'Er werd in een pot geroerd en het werd steeds natter'

Deze week vinden in het Justitieel Complex te Schiphol (JCS) de verhoren plaats van kroongetuige Peter La Serpe in Hoger beroep van het liquidatieproces Passage. Maandag stond het proces echter nog in teken van enkele andere eerder geplande verhoren, te weten van getuigen Ariën Kaale sr., de Belg Patrick de Maere en Dwight Saro, die vorige maand in gijzeling werd genomen door het Hof. De eerste twee waren beiden niet verschenen vorige maand.

Arïen  Kaale sr. (RIP) - Remmers - Rasnabe - Peter La Serpe

Advocaat-generaal Mr. Frits Posthumus deelde de aanwezigen mede dat Arïen Kaale helemaal niet meer zal verschijnen omdat hij kortgeleden is overleden. (R.I.P) Het was bekend dat Arïen Kaale al een tijd leed aan longkanker... Groot deel van de dag kon daarom worden besteed aan het verhoor van Patrick de Maere.

Tussendoor werd in de loop van de dag nog wel even Dwight Saro binnengeroepen en zijn advocaat nam dit keer wel in toga plaats naast haar cliënt. Saro bleef zich echter beroepen op zijn verschoningsrecht, maar kon/wilde niet uitleggen waarom hij nu dacht dat hem verschoningsrecht toekwam. Het OM wees erop dat weigering om mee te werken aan zijn plicht om te getuigen gevolgen zou kunnen hebben voor zijn VI, maar wilde allereerst dat Saro nog gewoon in gijzeling bleef. De advocaat van Saro Mr N. Harlequin las daarop een betoog voor van slechts 4 a 5 zinnetjes, wat er op neerkwam dat Saro geen antwoorden wilde geven. Na een kort beraad besloot het Hof dat het zo dus geen zin had, ook niet om Saro nog langer in gijzeling te houden. De prikkeling van gijzeling heeft geen effect bij Saro, aldus voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen. Het Hof verwacht niet dat Saro wel zal meewerken als hij nog langer in gijzeling zou blijven. Wel deelde het Hof mede dat het OM een dagvaarding zal sturen aangaande de VI van de onwillige getuige. Saro zet hiermee dus zijn voorwaardelijke invrijheidstelling op het spel.

Patrick de Maere was nu dus wel aanwezig en nam plaats vooraan in de rechtszaal. De 53-jarige Belg Patrick is (tegenwoordig) een administratief bediende uit Antwerpen, klein van postuur, die een tijd met Moppie Rasnabe is omgegaan. Hij zou een tijdje allerhande klusjes voor Moppie hebben gedaan, van kleding naar de stomerij brengen tot schilderswerk. De Maere heeft een tijd in Nederland gewoond en ook in de bajes gezeten wegens oplichting. Hij kon kennelijk makkelijk aan plasmaschermen en andere elektronica komen. In België had hij in totaal ongeveer 10 jaar gezeten vanwege gelijksoortige misdrijven. De reden dat hij vorige keer niet was verschenen, kwam omdat de oproep op zijn oude adres was bezorgd. Hij woont nu ergens anders, maar wegens een aantal bedreigingen zou hij zijn inschrijving op dat adres intact hebben gelaten. Waar hij nu over gehoord werd: Op Schiphol zou hij een Ford Mondeo hebben gehuurd en die heeft De Maere toen aan Moppie Rasnabe uitgeleend. Moppie woonde destijds nog in Osdorp. De Opel Vectra waar Moppie in reed, moest nl. terug naar verhuurbedrijf AVIS. Dat heeft De Maere nog diezelfde dag gedaan. De Mondeo zou later buiten zijn wetenschap zijn gebruikt bij de liquidatie van Jan Femer op de Haarlemmerdijk, zegt hij. De Maere is daar een aantal keren over gehoord en heeft daar verklaringen over afgelegd. Onder andere op bureau Sarphatiestraat in Amsterdam tijdens een video-verhoor met geluid op 13 december 2000.

