De Bunker afgelopen weken

Nu ik een aantal weken bij het Holleeder-proces heb gezeten, kreeg ik toch een ander beeld van de hoofdverdachte Willem Holleeder. Willem blijkt over een goed gevoel voor humor te beschikken. Ik heb bijna dagelijks zitten lachen om zijn scherpe humor in plat Amsterdams. Ik had de indruk dat Willem af en toe toch moeite deed voor de Rechtbank om in beschaafd Nederlands te praten, zonder de platte Amsterdamse tongval. Dat kan Willem wel degelijk, maar toch was hij over het algemeen gewoon zichzelf en had er gewoon maling aan. Af en toe had hij er dan ook "geen klote mee te maken". Ik had ook de indruk dat Rechter Verpalen de top-crimineel niet echt slechtgezind is. Hij heeft geen hekel aan Willem en heeft ook zelf vaak zitten lachen om die droge humor. Tegen Koos Plooy was Willem echter wat minder sympathiek. Dat was de kwaaie pier. Sakia de Vries iets minder, maar deze liet ook vaak genoeg haar afkeer blijken. Koos Plooy heeft iets schoolmeester-achtigs, vaak met dat belerende en aanvallende toontje in zijn stem. Maar goed, dat is dan ook zijn taak, de verdachten beschuldigen en neer te zetten als nietsontziende misdadigers. De open manier van vragen stellen van Rechter Rino Verpalen, die overkwam als een deskundige en aardige man, heeft zeker een gunstige invloed gehad op de hoofdverdachte. Soms was er zelfs iets samenzweerderigs te bemerken, wat natuurlijk niet zo was, maar ik had de indruk dat Willem Holleeder de Rechter wel mocht. Ik heb weinig irritatie richting Rechter Rino Verpalen kunnen ontdekken in al die dagen. En mocht er irritatie voorkomen, dan was dat richting Koos Plooy. Vooral de Advocaten Jan Hein Kuijpers en Arthur van den Biezen waren vaak erg fel richting Plooy. Af en toe liep het uit op felle discussies, waarbij Koos Plooy soms rood van nijd zag of juist niet opkeek terwijl hij in de papieren leek te lezen. De Advocaten zag je natuurlijk alleen op de rug, maar het venijn wat soms doorklonk in hun stemmen zei natuurlijk vaak genoeg. Vooral als Mr. Jan Hein Kuijpers ging staan, dan wist je bijna al zeker dat er iets in de lucht zat. Mr. Arthur van den Biezen kwam ook zeer scherp over, en was het felst tegen Plooy. Je zou bijna denken dat het een gezworen vijand is, met een persoonlijke afkeer voor die ander. Andersom trouwens ook. Willem Holleeder is er in ieder geval in geslaagd sympathie op te wekken bij een groot gedeelte van de mensen op de publieke tribune, maar zelfs bij enkele journalisten, had ik de indruk. Het was een komen en gaan van journalisten, dagjesmensen, studenten, maar ook vaste bezoekers. Veel van deze vaste bezoekers zochten elkaar vaak op in de pauzes, meestal om buiten voor de Bunker een sigaretje te roken. Zo zijn er heel wat leuke gesprekken op gang gekomen. Er blijken mensen van diverse pluimage tussen te zitten, van familieleden of vrienden van slachtoffers, maar ook van verdachten, tot leuke Rechtenstudentes en wat oudere bezoekers die vanuit hun verleden ook intresse hebben in dit 'proces van de eeuw'. Er is zelfs een Rechtenstudente die elk vrij uurtje, die ze heeft bij Justitie waar zij werkt, in de Bunker doorbrengt. Haar scriptie gaat dan ook over georganiseerde criminaliteit. Zij was ook bij het Hells Angels-proces. De Bunker was toen gesloten. Tussen de middag liep veel van het publiek en professioneel journalistenvolk naar 'Snackbar Dicke Mick', net om de hoek bij de Bunker. Zo sta je de ene keer naast Lex Runderkamp, zijn lieftallige assistente(s) en andere collega's, zoals bijvoorbeeld Harry Lensink of Paul Vugts, maar een andere keer weer met een vriend van de doodgeschoten Kees Houtman. Om alles in rechte banen te leiden is er veel politie en parket-politie op de been. Het viel mij op dat dit personeel erg aardig en altijd geduldig is. Het varieert van een vriendelijke begroeting bij de ingangs-post, waar ze globaal even kijken wat je in je zakken hebt, tot de precieze fouillering bij de röntgen-loopband, nadat je eerst via een sluis door detectiepoortjes heen moet lopen en daarna met de hand nog nagekeken wordt. De Dames door een aardige dame, de Heren door de parketpolitieagenten. Je Identiebewijs wordt gekopieert, en je telefoon ingenomen. Dat laatste is sinds kort omdat er toch weer een debiel foto's zat te maken vanaf de publieke tribune. Ze zijn daar scherp op, en zo werd deze jongen dan ook aan het einde van de zitting uit de rij geplukt en moest deze die genomen foto's wissen voor hij weg mocht. Maar er was niets van kwaadheid of iets dergelijks te bespeuren, tekenend voor de professionaliteit van deze parketpolitie-agenten. Dat mag ook wel es gezegd worden. Het proces is natuurlijk nog niet afgelopen, en als de gezondheid van Willem het toelaat, zal morgen het requisitor gaan klinken in de Bunker. Naar verwachting gaat dit twee dagen duren. Bondtehond hoorde een journalist tegen de ander zuchten "Ik hoor het al, dit gaat een latertje worden Vrijdagavond", doelende op de mededeling van Plooy dat ie ieder uurtje nodig zal hebben, en liever morgen om 12:00 zou willen beginnen dan om 13:00 wat nu het geval is. We zullen het wel zien. Het is in ieder geval spannend. Het is wel te hopen dat Willem nog goed opknapt voor die tijd. Door Bondtehond

