'Maw, van mij hoeft het allemaal niet'

Voor het digitale tijdperk moest Vincent Heus, de technische man van Endstra, elke dag de bandjes nakijken op verdachte bewegingen in het kantoor van Endstra. Dit was nadat Vincent camera's had ingebouwd om zg de dossiers in de gaten te houden. Het was op klaarlichte dag gebeurd. Aad, een medewerker van het kantoor, had nog staan kijken toen Vincent bezig was.Voor de digitalisering moesten de bandjes nog elke dag versneld worden teruggespoeld om te kijken of er weer mensen in het pand waren geweest voor een inkijkoperatie.

.

Daar had Vincent 3500 Euro per kwartaal voor betaald gekregen. Later, na de digitalisering, hoefte de technische man maar 1 keer in de week door de discs heen te spoelen. Dat ging vlotter want de dics begonnen alleen op te nemen wanneer er verdachte bewegingen werden waargenomen.

"Ik was 8 maanden aan het kijken voor ze kwamen" zei Vincent Heus. Hij doelde op de rechercheurs van de inkijkoperatie."Was het niet goedkoper om gewoon de sloten te vervangen?" merkte Koos Plooy scherp op."Dat had Endstra op dat moment nog niet gewild", volgens de techneut.

Hij moest zelfs ook in IJmuiden apparatuur inbouwen. Eerst voor het Restaurant van Seaport IJmuiden omdat ze een personeelslid verdachten van diefstal uit de kassa. Later had Endstra gevraagd "Kun je hier afluisteren? De belastingdienst komt 3 dagen hier." Dat was op het kantoor dus ook op die plek werd apparatuur ingebouwd, tussen een plafond. Daar had Officier Koos Plooy wel een vraag over.
"Wist Haico hiervan?"
Vincent: "Nou nee, niet dat ik weet"
"Was directeur Funke Küpper op de hoogte van het plaatsen van afluister-apparatuur?"
Vincent: "Dat weet ik niet, maar die moet het haast wel geweten hebben, want hij stond erbij toen ik gaten boorde"
"Was het makkelijk te verwijderen?"
Vincent: "Nou nee, want dan moet je het slopen, volgens mij is het nooit weggehaald"

Hij had Willem Endstra later met oordopjes van de Discman in gezien om de opname van een hele dag te beluisteren wat er zoal besproken werd door de belasting-mannen die zijn boeken controleerden.

Ook had Vincent de woning van Holleeder eens 'gesweeped'. "Willem Holleeder had zo'n koffer die dat automatisch voor je doet. Twee minuutjes werk"
Koos Plooy: "Nou, ik geloof dat u aan wat bijscholing toe bent want voor het vakkundig sweepen van een ruimte ben je in de regel toch zo'n 1 a 2 dagen bezig"
"Nou nee hoor, zei Vincent, je zette die koffer neer, zet hem aan, dan gaat ie zelf zoeken en na een tijdje kun je het rapport uitdraaien, zo gebeurt. Maar ik had al gezegd "Je hebt er niets aan, want op GSM's reageerde hij weer niet en daar kun je ook mee afluisteren, dus..."

Hij en Holleeder hadden het wel leuk gevonden wat te spelen met de koffer.
Verder wou Koos Plooy nog weten van wie de namen Maike en Sandra toebehoorden die in zijn telefoon gevonden waren. Is dat soms Maike Dijkhuis? En Sandra, is dat soms Sandra den Hartog? (weduwe van Klepper) Deze mensen had Vincent via Holleeder leren kennen en had er ook wat klusjes gedaan, zoals bij Sandra een CV-ketel en ook een cameraatje bij de deur ingebouwd.

Na afloop van de zitting stond Bondtehond als eerste buiten de Bunker na een lange dag, nog voor alle journalisten naar buiten kwamen. Daar stond hij oog in oog met Vincent en vroeg hem: "En, viel het mee?"
De wat schuchtere technicien keek eerst goed om zich heen, en antwoordde toen "Maw, van mij hoeft het allemaal niet" zweeg verder en wandelde via de overkant van de weg rustig achter een camerateam langs het bedrijventerreintje op. De cameramannen stonden wat met hun spullen te klooien. Zouden ze hebben beseft dat de hoofdpersoon van deze Bunker-dag op enkele meters van hen vandaan anoniem wegslenterde ?

