'Zijn er alternatieve scenario's mogelijk?'

Als je het liquidatieproces volgt vanaf de publieke tribune en je hoort verschillende verhalen over de toedracht van een bepaald misdrijf, kun je daar zelf beelden bij gaan denken. Dat is ook meteen het gevaar in zo'n belangrijk proces. Of juist de bedoeling. De advocaten doen er alles aan om die beelden te beïnvloeden, dat is ook hun werk. De andere kant van de medaille bekijken. Zijn er alternatieve scenario's mogelijk? Had die ene figuur niet ook een motief? Was dat niet de ware reden om iemand te liquideren, of juist dat ene ogenschijnlijk onbelangrijke detail? Ook, of juist vooral, in het liquidatieproces wordt je nogal eens op een ander been gezet. Ligt het niet aan een kroongetuige die veel belang heeft bij een goede afwikkeling van de door hem als waarheid gepresenteerde verklaringen, dan ligt het wel aan de geslepen raadslieden die steeds weer een tandje bijzetten ter verdediging van hun cliënten. Het kan in deze fase nog alle kanten op in de meeste gevallen. Neem nou afgelopen week. Ook met betrekking tot de liquidatie van Tonny van Maurik zijn er verschillende scenario's denkbaar. Al dan niet bewust in het proces gebrachte varianten passeerden de revue. Vaak komt Pinny Song daar in voor, maar er zijn ook andere mogelijkheden kwa eventueel motief die plausibel klinken. Het staat daarom nog helemaal niet vast dat motief en opdracht voor de liquidatie alleen bij Pinny Song gezocht moet worden. Enkele van de voorbij gekomen mogelijkheden: - Pinny zou afgeperst en in elkaar geslagen worden door Tonny van Maurik. Anders zou Tonny haar man doodschieten. Tevens wilde Tonny dat ze zou stoppen met haar werk in de Stoofsteeg. Pinny zou haar geld dus op een of andere manier aan Tonny zijn kwijtgeraakt. (Iemand zegt oa: 500.000 in 12 jaar verdienen en dan in een tijd van een paar maanden 'weggepoetst' worden, nog klappen krijgen ook, als dat geen reden is om iemand dood te schieten.....) - Er zouden aandelen aan toonder gestolen zijn van een 'kut-Marokaantje', volgens ene Peter Ter Wolde, die Moppie Rasnabe op Ibiza had ontmoet. Moppie zou Tonny daarom omgelegd hebben. Moppie sliep toendertijd wel eens op de woonboot van Pinny. - Er zouden aandelen aan toonder met een waarde van 30 miljoen gepikt zijn die gekocht waren door Tonny in zijn sportschool. Die zouden worden verzilverd door een Belg met een hoge functie bij een bank, een klant van Pinny. Tonny kon erachter komen dat dit onzin bleek te zijn. De deadline was 18 April, de dag voor de liquidatie - Tonny Visser, de man van Pinny, zou Tonny van Maurik bedreigd hebben dat hij van zijn vrouw af moest blijven. Een ex-vriendin van Tonny (getuige 18) zegt daarover: Tonny ging met de vrouw van een ander en moest daarom dood. -Henk Orlando Rommy komt in beeld als mogelijke opdrachtgever na verklaringen van Peter La Serpe. Er worden ook een telefoon en semafoon aangetroffen bij een huiszoeking in de slaapkamer van Rommy. Er is kort na de liquidatie contact gezocht met nummers behorende bij deze telefoon/semafoon. La Serpe beweert dat 150.000 van Rommy aan Jesse en Moppie is betaald voor deze liquidatie. De hele week zat Pinny links vooraan naast haar raadsman Mr. H. Brander en beriep zich voornamelijk op haar zwijgrecht, net als de meeste verdachten. Alleen vrijdagmiddag kwam zij toch nog even aan het woord. Ze had behoefte even wat te zeggen ivm de telecompresentatie en taps die volgens haar verdraait zijn, tenminste wel verkeerd geïnterpreteerd