Willem Holleeder had van Klepper en Mieremet gehoord dat ze uit naam van Willem Endstra Ronald van Essen hadden neergeschoten. Hij wilde er echter niet over doorvragen bij Endstra. Als ze te heftig werden de gesprekken met Endstra ging hij er niet op door. Hij wilde de vriendschap met Endstra ook niet op het spel zetten. Dat was moeilijk te geloven volgens Officier Saskia de Vries
En dat Klepper in de tijd dat Holleeder bang was voor Klepper en Mieremet juist gewoon aan hem had verteld wat er gebeurt was, kon ze ook maar moeilijk geloven.
Holleeder: "Als u me zegt dat Klepper en Mieremet leugenaars zijn, ja dat klopt. Ik zit hier ook niet om Endstra dat in de schoenen te schuiven. Dat verhaal over vliegveld Niederrein weet ik ook precies, maar ik zit hier niet om hem te belasten."
(note:Er zouden coke-vluchten op Niederrein plaats gaan vinden, dat was het plan)
Officier Plooy: Sam en John schepten er over op ?
Holleeder: Ja, dat vonden ze prachtig, ze vonden het juist mooi. Ze logen zoveel, het waren allemaal spelletjes. Maar nogmaals, ik heb er verder niet over gesproken.
Rechter Verpalen: U nam ze kennelijk met een korreltje zout? Was dat geen aanleiding om juist verder te vragen?
Holleeder: Sam loog altijd, maar over zoiets niet.
De Vries: Dat is 180 graden anders dan u net zei.
Holleeder: Ja moet je luisteren, ik wil niet Endstra gaan lopen afbranden.
Kort na de poging tot moord op Ronald van Essen was er een ontmoeting geweest tussen Holleeder, Klepper, Jan Femer en Ton van Daalen. Dat was bij de Chinees aan het Stadionplein.
Holleeder: Er waren geruchten dat Endstra en ik zouden doodgeschoten worden.
Plooy: Was dat naar aanleiding op die aanslag op van Essen?
Holleeder: Ja, maar ik heb bij die Chinees verteld dat ik er niks mee te maken had.
Plooy: Waar cirkelde dat verhaal, in het milieu ?
Holleeder: Er is gezegd, ze willen jou als voorbeeld gebruiken voor Endstra.
Plooy: Wie waren dat dan?
Holleeder: Tja, dat is juist zo moeilijk, ik kan de namen niet zeggen.
Plooy: Zo komen we niet verder.
Holleeder: U dwingt me nu te zeggen wie het waren. Nou goed... Het was de Ton van Daalen-groep.
Ton van Daalen, Klepper en Jan Femer zaten aan een tafeltje. Klepper riep mij en zei "Kijk die grijze daar gaat jouw pakken."
Er werd toen gesproken over een betalingregeling voor Gaby Bernard, de vrouw van Ronald van Essen. Zij had Holleeder eens 'de wielklem van Endstra' genoemd, omdat Holleeder altijd bij Endstra was. Dat was jaloezie volgens Holleeder.
Plooy: U noemt het jaloezie, was hij jaloers op u ?
Holleeder: Je moet het zo zien dat als ze slecht over je praten dat het jaloezie is.
Plooy: Had u dat gehoord?
Holleeder: Nee die indruk kreeg ik gewoon als ie mij zag in de Haven van Endstra. Daar had ik een appartement, de mooiste woning trouwens die ik ooit gehad heb. Van Essen liep daar omdat hij een baantje had gekregen van Endstra, als hij verlof had. Die wilde zijn geld nou wel es terugzien, maar Endstra ontliep hem steeds. Er is wel eens een autootje gekocht voor de zoon van Van Essen en ik geloof ook een flat in IJmuiden. Dat autootje heb ik toen nog gekocht, dacht ik. Endstra vermijdde om Van Essen daar tegen het lijf te lopen en dan zag Van Essen wel Holleeder lopen daar.
Vandaar die jaloezie waarschijnlijk.
Plooy: Heeft Endstra Gaby afgekocht?
Holleeder: Er is geen vordering overgeschreven of genomen. De vordering van Van Essen staat nog steeds open.
Plooy: Heeft Endstra een voorschot gegeven aan Gaby? Waarom gaf hij haar niet gewoon voorlopig een tonnetje of twee?
Holleeder: Ik denk niet dat ze dat accepteerden.
Plooy: En u, kon u niet op Endstra inpraten?
Holleeder: Zo ging dat niet, dat ik dat zo kon zeggen van ga nou die van
Essen eens betalen. En als ik Endstra een klap had gegeven, had ik het niet overleefd. Ze zouden er allemaal voor gestaan gaan zijn.
