vrijdag 5 oktober 2007

'Kunnen we Klaas niet effe afluisteren?'

Wat weet u van balletje balletje?, vroeg de Rechter aan Willem Holleeder, toen er zijdelings even over Maruf 'Paja'Mrzic werd gesproken. "Wat ik ervan weet? Nou, dat je gewoon je geld in je zak moet houden en wegwezen", klonk het antwoord met een lacherige ondertoon. Op de tribune was iedereen het er mee eens dat het grappig klonk want er werd weer hard om gelachen. "Het is jammer dat ie er niet is, anders kon ie het effe voordoen." vervolgde Holleeder in plat Amsterdams.


Er werd maar niet verder op ingegaan. Wel op waarom Willem zo vaak met Endstra meeging naar zakelijke relaties ? "Nou dat was gewoon gezellig, vriendschappelijk. Ik zag het ook als een leerschool, die vastgoed." Kort daarop gaf Rechtbankvoorzitter mr. Rino Verpalen aan dat de zitting even geschorst zou worden. De tribune stroomde leeg en al het aanwezige pers- en tv-volk ging weer even naar de perskamer voor een welverdiende onderbreking van de zitting.

Na de pauze was de beurt aan Vincent Heus, de technische man van Endstra, niet van Holleeder, volgens hemzelf. De eerste opdracht kreeg Vincent van Willem Endstra toen diens blauwe Porsche was gejat voor de deur aan de Diepenbrockstraat waar hij woonde. De videocamera was stuk geweest en had daarom geen beelden van de diefstal geschoten.

De opname-apparatuur werd vervangen en verplaatst naar de kelder, de camera's waren nog goed. "Vrijwel alles was stuk daar, zei Vincent, de garagedeur en de sauna werden gerepareerd maar ook werden er sleuven gefreest ivm leidingen voor de nieuwe keuken die zou worden geplaatst." Later werden in het kantoor aan de Apollolaan de opnameapparatuur vervangen door minidiscs, verder voor en na 'de digitalisering' genoemd door Mr Rino Verpalen en Vincent Heus.

Endstra praatte op een grappige manier volgens Vincent, zoals met een lach "Kunnen we Klaas niet effe afluisteren?" Ze reden toen naar het kantoor van Klaas Hummel en Endstra had onderweg verteld "Dat kantoor is van mij", echter het alarm was wel afgegaan.  Endstra had even met de security-man gesproken die was komen opdagen en het was toen verder goed geweest. Daar is alleen wat in de bureau-telefoon van Klaas Hummel geplaatst en wat beneden in de kast, dan kon er 1,5 uur worden afgeluisterd met een cassetterecordertje dat alleen begon te lopen als de telefoon werd opgenomen.

Verder had Vincent klusjes gedaan bij oa Anita Schuts en Haico Endstra, zoals die keer toen de telefoon moest worden doorverbonden of in Aerdenhout in de Villa van Robbie, de vriendin van Haico, waar een B&O-installatie moest worden aangesloten. Ook een CV-installatie had ie aangelegd toen Anita daar om vroeg. "Doe dat maar" had Endstra gezegd. In de winkel van Anita was ook opnameapparatuur aangelegd. Er waren dus veel plekken waar afluister- en opnameapparatuur was verborgen in de panden van Endstra.......
Morgen meer.

Door Bondtehond

donderdag 4 oktober 2007

‘Over Mink Kok heb ik niks te zeggen’

Na de gevangenisstraf voor de ontvoering van Alfred Heineken probeerde Willem Holleeder eerlijk aan de slag te komen. Hij liep wat bij Rob Grifhorst, een vriend van Cor van Hout, als assistent bedrijfsleider. Hij verdiende meteen al lekker, bleek uit taps uit die tijd, volgens Koos Plooy. Dat werd lachend bevestigd door Holleeder "Tja, ik mocht niet klagen" Hij adviseerde wat in de beveiliging van oa Casa Rosso en de Bananenbar.


Op een middag in Zandvoort was hij op Buddy-Beach, een strandtent, en kwam hij de dochter van Maurits"Zwarte Joop"de Vries tegen. Daar hoorde Holleeder dat ze wilde stoppen met een paar zaken,waarop Willem zijn kansen rook en in overleg met Rob Grifhorst kon hij toen het 'Erotisch Museum' pachten. Dat vond ik wel goed zo, het had van mij zo mogen blijven, zei Willem later. Ook was hij wel eens contactpersoon tussen mensen die protectie konden gebruiken, daarvoor kwamen ze bij hem.Hij richtte een bedrijfje op met de door hem zelf bedachte naam 'Nariz'. "Dat betekent Neus in het Spaans, Edelachtbare" zij Willem vrolijk. De zaal barstte weer even in lachen uit. De Rechter vroeg wat ie deed ? "Oh ik was altijd op de wallen, het Museum moest onderhouden worden, en moest oppassen dat er niet gepikt werd" antwoordde Willem. Marcel Katee hielp hem met de administratie. Die werkte al lang voor Zwarte Joop, eerst als kaartjes verkoper op straat, en mensen naar binnen praten. Later werd Marcel bedrijfsleider en nog weer later financiëel-manager bij Rob Grifhorst.