en in de verkeerde context geplaatst. Het ging om een gesprek tussen haar en haar zuster over gearresteerde personen. Er zou zijn gezegd: Nou hadden ze de daders, hup 15 jaar, worden ze weer vrijgelaten...... Pinny Song: Ik heb met mijn zusje zitten praten. Ik bedoel over die jongens. Ik las in de krant, 'moordenaars gepakt', maar iedereen liep gewoon nog vrij rond. Het ging toch om iets waar 15 jaar straf op staat. Het is gewoon verkeerd uitgelegd, in de verkeerde context geplaatst. Ik heb aan mijn zus uitgelegd dat het sensatie van de media was. Rechter: Het gaat toch om wat u gezegd heeft? Pinny: Ja, maar het is anders bedoeld. De Officier van Justitie vroeg: Kunt u dan uitleggen waarom u moet huilen in een telefoongesprek, wanneer u het hoort? Pinny: Tja...(stilte) Ik wil dat eerst met mijn advocaat Dhr Brander overleggen. Officier van Justitie: Het komt authentieker over als u nu gewoon wat zegt. Pinny twijfelde maar zei toen toch: Toen ik aangehouden werd op 5 Augustus werd gevraagd: Weet je wie is aangehouden? Dat ging over een ander. De zoon van Johan Cruijff werd aangehouden, in België. Ik ken hem goed en vond het heel erg dat hij in de gevangenis zat. De 2e waar het over ging was de vader van Jesse. Die was toen ook net aangehouden. Het werd ter kennisgeving aangenomen, maar niet verder op doorgegaan. Rechter: Er is een hypothese dat er eerst een poging gedaan zou worden op station Breukelen, kunt u daar iets over zeggen? Pinny: Ik beroep mij op mijn zwijgrecht. Mr. H. Brander vroeg gezien die andere mogelijke varianten, en de gevonden telefoon + semafoon bij Henk Rommy, in samenhang met uit de telecompresentatie gebleken telefoontjes op de avond van de liquidatie, de voorlopige hechtenis van Pinny Song op te heffen. De rechtbank oordeelde echter anders. Rechtbankvoorzitter Lauwaars zei: Het zou een voorschot op het eventuele gebrek aan bewijs zijn en daar willen we ons nu nog niet over uitspreken. Dat kan niet. Bij Dhr Ali Akgün hebben we geen uitleg gegeven en dat doen we nu ook niet. Hiermee wijzen wij het verzoek tot opheffing voorlopige hechtenis af. Door Bondtehond

'Wie zou de opdrachtgever geweest zijn?'

Volgens Peter La Serpe, die vandaag weer aanwezig was om te getuigen, kwam Jesse Remmers 8 van de 10 keer als de celdeuren open waren in Huis van Bewaring Het Wolvenplein te Utrecht bij hem op cel zitten. Toen een van de Advocaten vroeg naar de setting antwoordde hij 'Jesse waarschijnlijk op de rand van het bed'. De advocaat keek verbaast. 'Ja... u vroeg om de setting', vervolgde La Serpe. Hij werd op dat moment ondervraagd door een van de advocaten in de zaak rond de liquidatie van Tonny van Maurik. Toentertijd zaten Jesse Remmers, Peter La Serpe en Freek Stevens tegelijkertijd gedetineerd in het Wolvenplein. Volgens La Serpe gingen zij alledrie met elkaar om. De ene keer sprak La Serpe met Jesse alleen, de andere keer met Freek. Veel losse flarden uit zijn belastende verklaringen werd nog eens opnieuw over doorgevraagd. Zo vroeg een van de rechters nog eens hoe Jesse zich had voorgesteld aan La Serpe. Compositietekening: verdachten liquidatie Tonny van Maurik 'Als een liquidator', antwoorde La Serpe. Rechter: Vroeg u toen, hoe is het om iemand te liquideren? La Serpe: Nee, ik vroeg, hoe voelt het om iemand dood te schieten. Jesse en Freek waren op mijn cel en toen vertelde hij het. Het zou de eerste keer geweest zijn dat hij iemand had doodgeschoten. Later begreep ik dat dit toch iets anders lag. Ik weet niet