.bmp) |
| Geurt Roos + Tonny van Maurik |
De heer Nan Paul de B. is een nette bescheiden man voor wie het beslist geen dagelijkse kost is om in een zaak als Passage te moeten getuigen. De voorzitter nam de eed af en een van de andere raadsheren begon de eerste vragenronde. Veel vragen gingen over de periode dat Nan Paul in Amsterdam aan de Van Woustraat zou wonen. Althans dat was de plaats waar de vader van Nan Paul zijn zoon wel eens afzette bij de woning waar Nan Paul samen zou hebben gewoond in een appartementje met een vriendin, ene Mireille. Dat moet ongeveer zo'n 5 a 6 keer geweest zijn in de periode 1993, aldus de vader. Hij had de vriendin echter nog nooit ontmoet. Ze schijnt wel een keer bij de ouders thuis te hebben geslapen terwijl zij niet thuis waren. Wanneer dat precies was, wist de heer De B. niet precies.
Ook het verhoor van de heer De B. door de raadsheren kun je omschrijven als behoorlijk kritisch. Over de plek waar Nan Paul woonde, over de etage, over de plek waar z'n vader hem had afgezet, over de banen van Nan Paul, hoe Nan Paul op z'n werk kwam, welke wegen hij fietste, wel metrostation hij uitstapte, of hij filtersigaretten rookte, hoe lang Nan Paul zijn haar droeg destijds, zijn haarkleur, over zijn vriendenclubje uit 1993, (Jesse Remmers, Moppie Rasnabe, Freek Stevens, Yehudi S.) en of Nan Paul zijn rijbewijs had en wel eens in auto's reed.
De advocaten-generaal vroegen enkele keren of de heer De B. stukken had ingezien voor dit getuigen-verhoor. De heer de B. had wel zijn eigen verklaring uit 2008 doorgelezen en op een uitrekseltje na zou hij geen inzage hebben gehad in stukken, aldus De B. Het viel op, zo zei een van de raadsheren, dat de getuige aan de ene kant heel veel was vergeten en aan de andere kant dat hij sommige vragen wel precies wist te beantwoorden, terwijl je zou verwachten dat hij die nou juist wel zou moeten weten. Over een briefje dat is gevonden bij zijn zoon wist hij bijna niets te vertellen. (Dat ging over het briefje met de tekst 'Fuck it, life is too tough for me' en tekst die doet vermoeden alsof Nan Paul de B. nadacht over een deal met Justitie.) Het viel een raadsheer kennelijk op dat de vader daar zichtbaar moeite mee had om over te praten. De raadsheer vroeg waarom dat zo lastig was. De B. antwoordde dat dat was omdat hij de inhoud niet kent.
Mr. Geert-Jan Knoops, samen met Steven Post, de nieuwe advocaat van Nan Paul de B. stelde ook enkele vragen. Zou het kunnen dat de heer De B. zich niet zoveel kan herinneren uit die periode omdat het bedrijf waar hij in 1993 werkte failliet raakte en dat een periode was van veel zorgen om zijn baan? Dit ging met name over een verklaring die de heer De B. had afgelegd in 2008. Kennelijk kon de heer De B. zich in 2008 niet veel herinneren uit de periode waarin de liquidatie plaatsvond. De vader had wel gezegd dat hij zich niet kon voorstellen dat zijn zoon tot zo'n misdaad waar hij voor was aangehouden in staat was. Knoops: Wilde u dat daar mee uitdrukken? De B.: Ja, je kent je zoon door en door. Dat is iets waar ik hem niet voor aanzie.
De heer de B. kon gaan en de rechtbank riep Geurt Roos even binnen om te zeggen dat Geurt Roos iets te laat was en het Hof ook, dus dat streepte de voorzitter tegen elkaar weg, en dat het Hof eerst een kwartier ging pauzeren. Geurt Roos had kennelijk nogal moeten zoeken naar het JCS, maar het was uiteindelijk toch gelukt het complex te vinden en was nu aanwezig. Na de pauze werd Geurt Roos binnengeroepen. De grote Geurt was net als Rik Lam gekleed in een dik houthakkershemd. Hij begroette de aanwezigen en nam plaats midden voor het Hof.
