Hoe klein ook, er is vandaag een sucsesje geboekt voor de hoofdverdachte Willem Holleeder in deze afpersingszaak. De Officieren Koos Plooy en Saskia de Vries vroegen vrijspraak voor Holleeder in wat betreft het Dossier Wijsmüller. Even later wees de Rechtbank het schorsingsverzoek van Senol Tuna, één van de Turkse verdachten, af. Op de vraag aan Plooy hoe die er over dacht zei de Officier dat hij, gezien hoe de schorsing de laatste keer is verlopen, er niet zo'n vertrouwen meer in heeft dat Senol Tuna zich zonder meer weer meld, mocht het zover komen. Daarom wees hij het verzoek af en de Rechtbank sloot zich daarbij aan.
Kees Houtman
Vandaag werden de afpersingen van Friedländer, Kees Houtman en John Wijsmüller behandeld.Één voor één kwamen deze dossierstukken aan bod. In de zaak Friedländer had iedereen zo zijn eigen rol, volgens Officier De Vries.
Endstra had gezegd, er is er nog eentje die ook gaat praten, die van dat IJshockey-team. Natuurlijk doelde hij op Friedländer zelf, echter Friedländer praatte nergens over. De enige verklaringen die er waren, werden later weer afgezwakt, of ingetrokken. Welliswaar niet officieel, maar er bleek ineens weinig motivatie over te zijn om over zichzelf of een rol van Holleeder te verklaren.
Bepaalde verklaringen van Holleeder zelf werden wel in twijfel getrokken, zoals de bewering dat John Mieremet een jongen zou doodschieten van buiten de penoze, daar werd weinig waarde aan gehecht. Dat Johnnie Mieremet "Nou en?" had gezegd toen Sam Klepper hem waarschuwde dat Holleeder op zijn achterbank zat terwijl Mieremet ziedend van woede had geroepen dat die Pel nou dood moest, geloofden ze niet. En dat Holleeder bang was voor Klepper en Mieremet ook niet.
Hij was juist de tussenpersoon, verklaarde hij zelf eerder al. Ieder had zo zijn eigen taak. Holleeder voor het aanbrengen van een probleem, een Klepper kwam dan bv dreigen. Friedländer en zijn vrouw hadden nog nooit zo'n paranoia figuur gezien, zo schreeuwen en dan schudden met zijn jasje alsof ie een pistool had. Die mensen zijn doodsbang geweest, aldus Sakia de Vries.
Jesse Remmers kwam nog voorbij in deze zaak. Ook deze had een conflict gehad met Pel, de zoon van Friedländer. Jesse's vriendin werd verliefd op Pel en dat vond Jesse niet leuk. Er schijnt toen twee ton cash betaald te zijn via Moppie Rasnabe aan Jesse Remmers om dit 'probleem' af te kopen.
Ook de getuigenis van Bas van Hout was even onderwerp van het requisitor. Aan zijn getuigenis hecht het OM weinig waarde. "We kunnen er niet op bouwen" zei Officier De Vries. "Holleeder en Bas van Hout zouden samen aan een boek werken, als je dat mag geloven", ging De Vries verder. "De verklaring van Bas van Hout is echter niet bruikbaar, het is drijfzand, en kan niet gebruikt worden", sloot ze het onderwerp Friedländer af.
Het volgende dossier was dat van Kees Houtman. In deze zaak hebben toch veel mensen een verklaring afgelegd, waarbij die van Maria Houtman de opvallendste is. Niet zo zeer wat zijn heeft verklaard, maar dat zij überhaupt heeft verklaard, daar hadden veel mensen die ik sprak in de Bunker vandaag veel respect voor. Kees Houtman was de laatste weken voor zijn dood een krijzende zenuwlijder, in plaats van de relaxte, vrolijke vent zoals iedereen en zijzelf haar Kees kende voordat Sjors van Kleef, Renee van Deene, Richard Geisterfer en Willem Holleeder zich met hem bezighielden om hem af te persen. "Ik word gek van die gasten, die teringlijers, dat tering-geld, ze willen enkel mijn geld", had Kees eens gezegd in Café de Hallen. Dat was nadat ze hem weer eens hadden opgehaald uit of geslagen in Café de Hallen van Thomas van der Bijl.
