'Ik mag nog van geluk spreken dat ik er nog zo goed vanaf ben gekomen'

De Passage-getuigenverhoren in het beveiligde Justitiële Complex Schiphol, betrekking hebbende op de zaken van de verdachten Jesse Remmers, Siegfried Saez en Moppie Rasnabe, oftewel deeldossier Cobra, zitten er nog niet op. Afgelopen week heeft het Hof echter wel meters gemaakt en zijn alle getuigen die gepland stonden voor deze week verschenen, sommige wel middels een bevel medebrenging. Zo is bij de heer Huib Noorlander in Scheveningen vanmorgen de deur van zijn huurappartement opengebroken. Noorlander slikt namelijk vanwege uiteenlopende gezondheidsklachten naar eigen zeggen 12 soorten medicatie, waaronder slaapmedicatie, dus hoorde hij niet dat er politie aan de deur was, zo zei hij. Huib Noorlander was als tweede aan de beurt om te getuigen donderdag.

Als eerste was het de beurt aan de Nederlander Emile Frans Weps jr. (51) uit Schiedam. De heer Weps was woensdag ook opgehaald door een arrestatieteam met een bevel medebrenging, zo vertelde hij in de pauze en had overnacht in de cel. Dhr. Weps was dinsdag niet op komen dagen 'omdat zijn chauffeur die zijn auto reeds volgetankt zou hebben niet wakker te krijgen was'. Na een uur had hij het opgegeven. Hij mag zelf niet meer rijden omdat hij een hersenbloeding heeft gehad in 2007. In 2012 was zijn rijbewijs ook afgepakt na een incident in het verkeer. En een telefoon-nummer ontbrak op de oproeping zei hij tegen het Hof, alleen een postbusnummer, dus het was allemaal geen onwil, zei hij later tegen de voorzitter van het Hof Mr. Ruud Veldhuisen. Een telefoonnummer zou wel handig zijn, aldus Weps. De getuige begon met die mededeling en dat zijn geheugen een gatenkaas zou zijn.

Weps had in 1993 contact met Siegfried Saez en is verhoord over een semafoon die hij eind '92 zou zijn kwijtgeraakt. De raadsheren vroegen daarover door. Veel kon Weps zich er echter niet over herinneren. De hersenbloeding was daarvan de oorzaak herhaalde hij keer op keer. Inderdaad had Weps een flink litteken op zijn voorhoofd, net onder de haargrens, ongeveer van oor tot oor. Hij vertelde me in de pauze dat zijn hele schedelpan open heeft gelegen en dat het kantje boord was destijds. Aan het Hof vertelde hij dat het in 2007 in zijn gevangeniscel was gebeurd omdat hij verkeerde medicijnen zou hebben gekregen. Hij had 99,9 % kans dat hij of zou doodgaan. Hij dacht dat hij als een kasplantje zou eindigen voor de rest van zijn leven. 'Zover hebben ze het nog niet voor elkaar gekregen', zei Weps. 'Ik mag nog van geluk spreken dat ik nog zo goed vanaf ben gekomen'. Toch merkte hij op: 'Maar als het nog slechter met me gaat, stap ik eruit. Dan stap ik voor de trein'. Mr. John Silvis was destijds overigens de advocaat van Weps en had het allemaal van dichtbij meegemaakt.

Zo goed en zo kwaad als het ging probeerden de raadsheren Weps dus te horen over de periode rond 1993 en wat hij wist van de Siegfried Saez. De Antilliaan was vroeger bevriend met zijn vader. Die had vroeger een beveiligingsbedrijf, 'iets met vulkanen'. 'Etna-services', vulde de raadsheer hem aan. Dat zou kunnen, dacht Weps, maar welke straat hij woonde destijds kon hij echt niet meer opkomen. Of hij Moppie Rasnabe kende die schuin achter hem zat? Hij keek. Nee, die kende hij niet. En de familie Remmers? Dat is toch een bekende familie, uit de kranten? Jesse Remmers kende hij niet. Hij wist alleen dat Jesse van de beroemde familie Remmers was. De raadsheer confronteerde Weps met een verklaring waarin hij vertelt dat hij bij Greg Remmers op bezoek was geweest in de gevangenis. Weps: 'Zou best kunnen, maar dat weet ik ook niet meer'.