Kennelijk in het geheim, want daarna had hij nog steeds contact met Moppie Rasnabe. De Maere werd gearresteerd omdat hij op winkelcentrum Gelderlandplein liep waar kort daarvoor Sam Klepper was geliquideerd. Hij was aan het klussen in het nieuwe appartement van Moppie Rasnabe. Moppie zou nl. in het appartement onder dat van Sam Klepper gaan wonen. Sam Klepper was in die tijd een keertje komen kijken bij Moppie, aldus De Maere. Na de liquidatie van Sam Klepper was er politie bezig met onderzoek en zag een politieman De Maere lopen en herkende hem omdat hij gesignaleerd stond voor oplichting die kort daarvoor had plaatsgevonden in het Novotel. Daar waren camerabeelden van. De Maere werd daarop gearresteerd en op bureau Van Leijenberglaan in de cel gezet. Het was volgens hem nogal hectisch op het bureau omdat daar tegenover dus net Sam Klepper was doodgeschoten.

Het Hof vroeg gedetailleerd naar wat er is gebeurd is in die periode. De getuige vertelde dat hij veel mensen kende uit het milieu. De 'entourage van Moppie', noemde De Maere deze mensen. Noem ze maar op: Mink Kok, Jan Femer, Etienne Urka, Moppie Rasnabe, Greg Remmers, Henk Rommy, Jesse Remmers, Mark Burbach, etc. De Maere vertelde ook dat hij vast kwam te zitten in Lelystad en hoorde van verschillende mensen dat die Ford Mondeo gebruikt was bij een liquidatie. Hij hoorde steeds meer geruchten. Zo merkte hij op: 'Er werd in een pot geroerd en het werd steeds natter'. Met andere woorden: Hij hoorde links en rechts verhalen, en er ontstond zo naar eigen zeggen veel verwarring bij De Maere. Daarop ging hij bellen met Moppie, maar die deed volgens De Maere een beetje raar aan de telefoon en beloofde bij hem op bezoek te komen. Moppie zei alleen: "Nee, er is niks aan de hand, maar ik kom bij je op bezoek". Dat is exact hetgeen hij weet, aldus de Maere, maar tot op de dag van vandaag weet hij niet wat er precies met die auto is gebeurd: "De een zegt dat er een liquidatie mee is gebeurd, de ander zegt dat er niks aan de hand is"...

Naderhand is de Maere naar eigen zeggen van verschillende kanten bedreigd. Het Hof vroeg voorbeelden.
Een keer was in België op een Antilliaans feest in Hoogstraaten, waar hij achter de bar werkte. Daar waren mensen aan de bar komen staan en hadden in het bijzonder aandacht voor hem gehad. De Maere wist toen meteen: 'Die komen voor mij'. Het ging allemaal heel netjes. Diegene zou gezegd hebben dat hij een vriend was van Greg Remmers en dat hij niet naar Nederland moest komen. "Dat schiet niet op, je krijgt daar problemen door"... "Je weet toch wel dat Greg Remmers een penthouse heeft en in een Lamborghini rijdt?", had diegene gezegd. Ook zou zijn moeder een andere keer telefonisch zijn bedreigd. Een ander voorbeeld was 4 jaar geleden tijdens het verhoor in het Paleis van Justitie te Brugge. Hij vond het vreemd dat de advocaat van Moppie, Mr. John Mul, keer op keer naar zijn moeder had gevraagd tijdens het verhoor waar hij bij aanwezig was. Juist omdat hij en zijn moeder al eens anoniem waren bedreigd. En over Greg Remmers, de vader van Jesse zelf, vertelde hij dat hij eens samen met Greg Remmers had vastgezeten, maar die had enkel gevraagd: "Patrick, vertel eens, wat is er gebeurd met mijn zoon?' Toen heeft hij met de heer Remmers gesproken. Greg Remmers had daarna alleen gezegd: "Ach Patrick, je moet gewoon niks zeggen tegen de politie". Meer niet. Greg Remmers had hem niet bedreigd en was er ook nooit meer op terug gekomen, terwijl ze toch vaak samen hadden gekookt, aldus De Maere.

