Henk Rommy ook door Hof vrijgesproken !

Ook het Gerechtshof in Amsterdam spreekt Henk Rommy vrij van opdrachtgeven voor de dubbele liquidatie te Antwerpen in 1993 van Henie Shamel en diens partner Anne de Witte. Als je het mij vraagt een terechte vrijspraak, gezien de behoorlijk sterke tegenargumenten die mr. Mark Teurlings, de advocaat van Rommy naar voren bracht tijdens zittingen in eerste aanleg voor de Rechtbank. Al tijdens zittingen van Passage in de Bunker te Osdorp werd door Jessy Remmers over een mogelijke andere opdrachtgever gesproken. Jessy kon toen volgens bepaalde principes, zeg maar onderwereld-codes waar hij tijdens het Passageproces nooit vanaf week, nog niet man en paard benoemen. Echter in hypothetische vorm gegoten kwam al wel de naam van Stanley Kai Esser boven tijdens een zitting waar ik overigens als enige rechtbankverslaggever bij aanwezig was. 



Nadat drugshandelaar Essser op 1 december 2020 overleed, stond geen enkel principe of code Jessy Remmers nu meer in de weg over zijn wetenschap te getuigen voor de Rechtbank. Los van dit bleek er ook een Fax-bericht te bestaan uit 1993, dat zich reeds lang in het Passage-dossier bevond, van Interpol in Wiesbaden (Duitsland) waarin Stanley Kai Esser door een betrouwbaar geachte informant aangewezen werd als opdrachtgever voor de dubbele moord in Antwerpen. 

Nu kun je dit allemaal negeren als OM zijnde en je beroepen op allerlei getuigen die iets van horen zeggen hadden, dat mogelijk Henk Rommy achter de moordopdracht zou zitten, het is uiteindelijk het Hof dat korte metten maakt met deze getuigen: 'Van de zes punten tellende bewijsconstructie van het OM vielen er volgens het hof vijf af. Daarmee hing de zaak voor justitie af van drie getuigen. Maar volgens het hof waren hun verklaringen ofwel van horen zeggen, ofwel uitgesproken vermoedens. De voorzitter van het Hof stelde vast: „De conclusie is dat u moet worden vrijgesproken”

Zelfportret Henk Rommy uit 2010

Henk Rommy kan na een discutabele veroordeling in de VS, waarbij hij vele jaren, naar eigen zeggen en door diens advocaat Mark Teurlings jaren bepleit, onschuldig in Amerikaanse gevangenschap heeft gezeten, eindelijk dit hoofdstuk afsluiten. De midden zeventiger, die ik nog even sprak tijdens de zittingen in de Rechtbank tezamen met enkele familieleden die altijd achter Henk Rommy zijn blijven staan, kan eindelijk verder met z'n leven. Al met al moet deze beschuldiging al die jaren tijdens zijn detentie in de VS als een molensteen om zijn nek hebben gehangen en ben ik, hoewel ik niet zo heel erg veel twijfel had dat het Hof ook wel tot een vrijspraak zou moeten komen, blij voor Henk Rommy en zijn toegewijde raadsman Mark Teurlings dat het recht uiteindelijk heeft gezegevierd. 

Bondtehond

Onder de Pet - Het ware verhaal volgens de vermeende politiemol Sjaak Kist

Jarenlang is Sjaak Kist een politieman voor wie de grens tussen goed en fout duidelijk is. Als rechercheur staat hij altijd aan de goede kant van de streep. De criminelen, die hij desnoods achtervolgt tot de poorten van de hel, zijn de vijand. Tot op een dag de rollen compleet worden omgedraaid.

Sjaak's collega's verdenken hem van verraad. Hij zou informatie van de politie hebben gelekt naar naar niemand minder dan topcrimineel crimineel Willem Holleeder. De Nationale Recherche doet er alles aan om hun eigen collega – type goudeerlijke Amsterdammer, hart op de tong – achter de tralies te krijgen. Maar Sjaak is een vechter. Rechtszaak na rechtszaak voert hij tegen het onrecht, om uiteindelijk te zegevieren.

In Onder de Pet vertelt Sjaak openhartig zijn verhaal: over een politieman die tegen het systeem moet vechten waar hij zelf deel van uitmaakt, welke sporen dit nalaat, hoe hij zijn leven weer oppakt en wat er daadwerkelijk is gebeurd.

En wie het lek wél is? Sjaak heeft zijn vermoedens...

<<0>>

Jarenlang was Sjaak ook een van de trouwe bezoekers die ik heb ontmoet tijdens het liquidatieproces Passage en ook regelmatig sprak tijdens de vele pauzes. Sjaak was een gezellige prater en wist veel over het systeem waar we dagelijks getuige van waren in de rechtszaal van de Bunker in Osdorp. Dat hij jarenlang heeft gewerkt in datzelfde systeem en daar op een gegeven moment ten onrechte hard mee in aanraking is gekomen, zat Sjaak merkbaar dwars. Ooit merkte ik een keer op tegen Sjaak Kist: 'Je zou denk wel een boek kunnen schrijven over wat jij allemaal wel niet hebt meegemaakt bij de politie'... 'Nou', zei hij, 'wie weet? Ik loop er wel eens over te denken'...

Daarna was het een poosje stil rond Sjaak. Ik zag hem nog wel eens een enkele keer op de tribune van het JCS (Justitieel Complex Schiphol), waar de Officieren van Justitie het keer op keer nodig vonden de raadsheren van het Hof opmerkzaam te maken op Sjaak's aanwezigheid, net zoals zij vaak deden bij aanwezigheid van Martin Kok en/of Greg Remmers. In geval van Martin Kok kon je je daar nog wat bij voorstellen, want Martin Kok was zelf getuige. Maar in geval van Greg Remmers, die als vader de zaak van zijn zoon Jessy Remmers als belangstellende volgde of simpelweg even zijn neus liet zien om zijn zoon een hart onder de riem te steken, leek dat meer op een pesterijtje.

Laat staan dat het noodzakelijk was voor het OM om het Hof op de aanwezigheid van oud politieman Sjaak Kist te wijzen, die soms alleen aanwezig was omdat hij wist dat mr. Nico Meijering daar aanwezig was van kantoor Ficq & Partners, en zonodig eventjes kon spreken in de pauze. Mr. Leon van Kleef van dat kantoor stond Sjaak namelijk bij. Momenteel vecht Sjaak nog voor herziening van zijn zaak met mr. Stijn Franken, aangezien hij toch nog 6 maandjes kreeg, terwijl hij er al 9 maanden in voorarrest zat, en zo tot nu toe kon fluiten naar enige schadevergoeding.

We keken elkaar wel eens aan op zo'n moment dat de officieren expliciet zeiden: 'We willen voor de griffier even opmerken dat de heer Sjaak Kist aanwezig is op de publieke tribune', terwijl zij met een verbeten blik omhoog keken richting Sjaak die zich van de prins geen kwaad wist. Met andere woorden bedoelden zij: 'Maak daar maar even een aantekening van, meneer de griffier'. We konden ons lachen soms niet houden en dan zei ik: 'Nou Sjaak, ze motte jou weer hebben hoor!', waarop we toch de lol er wel weer van in konden zien. Of was het eigenlijk om te huilen? (de man is notabene grotendeels vrijgesproken) Nou ja, Sjaak lijkt mij daar nou ook weer geen type voor en ik was dus blij verrast te constateren dat hij niet alleen over een boek is blijven lopen denken en hij tijd heeft gevonden zijn verhaal ook daadwerkelijk aan het papier toe te vertrouwen. Mogelijk had hij tijd te over nadat bleek dat zijn aanwezigheid op de publieke tribune niet zo gewenst was door het OM van Passage, dat hem daar naar wat ik hoorde kennelijk heeft willen weren.

Hoe het ook zij, er is in mijn ogen maar één persoon die kan vertellen hoe de vork nu echt in de steel zat en dat is de Sjaak Kist himself. Het ware verhaal volgens de vermeende politiemol is nu te lezen in het boek: 'Onder de Pet'! Een aanrader dus!

(klik hier:)

Bondtehond

'Stilzitten als je geschoren wordt'

Het liquidatieproces Passage is al geruime tijd voorbij, de uitspraak van de diverse vonnissen vond plaats op 29 juni 2017 in het JCS (Justitieel Complex Schiphol). Ruim tien jaar heeft de enorme strafzaak geduurd en het moet dan ook een grote opluchting geweest zijn voor kapervisser Freek Stevens, dat hij -als enige- vrijspraak kreeg van het Hof. Van de andere verdachten hebben de meeste cassatie aangetekend tegen hun veroordeling. Daar horen we ongetwijfeld nog van de aankomende jaren. De advocaat van Freek Stevens, mr. Pelle Tuinenburg (foto) was natuurlijk dolblij zijn cliënt te hebben kunnen behoeden voor de vrijheidsstraf van 5,5 jaar waartoe hun cliënt was veroordeeld in eerste aanleg, ondanks dat het OM vrijspraak vroeg. Samen met collega mr. Max Blanken hadden zij er in hun pleidooi in Hoger beroep groot vertrouwen in dat het Hof wél tot een vrijspraak zou komen. Zo geschiedde ook. Ik vraag me wel eens af hoe het nu met de verdachten en advocaten gaat en wat hen zoal bezig houdt. Het lijkt me leuk om daar af en toe eens op terug te komen op dit blog. Deze week begin ik met een stuk van mr. Pelle Tuinenburg.

van: JSTW Advocaten

Naar aanleiding van een uitspraak van de Hoge Raad van vorige week heeft mr. Tuinenburg een stuk geschreven over een onderwerp wat hem al een tijdje bezig houdt: Het nemen van foto's en vingerafdrukken van iedere verdachte op het bureau. Dat is volgens de advocaat in strijd met de wet en schreef daar het volgende over:

Stilzitten als je geschoren wordt

De wasstraat: Het nemen van foto’s en vingerafdrukken op het politiebureau om te identificeren of te registreren?