De heer Weps was er op verzoek van de advocaat van Siegfried Saez, Mr. John Silvis. De raadsman stelde onder meer vragen over de semafoon. Over de semafoon kon Weps zich niets herinneren. Hij dacht in elk geval niet dat hij deze aan Saez zou hebben uigeleend. Ook geen telefoon. Als er een mobiele telefoon geweest zou zijn, wat hij wel aannam gezien het bedrijf van zijn vader, had zijn vader er waarschijnlijk als eerste een. Maar uitlenen aan Siegfried Saez klonk hem kennelijk onwaarschijnlijk in de oren.

later:
Advocaat-generaal Posthumus: Had u vroeger een ander postuur? Was u breder of zo?
Weps knikte ja.
AG Mr. Porsthumus: Hoeveel breder als ik vragen mag?
Weps: Ik was iets van 15 kilo zwaarder.
AG: U ziet er nog wel gezond uit, dus dat is moeilijk in te schatten, maar was u vroeger een spierbundel?
Weps: Nou ja, ik woog gewoon 15 kilo zwaarder en door het werk had ik gewoon normale spieren enzo.
AG: Ja ja. En we haddden het net even over meneer Saez. Hoe noemde u hem?
Weps: Siegfried. Zo noemde iedereen hem toch?
AG: Noemde u hem ook wel eens anders?
Weps zweeg.
AG: Sieg of zo?
Weps: Nee Siegfried.
AG: Hoe werd Siegfried door anderen genoemd?
Weps mompelde: Ik weet maar één naam en dat is Siegfried volgens mij.
AG: Misschien had Siegfried een bijnaam?
Weps: Dat weet ik niet.
AG: Dat weet u niet... U ging wel eens wat met hem drinken. Waar ging u dan drinken?
Weps: Bij mijn ouders thuis.
AG: Ging u wel eens uit of zo?
Weps: Nee.
AG: Tot wanneer heeft u bij uw ouders gewoond?
Weps diep dacht na: Tot rond mijn 20e denk ik.
AG: Tot rond u 20e jaar?
Weps: Ja.

later:
AG: Er zijn toch een aantal mensen die zeggen dat u wel meer deed met Sieg dan alleen maar gezellig wat drinken bij uw ouders thuis. Het is niet één persoon die dat zegt, maar dat zijn er wel meer. Kunt u toch nog eens uitleggen hoe de verhouding tussen u en Sieg nu was?
Weps: Die was gewoon goed.
AG: En wat deed u samen?
Weps: Niets. Drinken, gezellig praten, gewone dingen.
AG: En heeft u Siegfried wel eens opgezocht in de gevangenis?
Weps: Dat kan best.
AG: Heeft u hem wel eens opgezocht in Scheveningen? In de gevangenis?
Weps: Zou kunnen, volgens mij heeft hij overal wel gezeten, u mag van mij iedere bajes opnoemen, ik geloof het allemaal wel.
AG: En ging u dan ook altijd bij hem op bezoek als hij vastzat? Nou ja, niet altijd, maar ging u wel eens bij hem op bezoek als hij langere tijd vastzat?
Weps: Dat zal best wel.
AG: Ja, dat zal best wel, of..of..
Weps: Ja, daar ben ik heilig van overtuigd. U moet het me niet meer precies vragen. Ik twijfel. Als er familie vastzat, ging ik wel es op bezoek.
AG: Zag u Siefried ook een beetje als familie?
Weps mompelde wat, niet te verstaan.
AG: Deed u ook klusje voor Siegfried? Dat hoeven niet speciaal criminele klusjes te zijn, maar ging u wel eens iets wegbrengen, het één of het ander, of iets ophalen voor hem?
Weps: Dacht het niet.
AG: Is dat een nee, of zegt u: ik weet het niet?
Weps: Nee.
AG: Dat deed u niet?
Weps zweeg.
AG Cynthia de Jong: Wij hebben ook gekeken naar de feiten die op uw strafblad staan, de zaken waarvoor u vervolgd bent, en mij is opgevallen dat u ook in een aantal zaken tegelijk met Siegfried bent vervolgd. Zelf tegelijk op zitting heeft gestaan, waaronder die schietpartij bij de Euromast. Weet u daar nog iets van?
Voorzitter: Weet u wel waar de AG het over heeft?
Weps: Nee.
Voorzitter: Dat zegt u helemaal niks? De schietpartij bij de Eoromast zegt u helemaal niks? Dat u daar voor vervolgd bent, zegt u ook niks? Zo moet ik het begrijpen?
Weps: Ja.
AG De Jong: U heeft helemaal geen herinneringen aan die zittingen? 1997? De gebeurtenissen zelf? Er is ook een zaak bij dat er iemand ontsnapt is uit de gevangenis. Zegt u dat nog iets?
Weps dacht na.
AG De Jong: Gevangenis de Schie?
Weps: Ben ik daar voor veroordeeld dan voor die gekke zaken allemaal?
AG: Nee, ik vraag of u daar nog iets van weet?
Weps: Ik niet.
AG: Helemaal niets?
Weps: Nee.

Criminele zaken wist Weps niets van te herinneren. Niet met wapens, niet met drugs, niets. Kennelijk was Weps ook een keer samen met Saez opgepakt, maar ook dat wist hij niet meer. De AG probeerde nog of hij nog iets wist van na de hersenbloeding. Het antwoord was negatief.

