‘Wou je me komen liquideren met al je verdachten of zo?’

Aangezien Moppie Rasnabe in het cellencomplex in de kelder van de Bunker zat en Jesse Remmers sowieso meestal erg zwijgzaam is, hoorden we alleen de getuigenis van Malika Nasri en het laatste woord van de ouders van Salim Hadziselimovic. Wat de rechters, de raadslieden en de Officieren van Justitie aan informatie aan haar probeerden te ontfutselen ging met name over die moord op 31 Maart 1993 waarbij de twee jonge Joegoslaven het leven lieten. Malika Nasri zat in het gepantserde getuigenhokje en beantwoordde de vragen met tegenzin. Tenminste, ze liet keer op keer blijken dat ze bepaald niet blij was met de situatie en zo lang na dato en voor de zoveelste keer nog verhoord moest worden. Het was soms of ze de ernst van de situatie niet helemaal tot zich door had laten dringen en er geen zeer lange gevangenisstraffen op het spel stonden. Dit tot grote irritatie van het advocatenteam, maar ook af en toe van de rechters.

Mr. Jan Hein Kuijpers beet haar soms wat toe, waar Malika dan weer van op de kast raakte. Toen het over de foto ging die Mr. Janssen, de advocaat van Jesse Remmers, met zijn laptop aan haar liet zien om haar te overtuigen dat het toch niet zoveel zin had uit het zicht van de verdachten in het hokje te blijven zitten en Mr. Kuijpers daarnaast opmerkte: 'Tja, en daaronder staat ook je adres in Almere', schreeuwde ze bijna: 'Wat wou je daarmee zeggen dan? Wou je me komen liquideren met al je verdachten of zo?'

De toon was daarmee meteen gezet en dat kwam ook de hele dag niet meer goed, integendeel. Het leek of ze de advocaten tot haar persoonlijke vijanden had gemaakt. Malika hield vol dat ze die ene avond in de huiskamer kwam en hoorde dat Raymond, Moppie en Jesse net de Joegoslaven hadden doodgeschoten. Er werd vooral door Moppie nogal lacherig over gedaan. De jongens hadden ook gedronken. Het leek wel of ze een toneelstukje opvoerden. Estrella, de zus van Raymond en hun moeder waren daarbij aanwezig geweest. Ze had aan de grond genageld gestaan en geloofde eerst niet wat ze hoorde dat die twee aardige jongens er nu niet meer waren. Ze had wel eens samen met ze tv zitten kijken en een boterham met ze gegeten. Raymond Verbaan wilde samen met hen zaken doen. Ze koppelde de gebeurtenissen aan haar zwangerschap van Ishmael, het zoontje van Raymond en haar die nu bij de moeder van Raymond woont in Den Haag. Volgens Malika is ze haar kinderen kwijtgeraakt door valse verklaringen van Willem Peters, haar ex-man waarmee ze 5 kinderen heeft. Deze had tegen Bureau Jeugdzorg verteld dat ze met zware criminelen omging, de hoer speelde en drugs gebruikte. Malika noemde Peters een psychopatische leugenaar die haar meerdere keren had mishandeld. Ook van Raymond had ze klappen gehad en zat ze in een blijf-van-mijn-lijf-huis in Oosterbeek. Daar had ze nu nog een stalen plaat van achter haar tanden, vertelde ze.

