Waar het Hof op doorvraagde was een voorvalletje tijdens het bezoek. K. kwam nl. bij Fred in PI Alphen aan den Rijn en had een tijdschrift bij zich van 20 jaar geleden toen hij hij als Muay Thai-bokser wedstrijden had gewonnen, of kampioen was geworden. (Volgens Ros in z'n verklaringen heeft hij toen opgemerkt: 'Goh, dat is nog uit de guldentijd', waardoor de andere bezoekers aan tafel ook in een deuk zouden hebben gelegen, aldus Fred. Hij vond het raar dat iemand zomaar op bezoek kwam en om werk kwam vragen. Het deed Ros denken aan die keer met Peter La Serpe die ook een keer bij hem op bezoek was gekomen in de bajes. - red.)
Het Hof wilde natuurlijk weten hoe K. Ros dan wel niet kende toen hij besloot de advocaat van Ros te bellen om te vragen of hij bij hem op bezoek mocht komen. (Fred had hem daarop maar even teruggebeld en op de bezoeklijst gezet.)
(Even terug naar het begin van het verhoor)
Voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen: En Fred Ros, kent u die naam?
K.: Ja, die ken ik wel.
Voorz: Ook van AT5?
K.: Nee.
Voorz: Hoe dan?
K.: Spanje.
Voorz: Als u iets zegt, zou ik het prettig vinden als u dan ook uw best doet om het in de tijd te plaatsen.
K.: Absoluut, ja ja ja.
Voorz: Kunt u het ongeveer in de tijd plaatsten? Wanneer was dat? U zegt Spanje...
K.: Uuuh... 2004/2005.
Voorz: Waar in Spanje?
K.: In Spanje... ik eh... Majorca.
Voorz: Majorca? Eh... Waar kent u hem van op Majorca.
K.: Nou niet eh, niet eh, ik heb hem daar gezien met een paar jongens, met een paar reizigers... kampertjes...jongens daaro...
Voorz: Ok.
K.: En hij zei: 'Ik ken Fred', maar ik ken hem niet persoonlijk.
Voorz: Zeg, en waar was die ontmoeting?
K.: Ook in een nachtclub.
Voorz: In een nachtclub. Was dat de eerste keer dat u hem ontmoette?
K.: Ja, hij had een gele, gele, gele zwembroekie aan en een gele Hummer.. een beetje, beetje, beetje brede jongen.
Voorz: Juist, een beetje brede jongen, een gele zwembroek, een Hummer en een nachtclub, dat zijn de dingen die we bij elkaar moeten leggen? Maar ik neem aan dat hij die gele zwembroek niet in die nachtclub droeg?
K.: Nee, hehe, ook, ook, ook aan het strand... het issuh..
Voorz: Toen heeft u hem ook gezien?
K.: Ja, op het strand heb ik hem ook gezien, daar was hij ook met vrouwen aan het babbelen, met vrouwen om zich heen, zeg maar...
Voorz: En dat zag u dan allemaal gebeuren?
K.: Nou je ziet dat hij aan het praten is met vrouwen in cafeetjes en met tafeltjes en je bent aan het drinken en dan zie je bepaalde contacten met bepaalde vrouwen.
Voorz: Ja, ja ja ja... en dat was op Majorca. Heeft u hem wel eens op een andere plek gezien dan op Majorca?
K.: Een keer op bezoek, ik heb hem één keer bezocht in detentie inrichting in Alphen aan den Rijn. In 2006.
Voorz: Dat was in 2006?
K.: In 2006, of 2005, of 2007, dat weet ik niet meer. Ik ben er wel een keer geweest, dat zeg ik eerlijk.
Voorz: Ja, natuurlijk zegt u dat eerlijk, want u bent in alles eerlijk wat u nu doet, want u staat onder ede.
K.: Ja hehe, ja maar ik zeg het alleen.
Voorz: Ja. Zeg ehm... dus een ontmoeting op Majorca, meegemaakt op het strand, in een nachtclub en weet ik wat en toen dacht u in 2006: 'Ik ga hem eens bezoeken' ?
