 1 miljoen Nafl. boete wegens belastingontduiking.

(Opmerkelijk: de boete was aanvankelijk 1,7 miljoen gulden (Nafl), zakte in het requisitoir reeds naar 1,5 miljoen en tenslotte werd het boetebedrag door het OM verlaagd naar 1 miljoen gulden. Een door het OM toegegeven foutje van 7 ton...)

Patrick Illidge:
30 maanden waarvan 10 voorwaardelijk + proeftijd van 2 jaar

Krijn van der Brug: 9 maanden voorwaardelijk + 180 uur dienstverlening + proeftijd van 3 jaar

***

Krijn van der Brug
Als eerste pleitte Mr. Geert Hatzmann voor Bada Bing-bedrijfsleider Krijn van der Brug die vrouwenhandel en deelname aan een criminele organisatie ten laste is gelegd.

Mr. Hatzman gaat in zijn pleidooi diep in op de aanklacht vrouwenhandel, wat cliënt Van der Brug pertinent ontkent. Op zitting vertelt Van der Brug dat vrouwen niet gehaald worden uit het buitenland, maar dat de dames op eigen gelegenheid en uit vrije wil vanuit bv. Dominicaanse Republiek, Colombia en/of Venezuela naar Bada Bing komen. Zij horen van elkaar dat het goed verdienen is onder goede werkomstandigheden. De dames slapen op ruime kamers, waar zij alleen voor betalen indien zij wat verdienen. Dat komt neer op een bedrag van 60,- dollar. Als 'het slow is', dus als ze weinig verdienen, maar 30,- of zelfs 0,- dollar. Daar zit het eten bij. De dames willen graag samen een kamer liggen en worden goed behandeld. Over de werkomstandigheden merkten Van den Heuvel en Van der Brug het volgende op:

Jaap van den Heuvel: 'We like it when our girls smile, that's the best advertisement!' +
Krijn van der Brug: 'Our girls can walk in and out whenever they want' + 'The door is always open. Hoezo zitten ze opgesloten?'

Deze laatste opmerking klopt als een bus. Van der Brug nodigde rechter Mr. Maria Paulides zelfs spontaan uit om zelf maar eens te komen kijken bij Bada Bing, dan kon ze met eigen ogen zien dat het OM niet de waarheid spreekt over het opgesloten zitten. Om maar niet meteen te zeggen dat de officieren liegen. Daar was het volgens rechter Paulides nu wat aan de late kant voor, omdat de zitting reeds bezig was, maar je zou bijna zeggen: Wat let de rechter om voor 6 maart zelf eens naar Club Bada Bing te komen onverwacht om met eigen ogen te zien dat de dames door de open poort van 4 meter breedte in en uit kunnen en mogen lopen. Praat met de vrouwen...

Krijn zelf is woedend dat hij wellicht onterecht tegen een strafblad op zou lopen. De in hotelmanagement afgestudeerde bedrijfsleider is de relaxedheid zelfde, ook hij gaat zeer correct met de Bada Bing-meiden om en ik merkte dan ook dat ze hem mogen.

'The door is always open'

Wat erg opmerkelijk is aan deze zaak, is een beetje te vergelijken met het gedoogbeleid wiet/hasj in Amsterdam. Het OM zegt in haar repliek: De omstandigheden dat de overheid van Sint Maarten de vrouwen verblijfsvergunningen heeft verschaft en dienaangaande zelfs beleid heeft ontwikkeld, kan de verdachte niet baten. Internationale verdragen verbieden het en jurisprudentie van de Hoge Raad is glashelder op dit punt. Dat via bestuurlijke weg vergunningen worden verleend om arbeid te verrichten, belet niet dat die gedraging waar arbeid op ziet als strafbaar feit opgespoord en vervolgd kan (en dient te) worden.

Begrijpt u het, begrijp ik het. Dus de overheid geeft vergunningen, maar je moet tóch bestraft worden. Aan wie is dit nog uit te leggen?