Jaren later, in 2005 heeft hij (kennelijk weer) een tijdje in P.I. Lelystad gezeten waar op dat moment Jesse Remmers ook zat. Dat was in 2005 nadat Jesse in 2004 een maandje ontsnapt was en daarna weer opgepakt. De Maere vertelde dat hij Jesse daar tegenkwam in de bibliotheek waar Jesse zat te lezen. (dat bleek eigenlijk het onderwijslokaal te zijn) Hij vond Jesse 'goed benaderbaar'. Daar zou hij even hebben zitten praten met Jesse, aldus De Maere. Later vertelt Jesse zelf dat het wel anders is gegaan. Jesse wilde sowieso wat dingen voorhouden waar De Maere nog bij was. O.a. het feit dat De Maere in 2010 nog heeft verklaard dat hij Jesse Remmers zou hebben leren kennen op een verjaardag 12 jaar geleden bij Rommy. Dat kan volgens Jesse niet kloppen omdat hij teruggerekend vanaf 2010 toen gedetineerd zat. 'Ik weet niet wie hij toen gezien heeft op die verjaardag? Zo zijn er wel meer tegenstrijdigheden in de verklaringen De Maere', aldus Jesse.

Jesse wilde daarop het volgende verhaal even voorhouden:
Moppie Rasnabe werd begin 2001 gezocht voor xtc-handel waarvoor hij voortvluchtig was. Hij verbleef toen afwisselend in Spanje en Marokko. Jesse kreeg in die periode verklaringen in handen via Mark Burbach, die hij moest meenemen voor Moppie Rasnabe, waarin De Maere onder meer vertelt dat Gilbert Rommy, Jesse Remmers, Mark Burbach en Moppie Rasnabe aanwezig zouden zijn geweest bij een vergadering om de liquidatie van Sam Klepper te bespreken. Toen Jesse naar Moppie ging in Marokko toentertijd wilde Moppie een kaartje sturen naar De Maere die toen vastzat. Hij vroeg daarbij de hulp van Jesse omdat Moppie niet zo goed Nederlands kon schrijven, aldus Jesse. Jesse kende de verklaringen inmiddels en vroeg aan Moppie: "Wat is dat voor een mafkees?" Jaren later zat Jesse dus in PI Lelystad en daar zag hij Patrick de Maere dus echt voor het eerst van zijn leven, aldus Jesse. Hij had eerst niet eens door dat er iemand tegen hem zat te praten omdat hij toen een beetje slechthorend was. Toen zag hij deze man die in het Belgisch vroeg: "Jij kent toch Moppie Rasnabe?" Het duurde nog even voor hij doorhad dat dit die Patrick was die zulke leugenachtige dingen over hem en zijn vrienden had verteld, maar toen hij het doorhad vroeg hij meteen aan jongens daar: "Hou die vent bij me uit de buurt", terwijl iedere gedetineerde die zoiets hoort hem waarschijnlijk meteen een paar flinke rossen voor zijn kop zou hebben gegeven...

Op dit punt vroeg voorzitter Mr.Veldhuisen of De Maere wilde reageren of dit klopte.
De Meare zei: Nee, dat klopt niet. Dat klopt helemaal niet.
Voorzitter: Dat is niet gebeurd zegt u?
De Maere: Nee.

Jesse Remmers: Ja zie, misschien was het toch beter geweest, ook al druist dat finaal in tegen mijn principes, (geen gewelddadige confrontaties aan gaan met anderen) dat ik hem wel een flinke afranseling had gegeven, dan was het nu geloofwaardiger geweest.
Voorzitter: Goed meneer Remmers, u heeft uw punt gemaakt en meneer De Maere heeft daarop gereageerd. Meneer De Maere u kunt gaan.