K.: Ja.
Voorz: Hoe is dat gegaan? Tussen dat moment op Majorca en dat bezoek in 2006... hij zat toen vast zei u hè?
K.: Hij zat vast in Alphen aan den Rijn, ja.
Voorz: Hoe kwam u erbij om naar Alphen aan den Rijn te gaan? Had u nog tussentijds contact met hem onderhouden?
K., Nee, nee, nee, nee... nee maar, ik weet ook echt niet meer waar het over ging, dat zeg ik gewoon open kaart.
Voorz: Nee, maar bij die vraag ben ik nog niet, ik probeer even te begrijpen hoe u dan ineens bij Fred Ros in Alphen aan den Rijn terecht komt.
K.: Ik zat ook in 2006 in Alphen aan den Rijn...
Voorz: U zat ook vast?
K.: ...en toen kwam ik vrij en toen, toen zei... eh, toen heb ik hem ook, eh... ik zat ook echt vast in 2006, dat kunt u controleren, daar ga ik niet om liegen.
Voorz: Ja, ja, ja...nee... dus u zat vast in Alphen aan de Rijn en heeft u hem toen ook gesproken?
K.: Nee.. nee.. nee.
Voorz: wel gezien?
K.: Nee... ja, hij zat toen in beperkingen bij de medische, medische, medische dienst.
Voorz: En waarom bent u hem gaan bezoeken dan? Want toen was u vrij, neem ik aan?
K.: Ja klopt.
Voorz: Waarom bent u hem dan gaan bezoeken?
K.: Dat weet ik echt niet meer, meneer de rechter.
Voorz: Wacht even hoor, ik probeer het te begrijpen... gele zwembroek, dat detail heeft u goed onthouden, gele Hummer, Majorca, discotheken, contact met vrouwen, zeg maar, u ziet het allemaal nog voor u.
K.: Zeker... zeker ja.
Voorz: Nou, en dan gaat de tijd verder, dan zit u in Alphen aan den Rijn, u zegt dat Fred Ros daar toen ook vastzat, u zegt: 'Ik ben toen vrijgelaten en toen hem ik hem bezocht'?
K.: Ja.
Voorz: Ik vraag nu twee keer wat is de aanleiding dat u hem opzoekt en dan zegt u: 'Dat weet ik niet meer'. En dan zeg ik: denkt u er nu eens goed over na hoe dat nu zit. Want als uw geheugen op die andere punten zo goed is, kan het niet zo zijn dat u hier niets meer van weet.
K.: Ja...sssssss, hehe... nee, maar ik weet het echt niet meer.
Voorz: Nee?
K.: Als u me even tijd geeft, ga ik er even over nadenken.
Voorz: Ja, u hoeft niet meteen antwoord te geven, denk er gerust even over na.
K.: Nee, hehe, ook, ook, ook aan het strand... het issuh..
Voorz: Toen heeft u hem ook gezien?
K.: Ja, op het strand heb ik hem ook gezien, daar was hij ook met vrouwen aan het babbelen, met vrouwen om zich heen, zeg maar...
Voorz: En dat zag u dan allemaal gebeuren?
K.: Nou je ziet dat hij aan het praten is met vrouwen in cafeetjes en met tafeltjes en je bent aan het drinken en dan zie je bepaalde contacten met bepaalde vrouwen.
Voorz: Ja, ja ja ja... en dat was op Majorca. Heeft u hem wel eens op een andere plek gezien dan op Majorca?
K.: Een keer op bezoek, ik heb hem één keer bezocht in detentie inrichting in Alphen aan den Rijn. In 2006.
Voorz: Dat was in 2006?
K.: In 2006, of 2005, of 2007, dat weet ik niet meer. Ik ben er wel een keer geweest, dat zeg ik eerlijk.
Voorz: Ja, natuurlijk zegt u dat eerlijk, want u bent in alles eerlijk wat u nu doet, want u staat onder ede.
K.: Ja hehe, ja maar ik zeg het alleen.