'Het is zoals het is'

Donderdag 13:00 uur begint het requisitor van de Officieren van Justitie Koos Plooy en Saskia de Vries. Maandag is het onderzoek afgerond. Dat gebeurde met het behandelen van de persoonlijke omstandigheden van de verdachten Maike Dijkhuis, Marcel Kaatee en natuurlijk Willem Holleeder. In deze volgorde hier het verslag van die laatste woorden.

Maike Dijkhuis
Rechter Verpalen: Geen enkel strafbaar feit.
Wat doet u zoal?
Maike Dijkhuis: Moeder zijn.
Verpalen: Heeft u daar een dagtaak aan?
Maike:Ja....over het algemeen wordt ik onderhouden door mijn vader.
Verpalen: Ambieert u niets? Heeft u geleerd?
Maike: Ik heb VWO gestudeerd.

Rechter leest samenvatting voor:
Er was een tap op uw telefoon. U belt Willem Holleeder.
Holleeder vraagt of zijn kind een beetje vrolijk is. U zegt, die ligt te slapen. Willem vraagt, zullen we afspreken? U zegt, is goed....waar? Holleeder: Bij het pannekoekenhuis.
Verpalen: Is dat de zoon van Dhr Holleeder ?
Maike: Ik antwoord niets over mijn zoontje.
Verpalen: De indruk bestaat dat het uw gezamelijke zoontje is.
Maike: Ik wil er niet over praten.
Verpalen: Is uw kind erkent?
Maike: Nee.
Verpalen: Dus het heet Dijkhuis?
Maike: Ja.
Verpalen: U vond het hinderlijk dat u familie besproken werd i.v.m Endstra.
Maike: Ja, ik ben daardoor wel in onmin geraakt met familieleden.
Verpalen: Ik vraag het omdat u zei, ik probeer al 5 jaar los te komen van die man.
Maike: zo heb ik het niet bedoeld, het is puur en alleen omdat de politie steeds kwam. Dat vond ik vervelend, en daarom zei ik dat, ik wou daar wel eens van verlost worden. We zijn tot op de dag van vandaag goed bevriend.

