'Ik wil niets horen wat je ook niet aan de politie zou vertellen'

Pinny Song, een van de verdachten in het liquidatieproces zit al meer dan 2 jaar in voorarrest. Kortgeleden heeft zij een andere advocaat genomen, Mr. R.D. Meerman van het Kantoor Plasman - Advocaten. Deze nieuwe raadsman heeft haar aangeraden zich, in tegenstelling tot haar oude raadsman Mr. Brander, niet meer alleen te beroepen op haar zwijgrecht. Mr. Meerman denkt daar anders over. Mischien was het zelfs beter geweest vanaf het begin vragen gewoon te beantwoorden. Pinny Song had kortgeleden aangegeven dat zij nu wel wat wilde verklaren. Groot gedeelte van de dag werd daar vandaag aan besteed. OM en rechters vuurden nu voor de zoveelste keer een reeks vragen op de verdachte af. Men vroeg zich ook af waarom zij dan al die jaren bleef zwijgen. In 1993 was zij immers al verhoord en had zelfs ook enige tijd vastgezeten op verdenking van de opdracht geven voor de liquidatie op Tonny van Maurik. Dit heeft zij altijd ten stelligste ontkend. Maar waarom ze dan niet gewoon vertelde hoe zij dan dacht hoe het wel gegaan was, en waarom zij zich bleef beroepen op haar zwijgrecht, daar kon ze maar een antwoord op geven: Mijn advocaat wilde dat zo....

Aanvankelijk begon het verhoor wat stroef. Pinny kon zich blijkbaar niet veel herinneren bij de eerste vragen. Voorzitter Lauwaars merkte op een gegeven moment op dat hij het nut van deze bijeenkomst dan niet echt zag als Pinny zich voortdurend niets kon herinneren. Een tweede rechter voegde daaraan toe dat haar vragen tot nu toe niets opleverden. Het klonk bij beide rechters lichtelijk geïrriteerd. Mr. Meerman vond echter dat Pinny de vragen beantwoordde die werden gesteld. Mischien moesten de rechters maar eens vragen: Wat weet u van mijnheer Rasnabe? De rechter antwoordde: Dat heb ik dacht ik gevraagd. Het verhoor ging hierna allemaal wel wat gesmeerder. Mischien dat Pinny even een duwtje in de rug nodig had.

De familie van Pinny waren net zoals de keren hiervoor dat zij voor de rechtbank verscheen ook weer allen aanwezig. Zij steunen haar door dik en dun en geloven ook allen steevast in haar onschuld. Paul Visser, de zoon van Pinny, heeft kortgeleden ook nog een verklaring afgelegd bij de politie. Daar werd zijdelings over gesproken. Zo opende de rechter vandaag ook de zitting, met deze mededeling. Of Pinny wilde beginnen met datgeen ze nu wel wilde verklaren of met een brief die aan de rechtbank is gezonden. De keuze was dat laatste. In de brief staat dat het klopte dat Moppie wel een periode bij haar woonde. Moppie was het huis uitgezet door zijn ouders en daarom mocht hij bij Pinny wonen. Hij was een vriend van haar zonen waarmee hij samen naar voetbalwedstrijden ging. Pinny deed in die tijd ook de was voor Moppie.

Samengevat enkele passages uit het verhoor:
Rechter: Er was een vriendenclubje om u zonen heen. Mijnheer Remmers, kent u die?
Pinny: Nee, hij is wel eens met Rasnabe meegeweest, maar was niet echt een vriend van mijn zoons. Ik was er natuurlijk ook vaak niet. Moppie was al wel eens bij mij, maar Jesse niet.
Rechter: Kwam Nampaul de B. wel eens bij u?
Pinny: Nee.
Rechter: Freek Stevens?
Pinny: Nee. Hij werkte bij een tankstation.
Rechter: Niet bij een bedrijf waar uw zoon ook werkte?
Pinny: Dat was veel later.
Rechter: Kende u Rommy?
Pinny: Ja. Ik heb hem een keer gezien. Ik moest was ophalen bij de wasserij in Abcoude. Toen heb ik Henk gezien ja.
Rechter: Werd hij aan u voorgesteld?
Pinny: Ja.
Rechter: En de relatie Rasnabe - Rommy?
Pinny: Nee, weet ik niets van.
Rechter: Rasnabe was toen bij Rommy?
Pinny: Ja.
Rechter: Dus op het adres van Rommy ging u de was afgeven?
Pinny: Ja.

