dinsdag 28 september 2010

Bénédicte Ficq: 'Dit is feitelijk onjuist'

UPDATE  Op Dinsdag 5 Oktober zal het liquidatieproces worden voortgezet en vindt er een regiezitting plaats in de Bunker te Osdorp in verband met Dino Soerel, wiens zaak kortgeleden ook in 'Passage' is gevoegd. Op die zitting zullen de officieren van justitie bekend maken wat de stand van zaken is in het onderzoek naar Soerel en krijgen de advocaten gelegenheid aan te geven welke getuigen zij eventueel willen horen. De verwachting is dat de toevoeging van de zaak van Soerel opnieuw tot vertraging van het liquidatie- proces zal leiden. Het proces is ruim twee jaar bezig en keer op keer hebben zich al vertragingen voorgedaan.


Rondom de hervatting verschijnen hier en daar al wel media-berichten die direct of indirect te maken hebben met het proces. Zijn dit voortekenen dat de strijd, die binnen maar soms ook buiten de rechtszaal gestreden wordt, weer losbarst de aankomende maanden? Het lijkt er wel op. Het was immers nog niet zo stil rondom het proces als tijdens het afgelopen zomerreces en het meteen daaropvolgende uitstel van de voortgang van de zittingen ivm de civiele procedure die Peter La Serpe is gestart tegen de staat en het horen van getuigen F1 en F3 door zowel verdediging als OM. La Serpe zal in Oktober in de Bunker worden gehoord over de onthullingen van deze F-getuigen. ( Hier de eerste reactie van de kroongetuige op het toewijzen door de rechter-commissaris van de F-en )

Opvallend waren vooral twee berichten waaraan je onder meer kunt aflezen dat de messen van de verdediging opnieuw geslepen lijken te worden. 'Het liquidatiekantoor' is nl niet zo te spreken over in hun ogen onjuiste berichtgeving in 'de wakkerste krant van Nederland' dat Dino Soerel zich 'De Commissaris' zou hebben laten noemen. 'Dit is feitelijk onjuist', zegt advocaat Bénédicte Ficq, 'Zoiets kan gemakkelijk een eigen leven kan gaan leiden, op internet wordt dat beeld verveelvoudigd.'  Met name De Telegraaf
(-verslaggevers) zouden zich schuldig maken aan beeldvorming en gaat daarin steeds een stapje verder.

Dat John van den Heuvel hierop reageerde in zijn wekelijkse Maandag-column was een beetje te verwachten. Van den Heuvel zegt:
De pers – en vooral de misdaadverslaggevers van deze krant – doet volgens een vorige week door Ficq verspreid persbericht aan ’trial by media’. Met andere woorden; wij veroordelen Soerel al voordat hij is berecht. Zo lust ik er nog wel een paar. Nog even, en het is ónze schuld dat Soerel jarenlang moordverdachte is, in drugs handelde en volgens getuigen als een soort god over leven en dood beschikt.

Ernstiger is, dat Ficq en sommige van haar confrères al een tijdje – bewust of onbewust, dat laat ik maar even in het midden – cliënten tegen journalisten lijken op te zetten. De maatschap waartoe advocaat Ficq behoort, is de laatste jaren uitgegroeid tot hét kantoor van de Amsterdamse misdaadtop. Die ’eer’ gun ik de heren en dames advocaten van harte. Maar het zal toch niet zo zijn dat ’wiens brood men eet, diens woord men spreekt’ de lijfspreuk van dat kantoor wordt?

Persoonlijk moest ik hier toch wel een beetje om lachen. Het deed me terugdenken aan de zitting in de Bunker waarbij Ali Akgün in een spontane opwelling zijn broertje op de tribune met een handgebaar vroeg of zijn ouders reeds vertrokken waren naar Turkije om een bruiloft bij te wonen van een familielid. Hij hield zijn hand schuin omhoog, als het ware een opstijgend vliegtuig en wees daarbij op zijn ringvinger, om zijn vraag wat duidelijker te maken. Ik zat erbij en ik keek er naar. Niets vreemds te zien.

Tot mijn verbazing stond een dag of wat later met nogal grote koeienletters in de Telegraaf dat Ali Akgün een liquidatieopdracht zou hebben gegeven vanuit de rechtszaal aan zijn broertje. Tenminste, dat justitie hem daarvan verdacht. Politiemensen hadden in de zaal gezeten en waren tot die conclusie gekomen. Nou kun je ook overdrijven dacht ik bij mezelf. Maar ja, de gemiddelde Telegraaf-lezer denkt wellicht; Het staat in de krant, dus het is waar. In dat opzicht kan ik de boosheid van een Ali Akgün best wel voorstellen. En dat hij daar dan een opmerking over maakt tijdens een zitting richting de bewuste Telegraaf-journalist ook wel. Dan kun je daar vervolgens wel een conclusie uit trekken dat sommige advocaten hun cliënten lijken op te zetten tegen journalisten, in dit geval John van den Heuvel en/of Bert Huisjes, maar dat lijkt mij overdreven. Meer dan een geïrriteerde Ali die terloops opmerkte 'dat er hier zo'n grote vriend (de bewuste journalist) in de zaal zit die zulke leuke dingen over hem in de krant zette', heb ik niet gehoord.