De voorzitter waagde vervolgens nog één poging over de bezoeken aan Greg Remmers.
Voorzitter Mr.Veldhuisen: Meneer Weps, als ik het onder woorden breng, u weet veel niet meer, sommige dingen wel. Of u de zaak volgt in de media, zei u dat u het wel eens op TV had gezien. U zei over Jesse Remmers: Ja, die is van een beroemde familie. Ik heb u voorgehouden dat u bij de politie heeft gezegd: 'Ja, ik ben meermalen bij Greg Remmers op bezoek geweest'. Maar ik zeg ook dat u bij één van die gelegenheden Jesse Remmers daar heeft ontmoet. Mijn vraag is nu aan u, of u toch nog eens goed na wilt denken of u toch niet iets meer weet van die keer en of daar geen enkele herinnering meer over bestaat?
Weps: Echt niet meer, meneer.
Voorzitter: Dus u bent meermalen bij iemand op bezoek geweest waarvan u zegt: Ik heb geen idee?
Weps: Nee, wat ik belangrijk vind, zijn de herinneringen aan mijn familie en dat soort dingen.
Voorzitter: Ja, en uw gezondheid he, zei u?
Weps: En mijn gezondheid, ja.
Voorzitter: Dan zijn er geen vragen meer. Zijn er nog vragen bij de raadslieden? ... Nee? Dan wordt de zitting voor een kort moment onderbroken om te beraden.

Het Hof besloot na een kort beraad dat het zo wel welletjes was en beëindigde het verhoor van Dhr.Weps. Hij mocht gaan.

Later nog een stukje verhoor van getuige Huib Noorlander. Ik probeer morgen, kan ook later worden vanwege het mooie weer.

Bondtehond

'Ik vind het wel merkwaardig dat u nu zegt dat u het zich niet kunt herinneren'

Helaas was ik dinsdag verhinderd om de tweede reeks getuigen in de zaak Cobra te kunnen volgen in het extra beveiligde JCS-complex te Schiphol. Maandag waren er echter 4 getuigen, waarvan ik slechts getuige Coby C. eruit heb gepikt. De andere getuigen waren zeker niet minder interessant. Integendeel. De heer R.G.M. zat zelf gedetineerd in de Schie in Rotterdam. Van de dames C.D.W. en M. M. was mevrouw W. huisvrouw en mevrouw M. naar eigen zeggen een ambtenaar op Curaçao. Zij was speciaal overgevlogen om te komen getuigen. 

Siegfried Saez 1993 + 2014

De Antilliaanse getuigen konden zoals iedereen kiezen voor de eed of de belofte en allen kozen voor de eed: 'Zo waarlijk helpe mij God almachtig'. De voorzitter van het Hof Mr. Veldhuisen benadrukte bij iedere getuige dat het van belang is dat ze goed zouden nadenken en niets zouden invullen mocht het geheugen hen in de steek laten. Tenslotte is het ook al 19 jaar geleden waarover zij kwamen getuigen. Als tweede werd R.G.M. gehoord. De heer R.G.M. had geen vaste woon of verblijfplaats en is diverse keren in aanraking gekomen met justitie, onder meer voor drugssmokkel. Hij had Kenny Rampenburg leren kennen in gevangenis Koraalspecht op Curaçao.

Als eerste stelde een van de raadsheren vragen aan R.G.M. Het ging over een gebeurtenis waar R.G.M. in de jaren '90 over heeft verklaard. Later is R.G.M. daar een aantal malen over gehoord door de politie, onder meer over een periode dat hij in Nederland logeerde bij Soraida Maxwell in haar woning te Hoogvliet. Soraida was de toenmalige vriendin van Kenny Rampenburg, die de vriend en partner in crime was van Saez. Soraida is later hoogstwaar-schijnlijk vermoord. Officieel geldt Soraida nog steeds als vermist. Zij is in januari 1994 voor het laatst gezien in haar woning in Hoogvliet. Siegfried Saez is lange tijd verdachte geweest in die zaak, maar is uiteindelijk vrijgesproken bij gebrek aan bewijs.

R.G.M. keek vroeger nogal op tegen Kenny omdat hij een stuk ouder was en veel vrouwen om zich heen had, zo las de raadsheer voor uit een verklaring. Later, in Nederland zou Kenny Rampenburg volgens R.G.M. hem eens een groot geldbedrag in duizendjes hebben laten zien op een slaapkamer, waar de vrouwen niet bij waren. Hij heeft daar destijds over verklaard bij de politie, onder meer dat er toentertijd is gesproken over een schietpartij in België waarbij twee mensen waren doodgeschoten en dat het geld daarvan afkomstig zou zijn. R.G.M. kon zich er nu niet veel meer van herinneren, echter de raadsheer wees hem op verklaringen afgelegd op 2 en 14 augustus 2007, toen de politie bij hem was geweest in HvB De Schie. R.G.M. zou hebben verklaard dat Kenny hem in de woning van ene Marisol Parera in Amsterdam een stapel duizendjes liet zien, ongeveer 20 - 30.000 gulden. Rampenburg zou R.G.M. hebben verteld dat hij en Tochi (broer Kenny Rampenburg), ofwel Sieg (Siefried Saez), twee mensen hadden doodgeschoten. Dit was in de zomer van 1993. R.G.M. antwoordde via de vrouwelijke Antilliaanse tolk nogmaals dat hij zich dit niet kon herinneren. Wel dat hij Kenny 500 gulden had geleend toen deze vast kwam te zitten. Soraida Maxwell had hem later dat geld teruggegeven, waarop hij naar Curaçao terugvloog.
Raadsheer: Dus u zegt eigenlijk: 'Ik kan het mij niet herinneren. Het is niet gebeurd?'
R.G.M. (via tolk): Voor zover ik mij kan herinneren niet.
Raadsheer: Ik vind het wel merkwaardig dat u nu zegt dat u het zich niet kunt herinneren.