Voorz: Ja. Zeg ehm... dus een ontmoeting op Majorca, meegemaakt op het strand, in een nachtclub en weet ik wat en toen dacht u in 2006: 'Ik ga hem eens bezoeken' ?
K.: Ja.
Voorz: Hoe is dat gegaan? Tussen dat moment op Majorca en dat bezoek in 2006... hij zat toen vast zei u hè?
K.: Hij zat vast in Alphen aan den Rijn, ja.
Voorz: Hoe kwam u erbij om naar Alphen aan den Rijn te gaan? Had u nog tussentijds contact met hem onderhouden?
K., Nee, nee, nee, nee... nee maar, ik weet ook echt niet meer waar het over ging, dat zeg ik gewoon open kaart.
Voorz: Nee, maar bij die vraag ben ik nog niet, ik probeer even te begrijpen hoe u dan ineens bij Fred Ros in Alphen aan den Rijn terecht komt.
K.: Ik zat ook in 2006 in Alphen aan den Rijn...
Voorz: U zat ook vast?
K.: ...en toen kwam ik vrij en toen, toen zei... eh, toen heb ik hem ook, eh... ik zat ook echt vast in 2006, dat kunt u controleren, daar ga ik niet om liegen.
Voorz: Ja, ja, ja...nee... dus u zat vast in Alphen aan de Rijn en heeft u hem toen ook gesproken?
K.: Nee.. nee.. nee.
Voorz: wel gezien?
K.: Nee... ja, hij zat toen in beperkingen bij de medische, medische, medische dienst.
Voorz: En waarom bent u hem gaan bezoeken dan? Want toen was u vrij, neem ik aan?
K.: Ja klopt.
Voorz: Waarom bent u hem dan gaan bezoeken?
K.: Dat weet ik echt niet meer, meneer de rechter.
Voorz: Wacht even hoor, ik probeer het te begrijpen... gele zwembroek, dat detail heeft u goed onthouden, gele Hummer, Majorca, discotheken, contact met vrouwen, zeg maar, u ziet het allemaal nog voor u.
K.: Zeker... zeker ja.
Voorz: Nou, en dan gaat de tijd verder, dan zit u in Alphen aan den Rijn, u zegt dat Fred Ros daar toen ook vastzat, u zegt: 'Ik ben toen vrijgelaten en toen hem ik hem bezocht'?
K.: Ja.
Voorz: Ik vraag nu twee keer wat is de aanleiding dat u hem opzoekt en dan zegt u: 'Dat weet ik niet meer'. En dan zeg ik: denkt u er nu eens goed over na hoe dat nu zit. Want als uw geheugen op die andere punten zo goed is, kan het niet zo zijn dat u hier niets meer van weet.
K.: Ja...sssssss, hehe... nee, maar ik weet het echt niet meer.
Voorz: Nee?
K.: Als u me even tijd geeft, ga ik er even over nadenken.
Voorz: Ja, u hoeft niet meteen antwoord te geven, denk er gerust even over na.
K.: (lange stilte)
Voorz: U bent nog steeds aan het denken?
K.: Eh...
Voorz: Heeft u vroeger gebokst, ja hè? U was kampioen geworden?
K.: Ja, meneer de rechter.
Voorz: Wanneer bent u kampioen geweest?
K.: In '99, 2001, 2003.
Voorz: En wanneer heeft u in een tijdschrift gestaan? Heeft u wel eens in een tijdschrift gestaan?
K.: In Thailand.
Voorz: Heeft u wel eens met meneer Ros gesproken over boksen? Gedeelde interesse?
K.: Jawel, ik heb wel eens gesproken over Thaiboksen, kickboksen...
Voorz: Met meneer Ros?
K.: Ja.
Voorz: Was dat op het strand in Majorca, of in Alphen aan den Rijn?
K.: Ook in Alphen aan den Rijn.
Voorz: Oh, dat weet u nog?
K.: Eh... ook, ook, ook in Majorca.
Voorz: Ja. Maar u weet nog dat u ook in Alphen aan den Rijn met hem over kickboksen heeft gesproken?