Iedereen kreeg geld van Endstra, en als hem wat zou overkomen waren zij hun centen kwijt. Dus dat kon je gewoon niet doen.
Endstra had het nog steeds over die ene keer dat Ton van Daalen met een vingertje op z'n borst had geprikt, toen die eens geld kwam opeisen op zijn kantoor. Daar had Endstra het nog altijd over.
"Ik zal je effe een tonnetje geven en dan moet je verder je waffel houden", dat accepteerden ze niet.
Uiteindelijk is er een voorlopige regeling getroffen en is er 250.000 gulden betaald en 250 Kilo zwarte Paak gegeven. Dat bleek volgens John Mieremet onverkoopbare handel te zijn, slechte kwaliteit, omdat deze nat was geweest. Jan Femer had garant gestaan voor deze handel, echter het bedrag werd wel bijgescheven bij de vordering op Endstra.
Holleeder: "De Hasj moest opnieuw gemalen worden, geloof ik"
Plooy: Geperst waarschijnlijk?
Holleeder: Oh ja, geperst dat kan ook, weet ik veel....?
Er is toen wat overhandigd bij FEBO op het Stadionplein, een tas met oa een Kristallen paard, van die Swarovski dingen en ook dat geld.
Holleeder: Nou heb ik het toch allemaal netjes verteld.
Staan ik weer voor Joker.....
John Mieremet kwam elke Maandag met een lijstje van dingen wat moest gebeuren. In die tijd reed Holleeder wel vaker met Johnny door de stad om pandjes te bekijken.
Holleeder: Wat die Johnny in één week-end bedenkt kun je gewoon niet bedenken. Elke keer kwam ie weer met zijn lijstjes. Af en toe werd ik daar wel moe van. Die twee dachten echt dat ze in het Onroerend Goed zaten.
Als er weer es een pandje verkocht was, zat ie met zijn blocnootje, zoveel dit, zoveel dat, zoveel zus, zoveel zo, zoveel winst.
Holleeder: Ik dacht en die hebben al zoveel geld, die weten toch niet wat ze er mee moeten doen.
Er ging ineens lichtje op bij Willem en hij zei vrolijk: Oh ja, het was gisteren trouwens 'De feestdag der criminelen', dat weet u hè ?
Plooy: Hoezo?
Holleeder: De Quote 500 is weer uitgekomen......
Bondtehond
Hier wat willekeurige stukjes verhoor van Willem Holleeder, gistermiddag in de Bunker. De Officier van Justitie mevrouw Saskia de Vries wou Willem Holleeder eens aan de tand voelen over wat dingetjes.
Hay, zei ze, bij wijze van begroeting.
Hay, antwoordde Holleeder, U gaat mij vragen of ik braaf ben ?
De vries: Daar weet ik wel antwoord op....
Holleeder: Ik bedreig nooit.
De Vries: U bedreigt niet ?!
(note:Het ging over het telefoongesprek dat Holleeder had gevoerd met Chantal Bakker, omdat Holleeder ene Peter Bakker moest spreken. Die verschool zich voor hem, volgens Holleeder)
Holleeder: Nee...Ik had voor niks aan de deur gestaan, en heb toen pas gebeld.
De Vries: Daar heb ik een opmerking over. We hebben dat gesprek gehoord, het klonk nogal extreem.
Holleeder: Ik was dronken.
De Vries: Erkent u dat als u uit u slof schiet dat dat nogal heftig gaat?
Holleeder: Ik was pissig en dronken, ik zal best wel uit mij slof geschoten zijn. U vraagt dat natuurlijk weer voor de beeldvorming.
De Vries: U gaat behoorlijk uit uw dak.
Plooy voegt daaraan toe: U was helder genoeg, u schreeuwde, krijste zelfs, u was bijna niet te herkennen.
Holleeder grapte: Mischien was ik het wel niet...... Ik kan er niets anders van maken.
De Vries: Mink Kok ?
Holleeder: Daar heb ik niet veel over te zeggen.
De Vries: Hoe heeft u Mink Kok leren kennen?
Holleeder: K'zeg niks...
De Vries: Wat was uw relatie tot Mink Kok?
Holleeder: K'zeg niks...
De Vries: Hoe wist Mink Kok dat van Endstra ?
Holleeder: Dat wist ie gewoon.
De Vries: Wanneer was uw laatste ontmoeting ?
Holleeder: Tijdens zijn detentie, ik was op bezoek.
Plooy: En indirect contact ?
Holleeder: Daar zeg ik niks over...
Rechter: Wat was de aard, de reden ?
Holleeder: Over beide zeg ik niks...
Plooy: Dat met Klepper en Mieremet, was dat nieuws?