Vele mensen, of het nou stamgasten waren, bevriende collega's, een boezemvriend of familieleden, hebben wel degelijk wat waardevolle verklaringen afgelegd, volgens het OM. En het is niet zoals de verdachte verklaarde dat deze geruchten onbruikbaar zouden zijn. Alles bij elkaar gelegd en vergeleken, komt men toch tot een kloppend verhaal. Kees Houtman zelf zei al gauw dat alles goed was of goed kwam, maar heeft ook wel es gekookt van woede, waarbij hij Jappie (George van Kleef)en Richard 'gevaarlijke gekken' had genoemd, en dat hij als het nodig zou zijn dat zelf ook wel kon zijn.
De conclusie was : Houtman is afgeperst en heeft angsten doorstaan. Niet aannemelijk is dat iemand ook maar iets een ander in de schoenen wou schuiven. Maria Houtman was eerder bedreigde getuige A. Ze is echter uit de anonimiteit getreden om te verklaren wat er is gebeurt. Niets staat in de weg haar verklaringen als bruikbaar te onderschrijven, volgens het OM. Ze voelt zich desondanks als een verrader in het milieu. Code is altijd geweest: Je praat niet met de politie. Ze heeft daarom grote drempels moeten nemen. Daarnaast heeft Maria Houtman ooit eens gezegd: 'Ik doe het niet uit rancune'
(Mark Geisterfer moet worden vrijgesproken volgens De Vries)
Door Bondtehond
|
vrijdag 9 november 2007
'Ik doe het niet uit rancune'
donderdag 8 november 2007
Totaal niet ! Totaal niet !
Met vele uren vertraging is vandaag dan toch het requisitoir begonnen. De stukken die de Advocaat van Jan Dirk Paarlberg, Mr.Gabriël Meijer, wilde inbrengen zijn afgewezen door de Rechtbank. Morgen dient er een kort geding voor de Rechtbank in Den Haag, heb ik mij laten vertellen. Het 'potentieel zwaar ontlastende stuk', volgens advocaat Mr. Jan Hein Kuijpers, kon zo nog wel es wat vertraging op gaan leveren in dit proces. Volgens Mr van den Biezen is de conclusie dat deze stukken kaarsrecht tegenover de tenlastelegging staan. Totaal niet ! Totaal niet !, reageerde Koos Plooy fel op deze bewering. Zo'n beetje de hele middag is er over deze stukken gediscussieerd en werd er steeds geschorst. Aan het begin van de avond konden de Officieren dan eindelijk beginnen met het langverwachtte requisitoir. Om 18:00 opende Koos Plooy het requisitoir met de mededeling dat het gaat om het meest omvangrijke onderzoek in Nederland van de afgelopen jaren. Veel onderzoeken liepen vast. In dit onderzoek hadden de verdachten de gedachte dat het wel los zou lopen, maar dat was in dit geval een misrekening van die verdachten, volgens hem. In dit onderzoek bleken de banden van de onderwereld met de bovenwereld wel erg groot. OM en Politie hadden al veel kennis vergaard in onderzoeken naar Dhr Holleeder, maar ook naar de witwasser Dhr Willem Endstra zelf. Zo werd besloten de handen in één te slaan van diverse opsporinginstanties en is het onderzoek gestart met al een zeer omvangrijke hoeveelheid informatie uit zowel 'Enclave' als 'Kolbak'. Men heeft altijd open gestaan voor de mogelijkheid dat Endstra zelf de waarheid niet sprak en ook dat de Erven Endstra aangesproken zou kunnen worden op misstanden, gebleken uit dit onderzoek.Er zijn echter uitgebreidde verklaringen afgelegd door meerdere getuigen. Niets geen hapklare brokken met tunnelvisie. "Er ligt op tafel de waarheid van de Endstra-tapes",vulde hij aan. Plooy:"We zullen zien dat Holleeder het spil was achter omvangrijke geldverplaatsingen" John Mieremet en Willem Holleeder waren beiden spil in dit verhaal. Dat Endstra zijn eigen rol bedekt wou laten, is niet gelukt. Er zijn vele gespreksverslagen, processen verbaal en de gesprekken met de 3 CIE-ers hebben volgens Plooy wel degelijk bewijskracht. Hierna volgde een lezing over de Juridische status van het ingebrachte bewijsmateriaal. De betwistte Endstra-tapes zijn, ook al gebruikt hij ze liefst zo weinig mogelijk, zeker Rechtsgeldig. Ondersteunende Hoge Raad-arresten werden daarom nog maar eens