Patrick de Maere verliet de zaal nadat hij eerst de tijd nam het Hof uitgebreid mede te delen vragen 'naar eer en geweten te hebben beantwoord' en er nog een schepje bovenop deed door het Hof uitvoerig te bedanken. Iets wat ik nog niet eerder had meegemaakt tijdens de getuigenverhoren van afgelopen weken...

Het getuigenverhoor door de advocaten-generaal en de raadslieden duurde overigens de hele middag. Pas rond 18:45 was de zitting afgelopen.

Vandaag maakte het Hof een begin met het verhoor van kroongetuige Peter La Serpe die weer behoorlijk op zijn praatstoel zat. Er is in totaal 6 dagen uitgetrokken voor het horen van La Serpe. De eerste indruk van vandaag leek het of La Serpe op punten minder stellig was dan in eerste aanleg. Het Hof is ook behoorlijk kritisch. Daar kom ik natuurlijk zeker op terug deze week.

Donderdag kunnen de raadslieden van de verdachten van de '93-zaken vragen stellen aan de kroongetuige.

Later meer dus.

Bondtehond

Boek-aanrader: DOORGESCHOTEN - De nieuwe generatie onstuitbare criminelen

De nietsontziende, vuurwapengevaarlijke generatie criminelen van nu

Ze trekken om niets hun vuurwapens. De ene liquidatie lokt de andere uit – ook in woonbuurten, ook met automatische wapens. Het tempo waarin ze overvallen plegen, vaak met grof geweld, is beklemmend. De nieuwe generatie criminelen is al jong uitgegroeid van lastpakken tot zware misdadigers. Recherche-teams, aanklagers, rechters, wetenschappers en hulp-verleners zagen ze onder hun ogen doorgroeien, maar konden ze niet stuiten. Dat het overgrote deel van de jonge daders kampt met een gebrekkig ontwikkeld geweten of een laag IQ, of met allebei, maakt het toekomstperspectief extra somber. In Doorgeschoten schetst misdaadverslaggever Paul Vugts aan de hand van een ontluisterende reeks misdrijven hoe het mis ging en komt hij uit bij de grote vraag: Wat nu?

Over De strijd tegen de Amsterdamse onderwereld, schreef de pers o.a.:

‘Een aanrader!’ Elsevier

‘De elf geruchtmakende zaken laten zich stuk voor stuk lezen als thrillers. Vugts schrijft prettig en is als geen ander ingevoerd in de dwarsverbanden.’  nu.nl

‘Prima round up. Boek van Vugts is een goede geheugenopfrisser van de details in die zaken. Ben weer helemaal bij!’ Peter R. de Vries, Twitter

*

'De sympathieke Parool-misdaadverslaggever Paul Vugts, die ik vooral heb leren kennen als één van de die-hard verslaggevers van het liquidatieproces Passage in eerste aanleg en andere spraak-makende strafrechtprocessen, heeft het weer geflikt: Als een van de eerste komt hij deze maand met een boek over de nieuwe generatie criminelen van overwegend Marokkaanse afkomst. Het kan bijna niet anders of Paul Vugts heeft weer een meesterwerkje geschreven. Kan niet wachten tot ik het boek kan lezen. Paul is een van de best geïnformeerde journalisten van dit moment, als het gaat om contacten bij politie en justitie.' 
(Bondtehond)

Halen dus dit boek!