Moppie leerde ze kennen als de vriend van Estrella Verbaan. Moppie had lang haar gehad, soms los, soms in een staart. Moppie had een hekel aan Marokkanen omdat hij nogal geslagen was door zijn vader thuis, volgens Malika. Jesse had iets langer haar gehad dan Moppie in die tijd. Er werden haar foto's voorgehouden, waar ze soms om moest lachen. ' Hahaha, dat lijkt Ali B. wel', zei ze over een foto uit die tijd van Moppie. Ze had veel moeite sommige personen te herkennen. Een vaak gehoord excuus was dat het ook al 16 jaar geleden was, bijna tot vervelends aan toe, waarop een van de rechters duidelijk geirriteerd zei dat ze kon ophouden zich steeds te excuseren. Iedereen begreep dat. Malika was op het hart gedrukt niet over het gebeuren te praten omdat ze nu medeplichtig was. Moppie begon eigenlijk meteen te dreigen. Er lagen een zwart en een zwart/bruin pistool op tafel. De gebeurtenissen hadden nogal indruk op haar gemaakt en had er later met Raymond nog over gepraat. Als ze er dan over doorvroeg had Raymond gezegd: 'Ben je van de politie of zo? Je vraagt zoveel.' Sowieso vond ze de familie Verbaan een vreemde familie omdat ze steeds dachten dat er afluisterapparatuur in huis was. Er werd dan vaak gefluisterd. Over de moeder van Raymond had ze geen goed woord over en noemde die een leugenaar als die zegt dat ze van niks weet. 'Ze weet alles', beweerde Malika. 'Gaaaaaaap !', klonk het toen in de microfoon. Malika zei: 'Sorry hoor, ik moest effe gapen'....... Toen het haar op een gegeven moment teveel werd riep ze: 'Dit begint me echt te irriteren, ben moe, krijg nou een beetje hoofdpijn van alles en wil gewoon naar huis. Ik ben geen robot, zeg.'

Op het laatst riep men Estrella Verbaan - de moeder van Raymond Verbaan - van de tribune op verzoek van het advocatenteam en nam plaats voor in de zaal. Mevrouw Verbaan komt uit Djakarta, Indonesië. Ze is een kleine, brildragende dame met zwart-grijs lang haar. Ze had al de hele dag stilletjes op de tribune gezeten en af en toe met haar advocaat buiten een sigaretje gerookt en overleg gepleegd. Na de belofte kon de ondervraging beginnen. Mr Janssen beet het spits af.
Advocaat: U heeft Malika gehoord.
Estrella Verbaan sr: Ja.
Adv: Klopt dit verhaal?
E.V: Nee.
Adv: De setting?
E.V: Nee.
Adv: Was Jesse in huis?
E.V: Nee.
Adv: Zeker?
E.V: Ja.
Adv: Kende u hem?
E.V: Ja, hij kwam mijn dochter Estrella wel eens halen, en Raymond.
Adv: Dat is erg anders dan Nasri verklaard, weet u waarom dat is?
E.V: Nee.
Adv: De Joegoslaven, kende u ze?
E.V: Ja.
Adv: Sliepen ze bij u?
E.V: Nee, mijn man was te ziek.
Adv: 1 nacht?
E.V: Nee, op nr 64, maar niet bij mij.
Adv: Geen vragen meer.

Daarna Mr. J.H. Kuijpers.
Adv: Bent u gebeld?
E.V: Ja.
Adv: Hoe ging dat?
E.V: Ben je blij zeker dat ie vrij is, kun je lekker verzorgen... Raymondje (zoontje van Malika) nam de telefoon over en zei dat ze moest ophouden de familie lastig te vallen.
Adv: Weet u of Moppie Malika heeft gevolgd?
E.V: Nee, weet ik niet.
Adv: Heeft ie gezegd, ik weet dat je de hoer speelt in de Poeldijkstraat?
E.V: Nee, ik weet dat niet. Ze was wel prostitué. Ze waren verslaafd.
Adv: Waren er vaak ruzies?
E.V: Nee, niet dat ik weet. Dat viel wel mee.
Adv: Is er verschil in pand.
E.V: Ja, de ene heeft een tuin, de andere een balkon.
Adv: Waarom kregen ze onderdak bij uw zoon.
E.V: Nee, ik weet van niks.
Adv: Waren er problemen met Estrella?
E.V: Niet dat ik weet.
Adv: Wanneer hoorde u dat ze vermoord waren?
E.V: Met Opsporing Verzocht.
Adv: Heeft u samen met Malika kleding weggegooit met de auto?
E.V: Waarom zou ik überhaupt met haar in de auto zitten?
Adv: En uw opmerking dat ze terug waren naar Joegoslavië
E.V: Dat weet ik niet, dat zal ik toch niet gezegd hebben...

Wordt vervolgd....

Door Bondtehond

‘De belangrijkste vraag is waarom, waarom, waarom?’

