Promotie Dr. Sander Janssen: 'De kroongetuige in het Nederlandse strafproces'

De advocaat van Jesse Remmers, Mr. Sander Janssen, is één van de advocaten in het grote Amsterdamse liquidatieproces Passage, heb ik wat beter heb leren kennen. Hij is een intelligente, spits-vondige en supersnel pleitende advocaat, gekenmerkt door zijn vlammende pleidooien, waarmee je ook regelmatig kunt lachen. Het gebeurt maar weinig dat je Sander in een mineurstemming tegenkomt in de rechtbank(en). Meestal is de raadsman in opperbeste stemming en staat hij altijd klaar om dingen toe te lichten, maar ook om zijn ongenoegen te uiten over zaken die zich afspelen in de extra-beveiligde rechtszalen, waar ik Janssen meestal tegenkom. Voor zijn cliënten gaat de raadsman door het vuur.

Juridisch gezien is hij een van de toppers die van Passage zowat een levenswerk heeft gemaakt. Het is ook niet niks, reeds 7 jaar werkt hij aan de verdediging van Jesse Remmers, eerst samen met Mr. Paul Waarts, die inmiddels rechter is geworden, nu met confrère Mr. Robert Malewicz. Zijn vlammende pleidooien zijn doorspekt met goede juridische onderbouwing, daar staat Janssen dan ook bekend om. Het is voor mij geen verrassing dat Janssen deze week is gepromoveerd met zijn proefschrift 'De kroongetuige in het Nederlandse strafproces'. Vanaf nu mag Sander zich dus doctor in de rechten noemen.

Wie kan dat beter omschrijven als de Universiteit van Leiden? :

"Wet- en regelgeving op het gebied van kroongetuigen en getuigenbescherming sluiten niet goed op elkaar aan, hierdoor ontstaan er grote problemen in de strafpraktijk; tot die conclusie komt Sander Janssen in zijn promotieonderzoek. Het fenomeen kroongetuige mag zich de laatste jaren in grote belangstelling verheugen, niet alleen bij de opsporing en vervolging van grote strafzaken maar ook in de media en in de maatschappij. De berichtgeving is meestal niet positief van toon. Doordat kroongetuigen met enige regelmaat overhoop liggen met het Openbaar Ministerie, wordt getwijfeld aan de betrouwbaarheid van die kroongetuigen én aan de rechtmatigheid van de al dan niet door het Openbaar Ministerie beloofde tegenprestaties. De gemoederen liepen de afgelopen jaren hoog op en recent heeft Minister Opstelten dan ook aangekondigd de wettelijke regeling te willen wijzigen.

Problemen
Is er iets mis met de wijze waarop justitie overeenkomsten met getuigen aangaat? Ligt dat aan het type getuige, nu het geharde criminelen zou betreffen waar geen goede afspraken mee gemaakt kunnen worden? Heeft het openbaar ministerie heel veel pech gehad met zijn kroongetuigen? Zijn er structurele problemen bij de Dienst Getuigenbescherming of de met getuigenbescherming belaste functionarissen van het Openbaar Ministerie? Hoe verhoudt de overeenkomst om een verklaring af te leggen in ruil voor strafvermindering zich eigenlijk tot de getuigenbeschermingsovereenkomst? Of is er meer aan de hand en is sprake van een systeemfout, van tekortkomingen op wettelijk of rechtstheoretisch niveau die zich vertalen naar de praktijk? Samengevat: Biedt het geheel aan wet-en regelgeving dat ziet op kroongetuigen en getuigenbescherming een werkbaar juridisch kader voor de strafpraktijk? 

Op die vragen hoopt het proefschrift van Sander Janssen, advocaat in Amsterdam, antwoord te geven door de beide overeenkomsten die met een kroongetuige worden gesloten aan een kritisch rechtstheoretisch én praktisch onderzoek te onderwerpen. Naar aanleiding daarvan wordt bekeken hoe de problemen die zich in de praktijk voordoen kunnen worden voorkomen en een slagvaardige én rechtsstatelijk verantwoorde kroongetuigenregeling haar plaats binnen het Nederlandse strafproces kan krijgen."