Door Bondtehond

'Kunnen we Klaas niet effe afluisteren?'

Wat weet u van balletje balletje?, vroeg de Rechter aan Willem Holleeder, toen er zijdelings even over Maruf 'Paja'Mrzic werd gesproken. "Wat ik ervan weet? Nou, dat je gewoon je geld in je zak moet houden en wegwezen", klonk het antwoord met een lacherige ondertoon. Op de tribune was iedereen het er mee eens dat het grappig klonk want er werd weer hard om gelachen. "Het is jammer dat ie er niet is, anders kon ie het effe voordoen." vervolgde Holleeder in plat Amsterdams.

Er werd maar niet verder op ingegaan. Wel op waarom Willem zo vaak met Endstra meeging naar zakelijke relaties ? "Nou dat was gewoon gezellig, vriendschappelijk. Ik zag het ook als een leerschool, die vastgoed." Kort daarop gaf Rechtbankvoorzitter mr. Rino Verpalen aan dat de zitting even geschorst zou worden. De tribune stroomde leeg en al het aanwezige pers- en tv-volk ging weer even naar de perskamer voor een welverdiende onderbreking van de zitting.

Na de pauze was de beurt aan Vincent Heus, de technische man van Endstra, niet van Holleeder, volgens hemzelf. De eerste opdracht kreeg Vincent van Willem Endstra toen diens blauwe Porsche was gejat voor de deur aan de Diepenbrockstraat waar hij woonde. De videocamera was stuk geweest en had daarom geen beelden van de diefstal geschoten.

De opname-apparatuur werd vervangen en verplaatst naar de kelder, de camera's waren nog goed. "Vrijwel alles was stuk daar, zei Vincent, de garagedeur en de sauna werden gerepareerd maar ook werden er sleuven gefreest ivm leidingen voor de nieuwe keuken die zou worden geplaatst." Later werden in het kantoor aan de Apollolaan de opnameapparatuur vervangen door minidiscs, verder voor en na 'de digitalisering' genoemd door Mr Rino Verpalen en Vincent Heus.

Endstra praatte op een grappige manier volgens Vincent, zoals met een lach "Kunnen we Klaas niet effe afluisteren?" Ze reden toen naar het kantoor van Klaas Hummel en Endstra had onderweg verteld "Dat kantoor is van mij", echter het alarm was wel afgegaan.  Endstra had even met de security-man gesproken die was komen opdagen en het was toen verder goed geweest. Daar is alleen wat in de bureau-telefoon van Klaas Hummel geplaatst en wat beneden in de kast, dan kon er 1,5 uur worden afgeluisterd met een cassetterecordertje dat alleen begon te lopen als de telefoon werd opgenomen.

Verder had Vincent klusjes gedaan bij oa Anita Schuts en Haico Endstra, zoals die keer toen de telefoon moest worden doorverbonden of in Aerdenhout in de Villa van Robbie, de vriendin van Haico, waar een B&O-installatie moest worden aangesloten. Ook een CV-installatie had ie aangelegd toen Anita daar om vroeg. "Doe dat maar" had Endstra gezegd. In de winkel van Anita was ook opnameapparatuur aangelegd. Er waren dus veel plekken waar afluister- en opnameapparatuur was verborgen in de panden van Endstra.......
Morgen meer.

Door Bondtehond

‘Over Mink Kok heb ik niks te zeggen’

Na de gevangenisstraf voor de ontvoering van Alfred Heineken probeerde Willem Holleeder eerlijk aan de slag te komen. Hij liep wat bij Rob Grifhorst, een vriend van Cor van Hout, als assistent bedrijfsleider. Hij verdiende meteen al lekker, bleek uit taps uit die tijd, volgens Koos Plooy. Dat werd lachend bevestigd door Holleeder "Tja, ik mocht niet klagen" Hij adviseerde wat in de beveiliging van oa Casa Rosso en de Bananenbar.