Deze had o.a de Casa Rosso, het Erotisch Museum en Bananenbar overgenomen van de dochter van 'Maup' (Zwarte Joop) Zo hebben Willem en Marcel elkaar leren kennen en zo kwam het dat Marcel Katee ook de administratie voor het Erotisch Museum ging doen. Marcel Katee wist niet dat Holleeder en Endstra elkaar kenden. Endstra en Holleeder hadden elkaar ontmoet op een receptie, volgens Alex Endstra, de zoon van Willem Endstra, las de Rechter voor. Ze werden dikke maatjes. "Het klikte gewoon" aldus Willem Holleeder. Beatrix Endstra, de zus van Willem had gezegd "Op een gegeven moment deden Holleeder en mijn broer alles samen, uit eten, een lamp kopen, van alles eigenlijk, het leek wel of die twee verkering hadden met elkaar"  "Nee Edelachtbare, verkering hadden we niet", lachte Holleeder. Endstra had Holleeder willen helpen om zo zijn verleden achter zich te kunnen laten. Zo deed Holleeder wat bouw-klusjes voor verschillende mensen via Willem Endstra.De Rechter wilde weten waar Holleeder die bouw-vaardigheden vandaan had, heb je daar voor geleerd?

"Nou Edelachtbare, voor de ontvoering was ik altijd al bezig met de bouw, ik was koppelbaas."  "Dus u maakte zelf uw handen niet vuil, letterlijk en figuurlijk ? "Nou, zei Willem, ik heb wel geleerd voor stukadoor, maar dat was zo zwaar" Daarop klonk er weer gegrinnik op de publieke tribune. Holleeder werd wel boodschappenjongen genoemt van Endstra, klop dat?, vroeg de Rechter, waarop Holleeder meteen antwoordde dat hij dat absoluut niet als minderwaardig opvatte.Wim had hem gewoon dingen gegunt. En ook haalde hij de kinderen wel eens op, ook gewoon andere dingen of ze gingen uit eten. Zo had hij Wim geholpen met een woning van Mink Kok boven Sinners, die hij niet terug wilde geven waardoor Wim ging denken dat er net als met de Nachtwachtlaan mischien wapens zouden liggen. Holleeder heeft toen het schilderwerk en steigers op zich genomen. "Dat was vlak nadat John Mieremet had geadverteerd in de krant voor Wim Endstra" zei Holleeder De zaal schoot weer in de lach, want hij doelde natuurlijk op het pagina-grote artikel in de Telegraaf, "Bankier van de Onderwereld".
In ieder geval deed ie toen klusjes tegen commissie.

Over Mink Kok heb ik niks te zeggen.....merkte Holleeder nog op ergens tussendoor.
De Rechter zweeg....

Door Bondtehond

dinsdag 2 oktober 2007

'Want dat kost echt geen drol'

Er waren audio- en videoapparatuur geplaatst in het halletje, de voorkamer en in de achterkamer, aldus Bram Zeegers over het kantoor van Endstra aan de Apollolaan. Endstra was getipt over een inkijkoperatie in zijn kantoor. Dit is in 2001 aan het licht gekomen.


Endstra en Klaas Hummel hadden toen de apparatuur 'gevonden'. Endstra wist dit overigens wel van te voren, want zijn secretaresse Daniëlle had met toestemming van Endstra de sleutel van het kantoor gegeven. De politie had tegen haar gezegd "Als je de sleutel geeft, is dit gunstig voor je man en wordt hij geholpen hogerop te komen", die werkt nl al bij de politie. En anders zouden ze het hem moeilijker maken.

De secretaresse besprak dit met haar baas, die haar toestemming had gegeven de sleutel te geven. Ze moesten nog lachen toen ze door henzelf opgenomen beelden later terugzagen. De agenten hadden apparatuur geplaatst vlak naast de camera- en afluisterapparatuur van Endstra en deze niet eens opgemerkt. Er was dus dubbel apparatuur geplaatst. Een mannetje van Holleeder had hun eigen spullen geplaatst, geavanceerde apparatuur met mini-discs.Endstra had eens woorden laten vallen dat hij het niet prettig meer vond. Ook heeft hij eens gezegd, we zitten in 'een compleet Big-Brother Huis'. Willem Holleeder en Endstra liepen ook met 'dingetjes', volgens Holleeder, een soort zendertjes die 48 uur konden opnemen, zo klein dat ze bij fouillering zelfs niets vonden, aldus Holleeder. De opnames kwamen op een portable Discman. Ook in de auto was afluister-apparatuur geplaatst. Daar hield Endstra rekening mee.

Hij had de AGS, een beveiligingsbureau dat al eerder gewerkt had met Clinton toen deze in Nederland was, ingeschakeld. Deze controleerde de gepanserde auto's van Endstra op afluisterapparatuur, het z.g 'sweepen'. Op een gegeven moment hoorde Endstra zichzelf praten over de autoboxen, dus werd zijn stem ergens heengezonden wat weer opgepikt werd door de autoradio, aldus Bram Zeegers over de gepanserde BMW van Wim Kok waar Endstra nu in reedt. Waarschijnlijk had de overheid die spullen geplaatst. Endstra had ook de gepanserde auto overgenomen die vroeger van Koningin Beatrix was geweest. Daar zat zelfs nog een pakeervergunning bij voor het Binnenhof. De auto's waren 'standaard dealer geleverd' met de afluister-apparatuur er al in, grapte Endstra eens tot Bram Zeegers. Daar had Holleeder wel een vraag over:

"Waarom werden die auto's niet 'gesweepted' dan, want dat kost echt geen drol ?" De publieke tribune schoot weer even in de lach, het klonk ook wel komisch. Daar had Bram Zeegers geen antwoord op. De 1e auto was niet gesweeped, de tweede wel. Al met al moet het een paranoïde levensstijl geweest zijn van Endstra en ook voor de zijnen want hen werdt vaker medegedeeld dat hun batterijen uit de telefoons gehaald dienden te worden om afluisteren te voorkomen, iets wat Endstra geleerd scheen te hebben uit CIE-gesprekken.

Door Bondtehond