voorgelezen. "Aanvullend bewijs is ook in ruime mate aanwezig om de omstreden tapes te ondersteunen", is Plooy van overtuigd. De vraag 'Is er op voorhand reden om te twijfelen aan de verhalen van Endstra?' "Nee", volgens Koos Plooy. En waarom niet ? Er volgde een uitleg. Endstra nam het risico als hij met de CIE zou praten dat die zonder aanziens des persoons ook Endstra zouden aanpakken. Hij nam het risico dat zijn vrijheid, zijn reputatie, maar ook zijn leven gevaar liepen. Geld intresseerde Endstra niet, maar de reden om naar de politie te stappen was omdat hij zich zorgen maakte om het geweld en de afpersingen die plaatsvonden. Hij was bang dat zijn familieleden en kinderen iets zouden overkomen. Ook al vertelde Willem Endstra niet helemaal over zijn eigen rol, was dat nog geen reden om te twijfelen aan de rest, vervolgde Plooy zijn betoog. Wat Endstra vertelde, vertelde hij uit eigen initiatief. Volgens Anita Schuts was er te veel angst bij Endstra om te veel te zeggen. Hij wist dat Holleeder wegen kon bewandelen om erachter te komen wat aan verklaringen bij de politie terecht zou komen. Meerdere gebeurtenissen zijn verifieerbaar, ging Sakia de Vries verder in het tweede uur, waarin zij het had overgenomen van haar collega. Er zijn volgens haar vele voorbeelden met kloppende data, verklaringen bij de Notaris gedeponeerd, aantekeningen die gevonden zijn en ondersteunende verklaringen van mensen om Endstra heen. Zij nam ook een aantal tegenwerpingen die op de zittingen met Willem Holleeder en de medeverdachten aan bod kwamen door. De bewering dat de tapes een uiterste poging van Willem Endstra was om zijn bedrijf te redden, verwees zij naar het rijk der fabelen. Ook de pogingen om Endstra als een dubieus zakenman neer te zetten, heeft in dit verhaal weinig om handen. En last but not least van de drie punten die ze opnoemde, getuige Y. Deze was bijna een ontgoocheling te noemen, daar hij zo goed als niets nieuws te vertellen had. De bewering dat Holleeder en Endstra vrienden bleven, en dat het hele verhaal als damage-control van Endstra moest worden gezien, deze poging kan volgens haar ook niet slagen. De verdediging is er ook niet in geslaagd Endstra zwarter af te schilderen dan hij al was. Morgenochtend gaan de Officieren van Justitie verder met het requisitoir. Waarschijnlijk gaat dit nog twee dagen duren, gesplit in Vrijdag en Maandag. Er zullen audiovisuele middelen worden ingezet om het requisitoir kracht bij te zetten. We zullen het allemaal zien. Door Bondtehond |
woensdag 7 november 2007
De Bunker afgelopen weken
Nu ik een aantal weken bij het Holleeder-proces heb gezeten, kreeg ik toch een ander beeld van de hoofdverdachte Willem Holleeder. Willem blijkt over een goed gevoel voor humor te beschikken. Ik heb bijna dagelijks zitten lachen om zijn scherpe humor in plat Amsterdams. Ik had de indruk dat Willem af en toe toch moeite deed voor de Rechtbank om in beschaafd Nederlands te praten, zonder de platte Amsterdamse tongval. Dat kan Willem wel degelijk, maar toch was hij over het algemeen gewoon zichzelf en had er gewoon maling aan. Af en toe had hij er dan ook "geen klote mee te maken". Ik had ook de indruk dat Rechter Verpalen de top-crimineel niet echt slechtgezind is. Hij heeft geen hekel aan Willem en heeft ook zelf vaak zitten lachen om die droge humor. Tegen Koos Plooy was Willem echter wat minder sympathiek. Dat was de kwaaie pier. Sakia de Vries iets minder, maar deze liet ook vaak genoeg haar afkeer blijken. Koos Plooy heeft iets schoolmeester-achtigs, vaak met dat belerende en aanvallende toontje in zijn stem. Maar goed, dat is dan ook zijn taak, de verdachten beschuldigen en neer te zetten als nietsontziende misdadigers. De open manier van vragen stellen van Rechter Rino Verpalen, die overkwam als een deskundige en aardige man, heeft zeker een gunstige invloed gehad op de hoofdverdachte. Soms was er zelfs iets