De politie wil van iedereen die als verdachte op het politiebureau komt foto’s maken en vingerafdrukken nemen onder het motto de identiteit van de verdachte vast te stellen -ook als die verdachte niet wordt aangehouden. Deze wijze van vaststellen van de identiteit wordt ook wel ‘progrissen’ genoemd - naar het (oude) systeem waarmee voorheen een identiteit werd vastgesteld - of populairder: ‘door de wasstraat halen’. Hiertoe staan inmiddels zo’n 300 Identiteitszuilen (Progris-zuilen) op verschillende politiebureaus. Tot voor kort bestond er discussie over de vraag of de verdachte mee zou moeten werken aan deze wijze van het vaststellen van zijn identiteit of dat hij zich hier tegen zou mogen verzetten. Het antwoord op deze vraag heeft de Hoge Raad afgelopen week gegeven en luidt simpel gezegd: geen van tweeën[1]. 

De bevoegdheid om de identiteit van een verdachte vast te stellen middels de Identiteitszuil is gebaseerd op artikel 55 c Wetboek van Strafvordering (WvSv). Deze bevoegdheid wordt steevast voorgedaan als een verplichting, waarbij de politie zich beroept op de wet, op interne richtlijnen of op de stelling dat men niet door kan als u niet meewerkt en u dus langer op het bureau moet blijven. Allemaal niet waar.

In Nederland bent u verplicht zich te kunnen legitimeren. Op grond van artikel 1 van de Wet op de Identificatieplicht kan dat met een geldig paspoort, rijbewijs, ID-kaart, of andere in dat artikel genoemde documenten. Indien u als verdachte wordt aangemerkt, geldt hetzelfde, maar is de wijze van identificeren uitgebreid met het afnemen van vingerafdrukken. Artikel 55 c WvSv is het artikel waarop de politie zich baseert als zij gelaatsfoto’s en vingerafdrukken wil afnemen. Het artikel ziet op het ‘vaststellen van de identiteit’ van een verdachte. Voor een verdachte van lichtere vergrijpen volstaat legitimatie aan de hand van een ID-kaart, rijbewijs, paspoort e.d.. Bent u daarentegen verdachte van een ‘zwaarder’ vergrijp, dan komt u in aanmerking voor de ‘wasstraat’, ook al wordt u alleen verhoord zonder dat u wordt aangehouden. Van een ‘zwaarder’ vergrijp is overigens al heel snel sprake (bijvoorbeeld mishandeling, winkeldiefstal, etc).

Op grond van artikel 447 e van het Wetboek van Strafrecht (WvSr) is strafbaar ‘het niet voldoen aan de verplichting om een identiteitsbewijs ter inzage aan te bieden of medewerking te verlenen aan het nemen van een of meer vingerafdrukken, hem opgelegd krachtens de Wet op de identificatieplicht, het Wetboek van Strafvordering (etc)’. Als u dit leest, denkt u (en de politie ook) dat u wel mee moét werken aan het afnemen van vingerafdrukken. Dat is dus op grond van de uitspraak van de Hoge Raad niet het geval.

Die uitspraak komt in grote lijnen op het volgende neer: Een verdachte mag niet worden gedwongen om aan zijn eigen veroordeling mee te werken (het ‘nemo-tenetur’ beginsel). Daarop bestaan uitzonderingen, maar voor die uitzonderingen gelden strikte voorwaarden. Eén van die voorwaarden is dat de wet uitdrukkelijk zegt dat de verplichting om mee te werken wél bestaat. Deze verplichting dus niet op eigen initiatief door het OM of de politie worden geschapen (dit zou in strijd zijn met het zgn. ‘lex certa-beginsel’). De Hoge Raad stelt nu, in navolging van het Gerechtshof ’s Hertogenbosch, dat artikel 55c WvSv de verplichting om mee te werken aan het afnemen van vingerafdrukken niet bevat. Daarom kan artikel 447 e WvSr niet worden overtreden, aangezien daar alleen strafbaar is gesteld om niet te voldoen aan de verplichting om zich te legitimeren. Artikel 55 c WvSv schept een bevoegdheid voor de politie, maar geen verplichting voor en verdachte.

Het niet meewerken aan het nemen van vingerafdrukken is dan ook niet strafbaar, als de bevoegdheid op artikel 55c WvSv wordt gebaseerd. Laat dit dan ook niet zomaar gebeuren.

De politie kan u wel trachten te bewegen tot medewerking en de Hoge Raad zegt dat u de ‘feitelijke toepassing’ zult moeten dulden, en daar wordt het spannend. Want als u zich hiertegen met geweld verzet (en dat zal snel het geval zijn) maakt u zich schuldig aan wederspannigheid (artikel 180 WvSr). Het advies is dan ook: geen geweld gebruiken, niet duwen of trekken, maar de handen gevouwen houden en gewoon stilzitten als men u wil ‘wassen’. Dan doet u niets verkeerd en de onnodige en vernederende gang door de wasstraat wordt u bespaard.

Waarschuwing: Rekent u zichzelf niet rijk. Op grond van artikel 29 c lid 2 WvSv kunt u namelijk wél worden verplicht mee te werken indien een rechterlijk ambtenaar u beveelt mee te werken aan het nemen van vingerafdrukken. Een officier van justitie is, ondanks alles, ook een rechterlijk ambtenaar. Hieraan niet meewerken is dus wél strafbaar.

Over het maken van foto’s spreekt de wet overigens alleen in artikel 55c WvSv en dat betekent dat u dit in geen geval hoeft te accepteren, ook niet als de officier van justitie dit zou bevelen.

Tot slot: De politie zal zich in de uitoefening van haar taak moeten houden aan de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit. Dit houdt in dat de politie zich steeds moet afvragen of 1) datgene wat zij doet in verhouding staat tot de inbreuk die wordt gemaakt  op de persoon om wie het gaat, en 2) het beoogde doel niet op een andere manier kan worden bereikt. Gaat het om vaststellen van de identiteit[2], dan zou dit dus moeten plaatsvinden op de wijze die de Wet op de Identificatieplicht voorschrijft: gewoon een ID-kaart, paspoort of rijbewijs opvragen. Al het overige zal al snel neerkomen op registratie in plaats van identificatie. Daar is artikel 55 c WvSv niet voor bedoeld.

---

[1] ECLI:NL:HR:2018:612

[2] Dit is in de meeste gevallen een evident onjuiste beschrijving van het doel. Immers, vingerafdrukken kunnen alleen leiden tot vaststelling van een identiteit, als die kunnen worden vergeleken met eerder afgenomen vingerafdrukken die in het systeem staan onder de naam van die verdachte. Voor verdachten die voor het eerst vingerafdrukken moeten afstaan gaat het hier dus om registratie en niet om identificatie.

<<0>>

Duidelijk. Mr. Pelle Tuinenburg dacht dat het wellicht wat te juridisch was voor een blogtekst, echter ik weet dat onder mijn lezers veel advocaten en op andere wijze bij rechtspraak betrokken personen zijn, dus ik heb besloten het voor de volledigheid zo te laten.

Bondtehond

Bada Bing-verdachten Sint Maarten vrijgesproken van vrouwenhandel, wel andere veroordelingen

PHILIPSBURG - Alle verdachten in de Orca-rechtszaak, oftewel de Bada Bing-zaak werden vandaag vrijgesproken van de aanklacht wegens vrouwenhandel. Andere aanklachten, waaronder omkoping en belastingontduiking, bleken woensdag wél bewezen volgens het Gemeenschappelijk Hof van Justitie op Curaçao. De hoofdverdachte in dit geval, Bada Bing's eigenaar en directeur van zijn holding-vennootschap Lunteren NV Jaap van den Heuvel (52), hield tijdens de rechtszaak Orca in Hoger beroep vol dat hij niets verkeerd heeft gedaan en weersprak de beschuldigingen van omkoping van voormalig onafhankelijk Parlementslid Patrick Illidge, evenals de vermeende valsheid in geschrifte, vrouwenhandel, belastingontduiking en witwassen van geld.

Club Bada Bing + Neverland - (klik voor groter)

Op woensdag achtte het Hof van Beroep niet bewezen dat Van den Heuvel en Bada Bing-manager Krijn van den B. zich schuldig hadden gemaakt aan vrouwenhandel. De laatste gaat vrijuit en zal dus niet tegen het door hem zo gevreesde strafblad oplopen. Volgens het Hof werden de vrouwen niet uitgebuit in de momenteel door orkaan Irma ter ziele gegane Adult Entertainmentclub in Simpson Bay op Sint Maarten. De aldaar werkende "exotische danseressen" verdienden behoorlijke lonen en werden over het algemeen goed behandeld, aldus het Hof in zijn vonnis. Het Hof vond echter wel bewezen dat Van den Heuvel en voormalig parlementslid Patrick Illidge zich schuldig hadden gemaakt aan omkoping in een poging om een ​​vergunning te verkrijgen van toenmalig minister van Economische Zaken Romeo Pantophlet.

