'Ik heb er in elk geval niet wakker van gelegen'

De dood van Gerrie Bethlehem heeft tijdens liquidatieproces veel stof doen opwaaien, maar tot een zaak is het, ondanks verzoeken van de verdediging de zaak Boedha toe te voegen aan het Passage-proces, nooit gekomen. Het OM heeft zich keer op keer met hand en tand verzet tegen voeging van deze speciale moordzaak. Op zich opmerkelijk, aangezien er veel over gesproken is en er sterke aanwijzingen zijn dat zowel Jesse Remmers als kroongetuige Peter La Serpe betrokken zouden zijn bij de dood van de vroeger in Spanje woonachtige hasj-handelaar. Anonieme getuigen F1 en F3 hebben daar uitgebreid over verklaard en vele zittingen gingen over deze zaak.

Hendrik Jan korterink - La Serpe - Rob de Wit - Gerrie Bethlehem

Misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink bezocht in eerste aanleg ook nog regelmatig zittingen als deze de moeite waard waren, in zijn ogen. Na één van de pauzes maakte Bram, hoofd risicovolle zittingen van de Bunker, een proces-verbaal van bevindingen op over een gesprek dat hij opving in die pauze op de trap voor de rechtbank waar zowel Korterink als ikzelf , Bram en enkele advocaten bij aanwezig waren. Vanwege dat gesprek en hetgeen Korterink opmerkte over de inmiddels overleden getuige Rob de Wit (RIP), die hij meerdere keren had gesproken en zelfs een keer had opgezocht in Spanje, waarover Korterink o.a. een artikel over schreef in Panorama, wilde het Hof hem nu horen. Met name deze opmerking: "De Wit had tegen mij gezegd dat hij dacht dat het niet in een loods was gebeurd, maar in een huis aan de Vinkeveense plassen" , en dat Rob de Wit zijn enige bron was van die uitspraak. In eerste aanleg is Korterink daar op verzoek van officier van justitie Mr. Betty Wind reeds over gehoord als getuige. In Hoger beroep wilde het Hof hem dus wederom horen over hetgeen hij wist te vertellen over onder andere de zaak Bethlehem.

Na het begroeten en de plichtplegingen, waaronder het afleggen van de eed, kon het verhoor beginnen. Het duurde in totaal ruim twee uur. Hier een gedeelte van dat verhoor:

Voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen: Meneer Korterink, heeft u een idee wat de aanleiding is voor uw aanwezigheid hier? Natuurlijk de oproep van het OM, maar het onderwerp?
Korterink: Ik had begrepen dat het iets te maken had met getuige Rob de Wit.
Voorzitter: Mag ik u vragen hoe u dat begrepen heeft?
Korterink: Nou dat weet ik eigenlijk niet eens. Sorry.
Voorzitter: Maakt niet uit...
Korterink: Ik kan me dat eigenlijk niet herinneren.
Voorzitter: Ik zeg u ook even dat het niet erg is als u even de tijd neemt om rustig na te denken. Als u het niet onmiddellijk weet, kan dat, maar misschien als u er even over nadenkt...
Korterink: Nou, ik denk dat iemand mij dat verteld heeft, maar ik zou niet weten hoe of wat.
Voorzitter: Nee. U noemt de naam Rob de Wit. In verband tot wat?
Korterink: Ik dacht met de moord op Gerrie Bethlehem.
Voorzitter: De moord op Gerrie Bethlehem. Klopt het dat u daar als journalist publicaties aan gewijd heeft?
Korterink: Ja, dat klopt ja.
Voorzitter: Op internet?
Korterink: Ja, op internet en in Panorama.
Voorzitter: Als we het hebben over internet, hebben we het dan over een website?
Korterink: Dan hebben we het over een eigen website: Misdaadjournalist.nl.
Voorzitter: En daar heeft u wel gepubliceerd over deze kwestie?
Korterink: Ja.