Cruciaal vind ik persoonlijk dat het OM in Sint Maarten “vrouwenhandel” (de aanvoer van vrouwen uit buitenland) als illegaal bestempeld, volgens een of andere oude wet, waardoor er (kennelijk door de Bada Bing-directie + personeel) iets crimineels gedaan wordt, dus het OM beroept zich op art. 140 (criminele organisatie) en koppelt meteen wat (mogelijke) belasting-slordigheidjes aan witwassen. Het beeld dat men creëert, terwijl alle clubs op Sint Maarten al jaren vrouwen uit buitenland (gedoogd) te werk mogen stellen volgens de tewerkstellingsvergunningen die clubs krijgen, is nu net dat het "halen" (ze komen zelf) van vrouwen uit buitenland strafbaar is en absoluut aangepakt dient te worden. De vraagt dient zich aan: Wat is er met het ‘gelijkheidsbeginsel’ in deze zaak loos? En al die andere Clubs op Sint Maarten dan? Er is een club op Sint Maarten die al 66 jaar op dezelfde wijze werkt. Wil het OM een aardverschuiving creëren binnen het reeds vele jaren gedoogde prostitutiebeleid van Sint Maarten?

Ongeveer hetzelfde als in Amsterdam gebeurt met dat scheve coffeeshop gedoogbeleid inzake wiet en hasj. Je mag blowen tot je scheel ziet, je mag het legaal kopen in honderden coffeeshops, maar de aanvoer is en blijft strafbaar. Hoe krom kunnen wetten zijn? Nog los van het feit dat de overheid op Sint Maarten huidige regels incluis vergunningen en papieren al jaren toepassen en het OM daar nu lak aan schijnt te hebben, omdat er koppen moeten rollen onder druk van Nederlandse politici. Ik zie het zo: Als Jaap z'n bedrijf voor de volle 100% legaal zou zijn, volgens de officieren van het OM dan, die nu zeggen dat het niet legaal is, dan viel iedere grond onder vervolging mijns inziens weg. De officieren lijken nu maar wat te doen en zich niets aan te trekken van vergunningen en de door de overheid van Sint Maarten (kennelijk) jaren toegestane regels. Dus hetgeen nu gebeurt met de Bada Bing-directie en -medewerker lijkt de onrechtvaardigheid zelve.


Prijs beste club 2013 - Klik voor groot


Patrick Illidge
Mr. Ralph Richardson hield een vlammend pleidooi voor voormalig onafhankelijk Parlementslid Patrick Illidge, de man in het filmpje waar Van den Heuvel smeergeld aan zou betalen. Echter het verweer van Illidge en Van den Heuvel is eenvoudig, beide heren vertelden los van elkaar, dat het geld simpelweg terugbetaling van een lening betrof die Jaap van den Heuvel ooit vroeg aan Illidge in de tijd dat hij in scheiding lag van zijn tweede huwelijk. Dat er door Jaap van den Heuvel tijdens het bezoekje van Illidge aan zijn kantoor, waar Illidge een termijnbetaling van de bewuste lening kwam ophalen, ook hulp wordt gevraagd aan zijn goede kennis/ bevriende relatie Patrick is heel gebruikelijk op Sint Maarten. Zelfs de ondervraagde oud-Minister van Justitie Roland Duncan beaamde dat er wel vaker 'on the floor' overleg wordt gepleegd door burgers met Parlementariërs. We zijn nu eenmaal niet in Nederland, maar op een eilandje waar iedereen elkaar kent. Op een eiland als Sint Maarten stappen mensen zelf op Parlementsleden af als het gaat om zaakjes of adviezen waarbij zij hulp nodig hebben. Denk daarbij aan: het helpen van ouderen, het loskrijgen van pensioengelden, iets voor elkaar krijgen en het assisteren van burgers, aldus Mr, Richardson.

In geval van Jaap van den Heuvel vraagt hij of Illidge eens wilde bemiddelen hoe het nu zit met de zijn reeds jaren eerder aangevraagde adreswijziging van Maho Shopping Centre, waar Van den Heuvel voorheen 'The Sopranos Pianobar' bezat en nog steeds stond ingeschreven, maar wat verschrikkelijk lang duurde om zijn bedrijf over te schrijven naar adres Sister Patienta Houtman Road in Simpson Bay, alwaar Bada Bing en Neverland zijn gevestigd onder de paraplu van het bedrijf Lunteren NV. In Nederland zou zoiets ondenkbaar zijn. Maar je hebt er op de Antillen maar mee te dealen als ondernemer en als het niet op de officiële wijze lukt, dan maar informeel. Maar omkoping, hoe bedrieglijk de video ook oogt, is wel het laatste waar je in dit geval aan zou moeten denken, simpelweg omdat Illidge niet eens de bevoegdheid had om sluitingstijden te verruimen en/of zich bezig te houden met tewerkstellingsvergunningen. Daar heeft hij zich dan ook niet mee bezig-gehouden, aldus raadsman Mr. Richardson.