Holleeder: Nee dat was geen nieuws. Er is toch correspondentie bekend van Mink met Endstra.
Plooy: Dus dat was bekend?
Holleeder: Ja, dat was bekend. Ik heb de briefjes gezien die Anita aan hem gaf.
Plooy: Heeft u gezien hoe ze werden gegeven?
Holleeder: Ik heb niet gezien hoe ze werden gegeven.
De Vries: Heeft Kok u verteld dat Endstra teleurgesteld was in uw vriendschap?
Holleeder: K'zeg niks.
De Vries: Waarom was Sandra den Hartog daarbij?
Holleeder: Om duidelijkheid te krijgen, verder zeg ik niks.
Rechter: Wanneer was de afspraak, voor '99 ?
Holleeder: Ja, dat wel...hahaha (Mink Kok zat vast vanaf '99)
Plooy: Waren dat meer ontmoetingen waar u bij was ?
Holleeder: Ja meerdere.
Plooy: Wat waren de onderwerpen?
Holleeder: Dat ga ik niet zeggen.
Plooy: Wou Wim dat ?
Holleeder: Ja Wim vroeg, ga effe mee.
Plooy: Waarom was dat in het bos ?
Holleeder: Ik kan wel stoppen, dat heb ik al 100 keer verteld nu.
Plooy: Waarom niet gewoon op kantoor?
Holleeder: Mink mocht ook niet op het kantoor komen.
Plooy: Maar hij was er wel eens geweest ?
Holleeder: Ik heb al veel verteld. Ik wil niet over Mink Kok praten. Daar wil ik het bij houden.
Plooy: Er komt wel een boek van hem waar het in staat.
Holleeder: Ik heb het boek niet gelezen.
De Vries: Mink Kok noemt zich geen vriend. U heeft elkaar nooit in zakelijk verband gesproken.
Holleeder: Nooit in zakelijk verband.
De Vries: Dat is opmerkelijk. Hij heeft u gewaarschuwt voor Mieremet.
Holleeder: Geen zakelijk verband.
De Vries: We verschillen dan van mening. In het artikel in Vrij Nederland staat: Het ging fout toen Mink Kok achter de tralies ging.
Holleeder: Toen was er al geld in beheer.
De Vries: Denk u dat als Kok er nog geweest was dat Klepper en Mieremet dan hun geld hadden teruggevraagd?
Holleeder: Nee. Bij Wildschut is afgesproken dat we elkaar ongemoeit zouden laten.
Rechter: Waarom zouden ze dat met Klepper en Mieremet bespreken?
Holleeder: Omdat het bekenden waren.
Rechter: Begrijp ik het goed dat Kok boven Klepper en Mieremet stond?
Holleeder: Zover wil ik het niet brengen.
Rechter: Had Mink Kok dat gesprek gedaan in het belang van U of Endstra ?
Holleeder: Endstra....zeker !
Plooy: Endstra had grote mensen achter zich staan, was dat Mink Kok ? U zei toen ja.
Holleeder: Daar ga ik verder niet op in.
Plooy: Hoe moet ik dat zien, waren het alleen vrienden, of wat was er ?
Holleeder: Ik vind dat ik al veel gezegd heb. Ik wil gewoon niet verder verklaren.
Daar bent u veel te slim voor. cynisch : Ik kan u echt niet hàndelen
Ook opvallend:
De Vries: Het is Oktober '99.
U heeft altijd gebruik gemaakt van uw zwijgrecht over de Nachtwachtlaan.
Holleeder: Bij de RC heb ik wel wat gezegd.
De Vries: Er is in die tijd heel wat gebeurt. Die flat was van u?
Holleeder: Nee hoor.
De Vries: Hij stond op uw naam?
Holleeder: Nee ook niet, ik heb er alleen gewoond.
De Vries: Uw broer wordt ontvoerd, Ronald van Essen neergeschoten, het loopt allemaal niet zo soepeltjes Heeft u niet overwogen te stoppen?
Holleeder: Jawel.
Plooy: Is het niet zo, dat als je er éénmaal inzit, kom je er ook moeilijk weer uit ?
Holleeder: Naderhand kom je overal achter, op Tv, de krant....
Ik kreeg de kans om tussen gewone mensen te lopen, dan stap je niet zo opzij.
Plooy: Sam, John en Endstra, zo gewoon waren die toch niet....
Holleeder: Dus u zegt nu dat Endstra crimineel was, dus dan zijn we er nu dus uit ! Das mooi dan !
Plooy: Nee nee nee, dat zijn u eigen woorden....
Holleeder: Nee hoor, dat heb ik niet gezegd.
Door Bondtehond
|