K.: Hij zei tegen mij: Ga je nog wedstijden doen, ja eh.. of ga je nog vechten, of ga je nog wedstrijden doen?
Voorz: Dat herinnert u zich ineens?
K.: Ja, ik ben nog aan het denken... ik wil ook graag dat u het weet hè...
Voorz: Ja zeker.
K.: Maar voor de rest weet ik het... ja... ga je nog een sportschool beginnen of heb je nog gesponsord. Nou dat zijn de dingen die ik echt met hem besproken heb.
Voorzitter Mr. Veldhuisen vroeg hoe het contact met Ros tot stand kwam. Dat ging via de advocaat van Ros, maar hoe die heet dat wist K. niet. Welke plaats of stad: wist K. ook niet meer. Niets kon hij zich meer herinneren. En waarom hij bij Ros op bezoek ging? K.: 'Nou, ik ga wel vaker op bezoek bij mensen'. Voorzitter: 'Maar wat er is besproken weet u ook niet meer?' K.: 'Nee, echt niet meer'. Dat ging er maar moeilijk in bij de voorzitter. K. wist zich allerlei kleine details wél te herinneren, maar zoiets als een gesprek tijdens een bezoek of een gesprek met een advocaat en wie dat dan is: één zwart gat in het geheugen van getuige K.. Hij scheen tegen de politiemensen die hem wilden ophalen, gezegd te hebben 'geen trek om altijd achterom te moeten kijken' en dat hij 'geen zin had om altijd een Glock bij me te dragen' ivm zware misdrijven, maar niets kwam meer boven wat nu de reden was om bij Ros op bezoek te gaan. Dat had met Marokko-mafia te maken, niet met Fred Ros.
De voorzitter probeerde nog: 'Was het bezoek op verzoek van iemand?' K.: Absoluut niet! Voorzitter: 'Absoluut niet?! Als u zelfs niet meer weet waarom je bent gegaan, dan zou je zeggen, dan bent nu wel heel stellig in uw antwoorden, vind u zelf ook niet?' K. zuchte diep en was duidelijk gespannen, bewoog veel, schoof nerveus op z'n stoel. Hij maakte het er ogenschijnlijk voor zichzelf niet eenvoudiger op. Het kwam hem een paar keer op opmerkingen te staan van de raadsheren: 'Zit nu even stil' en 'Laat die papieren maar even liggen, meneer K., kijk maar even naar ons', maar het geheugen bleef K. in de steek laten.
Voorzitter: Kent u de naam Ali Akgün?
K.: Ja, die ken ik wel ja.
Voorz: Waar kent u die van?
K.: Ja, ook van eh, van eh, van eh, van AT5.
Voorz: Van AT5. Alleen van AT5?
K.: Ja.
Voorz: Heeft u de heer Akgün wel eens gezien of gesproken?
K.: Nee.
Voorz: Nooit?
K.: Nee.
Voorz: Ook niet met een ander ertussen, zal ik maar zeggen?
K.: Nee.
De zenuwen speelde hem op een gegeven moment echt parten, wat op momenten tot een komische vertoning leidde. Vooral toen een raadsheer het even overnam van de voorzitter:
Raadsheer: Meneer K., ik ben zo benieuwd naar die ontmoeting in Majorca. U zei net 2004, 2005? Kunt u daar nog iets meer over vertellen, hoe dat ging?
K.: Gewoon feesten, meneer de rechter. Het is niet zo dat ik op vakantie ben geweest, maar er waren gewoon jongens uit Nederland, een beetje bekende namen, die waren aan het feesten en die Fred heb ik wel es gezien daaro, gewoon een beetje feesten, maar dat betekent niet dat ik hem ken, het is gewoon van hoi, hoi en hoi, wil je wat drinken of dit...
RH: Ja. U zei net: 'Ik heb hem in een nachtclub een keer ontmoet', maar dus ook buiten een nachtclub kennelijk ontmoet, of hoe moet ik dat zien?