precies wat Freek gedaan heeft. Hij was de chaufeur van de combo waarin ze zaten. Wel weet ik dat Jesse vertelde dat Freek bang was. Freek bleef zitten, Jesse stapte uit en heeft geschoten. Rechter: Freek was bang? La Serpe: Ja, dat vertelde Jesse. Rechter: En Jesse zou dat heel koel hebben gedaan? La Serpe: Ja, daar staat me wel iets van bij. Rechter: Met wat voor wapen? Dat zou een Uzi geweest zijn? La Serpe: Weet ik niet meer, maar als ik dat verklaard heb, zal dat wel. Over Stevens na die detentie in Utrecht: Rechter: U ziet de verdachten zitten, is dat Stevens? La Serpe: Ja, hij is erg veranderd maar het is hem wel. Rechter: U heeft wel eens gesproken met Stevens. La Serpe: Ja, in de auto, we gingen naar Leeuwarden. Rechter: U schijnt het over stoppen gehad te hebben? La Serpe: We hadden het erover dat hij een ander leven wilde. Rechter: Een ander leven? La Serpe: Freek realiseerde zich dat het kringetje te zwaar was voor hem. Rechter: Hoe moet ik dat zien? La Serpe: Freek kan een fiets stelen, maar liquideren kan ie niet. Er lopen in het milieu mensen rond die crimineel zijn, maar ook die criminele dingen doen maar geen crimineel zijn. Hij liep in een kringetje waar ie niet wilde zijn. Rechter: Wie zou de opdrachtgever geweest zijn? La Serpe: Mij staat bij Henk Rommy. Moppie en Jesse zouden voor Henk een moordcommando vormen. Voor 150.000 gulden. Jesse heeft  op een moment 150.000 gevangen. Hij vertelde dat hij in het Okura zat in het raam op 22-hoog een beetje te snuiven en over de stad te kijken. Ik weet zeker dat hij die 150.000 van Henk Rommy heeft gehad. Rechter: Komen we op mijnheer de Boer. La Serpe: Ik heb hem een keer gezien. Rechter: Herkent u hem? La Serpe: Ja, enigzins. Rechter: Het is het neefje van mijnheer Remmers, wat kunt u daar over vertellen? La Serpe: Jesse vertelde dat zijn neefje mee ging een keer. Nan-Paul was aan het praten met mensen omdat hij er niet mee om kon gaan. Jesse vroeg me toen eens met hem te praten. Later had Jesse met hem gepraat en hij bleek er toen wel weer mee om te kunnen gaan. Rechter: Was het een soort Scientology-techniek? La Serpe: Dat is een zwaar woord. Het is meer een gesprek van man tot man, met een advies. Rechter: Vertel eens over dat kringetje? La Serpe: Ik beschrijf eerst het kringetje: Sjarl de Groot (Charles de Groot - red.) , Jesse, Gilbert, Moppie, Freek...  Ze wisten van elkaar waar ze mee bezig waren. Het was allemaal wat groter dan overvalletjes plegen en drugs. Jesse en Moppie zijn vrij jong met elkaar omgegaan op het verkeerde pad. Rechter: U vertelde over die 150.000. Weet u zeker dat dat bij die liquidatie hoorde?( van Maurik - CsRed) La Serpe: Ik weet het niet meer zeker. Heb het van horen zeggen en het begrepen dat het iets anders lag allemaal in verloop van tijd. Rechter: Wist Freek wat de bedoeling was? La Serpe: Kan me niet voorstellen dat als iemand met een Uzi op schoot naast je zit, je niet weet wat er gaat gebeuren. Ja dus. Een advocaat nam het over. Advocaat: U heeft gesproken over Sjarl de Groot en Gilbert Rommy. Kunt u zich nog anderen herinneren? La Serpe: Dave en Andy Remmers, Freek, Moppie, Sjarl de Groot en Gilbert , dus...  