Verklaringen over de betalingen die van Van den Heuvel aan Illidge had gedaan en destijds op video werden vastgelegd, dat het aflossingen betroffen van een lening, werd door het Hof verworpen als "ongeloofwaardig". Er werd ook vastgesteld dat Van den Heuvel een huurovereenkomst had vervalst en belastingontduiking en witwassen had gepleegd. Voor deze misdaden werd hij veroordeeld tot 32 maanden, waarvan 12 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar. Lunteren N.V. werd veroordeeld tot betaling van NAf. 994.700,-

Voor de omkoping werd ex-Parlementslid Illidge veroordeeld tot een gevangenisstraf van 16 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaar. Hij werd ook verbannen uit het ambtenarenapparaat, mag voor een periode van vijf jaar geen publieke functie vervullen en heeft zijn passieve kiesrecht verloren. Hij mag dus niet aan de verkiezingen meedoen.

Het Hof heeft ondanks de toelichting op de door orkaan Irma ingrijpend veranderde persoonlijke omstandigheden weinig tot geen rekening gehouden met de totale vernietiging van de eens zo mooie Club Bada Bing en het naastgelegen loungegedeelte 'Neverland' met restaurant en inpandig zwembad. Jaap van den Heuvel beraadt zich samen met zijn advocaat mr. Cor Merx nog over eventuele vervolgstappen. De verdachten hebben twee weken de tijd om in cassatie te gaan bij de Hoge Raad der Nederlanden in Den Haag.

Bron: The Daily Herald

<<0>>

De uitkomst van het langdurige proces, dat om verschillende redenen meermaals werd uitgesteld, is wat ik reeds voorspelde, dat in elk geval de aanklacht van vrouwenhandel totaal onterecht was. Tijdens een aantal verblijven op Sint Maarten om de rechtszaak in Courthouse van Philipsburg bij te wonen, sprak ik meerdere dames die naar eigen zeggen in Bada Bing de tijd van hun leven hadden. Van dwang of het niet mogen verlaten van de Club was volgens hen totaal geen sprake. Sterker nog, over de managers en club-eigenaar Jaap van den Heuvel werd door hen zonder uitzondering zeer positief gesproken. De sfeer op de werkvloer was er altijd goed en je kon merken dat de dames 's avonds opgewekt en vrolijk aan hun werk begonnen als zij in hun sexy pakjes of lingerie de trap van de boven de nachtclub gelegen slaap-vertrekken afdaalden om zoals iedere avond en nacht tot in de vroege uurtjes weer een leuk feestje te bouwen.

Bondtehond

Bada Bing-verdachten informeren het Hof over hun persoonlijke omstandigheden na orkaan Irma

PHILIPSBURG - Alvorens het Hof uitspraak doet in Hoger beroep in de Bada Bing-zaak gaf het Hof de vier verdachten woensdag de gelegenheid om het Hof te informeren over hun persoonlijke omstandigheden nadat Sint Maarten op 6 september is getroffen door orkaan Irma. De zaak werd op 10 en 11 augustus behandeld door het Hof in het Courthouse van Philipsburg, waarbij de datum van uitspraak aanvankelijk op 12 september werd vastgesteld. De hoofdverdachte in dit geval, Bada Bing's eigenaar en directeur van zijn holding Lunteren NV Jaap van den Heuvel (52), hield tijdens de rechtszaak Orca vol dat hij niets verkeerd heeft gedaan en ontkent de beschuldigingen van omkoping van voormalig onafhankelijk lid van het Parlement ( MP) Patrick Illidge, valsheid in geschrifte, vrouwenhandel, belastingontduiking en het witwassen van geld.

Adult Entertainment Club Bada Bing nog in oude glorie.

Op 6 maart 2015 werd de eigenaar van het Adult Entertainment Club in Simpson Bay door het Gerecht in eerste aanleg veroordeeld tot 42 maanden, waarvan er 12 werden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. Lunteren N.V. werd tevens veroordeeld 1,5 miljoen NAF aan boetes te betalen wegens belastingontduiking, witwassen van geld en vrouwenhandel. Op woensdag schilderde Van den Heuvel een somber beeld van zijn bedrijf en zijn persoonlijke financiële omstandigheden. Hij liet het hof weten dat zijn bedrijf tijdens de orkaan "volledig verwoest" is en niet kan worden herbouwd. De verhuurder eist echter nog steeds huur. Van den Heuvel zei hetzelfde als zijn medewerkers, dat hij op dit moment ook geen inkomen heeft. "Ik ben klaar met het bedrijf en zal de deuren voorgoed sluiten. Dit is een grote ramp", vertelde hij de rechtbank via een video-verbinding met Curaçao.

Club Bada Bing voor orkaan Irma.

Bada Bing Manager Krijn van den B., die door de rechtbank in eerste aanleg was veroordeeld tot negen maanden voorwaardelijk, met twee jaar proeftijd en 240 uur werkstraf bij de ambulancedienst voor betrokkenheid bij vrouwenhandel, zei ook dat het bedrijf waar hij voor werkte "praktisch verdwenen" is en "één grote puinhoop" is. Alle vrouwen die in de club hebben gewerkt, hebben het eiland verlaten.Van den B. zei dat het voor hem zeer moeilijk zal worden om een ​​andere baan te vinden, omdat de strafzaak tegen hem, hem overal ‘non-grata’ maakte.

Club Bada Bing, zwaar beschadigd door orkaan Irma.

Voormalig parlementslid Illidge uitte soortgelijke zorgen. Hij zei dat het zoeken naar een baan op St. Maarten of in het buitenland moeilijk voor hem is, want "het gaat allemaal om integriteit." Hij zei ook dat zijn huis in Pointe Blanche aanzienlijke schade heeft opgelopen, die niet volledig door de verzekering wordt gedekt. Zijn twee huurders verlieten hun appartementen nadat ze hun baan in de horeca waren kwijtgeraakt. "Dat zorgt ervoor dat ik geen inkomen heb," zei Illidge, eraan toevoegend dat zijn vrouw net is begonnen met een baan om hun gezin van een inkomen te voorzien. De rechtbank in eerste aanleg veroordeelde Illidge voor omkoping tot 18 maanden, waarvan er zes werden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. Het Hof herriep ook zijn recht om gekozen te worden en verbood hem om gedurende vijf jaar een openbaar ambt te bekleden.

Het open-air lounge-gedeelte 'Neverland' totaal verwoest.

Het Openbaar Ministerie zag geen reden in de persoonlijke omstandigheden van de verweerder om af te wijken van zijn eis om de uitspraken van de rechtbank in eerste aanleg volledig te honoreren. Terwijl Van den Heuvel beweerde dat hij straatarm was en de salarissen van de werknemers niet kon betalen, riep advocaat mr. Cor Merx het Hof op om een ​​beslag op de bankrekeningen van Lunteren NV voor een bedrag van US $ 280.000, door het parket, op te heffen.

Het Hof beslist in de zaak Orca op 13 december.

BRON: The Daily Herald

Bondtehond

Het Hof heropent onderzoek in strafzaak Bada Bing vanwege gevolgen orkaan Irma in Sint Maarten

De zaak ORCA, oftewel de Bada Bing-zaak rondom de vermeende omkoping van een politicus, is door het Gemeenschappelijke Hof van Justitie in Willemstad heropend i.v.m orkaan Irma op Sint Maarten. Onderstaand persbericht werd gisteravond verstrekt door het Hof. Eerder verscheen er al een persbericht op de website van het Hof dat het historische Courthouse in Philipsburg op Sint Maarten ook schade heeft opgelopen. Zittingen zijn tot nader order uitgesteld. Verdachten en hun advocaten hebben in sommige gevallen nog geen contact gehad met elkaar omdat ook huizen en kantoren van de verdediging en leden van het OM zwaar zijn beschadigd.

Het Hof heropent onderzoek in strafzaak Bada Bing vanwege gevolgen orkaan Irma in Sint Maarten

Willemstad / Philipsburg - Het Hof heeft vandaag, woensdag 13 september 2017, middels een tussenvonnis het onderzoek in de Bada Bing-strafzaken heropend vanwege de gevolgen van de orkaan Irma in Sint Maarten. De persoonlijke omstandigheden van de verdachten zijn mogelijk ingrijpend gewijzigd, terwijl ook de openbaarheid van de uitspraak in het geding is. De zaak is door het Hof inhoudelijk behandeld op 10 en 11 augustus jongstleden. Het Hof zou vandaag uitspraak doen. Het Hof heeft het onderzoek ter terechtzitting heropend en geschorst tot 22 november 2017 te 10:00 uur in Curaçao met behulp van een directe beeld- en geluidsverbinding met het Courthouse in Sint Maarten.

Bij de beraadslaging is het Hof tot de conclusie gekomen dat het onderzoek ter terechtzitting niet volledig is geweest. De redenen daarvoor zijn gelegen in de gevolgen van de orkaan Irma, waarmee Sint Maarten na de sluiting van het onderzoek in deze zaak te kampen heeft gehad.

Daar komt bij dat het Courthouse – het gerechtsgebouw in Sint Maarten – dusdanige schade heeft opgelopen, dat het niet mogelijk was om daar vandaag uitspraak te doen. Vonnis wijzen in Curaçao stuit ook op bezwaren, nu het maar zeer de vraag is of de verdediging en de verdachten in staat zijn om de uitspraak bij te wonen. De openbaarheid van de uitspraak – een beginsel van behoorlijke rechtspraak, dat in het teken staat van het recht op een eerlijk proces – is daarmee in het geding.