'Onmisbaar in de boekenkast van de Nederlandse strafrechtadvocaat'

(KLIK OP COVER)

BOL.com Info:'Het fenomeen kroongetuige mag zich de laatste jaren in toenemende mate in de belangstelling verheugen, niet alleen bij de opsporing en vervolging van grote strafzaken maar ook in de media en in de maatschappij. De berichtgeving is meestal niet positief van toon. Met name doordat kroongetuigen met enige regelmaat overhoop liggen met het Openbaar Ministerie, wordt getwijfeld aan de betrouwbaarheid van die kroongetuigen én aan de rechtmatigheid van de al dan niet door het Openbaar Ministerie beloofde tegenprestaties. De manier waarop getuigen worden beschermd in een zogenoemd getuigenbeschermingsprogramma lijkt in het bijzonder een bron van meningsverschillen, ergernissen of zelfs openlijke ruzie te zijn, maar ook over andere gemaakte afspraken liepen de gemoederen de afgelopen jaren hoog op. 

Is er iets mis met de wijze waarop justitie overeenkomsten met getuigen aangaat? Ligt dat aan het type getuige, nu het geharde criminelen zou betreffen waar geen goede afspraken mee gemaakt kunnen worden? Heeft het openbaar ministerie heel veel pech gehad met zijn recente kroongetuigen? Zijn er structurele problemen in de wijze van aanpak van de Dienst Getuigenbescherming of bij de met getuigenbescherming belaste functionarissen van het Openbaar Ministerie? Of is er meer aan de hand en is sprake van een systeemfout, van tekortkomingen op wettelijk of rechtstheoretisch niveau, die zich vertalen naar de praktijk? Hoe verhoudt de overeenkomst om een verklaring af te leggen in ruil voor strafvermindering zich eigenlijk tot de getuigenbeschermingsovereenkomst? Is sprake van een sluitend wettelijk systeem met voldoende rechtswaarborgen voor alle betrokken partijen? Of is er met het systeem op zich niet zo veel mis en schort het vooral aan de uitvoering en de toetsing? 

Samengevat: biedt het geheel aan wet- en regelgeving dat ziet op kroongetuigen en getuigenbescherming een werkbaar juridisch kader voor de strafpraktijk? Op die vragen hoopt dit proefschrift antwoord te geven door de beide overeenkomsten die met een kroongetuige worden gesloten aan een kritisch rechtstheoretisch én praktisch onderzoek te onderwerpen. Naar aanleiding daarvan zal worden bekeken hoe de beide betrokken overeenkomsten ingericht kunnen worden zodat de problemen die zich in de praktijk voordoen kunnen worden voorkomen, en een slagvaardige en rechtsstatelijk verantwoorde kroongetuigenregeling haar plaats binnen de Nederlandse rechtsorde kan krijgen'.

Bondtehond

Aanrader: COR - Hendrik Jan Korterink

Gisteravond een interessante aflevering van KRO Brandpunt, met nimmer vertoonde beelden van oud-Heinekenontvoerder Cor van Hout en Willem Holleeder. Aan het woord ook de drie auteurs van recent uitgegeven boeken. In het nieuwste boek 'COR' van Hendrik Jan Korterink komt het leven van Cor van Hout uitgebreid aan de orde en staat vele pagina's met kleurenfoto's uit het bewogen leven van de top-crimineel. Korterink werkte lang aan dit boek, weet ik, en is in contact gekomen met een aantal van diens naasten. Zo komt o.a. de zus van Cor van Hout aan het woord. Ze was ook te zien in de reportage zondagavond van Crimesite-redacteur Vincent Verweij.

BOL.COM info COR:

Op 9 november is het dertig jaar geleden dat biermagnaat Freddy Heineken en zijn chauffeur Ab Doderer werden ontvoerd. Na de ontvoering die duurde tot 30 november 1983 werd Cor van Hout (1957-2003) van de ene dag op de andere dag een landelijke bekendheid als een van de ontvoerders. Over 'de mens Cor van Hout' was weinig bekend. Niet zo gek: van zijn familie werkte niemand daaraan mee. Tot dit boek. Met veel onbekende feiten en unieke foto's.