K.: Met alle respect, maar 'ontmoet', dan krijg je meteen weer 'ontmoet'. Als je gewoon met 12, 13 jongens en een paar lekkere wijven, sorry dat ik het zeg in straattaal, een biertje aan het drinken bent, betekent dat niet dat je een vriend van me bent, of zo.
RH: Nee.
K.: We waren gewoon wat aan het drinken en dat is het.
RH: En die gele Hummer, dat was op Majorca?
K.: Ik zag hem met een gele auto, een geile*...uh.. uh.. een gele zwembroekie... een beetje strakke eh...
(*: ik dacht dat hij er hier niet meer uitkwam, maar het woord geel, klinkt bij Marokkanen en Turken wel vaker als 'geil', laat ik er dus vanuit gaan dat dit een Turkse verspreking was van K.)
RH: Ja, maar u zei eerder een gele Hummer.
K.: Ja ook een Hummer, een gele auto.
RH: Ja, maar een gele Hummer en een gele zwembroek is toch net weer iets anders.
K.: Of hele roze ondergoed, ik weet niet, hele rare kleuren.
Voorz: Het worden steeds wildere beelden die wij ons hierbij voorstellen, meneer K..
K.: Nah, maar ik zeg gewoon wat ik kan vertellen.
RH: Ja, maar ja, u vertelt ons dan bepaalde details die opvallend zijn en als je dan doorvraagt veranderen ze van kleur en vorm lijkt het.
K.: Ja maar meneer de rechter, wat moet ik zeggen, ik ken die man niet persoonlijk.
Voorzitter: Dat was in 2006 wel anders, want toen heeft u hem nog opgezocht.
K.: Ja, ik heb hem bezocht ja, maar dat betekent niet dat je iemand persoonlijk kent.
Voorz: Nou ja, laten we daar niet verder over filosoferen, maar u bent wel bij hem op bezoek geweest. Samen nog gelachen, zei u.
K.: Ja, we hebben wel gelachen ja.
Voorzitter: Waarover dan?
K.: Hehehe, dat weet ik ook niet meer.
Voorz: Maar dat er werd gelachen weet u nog?
K.: Ja, ik lach altijd als ik met mensen aan het praten ben. Een beetje komisch...
Voorz: Aha, is dat het...
Tot zover.
Dat het Hof deze getuige op momenten niet echt leek te geloven, was een sterke indruk die ik had. Hoewel de raadsheren wel zo professioneel zijn om dat niet met zoveel woorden te zeggen en ik inmiddels al heel wat getuigenverhoren heb meegemaakt, durf ik dat in dit geval wel te zeggen.
Het rare is dat K. Fred Ros met zijn Hummer in Majorca plaatst, terwijl Fred Ros op 3 augustus 2006 op de onder Nederlanders populaire camping 'El Delfin Verde' in Torroella de Montgri aan de Costa Brava is gearresteerd. Majorca is een eiland boven Ibiza in de Middellandse Zee. Het is wel mogelijk, maar of dat nu die keer was dat K. Ros zag? De Hummer had Ros destijds geleend van iemand. Het vermoeden leek te bestaan bij de raadsheren dat K. de foto had gezien (zie afbeelding - bron: misdaadjournalist.nl) en daar zijn verhaal wellicht op had gebaseerd. Die indruk kreeg ik omdat het Hof er ook expliciet naar vroeg, of hij deze foto kende.
Ros ontkende overigens ooit op Majorca te zijn geweest met een gele Hummer. Laat staan dat hij een roze onderbroek en/of gele strakke zwembroekjes droeg, aldus Ros. Hij kreeg daar een visioen bij van Dries Roelvink...
Maandag het verhoor van Passage zaaks-officier (eerste aanleg) Mr. Betty Wind.
Bondtehond
K.: In '99, 2001, 2003.
Voorz: En wanneer heeft u in een tijdschrift gestaan? Heeft u wel eens in een tijdschrift gestaan?
K.: In Thailand.
Voorz: Heeft u wel eens met meneer Ros gesproken over boksen? Gedeelde interesse?
K.: Jawel, ik heb wel eens gesproken over Thaiboksen, kickboksen...
Voorz: Met meneer Ros?
