'Dit viel niet altijd in goede aarde bij het Hof kreeg ik de indruk'

Er is in het liquidatieproces Passage in eerste aanleg vele dagen besteed aan de getuigenverhoren van kroongetuige Peter La Serpe door zowel de rechtbank, openbaar ministerie en de advocaten van de verdachten. Je kunt wel zeggen dat er sprake was van een goede samenwerking tussen de advocaten en dat die het beste waarneembaar was tussen Mrs. Nico Meijering en Sander Janssen. Waarbij Mr. Janssen zich richtte op de nieuwe kroongetuigen-regeling, de OM- en TGB-deals en de toetsing daarvan. Zoals gezegd zullen vragen daarover straks aan de orde komen bij de rechter-commissaris.

Tussen de raadslieden van het kantoor van Meijering bestaat natuurlijk altijd al een nauwe samenwerking, beter kun je nog zeggen dat de leden van het zogenaamde 'liquidatiekantoor' samen als hecht team heeft optreden namens hun 3 cliënten Dino Soerel, Ali Akgün en Sjaak Burger in de Bunker te Osdorp. Mrs. Meijering, Van Kleef, Ficq en Van der Werf hebben alle vier opgetreden namens deze 3 cliënten. Verhoren van La Serpe werden echter grotendeels door Mr. Nico Meijering voor zijn rekening genomen. Ik weet niet of daar nu een specifieke afgesproken tactiek achter stak, maar het valt niet te ontkennen dat Mr. Meijering vaak de leidinggevende rol kreeg toebedeeld en die taak ook met verve op zich nam. Zo ook weer in Hoger beroep.

Tijdens de getuigenverhoren van La Serpe tijdens de afgelopen twee weken hield het Hof met name 'het voortbouwende karakter' van de verhoren in de gaten. M.a.w. is het niet de bedoeling om weer precies dezelfde vragen te stellen die reeds tijdens de eerste aanleg aan de orde zijn geweest. Soms ontkom je daar natuurlijk niet aan, maar het is vooral ook fijn dat je als toeschouwer niet bij ieder vraag een lichtje van herkenning gaat branden. Het is voor de verdediging van belang dat het Hof een goede indruk krijgt van hun bevindingen tijdens de eerste aanleg. En ik moet zeggen dat ik donderdagmiddag sterk het gevoel had dat Mr. Meijering er erg goed in slaagde om, afgewisseld door de raadsheren van het Hof die tussendoor het stellen van de vragen overnamen ('graag zelfs', aldus Meijering), mogelijke leugens, tegenstrijdigheden en andere manco's bloot te leggen. Anders gezegd: La Serpe zei zich totaal niet meer met het dossier bezig te hebben gehouden sinds de uitspraak en wilde nu spontaan en 'uit de bron' getuigen (uit zichzelf), maar kon zich toch vaak niet meer herinneren wat hij nu had verklaard. Soms zelfs niet meer óf hij bepaalde dingen überhaupt wel had verklaard. De oplossing was dan vaak er maar weer eens één van zijn mantra's in te gooien: Ik kan met niet herinneren dat ik daar over verklaard heb. Maar als ik dat verklaard heb, blijf ik daarbij'.

Dit viel niet altijd in goede aarde bij het Hof kreeg ik de indruk. En ook niet bij mezelf. Maar ja, wie ben ik? Ik durf echter wel te zeggen dat ik intussen als burger en rechtbankverslaggever de meeste verhoren van La Serpe op openbare zittingen heb meegemaakt en ik er verder geen belang bij heb om nu kritiek op de kroongetuige of OM te hebben of iets dergelijk, maar ik mag denk wel zeggen dat het mij af en toe sterk verbaasde dat de kroongetuige op momenten toch behoorlijk slecht uit de verf kwam tijdens de belangrijke zittingsdagen in Hoger beroep. Natuurlijk, aan het mondje van La Serpe zal het niet liggen, hij is mondig genoeg en heeft een bepaalde routine en handigheid gekregen in het pareren van lastige vragen sinds de aanvang van het proces. Maar een getuige moet denk van goede huize komen, wil hij ontkomen aan de routine en handigheid in het bovenhalen van ongerijmdheden in verklaringen door ervaren raadsheren als van dit Hof en een advocaat als Mr. Nico Meijering.

Er is ook zeer veel gebeurd in eerste aanleg waarvan je je als toeschouwer al dikwijls afvroeg: Hoe is het mogelijk dat het rechtssysteem akkoord heeft kunnen gaan met sommige gebeurtenissen en bekroop me onwillekeurig toch regelmatig het gevoel lichtelijk tot zwaar in de maling te worden genomen. Feitelijk was dat ook zo, dat heeft de kroongetuige zelf ook meermaals toegegeven, alleen werden daar andere benamingen aan gegeven. Ik zou tenminste niet weten hoe je anders dubieuze zaken als 'het inbouwen van zekerheidjes', de 'weglatingen', het op zijn laptop gevonden manuscript van zijn eigen boek 'De Doomgetuige', een verweer van 27 A4-tjes, zijn zogenaamde '11 herinneringen' ( lees HIER en HIER ) etc. allemaal moet noemen? Om nog maar te zwijgen van al hetgeen aan je zicht wordt ontrokken door de vermeende scheiding van trajecten, het geheime TGB-traject en het traject van het zaaks-OM. Het ondeelbare OM blijkt hier toch wél deelbaar kennelijk, terwijl La Serpe zegt dat het in zijn ogen één pot nat is, die twee gescheiden delen binnen hetzelfde openbaar ministerie. Geen wonder dat je als toeschouwer de kluts af en toe een beetje kwijt raakt en niet meer precies weet wat nu waar is of niet waar.