Cor zou het brein achter de brutale kidnap zijn geweest. Maar zijn familie en vrienden kennen hem van zoveel meer. 'Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd' was zijn lijfspreuk. Humoristisch, intelligent, altijd in voor een practical joke: mensen die met hem omgingen, hebben veel gelachen. 

Misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink ontmoette Cor van Hout voor het eerst in 1986, in augustus 2000 voor het laatst. Voor dit boek sprak hij exclusief en uitvoerig met de familieleden van Cor (zus Laura en broer Ad, halfzus Nancy en halfbroer Martin) en zijn vele vrienden van vroeger en later. En met mede-ontvoerders Frans Meijer en Martin Erkamps. Nu Cor dood is, zijn ze hem nog lang niet vergeten. Zonder aan persoonsverheerlijking te doen: Cor was een bijzonder iemand. Het was nooit saai als hij in de buurt was. 

Er is in de loop der jaren veel geschreven over de Heinekenontvoerders. Over de aanslagen op Cor van Hout. Over Frans Meijer. Over Willem Holleeder, die de hoofdrol speelde in 'het proces van de eeuw'; dit boek gaat maar zijdeling over de ontvoering. Daar is bijna alles al over gezegd en geschreven. Op één onderwerp na: de gouden tip, die leidde naar de tot dan toe onbekende dadergroep, waardoor de ontvoering grotendeels als mislukt kan worden beschouwd. De politie heeft daar altijd erg geheimzinnig over gedaan. Maar de werkelijke gang van zaken rond die gouden tip was heel anders dan tot nu toe naar buiten is gebracht. 

Niet alleen de 'mooie kanten' van Cor worden beschreven, maar ook zijn laatste levensjaren toen hij door zijn alcoholverslaving in een neerwaartse spiraal belandde en steeds verder in een isolement raakte. Cor van Hout werd op 24 januari 2003 op klaarlichte dag geliquideerd. Het was 'een afrekening in het criminele circuit.' Waarom? Korterink heeft aanwijzingen dat het motief ergens anders vandaan komt dan tot nu toe wordt aangenomen.

Hendrik Jan Korterink (1955) schrijft o.a. voor Nieuwe Revu en Panorama. Eerder verschenen o.a. 'De BV Bruinsma', 'Haagse penoze' en 'Tottie's vlucht'. Op zijn veelbezochte website www.misdaadjournalist.nl houdt hij dagelijks vanuit een persoonlijke invalshoek het misdaadnieuws bij.

                                      (KLIK OP AFBEELDING)

Bondtehond

'Natuurlijk moet de eerlijkheid van het proces voorop staan'

De advocaten van Fred Ros en Moppie Rasnabe, respectievelijk Mrs. Peter Plasman en Jan Hein Kuijpers, droegen vrijdagochtend de onderzoekswensen voor namens hun cliënten. Ros en Rasnabe waren beiden aanwezig in de rechtszaal van het JCS (Justitieel Complex Schiphol). Mr. Jan Peter van Schaik, de raadsman van Peter La Serpe, was er ook. Nadat de voorzitter de verdachten had medegedeeld dat zij niet verplicht waren te antwoorden, kon Mr. Kuijpers beginnen met zijn voordracht.

AG's van het OM : Mrs. Frits Posthumus en Cynthia de Jong 

Tijdens het liquidatieproces in eerste aanleg heeft Moppie Rasnabe levenslang gekregen. Levenslang toch maar, ondanks het feit dat het OM in eerste instantie, lange tijd de mening was toegedaan dat Rasnabe een feitelijke uitvoerder van meerdere liquidaties, en een poging daar toe, zou zijn geweest, maar het OM zich nadien van die versie distantiëerde en Rasnabe dientengevolge maar als zijnde uitlokker of mede betrokkene in de zin van medepleger kwalificeerde. Want bewijs voor die eerdere stelling dat Moppie Rasnabe op welk moment dan ook enige trekker jegens wie dan ook zou hebben overgehaald, was er niet. En hij ontkent, aldus Kuijpers.