Jaap van den Heuvel heeft toegegeven de video te hebben opgenomen op verzoek van politiek-leider Theo Heyliger om Patrick Illidge over te kunnen halen terug te komen naar Heyligers UP-partij.
Van den Heuvel vertelde aan Caribisch Netwerk: "Ik vertelde Heyliger dat Illidge regelmatig geld bij me kwam incasseren. Heyliger stelde voor een van deze ontmoetingen op video vast te leggen. Ik moest daarbij vice premier William Marlin ter sprake brengen. Heyliger wist dat er problemen waren tussen Marlin en Illidge. Dat was het enige deel van de video dat hij zou gebruiken met als doel om Patrick weer aan zijn kant te krijgen."
Het was echter nooit de bedoeling om dat filmpje door te sturen naar The Daily Herald, waar een ijverige journalist werkt die het op zijn beurt doorstuurde naar de AIVD en De Telegraaf, wellicht omdat hij een buitenkansje op een scoopje rook. Kortom: Van den Heuvel heeft zijn oprechte excuses aangeboden aan Illidge en tevens grote spijt betuigd. Hij beseft nu wat voor ellende hij ermee heeft veroorzaakt in een ondoordachte dwaze poging dingen terug te brengen naar de situatie zoals hij ooit was voor Illidge afscheid nam van de UP en doorging als onafhankelijk Parlementslid.

Tenslotte in de zaak Illidge: Over een bij een huiszoeking in zijn nachtkastje aangetroffen pistool kon de advocaat van Illidge kort zijn: Patrick Illidge mocht een wapen hebben als Parlementariër.
Patrick zei: "A lot of things were going on in that time. Ministers may carry a gun for 4 years". Dat zijn de regels op Sint Maarten. Er was volgens het NFI overigens nog nooit mee geschoten.

Verder besteedde Mr. Richardson aandacht aan het fenomeen 'Trial by Media' in deze zaak. Sinds het filmpje is men er in media erg lang mee bezig geweest, werd Illidge afgeschilderd als corrupte politicus, koste hem dat zijn baan en hebben hij en voornamelijk ook zijn familieleden zwaar te leiden gehad onder allerlei onterechte beschuldigingen.

Mr. Ralph Richardson besteedde verder aandacht aan het feit dat ministers in Nederland tijdens een persoonlijk gesprek tegen hem hebben gezegd zouden hebben dat er koppen moesten rollen op Sint Maarten. Het was voor het jaarlijkse Interparlementair Koninkrijksoverleg (IPKO-overleg) in 2014 dat zou plaatsvinden en waarbij Premier Rutte en een aantal andere politici Patrick Illidge weigerden te ontvangen op een receptie die hij had aangeboden aan delegaties van Aruba, Sint Maarten die deelnamen aan het IPKO-overleg in Den Haag. Illidge was niet welkom omdat hij volgens Rutte niet zou zijn verschenen op een zitting van zijn strafzaak. (wat feitelijk overigens niet klopte). De hele delegatie heeft daarop besloten niet aan de receptie deel te nemen. Deze toestand is volop in het nieuws geweest en werd beschouwd als een uitglijder van Premier Rutte. Illidge was op de eerste dag van IPKO afwezig, nadat SP-Tweede Kamerlid Ronald van Raak had aangekondigd dat hij "niet wenste te onderhandelen met de onderwereld over de onderwereld"...  Van Raak had dus reeds in 2014 plaats genomen op de stoel van de rechter.