Sjarl heb ik in '99 leren kennen toen Jesse net vrij was. Toen ben ik te weten gekomen dat Sjarl wetenschap had van liquidaties. Ik ben ooit eens bij Gilbert thuis geweest. Ik heb Gilbert voor het eerst ontmoet op bezoek in de Bijlmer-Bajes bij Jesse. Advocaat: Kende u ze nog ergens anders van? La Serpe: Ben wel es met Sjarl op stap geweest. Advocaat: U heeft gezegd dat Jesse en Moppie uitvoerders waren voor Henk Rommy....? La Serpe: Liquidators.... Jesse het uitvoerende werk, Moppie deed het financiële gedeelte. Tussen hem en Moppie was hij de leider en hing Moppie erbij. Advocaat: Hoe moet ik dat begrijpen dan? La Serpe: Dat moet u aan Jesse vragen, als het afwijkt van wat ik eerder heb gezegd.. Jesse verbrak voor eens het stilzwijgen en zei bijna geaffecteerd: Dat zou dom zijn, aangezien zowel La Serpe als ik weten dat het niet waar is wat hij verteld. Dank u. Wat volgde was een telecom-presentatie van het O.M. Alle telefoongegevens werden gepresenteerd in een diashow op beeldscherm waarbij alle verdachten en advocaten plaatsnamen voor het grote scherm. Siegfried Saez, die de hele middag niet aan het woord kwam, ging zichtbaar met tegenzin ook voor het scherm zitten naast zijn raadsman. Waarschijnlijk had Dhr Saez geen idee waarom hij bij deze presentatie aanwezig was, aangezien er geen telefoon-gegevens van hem in de presentatie voorkwamen. Het ging meer om het Algemene gedeelte wat van belang was voor zijn zaak, legde de rechtbankvoorzitter uit, wat dat dan ook mocht zijn. Daar moest Siegfried het mee doen. Er werden nummers genoemd die bij bepaalde telefoons of semafoons hoorden en plaatsen van masten welke aangestraald waren op 18, 19 en 20 April 1993, de dagen rond de liquidatie op 19 April.  Mooie presentatie, echter wat de bewijswaarde is, moet later echter nog blijken.  Verdacht zijn ze natuurlijk wel te noemen deze telefoonbewegingen in die bepaalde regio's op specifieke momenten. Opvallend was dat op 19 april ook twee keer gebeld is met nummers die hoorden bij een semafoon en een telefoon, die later bij Henk Rommy in beslag zijn genomen tijdens een huiszoeking, kort na de liquidatie op Tonny van Maurik. Rechtbankvoorzitter Frits Lauwaars had nog een rake opmerking over deze presentatie: 'Enerzijds indrukwekkend, anderzijds griezelig dat dit zomaar kan,  zoveel jaar na dato.......' Jesse wou er op dit moment niets over zeggen.... Advocaat Mr Brander deed aan het einde een verzoek tot opheffing voorlopige hechtenis van Pinny Song, echter dit werd afgewezen. Daarover morgen meer, met nog wat passages uit 'Passage' ... Door Bondtehond

'Als dat geen motief is om iemand dood te schieten'

Vandaag stond in het kader van het liquidatieproces de verhoren van de verdachten Pinny Song, Nampaul de B., Freek Stevens, Jesse Remmers en Moppie Rasnabe in het deel-dossier Opa, de liquidatie van Tonny van Maurik, op de rol. Morgen zal Peter La Serpe weer aanwezig zijn. Ook Siegfried Saez komt morgen i.v.m. een telecom-presentatie die twee uur zal gaan duren. Daarin speelt ook hij nl. een rol. Alle vandaag aanwezige verdachten beriepen zich voornamelijk op hun zwijgrecht. Dit soms tot ergenis van de rechters die de verdachten dan ook herhaaldelijk antwoorden op ogenschijnlijk niet de meest belangrijke vragen probeerden te ontlokken, echter zonder veel resultaat. Pinny Song, die vandaag vaak hoofdonderwerp van gesprek was, liet zich ook niet uit de tent lokken. Dit terwijl toch veel mensen uit haar omgeving verklaringen hadden afgelegd over haar. Met name daarom, zo merkte een van de vrouwelijke rechters op, leek het verstandiger toch in gesprek te gaan met de rechtbank. 'Dat u zwijgt is op z'n minst opvallend te noemen', vervolgde de rechter. 