Dat creatieve draaien met waarheden binnen een proces waar de belangen zo enorm groot zijn, kun je daar als Hof wel mee akkoord gaan? That's the Question. In eerste aanleg, nu en helemaal straks aan het einde. Het zal duidelijk zijn dat de verdediging vond/vindt van niet en dat de raadslieden weer alles uit de kast trekken om de volgens hun vele ongerijmdheden en (gerechtelijke) misstanden aan te tonen. Een kroongetuige moet natuurlijk allereerst gewoon naar waarheid en zonder voorbehoud verklaren en niet allerlei spelletjes spelen die in het milieu kennelijk ook gespeeld worden. "Schaken doe je maar in je eigen tijd", zou je graag eens willen horen zeggen door raadsheren die met de verdediging net zo goed op zoek zijn naar de juiste beslissing aan het einde. Maar goed, zo werkt het spel kennelijk niet, maar je mag wel hopen dat men ook niet pikt dat La Serpe in zijn allesoverheersende, opmerkelijke spel de verdachten als pionnetjes ziet om zijn doel te bereiken en hen op ongeoorloofde wijze zeer langdurige tot levenslange gevangenisstraffen kan bezorgen. En het OM zou dat wellicht ook niet moeten willen. Zeker niet nu er met zo'n nieuwe kroon-getuigenregeling ongetwijfeld jurisprudentie geschreven gaat worden die van groot belang zijn in toekomstige strafrecht-processen.

Maar ja, nogmaals: ik heb geen rechtenstudie afgerond en moet het puur en alleen doen met de informatie en hetgeen ik zie, hoor en meemaak(te) tijdens de openbare zittingen van het liquidatie-proces. Daarnaast zijn er natuurlijk ook ontzettend veel dingen waar je als toeschouwer geen zicht op hebt gekregen. Simpelweg omdat het Passage-dossier bestaat uit vele honderden ordners met verklaringen, tapgesprekken, afbeeldingen, foto's en technische bevindingen, maar ook het geheim gehouden TGB-traject en (verklaringen van) anonieme bedreigde getuigen. Ongetwijfeld ben ik nog zaken vergeten in dit onmetelijk grote proces en zal er nog veel gaan gebeuren. Wel heb ik de strijd van de verdediging van redelijk dichtbij mee mogen maken en ontzettend veel mensen leren kennen tijdens Passage, zowel de officials als de wat minder direct bij het proces betrokken mensen, variërend van getuigen tot familieleden en/of vrienden van verdachten, maar ook van slachtoffers en nabestaanden. Erg leuk was het om rechtbankvoorzitter Mr. Frits Lauwaars even te hebben gesproken, maar ook officier van justitie Mr. Michiel van IJzendoorn en politiewoordvoerder Ellie Lust tijdens de uitreiking van de Jacques van Veen Persprijs aan misdaadverslaggever Paul Vugts van Het Parool.

Om niet verder af te dwalen van het Hoger beroep zal ik deze week twee verslagen kort achter elkaar schrijven. Dit eerste deel laat ik meteen opvolgen door een tweede deel, meer met samengevat verhoor, omdat hetgeen ik hierboven schreef toch het beste opgevolgd kan worden door dat deel van het verhoor waarvan ik donderdagmiddag getuige van ben geweest en waarvan ik vond dat de verdediging, met tussendoor aangevuld met vragen door het Hof, het beste tot zijn recht kwam. U zult, gezien de boven-staande tekst, begrijpen dat ik een deel van het verhoor van La Serpe door Mr. Meijering heb uitgekozen om samen te vatten, omdat dit getuigenverhoor voor mij eruit sprong tijdens de afgelopen 6 verhoordagen. Speelt ook mee dat ik gedeeltes van dit verhoor redelijk compleet heb kunnen noteren. Morgen deel twee.

Sowieso vond ik donderdag en vrijdag interessantere procesdagen omdat donderdag weer eens wat bekende mensen op de publieke tribune zaten. Onder andere de vader van Jesse Remmers, de beruchte en immer sympathieke Greg Remmers, kwam zijn zoon groeten in het JCS vanaf de tribune boven. Wat overigens niet meteen lukte, maar na een seintje in de eerstvolgende pauze door z'n advocaat Mr. Sander Janssen, keek Jesse eindelijk omhoog bij het verlaten van de zaal en zwaaide enthousiast lachend terug naar zijn vader. En vrijdag zag ik voor het eerst sinds het 'Briard'-proces, waar ik enkele zittingen van bijwoonde en na zijn vrijlating na de uitspraak in dat proces, de eveneens beruchte Donald Groen verschijnen op de publieke tribune van het JCS. Kennelijk omdat hij zijn raadsman Nico Meijering even wilde spreken in de pauze. Donald zag er goed uit, had al een goede tint voor iemand die net 3 jaar vast heeft gezeten en kwam relaxed over. Ik dacht uit enige woorden die ik met hem wisselde te kunnen opmaken dat hij op zich redelijk tevreden was met de Briard-uitspraak. Drie jaar, in plaats van de geëiste tien jaar, is in principe ook een heel mooi resultaat voor hem en zijn advocaat Nico Meijering. Niettemin vernam ik gistermiddag van Meijering dat maandag jl. zowel het OM als Donald Groen toch in Hoger beroep zijn gegaan.

Morgen (mogelijk vrijdag) dus een samengevat getuigenverhoor van La Serpe door Meijering.

Bondtehond