Voorzitter: Ehm... wat zijn de twee kernvragen denkt u in deze zaak?
Korterink: Nou, ik denk of La Serpe bij die schietpartij aanwezig is geweest?
Voorzitter: In het algemeen, wie zijn er strafbaar bij betrokken zijn... misschien een andere vraag: Waar is de moord gepleegd?
Korterink: Eh, nou wat ik van Rob...
Voorzitter: Nee, dat is nog niet de vraag, maar dat zou een onderwerp kunnen zijn?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Is daar debat over... buiten de rechtszaal?
Korterink: Ja ja... ja.
Voorzitter: In de stukken hebben wij iets gelezen van uw hand, een Panorama-artikel. In conceptversie, zoals u een keer heeft voorgelegd aan de heer De Wit.
Korterink: Dat zou kunnen.
Voorzitter: U kende hem hè, meneer De Wit?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Kende u hem eigenlijk al lang?
Korterink: Ehm, ja ik heb het nog even nagezocht, natuurlijk. Eh, de eerste keer was in oktober 2007, dacht ik. Dat was in Kamp Zeist, waar hij toen gedetineerd zat.
Voorzitter: En u heeft meermalig contact met hem gehad daarna?
Korterink: Daarna heb ik hem nog één keer in een andere gevangenis gesproken en daarna heel vaak op andere locaties.
Voorzitter: En nu begrijp ik dat u met hem in gesprek bent geweest over de zaak Gerrie Bethlehem?
Korterink: Ja, dat kwam ter sprake.
Voorzitter: En hij kon u informatie daarover verschaffen?
Korterink: Hij heeft daar gewoon iets over verteld.

Voorzitter: Wat heeft hij u daarover verteld?
Korterink: Ehm... ik zeg erbij, ik doe dit uit mijn geheugen, want dat eerste bezoek, dat was in de gevangenis en je mocht daar geen aantekeningen maken. Dus ik moet daarna een beetje afgaan op mijn geheugen en wat ik naderhand voor aantekeningen heb gemaakt. En daarbij wil ik ook nog wel even graag zeggen, dat wat ik hier nu vertel, daar is niets bij wat ik niet van De Wit zou mogen vertellen.
Voorzitter: Want?
Korterink: Nou ja, hij is natuurlijk een bron en voor een journalist is een bron tamelijk heilig, dus ik eh... heb geen vertrouwelijke informatie die interessant voor iemand is, maar als ik die zou hebben, zou ik die ook niet hier kunnen vertellen.
Voorzitter: Maar dat geldt niet voor De Wit?
Korterink: Dat geldt niet voor wat ik nu over De Wit vertel.
Voorzitter: Goed. Vertel.
Korterink: Ehm...
Voorzitter: U zei: het kost me even wat moeite omdat daar tijd overheen is gegaan en ik uit mijn geheugen moet putten...
Korterink: Nou, ik zit even te... dat eerste gesprek ging over eh.. hij vertelde daarin dat hij Remmers en Richard Ebeli in Spanje had ontmoet, dat waren zijn partners, en hij vertelde over Gerrie Bethlehem, dat die een hoogoplopend conflict had gehad met Jesse Remmers, ehm... dat ging over die villa van Bethlehem. Ik moet eerlijk zeggen, ik kende de naam Bethlehem toen amper, die zaak had destijds niet heel veel publiciteit getrokken, maar hij vertelde dat het heel slecht ging met Bethlehem en dat hij een conflict had met Engelse drugsdealers...
Voorzitter: Hij had een conflict met Engelde drugsdealers, zegt u?
Korterink: Ja... dat hij daar de schuld... verantwoordelijk werd gehouden dat die partij eh... dat die verdwenen was, eh... en dat-ie naar Nederland was gegaan om dat op te lossen, dat hij door Jesse Remmers naar een huis aan de Vinkeveense plassen was gelokt met de bedoeling dat hij daar vermoord zou worden.

Voorzitter: Door wie was hij daarheen gelokt?
Korterink: Nou, door Jesse Remmers.
Voorzitter: Oh ja...
Korterink: Maar dat was niet doorgegaan. Een week later bleek dat er toen in elk geval niks was gebeurd en dat dat in een later stadium dan wel is gebeurd, maar hoeveel tijd daar tussen heeft gezeten, dat weet ik niet. Maar dat was dus zijn verhaal, en hij vertelde dan wat er tijdens die schietpartij volgens hem zou zijn gebeurd. En dat begon ermee dan met dat conflict met dat huis. Jesse logeerde bij Gerrit Bethlehem en er was een conflict ontstaan, want Jesse was op zijn playstation of op de computer aan het spelen in dat huis en Bethlehem was buiten, die was naar buiten gegaan en toen kon-ie niet meer naar binnen. Jesse had gewoon de deur niet open gedaan, dus Bethlehem heeft met een steen of iets anders moeten inbreken in zijn eigen huis, Jesse eruit gezet en Jesse moest toen dat hele stuk teruglopen van de villa naar het strand, in elk geval naar een andere plek.
Voorzitter: In welk land was dat?
Korterink: Dat was in Spanje, in eh... Benalmadena.
Voorzitter: Waar zegt u?
Korterink: In Benalmadena... ja, je spreekt het geloof ik wel anders uit, maar zo zeggen zij dat... Ehm, ja, dat dat eigenlijk de reden zou zijn waarom Jesse die moord op Bethlehem zou hebben gepleegd, maar hij wist niet zeker of Jesse dat ook inderdaad had gedaan. Hij dacht dat dat het motief zou kunnen zijn dat Jesse dat had gedaan, dat Jesse en Ebeli samen naar Vinkeveen waren gegaan en dat daar toen de moord op Bethlehem is gepleegd en dat één van hun het volgens hem gedaan moest hebben. Of Ebeli, of Remmers.
Dat is in de kern zijn verhaal.