Het was vandaag een lange zit in de extra beveiligde rechtbank 'de Bunker' te Osdorp. Niet alleen de bij tijd en wijle zeer weerbarstige getuige Malika Nasri toonde steeds sporen van vermoeidheid, iedereen had daar tegen het einde van de dag wel last van. De dag begon meteen al met een verzoek van deze ex-vriendin van Raymond Verbaan. De getuige Malika Nasri wenste op geen enkele wijze geconfronteerd te worden met de verdachten Moppie Rasnabe en Jesse Remmers. De barbecuemoord heeft welliswaar al 16 jaar geleden plaatsgevonden, en Malika schijnt nogal veranderd te zijn in uiterlijk volgens haarzelf en het O.M, desondanks wilde ze niet oog in oog komen te zitten met degenen die haar zoveel jaar geleden bang hadden gemaakt. Ze wilde absoluut niet herkend worden, mocht ze de verdachten Moppie en Jesse ooit nog tegenkomen. Het O.M leidde met dit verzoek de procesdag in, nadat rechtbankvoorztter Lauwaars eerst iedereen welkom heette, o.a. de ouders van de doodgeschoten Salim Hadziselimovic, die uit Australië waren overgekomen om deze procesdagen bij te wonen en bijgestaan werden door een tolk.

 

Rond 4 uur 's middags kregen zij de gelegenheid voor een laatste woord tot beide verdachten, echter dat verliep anders. Alle raadslieden maakten nl bezwaar tegen het afschermen van de getuige Nasri. Ze wilden haar reacties kunnen waarnemen en vonden dat ook de verdachten recht hadden op een confrontatie met deze dame. Dit werd echter afgewezen, waarop Moppie, waarvan we toch hoge verwachtingen hadden na zijn eerdere aankondiging te zullen bewijzen dat ze loog, de zaal woedend verliet. 'Ik ga weg! Mevrouw Nasri heeft niets van mij te vrezen. Zo krijg ik geen eerlijk proces. Ik laat het verder aan Kuijpers over' zei Moppie en liet zich door twee parketwachten naar zijn cel begeleiden. Daar is ie de rest van de dag ook gebleven. Ondanks de pogingen van de advocaten, die een vrij recente foto op een laptop toonden aan Malika, met daaronder zelfs haar adres, kon haar niet vermurwen. Ze hield voet bij stuk. Er werd gekozen voor een tussenoplossing. Jesse moest een paar plaatsen naar achteren plaatsnemen en de raadslieden juist vooraan, zodat zij Malika wel in de ogen konden zien.

Er hing een duidelijk geïrriteerde sfeer tussen sommige advocaten en de getuige. Het viel op dat Malika om het minste of geringste op de kast sprong en zelfs tegen de rechters tekeer ging. Al na nog geen heel uur was het haar eigenlijk al te veel. Ze zuchtte en steunde en kon de vraagstelling niet waarderen. Dit leidde tot veel pauzes en andere onderbrekingen. Inhoudelijk zal ik ook pas later ingaan op hetgeen is gezegd vandaag. Simpelweg omdat er verschrikkelijk veel is gezegd en toch ook weer niet. Het meeste hebben we al eens gehoord en was een wat gedetailleerdere uiteenzetting van hetgeen eerder is verklaard. Malika was ongewild in de huiskamer terecht gekomen, waar oa Moppie, Jesse en Raymond net de liquidatie op de twee jonge Joegoslaven uit de doeken deden. Er lagen pistolen op tafel en toen Malika in de huiskamer verscheen, nadat ze geluiden had gehoord en was gaan kijken, het verhaal had aangehoord, werd zij min of meer bedreigd door Moppie dat ze haar mond moest houden. Jesse was ook hier de stille in het gezelschap geweest. Hij zei nooit zoveel. Ze vond Jesse wel de aardigste van de drie. Maar, had Raymond later eens tegen haar gezegd, vergis je niet, Jesse lijkt een stille, lieve jongen, maar als je praat schiet ie wel je kop eraf. Dit heeft Malika dus goed in haar oren geknoopt. Of niet, het is maar hoe je het bekijkt.

In ieder geval zag niemand Malika vandaag, echter horen deed iedereen haar goed. Ze kwam over aan de ene kant als een bijdehante tante, die zich niet het kaas van het brood liet eten, aan de andere kant sprong ze wel eens van de hak op de tak, sprak ze zichzelf tegen en kwam ze soms tot verbazingwekkende uitspraken die je meteen doet denken aan het chaotisch gedrag van een drugsgebruikster. Ze kon ook aggressief uit de hoek komen, vooral tegen Jan Hein Kuijpers, met wie ze bij de Rechter-Commissaris al bijna over de grond had liggen rollen, naar het scheen. Nee, die mochten elkaar niet.