***

Spreekt voor zich. 'De persoonlijke omstandigheden van de verdachten zijn mogelijk ingrijpend gewijzigd'... Ook bekende Adult Entertainment Club Bada Bing is zwaar beschadigd door orkaan Irma. Het volledige dak is van het pand gewaaid en kamers op de bovenste verdieping zijn onbewoonbaar. Er is enorm veel waterschade in club zelf, werkruimtes en het kantoor zijn totaal verwoest. Bada Bing kan als verloren worden beschouwd. De schade is zo groot dat er van wederopbouw geen sprake kan zijn. Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen. De directie van Bada Bing heeft de dames geadviseerd om voor de orkaan te vertrekken en naar huis te gaan. In totaal zijn 21 dames de zaterdag en zondag voor de Orkaan vertrokken om, nadat de orkaan was overgetrokken, te kijken of ze terug zouden kunnen komen als de schade door de Orkaan miniem zou zijn geweest.

Sommige van de dames die voor Bada Bing werken, wilden zelfs liever blijven ondanks de naderende orkaan. Op zich zegt dat al heel wat over de beschuldigingen van vrouwenhandel waartegen de verdachten en hun raadslieden zich afgelopen maand in Hoger beroep hebben verweerd voor het Hof. Geen van de vrouwen is ooit gedwongen in de Club of op het eiland te blijven. Zij waren vrij om te gaan en staan waar zij wilden, zo ook nu. Er waren ook dames die wel liever naar familie gingen nu Irma mogelijk ook over Dominicaanse Republiek zou razen, echter 5 van de werkende dames bleven liever in Bada Bing. Zij hebben toch geluisterd naar het advies van de managers en alsnog vertrokken. Zij zijn afgelopen week via Curacao terug naar hun land van origine teruggekeerd.

Natuurlijk heb ik Jaap van den Heuvel, de eigenaar van Bada Bing, reeds gesproken. Hij is er kapot van. Er is afgelopen jaar ontzettend veel in de Club geïnvesteerd en gemoderniseerd. Vol vertrouwen in de toekomst dat het Hof tot een ander oordeel dan de rechtbank zou komen, wilde Van den Heuvel, zijn managers en het personeel van Club Bada Bing er nog meer aan doen om de uitstraling van een gezellige mooie nachtclub te waarborgen. Zelfs nodigde manager Krijn van de Brug de Raadsheren van het Hof uit eens een kijkje te komen nemen, zodat zij zich zelf konden overtuigen van het feit dat er van ondeugdelijke behuizing voor de dames geen sprake is. Getuige de video hieronder kunnen we met eigen ogen zien dat de voormalige hotelkamers voldeden aan eisen om comfortabel te verblijven. De kamers zijn (waren) voorzien van airco-units, ruime bedden, eigen badkamers en de dames kozen er uit eigen vrije wil voor om gezamelijk op de kamers te verblijven. Het OM wilde het Hof dat anders doen geloven, echter op zitting is dat bestreden door eigenaar Jaap van den Heuvel en zijn manager.

<<0>>

De schade aan 'Adult Entertainment Club - Bada Bing!' is enorm, zoals te zien is op onderstaande foto's. Het volledige dak is eraf gewaaid. Het sfeervolle Lounge-gedeelte van Bada Bing! met bar en restaurant, 'Neverland Lounge' geheten, compleet met palmbomen en zwembad is geheel verwoest.

Later meer...

Bondtehond

Hoger beroep Bada Bing zaak in Courthouse Philipsburg - Sint Maarten

De Bada Bing omkopingszaak, waar ik reeds eerder over schreef, woekerde afgelopen jaren bijna ongemerkt voort. Maar niet voor de verdachten. Zij zitten er maar mooi mee. Hoofdverdachte Jaap van den Heuvel, eigenaar van de al jaren op rij verkozen tot beste Adult Entertainment Club Bada Bing op Sint Maarten, zei het treffend tijdens de zitting: 'Edelachtbare, ik was 47 toen deze ellende begon, ik ben nu 52, en al die jaren hangen de onterechte beschuldigingen en onze veroordeling me als donkere wolken boven mijn hoofd'. Op 10 en 11 Augustus vond in het Courthouse van Philipsburg het Hoger Beroep plaats van wat inmiddels in de volksmond de Bada Bing Case is gaan heten.

Club Bada Bing! + Neverland Lounge (klik voor groter)

Even terug naar aanvang van alle ellende. Het begon allemaal in 2013 met een publicatie in De Telegraaf en een bijbehorende video op Youtube waarin Van den Heuvel zichtbaar geld overhandigd aan (destijds) onafhankelijk Parlementariër Patrick Illidge, tevens goede kennis van hem, die hij al sinds zijn jonge jaren op Sint Maarten kent. Hun kinderen zaten bij elkaar op school, ze kwamen op elkaars bruiloften en zagen elkaar in de jaren daarna nog regelmatig. Sint Maarten is klein. Naast de Adult Entertainment Club Bada Bing ligt namelijk het Bar/Restaurant gedeelte 'Neverland', waar je overdag en 's avonds tot 22:00 ook relaxed even wat kunt eten of drinken, daarna pas openen de deuren van de nachtclub. Buiten vele toeristen weten ook locale bewoners van het eiland dat het goed toeven is aan de bar in de open lucht naast het zwembad en het loungegedeelte, zo ook Illidge. Niets verkeerds aan een bezoekje zou je zeggen. Het eten en de drankes zijn er heerlijk en vlak naast Bada Bing opstijgende (privé) vliegtuigen op het naastgelegen vliegveld geven de locatie iets speciaals.

<<0>>

Eerdere publicaties over Bada Bing-zaak: HIER, HIER, HIER en HIER.

<<0>>

De video gooide echter roet in het eten van de doorgaans relaxte en zorgeloze eilandbewoners omdat Jaap van den Heuvel plotseling werd beschuldigd van omkoping. Hij zou Illidge hebben betaald voor extra vergunningen om dames ter werk te mogen stellen. Bada Bing, dat echter al sinds 2006 over voldoende vergunningen beschikte, werd plotseling onderwerp van een onderzoek door het Openbaar Ministerie, Orca genaamd. In Nederland sprak een Tweede Kamer-lid er schande van dat die politicus Patrick Illidge 'eventjes op slippers en in shorts een stapel bankbiljetten kwam ophalen bij een bordeelhouder'. Dat klonk op zich al behoorlijk denigrerend, terwijl iedereen moet beseffen dat het op Sint Maarten meestal ver boven de 30 graden is. 'Wat wil deze politicus dan', vroeg Van den Heuvel zich boos af, 'dat Illidge op zondagmiddag, want dat was het die dag dat het filmpje werd geschoten, in driedelig kostuum een vriend te woord komt staan die mij wat geleend geld komt terugbetalen?'

Bada Bing 5 jaar overkozen tot Beste Adult Entertainment Club

Daar ging het al mank, want van omkoping is geeneens sprake. 'Ook al lijkt het erop, dat zou ik zelf ook denken als ik als buitenstaander zo'n filmpje zou zien', aldus Van den Heuvel, 'maar Patrick kwam gewoon zijn geld ophalen. Van omkoping is volgens de Club-eigenaar geen sprake, dat ontkent hij dus pertinent, net als zijn medeverdachten. Wel speelde er iets anders. Kom ik op terug...

Na een daarop volgende inval door het Openbaar Ministerie op Sint Maarten in Club Bada Bing en de woningen van betrokkenen, kwam het OM ook met een reeks andere ernstige beschuldigingen aan het adres van Jaap van den Heuvel en zijn bedrijf LUNTEREN NV., maar erger nog aan adres van zijn personeel. Plotseling werden hij en zijn assistent-manager door het OM tevens beschuldigd van vrouwen-handel, valsheid in geschrifte, belastingontduiking, witwassen en zelfs criminele organisatie. Dat laatste zou ik veel over kunnen zeggen, maar ik houd het kort: er is helemaal geen sprake van een criminele organisatie.

De aanklacht werd volgens mr. Cor Merx, de advocaat van Jaap van de Heuvel, puur en alleen wél gebruikt om aan een strafbaarheid van tenminste 4 jaar te komen, waarop men Van den Heuvel in voorarrest kon nemen, anders niet volgens de wet op Sint Maarten. Echter er waren in het geheel geen documenten inzake die vermeende criminele organisatie. De 18 dagen durende voorlopige hechtenis van Van den Heuvel was dus al onrechtmatig, aldus Jaap's raadsman mr. Merx. Tijdens dit Hoger Beroep stelde Merx namens zijn cliënt deze onrecht-matigheid en een aantal andere opnieuw aan de orde. Volgens de raadsman zouden deze onrecht-matigheden moeten leiden tot niet-ontvankelijkheid van het OM, dan wel vrijspraak van Jaap van den Heuvel. In eerste aanleg werd hij veroordeeld tot 42 maanden waarvan 12 voorwaardelijk, plus 1,5 miljoen Antilliaanse gulden boete.