De raadsheer ging er toch op door en las vervolgens delen voor uit de verklaringen van toen: In 1996 had R.G.M. vrij uitgebreid verklaard, over drugs dat hij moest vervoeren, over Soraida Maxwell en over de schietpartij in België. Hij had later gehoord van ene Roberto Roosje dat Siegfried Saez ook bij de schietpartij betrokken zou zijn. De reden voor de schietpartij zou een ripdeal geweest zijn, waarbij Saez 600.000 gulden zou hebben buitgemaakt. Ook van andere, maar hij wist niet meer van wie, zou hij hebben gehoord dat Siegfried Saez erbij betrokken was. Ook zou hij Saez wel eens met vuurwapens hebben gezien.

(samenvatting)
Raadsheer: Dat heeft u toen verklaard. U zegt: 'Siegfried Saez droeg altijd twee automatische vuurwapens bij zich en hij droeg altijd een lange jas om die vuurwapens te bedekken'.
R.G.M: (via tolk): Dat was Kenny.
Raadsheer: Heeft de politie dat dan verkeerd opgeschreven, of heeft u dat verkeerd verteld, of...
R.G.M. Dat weet ik niet.
Raadsheer: In een verhoor, 11 jaar later in 2007, bent u weer bij de politie geweest. Weet u dat nog?
R.G.M: (via tolk): De polities zijn bij mij geweest, dat kan ik mij nog wel herinneren, ja.
Raadsheer: Twee augustus 2007 in De Schie in Rotterdam. De politie heeft toen met u gesproken. U heeft niets ondertekend, maar de politie heeft wel dingen opgeschreven.
R.G.M: Ja, ja...
Raadsheer: Over dat u Kenny had leren kennen. Het was in de woning van Marisol. In de zomer van 1993. Kenny zou u een stapel bankbiljetten hebben laten zien. Marisol was er zelf ook bij, en Edine en Edselien ook. Klopt dat?
R.G.M. (via tolk): Ja, dat kan ik mij zelf niet zo herinneren, ik weet alleen dat ik zelf geld aan Kenny heb gegeven omdat hij vast kwam te zitten en Soraida gaf me dat terug en toen ben ik meteen naar Curaçao teruggevlogen.
Raadsheer: Ja, dat vertelde u. Maar ik ga toch even verder daarover. Ik vind het merkwaardig dat u dat toen vertelde en dat u nu niets meer weet. Hoe komt het dat u bij de politie vertelde dat Kenny u had verteld over over Antwerpen?
Getuige R.G.M: Kenny heeft me niet verteld over Antwerpen.
Raadsheer: Hoe kan het gesprek op een schietpartij in België uitkomen?
Getuige R.G.M: (via tolk): Omdat hij geen geld meer had.
Raadsheer: Maar hoe komt het uit op België?
Getuige R.G.M: (via tolk): Nou, hij had verteld dat hij in België problemen had. Misschien hebben ze het verkeerd opgeschreven omdat ik ook niet helemaal goed Nederlands praat. Kenny heeft me niet verteld over Antwerpen, alleen over België. De politie zei Antwerpen.
Raadsheer: U zegt dat Kenny bij de Belgische grens iemand had doodgeschoten. 'Maar hij was niet alleen. Ik herinner me dat ze beide hadden geschoten'. U zegt: Ik herinner me dat ze beide hadden geschoten en dat de auto een Mercedes was.
Getuige R.G.M: (via tolk): Over die Mercedes: De politie liet me foto's zien.
Raadsheer: U zegt ook dat Kenny had geschoten. Dat vind ik dan toch een beetje raar.
Getuige R.G.M: Ik praat niet goed Nederlands. Het kan komen omdat ze het verkeerd hebben begrepen.
Raadsheer: De politie zegt: We lazen de verklaring voor, hij las het na en hij zei dat het klopte.
Getuige R.G.M: (via tolk): Ik heb zelf bedacht dat het Saez geweest moest zijn.
Raadsheer: Waarom dacht u dat?
Getuige R.G.M: Soraida had me dat verteld.
Raadsheer: Wist u iets van Siegfried, of hij gevaarlijk was? U zegt nu: Ik heb zelf de naam van Saez ingevuld dat hij erbij aanwezig was.
Getuige R.G.M: (via tolk): Ja, Kenny vertelde 'een vriend', ik dacht dat Kenny Saez bedoelde.
Raadsheer: Ik lees voor: Enkele weken later vertelde Roberto Roosje me dat Saez aanwezig was.
Getuige R.G.M: (via tolk): Hoe moet ik iets van 20 jaar geleden herinneren??
Raadsheer: U hoeft alleen te antwoorden wat u weet als dat de waarheid is.
Getuige R.G.M: (via tolk): Oké...