De rechters hadden soms moeite haar te kalmeren, zeker aan het einde van de dag toen ze vernam dat de moeder van Raymond Verbaan ook op de publieke tribune zat. Bijna scheeuwend zei ze: 'Zit die hier??? Trut dat je er bent!! Neee! Ik ga naar Den Haag en krijg mijn kind te zien! Ze heeft hier niets te zoeken! Ik hoef u niet te zeggen dat ik dat wijf haat! Mevrouw Verbaan is gewoon een leugenaar!' De rechter maande haar tot kalmte waarna Malika zweeg. Van deze gelegenheid maakten de advocaten gebruik om een verzoek tot horen van mevr Estrella Verbaan sr, de moeder van Raymond Verbaan die dus op de tribune zat, en dit verzoek werd gehonoreerd. Echter eerst diende de beëindiging van verdere vervolging voor Raymond Verbaan wegens zijn progressieve spierziekte, de ziekte van Huntington. Zowel een neuroloog als de psychiater hadden rapporten geschreven waaruit bleek dat Raymond zijn eigen proces niet meer kan begrijpen en dat is wettelijk verplicht. Zo niet, heeft verdere vervolging geen zin. Dat mag zelfs niet volgens het Nederlands wetboek. Dit tot onbegrip en frustratie van de aanwezige ouders van Salim Hadziselimovic. Dit lieten zij duidelijk blijken door middel van het laatste woord. De tolk vertaalde de tekst die de emotionele heer Hadziselimovic oplas. Zij begon met een paar inleidende woorden, o.a. dat mijnheer een Koran tekst op las wat neerkwam op: God is groot.

Daarna stak de heer Hadziselimovic van wal: Eerst wil ik een opmerking maken. We hebben 17 jaar gewacht op dit moment. Ik vind het een schande dat het monster die mijn zoon heeft vermoord niet aanwezig is. Ik zal omschrijven hoe ik me voel. Als je een mens doodt, raak je de hele mensheid. Ons leven stortte in toen we hoorden dat onze zoon vermoord was. Hij zou 37 geweest zijn. Hij is echter maar 20 jaar geworden. Hij zei, ik wil niet schieten op mijn klasgenoten. We leefden met allerlei nationaliteiten. Zowel vanuit Duitsland als Nederland belde Salim ons vaker. Hij wilde naar Amerika. We hielden hem tegen en zeiden, Nederland is goed. Hij was een zeer goede zoon voor ons. Had prachtige cijfers, maar kon niet studeren omdat de oorlog uitbrak. Toen hij belde hebben we hem afgeraden terug te komen omdat het leger meerdere keren aan de deur kwam. Achteraf was alles beter dan hoe het hier is afgelopen. Zijn leven is afgelopen op het moment dat het juist had moeten beginnen. We hebben na een zoektocht over de hele wereld pas in 1997 gehoord hoe het was afgelopen met Salim. Met name ook onze dochter, die van verdriet is gestorven, heeft over de hele wereld gezocht naar haar broer. Ze hadden een goede band. Ze is van verdriet dood gegaan om haar broertje. In '97 kregen we bericht van iemand dat hij dood was. Moeder en vader Verbaan hadden ons telefoonnummer. Ze hadden ons kunnen bellen, maar hebben dat niet gedaan. We hadden zoveel vragen. De belangrijkste vraag is, waarom, waarom, waarom ?