Voorzitter: Dat is?
Korterink: Dat is in de kern zijn verhaal, wat hij mij vertelde, De Wit.
Voorzitter: Ja...zeg en eh... heeft De Wit nog weer aan u verteld wat zijn rollen nou eigenlijk waren? Ik kan me voorstellen dat je daarin geïnteresseerd bent als je zo iemand spreekt?
Korterink: Ja, hij had contact met Jesse en hij heeft La Serpe daar toen ook ontmoet, begreep ik. Maar daar had hij volgens mij minder contact mee.
Voorzitter: Moet ik uw antwoord zo begrijpen dat u in de veronderstelling heeft verkeerd dat Jesse voor De Wit de bron was van hetgeen u van hem heeft gehoord?
Korterink: Ja, of toch via La Serpe, dat kan ik zo niet eh.... dat weet ik niet.
Voorzitter: Dat 'lokken', u gebruikte het woord lokken, hoe had dat vorm en inhoud gekregen, dat lokken van Bethlehem door Jesse naar Nederland?
Korterink: Nou, ik begreep dat Jesse had gezegd dat Bethlehem op dat en dat tijdstip naar een bepaalde locatie zou komen.
Voorzitter: Ehm... vervolgens heeft u... u hebt meer bronnen hè? Niet alleen in het algemeen, maar ook ten aanzien van deze kwestie, klopt dat, als ik dat aan u vraag?
Korterink: .....
Voorzitter: Ik zal u zeggen waarom ik u dat vraag. We hebben hier een stukje afgedrukt van uw website, tekst zal ik maar zeggen. In een artikel op 2 februari 2011 heeft u gezegd: "Volgens mijn bronnetjes is La Serpe daar niet bij geweest...". Als ik dat letterlijk neem, lijkt dat of er meer dan één bron is.
Korterink: Ja, eh...
Voorzitter: Begrijp me goed hè, ik vraag u niet een bron te onthullen.
Korterink: Ja, nee...

Voorzitter: Dit zijn de reservoirs waar ik uit geput heb, alles wat er in de krant is geschreven of wat er op internet circuleert.
Korterink: Ja... ja, het probleem is, je spreek zoveel mensen, ik zou hier niet zo kunnen zeggen wie of welke bronnen dat zouden zijn geweest... of zijn. Ik denk dat De Wit wel de belangrijkste bron is geweest voor dit.
Voorzitter: Begrijp ik. Maar het belangrijkste, u sluit niet uit dat er meerdere bronnen zijn voor dit?
Korterink: Nou, ik sluit het niet uit, maar ik kan zo niet zeggen wie die andere zouden zijn.
Voorzitter: Ehm... kunt u nog aangeven hoeveel gesprekken u met De Wit hierover gevoerd heeft, in wat voor orde van grootte ik dan moet denken?
Korterink: Ik heb een jaar na dat eerste contact, want ik heb het nog even nagekeken zoals ik al zei, maar ongeveer een jaar na dat eerste gesprek toen heb ik hem vrij uitvoerig gesproken en heb toen ook wat aantekeningen kunnen maken en heb ik van De Wit vooral dit verhaal opgetekend.
Voorzitter: Heeft u nog veel werk gemaakt van het verifiëren van zijn verhaal? Kijken of u dat kon verankeren?
Korterink: Ja, natuurlijk, je doet niet anders.
Voorzitter: Ja, ik vraag soms naar de bekende weg, maar het moet wel gevraagd worden.
Korterink: Ja.
Voorzitter: Heeft u dat hier ook gedaan?
Korterink: Ja, natuurlijk.
Voorzitter: Dan kom je misschien via een andere weg weer bij uw bronnen uit?
Korterink: Ja, er waren natuurlijk veel meer mensen die er één of andere manier bij betrokken waren en die heb ik zoveel mogelijk proberen te spreken.