K.: Ja.
Voorz: Was dat op het strand in Majorca, of in Alphen aan den Rijn?
K.: Ook in Alphen aan den Rijn.
Voorz: Oh, dat weet u nog?
K.: Eh... ook, ook, ook in Majorca.
Voorz: Ja. Maar u weet nog dat u ook in Alphen aan den Rijn met hem over kickboksen heeft gesproken?
K.: Hij zei tegen mij: Ga je nog wedstijden doen, ja eh.. of ga je nog vechten, of ga je nog wedstrijden doen?
Voorz: Dat herinnert u zich ineens?
K.: Ja, ik ben nog aan het denken... ik wil ook graag dat u het weet hè...
Voorz: Ja zeker.
K.: Maar voor de rest weet ik het... ja... ga je nog een sportschool beginnen of heb je nog gesponsord. Nou dat zijn de dingen die ik echt met hem besproken heb.
Voorzitter Mr. Veldhuisen vroeg hoe het contact met Ros tot stand kwam. Dat ging via de advocaat van Ros, maar hoe die heet dat wist K. niet. Welke plaats of stad: wist K. ook niet meer. Niets kon hij zich meer herinneren. En waarom hij bij Ros op bezoek ging? K.: 'Nou, ik ga wel vaker op bezoek bij mensen'. Voorzitter: 'Maar wat er is besproken weet u ook niet meer?' K.: 'Nee, echt niet meer'. Dat ging er maar moeilijk in bij de voorzitter. K. wist zich allerlei kleine details wél te herinneren, maar zoiets als een gesprek tijdens een bezoek of een gesprek met een advocaat en wie dat dan is: één zwart gat in het geheugen van getuige K.. Hij scheen tegen de politiemensen die hem wilden ophalen, gezegd te hebben 'geen trek om altijd achterom te moeten kijken' en dat hij 'geen zin had om altijd een Glock bij me te dragen' ivm zware misdrijven, maar niets kwam meer boven wat nu de reden was om bij Ros op bezoek te gaan. Dat had met Marokko-mafia te maken, niet met Fred Ros.
De voorzitter probeerde nog: 'Was het bezoek op verzoek van iemand?' K.: Absoluut niet! Voorzitter: 'Absoluut niet?! Als u zelfs niet meer weet waarom je bent gegaan, dan zou je zeggen, dan bent nu wel heel stellig in uw antwoorden, vind u zelf ook niet?' K. zuchte diep en was duidelijk gespannen, bewoog veel, schoof nerveus op z'n stoel. Hij maakte het er ogenschijnlijk voor zichzelf niet eenvoudiger op. Het kwam hem een paar keer op opmerkingen te staan van de raadsheren: 'Zit nu even stil' en 'Laat die papieren maar even liggen, meneer K., kijk maar even naar ons', maar het geheugen bleef K. in de steek laten.
Voorzitter: Kent u de naam Ali Akgün?
K.: Ja, die ken ik wel ja.
Voorz: Waar kent u die van?
K.: Ja, ook van eh, van eh, van eh, van AT5.
Voorz: Van AT5. Alleen van AT5?
K.: Ja.
Voorz: Heeft u de heer Akgün wel eens gezien of gesproken?
K.: Nee.
Voorz: Nooit?
K.: Nee.
Voorz: Ook niet met een ander ertussen, zal ik maar zeggen?
K.: Nee.
De zenuwen speelde hem op een gegeven moment echt parten, wat op momenten tot een komische vertoning leidde. Vooral toen een raadsheer het even overnam van de voorzitter:
Raadsheer: Meneer K., ik ben zo benieuwd naar die ontmoeting in Majorca. U zei net 2004, 2005? Kunt u daar nog iets meer over vertellen, hoe dat ging?
K.: Gewoon feesten, meneer de rechter. Het is niet zo dat ik op vakantie ben geweest, maar er waren gewoon jongens uit Nederland, een beetje bekende namen, die waren aan het feesten en die Fred heb ik wel es gezien daaro, gewoon een beetje feesten, maar dat betekent niet dat ik hem ken, het is gewoon van hoi, hoi en hoi, wil je wat drinken of dit...