-Hierna kwamen de rechters op de avond van de liquidatie bij het Altea-hotel. Men vroeg zich af waarom Pinny de afspraak met Tonny afgezegd had? Volgens Pinny was er niet echt een afspraak geweest en had zij zich niet lekker gevoeld die avond. Daarom was zij niet gegaan. Pinny was die avond met haar man Tonny Visser naar het ziekenhuis gegaan. Er zou eigenlijk nog gebeld worden met Tonny van Maurik voor een definitieve afspraak. Dat is echter toen niet gebeurd. Kennelijk had Tonny in zijn beleving al wel een afspraak gehad. Pinny bleef echter volhouden dat ze geen definitieve afspraak hadden gemaakt bij het Altea-hotel. Volgens een eerdere verklaring sprak ze wel vaker af bij het Altea-hotel en een Esso-pompstation. Nu zei Pinny dat ze nou ook weer niet zo vaak afspraken. Wat er precies is gebeurd, weet ze niet.

-Er is een keer gebeld met een toestel vanaf de woonboot met een toestel waarvan het nummer eindigde op 1810. Volgens Pinny was zij dat niet. Wie het dan wel was, kon Pinny niet zeggen, maar in die tijd deed haar zusje de was voor Moppie, dus mischien was zij het. Haar zusje is volgens Pinny erg labiel en had veel psychische problemen. Het zusje van Pinny had nl verklaard dat Pinny wel degelijk had gebeld met Moppie in die tijd, maar dat liegt ze, volgens Pinny. Ze weet ook zeker dat haar zusje contact heeft gehad met Moppie over de was en het eten. De elf keer dat er vanaf de woonboot gebeld is met een toestel van Moppie waren waarschijnlijk de zonen van Pinny. En vanaf het huis van haar ouders dus haar zusje.

- Pinny werd wakker gemaakt in het ziekenhuis door haar partner Tonny Visser. Die zei: Weet je wie er doodgeschoten is? Tonny van Maurik, zei ie toen. Rechter: Hoe wist hij dat? Pinny: Dat weet ik niet. Hij had met iemand gebeld. Rechter: Het ligt toch voor de hand dat hij vertelde met wie hij belde? Pinny: Volgens mij zei hij, je moet even in de krant lezen. Partner Tonny Visser heeft in die tijd niet verteld van wie hij het nou gehoord had. Later bleek dat ene Joop K. geweest te zijn. Deze kon het zich allemaal niet meer herinneren later. Er is op die ochtend een contact van 1 minuut geweest tussen tussen toestel 1810 en de woonboot. Rechter: Je zou kunnen zeggen dat de 1810 met uw partner belt en dat die het weer aan u doorgeeft. Pinny: Dat weet ik niet. Niemand weet het meer. Rechter: Het toestel 1810 wordt op dat moment uitgepeild in Krimpen a/d IJsel. Dat is een toestel dat wordt toegeschreven aan Dhr. Henk Rommy, vanuit Maarsen en Krimpen a/d IJsel.