Marcel Kaatee
Verpalen: De Stafbare feiten: Mijnheer Kaatee, u heeft te hard gereden.
Kaatee: Dat klopt.
Verpalen: U speelt gitaar, bij...uhh, hoe heet die band? Next to the Funk?
Kaatee: Ja.
Verpalen: U was student, dat is vlak bij de Wallen, zodoende kom je er?
Kaatee: Ja, dat klopt.
Verpalen: Er was een gesprek met uw ouders. Uw vader zei, Marcel is geen lieverdje.
Kaatee: Dat moet u in de juiste context plaatsen. Hij zei, het enige ben ik niet blij mee dat hij op de wallen is gaan werken. Dat verhaal ging ook over een stinkbommetje. Mijn vader werkt zijn hele leven bij Unilever. Hij zag voor mij ook een carrière bij Unilever.
Verpalen: Hij zei ook na de arrestatie, Marcel zal niemand belasten.
Kaatee: Er is al heel veel gepubliceert. En dan de arrestaties. Daar was hij ook bij aanwezig. Dat had natuurlijk een enorme impact. Hij is ook verhoord. Zo moet je het zien. Niet meteen dat hij er wat mee bedoeld. Ik zat ook in beperkingen.
Verpalen: Maar goed, hij ziet dat u een bedrijf heeft nu.
U stond aan de deur bij Casa Rosso toentertijd?
Kaatee: Ja, daar was een verkooppunt. Het was eigenlijk de garage van Zwarte Joop, er stonden dure sportauto's in. Dat is de huidige locatie van Casa Rosso.
Verpalen: U verkocht dus kaartjes ten bate van Casa Rosso. En zo bent u doorgegroeit en heeft u nu meerdere panden.
Kaatee: Ja, dat klopt. Het Kantoor zit boven de Gokhal.

Willem Holleeder
Verpalen: Nu u Mijnheer Holleeder. De strafbare feiten.
Die van u is net zo dik als die van de heer Zeegers, 3 pagina's.
Holleeder: Hahaha !
Verpalen: U bent van '58 ?
Holleeder: Ja.
Verpalen: U kreeg 1 maand, voor openlijke geweldpleging en huisvredebreuk.
Holleeder: He ?!.....Oh ja, dat was met dat kraakpand, dat moesten we ontruimen.
Verpalen: U kreeg voorwaardelijk met een proeftijd tot '87.
Toen kwam de ontvoering, u kreeg 11 jaar.
Iets met een wapen. Dan Heroïne en Cocaïne.
Holleeder: Heroïne ??! Ik heb niks met drugs van doen gehad.
Verpalen: Ja, wacht even, het is ook geseponeert.
Dan wapenbezit op 1 juli '99, geseponeert in 2003.
Dan de Nachtwachtlaan.
Holleeder: Oh ja, daar is ook drugs gevonden, nou weet ik het weer.
Verpalen: U heeft te hard gereden.
Holleeder: Ja dat klopt.
Verpalen: Nu uw persoonlijke omstandigheden.
U was koppelbaas?
Holleeder: Ja.

Verpalen: Na de ontvoering, probeerde u toen een eerzaam burger te zijn?
Holleeder: Eerzaam burger?! Nou, dat zal ik niet gezegd hebben.
Verpalen: U probeerde op het rechte pad te blijven. Hoe kon het dan toch zo komen?
Holleeder: Het begon met de poging tot liquidatie in de Deurloosstraat van Cor van Hout. Dat was in Augustus '96.
Toen kreeg ik contact met Endstra en zo kwam ik er toch weer in.
Verpalen: Ik zie de logica niet.
Holleeder: Ik kwam de mensen weer tegen bij Endstra, waar ik eigenlijk niet mee om wilde gaan.
Ik wil me nu niet tegen Wim afzetten, want ik heb het leuk gehad. En Prettig. Het is jammer dat het zo gelopen is.
Verpalen: U had aardig wat te besteden. Reisjes, bij Oger een paar duizend uitgeven per maand.
Holleeder: Nou, dat valt wel mee hoor. Wat u nu aanhaalt, herken ik niet.
Verpalen: Over dat telefoontje. Bent u nu de vader van het kind? Het is pure intresse hoor.
Holleeder: Ik verwijs u naar het antwoord van mevrouw Dijkuis.
Verpalen: Is het erkent?
Holleeder: Ze wil niet dat ik het erover heb, dus laat ik er maar over ophouden.
Verpalen: Het schijnt wel wat licht over uw persoonlijkheid.
Holleeder: Maike zit hier en ik respecteer wat zij wil, dus niet praten over haar kind. En anders krijg ik mischien wel klappies......hahaha.