Ook bij deze getuige leek zijn geheugen hem soms in de steek te laten. Hij herinnerde zich nog wel dat hij een keer was geript van zijn gouden ketting door Siegfried: 'Toen dat gebeurde, heb ik mijn handen gewassen en ben ik gegaan. Ik heb vanaf toen afstand genomen'.

Het OM stelde de getuige enkele vragen. Een van de vragen was: U zegt dat u zelf heeft ingevuld dat het Saez was. Hoe kwam dat, dat u dat dacht?
Getuige R.G.M: Omdat ze altijd samen waren.
OM: Jawel, maar het is nogal wat...
Raadsheer: En hoe kwam dat?
Getuige R.G.M: Vanaf het moment dat ik mijn ketting kwijt was, dacht ik dat het Saez was.

De advocaat van Siegfried Saez, Mr. Silvis vroeg later onder meer nog even door over die ketting en wie die gestolen zou hebben.
Mr. Silvis: Wie pakte die ketting?
Getuige R.G.M: Lex. Die was een brede man.
Mr. Silvis: Siegfried heeft daar voor gezeten hè?
Getuige R.G.M: Ja.
Mr. Silvis: U vertelt dat iemand over Antwerpen vertelde. Roberto Roosje, heeft die over Antwerpen verteld?
Getuige R.G.M: Ik kan me dat niet herinneren.
Mr. Silvis: U zegt later: Volgens mij hebben ze 125.000 gekregen, Roberto Roosje en Siegfried.
Getuige R.G.M: Dat weet ik niet meer zo.
Raadsheer: Nog even over Antwerpen of België. Heeft de politie het voorgehouden?
Getuige R.G.M: De politie heeft over een man en een vrouw gesproken.
Raadsheer: Dat is niet mijn vraag.
Getuige R.G.M: (via tolk): Het is meer dan 20 jaar geleden. De politie probeerde me dingen te laten herinneren. Daarom zeiden ze dingen.

Het Hof vroeg of Siegfried Saez wilde reageren op wat de getuige vertelde. Saez vond: 'dat de getuige zodanig in de war was, over die paar minuten met die ketting'.
Raadsheer: Was u erbij, bij dat incident met die ketting?
Saez: Ik was daar gereden met Maxwell. Die kreeg ook geld daarvan.
Raadsheer: Soraida Maxwell?
Saez: Ik ben ook even daar geweest.
Raadsheer: Was u erbij?
Saez: Ja, het is gebeurd door een hele andere jongen. Niet Lex.
Raadsheer: Was u aanwezig?
Saez: Nee, ik heb niets daarmee te maken.

Getuige R.G.M kon gaan en werd afgevoerd.

Hierna gaf Saez ook aan dat hij terug wilde: 'Ik heb last van mijn ogen, veel'. Saez werd daarop tevens afgevoerd door de parketwachten.

's Middags kwamen twee vrouwelijke getuigen: C. D.W. en Minouska M. Mevrouw W. had destijds een relatie met Edson Rafaela, een vriend van Kenny Rampenburg en Minouska M. had destijds een relatie met Kenny Rampenburg. De dames leken iets makkelijker te praten dan de heren. Misschien dat dit mede kwam omdat Siegfried Saez intussen niet meer pal achter hen zat, zoals 's ochtends wel het geval was. Maar dat speculeer ik een beetje. Wellicht dat de dames ook minder door de wol geverfd zijn dan de twee heren.

Het komt er nu niet van veel terug te halen, wellicht op een later moment, maar één opmerkelijk feitje kwam wel boven in geval van mevrouw M.M. Gedurende het verhoor van Mr. Silvis gaf zij toe dat ze gesprekken met de 'autoriteiten' had gevoerd waar ze niet over mocht praten. De raadsman verbaasde zich over het feit dat zij met de politie had gesproken, maar niet over Siegfried Saez, terwijl saez toch een niet mis te verstane factor was in het verhaal.
De raadsheer zei: Ze zei geen politie, ze zei autoriteiten.
Mr. Silvis: Oh, dan was dat een 'slip of the tongue'. We houden het dan nu nog even op autoriteiten. Dan vraag ik daarna wel wie dat dan wel mogen zijn.

Daarop sprak de getuige even tot de tolk.
Raadsheer: Bent u nu aan het overleggen?
De tolk reageerde: Ik moet het nog even vertalen.
Getuige M.M. (via tolk): Het is voor mij allemaal heel erg verwarrend. Ik ben ontzettend bang om dingen te zeggen, want ik weet dat meneer Siegfried Saez heel erg gevaarlijk is. Dat met die autoriteiten: Ik ben degene die Kenny Rampenburg heeft aangegeven. Er is mij op het hart gedrukt dat ik dat aan niemand mocht vertellen.