Voorzitter: Nu heeft u met De Wit... uiteindelijk dacht u, ik ga een verhaal schrijven hierover, dat is journalistiek interessant en dat kon in Panorama worden afgedrukt.
Korterink: Ja.
Voorzitter: Ik heb begrepen dat u dat aan De Wit heeft voorgelegd?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Met welk verzoek?
Korterink: Nou ja, dat soort afspraken maak je bijna altijd met mensen, als ze meewerken aan een verhaal, dan leg ik ze dat bijna altijd voor en dan kunnen ze kijken of dingen kloppen of niet.
Voorzitter: Ja, of goed is weergeven wat u met hen besproken heeft?
Korterink: Ja ja... jazeker ja.
Voorzitter: Eh... ik heb gezien dat dat contact in ieder geval ook per email heeft plaatsgevonden. U heeft dat artikel aan hem gemaild en hij heeft daar per email op gereageerd, met een Word-documentje erbij.
Korterink: Ja, dat zou kunnen, dat herinner ik mij niet eens, maar dat zou kunnen.
Voorzitter: Misschien is dat een gebruikelijke manier van werken?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Herinnert u zich nog wat hij vond van uw concept? Of het bol stond van voorstellen te corrigeren, of opmerkingen erbij, ernaast, erboven? Misschien telefonisch?
Korterink: Nou, volgens mij... ik kan me geen enkele wijziging herinneren. Zou best kunnen dat bepaalde dingen niet helemaal klopten, maar goed, als u het concept heeft, kunt u misschien ook zien wat het uiteindelijk geworden is.
Voorzitter: Zeker, maar het gaat er even over wat er in uw hoofd eh...
Korterink: Ik kan me in elk geval niet herinneren dat we het daarover gehad hebben of dat dingen niet goed waren of dat er dingen uit moesten of dat er ergens een probleem over was.
Voorzitter: Maar u herinnert wel dat u dat concept terug heeft gekregen van hem? Herinnert u zich dat nog?
Korterink: Nou...ja, het is voor mij zo gebruikelijk om dat zo te doen, dat herinner ik me niet speciaal over die keer... maar het het is wel denkbaar.

Voorzitter: Heeft u De Wit daarna nog wel eens gesproken, bij gelegenheid waarvan hij iets gezegd heeft over dat verhaal, dat Panorama-artikel?
Korterink: Ja, ik heb hem daarna vaak gesproken, maar niet speciaal over dit artikel.
Voorzitter: Maar herinnert u zich dat hij er een keer op terug is gekomen tegen u?
Korterink: Nou, dat staat mij niet zo bij.
Voorzitter: Nee? Nu heeft De Wit als getuige wat verklaringen afgelegd. Hij heeft ook een mening gegeven. Hij zegt bijvoorbeeld: "Ons wereldje is net een oude wijven-club. Er wordt veel geroddeld".
Korterink: Dat weet ik.
Voorzitter: Slaat u daarop aan?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Dat zou u ook wel als mening kunnen onderschrijven?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Nu laat ik een beetje in het midden wat 'ons wereldje' is, maar als we dat eens even opvatten als het wereldje van criminelen die praten?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Dus het maakt waarschijnlijk ook daarom dat u zoveel mogelijk probeert te verifiëren en niet op één bron af te gaan?
Korterink: Nou, dat hangt ook erg af van hoe je een bron inschat. Het probleem is natuurlijk altijd, als je niet weet... je kunt wel 3 bronnen hebben, maar waarschijnlijk weten die 3 bronnen het allemaal uit dezelfde bron...
Voorzitter: Ja... wat was uw inschatting eigenlijk in het algemeen van De Wit als bron?
Korterink: Ik schatte hem in als zeer betrouwbaar... ja.
Voorzitter: Heeft u wel eens uw hoofd gestoten, om het maar zo te zeggen, dat hij achteraf een broodje aap aan u verkocht had? Kennelijk niet, want anders zat u deze inschatting niet gemaakt, maar kunt u iets vertellen over de ervaringen met hem? Op het punt van betrouwbaarheid?
Korterink: Ehm... ja... naar mijn inschatting, ik heb natuurlijk meer mensen gesproken in het milieu die hem kenden en ook in de handel werd hij als een betrouwbaar iemand gezien. Zo schatte ik hem ook in. En ik had geen reden om aan te nemen dat hij mij dingen zou vertellen...ja, die niet klopten. Ik kan niet inschatten wat zijn belang daarbij zou zijn geweest.