- Karin Zwager, een oud-collega prostituee uit de Stoofsteeg waar Pinny werkzaam was in de tijd van de liquidatie, die inmiddels overleden is, heeft een belastende verklaring afgelegd over Pinny. Volgens Pinny liegt zij dat ze aan haar gevraagd zou hebben Tonny dood te laten schieten. Geurt Roos en Rick Lam hadden het verhaal van Karin wel bevestigd, maar Pinny bleef volhouden dat ze liegt. Waarom weet ze niet. Ze had Karin vaak geholpen. Ze zat aan de coke, en Pinny gaf haar vaak geld. Op een gegeven moment werd het haar te veel. Mischien zit daar een motief om Pinny te beschuldigen, omdat ze geen geld meer kreeg. Karin begon Pinny toen te chanteren. Ze wou 25.000 gulden hebben. De rechter vond het vreemd dat Pinny daar dan niet open over is geweest tegen de politie, als ze toch niets te verbergen had. Pinny had in die tijd wel contact met Kees de buurtagent van de Wallen, maar ze had dit niet verteld omdat ze er gewoon heel erg mee zat, aldus Pinny. Karin Zwager heeft verteld dat Pinny Moppie Rasnabe heeft ingeschakeld om Tonny van Maurik dood te schieten. Allemaal onzin, zegt Pinny nu. Karin kende Moppie niet eens in die tijd. Ze had hem nooit gezien. Ook dat Pinny 10.000 gulden voor wapens zou hebben gegeven is gelogen. Karin was een heel vreemd meisje, ze had de pest aan Tonny van Maurik. Ze vond hem arrogant en vervelend. De officier van justitie merkte nog wel op dat het vreemd is dat Pinny überhaupt gevoelig is voor chantage als alles gelogen is van Karin.....


- De rechter hield Pinny stukken voor. Er was een afspraak met Tonnie van Eunen in Motel Breukelen. Er is ook een tapgesprek. Pinny verteld dan uit zichzelf: Ze zaten in de pillen. Ze brachten ze met een camper naar Zweden, een ouder echtpaar. Dat heeft een paar jaar geduurd. De winst lieten ze staan om weer te investeren. Op een gegeven moment was de hele camper weg. Ik wilde daar over praten. Dat ging niet over Tonny. Dat ging over heel wat anders. Ik kwam daar, toen liet ie een wapen zien. Hij zei ook, ik ben niet alleen gekomen. Daar was ik kwaad over.

Rechter: Wat wilde u bespreken?
Pinny: Hoe het zo gelopen was. Hoe het kon allemaal. Hij zei, ik wil niet dat je het hebt over die pillen. We hebben twee minuten gesproken. Hij zei het en vertrok weer.
Rechter: Die mijnheer B., dat was de bodyguard, zegt dat het een ontmoeting met u was en het komt er min of meer op neer dat u op een beetje jankerige toon zou hebben gezegd: Dit was nou ook weer niet de bedoeling. Mijnheer van Eunen is inmiddels overleden. De broer van mijnheer van Maurik heeft Dhr. van Eunen gesproken en zegt dat hij u afwimpelde. Hij zou gezegd hebben: Ik wil niets horen wat je ook niet aan de politie zou vertellen.
Rechter: Wat is er nou wel besproken?
Pinny: Bijna niets.
Rechter: Wat dan wel?
Pinny: Nou, bijna niets.
Rechter: Wat houd dat in? Vertel dan.
Pinny: Ik had nog heel veel pillen thuis staan. Ik wilde daar geen last mee krijgen. Hij moest ze ophalen. Hij zei toen, gooi ze maar weg. Ik zei, waarom heb je die jongen meegenomen? Als die meneer B. erbij had gezeten, had ik niet over die pillen gesproken. Dat deed ik gewoon niet als anderen erbij waren. Ik vond het gewoon raar dat ie kwam met een pistool en een vriendje wat bij de deur stond, en buiten stonden er ook nog een paar.
Rechter: De getuigen verzinnen gewoon dat er over is gesproken? Dat Van Eunen met u over de dood van Tonny van Maurik heeft gesproken?
Pinny: Ik heb het daar helemaal niet over gehad toen. Die B. zat buiten in de hal om de hoek ergens. Er is bijna niets besproken.
Lauwaars ging verder: Dat 'bijna', als er iets is gezegd, is er iets gezegd. Wat is het nou? We doen aan waarheidsvinding. Bijna niks, is toch iets. Er is wel iets besproken, maar u weet niet meer wat? U wilde zelf een moment op zitting. Waar wilde u het dan over hebben?

Morgen nog een laatste gedeelte van het verhoor.

Door Bondtehond