Het verhoor van Geurt Roos ging net als bij Rik Lam voornamelijk over de ontmoeting met de prostituee Karin Swager die in café De Moezel kwam vragen of Rik Lam mensen wist om iemand te vermoorden. Geurt Roos gaf aan dat het wel erg lang geleden is. De raadsheer onderkende dat. De voorzitter wees Roos op het belang dat hij alleen dingen zou verklaren die hij nog zeker wist en om dat te onderstrepen liet hij Roos de eed afleggen, aldus de voorzitter. Na de eed vertelde Roos aan het Hof in een notedop wat er die keer gebeurde.
De raadsheer die Roos ging ondervragen zei: Ik neem aan dat u wel weet waarvoor u hier bent?
Geurt Roos: Ja, ik ben ooit een keer benaderd, althans ik zat toen met een toenmalige kennis wat te drinken in een café in Utrecht... ik denk dat het daarover gaat?
Raadsheer: Daar gaat het over ja. Dat is al heel wat jater terug,
Geurt Roos: Dat is mij altijd bij gebleven. Ik zat toen met een toenmalige vriend wat te drinken en toen komt er op een gegeven moment een vrouw binnen en die zegt tegen die andere man: 'Weet je iemand om iemand te vermoorden?' Ik denk: Hè?! Vermoorden?... Toen zeg ik tegen die vrouw: 'Das goed, dat kost 50 ruggen'. Ik denk: Wie komt er nou bij je: wil je iemand vermoorden? En vervolgens is die vrouw weer weggegaan en een maand of wat later moest ik bij de politie komen. Toen had die vrouw ik weet niet wat allemaal verklaard. Dus toen heb ik dat bevestigd, want ik wou natuurlijk niet in een moordonderzoek meedoen zeg maar, hahaha...
Raadsheer: Ja, nou heeft u zonder dat ik eigenlijk verder wat heb gevraagd de film even heel snel afgedraaid en nu wil ik even naar het begin van die film gaan en deze hier en daar even stilzetten en daar dan wat nader vragen over met u doornemen. Ehm, u verteld over de gebeurtenis in dat café, weet u nog wie dat waren die personen?
Geurt Roos: Die ene was Rik Lam en die vrouw, ja dat weet ik niet meer... het was een kennis van Rik. Ik kon haar niet.
Raadsheer: Ja. Toen u met de politie daarover sprak had u een manier om haar aan te duiden, toen noemde u haar 'dat mokkeltje'.
Geurt Roos: Ja, zoiets ja.
Raadsheer: Ja. Wist u wat ze deed voor de kost?
Geurt Roos: Ik hoorde van Rick dat ze prostituee was.
Raadsheer: En wist u wat voor contact zij met Rik had, wat de relatie was?
Roos: Nee, Rik had toentertijd zoveel vrouwen.
Raadsheer: Rik had veel vrouwen?
Roos: Ja.
Raadsheer: Dat café, weet u nog hoe dat heette?
Roos: Moezel.
Raadsheer: Moezel? Dat is in Utrecht?
Roos: Ja.
Raadsheer: Kwam u er vaak?
Roos: Ik kwam er af en toe als ik Rik nodig had, dan spraken we daar regelmatig af.
Raadsheer: Ja. Met wie had u nou die avond die afspraak?
Roos: Met Rik.
Raadsheer: Met Rik, om daar even wat te drinken?
Roos: Ja.
Raadsheer: Had u nog de bedoeling om met Rik daar dingen te bespreken?
Roos: Ook.
Raadsheer: Wat zakelijke dingen?
Roos: Ja.
Raadsheer: Dat moest ook gebeuren die avond?
Roos: Ja. Ik was daar omdat ik een vraag had aan hem, maar dat stond los van die dame.
Raadsheer: Dat stond los van die dame?
Roos: Ja.
Raadsheer: Heeft Rik nog gezegd of hij een afspraak had met haar in dat café?
Roos: Volgens mij niet. Die vrouw kwam uit het niets in ene keer daar zitten.
Raadsheer: Dat is uw beleving dat ze uit het niets kwam?
Roos: Ja.
Raadsheer: Ik vraag het aan u en als dit uw herinnering is, neem ik dat van u aan. Er zijn verschillende dingen over gezegd, en of ze er nu wel of niet was omdat ze een afspraak had....