Vlnr: mr. Cor Merx - Jaap van den Heuvel - mr. Eric Jansen

Op zitting in eerste aanleg en nu weer, alleen niet zo gedetailleerd, legde Jaap van den Heuvel opnieuw uit wat er dan wel te zien was op die video.
De voorzitter van het Hof zei: 'We beginnen met de ambtelijke omkoping. Ik heb eigenlijk niet zo heel veel vragen hierover. We gaan niet de hele band nalopen. U zegt dat hetgeen we zien op de band niet is wat het OM zegt dat het is: omkoping?'
Van den Heuvel: 'Correct! Nogmaals, als ik als buitenstaander de video zou zien, zou ik hetzelfde hebben gedacht. Maar wat het OM nu verzint, klopt gewoon niet!'
Voorzitter: 'U kreeg uw adres niet ingeschreven op dit adres?'
Van den Heuvel: 'Ja, het ging niet over vergunningen, die hebben we al sinds 2006'...
Patrick zou later tegen het Hof zeggen: 'Jaap vroeg mij: "Waarom moet dat zo lang duren die adreswijziging?" Ik heb mij vanuit mijn functie altijd ingezet voor de mensen'...

Ik het kort komt het verhaal erop neer dat Bada Bing-eigenaar Jaap van den Heuvel de camera's op zijn kantoor "heeft laten lenen" om voor vooraanstaand politicus Theo Heyliger een compromitterend filmpje te schieten om onafhankelijk Parlementslid Patrick Illidge later mee te confronteren en hem op deze wijze te bewegen terug te doen keren aan zijde van de UP-partij van Heyliger. Dat is het enige dat Jaap van den Heuvel zichzelf verwijt. Hij had nooit moeten meewerken aan de nogal ongelukkige poging Illidge weer te doen aansluiten bij de UP-Partij. De uitspraken die hij Illidge tijdens een gesprekje op z'n kantoor wilde ontlokken over weer een andere politicus, zouden door Heyliger enkel gebruikt worden met voornoemd doel, niet om uit te laten lekken naar de media. Dat gebeurde toch. Een met Heyliger bevriende journalist van The Daily Herald, die het filmpje alleen maar zou bewerken voor Heyliger, speelde de video namelijk door aan de Nederlandse krant De Telegraaf. Toen waren de rapen gaar. Plotseling was het filmpje van de vermeende omkoping in Club Bada Bing even klein onderdeel van het wereldnieuws. Arrestaties volgden.

Het vervelende is dat de reeks bijkomende aanklachten van onder andere vrouwenhandel totaal uit z'n verband zijn gerukt. Zowel Bada Bing-baas Jaap als assistent-manager Krijn herkennen zich totaal niet in de tot grote proporties opgeblazen mensenhandel-aanklacht tegen hen waar het OM dus mee kwam in 2013. Volgens hen worden de vrouwen goed behandeld, wordt er niet geworven in het buitenland en zijn de dames die in Bada Bing werken vrij om te gaan en staan waar zij willen. Geen van de dames klaagt over hun onderkomen, de kamers op de verdieping boven club Bada Bing dat vroeger hotelkamers waren. Er is genoeg bewegingsruimte met ruime badkamers in de kamers, goede bedden en airco. Ze wonen in een pand met zwembad ernaast en vlakbij het mooiste strand van Sint Maarten, aan Simpson Bay. Mr. Cor Merx, droeg onder meer een hele reeks quotes voor uit verklaringen van ondervraagde dames om de beschuldigingen van het OM te ontkrachten. De dames zijn zonder uitzondering positief te spreken over hun werkgevers en hun arbeidsomstandigheden.

Uit alle werkvergunning en Landing Permits en afgegeven visa's door de Nederlandse Ambassade blijkt dat de meeste dames bij Bada Bing voor de 3e of 4e en zelfs voor de 5 keer jaarlijks terugkeren. Zouden zij dat doen als zij niet goed behandeld zouden worden? Er is dus van vrouwenhandel en/of slechte omstandigheden absoluut geen sprake. Tijdens hun gesprek bij de Ambassade wordt overigens gevraagd of ze weten wat voor werk ze gaan doen bij Bada Bing op Sint Maarten. De dames krijgen een werk vergunning van 6 maanden, waarvan vele dames 2 maanden en 3 weken werken, dan 2 weken teruggaan naar huis en dan weer terugkeren om de resterende 2 maanden en 3 weken af te maken. Dit doet zo'n 50% van de dames.  

vlnr. mr. Geert Hatzmann - Patrick Illidge - mr. Ralph Richardson

Ook de advocaten van Patrick Illidge en manager Krijn van de Brug, respectievelijk mrs. Ralph Richardson en Geert Hatzmann, staken van wal met vurige pleidooien ter verdediging van hun cliënten. Illidge is zijn baan als Parlementariër kwijt en veroordeeld tot 18 maanden waarvan 6 voorwaardelijk, ontzetting uit zijn ambt en mag 5 jaar niet verkozen worden. Manager Krijn kreeg een taakstraf van 240 uur. Allen met een proeftijd van twee jaar.

Van belastingontduiking is ook geen sprake, aldus van Den Heuvel. De tweede advocaat van Jaap van den Heuvel + LUNTEREN NV., de belasting-advocaat mr. Eric Jansen, bepleite donderdag 10 augustus primair de niet-ontvankelijkheid van het OM en subsidiair vrijspraak, omdat niet tot bewezen-verklaring van het tenlastegelegde kan worden gekomen, volgens mr. Erik Jansen.

Het 3-koppige Hof, speciaal overgekomen vanaf Curaçao, luisterde aandachtig en stelde gedurende de ochtend een reeks vragen aan de verdachten. Aan het einde van deze vragenronde ging het Hof over tot behandeling van de persoonlijke omstandigheden. Patrick Illidge stak van wal met een betoog, waaraan je kon merken dat hij ervaring heeft als redenaar. De toenmalig Parlementariër is nu zijn baan kwijt, terwijl hij het naar eigen zeggen immer het beste voor had met eiland-bewoners en altijd klaarstond om de mensen te helpen. Zo ook Jaap van den Heuvel. Het politieke spelletje dat is gespeeld, heeft hem figuurlijk zijn kop gekost. En dit is zijn beloning... Op Sint Maarten, dat je kwa bewonersaantal eigenlijk kunt vergelijken met een middelgroot Nederlands dorp, werken de dingen nu eenmaal anders. Iedereen kent iedereen en mensen stappen op je af met hun problemen. Patrick deed altijd zijn best iedereen te helpen. 'And today, today this is my reward!', beklaagde Illidge zich.

Assistent-manager Krijn had een mooi laatste woord op schrift gesteld en droeg dat recht uit het hart voor aan de aandachtig luisterende raadsheren. Krijn is nooit met justitie in aanraking geweest, heeft in Nederland gestudeerd en ziet zijn toekomst door deze zaak maar mooi in duigen vallen door de naar zijn mening zeer onterechte beschuldigingen van het OM. Krijn is goed voor "zijn" vrouwen, wordt op handen gedragen (met eigen ogen gezien) en is niet een man die vrouwen onderdrukt, totaal niet zelfs. Hij heeft de vrouwen uit Colombia, Dominicaanse Republiek en Venezuela die in Bada Bing werken altijd naar eer en geweten geholpen als er bijvoorbeeld een van de vrouwen wegens ziekte of overlijden van een familielid onverwacht terug moest keren naar huis. Daarom herkent hij zich totaal niet in de beschuldigingen. Net als bij zijn werkgever Jaap, hangen ook bij Krijn continu de donkere wolken van de ORCA-zaak al bijna 5 jaar boven het hoofd.