Verpalen: Hoe keek u nou tegen de zaak aan?
Holleeder: Ik moet u zeggen, ik ben nog nooit zo open geweest. Ik kom soms warrig over, maar ik heb gewoon eerlijk geantwoord. Ik ben geen open boek, maar het heeft me erg opgelucht. Ik voel me er erg goed bij.
Ik heb wel een hele operatie achter de rug.
Plooy: We willen er dan toch over praten, nu u er zelf over begint. Hoe ging dat ?
Holleeder: Ik stortte in elkaar op 7 April in de EBI. Ze hebben me 2 dagen laten liggen. Toen ben ik naar het Pen(itentiair)-Ziekenhuis gebracht en daarna naar Leiden. De Dokter was er en die gaf me op toen. Mijn familie werd gebeld dat ik opgegeven was. Twee dagen later zat ik recht overeind in bed Pizza te eten. Ik heb er niks van meegekregen, geen pijn, ik heb niks gevoeld. Ik werd wakker en zag allemaal bivakmutsen om me heen. Ik dacht dat ik ontvoerd was en zei tegen de verpleegster "Ga de Politie bellen." Maar ja, het was de politie zelf.....hahaha
Verpalen: Hoe kijkt u er nou tegaan, uw gezondheid.
Holleeder: Ach ja, iedereen gaat dood.....
Verpalen: De berichten klonken somberder dan wij meemaakten met u.
Holleeder: Mijn hart is heel erg slecht. Het werkt nog maar voor 20%.
Met het minste geringste zit ik weer op de Intensive Care. (!) Maar dat ik mijn hart heb kunnen luchten doet me wel goed......hahaha
Verpalen: En een second opinion?
Holleeder: Ze verwachten niet dat er verbetering in komt. Het is een wonder wat ik allemaal ken. Het lijkt wel of ik geen hart nodig heb.....hahaha. Ik zit al in de blessuretijd.
Je veranderd er niets aan. Het hart is slecht, maar wat doe je eraan?
Je kunt nog 10 jaar leven, maar je moet realistisch zijn, met 35% heb je statistieken, met 20% zijn er eigenlijk geen statistieken. Niemand veranderd het. Als het anders was zou ik het zeggen.
Maar ik heb het prima naar mijn zin gehad hier.....echt.
Verpalen: Heeft u er last van gehad, omdat u wel es tot 22:00 uur hier heeft moeten zitten?
Holleeder: Nee, ik heb er geen enkele moeite mee gehad. Ik vond het niet echt erg. Ik heb mijn zegje kunnen doen.

Verpalen: U was een montere verdachte, die op alle vragen goed antwoord gaf.
Tja, wat moet ik verder nog vragen?
Wilt u zelf nog wat vragen?
Holleeder: Nee, niet echt. 'Het is zoals het is.'
Verpalen: Ja, dat is zo......

Door Bondtehond

'Ik heb er geen klote mee te maken'