Roos: Dat staat me niet meer bij.
Raadsheer: Dat staat u niet bij... ehm, dus u zat daar aan het tafeltje met Rik en kwam zij daar bijzitten?
Roos: Ja... letterlijk.
Raadsheer: Ziet u zichzelf daar nog zitten in het café, de plek en al dat soort meer?
Roos: Nee, dat niet meer.
Raadsheer: Dat niet meer?
Roos: Nee.
Raadsheer: Maar u was wel met Rik al in gesprek? Ze herinnert u het zich?
Roos: Ja.
Raadsheer: Ja ehm... en nou vertelde u hoe dat vervolgens ging. Laten we dat nog even rustig doornemen. Wat vroeg ze nou precies?
Roos: Ehm, op een gegeven moment pikte ik uit het gesprek op of hij mensen wist om iemand te vermoorden.
Raadsheer: Of hij mensen wist om iemand te vermoorden?
Roos: Ja. En toen maakte ik een opmerking: Ja, dat kost je 50 ruggen.
Raadsheer: Dat zei u? Nam u deel aan dat gesprek?
Roos: Toen nam ik deel aan het gesprek, ja.
Raadsheer: Meteen van het begin af aan?
Roos: Nee, want Rik was effe met die vrouw bezig en toen hoorde ik dat en ik dacht: 'Het kennie gekker worden'.
Raadsheer: Ja... ja, want ze richtte zich in eerste instantie tot Rik?
Roos: Ja.
Raadsheer: En ehm, heeft ze nog meer dingen gezegd? Wat precies? Om wie bijvoorbeeld zou het gaan?
Roos: Voor zover ik weet niet, bij wat ik nu nog weet. Misschien heb ik toen anders verklaard?
Raadsheer: Maar wat u nu nog weet: Ze vroeg of hij iemand wist?
Roos: Ja, of woorden van die strekking, ik weet het niet precies, maar woorden van die strekking vroeg zij.
Raadsheer: Ja. En vroeg zij ook naar de prijs?
Roos: Nee, op een gegeven moment nam ik deel aan het gesprek, ik denk: wat is dat nou voor een idioot? Wie komt er nou de kroeg inlopen: Hé jongen, weet je iemand om iemand te vermoorden?
Raadsheer: U kende haar niet hè, zei u, heeft u later nog gehoord hoe ze heette?
Roos: Nee ik... ja... nee.
Raadsheer: Nee.Wist u of ze iets had met Rik Lam?
Roos: Nee.
Raadsheer: Wat is er daarna eigenlijk gebeurd?
Roos: Toen zei ik tegen Rik: Als ik die 50 ruggen heb, dan kopen we alletwee een mooie auto, en eh... hahaha! Ik doe helemaal niks voor dat wijf.
Raadsheer: Hm... hoe heeft dat gesprek al met al geduurd, denkt u?
Roos: Ik denk een half uurtje of zo.
Raadsheer: Een half uurtje? Ja. Is het de hele tijd daarover gegaan?
Roos: Ja, toen zij daar was wel ja. Maar helemaal precies weet ik het ook niet meer. Op een gegeven moment moest ik op het bureau komen en toen wisten ze mij precies te vertellen wat daar gebeurd was en ik denk: 'Oh... ik wil niet in een moordonderzoek meelopen'.
Raadsheer: Ja... ja, daar wil ik het zo nog even met u over hebben hoe die ondervraging van u tot stand is gekomen, hoe dat gegaan is, maar u zegt: Dat gesprek heeft een half uurtje geduurd?
Roos: Ja, in mijn beleving...
Raadsheer: Ja, ja... en hoe bent u toen uit elkaar gegaan? Ging zij van tafel? Of één van u, hoe is dat gegaan?
Roos: Volgens mij is ze toen weer weggegaan.
Raadsheer: Het café uit?
Roos: Ja. Als u me nu vraagt, is ze met Rik meegegaan, dan weet ik dat niet meer.
Raadsheer: Nee. Ehm... ik stelde u de vraag net al, maar ik wil nog even precies van u weten of er namen zijn genoemd? Is er een naam genoemd namens iemand voor wie zij kwam? Weet u of het voor haarzelf was, of voor een ander?