Jaap van den Heuvel - Club Bada Bing! + Neverland Lounge 

Jaap van den Heuvel tot slot stak zijn woede op het OM niet onder stoelen of banken. Hij had eigenlijk een epistel van een aantal A4-tjes opgeschreven, maar zei tegen het Hof:
'Mijnheer de voorzitter, Edelachtbare heren van het Hof, ik had 2 A4tjes volgeschreven, maar ik heb het maar weggegooid, want ik was nogal agressief en het was erg onaardig. Ja, je raakt in de stress van al deze beschuldigingen. Ik ben echt boos. Wat ik al zei: de donkere wolken van de beschuldigingen, waar ik het nu niet verder over zal hebben, hangen al jaren als donkere wolken boven mijn hoofd. Ik was 47 toen die nachtmerrie begon en ik ben nu 52. Het doet me echt zeer als ik mijn assistent-manager Krijn en Illidge zo meemaak. Hun zitten hier door mij... Deze meneer van het OM, ik ken die hele meneer niet, het lijkt me best een aardige man, maar als ik hem de aanklachten hoor voorlezen, en ik neem aan dat hij die van zijn collega's (Officieren van Justitie uit eerste aanleg) heeft, dan raak ik weer helemaal boos. Ontzettend kwaad! Als je dingen naar je hoofd gegooid krijgt en je jezelf afvraagt: Waar heeft die man het over? Wat hij nou net weer zei: "dat het geld eerst bij ons in handen komt"... Dat is onzin. De dames krijgen gewoon zelf het geld in handen. Ja natuurlijk, als de dames betaald krijgen met creditcard, ja dan móet het eerst bij ons komen omdat de dames geen creditcardmachine en/of locale bankrekening, die hebben wij. Dat is weer zo'n truc, ik weet het niet, whatever, maar het zijn allemaal van die moeilijk geformuleerde dingen. Bij het OM heeft men het verkeerd geformuleerd. Wij hebben een beslag op de bank. Ik hoor de AG net zeggen: "Oh nee, absoluut niet. Wij hebben geen beslag op uw bank-rekening gelegd". En wat staat erop?: 'Beslag op bankrekening'. (de advocaat van Jaap, mr. Eric Jansen had intussen een documentje opgehaald waaruit wel degelijk bleek dat er wél weer beslag was gelegd op een bankrekening) Het vertrouwen in het OM is knap weg, eigenlijk geheel weg! Er is twee keer gevraagd aan de AG of ze nu weer beslag hebben gelegd op de zakelijke bankrekening en twee keer liegt deze AG tegen de Raadsheren van: "Nee hoor, absoluut niet!"... Tot het bewijs van de bank wordt overlegd waarin dat duidelijk staat dat het in opdracht gegaan is van het OM. De AG staat dus te liegen tegen de President van het Hof, op zowel de eerste als de tweede zittingsdag. Die mevrouw Van der Wulp (Officier in eerste aanleg) ben ik ook ontzettend boos op, die deed dat net zo, dat is gewoon een onmens... (advocaat mr. Merx tikt Jaap aan) Ohw sorry, ja ik mag het zo niet formuleren van mijn advocaat, maar ik ben ontzettend boos over de beschuldigingen die ik allemaal naar mijn hoofd gegooid krijg. Ook al is het je eigen schuld, ik ben degene die ermee begon (de tape maken op z'n kantoor), ik zou het ook niet leuk vinden als ze dat bij mij deden, maar nogmaals, de rest snap ik nog steeds niet. Er wordt van alles bijgehaald, de belastingschulden, maar het allerergste wat je kunt krijgen op je nek is natuurlijk: de vrouwenhandel. De vrouwenhandelaar ... daar sta je dan... Alstublieft, neemt u de tijd om alles goed te lezen. Google mijn naam eens, kijk eens wat er dan naar voren komt. Daar leef ik mee, al 4 jaar... 5 jaar bijna. Als je zijn naam Googled, zie je hetzelfde bijna. Dat is leuk... kijk je naam, mijn naam, staat er deze ellende bij... ik gebruik allang mijn eigen naam niet meer als ik mezelf voorstel, ik gebruik mijn geboortenaam nu als ik me voorstel. Dan kom je die narigheid tenminste niet tegen als je Googled op mijn naam. Wat had ik nog meer? Oh ja, meneer de Advocaat-generaal. U zei net: meneer Van den Heuvel heeft de Parlementariër gesproken. Wat is dat nou? Ik spreek niet met een Parlementariër, ik spreek met Patrick, een jongen die ik al jaren ken. Hij kan Parlementariër zijn, dat is goed, maar als hij Jaap spreekt, spreekt hij Jaap en niet 'de bordeelhouder'. Ook een beetje een lullig ding, dat viel me een beetje tegen. Voor de rest durf ik er niet lang over na te denken. Ik ben echt heel erg kwaad hierover. Heren, ik hoop dat u heel erg de tijd neemt hiervoor, want u komt met een uitspraak eerdaags. Ik hoop dat u goed de tijd neemt hiervoor, lees het goed, doe het niet in een week alstublieft. Neem de tijd, want het gaat wel om deze mensenlevens. Nogmaals, meneer de advocaat-generaal, ik heb niks persoonlijks tegen u, helemaal nul, het is gewoon een stuk frustratie waar ik hier nu mee zit. Het is gewoon omdat u bij het OM zit. Dat was mijn laatste woord.
Dank u.'

Rechtbank / Hof  Philipsburg - Sint Maarten

Het Hof sloot de vervolgens zitting af en maakte bekend dat het ORCA-onderzoek formeel wordt gesloten op 23 augustus. De verdachten hoeven daar niet bij te zijn, aldus de voorzitter. Op 13 september is de uitspraak, mogelijk door middel van een videoverbinding met Curaçao. De voorzitter zei nog dat het Hof hier extra tijd voor gaat nemen omdat hij het een ingewikkelde zaak vindt. Het Hof denkt er een maand voor nodig te hebben om tot een weloverwogen uitspraak te komen.

Bondtehond

Jessy Remmers spreekt... een exclusief interview met vermeend hitman nr. 1

Deze week in Panorama (nr. 33) een exclusief interview met Jessy Remmers van mijn hand. Eigenlijk "onze" hand, omdat het interview (overigens zonder dat Jessy enige vorm van voorwaarde stelde) tot stand is gekomen in samenwerking. Ik heb Jessy Remmers via-via (schriftelijk) eindelijk vragen kunnen stellen die me al jaren op de lippen lagen, maar nooit heb kunnen stellen vanwege het gebrek aan contact. Ook in de rechtszaal, hoewel je slechts enige meters van elkaar verwijderd bent, is het onmogelijk contact te hebben. Die keren dat ik even met bv. Moppie Rasnabe sprak, omdat Moppie maar 1,5 meter voor me zat, werd ik op de vingers getikt door de zaalwachten van het JCS in dienst van de Koninklijke Marechaussee. Nu had ik doorgaans een vrij goed contact met die jongens, die hun taak zeer serieus nemen, maar deze zijn onverbiddelijk. Vooral de chef van dienst, zo zal ik hem maar noemen, hoefde maar 'Eric!' te zeggen, me een beetje streng aan te kijken, zijn hoofd te schudden en het gesprek was alweer ten einde. Je moet er dan ook geen potje van maken, ik was al blij dat ik in staat was zo dicht bij het vuur te zitten.

Jessy te spreken krijgen leek dan ook een onmogelijke opgave. Toch is het gelukt. Het is meer geluk dan wijsheid, maar goed, ik moet zeggen: de reden dat Jessy mij uitkoos om voor het eerst in 10 jaar met de media te praten, daar herkende ik mezelf wel in. Zoals in het verhaal geschreven werd ik eerst nog benaderd door een vriendin van Jessy, of ik wat aandacht zou willen besteden aan zijn tijdens detentie geschreven boeken 'Beyond The Truth of Life' deel I & deel II. Van het eerste boek had Jessy in de rechtszaal enkele getekende exemplaren uit laten delen aan de raadsheren, advocaten-generaal, de advocaten en enkele trouwe journalisten die over Passage schreven. Paar dagen daarna kreeg ik het verzoek via Facebook.

Later bleek dat die "vriendin" Jessy zelf was. Destijds, zo is tijdens het proces ook gebleken toen de voorzitter als antwoord op Jessy die net had verteld dat hij zelf wat informatie gegoogled had, droog opmerkte: 'Met de Passage-dongel?' Kort daarvoor was hij nl. betrapt op z'n cel en werd een naar binnen gesmokkelde internet-dongel aangetroffen op z'n cel en in beslag genomen. Helaas viel daarmee ook ons contact definitief weg. De maanden dat we nog wel contact hadden, heb ik kans gezien veel vragen te stellen.

Ik had bij bepaalde mensen, o.a. bij zijn vader Greg Remmers, al eens door laten schemeren graag een boek te willen schrijven over Jessy en zaken die tijdens het proces maar summier aan de orde zijn geweest. Of de deuren werden gesloten, of Jessy beriep zich op zijn zwijgrecht, maar zeker ook het geheim gehouden document 'Exposé', een geschrift van Jessy's hand dat hij op verzoek van zijn advocaten schreef tijdens detentie in zijn Marokkaanse cel, waren redenen om te veronderstellen dat het grote publiek lang niet van alle ins en outs op de hoogte waren. Om daar überhaupt over te kunnen schrijven moet je wel toestemming hebben van de auteur, aangezien Jessy documenten heeft laten registreren als heus boek onder ISBN-nummer, waar nu dus volledig copyright op rust.

Toen ik ergens tweede helft van 2016 een persoonlijk e-mailtje ontving van Jessy dat hij wel zou willen meewerken aan mijn boek met de tekst: ''Er hoeft voor mij helemaal niet zo zeer geschreven te worden dat ik een zeer moreel correcte persoon ben, maar liever wel de waarheid dan al die verschrikkelijke (vaak aantoonbare) leugens (zonder enige vorm van deugdelijk bewijs) zoals veel verslaggevers het in de media introduceren. En vanaf nog niet zo lang geleden volg ik hetgeen waarvan jij verslag geeft. Daar aangaande ben ik het eens met mijn vader dat jij verreweg dé aangewezen persoon bent om een objectief boek te schrijven over Passage', gaf voor mij de doorslag. Ik besloot de tijd zoveel mogelijk te benutten en Jessy vragen te stellen over tijdens het proces besproken zaken, maar juist ook over de NIET -tijdens openbare zittingen- besproken zaken.

Ik moet zeggen dat het contact niet lang duurde en ook nooit meer is hersteld, echter we zagen in de tijd die we wel hadden toch kans om voldoende informatie uit te wisselen om een spraakmakend boek op te baseren. De vragen uit dit Panorama artikel zijn schriftelijk gesteld, vandaar dat, zoals misdaadjournalist Korterink al stelt: 'Het nogal duidelijk is dat de citaten nogal letterlijk uit de mond of pen van Remmers komen'... De passage daarna, dat Jessy nogal bekend zou staan om een 'lichte vorm van mierenneukerigheid' zou ik zelf niet zo willen formuleren, aangezien het hele Passage-proces ging over puntjes op de i en er hele zittingen werden besteed aan kleine ogenschijnlijk onbelangrijke details, die achteraf mogelijk het verschil tussen vrijspraak of levenslang opgesloten zijn zouden kunnen betekenen. Je kunt dat zeer zeker niet op conto van Jessy Remmers alleen schrijven. Mijn ervaring is dat Jessy eigenlijk juist het minste met kleine details bezig was.
Persoonlijk heb ik hetgeen Korterink beweert, dat Remmers nogal eens als psychopaat zou zijn betiteld, iemand zonder geweten en emotie, ook eigenlijk amper gehoord. Ik zou Jessy zeker niet als gevoelloos persoon kwalificeren. Duidelijk moge zijn dat Jessy heeft ingestemd met een psychologisch onderzoek, toen het Hof daar om vroeg. La Serpe durfde dat juist niet en heeft meer dan eens op verzoek geweigerd mee te werken aan een psychologisch onderzoek. Jessy vreesde niet voor de eventuele psychodiagnostische resultaten en heeft toegezegd overal aan mee te werken. De conclusie van de psycholoog was echter dat hij het onnodig achtte na enige tijd met Jessy te hebben gecommuniceerd.