'Het gaat om een moord van iemand waarmee u een relatie had. U hield van hem, verklaarde u.' Helaas, Pinny bleef zwijgen. Verdachte Freek Stevens vond het zelfs vervelend om morgen ook te moeten verschijnen, 'Omdat dat een beetje slecht uitkomt i.v.m. met mijn werk'. 'Tssss, alsof het niet om een moordzaak gaat', merkte iemand op de publieke tribune smalend lachend op. 'Mijnheer Stevens er ligt een zware zaak tegen u', merkte een van de vrouwelijke rechters op.Toen Freek later ook nog zei 'Ik ben toch niet verplicht om te verschijnen?', kwam dit zelfs te staan op een stevige opmerking van de rechtbankvoorzitter. 'Mijnheer Stevens, u zit hier niet voor een Politierechter-zaakje, en kan u zelfs vertellen dat wanneer u niet was verschenen dat wij daar dan wel voor gezorgd hadden. Morgen bent u er ook.' Allereerst werden de aanklachten voorgelezen en ook enkele details die betrekking hebben op de liquidatie van Tonny van Maurik. Van Maurik is van dichtbij door het (voor)hoofd geschoten. Er zijn door verschillende getuigen twee personen bij het Altea Hotel gezien. Een taxichaufeur was aan komen rijden, zag de twee bij een busje staan en dacht eerst dat die twee klanten konden zijn. Later heeft de chaufeur beschrijvingen gegeven van deze twee personen. De eerste was tenger, lichtgetint en had een staartje met een geel elastiekje. De tweede had een boller, iets ronder gezicht, bredere lippen, was kortgeknipt en had wat afstaande oren. Waarop de rechter tegen Jesse Remmers zei: 'Ik ga u niet vragen of ik uw oren mag zien'. En tot Rasnabe: 'Er is toen wel eens gezien dat u uw haar in een staartje droeg met een geel elastiekje.' Beide verdachten zwegen. Remmers en Rasnabe zijn later gearresteerd i.v.m. herkenning door een bewaarder in het HvB waar Greg Remmers gedetineerd zat. Daar waren beiden op bezoek bij Greg. De bewaarder had na een uitzending van Opsporing Verzocht overeenkomsten gezien met deze twee verdachten. Tijdens een Oslo-confrontatie werden beide verdachten echter niet herkend en werden ze weer vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. Een andere getuige was een hotelmedewerker van 21 jaar. Deze had op de 1e verdieping gestaan van Hotel Altea en had gezien wat er gebeurd was, alhoewel hij eerst verklaarde niets te hebben gezien. Deze jongen is vlak na de liquidatie op weg naar huis nl. klemgereden door twee figuren die hem een pistool in zijn nek hadden geduwd. Daardoor was de jongen doodsbang geweest en had expres verkeerde signalementen doorgegeven aan de politie van de twee die in de auto zaten. De ene had een snor, wat later niet zo bleek te zijn. Hij had hen alleen op de weg gezien. Veel later heeft de jongen alsnog goede signalementen gegeven, o.a. van iemand met een Oosters of Chinees uiterlijk. In de tijd vlak na de ontmoeting met de twee in de auto was hij paranoia geweest. Hij sliep zelf een tijdje in het hotel omdat hij bang was thuis te slapen. Hij had de twee verschillende keren gezien bij het hotel. Maar tijdens een Oslo-confrontatie had ie anderen dan Remmers en Rasnabe aangewezen. Vervolgens werd aan de Nampaul de B. gevraagd of hij even op wilde staan om zo het verschil in grootte te kunnen zien tussen hem en Moppie Rasnabe, echter hij weigerde op te staan. De rechter wees hem erop dat dit flauw was, aangezien ze hem ook bij binnenkomen en vertrek uit de rechtszaal wel konden zien als hij rechtop zou staan. Er was een sigarettenpeuk gevonden op de parkeerplaats van het Altea-Hotel waar later een DNA-match uit voortkwam. En wel met de DNA van Nampaul de B.. Volgens de rechtbank toch een sterke aanwijzing dat Nampaul