Verdachte Patrick Illidge vraagt zich mede daarom af of hij wel een eerlijk proces krijgt omdat er in zijn zaak uitgebreid sprake is van 'Trial by media'. De media, de Staten van Sint Maarten, de Tweede Kamer en de Premier (Rutte) van het Koningkrijk hebben hem reeds aangeklaagd én veroordeeld, aldus Mr. Richardson. Dit is in strijd met het principe dat ook wij hebben in het Koningkrijk, het principe van onschuld & presumptie. Ook in strijd met een behoorlijke procesorde. Het principe van onschuldpresumptie is hier met voeten getreden, aldus de raadsman. Mr. Ralph Richardson vindt dat Illidge ontslagen dient te worden van rechtsvervolging en vroeg daarom volledige vrijspraak voor zijn cliënt. 6 Maart doet de rechtbank uitspraak.

Prijs 2012 - 2e jaar op rij prijswinnaar best nachtclub - klik voor groot

Jaap van den Heuvel
Veel van de Jaap van den Heuvel te laste gelegde strafbare feiten heb ik reeds hierboven besproken. Jaap is sinds sinds 7 maart 2013, dus bijna zo'n twee jaar geleden, in een regelrechte nachtmerrie terecht gekomen, aangezien hij als ondernemer altijd zijn best heeft gedaan wettelijke regels niet met voeten te treden en een eerlijk, goedlopend bedrijf op heeft proberen te zetten, wat ook gelukt is. Twee jaar op rij werd zijn club tot beste club van Sint Maarten gekozen. Van den Heuvel tijdens de zitting: "Edelachtbare, daar ben ik best een beetje trots op"... Na eerdere succesvolle ondernemingen te hebben doorverkocht, waaronder The Sopranos Piano Bar, The Sopranos Restaurant en The Red Piano-Bar was het hem met Club Bada Bing wederom gelukt een bedrijf tot een succes te maken.

Nooit eerder kwam Van den Heuvel zodanig met Justitie in aanraking dat hij een strafblad heeft opgelopen. Wat je hem wel kwalijk kunt nemen, en dat doet hij zichzelf van iedereen nog het meeste, is de (stomme) zet om zich te bemoeien met kennelijke politieke intriges, waartoe hij zich heeft laten verleiden een filmpje te schieten binnen de muren van zijn bedrijf. De (volgens Van den Heuvel verkeerde) interpretatie van het bewuste filmpje heeft hem en anderen alleen maar ellende bezorgd, dus spijt hebben, zou zacht uitgedrukt zijn. Als hij haren op zijn hoofd had zou hij deze er wel uit hebben kunnen trekken van spijt. Maar dat is achteraf gepraat.

Waar het nu om gaat, is dat het OM er inmiddels zoveel onterechte beschuldigingen bij heeft gehaald, dat hij neergezet wordt als crimineel en leider van een criminele organisatie. En dat doet pijn als je je hele leven hard hebt gewerkt, je aan hebt gepast aan de regels van het eiland Sint Maarten waar hij reeds 25 jaar woont en nu als vrouwenhandelaar te kijk wordt gezet. Terwijl iedereen in de omgeving van Jaap van den Heuvel weet dat hij immens populair is bij de vrouwen die bij hem werken, dat er al jaren sprake is van een 24/7 situatie (immers Club Bada Bing + Neverland Mansion sluiten kwa openingstijden naadloos op elkaar aan, dus verruiming van openingstijden was geeneens nodig, alleen wachtte hij het reeds 9 jaar (!!!) in totaal op papieren.

De eenvoudige adreswijziging waar hij op wachtte met de bijbehorende openings/sluitingstijden waren officieel nog niet binnen en dat werd hem te gortig. Vandaar dat deze ondernemer zich rechtstreeks tot een volksvertegenwoordiger die hij toevallig goed kent wendde: Patrick Illidge. En het volk vertegenwoordigen is wat Patrick hier doet. Niets meer en niets minder. Maar de ongelukkige interpretatie van betalingen die gedaan zouden worden voor de benodigde papieren, is een geheel eigen leven gaan leiden, want alleen al het feit dat men bij het OM beweert dat Van den Heuvel zegt: 'Dertig nog en dan zijn we er' is in werkelijkheid 'Ditte nog en dan zijn we er' in een Lunters/Gelders-dialect, aldus Van den Heuvel, klinkend als 'dette' ... (interpretatieverschil compleet) Van den Heuvel: "Het is maar wat het OM graag WIL zien (horen)"...


