Vandaag vier advocaten aan het werk gezien. Iedere raadsman heeft zo zijn/haar eigen manier van pleiten, dat kun je goed zien tijdens zo'n dag in de Bunker. Willem Holleeder mocht op eigen verzoek aanwezig zijn van Rechter Verpalen, maar is vandaag niet aan het woord geweest. Op het moment dat verdachte Senol Tuna met opgeheven armen van blijdschap de Rechtszaal verliet nadat de Rechtbank opheffing van voorlopige hechtenis had uitgesproken, was Holleeder nog niet in de zaal aanwezig.



Advocaat Mr. Lonterman

Eerst was de beurt aan Mr Lonterman die zijn cliënt Richard Geisterfer bijstond. Deze had niet eens de moeite genomen om naar de Bunker te komen. Iets met niet op tijd mogen douchen was de oorzaak volgens zijn advocaat. Mr Lonterman zette meteen de aanval in richting OM.

De Kolbak-zaak wordt gezien als het proces van de eeuw. Vorige eeuw was er ook zo'n proces, ook met een verdachte die begon het een H, de Hakkelaar. Achteraf bleek het om een simpele, ordinaire Hasj-zaak te gaan, aldus Lonterman. Is dit ook een simpele, ordinaire zaak? Volgens Lonterman wel. De Houtman-zaak gaat om een simpele afpersing.

Er volgde een pleidooi waarin het ging over een getuige die na een 'post-traumatische blokkade' ineens weer wist te herinneren waarover ze eerder niet kon verklaren. "Oh ja, ik weet het weer", werd vaak gezegd, of "Ja, we bespraken alles, maar ook niet alles" Mr Lonterman doelde op verklaringen die Maria Houtman af had gelegd, terwijl Kees Houtman zelf juist eens had gezegd "Het vrouwtje mag wel alles eten, maar niet alles weten...."

Natuurlijk begreep Mr Lonterman wel dat de dood van haar man een traumatische ervaring was, maar wilde toch duidelijk maken dat hij vindt dat het OM te zwaar leunt op Maria Houtman's verklaringen.

Ook de verklaringen van Café de Hallen-bezoekers is zat op af te dingen volgens de Raadsman. Veel verklaringen vallen steeds passender in elkaar. 'Collaborative storytelling' noemde hij de verklaringen afgelegd door deze kroeg-bezoekers. Elementen die het verhaal bekrachtigen worden aangezet, en elementen die het afzwakken worden juist weggelaten, legde Mr Lonterman de Rechtbank uit.

De 37 pagina's verklaringen van Thomas van der Bijl afgelegd bij de tactische Recherche zijn niet bruikbaar. Zijn ze te toetsen?
Nee!, beantwoordde de advocaat zijn eigen vraag.

Zelfs Houtman heeft zelf verklaard niet te zijn afgeperst. Daarom moet zijn cliënt worden vrijgesproken van alle ten laste gelegde feiten en verzocht hij onmiddelijke opheffing van de voorlopige hechtenis. Dat werd echter afgewezen. Na een weerwoord van Officier De Vries trokken de Rechters zich even terug voor beraad. De Rechtbank vond dat het juiste moment nog niet is aangebroken om de voorlopige hechtenis op te heffen. Zij komt er tijdens het repliek volgende week Donderdag op terug.

Tussen de middag was Advocaat Mr. Ronald van der Horst er weer met zijn client Senol Tuna om de beslissing van de Rechtbank aan te horen. Hij had eergisteren het verzoek gedaan om opheffing van voorlopige hechtenis. Nu kon Officier Plooy daar op reageren.

Volgens Plooy was het standpunt met de verschillende scenario's misleidend. Endstra heeft nl. geen scenario geschetst. Mr. Van der Horst 'rangschikt de bomen in het bos zodat het zicht op de andere bomen vanzelf ontnomen wordt', aldus Plooy, alle aspecten staan niet in de weg voor een bewezenverklaring.

Mr Ronald van der Horst kwam daarna nog eenmaal fel uit de bocht en bracht nog wat argumenten naar voren waarom zijn cliënt vrijspraak diende te krijgen en dus om te beginnen nu die opheffing van hechtenis.

Het eerste argument was: "Hoe moet Tuna zomaar aan de fiscus als student aantonen hoe hij aan een Villa van 1,7 Miljoen is gekomen ? Dat kan nou eenmaal niet in Nederland." En waarom zei Wijsmuller niet "Rot op, die Villa is van die Turk, als je hem wilt ga je hem maar halen!" tegen die Scherpenzeel? (het verhaal is dat Wijsmuller die Villa op eigen verzoek juist had veiliggesteld voor die Scherpenzeel via Tuna)

Kennelijk was de Rechtbank gevoelig voor deze en nog wat andere argumenten want na enig beraad, mocht verdachte Senol Tuna gaan.
Kennelijk zal er van de straf die overblijft na aftrek van voorarrest niet veel meer overblijven. Senol werd dus niet langer in voorarrest gehouden.

Deze wilde meteen weg, maar moest nog wel terug naar de bajes om zijn kleding te halen en de Directeur neemt uiteindelijk de laatste beslissing, volgens Rino Verpalen. Dat kon de pret niet drukken bij Senol Tuna, en hij liep grijnzend en met opgeheven armen de Rechtszaal uit.

Morgen is het pleidooi van Mr Arthur van den Biezen in Haarlem met zijn cliënt Marcel Kaatee. Helaas kan ik deze niet bijwonen. Natuurlijk was vandaag ook het pleidooi van Mr Anique Slijters en Mr David Moszkowicz, daar schrijf ik morgenochtend een appart verslag over. Willem zat vlak bij Maike Dijkhuis, nu eens achter haar. Maike stond vandaag in het middelpunt van de belangstelling, maar daarover morgen dus.....
Door Bondtehond