Dat deze verdachten zwijgen is onbegrijpelijk. Ons leven is kapot gegaan. We hebben in Australië een aardig sociaal netwerk, maar we gaan nooit naar verjaardagen of andere bijeenkomsten. We weten niet hoe met het geluk van anderen om te gaan. De wens is om te weten waarom hij dood moest. Waarom moest onze jongen dood. We zouden van deze monsters willen weten waarom? Ik sta erop dat ze het zeggen. Waarom? Deze hele komedie van de rechtbank en mensen die doen alsof er niets gebeurt is. We hebben jarenlang gehoopt dat het niet waar is. De manier waarop hij vermoord is, is niet te bevatten. De indruk is dat ze het niet gedaan hebben om de sporen uit te wissen, maar voor de lol. In onze ogen zijn het monsters. Zelfs beesten! Te min voor beesten. Als ze een straf krijgen is zelfs de zwaarste straf niet genoeg. Zelfs levenslang is niet lang genoeg. Ik kan niet accepteren dat het proces tegen Verbaan beëindigd wordt, ook al is hij ziek. Toen was ie niet ziek. Hij heeft ons leven kapot gemaakt. Daarom kunnen wij niet accepteren dat het proces beëindigd en moet hij net als alle andere monsters veroordeeld worden.Ik wil de rechtbank bedanken voor de gelegenheid te kunnen spreken. Het was een zeer lieve jongen.


Voorzitter Lauwaars sloot af met de mededeling dat zolang de verdachten nog niet veroordeeld zijn, zij onschuldig zijn, hoe moeilijk dit is ook te accepteren voor de ouders.....

Morgen meer, o.a. het verhoor van de moeder van Raymond Verbaan.

Door Bondtehond

'Het zou een ideale kroongetuige zijn'

'Kan iemand effe 5 ruggen naar die kankerhoer brengen, dan houdt die tenminste ook haar bek dicht', had Moppie Rasnabe gezegd tegen zijn broer Youssef in een telefoontje dat getapt werd door de Nationale recherche. Youssef had vooraf gezegd: 'Hij heeft bekend dat hij het alleen heeft gedaan' Officier van justitie Nanette van Ditzhuyzen las enkele flarden voor uit het tapgesprek.Op dat moment zat Moppie gedetineerd in een Huis van Bewaring. Die 5000 moest door ene Mark, waarvan het O.M later heeft uitgezocht dat het een advocaat is, naar Estrella Verbaan worden gebracht. Tijdens een volgend getapt gesprek drukte Moppie Youssef nog eens op zijn hart dat geld snel naar Estrella te brengen. Youssef antwoordde: 'Ik wil er niks mee te maken hebben pik.' Moppie: Laat Mark er dan heen gaan. Heb je het niet? Geef dan maar 3, of geef hem anders 1000 of zo, of geef 500 om op vakantie te gaan. Weer een gesprek later zegt Youssef: Ik heb begrepen dat Mark dat ene heeft gedaan.

Moppie: Waarom hebben ze mijn ex wel opgehaald?
Youssef: In de hoop dat ze wat zegt....
(Estrella was eens opgehaald, maar had tot dan toe haar mond nog dichtgehouden)

Over deze tapgesprekken had een rechter een aantal vragen aan Moppie:
Nu we u dit gesprek hebben voorgehouden, kunt u zeggen waarom die 5000 naar Estrella toe moest?
Moppie: Ik heb het toch niet gegeven.
Rechter: Het lijkt toch niet of u het zomaar geeft.
Moppie: Ik heb het niet gegeven.
Rechter: U heeft ze niet gegeven die 5000 euro, maar waarom wilde u die 5000 naar Estrella toe?
Moppie: Ik wilde er niets mee.
Rechter: Waarom begint u over een bekentenis als u er niets mee te maken heeft?
Moppie: Ik bedoelde er niets mee.
Rechter: Waarom praatte u erover met u broer?
Moppie: Als het in de media staat.... De hele media stond er vol mee. Iemand had een bekentenis afgelegd. Het stond in alle kranten en bladen. Als je vanavond op Crimesite leest, staat het er op.
Rechter: Ik lees de media ook, maar zeg niet tijdens de koffie tegen mijn collega dat meneer Verbaan het alleen heeft gedaan. Ik knoop daar ook geen gift van vijfduizend euro aan een ex aan vast....

Moppie bleef verder zwijgen. De indruk bestond dat Moppie hier toch enigszins moeite had zich hier uit te praten.Hij vertelde nog wel dat hij zou bewijzen dat hij er niets mee te maken heeft en dat Malika Nasri dingen uit haar duim zoog.
Rechter: Hoe gaat u dat bewijzen dan? Donderdag?
Moppie: Ja.
Rechter: Hoe dan?
Moppie mysterieus: Dat is een verrassing. Ik heb nog nooit bij haar in huis gezeten. Weet u de reden dat we geen vrienden waren?
Rechter: Nee.
Moppie: Dat hoort u dan nog. Heb haar de 1e keer een hand gegeven. Dat was de zwartste dag van mijn leven. Donderdag vertel ik het, dan hoort u het.