RH: Ja. U zei net: 'Ik heb hem in een nachtclub een keer ontmoet', maar dus ook buiten een nachtclub kennelijk ontmoet, of hoe moet ik dat zien?
K.: Met alle respect, maar 'ontmoet', dan krijg je meteen weer 'ontmoet'. Als je gewoon met 12, 13 jongens en een paar lekkere wijven, sorry dat ik het zeg in straattaal, een biertje aan het drinken bent, betekent dat niet dat je een vriend van me bent, of zo.
RH: Nee.
K.: We waren gewoon wat aan het drinken en dat is het.
RH: En die gele Hummer, dat was op Majorca?
K.: Ik zag hem met een gele auto, een geile*...uh.. uh.. een gele zwembroekie... een beetje strakke eh...
(*: ik dacht dat hij er hier niet meer uitkwam, maar het woord geel, klinkt bij Marokkanen en Turken wel vaker als 'geil', laat ik er dus vanuit gaan dat dit een Turkse verspreking was van K.)
RH: Ja, maar u zei eerder een gele Hummer.
K.: Ja ook een Hummer, een gele auto.
RH: Ja, maar een gele Hummer en een gele zwembroek is toch net weer iets anders.
K.: Of hele roze ondergoed, ik weet niet, hele rare kleuren.
Voorz: Het worden steeds wildere beelden die wij ons hierbij voorstellen, meneer K..
K.: Nah, maar ik zeg gewoon wat ik kan vertellen.
RH: Ja, maar ja, u vertelt ons dan bepaalde details die opvallend zijn en als je dan doorvraagt veranderen ze van kleur en vorm lijkt het.
K.: Ja maar meneer de rechter, wat moet ik zeggen, ik ken die man niet persoonlijk.
Voorzitter: Dat was in 2006 wel anders, want toen heeft u hem nog opgezocht.
K.: Ja, ik heb hem bezocht ja, maar dat betekent niet dat je iemand persoonlijk kent.
Voorz: Nou ja, laten we daar niet verder over filosoferen, maar u bent wel bij hem op bezoek geweest. Samen nog gelachen, zei u.
K.: Ja, we hebben wel gelachen ja.
Voorzitter: Waarover dan?
K.: Hehehe, dat weet ik ook niet meer.
Voorz: Maar dat er werd gelachen weet u nog?
K.: Ja, ik lach altijd als ik met mensen aan het praten ben. Een beetje komisch...
Voorz: Aha, is dat het...
Tot zover.
Dat het Hof deze getuige op momenten niet echt leek te geloven, was een sterke indruk die ik had. Hoewel de raadsheren wel zo professioneel zijn om dat niet met zoveel woorden te zeggen en ik inmiddels al heel wat getuigenverhoren heb meegemaakt, durf ik dat in dit geval wel te zeggen.
Het rare is dat K. Fred Ros met zijn Hummer in Majorca plaatst, terwijl Fred Ros op 3 augustus 2006 op de onder Nederlanders populaire camping 'El Delfin Verde' in Torroella de Montgri aan de Costa Brava is gearresteerd. Majorca is een eiland boven Ibiza in de Middellandse Zee. Het is wel mogelijk, maar of dat nu die keer was dat K. Ros zag? De Hummer had Ros destijds geleend van iemand. Het vermoeden leek te bestaan bij de raadsheren dat K. de foto had gezien (zie afbeelding - bron: misdaadjournalist.nl) en daar zijn verhaal wellicht op had gebaseerd. Die indruk kreeg ik omdat het Hof er ook expliciet naar vroeg, of hij deze foto kende.
Ros ontkende overigens ooit op Majorca te zijn geweest met een gele Hummer. Laat staan dat hij een roze onderbroek en/of gele strakke zwembroekjes droeg, aldus Ros. Hij kreeg daar een visioen bij van Dries Roelvink...
Maandag het verhoor van Passage zaaks-officier (eerste aanleg) Mr. Betty Wind.
Bondtehond