Mr. Silvis: Mevrouw, die autoriteiten in Rotterdam, was dat de politie van Rotterdam? Want het gaat om iets in 1994 en als het dan alleen om Kenny gaat, dan lijkt me dat nu de situatie wat anders ligt, omdat Rampenburg is overleden. Ging het alleen om Kenny, heeft u alleen Kenny toen aangegeven? En met welke autoriteiten heeft u toen gesproken?
Getuige M.M.: Ja, ik mag het niet zeggen met wie ik toen gesproken heb....  Ik heb ervoor getekend.
Mr. Silvis: Maar waren dat justitiële autoriteiten? Of... of was dat de burgermeester?
Getuige M.M. : Nee, dat was niet de burgermeester.
Mr. Silvis: Waren dat justitiële autoriteiten?
Getuige M.M.: Ja.
Mr. Silvis: Was dat de CIE? De politie van Rotterdam?

Advocaat-generaal Mr. Posthumus: Ik vraag u het antwoorden op de vragen te beletten! We weten helemaal niet of mevrouw M.M. contact heeft gehad met de CIE. We weten wel dat ze Kenny Rampenburg weg heeft getipt. Dat staat al in het dossier.
Mr. Silvis: Ja, dat klopt. Maar zojuist heeft zij het wat breder gemaakt. Zojuist sprak zij over ambtelijke mensen?
Mr. Posthumus: Ja, maar dat zijn vragen die voor de zaak Saez niet relevant zijn.
Mr. Silvis: Nou, die relevantie kan ik u wel schetsen hoor. Als nu blijkt dat mevrouw M.M. weet van de conflicten die speelden in de Antilliaanse gemeenschap in die tijd en dat er mensen waren die er belang bij hadden om ten aanzien van meneer Saez strafrechtelijk uit te laten?
Mr. Posthumus: Dan vraagt u daarover. U vraagt nu welke autoriteiten....
Voorzitter: Goed, het antwoorden op die vragen is belet. De vraag is genoteerd. We zullen op een ander moment daarop terugkomen.
Getuige M.M.: Goed.

Tot zover.

Morgen de verhoren van Huib Noorlander en Jake Bosnie.
's Middags gaat het over de voorlopige hechtenis van Fred Ros.


Bondtehond

'Als Saez in uw ogen een duivel is, vind ik hem een engel'

Maandag was het vooral een Antilliaanse aangelegenheid in het JCS tijdens getuigenverhoren in de zaken van Siegfried Saez, Jesse Remmers en Moppie Rasnabe. Het betrof voornamelijk de liquidatie van Henie Shamel en Anne de Witte in Antwerpen. Vier Antilliaanse getuigen, allen eerder gehoord over Siegfried Saez en Kenny Rampenburg, werden opnieuw gehoord door alle procespartijen. Voor de getuigenverhoren konden beginnen, waartoe reeds enkele tolken hadden plaatsgenomen buiten de rechtszaal, beraadde het Hof zich eerst over enkele vorderingen door het OM.

De advocaat-generaal Cynthia de Jong lichtte twee vorderingen toe. De eerste vordering betrof psycholoog mevrouw Brouwers, die een getuige onder hypnose had gehoord over de zaak Opa, de liquidatie van Tonny van Maurik bij het Altea-Hotel. Het OM heeft het standpunt ingenomen dat niet helemaal duidelijk is hoe het verhoor is verlopen omdat de verbalisanten niet aanwezig waren bij de inleiding tot het 'diepte-verhoor onder hypnose', zoals het genoemd wordt en op het dossier staat. Het OM wil daarover mevrouw Brouwers horen.

De tweede vordering gaat over het contact dat er is geweest door de voormalige verdediging van Nan Paul de B. met getuigendeskundige professor P.J. van Koppen, waarbij Van Koppen een standpunt heeft ingenomen over de totstandkoning van de compositietekeningen. De voormalige advocaat van Nan Paul de B, Mr. Menno van Gaalen, zou in een email en ook telefonisch allerlei inhoudelijke punten onder de aandacht van Koppen hebben gebracht. Het OM vraagt zich derhalve af of professor Van Koppen onbevooroordeeld genoeg was om in deze zaak ten aanzien van dit specifieke punt een rapport te schrijven. Het OM vraagt het Hof daarom een andere getuigendeskundige dan Van Koppen te benoemen.

De verdediging vroeg afwijzing van de vorderingen. Advocaat van Mr. Post van De B. maakte bezwaar tegen de voorderingen, onder meer omdat het wat de verdediging van De B. betreft 3 maanden te laat komt. Advocaat Mr. Stijn Franken van Pinny Song vond het jammer dat het OM een getuigendeskundige op voorhand verdacht wordt gemaakt door het OM, hij vroeg afwijzing. Advocaat Mr. Robert Malewicz van Jesse Remmers vroeg de vordering ook af te wijzen omdat er volgens hem een begin van aannemelijkheid moet zijn van vooringenomenheid door Van Koppen. Zijns inziens is dat er niet.