Over die avond in Rotterdam in de Kuip, waar Ajax won van Feyenoord, wilden de aanklagers nog wat vragen stellen.
Officier van justitie: Wat voor auto had u toen?
Moppie: Met mijn BMW of Mercedes. Ik reed meerdere auto's.
OvJ: Wat was de uitslag?
Moppie: We hadden gewonnen, ik geloof met iets van 6:1 of zo.
OvJ: We hebben het uitgezocht, het was met 5:0, de aanvangstijd was van 17:00.
Hoe kwam u aan de kaartjes?
Moppie: De kaartjes had ik via jongens in Rotterdam gekocht. Niet bij de harde kern, dat durfte ik niet.

OVJ: Over die sexclubs waar u kwam, waren dat bekende?
Moppie: Meestal bij Mayfair of White's
OvJ: Bleef u daar dan of nam u vrouwen mee?
Moppie: Soms kun je ze meenemen. Ik nam wel vaker 2 of 3 vrouwen mee naar een hotel na een wedstrijd. Ik heb mischien wel mijn halve leven daar gewoond. Rond 10 uur beginnen ze te springen.
OvJ: U was toch bij Sanny Lampie? (een voetbal-kennis van Moppie, die kan bevestigen dat Moppie in Rotterdam bleef)
Moppie: Dat was na de club.
OvJ: Waar sliep u toendertijd meestal.
Moppie: Bij Henk Rommy, maar die ging bijna om de twee weken wel op vakantie en dan sliep ik ergens anders. In die tijd had je de Gaultier-feesten, die stonden bekend als de beste party's, daar gingen we vaak heen toendertijd.

's Middags kwam Peter La Serpe getuigen. Dat kwam voornamelijk neer op het bevestigen van zijn eerdere verklaringen.
Rechtbankvoorzitter Lauwaars heette La Serpe welkom: Mijnheer La Serpe, goeiemiddag. U bent hier voor de zaak Tanta, de barbecuemoorden met een nare bijnaam. U heeft uitgebreid verklaard op 2 december 2008 in bijzijn van de raadslieden bij de rechter-commissaris. Wat herinnert u zich over deze zaak?
La Serpe: Wat ik mij herinner is wat Jesse mij vertelde in Wolvenplein. Bob Bonhof was erbij. Ik maakte een opmerking dat het om 2 Italianen ging. Jesse zei: ik zal het toch wel weten.
Dat was de 1e toespeling.
Rechter: U stelde geen gedetailleerde vragen, maar Jesse vertelde dit toch?
La Serpe: Jesse had ook behoefte wat te vertellen.
Rechter: Wat vertelde hij?
La Serpe: De 1e keer dat mensen in brand gestoken werden. Dat het goed was voor zijn carrière. Ze zaten op hun knieën en zeiden, Why? why? Why? en Let's talk. Jesse zei, Too late! en schoot. Freek en Moppie waren erbij betrokken. Die jongens wilden Moppie liquideren. Jesse zei, maak maar een afspraak.
Rechter: U lijkt terug te komen op de betrokkenheid van Stevens?
La Serpe: Van Stevens weet ik dat hij van alle liquidaties weet. Van Moppie kan ik niet met zekerheid zeggen dat hij erbij was. Jesse uiteraard ook. En het motief kan ik niets over zeggen.

Later:
Rechter: Hoe zou je Moppie plaatsen?
La Serpe: Er zijn veel mensen die bang zijn dat hij gaat praten. Hij kent veel mensen, heeft veel contacten. Hij is een 'Fulltime-criminal' Jesse en ik noemden hem de slimste dommerik die we konden. Steeds bij grote zaken ontsprong hij de dans. Het is een vis in het water in het millieu. Lachend: Het zou een ideale kroongetuige zijn.....

Het verhoor van La Serpe duurde vandaag niet erg lang en het vuur werd hem vandaag niet na aan de schenen gelegd. Hij mocht weer vertrekken. Donderdag is het verhoor van Malika Nasri.

Door Bondtehond