De opmerking van John van den Heuvel 'Maar het zal toch niet zo zijn dat ’wiens brood men eet, diens woord men spreekt’ de lijfspreuk van dat kantoor wordt?' kan overigens ook op hem zelf van toepassing zijn. John werkte ooit in een ver verleden bij de politie voor hij journalist werd, dus je zou kunnen zeggen dat het lijkt of Telegraaf-journalisten, of het nou John van den Heuvel zelf of collega Bert Huisjes is, soms tamelijk ongefundeerde politie-verdenkingen in een krantenartikel verwerken, bewust of onbewust, dat laten we maar even in het midden. Het zal toch niet zo zijn dat ’wiens brood men at, diens woord men spreekt’ de lijfspreuk van de Telegraaf-journalist is?

Gisteren verscheen overigens ook dit persbericht:
......................................................................................................
In De Telegraaf van woensdag 22 September jl. verscheen onder de kop “OM pakt Soerel voor liquidaties” een bericht rondom de arrestatie van S. in verband met verdenking betrokkenheid bij een tweetal liquidaties. In het bericht werd ook gerefereerd aan onze cliënt Ali A.

Het bericht bevat meerdere onjuistheden die - gelijk aan voorgaande onjuistheden – gemakkelijk een eigen leven kunnen gaan leiden zowel in, als buiten de tegen cliënten aanhangige strafzaken.

Zo is in het bericht is te lezen:

Behalve deze twee liquidaties beschikt justitie ook over verklaringen dat Dino Soerel en diens vermoedelijke linkerhand Ali A. de liquidatie gelastten van ex-voorzitter Nedim Imac van de Amsterdamse voetbalclub Türkiyemspor.

Dit is onjuist en mist aldus iedere feitelijke grondslag.

Amsterdam, 27 september 2010     
N.C.J. Meijering
......................................................................................................

In de aanloop naar de hervatting van het liquidatieproces kun je dus kunnen stellen dat achter de schermen het gevecht om centimeters terreinwinst nog in alle opzichten doorgaat, al merk je daar als lezer weinig van in de media.

Meer indirect met het liquidatieproces te maken; Op dit moment vindt in Het Hof aan de Prinsengracht het Hoger Beroep plaats van Gwenette Martha. Gwenette was lange tijd voortvluchtig na zijn ontsnapping uit de gevangenis in Heerhugowaard. Hij is na zijn aanhouding in Antwerpen reeds ondervraagd in de zaak 'Nicht'.
Dit Hoger Beroep gaat nog over zijn 'oude' veroordeling voor drugs- en gewelddelicten.

(Helaas was ik verhinderd deze zittingen bij te wonen. Wel hoop ik vrijdag de laatste zitting in Het Hof te kunnen meemaken. Wellicht zal ik hier wat over schrijven.)

De meest opvallende verschijning in de internet-media was wel dit exclusieve filmpje op de crime-website Camilleri.nl met vermeend hitman Jesse Remmers in de hoofdrol. Het zijn tenslotte de eerste bewegende beelden van Jesse. Was dit tijdens zijn laatste bootreisje naar Marokko.......?



Dinsdag 5 Oktober ben ik natuurlijk ook weer aanwezig in de Bunker en hoop net als ieder ander stilletjes dat de door Willem Endstra beweerde 'Koning van de onderwereld' waar iedereen voor scheen te sidderen zelf ook zijn neus eens kan en mag laten zien. En hoe zal het weerzien zijn tussen oude bekenden na zijn jaren van afwezigheid?

U kunt het allemaal lezen op 'Bondtehond bij het Liquidatieproces'

De behandeling van de verklaringen van de F-getuigen staat in de Bunker gepland op donderdag 14 oktober.


Bondtehond

vrijdag 24 september 2010

Down for the count

Misdaadjournalist Koen Scharrenberg komt met een zeer interessant en ook actueel boek, gezien enkele recente liquidaties en ontwikkelingen in de vechtsportwereld. Zeker voor de die-hard crimewatchers, maar ook voor een ieder die affiniteit heeft met vechtsporten is dit boek zeer aan te bevelen !


Vechtsport is onlosmakelijk verbonden met kameraadschap, respect en incasseringsvermogen. En soms met keiharde criminaliteit.