samenzweerderigs te bemerken, wat natuurlijk niet zo was, maar ik had de indruk dat Willem Holleeder de Rechter wel mocht. Ik heb weinig irritatie richting Rechter Rino Verpalen kunnen ontdekken in al die dagen. En mocht er irritatie voorkomen, dan was dat richting Koos Plooy. Vooral de Advocaten Jan Hein Kuijpers en Arthur van den Biezen waren vaak erg fel richting Plooy. Af en toe liep het uit op felle discussies, waarbij Koos Plooy soms rood van nijd zag of juist niet opkeek terwijl hij in de papieren leek te lezen. De Advocaten zag je natuurlijk alleen op de rug, maar het venijn wat soms doorklonk in hun stemmen zei natuurlijk vaak genoeg. Vooral als Mr. Jan Hein Kuijpers ging staan, dan wist je bijna al zeker dat er iets in de lucht zat. Mr. Arthur van den Biezen kwam ook zeer scherp over, en was het felst tegen Plooy. Je zou bijna denken dat het een gezworen vijand is, met een persoonlijke afkeer voor die ander. Andersom trouwens ook. Willem Holleeder is er in ieder geval in geslaagd sympathie op te wekken bij een groot gedeelte van de mensen op de publieke tribune, maar zelfs bij enkele journalisten, had ik de indruk. Het was een komen en gaan van journalisten, dagjesmensen, studenten, maar ook vaste bezoekers. Veel van deze vaste bezoekers zochten elkaar vaak op in de pauzes, meestal om buiten voor de Bunker een sigaretje te roken. Zo zijn er heel wat leuke gesprekken op gang gekomen. Er blijken mensen van diverse pluimage tussen te zitten, van familieleden of vrienden van slachtoffers, maar ook van verdachten, tot leuke Rechtenstudentes en wat oudere bezoekers die vanuit hun verleden ook intresse hebben in dit 'proces van de eeuw'. Er is zelfs een Rechtenstudente die elk vrij uurtje, die ze heeft bij Justitie waar zij werkt, in de Bunker doorbrengt. Haar scriptie gaat dan ook over georganiseerde criminaliteit. Zij was ook bij het Hells Angels-proces. De Bunker was toen gesloten. Tussen de middag liep veel van het publiek en professioneel journalistenvolk naar 'Snackbar Dicke Mick', net om de hoek bij de Bunker. Zo sta je de ene keer naast Lex Runderkamp, zijn lieftallige assistente(s) en andere collega's, zoals bijvoorbeeld Harry Lensink of Paul Vugts, maar een andere keer weer met een vriend van de doodgeschoten Kees Houtman. Om alles in rechte banen te leiden is er veel politie en parket-politie op de been. Het viel mij op dat dit personeel erg aardig en altijd geduldig is. Het varieert van een vriendelijke begroeting bij de ingangs-post, waar ze globaal even kijken wat je in je zakken hebt, tot de precieze fouillering bij de röntgen-loopband, nadat je eerst via een sluis door detectiepoortjes heen moet lopen en daarna met de hand nog nagekeken wordt. De Dames door een aardige dame, de Heren door de parketpolitieagenten. Je Identiebewijs wordt gekopieert, en je telefoon ingenomen. Dat laatste is sinds kort omdat er toch weer een debiel foto's zat te maken vanaf de publieke tribune. Ze zijn daar scherp op, en zo werd deze jongen dan ook aan het einde van de zitting uit de rij geplukt en moest deze die genomen foto's wissen voor hij weg mocht. Maar er was niets van kwaadheid of iets dergelijks te bespeuren, tekenend voor de professionaliteit van deze parketpolitie-agenten. Dat mag ook wel es gezegd worden. Het proces is natuurlijk nog niet afgelopen, en als de gezondheid van Willem het toelaat, zal morgen het requisitor gaan klinken in de Bunker. Naar verwachting gaat dit twee dagen duren. Bondtehond hoorde een journalist tegen de ander zuchten "Ik hoor het al, dit gaat een latertje worden Vrijdagavond", doelende op de mededeling van Plooy dat ie ieder uurtje nodig zal hebben, en liever morgen om 12:00 zou willen beginnen dan om 13:00 wat nu het geval is. We zullen het wel zien. Het is in ieder geval spannend. Het is wel te hopen dat Willem nog goed opknapt voor die tijd. Door Bondtehond |
Abonneren op:
Reacties
(
Atom
)