Voorzitter: Is het u wel eens overkomen dat u een concept-artikel aan een bron mailt of ter hand stelt en dat u het terugkrijgt en dat er wordt gezegd: 'nou sorry, het is een lekker lezend verhaal, maar er klopt geen moer van'?
Korterink: Nee, dat komt eigenlijk nooit voor. Kijk, voor je een verhaal maakt, bespreek je wel waar het over gaat. Het is het verhaal eh... ja eh, vaak is het zo dat ze alleen de tekst krijgen waar ze zelf mee te maken hebben, ik stuur niet altijd het hele verhaal. Het gaat natuurlijk vooral om de bijdrage die ze zelf hebben geleverd, of die juist is.
Voorzitter: Dan stel ik hier nog even vast dat u hier wel het hele artikel gemaild heeft.
Korterink: Ja, dat zou kunnen.
Voorzitter: Hij vindt het eigenlijk maar niks dat verhaal, dan vat ik het zelf ruw samen, maar ik zal u zeggen wat hij verklaard heeft daarover als getuige. Hij heeft gezegd, onder meer, op 5 april 2011: 'De rode draad heeft ie, maar aan het einde rafelt hij een beetje', en dat vind hij jammer. "Dat krijg je als je veel mensen spreekt", zegt-ie. Ik houdt u nog een stukje voor: "In de loop van het verhaal, gaat Korterink helemaal de mist in. Ik heb het allemaal niet gecorrigeerd, anders was het één grote correctie geweest". Als ik u nu dit voorhoudt, wat is dan uw reactie hierop?
Korterink: Ja, nou ja, ik herinner me wel dat ik dit ook ergens had gelezen...
Voorzitter: Een zittingsverslag?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Via internet?
Korterink: Via internet ja.
Voorzitter: Van een collega die ook een website beheerd?
Korterink: Ja.. van Bondtehond.
Voorzitter: Van de Bondtehond?
Korterink: Ja. Ehm, maar ik heb De Wit tijdens het proces, tijdens zijn getuigenverhoor, ook nog gesproken. Dus eh... ja...
Voorzitter: Maar dan kan ik me voorstellen dat je dan zegt van: 'Goh, er zit licht tussen wat je nu als indruk geeft en wat ik toen van je kreeg als reactie?' Want wat ik heb begrepen, en als u het anders ziet, hoor ik het graag, maar ik heb in de stukken gelezen dat dat mailtje is gestuurd van: hier heb je het terug, document erbij en wat wijzigingsvoorstellen in de marge, maar er is niet op een andere manier door hem aan u duidelijk gemaakt van: 'jongen, je gaat echt helemaal de mist in met dat verhaal'?
Korterink: Nee, daar herinner ik me niks van, nee.
Voorzitter: Dus, ik veronderstel maar, maar corrigeert u me maar als ik dat verkeerd zie, dat u verbaasd bent geweest toen u dat van hem hoorde? Of niet?
Korterink: Ja, ach ja, ik ben niet zo gauw meer verbaasd, hehe... Nou, ik denk dat mijn reactie was dat hij er wel belang bij zal hebben gehad om dat verhaal een beetje in twijfel te trekken. Maar, ik heb er in elk geval niet wakker van gelegen.

Voorzitter: Dan wil ik nog even een heel ander punt aansnijden. Bent u eigenlijk ooit in het bezit gesteld van foto's van de kroongetuige La Serpe?
Korterink: Ja.
Voorzitter: Gebruikt u die foto's ook wel eens?
Korterink: Ja, dat kan iedereen zien, overal waar die foto staat, staat bronvermelding bij.
Voorzitter: En hoe komt u aan die foto's?
Korterink: Dat heb ik aan degene van wie ik ze heb, beloofd om dat niet kenbaar te maken.
Voorzitter: Maar u heeft wel eens foto's aan anderen verstrekt, begrijp ik?
Korterink: Nou ja, als ze vragen of ze die mogen gebruiken, dan kan dat.
Voorzitter: Dat waren mijn vragen.