Of bestel hier:

Paul Vugts

Doorgeschoten

224 pagina's

verschenen mei 2014

paperback € 14,95  Bestel

eBook € 7,99

Bondtehond

'Soms moet je rare dingen doen om je eigen leven te redden'

Donderdag en vrijdag waren door het Hof gereserveerd voor het getuigenverhoor van Alex de Boer, de getuige die cruciale bekentenis en getuigenis heeft afgelegd in de moordzaak Thomas van der Bijl. Hij is opgenomen in een getuigenbeschermings-programma en heeft zijn straf er al sinds juni 2009 opzitten. Met grote tegenzin moest hij wederom komen getuigen over de zaak die zijn leven zo drastisch heeft veranderd en niet ten goede, als je de getuige daarover hoort. Hij probeert naar eigen zeggen zijn levensgeluk weer een beetje terug te krijgen, heeft veel moeite gedaan de gebeurtenissen uit zijn geheugen te verbannen en nu werd hij dus weer geconfronteerd met deze bizarre gebeurtenis uit zijn verleden. Daar was De Boer dus niet blij mee. Maar ook hij moest aan zijn plicht voldoen.

Passage in eerste aanleg + zaak Thomas van der Bijl  (Perugia):
Kroongetuige Peter La Serpe heeft verklaard dat hij en Jesse Remmers als eerste de opdracht kregen om Thomas van der Bijl te liquideren, maar nadat ze waren gezien in Zwanenburg door een fietser en later door Thomas van der Bijl zelf, moesten zij de opdracht teruggeven aan Fred Ros, aldus La Serpe. Fred Ros zou toen de dan 28-jarige glazenwasser Alex de Boer en zijn maat Nico Haaker hebben benaderd om de klus te klaren , maar die zouden uit angst hebben teruggetrokken. Niet alleen La Serpe en Jesse Remmers hadden de opdracht dus teruggeven, zou ook blijken uit verklaringen van De Boer. Voor deze weigering had De Boer geboet, aldus kroongetuige La Serpe. 'Fred had gezegd dat Alex de Boer begraven zou zijn. Maar daar klopte niets van. Hij was gewoon aangehouden door de politie'.

Vervolgens ging Fred Ros op zoek naar twee kamikazes: 'Jongens die gewoon naar binnen gaan en schieten'. Dat zou La Serpe van Jesse Remmers hebben gehoord. Op 20 april wordt Van der Bijl vermoord in zijn café De Hallen in Amsterdam. De uiteindelijke moordenaars blijken Dwight Saro en Remy Habes te zijn. De nog jonge mannen werden in oktober 2008 beide veroordeeld tot 14,5 jaar. In Hoger beroep is dat teruggebracht naar 13 jaar voor Saro en 14 jaar voor Habes. (Habes werkte in tegenstelling tot Saro niet mee aan het persoonlijkheidsonderzoek) Zij hebben ook verklaard dat Fred Ros de opdracht voor de liquidatie gaf. Alex de Boer en Nico Haaker werden veroordeeld voor respectievelijk 4,5 jaar en 474 dagen wegens voorbereidingshandelingen. Fred Ros beriep hij zich tijdens per proces in eerste aanleg meestal op zijn zwijgrecht.

Het getuigenverhoor van Alex de Boer was in mijn beleving een beetje een vreemde toestand omdat de getuige met een tolk in het extra beveiligde getuigen-box plaats had genomen, dat met kogelwerend glas is gescheiden van de zittingszaal, maar de aanwezige procespartijen konden de getuige alleen waarnemen op een TV-scherm. Zelf mocht ik vanwege de beveiligingsmaatregelen daarom deze ook niet in de rechtszaal zitten en volgde het verhoor via de perstafeltjes op de publieke tribune. Er werd tevens gebruik gemaakt van een stem-vervormer en de antwoorden werden dus gegeven via de tolk. Het scheen te maken te hebben met een technische storing dat ook de stem van de tolk werd vervormd. Voor mij bleef de vraag: waarom moest die tolk er überhaupt tussen zitten, aangezien De Boer natuurlijk gewoon Nederlands spreekt. Dat was ook wat Mr. Nico Meijering zich afvroeg en of intonaties, stiltes en uh's of eh's wel te horen zouden zijn via de tolk. Voorzitter Mr. Ruud Veldhuisen wees Meijering erop dat dit (kennelijk) reeds was besproken in een eerder stadium.