Het Hof besliste dat in geval van psycholoog mevrouw Brouwers de vordering wordt toegewezen en zij bij de rechter-commissaris gehoord zal worden over het diepte-verhoor onder hypnose. In geval van de heer professor Van Koppen neemt het Hof (nog) geen beslissing omdat het niet ondenkbaar is dat de resultaten van de verhoren van de getuigen De Wit (de taxi-chauffeur op wiens aanwijzingen de compositietekeningen zijn gemaakt dmv het hypnose-verhoor) en psycholoog Brouwers nopen tot heroverweging van de beslissing als zodanig en van de inhoud daarvan. Dus toewijzing in geval van psycholoog Brouwers en aanhouding van de beslissing in geval van professor Peter van Koppen.

(De raadslieden van De B. en Song vertrokken na deze beslissing van het Hof. Ik zal nu alleen een gedeelte van het eerste getuigenverhoor terughalen.)

Getuige Jacobus 'Coby' C. werd als eerste binnen geroepen van de groep van vier Antilliaanse getuigen: Coby C., R.G.M. (heren), C.D.W. en M.M. (dames). De meeste getuigen kenden Kenny Rampenburg, de tijdens een politie-achtervolging op Curaçao dodelijk verongelukte vriend/partner van Siegfried Saez, die tevens verdacht werd van medeplichtigheid aan de dubbele liquidatie in Antwerpen op Henie Shamel en Anne de Witte, oftewel de zaak Cobra. Getuigen C. en R.G.M kenden Siegfried Saez wel. C.D.W. en M.M. alleen oppervlakkig via hun toenmalige partners. Iedere getuige kende echter de reputatie van Saez. Echt makkelijk praten over Siegfried Saez deden de getuigen niet. Saez zat 's morgens nog achter C. en R.G.M. naast zijn raadsman Mr. Silvis. 's Middags was Saez reeds terug naar het Huis van Bewaring.

Coby C. had duidelijk tegenzin om te moeten getuigen en dat liet hij meermaals merken ook. Het eerste half uur verliep zeer moeizaam. De voorzitter van het Hof riep C. een aantal malen tot de orde, echter de getuige bleef opstandig tot ronduit brutaal. Het Hof onderbrak het verhoor zelfs even nadat men een aantal malen vruchteloos had aangegeven dat C. verplichtingen had en mee diende te werken. Hij was verplicht te antwoorden en te luisteren, kort gezegd. De voorzitter van het Hof Mr. Ruud Veldhuisen gaf na het beraad aan dat C. gegijzeld kon worden als C. zo zou doorgaan. Daar had C. ook geen zin in en vanaf dat moment ging het verhoor ietsje soepeler.

Coby C., die zelf ook 17 jaar gedetineerd heeft gezeten naar eigen zeggen, had Siegfried Saez leren kennen in gevangenis Koraalspecht op Curaçao. Hij was een aantal keren gehoord over Siegfried Saez, in 1996, 2008 en 2009. Hij zou Saez nog twee keer hebben ontmoet. Zijn paspoort was gevonden in een auto van Siegfried Saez. De politie had hem daarmee geconfronteerd en daarna heeft hij wel wat dingen verklaard over Saez. Coby C. zei nu echter: 'Ik heb niets over Saez te zeggen. Het is 19 jaar geleden die zaak, en trouwens dat heb ik die officier ook al eens gezegd: "Als Saez in uw ogen een duivel is, vind ik hem een engel". Ik weet ook waarom ik dat heb gezegd, het moet na vandaag afgelopen zijn, ik ben het moe en zat! En over hem heb ik niets te vertellen'.

Zijn stem klonk hard. Het Hof maande hem tot kalmte, waarop C. vertelde dat hij psychische problemen heeft en opgenomen is geweest in Parnassia. Hij beschuldigde de politie van dwang om te getuigen nadat men hem had geconfronteerd met de foto van zijn paspoort die hij had verloren. Het Hof probeerde te achterhalen wat hij had verklaard in 1996. Hij onkende iets te hebben verklaard, echter het Hof bleef aandringen en confronteerde hem met delen uit een verklaring die hij had afgelegd over een ontmoeting bij een tankstation. Kennelijk heeft C. in '96 verklaard dat hij een hand op zijn schouder voelde, dat hij zich omdraaide en Siegfried Saez zag staan, dat deze hem vertelde over gevaarlijke stoffen die Saez had vervoerd naar Frankfurt in Duitsland, waar hij een miljoen voor zou hebben ontvangen en over een pistool in een schouderholster dat hij had gezien bij Saez en dat Saez in België zou zijn geweest. Saez zou hem een en ander hebben verteld. Of C. zich dat nog kon herinneren? C.: Nee, dat kan ik niet. Het kan best.