Roos: Er staat mij niet bij of zij dat gezegd heeft.
Raadsheer: Eh nee, en de naam die vermoord moest worden, is die genoemd?
Roos: Dat weet ik niet... dat weet ik niet.
Raadsheer: Heeft u later begepen wie het beoogde slachtoffer was?
Roos: Toen ik er op het bureau over gehoord werd ja.
Raadsheer: Toen pas? Toen pas heeft u een naam gehoord?
Roos: Ja.
Raadsheer: Weet u de naam nog?
Roos: Tonny van Maurik?
Raadsheer: Ja. Is dat de naam die u gehoord heeft?
Roos: Voor zover ik mij kan herinneren niet, maar als ik dat toen anders heb gezegd, dan zal iemand die woorden wel in mijn mond hebben gelegd.
Raadsheer: Ja, ja, alles kan natuurlijk, hé, Maar mijn vraag is: Heeft u op een gegeven moment begrepen over wie zij het mogelijk heeft gehad?
Roos: Wat ik mij weet te herinneren, op dat moment niet, maar als ik anders verklaard heb...
Raadsheer: Ja, en begreep ik nou net dat u de naam van het slachtoffer gehoord had op het politiebureau?
Roos: Als ik de naam genoemd heb, dan hebben ze me daar er misschien mee geconfronteerd? Want hun wisten mij te vertellen dat die vrouw het café binnen gekomen was, ze wisten me alles te vertellen, dus wat moet ik dan gaan ontkennen?
Tot zover het verhoor.
De raadsheren gingen nog na bij Geurt Roos hoe dat eerste contact nou tot stand is gekomen, tussen hem en de politie. Roos kon zich namelijk niet herinneren dat hij de politie benaderd zou hebben. In zijn beleving is hij in Utrecht op het politiebureau geconfronteerd en heeft hij niet in Haarlem zelf de politie benaderd omdat 30 dagen verlenging van voorlopige hechtenis hem verkeerd uit zou komen en mogelijk informatie zou hebben over de moord op Tonny van Maurik die 8 dagen daarvoor was geliquideerd. Dat zou in een PV staan van een politieman. Ook Rik Lam beweerde zoiets dinsdag. Maar Geurt Roos kon de hele gang van zaken na bijna 21 jaar echt niet meer reconstrueren.
De advocaten van Pinny Song, Jesse Remmers en Nan Paul de B. hadden ieder nog enkele vragen voor Roos. Veel vragen waren echter al gesteld door het Hof en OM. Belangrijk voor de verdediging van Pinny Song was om donderdag boven water te krijgen of Karin Swager in café de Moezel op verzoek van Pinny Song zou zijn geweest. Uit dit verhoor is daar niets van gebleken. Ook Roos had overigens net als Rik Lam de indruk dat Karin Swager stijf stond van de coke. Roos vertelde dat hij de indruk dat Swager onder het gesprek een keer naar de toilet ging om te snuiven. Namen heeft hij tijdens het gesprek niet gehoord.
Op de vraag van advocaat-generaal Mr. Posthumus hoe Roos had begrepen dat het vandaag over de zaak Tonny van Maurik zou gaan, antwoordde Roos dat hij dat begrepen had uit stukken op internet, met name op Bondtehond. Dat zal ongetwijfeld kloppen. Over de zaak Song heb ik namelijk best veel verslagen gepubliceerd.
Een greep o.a. daaruit: 10 september 2009 , 11 september 2009 , 12 september 2009 , 12 maart 2010 , 19 mei 2010 , 7 juni 2011 , 9 juni 2012 , 7 maart 2013 , 11 februari 2014 .
Overigens had Roos nog niets gelezen over de zitting van dinsdag, omdat hij nogal verbaasd reageerde toen hij in de pauze uit mijn mond vernam dat Rik Lam dinsdag reeds was gehoord. 'Was Rik ook hier?! En, was hij nog groot?', vroeg Roos. Ik grapte: 'Vergeleken bij jou niet'. De brede Roos moest grijnzen...
Het Hof sloot het getuigenverhoor af, bedankte de getuige, waarop Geurt Roos kon vertrekken.
Op 3 maart gaat het proces verder.
Bondtehond
Geen opmerkingen :
Een reactie posten