Een groot gedeelte van de dag werd er gediscussieert of een paar stukken nou wel of niet ingebracht konden worden. Het ging om een verweerschrift van Mr Gabriël Meijers, de Advocaat van Jan Dirk Paarlberg. Erg saai dat soort discussies. Uiteindelijk willen de advocaten nog geen uitsluitsel geven voor zij de stukken hebben kunnen lezen. Wat Jan Hein Kuijpers betreft moeten stukken kwa waarheidsbevinding natuurlijk wel ingebracht worden. De Advocaten krijgen nog tijd om de stukken te lezen of er iets in staat wat hun zaak kan dienen of juist andersom. (Note: Dhr Gabriël Meijers is al enkele malen door Crimesite gesignaleerd bij het Holleeder-Proces, op de tribune. ) Mr.Gabriël Meijers Het verhoor van de verdachten werd vandaag afgesloten. Hier zijn een paar opvallende stukjes. Officier Saskia de Vries had nog wat vragen voor Maike Dijkhuis. Maike Dijkhuis: Mijnheer Holleeder is in 2002 bij me weggegaan. De Vries: Had u beide een eigen inkomen? Maike: Ja, ik werd onderhouden door mijn vader....en nog trouwens. De Vries: Dat is mooi makkelijk. U had een eigen huis. Wie betaalde de huur? Maike: Mijn vader betaalde de huur. Willem Holleeder: Ja, en dat vond ik weer makkelijk. Hahaha De Vries: Uw vader leende u 600.000. Was dat voor zaken in de Onroerend Goed? Maike: Ja, Willem kon geen lening krijgen en ik vond dat hij een nieuwe start moest krijgen. De Vries: We stelden vast dat het geld niet gebruikt is voor OG-handel maar voor een aandelentransactie. 300.000 is ingelegd samen met Klaas Hummel en Endstra, en daar was een flink rendement op van zo'n 700.000. Heeft Willem het toen terugbetaald? Maike: Ja natuurlijk, het was geen cadeautje. Holleeder: Er moest natuurlijk rente over betaald worden. Ik dacht dan betaal ik het nu terug, dan kan ik het later weer lenen. Over een stuk grond aan de Groenlandsekade in Vinkeveen. Het was gekocht via Nieuwgraaf BV, de BV die op naam stond van Maike Dijkhuis. Saskia de Vries aan Marcel Kaatee: Wat waren de plannen? Zou mevrouw Dijkhuis daar niet gaan wonen? Kaatee: Daar was sprake van, maar het moest eerst ontwikkeld worden, het lag aan de Vinkeveense plassen. De Vries: Wist Dhr Holleeder van de plannen? Kaatee: Mijnheer Endstra wist het en Dhr Holleeder heeft toen gezegd, ik weet er wel iemand voor. De Vries: De Groenlandsekade koste 600.000 en is toen verkocht voor 1.250.000 gulden. De Vries aan Holleeder: Hoe heeft u dat gedaan? Holleeder: Herman Schipper, het wordt een beetje afgezaagd maar die ken ik ook al 30 jaar, kwam ik tegen en vroeg aan me een mooi prijsje te regelen bij Endstra. Toen is dat ervoor betaald. Plooy: Dat ging snel dan. Dat had u snel verdiend. Holleeder: Ja, zo gaat dat in de Onroerend Goed. Daarom wou ik ook de OG in.  Plooy: Ja maar zo snel? Holleeder: Ja, nogmaals zo gaat dat altijd in de OG. Ik had dat geregeld. (Plooy keek met argusogen) Holleeder: U kijkt nou wel zo, maar moet ik dan maar niks voor rekenen omdat ik het was? Het gaat gewoon zo snel in de OG, Hahaha ! Wim Endstra had dat park naast de A2 bij Vinkeveen ook ontwikkeld, dat met die huisjes. Maar dit stuk grond was veel unieker. Daarom wou die Herman Schipper het wel hebben. Ik bracht ze met elkaar in contact en daar kreeg ik provisie voor. (note: Vooral één van de vrouwelijke Rechters, ook niet de slimste tijdens dit proces, maar dat is mijn persoonlijke mening, kon het maar moeilijk vatten dat je in slechts enkele uurtjes een paar ton kon verdienen. Tip: Ze zou een dagje mee kunnen lopen met wat