De voorzitter las delen voor uit zijn verklaringen: 'Ook vertelde hij over Antwerpen. Hij was daar geweest, maar er was iets misgelopen. Hij heeft daar mensen doodgeschoten' U zei ook: 'Ik zag dat Saez een schouderholster droeg met een wapen erin'.
C.: Nee! Dat weet ik niet meer! Ik herinner me wel van die agent. Hij heette Robert. Als ik het zeg gaat justitie op zijn grondvesten schudden. Hij zei: "We willen hem in de val laten lopen". Dat zijn uw mensen die dat zeiden!
Raadsheer: Heeft hij u gezegd dat u er maar op los mag liegen?
C.: Nee, dat niet.
Raadsheer: Dat u niet de waarheid hoefde te vertellen?
C.: Nee! Maar luister! Deze meneer heeft mij veel geholpen toen ik het vroeger moeilijk had. Wat anderen ook zeggen, hij heeft een goed hart! Wat hij ooit gedaan heeft, Siegfried heeft een
goed hart en hij schiet niemand neer als er geen reden voor is. Ik ken hem!
Raadsheer: Meneer C., vind u het moeilijk om op vragen te antwoorden? Ik vraag u nu: Zou u makkelijker op vragen antwoorden als de heer Saez er niet bij zou zijn?
C. : Ik praat ook waar hij bij is.

Na een paar keer opstandig gedrag en stroef beantwoorden van vragen, wees de voorzitter C. er nog eenmaal op dat hij wel moet antwoorden.
C. : Ik moet niks! Dood moet je gaan! Ik moet niks!
Voorzitter: Meneer C., er zijn verplichtingen, u moet goed luisteren en antwoorden.
C .: Dan kunt u mij vastzetten!
Voorzitter: Dat kunnen we inderdaad. Als u nou gewoon antwoord geeft op de vragen die we stellen en niet steeds gaat dicussiëren...
C. : Ik ga alleen antwoorden met ja en nee. Meer doe ik niet.
Raadsheer: Ok, u zegt: Ik antwoord met ja en nee. Klopt het dat u Siegfried Saez tegenkwam bij een tankstation?
C. : Ja
Raadsheer: Klopt het dat hij zei dat hij iemand had doodgeschoten in Antwerpen?
C. : Nee.
Raadsheer: Klopt het dat u dat wel tegen de politie heeft gezegd in 1996?
C. : Ja.
Raadsheer: Heeft u dan bij de politie gelogen?
C. : Nee.
Raadsheer: Ja kijk, dan begrijp ik het dus al niet meer. Want dat kan niet kloppen...  Als u bij de politie heeft gezegd, het is niet gebeurd...
C. : En als ik u zeg dat ik al 20 jaar verslaafd ben aan cocaïne, dat mijn kop niet goed is, gelooft u mij dan? Zijn de verklaringen van een verslaafde belangrijk? Op de verklaring van een verslaafde kun je niet rekenen.
Raadsheer: Ik geloof dat u heel goed begrijpt, dat als u aan het Hof vraagt of u alleen met ja en nee wilt antwoorden en het blijkt na drie vragen al niet te kloppen...
C.: Ik zei al: Ik wil dit afronden en wegwezen. Ik heb mijn eigen problemen...
De voorzitter was het zat: Ehm, de zitting wordt voor een kort moment onderbroken, we gaan ons even beraden over de vraag wat ons te doen staat. We komen met 5 a 10 minuten weer terug.

Na het beraad zei de voorzitter: U zei het net zelf al, meneer C.. Dat we u dan maar moeten opsluiten. In de wet staat dat u uw plicht moet doen. Als u dat niet nakomt, kunt u gegijzeld worden. Dat is niet leuk. Het Hof heeft nagedacht. Is er een reden om de heer Coby C. te gijzelen? Ik stel de vraag nu aan u: Gaat u meewerken, of gaan we u gijzelen? Denkt u goed na.
C.: Is goed.

Met andere woorden, de heer C. werkte vanaf dit moment wat beter mee en langzamerhand kwamen er toch wat dingetjes boven. Zo zou C. ooit eens zijn ingehaald door Siegfried Saez in een grote Ford Granada met een donkere muts op. Hij gebaarde C. te stoppen en ze hebben toen staan praten langs de kant van de weg. C. zou dus later hebben verklaard dat Saez hem toen vertelde over zaken met de gevaarlijke stoffen naar Duitsland en over iets dat in Antwerpen uit de hand zou zijn gelopen. Iets waarbij mensen waren doodgeschoten.
Voorzitter: "Hoe en waarom zei hij mij niet", dat zei u in 1996. Mijn vraag is nu: Herinnert u zich dat Saez die woorden tegen u gesproken heeft?
C. : Ja.
Voorzitter: Dat heeft hij u gezegd?
C. : Ja.

Tot zover. De verdediging en het OM werden vervolgens in de gelegenheid gesteld vragen te stellen. Later volgt nog een samenvatting van enkele vragen.

Morgen het getuigenverhoor van de getuigen Weps jr., Van Ooijen, Minguel en Molenkamp.

Bondtehond