Jaap van den Heuvel met zijn Bada Bing-chica's
-klik voor groot-

Mr. Cor Merx, de advocaat van Jaap van den Heuvel, droeg zijn pleidooien donderdagmiddag voor. Allereerst een flink niet-ontvankelijkheids-verweer van 37 pagina's met vele bijlagen van niet kloppende media-berichtgeving. De rechten van Jaap van den Heuvel zouden op flagrante wijze zijn geschonden. Hij zat 18 dagen in voorarrest, terwijl Illidge maar 10 dagen vast heeft gezeten. Verder zijn volgens Merx huiszoekingen en telefoontaps niet volgens de regels gebeurd. Hij heeft zelfs aanwijzingen dat het OM gebruik heeft gemaakt van geheimhoudersinformatie.

Een paar dagen voor de zitting probeerde de officieren van justitie een wijziging tenlastelegging door te voeren. Daartegen heeft Mr. Cor Merx zich krachtig verzet. Het bleek toen dat er geen dossier was m.b.t. de criminele organisatie, wat inhoud dat Jaap van den Heuvel die 18 dagen dus op één delict heeft vastgezeten terwijl daar nooit een dossier voor was. De rechter-commissaris is zo op het verkeerde been gezet, aldus Merx. Dat betekent ook dat de rechterlijke controle op de voorlopige hechtenis en de machtigingen ten opzichte van het tappen van telefoons zijn afgegeven op een dossier dat er niet was... De rechter-commissaris heeft hierin dus ernstig tekort geschoten.

Van de belastinginspecteurs, zo heeft Merx uitgezocht, waren er twee niet eens beëdigd, dus ook niet bevoegd om opsporende taken te doen, die zij echter wél hebben uitgevoerd. Daarnaast bevat het dossier volgens Mr. Merx een opeenstapeling van fouten. Om verschillende ernstige redenen, waaronder voornoemde, beschouwt de raadsman deze werkwijze van het OM als een flagrante schending van de rechten van zijn cliënt Jaap van den Heuvel. Om die reden vraagt Mr. Merx dan ook de niet-ontvankelijkheid van het OM.

Van den Heuvel zelf maakt zich met name zeer boos over het feit dat officier van justitie Mr. Van der Wulp tegen hem zei: "Morgen kunt u waarschijnlijk wel weer naar huis", waarna hij toch nog zo'n 18 dagen (!) in totaal heeft vastgezeten, omdat het OM volgens hem bewust Art.140 op de tenlastelegging had gezet om tot een hogere maximum-straf te komen waarna de rechter-commissaris bevoegd zou zijn Van den Heuvel langer in voorarrest te houden. Met een lagere maximum zou hij gewoon zijn heengezonden. Dat Van den Heuvel 18 dagen bij onder andere een kinderverkrachter en bendeleden van No Limit Soldiers in één cellenblok heeft moeten zitten, neemt hij Van der Wulp zeer kwalijk.

Dit pleidooi werd gevolgd door de wat kleinere verweren 'Valsheid in geschrifte', 'Omkoping' en tenslotte eindigend met het even lijvige pleidooi 'Vrouwenhandel. Nog verder hierop ingaan dan reeds gedaan in het voorgaande zal ik niet doen. Maar dat Mr. Cor Merx punten scoorde is zo helder als wat. Welke rechter gaat dwars in tegen eilandregels die reeds jaren de gewoonte zijn op Sint Maarten en welk OM laat zich voor het karretje spannen van politici met een geheel eigen agenda die het Bada Bing-"omkoopschandaal" aangrijpen om pijlpunten uit een verkiezingsprogramma te hypen.

Komen we bij het laatste punt: 'Trial by Media'
Daarover toont zijn cliënt Jaap van den Heuvel zich tot op de dag van vandaag nog het meest verbolgen. De stemmingmakende en incriminerende teksten in de media waartegen hij zich pas na twee jaar kon verdedigen. Het begon met dat artikeltje in De Telegraaf. Nu zijn er diverse zittingen geweest op Sint Maarten, maar niet één keer was er ook maar één minuut één journalist aanwezig van "de wakkere krant" en van hoor en wederhoor heeft de krant met de grootste oplage van Nederland kennelijk weer amper gehoord. Wat de advocaten naar voren brengen ter verdediging, we lezen het nergens. Het is duidelijk, de krant zit kennelijk zelf op de stoel van de rechter...