OG-jongens, dat zou verhelderend kunnen werken voor haar.) Plooy aan Holleeder: Heeft u de stukken gelezen die zijn toegevoegd? Holleeder: Niet echt. Plooy: Marie van Gelder, de vrouw of vriendin van Ron Nyqvist had een gesprek met Ron die in de gevangenis zit. Die zien u op 1 lijn met Willem Endstra, begrijpt u dat ? Holleeder: Ik was altijd met Wim. Plooy: Er waren moordzuchtige ideeën met U en Endstra. Hij ziet u niet als een ander, met wie Endstra niets te maken heeft. Holleeder: Dat heb ik voorheen al uitgelegd. Ron kwam pas in beeld toen die auto was opgeblazen.Ik zag hem toen in het Oranje-Hotel. Daar gaf ik een brief waarin Endstra vroeg de huur voor het Mega-Sport Centrum te betalen. Toen zei hij, ik heb al zoveel geld betaald, moet ik nog huur betalen ook. Wim stuurde me erheen om die brief te geven. De Vries: Was Dino Soerel daar niet bij, bij dat eerste gesprek? Holleeder: Ja, dat klopt, Dino had een vriendinnetje in Den Haag en ik ook toentertijd, het was op dezelfde weg. De Vries: Hoe ging dat gesprek? Holleeder: Ik had de indruk dat ie paranoia was, wat ook wel te begrijpen is zo vlak na zo'n bomaanslag. Ik heb die brief laten zien, meer niet. Plooy: Was hij alleen? Holleeder: Nee, hij was niet alleen, de halve Julliët-bende was er. Plooy: Werd u er niet tussengezet omdat de Driessens er niet waren? Holleeder: Die waren op Aruba. Plooy: Waarom u specifiek? Holleeder: Wim had het me gevraagd. Het ging om Mega-Sport. Er moest huur betaald worden omdat anders de FIOD argwaan kon krijgen. Ik kon die hele Nyqvist niet en hoe dat met Mega-Sport ging. Ik heb alleen een Colaatje gedronken. Plooy: Kwamen die Driessens wel es op kantoor? Holleeder: Die kwamen bijna elke week, altijd met z'n tweeën. Plooy: Het is vreemd dat u in Noordwijk een afspraak heeft voor alleen zo'n brief. Holleeder: Endstra vroeg wel vaker aan mij om een brief of wat anders weg te brengen. Vrouwelijke Rechter: Hoe gaat zo'n gesprek? Holleeder: Hij maakte de brief open, las het en ging uit z'n dak. Vr Rechter: U wordt op pad gestuurd voor huurpenningen van Nyqvist? Holleeder: Ja, ik bracht wel meer stukken voor Endstra rond. Hij zat in het Oranje-Hotel. Vr Rechter: Was dat niet om te revalideren? Holleeder: Ja, maar het is ook gewoon een mooi Hotel, hij gebruikte het wel om te revalideren, ja. Vr Rechter: Begrijpt u niet waarom hij u beschuldigd na dat Panorama-artikel ? Holleeder: Nee, totaal niet nee. Ik heb er geen klote mee te maken. Plooy: Op dat moment worden de Driessens doodgeschoten. Hij is mischien geëmotioneert. Hij praatte over u dat u de plaats van de bom wist. Holleeder: Dat is onzin. Plooy: Op enig moment krijgt de recherche signalen, er is een conflict. Holleeder: Ik heb er toen voor gezorgd dat Harry Pen een oogje in het zeil hield. Nyqvist was opgeblazen. Ik hoorde van de situatie dat Nyqvist de Driessens had doodgeschoten. Er kwamen anderen van de Julliët-bende bij. Er was een conflict met iemand anders van de Julliëtbende. Ze wilden dat ik ertussen bleef zitten, net als toen met Klepper en Mieremet. Toen heb ik Harry Pen gevraagd. Plooy: Heeft u een naam? Holleeder: Nee, dat ga ik niet zeggen. Plooy: Dus toen begon dat contact? Holleeder: Niet zo lang na de liquidatie op de Driessens. Het conflict is nu nog niet opgelost. Ik wou er gewoon niet tussen zitten. Ik kende ze alleen van die Freefight-gala's die hun organiseerden, meer niet, eigenlijk. (Vanavond (Woe) de afsluiting met persoonlijke omstandgheden van de verdachten) Door Bondtehond