Op een middag in Zandvoort was hij op Buddy-Beach, een strandtent, en kwam hij de dochter van Maurits"Zwarte Joop"de Vries tegen. Daar hoorde Holleeder dat ze wilde stoppen met een paar zaken,waarop Willem zijn kansen rook en in overleg met Rob Grifhorst kon hij toen het 'Erotisch Museum' pachten. Dat vond ik wel goed zo, het had van mij zo mogen blijven, zei Willem later. Ook was hij wel eens contactpersoon tussen mensen die protectie konden gebruiken, daarvoor kwamen ze bij hem.Hij richtte een bedrijfje op met de door hem zelf bedachte naam 'Nariz'. "Dat betekent Neus in het Spaans, Edelachtbare" zij Willem vrolijk. De zaal barstte weer even in lachen uit. De Rechter vroeg wat ie deed ? "Oh ik was altijd op de wallen, het Museum moest onderhouden worden, en moest oppassen dat er niet gepikt werd" antwoordde Willem. Marcel Katee hielp hem met de administratie. Die werkte al lang voor Zwarte Joop, eerst als kaartjes verkoper op straat, en mensen naar binnen praten. Later werd Marcel bedrijfsleider en nog weer later financiëel-manager bij Rob Grifhorst.

Deze had o.a de Casa Rosso, het Erotisch Museum en Bananenbar overgenomen van de dochter van 'Maup' (Zwarte Joop) Zo hebben Willem en Marcel elkaar leren kennen en zo kwam het dat Marcel Katee ook de administratie voor het Erotisch Museum ging doen. Marcel Katee wist niet dat Holleeder en Endstra elkaar kenden. Endstra en Holleeder hadden elkaar ontmoet op een receptie, volgens Alex Endstra, de zoon van Willem Endstra, las de Rechter voor. Ze werden dikke maatjes. "Het klikte gewoon" aldus Willem Holleeder. Beatrix Endstra, de zus van Willem had gezegd "Op een gegeven moment deden Holleeder en mijn broer alles samen, uit eten, een lamp kopen, van alles eigenlijk, het leek wel of die twee verkering hadden met elkaar"  "Nee Edelachtbare, verkering hadden we niet", lachte Holleeder. Endstra had Holleeder willen helpen om zo zijn verleden achter zich te kunnen laten. Zo deed Holleeder wat bouw-klusjes voor verschillende mensen via Willem Endstra.De Rechter wilde weten waar Holleeder die bouw-vaardigheden vandaan had, heb je daar voor geleerd?

"Nou Edelachtbare, voor de ontvoering was ik altijd al bezig met de bouw, ik was koppelbaas."  "Dus u maakte zelf uw handen niet vuil, letterlijk en figuurlijk ? "Nou, zei Willem, ik heb wel geleerd voor stukadoor, maar dat was zo zwaar" Daarop klonk er weer gegrinnik op de publieke tribune. Holleeder werd wel boodschappenjongen genoemt van Endstra, klop dat?, vroeg de Rechter, waarop Holleeder meteen antwoordde dat hij dat absoluut niet als minderwaardig opvatte.Wim had hem gewoon dingen gegunt. En ook haalde hij de kinderen wel eens op, ook gewoon andere dingen of ze gingen uit eten. Zo had hij Wim geholpen met een woning van Mink Kok boven Sinners, die hij niet terug wilde geven waardoor Wim ging denken dat er net als met de Nachtwachtlaan mischien wapens zouden liggen. Holleeder heeft toen het schilderwerk en steigers op zich genomen. "Dat was vlak nadat John Mieremet had geadverteerd in de krant voor Wim Endstra" zei Holleeder De zaal schoot weer in de lach, want hij doelde natuurlijk op het pagina-grote artikel in de Telegraaf, "Bankier van de Onderwereld".
In ieder geval deed ie toen klusjes tegen commissie.

Over Mink Kok heb ik niks te zeggen.....merkte Holleeder nog op ergens tussendoor.
De Rechter zweeg....

Door Bondtehond