op de plaats delict was. Nampaul zweeg. Daarop ging de rechter verder over de huiszoeking bij De B. thuis waar twee briefjes waren gevonden, de ene met daarop: 'Fuck you, life is too tough for me'. Een ander briefje met daarop tekst die leek alsof De B. bezig was met een deal met Justitie. Er stond nl. op - Helft straf uitzitten, 12 jaar / 6 jaar zitten, deal met justitie, getuigenbescherming, maandelijkse boeking, kwijtschelding diverse strafjes. Details die lijken erop dat u details besproken heeft, aldus de rechter. Wou u daar iets over zeggen? De B.: 'Ik heb geen contacten met de CIE.' De Officier van Justitie mengde zich hierin en zei dat ze behoefte had daar nog enkele details aan toe te voegen. Bepaalde woorden die leken op daderinformatie, die ook op de 1e pagina stonden, zoals de woorden: betaald, opdrachtgevers, wapens, reden, bedragen.En op de 2e pagina had gestaan: 'Wat hebben ze ooit voor mij gedaan?' en 'Menno van Gaalen, advocaat die mij terzijde staat.' Verder had Nampaul de B. tijdens een verhoor door de politie spontaan een overval opgebiecht die hij samen met Jesse Remmers, die tevens zijn neef is, had gepleegd op Station Sloterdijk. Vanzelfsprekend ging veel aandacht uit naar Pinny Song, de prostituee uit de Stoofsteeg die een relatie had met Tonny van Maurik. Er is verklaard dat er een deadline was. Dat had te maken met aandelen aan toonder, die Tonny van Maurik had gekocht in de sportschool volgens Pinny, die ze voor hem bewaarde. De waarde was 30 miljoen, als de bank ze niet ongeldig had gemaakt. Het verhaal gaat dat de deadline betrekking zou hebben op het verhaal dat deze papieren eindelijk gecasht zouden worden en dat Tonny er achter zou kunnen komen dat het hele verhaal niet klopte. Pinny zou contact hebben met een klant, een vijftiger uit Brussel die de papieren voor hen kon inwisselen bij een Brusselse Bank. Peter van Maurik, de broer van Tonny, heeft verklaard dat dit wel klopte en dat de papieren voor 2000 gulden gekocht zijn in de sportschool. Ze waren verdwenen tijdens een transport, zo'n 25 stuks, en buitgemaakt bij een inbraak. In 1988 tipte een vrouw de Bank, maar het bandje van dat gesprek is zoekgeraakt, waar Pinny van gebaald zou hebben omdat ze haar onschuld daarmee had kunnen aantonen. Er waren verklaringen van ene mevrouw Karin Swager, destijds een collegaatje van Pinny. Zij en Pinny stonden eerst op goede voet, later is dat contact verslechterd. Deze Karin zou 600 gulden van Pinny tegoed hebben gehad en Pinny bedreigd hebben naar de politie te stappen om te zeggen dat Pinny achter de dood van Tonny van Maurik zou zitten. Later is ze zelf gearresteerd omdat ze Geurt Roos en Rick Lam benaderd zou hebben in een Café in Utrecht uit naam van Pinny om te vragen wat het zou kosten om Tonny dood te laten schieten. Dat zou 1 ton geweest moeten zijn. Geurt Roos heeft dit verhaal later bevestigd. Deze verklaarde, als ie verhoord wordt in het Huis van Bewaring : 'Een mokkeltje uit de Stoofsteeg vroeg of we tegen een aanbetaling van 25.000 Tonny van Maurik konden omleggen.' Het is er nooit van gekomen. Een motief zou volgens deze mevrouw Swager zijn dat Tonny Pinny afperste. Tonny zou haar anders doodschieten. Hij wilde ook dat Pinny zou stoppen met haar werk. Maar dit wist ze niet meer zeker. 'Als je in 12 jaar 500.000 gulden verdiend en dat wordt er in een paar weken doorheen gejaagd en je kunt ook nog klappen krijgen ook..... Als dat geen motief is om iemand dood te schieten.....' Door Bondtehond