Ook met dit verhoor was het volgens de eerste ondervragende raadsheer niet de bedoeling om verklaringen van De Boer allemaal opnieuw te behandelen, maar alleen relevante punten. De vraag naar reden waarom De Boer is gaan praten met de politie over Fred Ros beantwoordde De Boer met: 'soms moet je rare dingen doen om je eigen leven te redden' en 'een kat in het nauw maakt rare sprongen', want hij wist naar eigen zeggen zeker dat Fred Ros hem op een dodenlijst had gezet. Hij heeft altijd het idee gehad dat Ros hem niet zou betalen, maar ter plekke dood zou schieten. Een keer zou hij door het oog van de naald zijn gekropen tijdens een afspraak met Ros achter een McDonalds.

Op navraag van de raadsheer hoe hij dat dan zo zeker wist, antwoordde De Boer: 'Ik hoef geen bewijzen te hebben dat hij mij bij McDonalds wilde doodschieten. Het feit dat ik vertelde dat mijn vriendin Esmeralda wist waar ik was, deed hem een andere beslissing nemen, dan me meteen dood te schieten'. Maar feitelijke wetenschap kon De Boer niet noemen. Door een aantal verschillende situaties was hij er van overtuigd geraakt dat hij op een dodenlijst van Fred Ros terecht was gekomen. De Boer noemde 4 situaties: 1/ met Sakia V.; 2/ voor café 't Zonnetje; 3/ op platteland in Schermer; 4/ bij McDonalds met Fred Ros. Hij zou onder andere mensen hebben gezien voor zijn woning boven Cafe 't Zonnetje. Ook een keer toen hij een tijdje op het platteland was gaan wonen. Z'n vriend Menno D., en zijn (nieuwe) vriendin Saskia V. waren bij hem op bezoek op een een avond toen er een auto aan kwam rijden, z'n lichten doofden, die hij na vijf minuten terug aan deed en meteen weer wegreed. Dat waren twee van de 'situaties' waaraan hij onder meer afleidde dicht bij zijn dood te zijn geweest.

Op de vraag later van Mr. Malewicz waarom De Boer dat dan zo zeker wist dat de inzittende van die auto daar waren om hem te liquideren, antwoordde hij: Ik heb daar een periode gewoond. Er kwamen daar nooit auto's het terrein op, dus ik weet zeker dat die daar niet hoorde en er voor mij was. Ik had mazzel dat mijn vriendin en Menno er waren... Alex de Boer gaf aan dat hij het moeilijk vond om over te praten, maar zei op navraag van een raadsheer hoe hij tot die overtuiging was gekomen: 'Er zijn nooit bewijzen geweest over het feit dat mensen voor mijn huis hebben gestaan, over het feit dat mensen voorbij mijn woning zijn gereden, maar met alle respect, ik hoef geen bewijs te hebben om er 100% zeker van te zijn dat ik ontzettend dicht bij mijn eigen dood ben geweest'.