Down for the count is een bekende term in de vechtsport. Dit boek is een kroniek over vechtsport en misdaad, winnen en verliezen in de ring en in het leven. Het gaat over doorzettingsvermogen en incasseren, neergaan en weer opstaan. En ook over de raakvlakken van vechtsport met gewelddadige criminaliteit en de ingrijpende consequenties daarvan. Down for the count beschrijft de vechtsport en haar beoefenaren van binnenuit. Op fascinerende, maar ook ontroerende wijze. Het geeft een uniek inzicht in een wereld waar mensen altijd het risico lopen Down for the count te gaan.

‘Aangrijpend, fascinerend, absoluut realistisch …. Leest als een trein. Onmogelijk neer te leggen voor je het uit hebt’
Fred Royers, ex-wereldkampioen karate en kickboksen, televisiecommentator en journalist.

‘Een harde werkelijkheid, maar enorm boeiend. Dit boek maakt oprechte emoties los en moet iedereen aan het nadenken zetten.’
Michel Wedel, voormalig internationaal karate- en bokskampioen, hoogleraar marketing in de Verenigde Staten en Nederland.

Koen Scharrenberg (1956) weet waarover hij schrijft. Hij draaide jarenlang mee aan de karate-wereldtop en won vele internationale titels. Scharrenberg is nu een bekende misdaadjournalist. Hij schrijft voor Panorama en maakt spraakmakende (televisie)reportages.


Technische gegevens:
Paperback / met foto’s
264 pagina’s
EAN 97890 8975 1324
€ 18,95

Vanaf half Oktober verkrijgbaar in de betere boekhandel.
of
Te bestellen via Bol.com.

Bondtehond

dinsdag 21 september 2010

Rechters in ontnemingszaak Greg Remmers gewraakt

Het gerechtshof Amsterdam heeft vandaag het wrakingsverzoek van Greg Remmers gegrond verklaard. Het verzoek was gericht tegen de raadsheren van de strafkamer van het hof die het hoger beroep behandelen in de ontnemingszaak. In deze zaak vordert het Openbaar Ministerie de ontneming van het voordeel dat Greg Remmers zou hebben genoten van strafbare feiten waarvoor hij eerder is veroordeeld. De raadsman van Greg Remmers, Mr. Sjoerd van Berge Henegouwen, had kenbaar gemaakt dat hij een nieuwe zitting wilde omdat volgens hem  inmiddels was gebleken dat zijn onderzoekswensen waren afgewezen op grond van een onjuist feitelijk uitgangspunt. 

Bron foto: Camilleri.nl 

De strafkamer had in reactie schriftelijk laten weten dat zij geen aanleiding zag wijziging te brengen in het voorgenomen behandelprogramma. In die brief stond niet dat op de zitting het verzoek van de raadsman aan de orde kon komen. Het hof oordeelde dat er geen aanwijzingen zijn dat de betreffende raadsheren vooringenomen zijn, maar meent wel dat de vrees die Greg Remmers daarvoor heeft objectief gezien gerechtvaardigd is. Greg Remmers heeft uit de brief van de strafkamer volgens het hof kunnen afleiden dat de strafkamer zonder Greg Remmers te horen en zonder motivering het verzoek van Greg Remmers om opnieuw naar zijn onderzoekswensen te kijken heeft afgewezen.

Geen rol in de beslissing van het hof speelde de niet onderbouwde opmerking van de raadsman dat een van de raadsheren in het verleden als officier van justitie mede betrokken was geweest in het onderzoek ‘Hollands Netwerk’ waarin Greg Remmers ook  werd genoemd.  Dat het wrakingsverzoek gegrond is verklaard, betekent dat andere raadsheren verder gaan met de behandeling en zullen oordelen over het verzoek van Greg Remmers om opnieuw naar de onderzoekswensen te kijken.

Een bescheiden meevaller dus voor Greg Remmers. Het gaat hierbij om een plukze-zaak waarin het Openbaar Ministerie circa vijf miljoen euro van Remmers wil vorderen naar aanleiding van zijn veroordeling in de zaak ‘Speed’ in 1999. Remmers zei daar zelf tijdens de zitting op 3 september het volgende over: ‘Van de 22 zaken ben ik van 18 vrijgesproken. Ik word in de media steeds geassocieerd met harddrugs, terwijl ik daar niets mee van doen heb.’

Het is nog onduidelijk wat dit precies betekent voor de overlevering van Remmers aan Italie. Afgelopen vrijdag oordeelde de rechter dat de Amsterdamse godfather mag worden overgeleverd aan Italie in het kader van ’Operatie Tamanaco’, een groot onderzoek naar cocainesmokkel. (foto's)

Bondtehond