Mr. Jan Hein Kuijpers: Want voorzitter, het bewijs dat tegen mijn cliënt wordt ingebracht berust op aannames, gevolgtrekkingen/ conclusies en het debiteren door 'getuigen' van door hen gestelde de-auditu informatie die eigenlijk niet op deugdelijke wijze te controleren valt. Wat wel vastgesteld is kunnen worden is dat verschillende, door de rechtbank gehanteerde, verklaringen niet consistent zijn. De verdediging kwalificeert de inhoud van bepalende, door de respectievelijke getuigen afgelegde verklaringen als zijnde onvoldoende betrouwbaar om de hoogst mogelijke straf daar op te baseren.

Kuijpers spreekt over de verklaringen van Malika Nasri, Peter La Serpe, Harry W. en Patrick de Maere. En over de aannames die worden gedaan op grond van telecomgegevens uit een ver verleden en de informatie die uit bepaalde, in beslag genomen laptops zou zijn gekomen. Kuijpers kondigt aan dat Moppie Rasnabe in Hoger beroep, voor zover mogelijk, gemotiveerd verklaren waarom hij niet veroordeeld had moeten worden en waarom hetgeen genoemde personen zeggen te hebben gehoord niet de waarheid is. Moppie zal het Hof zo goed en zo kwaad als het kan informeren. Over zijn eigen positie. Zijn leven hangt er immers vanaf.

Na deze inleiding kwam Kujpers terug op verzoeken die in eerste aanleg reeds zijn gedaan, met name het verzoek om computers te onderzoeken waaruit informatie afkomstig is waar conclusies aan verbonden zijn, zoals telecombewegingen en bepaalde informatie uit bepaalde laptops. In Hoger beroep doet Kuijpers deze verzoeken opnieuw. Hij wil onderzoek aan harde-schijven uit (laten) voeren naar ongerijmdheden aangaande verschillende bestanden op die computers. Of de klok/klokken van die computers werden gemanipuleerd om latere activiteiten van de recherche op die computers 'wit te wassen'.

Volgens Rasnabe hebben er activiteiten op die computers plaasgevonden na de in beslag name. Op de in Marokko in beslag genomen laptop zijn activiteiten op de harde-schijf te zien met exact hetzelfde tijdstip. Dat zou kunnen duiden op manipulatie van de klok. De raadsman gaf aan dat Rasnabe het Hof graag zou willen duiden wat daarmee wordt bedoeld. Moppie is sinds enkele jaren bezig tot de kern van die bestanden door te dringen. Dat is monnikkenwerk, aldus Kuijpers. Moppie wil graag uitleggen hoe het gegaan kan zijn. Hij heeft in het huis van bewaring ook mensen die verstand hebben van computers ernaar laten kijken en volgens Kuijpers is het grotendeels abacadabra voor hem, daarom laat hij het liefst Moppie het zelf even toelichten.

Op dit moment werd er afgeweken van de pleitnota en gaf voorzitter Mr. Veldhuisen Moppie Rasnabe het woord om uitleg te geven wat hij precies bedoelt. 

Mr. Ruud Veldhuisen: Meneer Rasnabe, ik hoor u raadsman zeggen abacadabra, maar u zou allerlei ongereimdheden hebben gezien waar u iets over zou kunnen vertellen?