Journalist Bart Olmer belde Van den Heuvel voor de vorm nog wel eventjes op, maar heeft woorden verdraaid en verkeerd weergegeven. Immers wist Van den Heuvel totaal niet waar de journalist het over had op het moment van bellen. Betalingen? Dollars? Het enige wat Van den Heuvel zich op dat moment kon voorstellen was dat hij stapeltjes Bada Bing dollars weggaf aan iemand, zoals hij zo vaak deed. Het betreft promotiemateraal en ligt nl. voor het grijpen op stapeltjes op zijn bureau. Als je dat weet, is die gedachte niet zo gek. Kort daarop zag Van den Heuvel pas het filmpje en begreep hij dat feiten en fictie door elkaar zijn gaan lopen, waarbij fantasie bij zowel journalisten, politici als politie + officieren van justitie, tot de AIVD aan toe, volledig op de loop is gegaan met de waarheid achter het filmpje. Is dat even een mooie gelegenheid om Sint Maarten als boevennest op de kaart te zetten?

HierHier , Hier , Hier , Hier en Geenstijl kon ook niet achterblijven. De bewuste foto werd overigens van Jaap z'n privé-Facebook gepikt. Sowieso niet bedoeld voor de openbaarheid.


Onschuldpresumptie doen ze sowieso nooit zoveel aan bij de roze bende van ellende, dus volgens Geenstijl-reacteuren zou het voor Minister Plasterk zeer onhandig moeten zijn zich spontaan te laten fotograferen met een aardige meneer zonder strafblad met een platinum KLM-card die je toevallig tegenkomt in de Business-class van een Boeing 747? Want een businessman is Van den Heuvel en blijft Van den Heuvel en laten we eerlijk zijn: Plasterk had geen enkele reden om aan te nemen dat hij misschien wel met een vermeend boefje te maken zou hebben. Jaap hoorde ome Roon tegen een collega zeggen, wijzend op Bada Bing pal naast het vliegveld: "En met dat Bada Bing daar zijn we ook bezig"... Dus Van den Heuvel dacht: 'Kom, laat ik Minister Plasterk eens beleefd een handje geven en meteen een selfie vragen'...

De laatste woorden van de verdachten op de laatste zittingsdag klonken overigens zeer oprecht, op momenten ook emotioneel. Vooral Patrick Illidge klonk als een gebroken man wiens familie veel heeft moeten doorstaan na de berichtgeving in de media, waarop hij zijn baan als volksvertegenwoordiger voor Sint Maartenaren verloor. Reeds in Nederland, nog vóór (vermeende) feiten goed en wel bekend waren, werd Illidge dus reeds ongewenst verklaard bij het IPKO-overleg en maakte Premier Rutte daarmee zijn uitglijder, zoals Richardson reeds in zijn pleidooi naar voren bracht. Ook Rutte had kennelijk reeds besloten dat Illidge wel schuldig móest zijn.

Jaap van den Heuvel had voor deze zaak ging spelen altijd een rotsvast vertrouwen in de rechtsstaat, zelfs in het OM, maar na alle onterechte ellende van over zijn rug en onder druk van politici in Den Haag maar wat graag scorende officieren van justitie, is hij murw gebeukt en kan hij nog maar één ding hopen en dat is dat rechter Mr. Maria Paulides een eerlijk oordeel uitspreekt op 6 maart. Want een crimineel is hij niet, nooit geweest en zal hij nooit worden ook. Hij zal vechten tot hij een ons weegt om zijn onschuld aan te tonen. Tot nu toe heeft het grapje hem tonnen aan advocaten-kosten voor een team aan top-advocaten gekost en naar het zich laat aanzien is aan deze toestand voor 6 maart as. nog geen definitief einde gekomen.


Jaap van den Heuvel met Mr. Cor Merx (rechts) e.a. na de zitting

Uitspraak dus 6 maart 2015 in rechtbank Philipsburg - Sint Maarten.

Bondtehond