Over die puntje op de i nog het volgende voorbeeld: neem nu het woord 'Haaiensnaaier' in geval van Dino Soerel. Uit taps bleek dat Danny Kuiters en Dick Vrij Willem Holleeder ook wel 'die Haaiensnaaier' noemden (uit de tekenfilmserie Shark Tales') en toen er in een safehouse in een schrift met aantekeningen van Soerel het woord 'Haaiensnaaier' werd aangetroffen, nam het OM maar meteen aan dat daar ook Holleeder mee werd bedoeld. Om dat te ontkrachten, want Soerel ontkende pertinent dat hij Holleeder daarmee bedoelde, is bijna een hele ochtend op zitting besteed. De bedoelde Haaiensnaaier bleek namelijk een geldwisselaar, niet Holleeder. Destijds gebruikten Soerel, Kuiters en Vrij het woord Haaiensnaaier wel vaker om verschillende, vooral inhalige, personen mee aan te duiden. Niet alleen Holleeder...

Maar goed, ik heb over het vermeende 'wollige taalgebruik' dan ook maar een vraag gesteld. Als je het OM dat hoort zeggen in haar requisitoir en je kent de betekenis, zou ik ook deze formulering anders hebben gesteld. Het hele Passage-proces volgen, heeft mij doen inzien dat Jessy nu eenmaal is wie hij is: een zeer intelligent persoon, die niet alledaagse woorden gebruikt. Dat journalisten vervolgens schrijven dat hij met moeilijke termen in onnavolgbare volzinnen spreekt, zou je eerder kunnen wijten aan minder studie en zeker ook mindere geletterdheid van betreffende journalist(en) dan het taalgebruik van Remmers meteen weg te zetten als onnavolgbaar gebrabbel.

Jessy heeft onder andere aan de universiteit praktische filosofie afgerond, de studie die aan de basis ligt van elke rechtskundige materie. En als Jessy dan vanuit die kennis tot het Hof sprak was dat natuurlijk grotendeels onnavolgbaar voor veel verslaggevers, maar dus niet voor degenen tot wie hij het woord richtte, anders zou het Hof dat toen wel hebben laten weten en dat is geen van die momenten het geval geweest.

Wat mij ten eerste opviel dat de gesprekken zeer zeker niet saai, wollig of voorzichtig geformuleerd waren. Ik durf te stellen dat Jessy het achterste van zijn tong heeft laten zien en eerlijk antwoorden heeft gegeven op zeer confronterende vragen. Ten tweede dat Jessy over een ongelooflijke dosis humor beschikt. Technieken die Jessy zichzelf heeft aangeleerd, of zoals hij dat zegt: 'de wijze waarop ik mijn persoonlijkheid heb afgesteld', ben ik steeds beter gaan begrijpen. Ik kan me ook wel voorstellen, mede door ervaringen uit mijn eigen leven met psychologie en instanties waar het ook over mindset ging en hoe daar mee om te gaan in het dagelijkse leven, dat je in de situatie waarin Jessy zich bevindt er bewust voor kiest om niet droefgeestig te zijn. De strijd is wat Jessy betreft nog niet gestreden. Vandaar ook nog steeds vermeend Hitman nr. 1 van de Nederlandse Onderwereld. Niet als voorwaarde, maar met oog op de nog komende (reeds ingestelde) cassatieprocedure. Jessy blijft er nl. bij: ik heb mij niet schuldig gemaakt aan enig levensdelict.

Bondtehond

Uitspraak Passage: 4 maal levenslang opgelegd

Vandaag vond eindelijk, na 10 jaar procerderen op het scherpst van de snede, de uitspraak plaats in het liquidatieproces Passage. Zo'n beetje de hele Nederlandse pers was massaal uitgerukt om verslag te doen. De spanning was om te snijden. Familieleden, relaties, vrienden en kennissen van verdachten, maar ook nabestaanden van slachtoffers en gewoon belangstellenden, echt iedereen was aanwezig. Zowel de rechtszaal als de tribune zaten afgeladen vol. In de rechtszaal zat iedereen hutje mutje naast elkaar en met ingehouden adem luisterden alle aanwezigen naar het vonnis van het Hof.

Zware beveiliging rondom JCS

Ik zal het persbericht van het Hof hieronder publiceren, dan kunt u het zelf lezen.

Onderstaande straffen werden uitgesproken:

Dino Soerel: Levenslange gevangenisstraf

Jessy Remmers: Levenslange gevangenisstraf

Moppie Rasnabe: Levenslange gevangenisstraf

Siegfried Saez:  Levenslange gevangenisstraf

Pinny Song: 13,5 jaar gevangenisstraf

Nan Paul de B.: 13,5 jaar gevangenisstraf

Sjaak Burger: 5,5 jaar gevangenisstraf

Freek Stevens: vrijspraak

Kroongetuigen:
 
Peter la Serpe: 16 jaar gehalveerd naar 8 jaar gevangenisstraf

Fred Ros: 28 jaar gehalveerd naar 14 jaar gevangenisstraf

<<0>>

(Klik op de afbreelding voor een groter leesbaar formaat)

Pagina 1:

Pagina 2:

Pagina 3:

Pagina 4:

Factsheet uitspraken Passage:

UPDATE:

Het Gerechtshof heeft de samenvatting van de arresten gepubliceerd.

Uitspraken

ECLI:NL:GHAMS:2017:2494 - Peter la Serpe
ECLI:NL:GHAMS:2017:2495 - Fred Ros
ECLI:NL:GHAMS:2017:2496 - Dino Soerel
ECLI:NL:GHAMS:2017:2497 - Jessy Remmers
ECLI:NL:GHAMS:2017:2618 - Mohammed Rasnabe
ECLI:NL:GHAMS:2017:2508 - Siegfried Saez
ECLI:NL:GHAMS:2017:2501 - Freek Stevens
ECLI:NL:GHAMS:2017:2504 - Sjaak Burger
ECLI:NL:GHAMS:2017:2509 - Pinny Song
ECLI:NL:GHAMS:2017:2510 - Nan Paul de B.

Hof wijst arrest. Bestaande uit:

Voorzitter: mr. R. Veldhuisen, 

Raadsheren: mr. R.P.P. Hoekstra en mr. R.M. Steinhaus, 

Griffiers: mrs. M. Rasterhoff en A. Binken.

<<0>>

Natuurlijk kom ik hier op een later moment nog op terug.


Bondtehond

'Ere wie ere toekomt... een feit is een feit'

Nou, dat was nog even een dingetje gisteren. Ben niet gauw boos. Hou ook niet zo van concurrentie. Sterker nog, de misdaadpap is zo groot in Nederland, dat iedereen die daar op enigerlei wijze een vinger in heeft op het gebied van journalistiek een behoorlijk grote keuze heeft om over te schrijven waardoor ik daar eigenlijk niet eens in geloof. Dus wat mij betreft, het interesseert me ook bar weinig dat vaak dezelfde gezichten opduiken op TV om hun licht te laten schijnen over actuele zaken. Dat is hun verdienste, zal ik maar zeggen, door vooral een lange adem te hebben en jarenlang in vaste dienst te zijn bij de bekendere media. Ze schreven artikelen, boeken en gaven acte de présence in talkshows. Echter die bekendere media, waaronder actualiteiten-programma's op TV, lijken daardoor in mijn ogen soms nogal slecht geïnformeerd. Het is dan ook regelmatig gebeurd dat ik me verbaasd afvroeg of hun redacteuren nu zo vastgeroest zitten in hun oude netwerk, dat zij vaak maar weer de hun oude en vertrouwde gezichten uitnodigen om commentaar te geven? Zaterdag was weer even zo'n momentje, de uitzending van Één Vandaag over de naderende D-day van Passage: de uitspraak.

Natuurlijk volg ik als behoorlijk nauw betrokken verslaggever alles wat met het liquidatieproces te maken heeft en hou zeker deze week de media in de gaten als het gaat over de uitspraak die aanstaande donderdag zal plaatsvinden. Vind het dan vooral leuk om die mensen op TV te zien praten die je regelmatig ziet en ook vaak spreekt in de wandelgangen van rechtbanken, met name advocaten en veel journalisten. Het gebeurt maar weinig dat ik me erger of opwind over hetgeen gezegd wordt, want we zijn allemaal individuen en er zijn vaak evenzoveel meningen en standpunten, die ook vaak nog wel verdedigbaar zijn. Echter afgelopen zaterdagavond heb ik wel even zo'n momentje gehad, dat je je echt afvraagt: 'Hoe komen ze daar nu bij, en dat bij Één Vandaag? Heb ik iets gemist, of zo? Of is er iets heel anders aan de hand? Dat moet bijna wel, want zoveel (kennelijke) onwetendheid verwacht je niet van zo'n actualiteitenprogramma. Vooral omdat ik weet dat ook onder journalisten mijn blog nauwlettend wordt gevolgd. Het ging om de volgende uitspraak van presentator Bram de Waal: 'Dit is de misdaadjournalist die de meeste zittingen heeft bijgewoond: Marian Husken'...