Moppie Rasnabe: Meneer de voorzitter, ik heb het dossier vanaf 2011 ter beschikking gehad, maar vanaf 2010 heb ik meteen gezegd: 'Die nummers zijn erin gezet', tegen mijn advocaat John Mull. (voormalig advocaat Moppie) Nadat ik het dossier kreeg...
Mr. Veldhuisen: Ik val u af en toe in de rede, maar dat is om u goed te begrijpen. Als u zegt 'Die nummers zijn erin gezet', dan zegt u eigenlijk...?
Moppie Rasnabe: Door rechercheurs... erin gezet... in de computer
Mr. Veldhuisen: In de computer van?
Moppie: Van Jesse Remmers... die belastend waren voor mij en Jesse...
Mr. Veldhuisen: Ok.
Moppie: Maar het probleem is, ik wist niet hoe ze dat gedaan hadden. Dat ze ze erin hebben gezet, wist ik 100%.
Mr. Veldhuisen: Waarom?
Moppie: Omdat ik serienummers had gezien, Spaanse nummers, die had ik nog nooit gezien. En u weet ik heb in Spanje gewoond en dat vond ik een rare serie...
Kuijpers: Telefoonnummers...
Moppie: Telefoonnummers... een paar. Toen is Kuijpers naar Spanje gevlogen naar mijn Spaanse advocaat, die heeft die nummers daar achter gelaten en geluk bij een ongeluk zat er één nummer bij van een bedrijf dat bestaat pas sinds 2007. Dat bedrijf heeft Yoigo. En ons geluk is, dat de wet veranderd is in Spanje en op 18 oktober 2007 ken je geen prepaids meer kopen. Je ken wel prepaids kopen, maar je moet dan een paspoort geven ivm de aanslag in Madrid. Dus al die nummers die erin zitten, in het document waarvan het openbaar ministerie zegt: Dat document is van 2002. Nou, je hoeft geen deskundige te zijn, maar in een document van 2002 kan nooit een nummer uit 2007 zitten... 

Mr. Veldhuisen: Dat is wat u zegt. U weet 100% zeker dat die nummers...
Moppie: Dat ze erin zijn gezet, die nummers van Yoigo. En een kennis van mij uit Ibiza (Sanny Lampie) heeft dat nummer gebeld op Ibiza, of hij heeft die man of die vrouw gebeld, of ze mensen kennen uit Nederland. Hij zegt: Nou uw nummer is gevonden in een laptop bij een onderzoek in Nederland. Ze zegt: Nou, wij kennen helemaal niemand in Nederland. Toen zegt die vrouw: Welk abonnement is het? Het is Yoigo, en Yoigo is gestart vanaf 2007. Nou, in ieder geval, Jesse Remmers ken dat nummer nooit gekocht hebben en hij kent die mensen niet. Dus dan... hehe...klopt het verhaal niet. Dus het kenne geen nummers uit 2002 zijn. Ik heb hier een afschrift voor u, van het bedrijf dat heet Yoigo, alleen om die gegevens te krijgen van dat bedrijf, dat doen ze niet. Maar wat ze gezegd hebben: Het nummer is van ons. En meer geven ze niet. Maar via een rechtshulpverzoek, alle gegevens kunnen ze geven. Wanneer het nummer is verkocht, waar het nummer is verkocht, welk nummer is verkocht en hoeveel er van verkocht zijn. Meer geven ze niet.

Tot zover de samenvatting van Moppie z'n ontdekking. Vanaf hier werd het voor mij ook een beetje abacadabra, met erg veel nummers, codes en documenten, maar je kon dus merken dat Moppie duidelijk wat op het spoor is, zijns inziens. En toegegeven, het is natuurlijk wel opmerkelijk.

Mr. Kuijpers en Moppie hebben het bedrijf Fox-IT gevraagd wat er aan de hand kan zijn en die hebben gezegd dat het onderzoeksprocedé zoals dat werd uitgevoerd fraudegevoelig is. In het kort komt het erop neer dat de deskundigen zeggen dat er veel mogelijk is, dat feitelijk kan worden vastgesteld middels technische data wat zich op een bepaalde computer heeft afgespeeld. En dat de politie, zo zou gezegd kunnen worden, niet bepaald zorgvuldig onderzocht, concludeerde en relateerde, aldus Kuijpers.

De voorzitter gaf aan dat het niet helemaal als abacadabra klinkt en daar was Kuijpers blij om, zei hij. Er ligt nu dus een verzoek om dit te onderzoeken.