(De naam Willem Holleeder kwam ook voorbij in het verhoor)
De raadsheer kwam terug op een het moment in 2006 dat Alex de Boer werd gepakt met een hennepkwekerij aan de Heiligeweg in Krommenie. Zijn vriendin Esmeralda S. heeft toen ook verklaringen afgelegd bij de politie. Of Alex de Boer ten opzichte van zijn vriendin helemaal eerlijk was geweest? Nee, zei De Boer, hij had zich wel groter en stoerder voorgedaan.
Raadsheer: Ook in crimineel opzicht?
De Boer: Ja.
Raadsheer: Zegt de naam Holleeder u iets?
De Boer: Nee.
Raadsheer: Esmeralda verklaarde dat u tegen haar zou hebben gezegd dat de opdracht voor de moord op Thomas van der Bijl van Holleeder kwam.
De Boer: Dat kan ze wel gezegd hebben, maar dat was speculatie van mij.
Raadsheer: En de volgende moord zou in Scheveningen zijn.
De Boer: Ik weet niks van Holleeder, net zoals zoveel Nederlanders heb ik De Telegraaf gelezen en heb ik voor mezelf geprobeerd te puzzelstukjes neer te leggen. Ik kan me ook goed herinneren dat ik het dossier aan het lezen was in mijn cel, de verklaringen van La Serpe, toen vielen er puzzelstukjes op zijn plaats.
Raadsheer: Zijn er nog andere puzzelstukjes die Holleeder in verband brengen met de moord op Thomas van der Bijl?
De Boer: Het is al lang geleden. Met als voorbeeld de huurauto, ben ik voor mezelf gaan proberen de puzzel op te lossen, maar ik weet geen concrete dingen.
Raadsheer: Zeg meneer De Boer, op het moment dat u bij Esmeralda de naam Holleeder liet vallen, was er nog geen enkele verklaring van La Serpe...
De Boer: Nee, maar zoals ik al zei, hij was veel in het nieuws...
Raadsheer: Het is ongeveer zo gekomen: Fred sprak bij hem thuis over de commissaris en Willem Holleeder kwam in De Hallen. Conclusie: Willem Holleeder was de opdrachtgever?
De Boer: Het was een foute conclusie van mij, ik had geen bewijs. Het was speculeren.
Raadsheer: Klopt de weergave die ik zojuist geef? Dat op deze twee punten, het woord 'commissaris' en Willem Holleeder in De Hallen, dat u die conclusie toen heeft getrokken?
De Boer: Ik weet het niet. We praten over 9 jaar geleden.
Raadsheer: Zeker.
De Boer verzuchte: Ik heb niets anders gedaan dan het opbouwen... dan het proberen opbouwen van een gelukkig leven. En nu zit ik hier vandaag wéér. En ik heb er geen zin in.
Raadsheer: Maar we hebben het hier over dingen die een diepe indruk hebben gemaakt. Die blokkeer je ook niet zomaar even.
De Boer: Eh... ik vindt het erg vervelend dat ik een deel ben geweest van Fred Ros en zijn groepering. Het heeft me bijna mij leven gekost. Destijds was ik een andere man dan ik nu ben. Mocht ik in dezelfde situatie komen als destijds zal ik veel sterker zijn in mijn verklaringen en het onthouden daarvan, maar ik heb in mijn overtuiging niet gelogen tegen de politie.

De raadsheer wilde het nog even over 'de commissaris' hebben.
De Boer: Dat kan ik mij nog goed herinneren. Ik stond met Fred Ros in zijn tuin achter het huis. Hij vertelde me dat hij 100.000 had gekregen van de commissaris omdat hij het zo goed deed.
Raadsheer: Heeft u gevraagd wie de commissaris was?
De Boer: Ja, ik heb het wel gevraagd, maar Fred zei zoiets als: Dat maakt toch niet uit?

Later confronteert Mr. Meijering De Boer met een verklaring waarin De Boer het met de politie heeft over die gebeurtenis in de tuin bij Ros en probeert de raadsman de tijdslijn wat duidelijker te krijgen, wat overigens amper lukt, omdat De Boer slecht in data is. Wat ik dan opmerkelijk vind is dat De Boer dan opmerkt tegen de politie in de verklaring die Meijering gedeeltelijk voorleest: Ja, dat moet in maart geweest zijn, begin Maart, want in Februari zou ik het allemaal gaan doen (de liquidatie), dat weet ik 100% zeker, Holleeder zat toen al vast, daarom weet ik het allemaal zo zeker. Daarom heb ik nu als ik het nieuws volg met Charles H., weet ik veel wat, heb ik het idee dat dát de commissaris was, of is, maar dat weet ik niet zeker...