Zoals zo vaak zit ik tijdens het TV kijken tegelijkertijd ook nog wat op mijn PC of iPad te surfen en luister ik vaak maar met één oor. Echter nu spitsten mijn oren zich plots en viel ik zowat van mijn stoel van verbazing. Heb ik dit echt goed gehoord? Terugspoelen dan maar. En ja hoor, het wordt toch echt gezegd. (Één Vandaag was gelukkig wel zo handig betreffende uitzending te ondertitelen, dus ik hoef de uitzending hier niet te herhalen, die staat overigens hier.) Zo'n pertinente onwaarheid in een van de door mij meest bekeken actualiteiten-programma's?! Wat zit hier achter? En waarom laat journaliste Marian Husken zich dit zo zeggen, terwijl zij dondersgoed weet hoe de vork echt in de steel zit? Komt het dan niet bij deze bekende misdaadjournaliste, die doorgaans toch van de feitjes is, in haar verstand op om zo'n presentator even te corrigeren? Kennelijk niet. Kennelijk mag in dit geval een feitelijke onwaarheid een eigen leven gaan leiden. Om welke reden dan ook. Maar ik kan iedereen verzekeren dat ik mij nu wel even in mijn eer aangetast voelde. 'Ere wie ere toekomt', zou ik zelf gedacht hebben als ik presentator was. 'Maar daar hebben zowel Husken als De Waal in ieder geval nu dus gewoon schijt aan', was zo'n beetje de eerste gedachte die door me heen schoot toen ik met deze onwaarheid werd geconfronteerd. Daar wordt je dan wel even boos over natuurlijk en wilde er het mijne van weten. Hoe komen die mensen daar nu ineens bij? En nog wel op de valreep van het einde van het proces. Of juist daarom? Je piekert je suf.

Kijk, nu is 10 jaar een proces als Passage volgen heus geen wedstrijdje wie de meeste zittingen bij heeft gewoond, maar het is zeker niet alledaags om zowat alle zittingen van zo'n megaproces van begin tot einde te volgen en dat heeft me zeer zeker soms bloed, zweet en tranen gekost om toch maar vol te blijven houden. Om nog maar te zwijgen over of de kosten wel in verhouding waren met de baten. En ondanks dat het proces vooral in het begin veel stof op deed waaien in de media, zat ik in die 10 jaar heel wat zittingen in mijn ééntje in de rechtszaal mee te pennen. Om daar dan ook nog eens iedere zitting weer ellenlange en zeer gedetailleerde verslagen over schrijven, dat heb ik geen mens me zien nadoen. Er waren echt wel dagen dat ik veel liever in bed bleef liggen, bijvoorbeeld als ik weer eens een verkoudheidje had opgelopen vanwege de zowel in de zomer als de winter loeiende airco's in de rechtszaal. Of dat ik dacht: Heeft het eigenlijk wel zin om zoveel tijd en energie te blijven steken in een proces waarvan veel mensen de uitslag bij voorbaat reeds meenden te kennen? Zelfs nog voor een rechter of raadsheer zich goed en wel heeft uitgesproken over de schuldvraag. Ik vond van wel, en laten we eerlijk wezen, er is zelfs op dit moment, na al die jaren, nog geen enkele journalist of andere Passage-volger, die met zekerheid durft te zeggen wat het Hof nu gaat doen aanstaande donderdag.

Er is ook geen mens die 100 % inzicht heeft gehad in gebeurtenissen die achter de schermen hebben plaatsgevonden van het grootste en meest langdurige proces dat ooit plaatsvond in de geschiedenis van het Nederlandse strafrecht. Dus dat het spannend bleef, en trouwens nog blijft tot de laatste minuut aan toe, is wel zeker. Ik heb dan ook dikwijls gedacht: 'men moest eens weten'... Reden te meer om wat dingen op een rijtje te zetten in een boek. Daar was ik al in een vergevorderd stadium mee, maar zoals ik al een keer aangaf in een vorig artikel, bleek paar maanden geleden volgens de uitgever dat het toch onmogelijk was het boek nog vóór de uitspraak in de winkel te krijgen, om laat ik het houden op 'distributie-technische redenen'. Daar deed ik een periode zowat dag en nacht mijn best voor, echter na deze onverwachte mededeling besloten hoofdverdachte Jessy Remmers (in mijn ogen dan, in ogen van Één Vandaag is dat Dino Soerel...) en ik in overleg het werk even neer te leggen en het boek voorlopig maar uit te stellen tot enig moment na de uitspraak.

Een andere uitgever zoeken was geen optie. Niet op z'n minst omdat ik wel zeer tevreden ben over deze uitgever, die ik nog maar eventjes geheim hou, in tegenstelling tot contacten die ik voorheen had met andere uitgevers. Dat vond ik achteraf een slappe hap en ook behoorlijk uitgenast in mijn ogen. Afspraken werden ijskoud genegeerd en dat koste me veel tijd en voorwerk. Teleurgesteld over twee eerder voorgestelde projecten die op niets uitliepen vanwege keuzes die deze uitgever maakte omdat hij geen geduld had, besloot ik een andere uitgever te zoeken. Dat verhaal komt later nog wel eens aan de orde, want dat het bij maar één boek blijft, lijkt me erg sterk gezien de vele informatie die ik in 10 jaar heb verzameld. Want ook de weg er naartoe valt bijna met geen pen te beschrijven. Veel avonturen en werk in de avonduren, zal ik maar zeggen...

Maar goed, toch even terug naar de reden van wat achteraf een bewust feitelijk onjuiste bewering bleek te zijn, dat misdaadjournaliste Marian Husken 'verreweg de meeste zittingen' zou hebben bijgewoond. Ik liet het er namelijk niet bij zitten en ben toch even gaan informeren. Eerst bij Marian Husken, vervolgens bij Bram de Waal zelf. Husken zou naar eigen zeggen wel degelijk hebben verteld dat ik alle zittingen had bijgewoond en Bram de Waal zelf zei, nu komt ie: "met alle respect voor je werk aan Passage en je mooie blog, ik heb het in de reportage over de 'journalist' die de meeste zittingen heeft bijgewoond. Ik beschouw jou als een blogger"... Oooooh, dacht ik, zit dat zoooo? Dus jij maakt zelf onderscheid tussen journalist en blogger, maar het komt niet in je kop op dat ik misschien wel een bloggende journalist ben?! Hahaha!

Of zocht je een excuus om een feitelijke onwaardheid recht te breien, zonder te beseffen dat je me eigenlijk ook nog gewoon, ondanks aardige woorden over 'respect' en mijn 'mooie blog', even tussen neus en lippen door eigenlijk beledigt? Nou dat werd dus het voornoemde dingetje via de DM van Twitter, maar ja, nogmaals: Ik ben niet gauw boos. Althans nooit lang. Het kaas van mijn brood laten eten, past echter niet bij me. Maar ja, laat ik nou zelf vaker en liever over blogger spreken dan over journalist, dus ach ja... Weet je, je kunt ook gewoon ergens boven staan en denken: Is goed met je meneer De Waal. We komen elkaar nog wel tegen en als je intussen wat beter geïnformeerd bent en achter bepaalde feiten bent gekomen, dan praten we verder, en tot die tijd mag jij me gerust blogger blijven noemen. Als we maar wel kunnen afspreken dat je de volgende keer, of ik nou journalist ben of blogger, ere geeft aan wie ere toekomt. Afgesproken?

In Nederland is journalistiek nou overigens ook weer niet een vak waar je speciaal een universitaire- of journalistieke opleiding voor dient te hebben genoten voordat je überhaupt artikelen kan en mag schrijven. In wezen kan iedereen (freelance-)journalist worden (zagen we met Martin Kok -RIP-) en voor zover dat door Kok al niet duidelijk werd, had ik dat zelf al bewezen. Sterker nog, ik weet uit hun eigen mond dat mijn verslagen volop werden gelezen door de meest vooraanstaande misdaadjournalisten van Nederland. Noem ze maar op. Velen van hen vertelden me dat persoonlijk in gesprekjes die ik met hen had, meestal in de rechtbank(en). Heb meerdere uitnodigingen tot samenwerking mogen ontvangen en ook evenzoveel afgeslagen. Niet om het een of het ander, maar ik wist in het diepste geheim toen al dat er mogelijk een samenwerking of medewerking aan mijn boek met een van de meest intrigerende verdachten van Nederland aan zat te komen: die met vermeend hitman nr. 1 van de Nederlandse onderwereld: Jessy Remmers. Dus ja, hoe interessant een aanbod of verzoek ook was, ik denk niet dat er ook maar één misdaadjournalist in Nederland rondloopt die zo'n kans zou laten schieten. Je kunt dat dan beter niet weggooien door kort daarvoor reeds een andere samenwerkingsverband aan te gaan. Hoewel me dat ook wel aan het hart ging, omdat daar ongetwijfeld ook iets moois uit voortgekomen zou zijn. Deze personen weet zelf wel dat ik hem bedoel, maar zal discreet blijven en hoop dat hij nu inziet dat het geen onwil was, maar een heel andere reden had die ik destijds nog even in het midden moest laten...

Het wordt zoals gezegd dus nog spannend donderdag hoe de ballen zullen rollen. Uiteraard is het vonnis reeds geschreven en zal het donderdag een drukte van belang zijn in het JCS. Volle bak naar verwachting wel. We gaan het zien.

Tot donderdag!

Bondtehond