Ten aanzien van de getuigenverzoeken vroeg Kuijpers om te horen: Getuige Harry W. en een reeks personen waarover W. verklaarde. Kuijpers noemt ze 'controlegetuigen': Henk Orlando Rommy, Gilbert Rommy, Witeman, Salomon 'Sanny' Lampie, Bertus Kwarten, Marco Proper, De Groot, Van Duuren, Bronkhorst, 'de broer van Jaap', Walter Douglas, Tom Bergsma, Mulder en Greg Remmers.

Daarnaast wil Kuijpers dat Harry W. door gedragsdeskundige professor van Koppen onderzocht wordt.

De verzoeken om de volgende getuigen worden uitgebreider gemotiveerd door Kuijpers:

• Henk Orlando Rommy, (OM maakt geen bezwaar, men is er kennelijk mee bezig)
• Huib Noorlander, (OM maakt geen bezwaar)
• Tonny Visser, de man van Pinny Song.
• Paulina van Vliet, de zus van Pinny Song.
• Malika Nasri, de (nogal) weerbarstige getuige uit Passage in eerste aanleg.
• Freek Geukens, ivm de laptop die in Brandpunt Reporter aan de orde kwam.
• Peter la Serpe, de kroongetuige. (wordt opgeroepen door het OM)
• Estrella Verbaan, de zus van de overleden Raymond Verbaan. (geen bezwaar OM)
• Anthony Vaz, ten overstaan van de RHC. (Raadsheer-Commissaris)
• Patrick de Maere, ten overstaan van de RHC.
• Passage-verdachten: Remmers, Song, Saez, De Boer en Stevens.
• Belgische funtionarissen, betrokken bij uitwisseling dossiers.

Raadsman Mr. Peter Plasman verzoekt voor zijn cliënt Fred Ros om de volgende getuigen:

• Remy Habes, Dwight Saro en Alex de Boer, over de druk en de dwang die Ros op hen zou hebben toegepast ivm de te plegen liquidatie van Thomas van der Bijl. (zaak Perugia)
• Peter La Serpe, (OM maar geen bezwaar)
• Harry W., Plasman sluit zich aan bij andere raadslieden.
• Freek Geukens, ivm de laptop die in Brandpunt Reporter aan de orde kwam.
• Dino Soerel, over de vermeende relatie met zijn cliënt Fred Ros. (zaak Nicht)
• Ali Akgün, in de zaak Nicht omdat hij opdrachtgever zou zijn. (zaak Nicht)
• etc.

Wat volgens Mr. Peter Plasman voorrang zou moeten krijgen is de vaststelling dat er sprake moet zijn van 'equality of arms'. In dit proces, als je kijkt naar de equality of arms, neemt het OM eigenlijk de macht, en dat heeft de verdediging niet, aldus de raadsman. 'Het OM bepaald wie zij dan willen horen, dus van equality of arms is geen sprake. Het is van belang dat het Hof dadelijk zelf een indruk krijgt van de betrouwbaarheid van de kroongetuige'.

De voorzitter vroeg: Meneer Ros, heb ik u al om uw proceshouding gevraagd?  Wat zal die zijn?

Fred Ros: Nee voorzitter, u heeft me er nog niet om gevraagd. Op dit moment kan ik er nog weinig over zeggen. Ik heb er nog niet op gerekend.

De AG Mr. Frits Posthumus merkte op: Natuurlijk moet de eerlijkheid van het proces voorop staan. Dat moet het Hof ook in de gaten houden.

AG Mr. Cynthia de Jong gaf aan zich wel te zullen verzetten tegen het horen van Alex de Boer. Niet tegen Saro en Habes als dat bij de RC plaastvindt. Ros heeft gevraagd daarbij aanwezig te mogen zijn.

Het onderzoek werd onderbroken en dinsdag 12 november wordt het onderzoek in Hoger beroep hervat om 9:30. Het OM zal dan uitgebreider reageren op onderzoekswensen van Soerel, Akgün en Burger.

Verdachten Ros en Rasnabe gaven aan niet te zullen komen.

Bondtehond