Korterink gaf later op een vraag van de AG aan, dat hij er geen gevaar in te zag de foto's te publiceren, aangezien het al vrij gauw bekend was dat La Serpe zowel een andere identiteit als een nieuw uiterlijk zou krijgen.

Tot zover het verhoor. Er is meer, maar daar kom ik later nog wel eens op terug.

Natuurlijk ging het getuigenverhoor van de misdaadjournalist nog geruime tijd voort, onder meer over het motief van Rob de Wit om Korterink te benaderen. Korterink had begrepen dat het motief het best gezocht kon worden in het zakelijke. Rob de Wit was namelijk in Marokko in bezit gekomen van de laptop van Jesse Remmers waar allerlei filmpjes, geluidsopnames en foto's op stonden. Die was weer in het bezit gekomen van een vriendin van Jesse. De gedachte was dat de inhoud wellicht interessant zou kunnen zijn voor een boek. Zo is Korterink in gesprek geraakt met Rob de Wit, die op z'n zachtst gezegd niet blij was met Jesse en La Serpe, omdat hij er o.a. nogal wat zakelijke problemen door had gekregen. Hij nam het Jesse behoorlijk kwalijk dat hij La Serpe zo in vertrouwen had kunnen nemen.

Over dat boek heb ik overigens zelf ook zo begrepen. Tijdens de zittingen in de Bunker, waarbij Rob de Wit optrad als getuige, raakte ik in de pauzes in gesprek met Rob de Wit en heb daarna ook enige tijd email- en telefonisch contact gehad met De Wit. Niet lang want Rob overleed in juli 2012 aan K. Hij heeft mij ook wat dingetjes opgestuurd, waarvan ik dacht: Tja, wat kun je ermee? Niet veel. Kennelijk dachten anderen daar anders over, want dezelfde opnames die ik destijds kreeg opgestuurd en die ik overigens weer kwijt ben geraakt nadat mijn externe harddisk crashte en enkele partities, o.a. die met de bewuste opnames, onbereikbaar werden. Ze zijn destijds door Crimesite Camilleri, die ze kennelijk ook opgestuurd had gekregen, op Youtube gezet. Waarna Peter La Serpe via zijn advocaat Jan Peter van Schaik een kort geding aanspande tegen Camilleri, die de opname daarop van de rechtbank in Den Haag van Youtube diende te verwijderen.

Een passage uit één van de opnames is me echter altijd bij gebleven en die heb ik toen een keer uitgetypt. Het bleek dat Jesse Remmers heimelijke opnames maakte van gesprekjes tussen hem en Peter La Serpe, kort nadat La Serpe Moppie Rasnabe reeds had weggetipt bij de CIE, die vervolgens werd gearresteerd op vliegveld Malaga. In één van de gesprekjes hoor je Remmers en La Serpe discussiëren over de mogelijkheid dat mensen in milieu rondom Moppie er achter dreigden te komen dat La Serpe degene was die Moppie had weggetipt.

La Serpe zegt dan tegen Remmers: Luister, aan de ene kant, het interesseert het me niks wie wat vind of waarvan, al weten ze allemaal dat ik het geweest ben, het interesseert me niks. Begrijp je? Aan de andere kant wil ik niet dat iedereen het weet. Ok, maar luister, dat begrijp je hè? Aan de ene kant interesseert het me niet, want ik heb schijt aan hun allemaal. Snap je wat ik bedoel? Ze zijn voor mij allemaal uh... stront, meer is het niet. Maar luister, aan de andere kant: Ik wil geen problemen. Logisch.

Juist over dit soort uitspraken was Rob de Wit nogal gepikeerd. Ik weet nog dat hij tegen me zei dat hij het bijzonder laf vond dat iemand een vriendschap zo kon misbruiken en zijn vriend(en) zo kon naaien door leugens te vertellen en juist zijn eigen straatje schoon te vegen over de rug van mensen die hem vertrouwden. Dat was een van de belangrijkste redenen waarom hij zich bij zijn advocaat Jan Hein Kuijpers had gemeld om te komen getuigen in Passage, aldus Rob.

Voorlopig was dit de laatste zitting. Er komt nog wel een regiezitting in het Gerechtshof aan het IJdok, als ik het goed begrepen heb, maar in september na het zomerreces gaat het Hoger beroep van het liquidatieproces Passage weer verder.

Bondtehond