Eerder vroeg de raadsheer ook over de commissaris.
Raadsheer: U heeft het ook over mensen die boven Fred zouden staan. Wie was dat?
De Boer: Ik denk de commissaris.
Raadsheer: Wie was dat?
De Boer: De hoogste man.
Raadsheer: Fred kende de commissaris persoonlijk?
De Boer: Ja.

Over Jesse werd gevraagd door de advocaat-generaal Frits Posthumus.
AG: Wij hebben nog één vraag. U was bang voor Jesse, zei u. Waarom nou juist voor Jesse? Waarom de angst dat hij u nou juist dood zou schieten?
De Boer: Ik heb deze vraag nu meerdere keren voorbij  horen komen. Ik neem aan dat dat gebaseerd was op wat Fred mij heeft verteld over Jesse.
AG: Ja, en wat was dat dan wat Fred u heeft verteld over Jesse? Denkt u er rustig over na.
De Boer: Ik denk dat het was...  Het moet geweest zijn dat Fred me dingen heeft verteld voor ik de verklaringen van La Serpe heb gelezen...
Voorzitter: Ja, dat kan. Maar wat was dat nu precies?
De Boer: Het moment weet ik wel, het was in de bajes. Ik weet nog dat ik die papieren aan het lezen was over die anti-criminaliteitstichting van Jesse die Fred me gegeven had en dat ik dacht: Hoe is het is godsnaam mogelijk dat een man als Jesse zo'n stichting opricht? Ik weet nog dat ik heel hard moest lachen. De brutaliteit dat je als iemand met zo'n achtergrond zo'n stichting opricht. Het spijt me, ik kan het niet met zekerheid zeggen.
Raadsheer: Dat blijft toch hangen, meneer De Boer.
De Boer: De reden die ik kan noemen is dat ik informatie heb gekregen van Fred. Ik heb met niemand over Jesse gesproken verder.
Raadsheer: Jawel, maar het is toch lastig te begrijpen. Als je wel lacht over zo'n stichting, dat betekent dat je toch moet weten op wat dat lachwekkende is gebaseerd?
De Boer: Het is nu 8 a 9 jaar geleden. Ik weet het niet. Ik ga niet gissen.
Voorzitter: U begrijpt de vraag toch wel?
De Boer: Ja, ik begrijp het, maar het is 9 jaar geleden...
Voorzitter: De vraag die dan opgeworpen wordt, ligt ook voor de hand. Het blijft nu zo hangen. Maar goed... We gaan pauzeren. U kunt dan even nadenken over de vraag.

Na een pauze kwam de voorzitter terug op de vraag. Maar wat het Hof ook probeerde, er was geen enkele uitspraak aan De Boer te ontlokken waaruit de reputatie van Jesse zou blijken. Waar kon hij nu uit opmaken dat Jesse gevaarlijk zou zijn en waarom had hij nu zo'n angst voor Jesse destijds?
De Boer: Feitelijk kan ik die reputatie niet onderbouwen.
Raadsheer: De vraag is gericht op wat u van anderen heeft gehoord.
De Boer: Dat weet ik niet.

Het was tevens een van de laatste vragen. Het getuigenverhoor werd afgerond. Alex de Boer hoopte er nu voor eens en altijd vanaf te zijn en verder te kunnen met het opbouwen van zijn leven. Een leven wat volgens hem nu nog 'een grote teringzooi' is, merkte hij een keer op. Als hij van te voren allemaal had geweten wat voor invloed dit allemaal gehad zou hebben op het verdere verloopt van zijn leven...

Het Hoger beroep van de Passage-zaak gaat 2 juni verder met een aantal dingen op één dag die zijn uitgesteld (de verhoren van Arjen Kaale sr. en Patrick de Maere) en het voor die dag reeds geplande verhoor van (beperkt) anonieme getuige F3.

Bondtehond